Relaties
alle pijlers
Soms happy single, soms unhappy single: herkenbaar?
maandag 5 september 2022 om 20:34
In het kader van soms happy en soms unhappy single zijn, vroeg ik me af of mensen zich in het volgende herkennen:
Ben (een man van) 26 jaar en nu iets meer dan een jaar vrijgezel. Het eerste half jaar na de break-up voelde ik me vrij klote, maar sinds een half jaar wel echt weer de stijgende lijn te pakken. Bijna ieder weekend een feestje of andere sociale activiteit meepakken, leuke baan, omgaan met vrienden, nieuwe sport/hobby's doen en mensen leren kennen etc heeft daar ook echt bij geholpen en helpt daar nog steeds bij. Ben ook best sociaal, spontaan, ondernemend en met een gezonde dosis humor, al zeg ik het zelf. Toch - met name in mijn hoofd - ben ik ook nog wel bezig met de liefde. Zo heb ik een een paar weken geleden met een hele leuke meid gedate, maar helaas was de interesse niet wederzijds.. Afgewezen dus en vervolgens daar weer heel erg over aan het (over)denken (en ja, toch maar weer een datingapp geïnstalleerd...)
Het stomme is daarbij vooral dat ik enerzijds eerst gelukkig wil zijn met mezelf en écht happy single zou willen zijn zonder dat ik de behoefte voel om met iemand te zijn. En zoals hierboven benoemd, gaat dat ook best aardig. Doordeweeks ook voldoende afleiding van werk en in het weekend vaak sociale activiteiten. Anderzijds (en je voelt 'm al aankomen): regelmatig, met name op de wat mindere dagen, heb ik dan juist wel weer sterk de behoefte om met iemand te zijn, leuke dingen met diegene te doen, samen genieten van het leven. Daar genoot ik ook echt van in mijn vorige relatie en ik heb soms ook wel heimwee naar de zelfverzekerdheid die ik toen had. Maar dat is dan niet de realiteit en dan zit ik toch met een soort 'leeg' gevoel. Zeker omdat heel veel mensen om me heen ook een relatie hebben, wat het vrijgezelle leven soms ook wel een beetje confronterend maakt.
En ik weet: er zwemmen ontelbaar vissen in de zee, liefde moet je niet willen forceren/opzoeken, een relatie moet een aanvulling zijn op je leven en geen opvulling en met 26 jaar is er zeker geen nood aan de man etc. Daar probeer ik ook wel aan te denken om de boel even te relativeren als ik me even minder voel. Toch is dat dan even makkelijker gezegd dan gedaan.
Herkenbaar voor iemand? En zo ja, hoe ben je ermee omgegaan?
Ben (een man van) 26 jaar en nu iets meer dan een jaar vrijgezel. Het eerste half jaar na de break-up voelde ik me vrij klote, maar sinds een half jaar wel echt weer de stijgende lijn te pakken. Bijna ieder weekend een feestje of andere sociale activiteit meepakken, leuke baan, omgaan met vrienden, nieuwe sport/hobby's doen en mensen leren kennen etc heeft daar ook echt bij geholpen en helpt daar nog steeds bij. Ben ook best sociaal, spontaan, ondernemend en met een gezonde dosis humor, al zeg ik het zelf. Toch - met name in mijn hoofd - ben ik ook nog wel bezig met de liefde. Zo heb ik een een paar weken geleden met een hele leuke meid gedate, maar helaas was de interesse niet wederzijds.. Afgewezen dus en vervolgens daar weer heel erg over aan het (over)denken (en ja, toch maar weer een datingapp geïnstalleerd...)
Het stomme is daarbij vooral dat ik enerzijds eerst gelukkig wil zijn met mezelf en écht happy single zou willen zijn zonder dat ik de behoefte voel om met iemand te zijn. En zoals hierboven benoemd, gaat dat ook best aardig. Doordeweeks ook voldoende afleiding van werk en in het weekend vaak sociale activiteiten. Anderzijds (en je voelt 'm al aankomen): regelmatig, met name op de wat mindere dagen, heb ik dan juist wel weer sterk de behoefte om met iemand te zijn, leuke dingen met diegene te doen, samen genieten van het leven. Daar genoot ik ook echt van in mijn vorige relatie en ik heb soms ook wel heimwee naar de zelfverzekerdheid die ik toen had. Maar dat is dan niet de realiteit en dan zit ik toch met een soort 'leeg' gevoel. Zeker omdat heel veel mensen om me heen ook een relatie hebben, wat het vrijgezelle leven soms ook wel een beetje confronterend maakt.
En ik weet: er zwemmen ontelbaar vissen in de zee, liefde moet je niet willen forceren/opzoeken, een relatie moet een aanvulling zijn op je leven en geen opvulling en met 26 jaar is er zeker geen nood aan de man etc. Daar probeer ik ook wel aan te denken om de boel even te relativeren als ik me even minder voel. Toch is dat dan even makkelijker gezegd dan gedaan.
Herkenbaar voor iemand? En zo ja, hoe ben je ermee omgegaan?
maandag 5 september 2022 om 23:41
Ja hoor, herkenbaar.
Het is een hartstikke normale, menselijke behoefte om verbinding en intimiteit te zoeken. Mensen die dat heel krampachtig ontkennen (je móet altijd dolgelukkig zijn als single anders ben je wanhopig!) hebben in mijn ogen moeite met kwetsbaarheid. Dat is vooral hun probleem.
Date lekker door, probeer je open te stellen. Je klinkt alsof je verder alles prima in orde hebt, dus niks aan de hand. En je mag je soms ook gewoon een beetje kut voelen over het single zijn.
Het is een hartstikke normale, menselijke behoefte om verbinding en intimiteit te zoeken. Mensen die dat heel krampachtig ontkennen (je móet altijd dolgelukkig zijn als single anders ben je wanhopig!) hebben in mijn ogen moeite met kwetsbaarheid. Dat is vooral hun probleem.
Date lekker door, probeer je open te stellen. Je klinkt alsof je verder alles prima in orde hebt, dus niks aan de hand. En je mag je soms ook gewoon een beetje kut voelen over het single zijn.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 6 september 2022 om 00:35
Ik vind het eigenlijk vrij normaal wat je voelt. Mensen zouden mensen niet zijn, als ze de behoefte niet zouden hebben om zich te verbinden.
Zoals alles in het leven heeft iets een voordeel en een nadeel. Het voordeel is dat je geen ruzie hoeft te maken en irritaties hoeft te hebben met de niet bestaande persoon. Het nadeel is dat je niks kunt delen, niet zomaar lekker kunt knuffelen en genieten van het comfort en veiligheid van een relatie. En ik denk zelfs dat voor de meeste mensen de voordelen zwaarder wegen dan de nadelen.
Dus nee hoor, je bent niet gek. Laat je niks aanpraten. Echter, je verandert er niks aan. Je bent single zolang je single bent. En zo te lezen doe je dat best goed. Maar erkennen dat deze gevoelens er ook op z'n tijd bijhoren maken van jou geen raar mens. Het maakt dat je de waarde van een fijne relatie kent en dat is alleen maar goed.
Zoals alles in het leven heeft iets een voordeel en een nadeel. Het voordeel is dat je geen ruzie hoeft te maken en irritaties hoeft te hebben met de niet bestaande persoon. Het nadeel is dat je niks kunt delen, niet zomaar lekker kunt knuffelen en genieten van het comfort en veiligheid van een relatie. En ik denk zelfs dat voor de meeste mensen de voordelen zwaarder wegen dan de nadelen.
Dus nee hoor, je bent niet gek. Laat je niks aanpraten. Echter, je verandert er niks aan. Je bent single zolang je single bent. En zo te lezen doe je dat best goed. Maar erkennen dat deze gevoelens er ook op z'n tijd bijhoren maken van jou geen raar mens. Het maakt dat je de waarde van een fijne relatie kent en dat is alleen maar goed.
dinsdag 6 september 2022 om 07:06
Klinkt allemaal heel normaal. Ik was na de verwerking van onze relatiebreuk ook een tijd happy single. Enkel omdat die relatie zo erg slecht was en ik nu rust kon ervaren. Maar na een tijdje ben ik ook weer liever samen met iemand. Dat is heel menselijk, niets mis mee.
Wat ik wel deed is er het beste van maken, niet thuis zitten medelijden hebben met mezelf maar veel leuke dingen doen, alleen of met vriendinnen.
En dat doe jij ook. Ik zou dus zeggen: goed bezig! Je komt wel eens iemand tegen.
Wat ik wel deed is er het beste van maken, niet thuis zitten medelijden hebben met mezelf maar veel leuke dingen doen, alleen of met vriendinnen.
En dat doe jij ook. Ik zou dus zeggen: goed bezig! Je komt wel eens iemand tegen.
dinsdag 6 september 2022 om 14:59
Ik vind het ook normaal klinken to. Mijn ervaring is dat het gevoel slijt naarmate je langer alleen bent. Hoe meer tijd ik investeerde in mijn eigen ontwikkeling, hoe meer ik mijzelf ging waarderen. Uiteindelijk kwam ik op het punt dat ik mijzelf ontzettend fijn gezelschap vond en het alleen zijn ook echt niet meer erg. En dit was (heel cliché zoals je zelf ook zegt) ook het kantelpunt waarop iemand een aanvulling van mijn leven werd, geen opvulling. Een jaar later ontmoette ik mijn huidige partner. En op relationeel gebied is deze relatie ook heel anders dan voorafgaande omdat het vanuit een hele andere behoefte is ontstaan.
Accepteer dat die gevoelens er nou eenmaal zijn en geef ze ook de ruimte. Het is heel normaal en menselijk. Wat ik deed? Soms swipede ik zo'n avondje weg (om vervolgens de app weer te verwijderen
). Andere keren zocht ik vriendinnen op. Zette ik die goede serie aan. Of mijn favoriete film. Stortte ik mijzelf op projecten die ik altijd al wilde oppakken (dat boek/ die hobby/ een sportles proberen). Of ging ik vroeg naar bed. En ik bedacht me altijd: dit gevoel voelt nu heel sterk maar is morgen bij het opstaan vast weer weg.
Het hebben van een relatie is echt niet per definitie leuker/beter. Écht niet.
Accepteer dat die gevoelens er nou eenmaal zijn en geef ze ook de ruimte. Het is heel normaal en menselijk. Wat ik deed? Soms swipede ik zo'n avondje weg (om vervolgens de app weer te verwijderen
). Andere keren zocht ik vriendinnen op. Zette ik die goede serie aan. Of mijn favoriete film. Stortte ik mijzelf op projecten die ik altijd al wilde oppakken (dat boek/ die hobby/ een sportles proberen). Of ging ik vroeg naar bed. En ik bedacht me altijd: dit gevoel voelt nu heel sterk maar is morgen bij het opstaan vast weer weg.Het hebben van een relatie is echt niet per definitie leuker/beter. Écht niet.
dinsdag 6 september 2022 om 20:14
Bedankt voor jullie reacties! Fijn en interessant om ook ervaringen te horen van anderen.Diediear schreef: ↑06-09-2022 14:59Ik vind het ook normaal klinken to. Mijn ervaring is dat het gevoel slijt naarmate je langer alleen bent. Hoe meer tijd ik investeerde in mijn eigen ontwikkeling, hoe meer ik mijzelf ging waarderen. Uiteindelijk kwam ik op het punt dat ik mijzelf ontzettend fijn gezelschap vond en het alleen zijn ook echt niet meer erg. En dit was (heel cliché zoals je zelf ook zegt) ook het kantelpunt waarop iemand een aanvulling van mijn leven werd, geen opvulling. Een jaar later ontmoette ik mijn huidige partner. En op relationeel gebied is deze relatie ook heel anders dan voorafgaande omdat het vanuit een hele andere behoefte is ontstaan.
