Stieftopic

30-08-2023 10:11 1576 berichten
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.

Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.

Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Iets als een schilderijtje ophangen zou ik echt totaal geen moeite mee hebben. Maar misschien is dat omdat het weinig gebeurt. En bij het overlijden van haar moeder vond ik het ook wel weer mooi dat mijn vriend er ook is bij de uitvaart. Het is toch ook de oma van zijn kind. Maar goed, misschien is het voor mij heel makkelijk omdat ze al zo lang uit elkaar zijn en het heel duidelijk over is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja meisje85, hier ook. De emotioneel beladen dingen werden allemaal bij hem gedropt. En wij zaten er dan over in gesprek. Vreselijk.

Nu is het bij haar nog steeds emotioneel heel zwaar en heeft ze gelukkig hulp van hulpverlening en weer een partner.
Nu zijn wij er tenminste met al onze energie voor zoon en zijn wij de stabiele basis om de week. De rustplek.

Hier kan hij weer energie op doen, is hij vaak ook langer bij ons omdat ex het even niet aan kan. Maar dat is een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vraagje: hoe gaat het bij jullie met (video)bellen tussen kind en de andere ouder?
Omdat kind hier klein was toen ze uit elkaar gingen is er een gewoonte ontstaan van videobellen, omdat gewoon bellen met een peuter niet echt lukt.
Nu is kind basisschoolleeftijd dus gewoon bellen kan prima, maar toch videobelt moeder altijd en ik merk dat ik het vervelend begin te vinden. Ook omdat die gesprekken echt lang duren (zomaar een half uur) waarin kind gaat rondlopen met de telefoon en van alles laten zien. Ik voel dat als een inbreuk op mijn privacy maar ik wil even checken of ik me misschien aanstel.

Ik zou zelf niet snel met iemand videobellen, ben daar wellicht ouderwets in. Laatst waren we met kind op vakantie en dan wordt uitgebreid de hotelkamer getoond. Tja, dan heb ik toch op een of andere manier zijn ex ineens naast mijn bed/tussen mijn spullen. En vorig weekend was ik aan het omkleden om te gaan sporten toen kind al videobellend langs liep, toen had ik het idee dat ik de slaapkamer in moest duiken.

Ik zou natuurlijk gewoon sowieso achter een gesloten deur kunnen omkleden maar ik heb eigenlijk geen zin om met dat soort dingen rekening te houden.
Wat natuurlijk meespeelt is dat de relatie tussen vriend en ex erg slecht is, zij mij niet wil leren kennen, en ik het idee heb dat ze graag op deze manier binnen gluurt.

Zou het onredelijk zijn om kind voortaan te laten bellen ipv videobellen? En hoe zouden jullie dat dan aan kind uitleggen?
Vriend snapt mij overigens helemaal al voelt hij de privacy inbreuk minder urgent dan ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je gevoel, Ammahoela, maar ik zou toch echt zorgen dat je zelf zorgt dat je je even uit de voeten maakt als je stiefkind met zijn moeder aan het bellen is. Ik vind eerlijk gezegd dat je het niet kan maken om je stiefkind te vragen om te bellen ipv videobellen. Voor hem/haar is het namelijk alleen maar leuk en fijn om in vrijheid met mama te kunnen bellen en haar te kunnen zien, en het is niet okee om als stiefmoeder daarop in te grijpen. Natuurlijk kan je stiefkind wel vragen om te zorgen dat jij niet in beeld komt, maar verder is het gewoon iets tussen moeder en kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, eens met Charlotta. En daarbij: kind is nog vrij jong. Als het wat ouder wordt, dan gaat het vanzelf ook wat meer begrijpen van privacy en daar ook zelf iets bij voelen. Ik kan me zo voorstellen dat dit dan misschien ook anders wordt. En als stiefouder is het soms nu eenmaal zo dat je je inderdaad meer moet schikken dan je anders zou doen of dan als stiefkind er niet is, dat hoort er een beetje bij. Als ik me omkleed als de stiefkinderen in huis zijn, doe ik ook de deur dicht. Dat doe ik niet als ze er niet zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met Charlotta en Meisje. Plus: videobellen is volgens mij gewoon wat kinderen en jongeren tegenwoordig doen. Ook met hun maatjes/vrienden. Ik zou me er dus maar gewoon op instellen. En inderdaad eventueel een paar simpele afspraken zoals dat jij niet (uitgebreid) in beeld komt.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Hmmm ik ben verbaasd dat jullie de videobelrondleidingen allemaal geen probleem lijken te vinden. Wellicht staat mijn gevoel dan toch te scherp afgesteld.

(Ik zou het overigens ook niet waarderen wanneer mijn vriend al videobellend door het huis zou lopen)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ammahoela schreef:
03-07-2025 17:18
Hmmm ik ben verbaasd dat jullie de videobelrondleidingen allemaal geen probleem lijken te vinden. Wellicht staat mijn gevoel dan toch te scherp afgesteld.

(Ik zou het overigens ook niet waarderen wanneer mijn vriend al videobellend door het huis zou lopen)

Ik ook niet maar ik vind dat wezenlijk anders, jij niet? Ik vind een jong kind dat moet leven met gescheiden ouders, al gewend is aan videobellen met de andere ouder en daar plezier in heeft echt heel iets anders dan een volwassene die hele andere behoeftes heeft en van wie het veel redelijker is om te verwachten dat die volwassene ook meer rekening houdt met mijn behoeftes. Ik vind het belang van het kind in deze veel groter.

Ik zou het zelf ook niet fijn vinden hoor, maar ik zou het er wel bij vinden horen en het belang van het kind voorop stellen. En dan zorgen dat ik zelf zo min mogelijk in beeld ben uiteraard.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen probleem is natuurlijk wat anders dan dat ik het leuk zou vinden. :) Ik zou het ook niet waarderen als mijn man het doet nee. Maar die is ouder, die heeft wat meer feeling met privacy en belangrijker: het gaat niet om zijn moeder die hij de helft van de tijd moet missen. Dus het zou voor mij echt vallen in de categorie: niet perse leuk, maar één van de dingen die je als stiefouder maar gewoon even moet slikken.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
03-07-2025 17:35
Geen probleem is natuurlijk wat anders dan dat ik het leuk zou vinden. :) Ik zou het ook niet waarderen als mijn man het doet nee. Maar die is ouder, die heeft wat meer feeling met privacy en belangrijker: het gaat niet om zijn moeder die hij de helft van de tijd moet missen. Dus het zou voor mij echt vallen in de categorie: niet perse leuk, maar één van de dingen die je als stiefouder maar gewoon even moet slikken.
Hier ben ik het ook mee eens. En ook wat Carlotta zegt dat het best veel is om kind te vragen alleen te bellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hmmm ja de nuance ligt wel wat anders: moeder belt en zij is degene die er vooral behoefte aan heeft. Kind gaat vervolgens met de telefoon door het huis banjeren, en zo’n gesprek kan wel een half uur duren.
Andersom belt kind bijvoorbeeld ook nooit naar vader.

Wellicht kan het nog een optie zijn kind te vragen vanaf de eigen kamer te bellen, of zittend aan tafel bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mjah, ik voel het verschil niet zo. Zo te lezen beleeft het kind er ook plezier aan. Zoveel kinderen, én volwassenen, banjeren rond tijdens het bellen. Is de frequentie hoog, dat je het zo'n probleem vindt? Evt kun je daar iets over afspreken: als je elke avond minstens een halfuur met je moeder wilt beeldbellen prima, maar ga dan om de dag op je kamer zitten / rondjes lopen. Maar ik denk niet dat het dagelijks is?
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar dat betekent niet perse dat kind het alleen voor haar doet, toch? Dat lijk ik nu een beetje op te maken uit je bericht. Mijn stiefkinderen hebben ook andere gewoontes ten aanzien van beide ouders, dat heeft ook gewoon te maken met de verschillen tussen hen. Mijn man is ook geen beeldbeller bijvoorbeeld, met hun moeder doen ze dat wel. Ze bellen mijn man met vragen over huiswerk of iets dat ze in het nieuws hebben gehoord, dat zijn geen dingen waar ze hun moeder over zullen bellen. Hun moeder heeft ook meer behoefte aan contact tussendoor, dus die spreken ze denk ik vaker als ze hier zijn, dan ze mijn man spreken als ze daar zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ze dat contact met hun moeder zelf niet willen of niet leuk vinden ofzo. Het is gewoon anders omdat hun ouders andere mensen zijn en het contact met hen dus ook niet 100% overeenkomt. Ik denk dat je op moet letten dat je dat wat je van moeder vindt, niet op kind projecteert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ammahoela schreef:
03-07-2025 17:18
Hmmm ik ben verbaasd dat jullie de videobelrondleidingen allemaal geen probleem lijken te vinden. Wellicht staat mijn gevoel dan toch te scherp afgesteld.

(Ik zou het overigens ook niet waarderen wanneer mijn vriend al videobellend door het huis zou lopen)

Oh, ik hou er ook niet van en zou het ook niet cool vinden als mijn stiefkinderen dit deden. Maar dat staat los van wat ik ermee zou doen.. kind vragen mij niet in beeld te brengen: ja. Kind vragen er helemaal mee op te houden: nee.
Zoals anderen hier ook al aangeven moet je oppassen dat je jouw eigen gevoel over de moeder van de kinderen niet projecteert op hun relatie met ze. Voor je stiefkind is dit waarschijnlijk gewoon een leuke manier om met moeder in contact te blijven. Kinderen hebben nu eenmaal een verschillende relatie met elke ouder en blijkbaar is videobellen onderdeel van de relatie met de moeder in dit geval. Daar mag je wat van vinden, maar dat moet je lekker voor jezelf houden :-)
Zo heeft mijn beste vriendin altijd de whatsapp notificaties op haar smartwatch aanstaan, en is daarmee constant in contact met haar (jongvolwassen) kinderen, ook als we uit eten zijn. Ja, dat vind ik ook vervelend en onnodig, maar ik hou mijn mond, want dit is haar relatie met haar kinderen en ik heb daar niets mee te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het hier eigenlijk met iedereen? Alles ook rustig, schemagewijs, met de vakantie in aantocht?

Ik zat net te denken hoe bijzonder het eigenlijk is dat de nieuwe baby in zo'n warm bad terecht gaat komen. Ik had dat vantevoren niet zo bedacht of er überhaupt misschien niet zo over nagedacht, ook omdat we vinden dat ze hier alle mogelijke emoties bij mogen hebben. Maar het is zo leuk om te zien hoe ze er mee bezig zijn en er naar uit kijken. Ook via anderen (hun moeder notabene) horen we dat ze het zo leuk vinden. Inmiddels staat de pretecho ook gepland. Ik heb m'n zin of ze mee wilden niet eens af hoeven maken. We horen dan ook het geslacht, dus ze kunnen niet wachten. De twee jongsten wilden ook iets maken om het te vieren geloof ik, ook al maakt het ons allemaal geen fluit uit wat het is. Ik wilde zelf een taartje kopen ofzo, maar ze stonden erop dat zij iets zouden doen.
Ik dacht, ik deel dit hier maar, want in mijn omgeving is er toch vaak vooral nog verbazing over dat het met stiefpubers in huis überhaupt gezellig kan zijn. Ze hebben wel een heel slechte reputatie, die pubers in het algemeen en stiefpubers in het bijzonder. :roll:
meisje85 wijzigde dit bericht op 07-07-2025 17:08
2.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heerlijk Meisje, het klinkt echt alsof jullie een heel fijn gezin hebben en jij hebt hele lieve stiefpubers :-) Die baby komt idd in een heel warm bad terecht.

Hier zitten we in een iets andere fase, er komen sowieso geen babies meer bij. De oudste kinderen zijn ruim 17 dus we gaan de komende jaren zien of en op welke manier die uit gaan vliegen. We zijn pas getrouwd (was echt zo'n zalig feestje!) en willen wel graag samenwonen, maar met 4 puberkinderen stellen we dit steeds maar uit en uit en uit. Maar het moment dat er minimaal 1 kind niet meer heen en weer wil elke week komt vermoedelijk wel heel dichtbij en wat doen we dan? Geen idee nog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, wat leuk, gefeliciteerd!

Bij ons ziet het er aan het eind van het jaar ook al anders uit dan nu, omdat er dan waarschijnlijk twee zijn uitgevlogen. Wat is de reden dat jullie het uitstellen? Een ideaal moment is er denk ik nooit echt helemaal als er kinderen in het spel zijn. Tenzij je dus wacht, maar ook dan kan je het - zie dat andere topic op het forum - alsnog verkeerd blijken te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat leuk meisje! Ik krijg er tranen van in mijn ogen, maar ik jank nu om alles. Hier is de stiefpuber ook heel enthousiast over de baby. De moeder ook. Het valt me allemaal reuze mee.

Het schema qua vakantie was/is dan wel weer gedoe, maar dat wil ik qua herkenbaarheid niet delen. Komt ook wel weer goed. Ik heb besloten het los te laten. Hopelijk kunnen we gewoon lekker ontspannen op pad.

Gefeliciteerd met je huwelijk, Charlotta! Ben ook benieuwd naar wat Meisje vraagt.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
07-07-2025 17:14
Oh, wat leuk, gefeliciteerd!

Bij ons ziet het er aan het eind van het jaar ook al anders uit dan nu, omdat er dan waarschijnlijk twee zijn uitgevlogen. Wat is de reden dat jullie het uitstellen? Een ideaal moment is er denk ik nooit echt helemaal als er kinderen in het spel zijn. Tenzij je dus wacht, maar ook dan kan je het - zie dat andere topic op het forum - alsnog verkeerd blijken te doen.

We stellen het uit omdat we het ook fijn vinden om gewoon in onze kleine 'unit' van 3 personen te leven. Als gescheiden moeder zijn de kinderen maar 50% van de tijd bij mij, en ik heb mijn aandacht in die week nooit willen verdelen. Heerlijk om gewoon de volle aandacht op mijn kinderen te hebben die week, en dan niets te hoeven met mijn partner en/of stiefkinderen. Daarnaast ook praktisch: vind maar eens een betaalbaar huis met voldoende slaapkamers voor een gezin van 6, in Amsterdam.

Dit is lange tijd heel goed gegaan, maar als kinderen bijna volwassen zijn dan merk je natuurlijk dat zij zelf ook zelfstandiger worden en minder behoefte hebben aan onverdeelde aandacht van mama. Ik voel dat we ergens in de komende 2 jaar een omslagpunt gaan bereiken. Waarschijnlijk is er tegen die tijd minstens eentje op kamers, en zitten er een paar anderen daar tegenaan. Ik hoop dat ik tegen die tijd intuitief ga voelen: nu is de tijd rijp om te gaan samenwonen (en dat ik dat niet zo lang uit hoef te stellen als in dat topic!)
Alle reacties Link kopieren Quote
Advocaatje schreef:
07-07-2025 17:35
Wat leuk meisje! Ik krijg er tranen van in mijn ogen, maar ik jank nu om alles. Hier is de stiefpuber ook heel enthousiast over de baby. De moeder ook. Het valt me allemaal reuze mee.

Het schema qua vakantie was/is dan wel weer gedoe, maar dat wil ik qua herkenbaarheid niet delen. Komt ook wel weer goed. Ik heb besloten het los te laten. Hopelijk kunnen we gewoon lekker ontspannen op pad.

Gefeliciteerd met je huwelijk, Charlotta! Ben ook benieuwd naar wat Meisje vraagt.

Aw, wat schrijf je dat lief. Dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Advocaatje schreef:
07-07-2025 17:35
Wat leuk meisje! Ik krijg er tranen van in mijn ogen, maar ik jank nu om alles. Ja, dat valt niet mee he ;)
Hier is de stiefpuber ook heel enthousiast over de baby. De moeder ook. Het valt me allemaal reuze mee.
Goedzo, fijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het trouwens nog wel spannend hoe dat gaat lopen: Woj plooien ons in planningen nu altijd heel erg naar andere wensen. Ik kan me voorstellen dat dat anders wordt als er nog een mensje bij is. Ik ben zelf niet zo assertief en merk in dat plannen dat ik het lastig vind en me zorgen maak hoe dat zal gaan. Daar was ik laatst flink over in tranen, maar zoals gezegd: ik huil veel op dit moment. (Ik huil ook veel omdat ik mijn partner zo leuk vind en zo blij ben dat er een kindje komt, mochten jullie denken dat ik depressief ben ofzo. 😄)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ohja, Charlotta, ik was even vergeten dat het bij jullie om twee "sets" kinderen gaat. Dat maakt het ook weer anders inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, dat is anders dan bij jullie. Een setje kinderen + nieuwe partner (en later een baby erbij!) is nog wel te doen. In ons geval is het wat complexer. We hebben het bewust heeeeel langzaam aan gedaan, zijn na 8 jaar pas getrouwd en wonen nog niet eens samen. Ik denk dat dat in dit geval goed is, gewoon geen druk erop.
Alle reacties Link kopieren Quote
Advocaatje schreef:
07-07-2025 17:42
Ik vind het trouwens nog wel spannend hoe dat gaat lopen: Woj plooien ons in planningen nu altijd heel erg naar andere wensen.
Ja, dat kan spannend worden. En misschien ook helemaal niet! Misschien gaat het je tegen die tijd juist wel makkelijker af om daarin grenzen aan te geven. Ik merk zelf in z'n algemeenheid dat de zwangerschap er bij mij voor zorgt dat ik daar zelf ineens makkelijker in ben geworden. En je weet ook niet hoe het aan de andere kant gaat zijn. Ik was bijvoorbeeld positief verrast toen de moeder van de kinderen had laten weten dat ze nog wat babyspullen van de kinderen had en aan mijn man vroeg of wij die misschien wilden hebben. En ze heeft ook al gevraagd of ze de jongste in de periode van mijn uitgerekende datum in huis zal nemen, zodat jongste onder de pannen is als ik moet bevallen. En je weet dat de relatie echt niet al te best en soms zelfs slecht was, maar kennelijk verandert dit in het hele systeem iets. Daar zal ook zeker het enthousiasme van de kinderen bij mee spelen, maar toch, dit meedenken had niet gehoeven. Dus hoe dan ook: je niet van tevoren al druk maken en misschien word je zelfs wel positief verrast.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven