Online ontrouw en wantrouwen

Haii allemaal,

Gezien ik met mijn struggels niet terecht kan binnen mijn eigen relatie ben ik benieuw naar meningen en tips van anderen. Waar ik uiteindelijk hopelijk weer wat verder mee kan.

Het begon vier jaar terug. Voor werk moeten mijn man en ik soms naar het buitenland en dit keer was ik aan de beurt. Voor een redelijk lange periode. Tijdens mijn afwezigheid ging het mijn inziens goed en daar spraken we elkaar geregeld over. Hoe fijn het is dat het goed gaat en hoe sterk we dan ook zijn.

Echter.. Toen ik terug kwam begon er iets aan me te knagen.. Ik kreeg een onderbuik gevoel. Gaat het echt wel goed? Ik vertrouw iets niet. Het gevoel wat ik ooit eerder heb gekregen toen een partner mij had bedrogen kwam naar boven. Dit omdat mijn partner ander gedrag vertoonde dan in de voorgaande jaren (we zijn inmiddels 10jaar samen). En wat je liever niet wilt doen, maar ik toch heb gedaan.. Ik ging op onderzoek uit en doorzocht zijn telefoon en pc.

Ik kreeg paniek, ik had een hele hoop gevonden waar ik heel veel verdriet van kreeg. Voor mijn vertrek had hij een datingapp gedownload en profiel aangemaakt met 'open relatie'.
Tijdens mijn afwezigheid had hij een chatten met vreemden app gedownload.
Na mijn terugkomst had ik in die jaren die daarop volgde meerdere datingapps, chatten met vreemden apps, accounts en profielen gevonden.
Hij had daarnaast een app waar een hele hoop porno op voorbij kwam, een redelijk gezellige verwijderde foto van hem en een vrouw heb ik gevonden en een best wel vergaand gesprek met weer een andere vrouw heb ik gelezen. Daarnaast heb ik hem betrapt met zichzelf en zijn porno terwijl ik een ruimte verder was.
En hij wisselt nummers met vrouwen en voordat hij thuis is, is het nummer netjes verwijderd (contactenlijst stond nog gesyngroniseerd met zijn tablet dus vandaag dat ik er achter kwam).

Dit alles is niet achter elkaar gebeurd en beetje bij beetje heb ik hem er de afgelopen vier jaar mee geconfronteerd. Helaas is er geen ruimte voor het verdriet van mij en geen ruimte om te bespreken waarom dit is gebeurd.
Het gesprek buigt zich iedere keer al snel naar; je controleert me en wantrouwt me en er is niks aan de hand, je haalt je van alles in je hoofd.
Want hij zegt; Ik ben nog nooit fysiek vreemd gegaan dus er is geen reden om me te wantrouwen.

Zijn antwoorden op alles waar ik ben achter gekomen zijn:
- Het is niks, het waren grapjes met collega's we gingen toen even wat downloaden.
- Dat gesprek, ja dat is niks, maar kan me voorstellen als jij het zo leest dat het niet oke is, sorry daarvoor maar het is niks.
- Die foto, is niks, ik zag m de volgende dag op me telefoon en dacht al, dat is niet slim, die moet ik verwijderen.

Sommige dingen heb ik niet besproken. Zijn dreigement is nu: als ik merk dat je me nog 1 keer controleert dan ga ik scheiden.

Nu ik alle gebeurtenissen op papier heb gezet, wanneer wat heeft plaats gevonden, komt er nog meer verdriet naar boven.
Datingapps en profielen zijn aangemaakt tijdens onze vakantie of terwijl we samen thuis waren (dus niet met collega's).
En de iets te gezellige foto en gesprek zijn geweest terwijl hij in het buitenland was.

Een scheiding heb ik nu kunnen voorkomen om alle schuld op mij te nemen dat het niet netjes van mij is dat ik een speurhond ben binnen zijn prive telefoon en pc.

Maar het voelt oneerlijk en daarom wil ik in relatietherapie met hem, alleen je raad het al.. Hij wil niet. Want ik heb een wantrouwen probleem en hij heeft geen probleem. Ik mag nooit meer van hem praten over bovenstaande voorvallen want hij zegt naar eigen zeggen de waarheid en het is al besproken punt uit. Ik kan hem dus ook niet uitleggen dat mijn wantrouwen voorkomt uit de dingen die ik heb gezien en dat ik hem niet geloof en denk dat er meer achter zit.

Ik kan zelf zeggen dat ik vergevingsgezind ben maar wil wel graag een hele waarheid en kan niet doorgaan met een halve waarheid en een leugen. Zo voelt mijn situatie. Ik wil mijn man niet kwijt. Wil graag ontdekken waarom deze dingen zijn gebeurd. Waar het vandaan komt en hoe we het in de toekomst kunnen voorkomen.
Ik ben bereid om ook mijn blame in deze te nemen dat ik niet in zijn spullen had mogen kijken. En zou hem willen aanbieden om dat dan ook in de toekomst niet meer te willen doen als we hoofdstukken kunnen afsluiten en kunnen knallen op een verder eerlijk pad binnen onze relatie.

Ik voel mij nu alleen erg wanhopig in deze situatie, ik voel me online bedrogen en twijfel nu ook over fysiek bedrog. Het doet mij veel pijn en verdriet en praten hierover mag niet meer.
Ik weet dat ik een stap te ver ben gegaan met het doorzoeken van al deze gegevens maar ik denk ook dat mijn man te ver is gegaan in acties.

Ik ben erg benieuwd naar wat jullie vinden van zijn en mijn acties en wat jullie in deze zouden doen, eerlijke antwoorden. Mijn doel is nog om te vechten voor ons huwelijk en ik denk ook dat het nog kan. Middels therapie, dat lukt zo velen dus waarom ons niet.

Dank jullie wel alvast.

KristienZee schreef: ↑

19-09-2024 11:07

Zo herkenbaar dit.
Ik kan je wel vertellen hoe dit bij mij is afgelopen.
15 jaar met veel vermoedens en grens opzoeken. Vervolgens mij wijsmaken dat ik de bad-guy was door hem te controleren en dat ik onze relatie stukmaakte door mijn wantrouwen. " zoiets zou ik echt nooit doen" terwijl hij me recht in mn gezicht aankeek. een keer of 2 per jaar vond ik dan weer iets verdachts. Redelijk aan het begin een vaag emailadres. Was niet van hem zei hij nog. En online praten met iemand is echt niet vreemdgaan, ookal waren sommige berichten ver over sexuele grenzen heen.
We hadden een dochter, een koophuis en naar de buitenwereld toe een leuk leven.

En toen vond ik onomstotelijk bewijs. Dat bewijs leidde naar dat vage emailadres van 10 jaar eerder. En er ging een beerput open. Hij heeft nog veel weten uit te wissen, maar niet alles.
Al die jaren ging hij vreemd. Zijn contactlijst had meer dan 300 personen.
Foto's, filmpjes...de hele rambam. En natuurlijk was het niet alleen online schunnig praten.
En natuurlijk was niet alles alleen maar online. Integendeel.

Toen we gingen scheiden was ik ook de bad guy. En nu jaren later ben ik dat nog steeds. Hij is het grote slachtoffer, nu ook naar onze dochter toe. En zijn scharrels en dates behandeld hij net zoals hij met mij deed.


Echt. Waar rook is, is niet altijd vuur. Maar dit is geen rook meer. Je huis staat vol en je schoorsteen staat zwaar in de fik.
Kies alsjeblieft voor je eigen geluk. Je verdiend zoveel meer en beter! En dat is er echt, maar niet bij deze parel.

Wat naar dat het jou ook is overkomen.. Mag ik vragen wat jullie hebben geprobeerd om het te proberen te voorkomen? Blijkbaar zonder effect, maar alsnog?

Ik zie het nu zelf ook somber in.. Ik merk dat ik er nog niet klaar voor ben om een punt achter te zetten, hoe verdrietig..

kaatje125 schreef: ↑

19-09-2024 13:13

Jeetje TO, dit is echt klassiek gashlighten je weet dat dit de verkeerde kant op gaat. Want eigenlijk is het accepteer je het? Dan kan hij verder op de ' oude ' voet, wat die oude voet ook maar is. Want zo te horen is dit nog niet onderste van de kan. En ga je er tegen in wil die scheiden, zegt die.
Ik denk het niet want het is puur manipulatie, hij wil gewoon niet dat je verder gaat en zo kan hij je mond snoeren.

Wat maakt het dat jij je excuses ging aanbieden? Om dat hij niet weg zou gaan??

Er zat iets aan me te knagen, wat ik bespreekbaar wilde maken, hij werd boos, ik verdrietig, hij werd woest dat ik weer oude koeien uit de sloot wilde halen en wilde bij me weg want hij was klaar met het wantrouwen en controleren. Er was wederom niks aan de hand volgens hem.. Ik haal dingen in me hoofd die er niet zijn.. Is zijn antwoord.

Ik ben voor mijn gevoel nog niet klaar om te scheiden omdat ik er niet alles aan gedaan heb, dus om het tegen te houden heb ik voor schuld opnemen gekozen.. Hoe verdrietig het ook is..

Mariejan schreef: ↑

19-09-2024 18:48

Het begon vier jaar terug? Je kwam er vier jaar geleden achter?

Laat je je al vier jaar zo behandelen? Waarom in Godsnaam?

Ik ben er helaas 2 jaar geleden pas achter gekomen.. Toen waren we 3 datingapps en 4 chatapps met vreemden verder..
Toen kwam de confrontatie.. Het ging even slecht met ons, kan me het niet herinneren, gedaan met collega's voor de fun..

NA de confrontatie kwam de foto, het speelse chatgesprek en vorige week zag ik dat hij een nummer heeft uitgewisseld en verwijderd.
Helaas voor hem, was ik hem voor, ik heb haar bericht, maar veel wilde ze niet loslaten, behalve dat hij een heer was en hij haar een goede peptalk heeft gegeven omdat haar relatie uit was gegaan. Maarja, moet ik dit geloven? En waarom zijn er nummers uitgewisseld?
Ik geloof niks meer door alles wat er is gebeurd.. Dusja,, 4 jaar niet.. Maar al 2 jaar maalt het in me hoofd.. Eerst geloof ik hem, nu niet meer.. Hij stopt niet, niet door onze gesprekken blijkt.

NomenNesci0 schreef: ↑

19-09-2024 22:28

terechte opmerking, toch pik je het al 4 jaar en doet hij alsof jij de gek bent



Hoe dan? Wat doet hij met of voor jou dat jou het gevoel geeft dat hij je graag ziet? Ik heb de vraag al twee keer gesteld en vraag het nog eens. Wat maakt deze man zo geweldig?

Ik kwam er pas na 2 jaar achter maar het begon 4 jaar geleden.. Toen heb ik hem geloofd en ga je een tijdje verder met vertrouwen hebben in hem. Opnieuw het onderbuik gevoel, opnieuw controleren, weer wat zien, confronteren, en toen ben ik hem niet meer gaan geloven, na de tweede keer dat ik het heb gezien en na vorige week voelt het nu pas zo dat ik het niet meer pik. Geen smoesjes meer..
Wat maakt deze man zo geweldig? Omdat echt, hij in verder in alles (echt als hij dit niet zou doen) een wereld vent is. Daarom snap ik het ook niet..

MrsSmit12 schreef: ↑

19-09-2024 22:33

Jij wil therapie proberen maar hij wil dat niet. Dan is het toch klaar? Mocht hij zich bedenken(denk ik niet want je mag er nooit meer over beginnen) weet dan dat een therapeut echt niet overal doorheen prikt en de waarheid boven tafel krijgt. Hij liegt jou al jaren voor en dan zou een therapeut in een paar sessies hem doorzien? Vergeet het maar.

Sterkte en blijf in jezelf geloven.

Nou.. Ik heb het nu pas 1 keer gevraagd en zijn reactie was nee.. Zoals bij zo vele gelijk eerst nee is. Gelukkig weet ik wel dat ik soms hem wel met dingen kan overtuigen maar ik moet het goed verpakken. Daarom vraag ik ook om wat tips daarvoor in mijn bericht.

Als hij zich niet open kan stellen in zo een sessie dan prikt hij er inderdaad niet doorheen maar dat zegt mij ook genoeg. Als tijdens zo een gesprek niet naar voren komt wat er voor mij naar voren moet komen, ja dan is het ook klaar voor mij inderdaad.

coravanmora schreef: ↑

20-09-2024 00:52

Ik bedoelde met jou niet serieus nemen niet het uitdagingen zoeken bij anderen maar de opmerkingen als “als je er nog een keer over begint is het over” en het jouw schuld maken dat je je zo voelt. Het weg duwen van jouw gevoelens. Dat is erg toch, dat hij dat stelselmatig doet??

Ja dat voelt ook heel erg, en oneerlijk.. En ik twijfelde heel erg of het nu ook echt aan mij lag.. Maar nu zie ik wel een beetje in dat dat niet zo is.

Lalaloepsie schreef: ↑

20-09-2024 00:53

Hoezo zou jij hem naar therapie moeten lokken? Het is toch al duidelijk dat hij niks aan zijn gedrag gaat doen doordat jij er niks meer over mag zeggen van hem. Hij bedreigd jou nu al met scheiding zodra jij het over zijn gedrag probeert te hebben. Waarom denk je dat hij bij een therapeut wel met jou gaat praten over zijn gedrag? Ik denk dat jij jouw antwoorden al hebt, echter voor je gevoel alles geprobeerd wil hebben voordat je hem los kunt laten. Hoe ver kan hij gaan voordat jouw grens bereikt is?

Nou, zoals je merkt heel ver.. Zie ik nu zelf ook in.. Ip is mijn grens na vorige week (pas echt) bereikt. Het lijkt me erg, als achteraf blijkt dat het inderdaad niks te betekenen had en ik alles kwijt ben, door jaloers/obsessief gedrag?.. Dus ik hoop daar met therapie achter te komen. Maar voor mij is dat dus wel een laatste redmiddel.

mientje81 schreef: ↑

19-09-2024 23:41

Je zegt helaas voor hem was ik hem voor, welke gevolgen heeft je ontdekking dan voor hem gehad? Precies niks. Alleen nog meer bevestiging dat ie hij heel ver kan gaan en dat je nog steeds de schuld op je neemt. Je kan hem beter niet confronteren als je er toch niks mee doet, want zo laat je alleen maar zien dat je je als deurmat laat behandelen.
Dus het lijkt eerder helaas voor jou. Heel hard maar waar.
Ik denk niet dat je hem gelooft, je wil hem graag geloven. De rode vlaggen wapperen om je heen maar je kiest ervoor om ze te negeren. Zo een man is toch alleen maar stress? Wat is er leuk aan iemand die de hele tijd tegen je liegt en als je hem confronteert gaat roepen dat hij wil scheiden? Wat een parel van een vent zeg.

Nee niet fijn, klopt, helaas maakt liefde soms blind.. De dingen die ik niet heb gezegd zou ik willen bewaren voor de therapie. Maar als dat er niet van komt. Dan is het niet anders dan opnieuw een confrontatie met de gevolgen van dien. Maar zoals vele al hebben gezegd.. eerst even alles goed regelen van de voorkant.