Lijkt alsof mijn moeder me niet wil zien?!

30-03-2023 23:24 126 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Liefs xxx
sanlavive wijzigde dit bericht op 13-01-2024 21:01
98.53% gewijzigd
Heb je het al met je moeder besproken ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-03-2023 23:28
Heb je het al met je moeder besproken ?
Ze zei ja ik hoor al zo vaak dat je door vorig jaar niet goed bent geworden, maar je moet gewoon aan het werk. En dat snap ik zelf ook wel, maar vorig jaar lukte dat me gewoon niet en ben nu hard op weg dat wel weer te gaan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Was je band met je moeder voorheen wel goed? Of is ze nooit echt warm en empathisch geweest?
Als ik je loep zie ik je op verschillende gebieden vastlopen. Heb je hulp?

En zou het je helpen om minder vaak naar je moeder te gaan en bezig te houden met jezelf?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sanlavive schreef:
30-03-2023 23:31
Ze zei ja ik hoor al zo vaak dat je door vorig jaar niet goed bent geworden, maar je moet gewoon aan het werk. En dat snap ik zelf ook wel, maar vorig jaar lukte dat me gewoon niet en ben nu hard op weg dat wel weer te gaan doen.
Ik denk niet dat dit bedoeld wordt.

Heb je je moeder wel eens verteld dat je het gevoel hebt dat ze het niet leuk vindt dat je komt?
Dat je graag een beetje "bemoederd" wil worden zonder al die kritiek?
.
Misschien moet je je los gaan maken van je moeder? Je klinkt heel afhankelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
“ Elke keer als ik haar opzoek lijkt het alsof ze het vervelend vind dat ik er ben, ze bekritiseert me veel en we hebben vaak ruzie. Ze geeft me niet echt het gevoel dat ik welkom ben, maar eerder een last ben voor haar. Ze snapt mij totaal niet dat ik soms het even fijn vind om in het ouderlijk huis te zijn, heb het gevoel dat ze me liever ziet gaan dan komen en dit doet me echt veel pijn”

Als je naar je moeder gaat, kom je dan voor haar? Of om even in het ouderlijk huis te zijn?

Het is enorm rot als je je leven niet goed op de rit krijgt en met veel tegenslag te dealen hebt.
Maar voor je omgeving kan dat ook best belastend zijn. Ondanks dat ze langdurig met je meeleven, meedenken, ondersteunen. Het is best een investering en doet ook schade aan je contact met elkaar.

Vaak is er bij iemand zoals jij, die zo veel voor de kiezen krijgt, weinig ruimte om ook aandacht te kunnen hebben voor de leefwereld van een ander.
Hoe vaak ga je? Hoe lang blijf je?

Zou het te veel en te vaak kunnen zijn, vanuit je moeder gezien?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier kunnen allerlei redenen voor zijn maar dat wordt dan raden. En raden doe je pas als je het echt niet meer weet. Maar je kan het te weten komen en dat is door met haar te praten.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt mij er eerder op dat moeder van oude stempel is.

Zie ik bij mijn ouders ook. Burn-out, PTSS, ADHD.. standaard reactie is “daar keken ze vroeger niet naar”…

Overigens hink ik op 2 gedachtes… Ik vind het namelijk wel goed dat we meer ondersteuning bieden maar we slaan soms ook weer wel door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook benieuwd hoe vaak je gaat en hoe lang je blijft. Uiteindelijk staat een kind op eigen benen en geef je een andere invulling aan je leven.

Als jij als dochter elk weekend thuis komt en gezelligheid verwacht terwijl je moeder haar eigen dingen wil doen begrijp ik de spanning wel. Je bent uit huis, 30 jaar...dan moet je het zelf zien te rooien met af en toe een bezoek.

Al weet ik ook dat er kinderen zijn die dagelijks aanwippen maar dat is dan wederzijds leuk vinden.
Stormke81 schreef:
31-03-2023 07:16

Al weet ik ook dat er kinderen zijn die dagelijks aanwippen maar dat is dan wederzijds leuk vinden.
Ik ken iemand die me eens toevertrouwde dat ze het eigenlijk niet altijd fijn vond dat haar dochter elke dag even langs wipte als ze de kinderen naar school had gebracht. Dat was dan een bliksembezoekje van half negen tot kwart voor negen, waarna ze dochter tussendoor niet meer zag, maar waarvoor ze zich wel vijf dagen per week verplicht voelde om vroeg op te staan. Dochter kon zeggen dat ze wel vijf keer per week bij haar moeder kwam, maar moeder durfde niet te zeggen dat ze deze constructie eigenlijk helemaal niet leuk vond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
31-03-2023 07:24
Ik ken iemand die me eens toevertrouwde dat ze het eigenlijk niet altijd fijn vond dat haar dochter elke dag even langs wipte als ze de kinderen naar school had gebracht. Dat was dan een bliksembezoekje van half negen tot kwart voor negen, waarna ze dochter tussendoor niet meer zag, maar waarvoor ze zich wel vijf dagen per week verplicht voelde om vroeg op te staan. Dochter kon zeggen dat ze wel vijf keer per week bij haar moeder kwam, maar moeder durfde niet te zeggen dat ze deze constructie eigenlijk helemaal niet leuk vond.
Dat kan natuurlijk ook...lijkt mij ook niet fijn eigenlijk. Je routine wordt dan bepaald door iemand anders.
Hoe vaak ga je, hoe lang blijf je, wat verwacht je precies van haar?
Kondig je je komst aan, vraag je of het uitkomt? Of behandel je haar huis nog als jouw huis?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat naar dat je je zo rot voelt.

