Samenwonen versus Lat relatie

27-10-2024 12:24 35 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een lat relatie van inmiddels bijna 6 jaar (we wonen in dezelfde stad). We hebben ieder puber kinderen waarvan er inmiddels 2 zijn uitgevlogen en de jongste 13 jaar is. Ik zou graag een volgende stap zetten in onze relatie en gaan samenwonen. Voor mij werkt de huidige vorm (lat relatie) niet meer. Het wringt al langer. Vooralsnog zijn we vaak samen als onze kinderen er niet zijn en meestal in zijn huis. Ik merk dat ik vanwege recente gezondheidsklachten het switchen van huis niet zo goed meer kan volhouden. Hij is graag in zijn eigen huis en kan op een of andere manier maar moeilijk mijn kant op bewegen. Hier al vele gesprekken over gehad maar er verandert weinig. Ik wil samenwonen, hij niet. Het begint tussen ons in te staan. Ik wil op deze wijze niet verder (denk ik) het kost teveel energie. Anderzijds wil ik hem niet verliezen want we hebben het als we samen zijn goed en ik hou van hem. Het voelt alsof onze relatie alleen kan werken als het blijft zoals het nu is. Ik merk dat mij dat steeds meer tegen staat. En wat nu, de relatie verbreken en mijn verlies en verdriet nemen of in de aanpas modus blijven en aanvaarden dat hoe ik het graag wil (samenwonen en ons leven verder opbouwen) er niet in zit. Ik ben benieuwd naar andere inzichten of vergelijkbare ervaringen en hoe jullie daar mee om zijn gegaan. Ik blijf nu maar in deze redenatie hangen en kom geen stap verder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Steeds aanpassen aan de ander zou voor mij niet passen in een gelijkwaardige, liefdevolle relatie, tenzij sprake is van overmacht. Zo te lezen zorgt jouw gezondheid voor overmacht, dus is het passender dat hij zich aanpast.

Maar onderaan de streep, als het niet werkt, werkt het niet. Dat is misschien jammer, verdrietig, maar het is wel wat het is.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij begrijp waarschijnlijk de noodzaak niet om te veranderen, want het is toch goed zoals het is?

Maar vraag eens aan hem of zijn baan en bedrijf nog hetzelfde is als 6 jaar geleden? Of zijn daar ook nieuwe inzichten gekomen en veranderingen? Een bedrijf overleeft ook alleen wanneer het zich aanpast aan de veranderingen. Dit geldt ook voor een relatie.

Wil of kan hij niet mee veranderen, welke richting dan ook, dan moet je goed bij je zelf nagaan of dat dit de relatie is waar je in wilt blijven investeren. Wat levert het jou dan op?
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het voor je gezondheid beter is waarom blijf je dan niet af en toe thuis?

Jullie zien elkaar elke dag. Hoe ziet dat eruit? Welke tijden? Waar zijn je kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
27-10-2024 15:11
Als het voor je gezondheid beter is waarom blijf je dan niet af en toe thuis?

Jullie zien elkaar elke dag. Hoe ziet dat eruit? Welke tijden? Waar zijn je kinderen?
We zien elkaar om de week het weekend en door de week vaak 1 avond. Dat zijn mijn 'kind vrije' momenten. Wordt wel iets flexibeler nu ze ouder zijn. Verder soms gezamenlijk met de kinderen, feestjes, verjaardag, vakantie etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miepje75 schreef:
27-10-2024 15:31
We zien elkaar om de week het weekend en door de week vaak 1 avond. Dat zijn mijn 'kind vrije' momenten. Wordt wel iets flexibeler nu ze ouder zijn. Verder soms gezamenlijk met de kinderen, feestjes, verjaardag, vakantie etc.
Dat is inderdaad niet heel veel, maar pubers 'samenvoegen' is wel heel heftig voor de andere betrokken partijen.

Hoe denk jij dat dit zal gaan?

Hoeveel omgang hebben jullie kinderen nu met elkaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
27-10-2024 15:43
Dat is inderdaad niet heel veel, maar pubers 'samenvoegen' is wel heel heftig voor de andere betrokken partijen.

Hoe denk jij dat dit zal gaan?

Hoeveel omgang hebben jullie kinderen nu met elkaar?
Ik vind het ook niet heel veel en dat heeft ook wel met mijn gezondheid te maken, werk (fulltime bij mij) en zijn drukte op het werk (eigen bedrijf), we bellen wel bijna iedere dag dus er is wel veel contact. Wat betreft de kinderen, ik denk dat dat wel goed komt. We zijn al vaak met elkaar op vakantie geweest. De oudste 2 wonen op kamers. De 2 daaronder zijn 18 en veel op pad, hebben hun eigen leven en dat kruist elkaar zo nu aan dan (samen een biertje drinken in de kroeg bijv.) de jongste is 13 en wandelt overal vrolijk tussen door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, omdat zij niet wordt geconfronteerd met de problemen in je relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
In elk geval nooit gaan samenwonen met iemand die niet wil samenwonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp jouw partner wel. Hij heeft waarschijnlijk jarenlang zijn eigen huis en huishouden gehad. En moet dat nu opgeven om te gaan samenwonen. Met daarbij nog jarenlang een tiener in huis terwijl hij daar zelf net uit is. Hoe leuk hij jouw kinderen ook kan vinden. Ze zijn niet van hem. En kinderen brengen een hoop lawaai en drukte met zich mee. Daar was hij nu net klaar mee. En wellicht spelen wat schrik voor die gezondheidsproblemen wel mee? Nu heeft hij minder zorgtaken en meer tijd voor zichzelf.

Daarnaast is het een enorm risico voor jullie beiden om dakloos te worden als dit verkeerd gaat. En jullie hebben beiden al een breuk achter de rug. Je woont in dezelfde woonplaats. Ik zou ook gewoon blijven latten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miepje75 schreef:
27-10-2024 15:59
Ik vind het ook niet heel veel en dat heeft ook wel met mijn gezondheid te maken, werk (fulltime bij mij) en zijn drukte op het werk (eigen bedrijf), we bellen wel bijna iedere dag dus er is wel veel contact. Wat betreft de kinderen, ik denk dat dat wel goed komt. We zijn al vaak met elkaar op vakantie geweest. De oudste 2 wonen op kamers. De 2 daaronder zijn 18 en veel op pad, hebben hun eigen leven en dat kruist elkaar zo nu aan dan (samen een biertje drinken in de kroeg bijv.) de jongste is 13 en wandelt overal vrolijk tussen door.
Ik lees met veel interesse mee omdat ik gescheiden met kinderen ook tegen mannen aanloop die kinderen hebben en het dan latten wordt. Het ís ook vermoeiend dus ik kan het goed begrijpen als je lichaam niet meer zo goed meewerkt, je het heen en weren niet meer goed kan opbrengen.
Maar toch hè, kan je niet wachten tot alleen de 13-jarige het enige kind is dat nog thuis woont? Hoe lang zal het duren voordat dit de situatie zal zijn?
Dat zal voor je vriend misschien ook een stuk makkelijker zijn. Als hij helemaal niet wil samenwonen houdt alles op natuurlijk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven