Partner vindt niks goed aan onze relatie

Hoi allemaal,

Moet echt mijn verhaal kwijt. 10 jaar samen en 1 kind van 2 jaar. Ik dacht dat onze relatie in het algemeen goed zat maar blijkbaar is dat niet zo. Man was al geïrriteerd vandaag, zegt op dat moment ook klaar met me te zijn waar kind bij is, dat hoor ik overigens vaker wanneer hem iets niet zint.

Ik heb een schimmelinfectie dus totaal geen zin in seks en zou hem pijpen ‘want dat had ik al een paar dagen beloofd’. Het hoefde allemaal niet meer van hem en toen kwam het eruit dat ik niet vreemd moest opkijken dat hij met een ander zou gaan omdat ik nooit seks met hem wil en dat we het toch niet met elkaar gaan redden. Vervolgens dat we geen chemie hadden, niks samen doen, ik onaardig ben tegen iedereen, een egoïst ben, geen seks wil, ik nog borstvoeding geef en hij daar echt boos om wordt dat ik er niet mee stop.

Eerst was ik boos en daarna verdrietig, praten lukt niet. Hij zegt dat hij de scheiding gaat aanvragen ‘dan mag ik zelf nu eens hard gaan werken’ dat quote ik. Ik werk parttime, daar doelt hij op.

Ik weet oprecht niet meer wat ik ermee aan moet. Het is niet de eerste keer dat hij in een ruzie dreigt uit elkaar te gaan. Vind het zulk kinderachtig gedrag, doe het dan ook echt denk ik dan.

Zit nu al een paar uur op de bank te huilen en na te denken over wat ik wil. De seks is er wel, maar niet met de frequentie die hij wil. Dit geeft hij regelmatig aan, soms als een grapje en soms serieus. Eigenlijk heeft hij regelmatig kritiek op mij. Ik ben lui en niet ondernemend volgens hem. Het komt er volgens hem op neer dat ik alles voor onze dochter doe en alleen aardig ben voor haar.

Als ik er zo over nadenk, denk ik dat hij zich al langer van mij distantieert. Ondanks dit dacht ik echt dat het wel goed zat tussen ons (we kunnen grapjes met elkaar maken en gewoon leuk met elkaar omgaan) maar ik denk dat hij zich gewoon nooit echt heeft uitgesproken hierover. Ik wil voor onze dochter helemaal niet scheiden maar als ik bedenk hoe hij me vaker afkraakt (lui en niet ondernemend) en dan dit allemaal tegen mij heeft gezegd, denk ik laat maar. Ik hoef echt helemaal niks meer met jou te maken te hebben. Het is gewoon erg kwetsend en respectloos hoe hij met mij is omgegaan.

Waar het op neerkomt, wat ik opmaak uit zijn razernij is dat we te weinig seks hebben en we nooit iets samen doen. Ik moet ‘dat kind eens dumpen bij mijn ouders en iets gaan regelen want hij regelt allerlei leuke dingen voor ons drieën en toch heb ik altijd overal commentaar op’.
We hebben de ene keer paar keer week seks, soms 2-3 weken niet. Het verschilt gewoon heel erg maar ‘zijn ene vriend doet het 3-4 keer per week en de andere 2 keer per week’. Echt waar, valt gewoon niet mee te praten. Interesseert me echt niet hoe vaak een ander het doet.

Volgens mij is het een heel lang verhaal geworden. Hoop dat jullie het nog willen lezen. Heb knallende koppijn en slapen zal er wel niet inzitten.
Dank alvast voor het lezen.
Wat ik het ergst vind, is dat hij altijd zegt dat we zo goed met elkaar kunnen praten en alles tegen elkaar kunnen zeggen. Maar als het erop aankomt, is dat gewoon gebakken lucht. Hij negeert me en zegt direct de scheiding aan te gaan vragen. Dit is niet de eerste keer, daarna zegt hij dat hij dat door boosheid zegt. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik ga denken dat hij een klootzak is die eigenlijk niet eens van mij houdt. Begin me echt af te vragen of scheiden niet gewoon beter is.