Opa en oma, vader en moeder, u of jij?

Anoniem_665489d69bdfc donderdag 11 april 2024 om 18:39

Spreek jij je ouders met u aan? En je opa en oma? En hoe noemen je kinderen hun opa en oma? Dat vraag ik me af. Ik hoor eigenlijk nooit meer dat iemand zijn ouders met u aanspreekt. Dat is zoiets ouderwets dacht ik. Mijn ouders noemden hun opa en oma niet eens meer u, maar begin deze week sprak ik met iemand die het over haar opa en oma had die ze aansprak met u.
Ik sprak mijn opa en oma aan met jij en jou en mijn ouders ook. Mijn kinderen spreken mijn ouders ook aan met jij. Ik vind u zo afstandelijk klinken.

Wat doe jij? Wat is gebruikelijk in jouw familie?

Ugli donderdag 11 april 2024 om 23:29

Zijt u toevallig ene Belg?

liane77 donderdag 11 april 2024 om 23:46

In Friesland opgegroeid en bij ons was het gebruikelijk i.p.v. je/u heit/mem/pake/beppe/enz. te zeggen.

Mijn vader zei u tegen mijn ex-schoonvader van 13 jaar ouder. Vond ik tenenkrommend en juist afstandelijk. Vaak iets over gezegd, maar bleef het doen.

Wojak donderdag 11 april 2024 om 23:56

Viev schreef: ↑
11-04-2024 19:54
Klopt! Ik dacht eerst dat we dat niet wilden gaan doen, maar we zien om ons heen dat kinderen die je, jij en jou tegen hun ouders zeggen, dit vaak ook tegen anderen zeggen. Dus leren we ze om ook tegen ons u te zeggen. Hier zijn we overigens niet onwijs streng in, ik vind het vooral belangrijk dat ze dingen respectvol vragen en zeggen. Maar in de basis is dat wel wat we ze leren.

Ook ik mocht thuis gewoon jij zeggen en sprak leraren, artsen, winkelpersoneel en vreemde volwassenen altijd aan met u, net als bijna alle kinderen(?).

Ouders die van hun kinderen eisen met u aangesproken te worden hebben, hier in Noord-Holland althans, een bepaalde soort vibes over zich die ik zelf altijd als nogal onprettig heb ervaren. Ik was vroeger bevriend met een stuk of drie kinderen uit zo'n thuissituatie (niet hetzelfde gezin), en naast het ongemakkelijke, afstandelijke sfeertje bij hen thuis heeft geen enkele van hen als puber of tiener ooit iets met zijn of haar ouders besproken of gedeeld wat enigszins gevoelig lag of zeer persoonlijk was. Als ze ergens mee zaten kwamen ze bij ons thuis om raad of troost vragen. Ik zou nooit zo'n band willen hebben met mijn kind.

Anoniem_67700891efcbf vrijdag 12 april 2024 om 00:46

Ugli schreef: ↑
11-04-2024 23:21
Dat zou minder afstandelijk overkomen. Ik zei het zelfs tegen de 80 jaar klinkende klanten, ja. Vaak zeiden ze er niks over, soms kreeg je een geïrriteerd verzoek tot u.

Lijkt mij erg ongemakkelijk als je daartoe verplicht bent als medewerker.

Anoniem_665489d69bdfc vrijdag 12 april 2024 om 02:56

Lolainthebigcity schreef: ↑
11-04-2024 23:26
Jazeker. Maar wij zijn niet samen n 1 huis opgegroeid (mijn zus is net na mijn geboorte gehuwd en toen vanuit ouderlijk huis met haar man gaan samenwonen) door groot leeftijdsverschil dus onze band is zeer anders maar zijn ook gewend om allen met u te spreken. Tegen ouders maar ook zus dus en zij tegen mij.

Oke dankjewel. Maar zeg je nu nog u tegen je zus? En zij ook tegen jou? Ook al ben je zo veel jaar jonger ?

En dus ook tegen vrienden?

Attraverso vrijdag 12 april 2024 om 04:59

Ugli schreef: ↑
11-04-2024 23:29
Zijt u toevallig ene Belg?

Behalve een dokter, een notaris, een werkgever,.. is het in Vlaanderen niet de gewoonte om iemand met u aan te spreken. Zeker geen familie of vrienden. Ik werk in de zorg, wij zeggen tegen onze cliënten nooit u. Schept te veel afstand. Het is belangrijk om een vertrouwensband op te bouwen.

Mittens vrijdag 12 april 2024 om 06:57

Attraverso schreef: ↑
12-04-2024 04:59
Behalve een dokter, een notaris, een werkgever,.. is het in Vlaanderen niet de gewoonte om iemand met u aan te spreken. Zeker geen familie of vrienden. Ik werk in de zorg, wij zeggen tegen onze cliënten nooit u. Schept te veel afstand. Het is belangrijk om een vertrouwensband op te bouwen.

Dat hangt dan kennelijk van de regio af, want hier thuis hoor ik zelfs regelmatig u zeggen tegen de hond, dus ook zeker tegen familie en vrienden. Mijn pluspubers 13 en 16) zeggen ook vaak genoeg u tegen elkaar. Overigens wordt u voornamelijk als bezittelijk voornaamwoord gebruikt (dat is uw tas) en niet zozeer als aanspreekvorm. Ook “in het wild” hoor ik hier heel erg veel u gebruikt worden.
Toen ik mijn man leerde kennen 7 jaar geleden sprak hij ook altijd iedereen aan met u, mij dus ook. Dat is in de loop der jaren wel minder geworden, mogelijk ook wel door mijn Nederlandse invloed.

Als antwoord op de OP, ik zeg tegen mijn ouders je, al hun kleinkinderen ook. Heb tegen mijn oma’s en opa’s altijd u gezegd, hoewel ik tegen mijn laatste oma de laatste jaren ook steeds vaker je zei.

Attraverso vrijdag 12 april 2024 om 07:16

Mittens schreef: ↑
12-04-2024 06:57
Dat hangt dan kennelijk van de regio af, want hier thuis hoor ik zelfs regelmatig u zeggen tegen de hond, dus ook zeker tegen familie en vrienden. Mijn pluspubers 13 en 16) zeggen ook vaak genoeg u tegen elkaar. Overigens wordt u voornamelijk als bezittelijk voornaamwoord gebruikt (dat is uw tas) en niet zozeer als aanspreekvorm. Ook “in het wild” hoor ik hier heel erg veel u gebruikt worden.
Toen ik mijn man leerde kennen 7 jaar geleden sprak hij ook altijd iedereen aan met u, mij dus ook. Dat is in de loop der jaren wel minder geworden, mogelijk ook wel door mijn Nederlandse invloed.

Dan is dat heel erg streekgebonden en uw is uiteraard niet hetzelfde als u. Uw wordt hier ook vaak gebruikt als mensen AN spreken. Zelfs tegen kinderen zeggen we 'doe uw jas aan' maar niet als beleeftijdsvorm. Niet omdat iemand 'ouder' is zoals hier wordt gesteld. Maar spreekt men dan dialect of tussentaal is er geen u meer te horen: doet ave frak oan.

Attraverso vrijdag 12 april 2024 om 07:16

.

attraverso wijzigde dit bericht op 12-04-2024 17:46

99.81% gewijzigd

Gerbera88 vrijdag 12 april 2024 om 08:02

Ben met verbazing aan het lezen dat je bij banken en de klantenservice geen u meer mag zeggen.
Ik spreek mijn directe familie aan met je, oudere ooms en tantes met u. Net als eigenlijk alle ouderen, maar bijvoorbeeld ook de klanten op mijn werk. Ook al weet ik dat ze soms jonger zijn/even oud.
Het eerste contact zal ik altijd maken met u, ik hoor wel of je/jij meer gewenst is.
Blijkbaar is dat tegenwoordig 'fout'.

Anoniem_67191219635fd vrijdag 12 april 2024 om 08:11

Directe familie is altijd gewoon je/jij geweest, ook opa's en oma's en overgroot oma's.
Ik vind u zeggen zo afstandelijk bij familie en zo ben ik gewoon niet opgevoed. Maar in het dagelijks leven zeg ik wel u tegen mensen van oudere leeftijd ( vanaf 65 + ). Dat vind ik netjes staan.
Als ze dan zeggen dat ik "je" mag zeggen doe ik dat ook meteen.
Ik had een klasgenootje die haar ouders met "u" aansprak, dat vond ik altijd erg gek en afstandelijk.

Dat van de klantenservice herken ik niet hoor, ik bel best geregeld met de service van KPN of mijn energieleverancier of zo en ik word altijd met "u" aangesproken en mevrouw. Ik heb nog nooit een "je" gehoord.

Koffieleut123 vrijdag 12 april 2024 om 08:22

In mijn familie is het je/jij wat de klok slaat. Ook (over)grootouders. Mijn ouders hadden kort een fase waarin ik “u” tegen ze moest zeggen toen ze heel erg in de Heere waren. Werkte niet. Bij mijn man daarentegen is u de norm. Tegen zijn ouders zegt hij nu wel jij, maar heel lang zelfs dat niet. De kinderen van zijn broer moeten ook u zeggen tegen iedereen. En vrienden van zijn ouders spreekt hij nog altijd met meneer/mevrouw plus achternaam aan terwijl ik diezelfde mensen gewoon met de voornaam aanspreek. Mijn ouders zijn overigens ongeveer 10 jaar jonger en komen ook niet uit een dorp itt de schoonfamilie. Toen we kinderen kregen hebben we dit allemaal wel besproken en besloten dat onze kinderen geen u tegen ons hoeven te zeggen. Ze doen dat ook niet tegen hun grootouders.

_melon2 vrijdag 12 april 2024 om 08:34

Fries hier, dus wij zeggen eigenlijk nooit u/je. Het is hier normaal om te zeggen; wil mem/beppe/ome Henk dat even voor me doen?
Mem?? Wil mem even komen?

Tegen mijn ex-schoonouders moesten we wel u zeggen, ik vond dat zo afstandelijk. Dat mijn (toen) vriend u moest zeggen tegen zijn eigen ouders. Hij leert onze kinderen ook om 'dankuwel' tegen hem te zeggen. Tegen mij mogen ze gewoon 'dankjewel' zeggen.

Gewoon _melon met login problemen

Diediear vrijdag 12 april 2024 om 10:04

Ik spreek mijn opa en oma met u aan. Waren mijn ouders vanuit de opvoeding wel streng op. Onbekenden en ouderen spreek ik ook altijd met u aan. Mijn ouders zijn je/jij. Ooms en tantes en ouders van vriendinnen glipt er nog wel eens een u uit, maar dan beginnen ze ook vaak nog net niet te steigeren

Ik denk ook altijd maar: heb liever dat ik u zeg en verbeterd wordt (zeg maar je/jij) dan dat ik wel een keer iemand met je/jij aanspreek en dat als ongepast wordt gezien. Snap heus wel dat veel mensen er vandaag de dag anders in staan, maar er zijn ook veel mensen die er wél waarde aan hechten. En er is niemand die beledigd is als je ze met u aanspreekt terwijl dit niet hoeft.

Ik heb (nog) geen kinderen, maar zou ze wel dezelfde opvatting willen meegeven. Ik vind het een beleefdheidsvorm die geen kwaad kan en een kleine moeite.

Tuingravin vrijdag 12 april 2024 om 10:16

Mijn ouders en opa en oma sprak ik aan met je en jij. Mij werd geleerd om oudere mensen die ik niet ken, altijd met u aan te spreken en zo heb ik het mijn kinderen ook geleerd. Nu werk ik veelal met ouderen (wijkverpleging) en bij eerste ontmoeting zeg ik u. Maar de meeste ouderen zeggen eigenlijk meteen ‘zeg maar Annie, of Gerrit’. U vind ik een beleefdheidsvorm, als de ander aangeeft liever getutoyeerd te worden, graag! Ik ben nu op een leeftijd dat ik soms met u word aangesproken. Vind dat wel netjes, maar zeg dan ook meteen ‘zeg maar jij!’

Taskmaster vrijdag 12 april 2024 om 10:20

Ik heb ook heel lang op een klantenservice gewerkt (redelijk recent) en wij moesten echt wel u zeggen. Vind ik ook niet meer dan normaal.

Binnen het bedrijf was dan wel pertinent iedereen je/jij. Daar moest bij mij wel een stukje opvoeding uitgestampt worden, om tegen oudere, onbekende en zeker hooggeplaatste collega's 'je' te zeggen.

Tegen m'n ouders altijd je/jij gezegd. Grootouders weet ik niet meer, die zijn al zo lang dood. Ik had een vriendin op de middelbare school en die zei niet papa en mama maar 'vader' en 'moeder' en gebruikte dus ook 'u'. Vond ik echt vreselijk klinken altijd. Ik heb pas ook wel een kind z'n ouders met 'u' horen aanspreken. Ik zou er zelf niet aan moeten denken dat mijn neefjes/nichtjes dat bij mij zouden doen. Veel te afstandelijk.

