Uit en hoe nu verder

Goedenavond,
Graag wil ik mijn verhaal kwijt omdat ik wel een steuntje kan gebruiken.
Na ruim 8 jaar een lat relatie is het eind vorig jaar door mezelf geëindigd.
We hebben beiden een eerdere lange relatie achter de rug, ik heb een bijna volwassen dochter en hij heeft al twee jongere meiden.
We hebben veel in elkaars leven geïnvesteerd in de jaren, maar hebben geen makkelijke relatie gehad. Zijn best andere types. Therapie ook wel eens geprobeerd maar niet voldoende geholpen.
Er was onvrede en vaak frictie. Eind vorig jaar is hij flink uit de bocht gevlogen met woorden. Flink gescholden voor zoveelste keer en ik voelde me er niet goed meer bij. Zijn manier is van de aanval en mijne meer weggaan bij ruzie. Heb toen de stekker eruit getrokken.
Verdrietig maar voelde dat het beter is. Hij trok het helemaal niet en liet me niet met rust, hij wilde het goed maken. Ik werd hier boos om want had juist rust nodig. Heb hem geblokkeerd om die rust te krijgen. Heel vervelend allemaal.
Nu hebben we vorige week na twee maanden bijna, weer een gesprek gehad.
Niet om het goed te maken maar om een einde gesprek te hebben, eea uit te wisselen en af te sluiten. Ik zag er tegen op maar vond wel dat het moest. En het was veel prettiger dan verwacht. Goed om hem te zien en te horen hoe het hem vergaat. Voelde zo vertrouwd. Alles met respect uitgewisseld en sindsdien heb ik vooral weer alle fijne herinneringen op mijn netvlies.
De weken ervoor voelde ik me daadkrachtig en opgelucht maar nu lijkt het alsof ik hem veel meer mis. Dat is verwarrend.
Herkent iemand dit?
Hoop snel weer de opluchting te voelen van dat we uit elkaar zijn, maar dat lijkt nu wel verdwenen.