Accepteer dat die gevoelens er nou eenmaal zijn en geef ze ook de ruimte. Het is heel normaal en menselijk. Wat ik deed? Soms swipede ik zo'n avondje weg (om vervolgens de app weer te verwijderen
Het hebben van een relatie is echt niet per definitie leuker/beter. Écht niet.
Op jouw reactie @diediear sloeg ik ook wel aan. Want de dingen die jij deed, doe ik dus in zekere zin ook well . Sterker nog, misschien wel bijna precies hetzelfde. Alleen ik baal er van dat het zo nu zo lang lijkt te duren en dat ik nog niet op datzelfde punt zit van 'gelukkig zijn met mezelf'. En dus dwaal ik weer af naar het verlangen om met iemand te zijn, wat in mijn ogen niet de (hoofd)reden van een relatie zou moeten zijn.
Zoals gezegd ben ik nu iets meer dan een jaar verder sinds de break-up en toch kan ik me nog steeds soms zo leeg/eenzaam voelen (terwijl ik dat in de realiteit niet ben, genoeg vrienden om me heen). Dat gaat dan ook wel met vlagen en momenteel is het even in een dal. Hoe lang duurde dat voor jou?
woensdag 7 september 2022 om 21:11
Iets meer dan een jaar lijkt misschien heel lang voor jouw gevoel - maar dat is het in feite natuurlijk niet. In feite heb je pas elk seizoen één keer single meegemaakt (zo bekijk ik ze altijd ).
Tussen mijn vorige en huidige relatie zat een kleine 3 jaar. Waarvan ik het laatste jaar écht volledig happy single was. Op dat punt werd het daten/scharrelen voor mij ook heel anders. Want ik kon per keer bekijken of mijn pet er echt naar stond. Waar het voorheen ook vaak uit eenzaamheid was of de intense behoefte om gezien te worden.
Maar achteraf gezien is dit nog steeds gissen. Ik denk dat je altijd ups en downs kan blijven hebben. Als je een super drukke week achter de rug hebt met veel sociale contacten dan is die vrijdagavond alleen met een wijntje vele malen relaxter dan als je het hele weekend knaldrang hebt maar niemand om mee af te spreken.
Kortom: er is geen goed of fout. En het proces is helaas ook geen stijgende, rechte lijn. Maar eentje met een hoop bochten en kronkels. En ook dat is helemaal oke
Besides that: het is ook niet vreemd rond deze tijd van het jaar. Koudere maanden staan weer voor de deur. Cuffing season is a real thing
).Tussen mijn vorige en huidige relatie zat een kleine 3 jaar. Waarvan ik het laatste jaar écht volledig happy single was. Op dat punt werd het daten/scharrelen voor mij ook heel anders. Want ik kon per keer bekijken of mijn pet er echt naar stond. Waar het voorheen ook vaak uit eenzaamheid was of de intense behoefte om gezien te worden.
Maar achteraf gezien is dit nog steeds gissen. Ik denk dat je altijd ups en downs kan blijven hebben. Als je een super drukke week achter de rug hebt met veel sociale contacten dan is die vrijdagavond alleen met een wijntje vele malen relaxter dan als je het hele weekend knaldrang hebt maar niemand om mee af te spreken.
Kortom: er is geen goed of fout. En het proces is helaas ook geen stijgende, rechte lijn. Maar eentje met een hoop bochten en kronkels. En ook dat is helemaal oke
Besides that: het is ook niet vreemd rond deze tijd van het jaar. Koudere maanden staan weer voor de deur. Cuffing season is a real thing
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