Meauve01 vrijdag 12 april 2024 om 10:21

Mijn omaatje vousvoyeerde ik, mijn ouders tutoyeer ik (mijn kinderen doen dat ook). Als ze echt oud en versleten zijn dan schuift het misschien van je/jij naar u, geen idee.

Koffieleut123 vrijdag 12 april 2024 om 12:34

_melon2 schreef: ↑
12-04-2024 08:34
Fries hier, dus wij zeggen eigenlijk nooit u/je. Het is hier normaal om te zeggen; wil mem/beppe/ome Henk dat even voor me doen?
Mem?? Wil mem even komen?

Tegen mijn ex-schoonouders moesten we wel u zeggen, ik vond dat zo afstandelijk. Dat mijn (toen) vriend u moest zeggen tegen zijn eigen ouders. Hij leert onze kinderen ook om 'dankuwel' tegen hem te zeggen. Tegen mij mogen ze gewoon 'dankjewel' zeggen.

Die Friese manier van praten vind ik wel lastig. Het indirect aanspreken komt wel wat onpersoonlijk over op mij als niet-Fries. Daardoor denk ik dat je niet weet of je u of jij moet zeggen.

Baudolino vrijdag 12 april 2024 om 12:50

Hier ook in het dialect opgevoed. Er was niet een speciaal woord voor u. Vertaling is hetzelfde. Dus hoe gaat het met je/hoe gaat het met u was: Hoe git't mit oe?
Hier zegt kind ook geen u tegen opa's en oma's, dat willen ze ook niet trouwens. Ik leer haar wel dat oudere mensen die ze niet kent eerst wel met u aangesproken moeten worden.
Ik ken in mijn omgeving eigenlijk maar 1 stel die er echt op staat dat hun kinderen alle volwassenen, inclusief henzelf als ouders met u aanspreken. Dat is echt onwijs ongemakkelijk in veel situaties omdat ze er ook niet van af mogen wijken als er tegen hen gezegd wordt: oh zeg alsjeblieft je hoor. Het voelt ook ontzettend pretentieus.

Yella78 vrijdag 12 april 2024 om 14:01

Het Vlaamse u is inderdaad vergelijkbaar met het Limburgse en ook Brabantse 'oe', dialect voor meestal 'je'. Mensen die je met 'u' zou aanspreken, spreek je denk ik ook niet zo snel in dialect aan, denk ik.

Mij valt op dat in de bible belt nog wel veel ouders met 'u' aangesproken worden door kinderen. En dat ook veel mensen van Indische/Indonesische en Surinaamse afkomst dat doen.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

calvijn1 zaterdag 13 april 2024 om 13:24

LaFolie schreef: ↑
11-04-2024 19:11
Altijd je en jij bij familie.

Eigenlijk zeg ik sowieso bijna nooit 'u', bedenk ik me nu.

Ook niet tegen bijvoorbeeld een mevrouw op leeftijd?
"Ga jij maar voor", ipv "Gaat u maar voor"

Frankly my dear, I don"t give a damn

Eggstatic zaterdag 13 april 2024 om 13:55

Koffieleut123 schreef: ↑
12-04-2024 12:34
Die Friese manier van praten vind ik wel lastig. Het indirect aanspreken komt wel wat onpersoonlijk over op mij als niet-Fries. Daardoor denk ik dat je niet weet of je u of jij moet zeggen.

Ik woon er nu (ben er niet opgevoed, dus ben het niet gewoon), maar vind het wel fijn.

Het Friese 'do' (of dei afhankelijk van de streek) is heel informeel. Het 'jo' is juist formeler dan je zou gebruiken tegen (groot)ouders.

Kluitje zaterdag 13 april 2024 om 17:12

Nana_Mouskouri schreef: ↑
11-04-2024 18:44
In het Nederlands jij, in het Gronings joe. Joe is veel vriendelijker en makkelijker dan u, dus dat zeg ik ook graag.

Mijn opa en oma zeiden u tegen ons, hun kleinkinderen.
Dat komt omdat ze nogmaal plat gronings spraken. Maar wij zijn niet in Groningen opgegroeid en spraken ABN (verstonden prima gronings, dat wel). Dus opa en oma wilden nederlands tegen ons praten. En dat deden ze normaal alleen tegen de dokter en de dominee, vandaar dat daar "u" bij hoorde!

"Just because something is typed - whether it is typed on a business card or typed in a newspaper or book - this does not mean it is true.” (The Wide Window - Lemony Snicket)

Actieve topics