Je woont ver van je moeder vandaan schrijf je. Kan het zijn dat je daardoor best lang komt en dat zij zich niet vrij voelt om haar eigen bezigheden te doen?
Hoe ver woon je bij haar vandaan? Hoe is je verhuizing gegaan destijds? Is dat al lang geleden? Ging dat soepel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent volwassen.
Zie jij je moeder wel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het eigenlijk ook vrij raar om als dertiger nog "een weekendje naar huis" te gaan. Dat doe je als je een student bent die net uit huis is, maar als je 30 bent vind ik dat inderdaad raar. Snap wel dat je moeder er niet op zit te wachten, eigenlijk. Een volwassen kind dat te pas en te onpas inbreuk op je leven komt maken, nee, niet leuk.
Am Yisrael Chai!
Ik vind ook dat je op een bepaald moment een beetje uit de kind-rol moet komen. Soms heeft iemand niet altijd zin in sfeer van problemen in huis, waar je zelf niet veel aan kunt helpen. Misschien heeft iemand ook zo zijn eigen zorgen.

Ik heb buren met een volwassen dochter. Zij heeft een boel moeizame relaties gehad en kwam dan in moeilijke tijden steeds weer “thuis” op de bank mokken. Het was erg sfeerbepalend en soms zelfs belastend. Die moeder had daar op den duur ook een beetje last van, want uiteindelijk kon ze natuurlijk geen partner voor haar dochter uitzoeken. Dochter heeft gelukkig nu een echt fijne man, dus er is weer wat rust.

Op een gegeven moment is je eigen huis je “thuis”, niet meer het ouderlijk huis.

En verder, als je voelt niet gewenst te zijn, terecht of onterecht, neem dan wat meer afstand en ga wat minder vaak, of minder lang. Waarom ga je ergens zitten waar je steeds kritiek te verduren krijgt? Je hebt al genoeg op je bordje.
Lastig. Ben je er voor langere tijd? Omdat je verder weg woont?
Wellicht zijn kortere bezoeken fijner? Dus misschien wel rond koffietijd er zijn, even lunchen en dan weer richting huis? Desnoods nog even langs bij een vriendin of iets anders.
Op zich vind ik het niet heel gek om op je 30e af en toe een weekend naar je moeder/ouders te gaan. Ik denk dat ik dat tot m’n 28e ook nog wel deed (zelfs met kleinkind).
Inmiddels merk ik dat ik dit zelf ook niet meer wil. Komen toch irritaties en inmiddels heeft mijn moeder ook een partner, dus kastjes opentrekken etc is niet meer gepast.
Ik zou het gesprek aangaan met je moeder en voor jezelf wel afvragen of deze bezoekjes jou energie geven. Zo klinkt het niet namelijk. Misschien een manier vinden waarop je wel contact kunt hebben, maar voor nu even minder intens. Een heel weekend bij elkander is dat wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je moeder inmiddels een eigen leven heeft opgebouwd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kom je om iets gezelligs te doen met je moeder, of wil je je zo’n weekend ouderwets laten vertroetelen : lekker uitslapen, dat je bammetjes gesmeerd worden, dat je moeder je lievelingseten kookt etc ? Of zie je het als uitvalbasis : slapen, mee eten en de rest van de tijd naar vriendinnen daar ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sanlavive schreef:
30-03-2023 23:31
Ze zei ja ik hoor al zo vaak dat je door vorig jaar niet goed bent geworden, maar je moet gewoon aan het werk. En dat snap ik zelf ook wel, maar vorig jaar lukte dat me gewoon niet en ben nu hard op weg dat wel weer te gaan doen.
Als ik dit lees voelt het voor mij alsof je moeder het een beetje zat is om steeds je problemen te moeten aanhoren. Als je bij haar bent, heb je het dan ook ergens anders over? Of klaag je de meeste van de tijd? Want ik snap dat dat niet heel leuk is voor de ander, ook al is het je moeder.
En stem je wel met haar af of kom je gewoon langs als het jou uitkomt en blijf je hoe lang je zelf wilt?
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
31-03-2023 12:16
Kom je om iets gezelligs te doen met je moeder, of wil je je zo’n weekend ouderwets laten vertroetelen : lekker uitslapen, dat je bammetjes gesmeerd worden, dat je moeder je lievelingseten kookt etc ? Of zie je het als uitvalbasis : slapen, mee eten en de rest van de tijd naar vriendinnen daar ?
BIj alle twee de opties heb ik niet het idee dat moeder ook een leuke tijd heeft
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven