Relaties
alle pijlers
Vriendinnen kwestie
maandag 23 december 2024 om 11:21
Ha dames,
Even jullie mening gevraagd en ik ben benieuwd hoe jullie hiermee zouden omgaan.
Vriendin J en ik kennen elkaar 25+ jaar. In principe is het meer als familie. Wij weten alles van elkaar.
Situatieschets. Ik ben getrouwd, heb vier kindjes rondhuppelen, huisje, boompje, beestje.. lekker "burgerlijk".
Vriendin J heeft een zoontje van 6, gaat snel verkeerde relaties aan en gaat daarmee ook samenwonen met haar zoon(denk aan mannen met drugsproblemen, narcistische kenmerken, psychische mishandeling). Het zoontje is ook al bekend bij instanties, wijkteam en veilig thuis. Naar haar omgeving (vriendinnen en familie) luistert ze niet. Op dit moment is relatienummer 3 (in het leven van haar zoontje) stukgelopen.
Vriendin J denkt eraan om naar de andere kant van het land (achterhoek) te verhuizen vanuit de Randstad. Zowel ik als haar zus en tante wonen in de achterhoek.
Je zou denken, super gezellig, als vriendin J dichtbij komt wonen! Echter laat zij continue vallen dat ik wel op kan passen. Ik ben thuisblijfmoeder (bewust). Haar tante en zus werken beide fulltime, dus die kunnen niet inspringen. Ik voel me nu al benauwd dat ik continue op moet gaan passen. Het zoontje van vriendin J heeft gedragsproblemen (waarvoor hij nog een traject in gaat). Zowel mijn man als onze kinderen hebben letterlijk een hekel aan het zoontje van vriendin J. Vaak is hij onhandelbaar en gaat grenzen over. Vriendin J corrigeert hem ook niet. Daarnaast hebben onze kinderen elke dag sportclubjes of andere afspraken. Mijn doordeweekse dagen zijn gewoon druk en gevuld.
Ik heb vriendin J voorgelegd een baan doordeweeks te zoeken voor 3 a 4 dagen, zodat zij de weekenden met haar zoontje is en doordeweekse de bso kan regelen. Vriendin geeft aan liever een dynamische baan te wilen (met dus nacht- en weekenddiensten). Als ik dan vraag hoe ze dit gaat regelen met de opvang, zegt ze letterlijk: "jij woont om de hoek dan".
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Even jullie mening gevraagd en ik ben benieuwd hoe jullie hiermee zouden omgaan.
Vriendin J en ik kennen elkaar 25+ jaar. In principe is het meer als familie. Wij weten alles van elkaar.
Situatieschets. Ik ben getrouwd, heb vier kindjes rondhuppelen, huisje, boompje, beestje.. lekker "burgerlijk".
Vriendin J heeft een zoontje van 6, gaat snel verkeerde relaties aan en gaat daarmee ook samenwonen met haar zoon(denk aan mannen met drugsproblemen, narcistische kenmerken, psychische mishandeling). Het zoontje is ook al bekend bij instanties, wijkteam en veilig thuis. Naar haar omgeving (vriendinnen en familie) luistert ze niet. Op dit moment is relatienummer 3 (in het leven van haar zoontje) stukgelopen.
Vriendin J denkt eraan om naar de andere kant van het land (achterhoek) te verhuizen vanuit de Randstad. Zowel ik als haar zus en tante wonen in de achterhoek.
Je zou denken, super gezellig, als vriendin J dichtbij komt wonen! Echter laat zij continue vallen dat ik wel op kan passen. Ik ben thuisblijfmoeder (bewust). Haar tante en zus werken beide fulltime, dus die kunnen niet inspringen. Ik voel me nu al benauwd dat ik continue op moet gaan passen. Het zoontje van vriendin J heeft gedragsproblemen (waarvoor hij nog een traject in gaat). Zowel mijn man als onze kinderen hebben letterlijk een hekel aan het zoontje van vriendin J. Vaak is hij onhandelbaar en gaat grenzen over. Vriendin J corrigeert hem ook niet. Daarnaast hebben onze kinderen elke dag sportclubjes of andere afspraken. Mijn doordeweekse dagen zijn gewoon druk en gevuld.
Ik heb vriendin J voorgelegd een baan doordeweeks te zoeken voor 3 a 4 dagen, zodat zij de weekenden met haar zoontje is en doordeweekse de bso kan regelen. Vriendin geeft aan liever een dynamische baan te wilen (met dus nacht- en weekenddiensten). Als ik dan vraag hoe ze dit gaat regelen met de opvang, zegt ze letterlijk: "jij woont om de hoek dan".
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
maandag 23 december 2024 om 14:46
maandag 23 december 2024 om 14:52
maandag 23 december 2024 om 15:13
maandag 23 december 2024 om 15:21
Ik zou juist het tegenovergestelde doen: meteen zeggen dat je niet zal gaan oppassen. Kan maar duidelijk zijn.
maandag 23 december 2024 om 15:24
En dit. Hoe komt het dat je dat niet meteen aangeeft? Best brutaal van haar om zomaar aan te nemen dat jij dag wel gaat doen, zelfs zonder te vragen of je dat ziet zitten.Attraverso schreef: ↑23-12-2024 14:52Wat mij enorm verbaast is dat jij dan blijkbaar niet onmiddellijk zegt 'op mij moet je echt niet rekenen om op je kind te passen'.
Je hebt het volste recht om dat niet te willen.
maandag 23 december 2024 om 15:32
ja dit zou ik ook doen en sterker nog ik geloof dat ik dat bij de eerste keer dat ze zoiets zei er al uitgeflapt had.
Zo snel mogelijk en zo duidelijk mogelijk zijn hierin ruim voordat ze in haar hoofd ook maar een halve dag jou in kan plannen als goedkope/gratis oppas. Echt hoor gelijk duidelijkheid bieden.
Dat hoeft niet perse bot te zijn natuurlijk maar wel krachtig en duidelijk.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 23 december 2024 om 15:46
In dit soort gevallen helpt alleen duidelijke taal. Bij de eerstvolgende hint over oppassen zeer duidelijk zeggen dat je dat niet zult gaan doen. Geen redenen over het waarom en excuses etc., je wil geen discussie over of dat al dan niet gegronde redenen zijn in haar ogen.
Gewoon, “ik heb je nu al een aantal keer iets in deze richting horen zeggen, en voor er verkeerde verwachtingen ontstaan, oppassen zul je anders op moeten lossen, want ik kan je daar niet bij helpen”.
Ook geen woord over uitzonderingen of hoge nood.
Gewoon, “ik heb je nu al een aantal keer iets in deze richting horen zeggen, en voor er verkeerde verwachtingen ontstaan, oppassen zul je anders op moeten lossen, want ik kan je daar niet bij helpen”.
Ook geen woord over uitzonderingen of hoge nood.
maandag 23 december 2024 om 15:51
Duodropjes schreef: ↑23-12-2024 11:21Ik heb vriendin J voorgelegd een baan doordeweeks te zoeken voor 3 a 4 dagen, zodat zij de weekenden met haar zoontje is en doordeweekse de bso kan regelen. Vriendin geeft aan liever een dynamische baan te wilen (met dus nacht- en weekenddiensten). Als ik dan vraag hoe ze dit gaat regelen met de opvang, zegt ze letterlijk: "jij woont om de hoek dan".
Je weet dat ze niets van je aanneemt en toch ga je haar 'adviseren' en dat ook alleen maar omdat je niet durft te zeggen wat er speelt. Zeg gewoon dat je niet zult oppassen op haar kind ipv er omheen te draaien.
maandag 23 december 2024 om 15:57
Ja, beter een beetje afstand nemen qua inhoudelijke adviezen. Laat ieder zijn eigen leven leiden.
maandag 23 december 2024 om 16:03
De eerste reactie klopt. Ze is enorm impulsief naïef. Ik heb ook de gedachte dat het wel eens moeilijk kan worden om de verhuizing door te zetten. De vader van haar kind, gaat waarschijnlijk dwarsliggen (beide gezag). Maar toch, het idee benauwd me.
Ik ben me er bewust van dat ik ook mag leren "nee" te zeggen op het oppassen. Al vind ik het moeilijk om zo direct en hard te zijn. Een deel van mij wil haar helpen en taken uit handen nemen, want ik ben nou eenmaal haar vriendin. Maar ik weet dat ik mijn eigen gezin daar tekort aan ga doen. Maar het blijft lastig, omdat ik graag iedereen tevreden houd.
Ik ben denk ik vooral opzoek naar bevestiging dat ik geen slechte vriendin ben. Ik wil gewoon niet dat ons fijne leventje eronder gaat lijden als ik te pas en te onpas gevraagd wordt om op te passen.
Ik ben me er bewust van dat ik ook mag leren "nee" te zeggen op het oppassen. Al vind ik het moeilijk om zo direct en hard te zijn. Een deel van mij wil haar helpen en taken uit handen nemen, want ik ben nou eenmaal haar vriendin. Maar ik weet dat ik mijn eigen gezin daar tekort aan ga doen. Maar het blijft lastig, omdat ik graag iedereen tevreden houd.
Ik ben denk ik vooral opzoek naar bevestiging dat ik geen slechte vriendin ben. Ik wil gewoon niet dat ons fijne leventje eronder gaat lijden als ik te pas en te onpas gevraagd wordt om op te passen.
maandag 23 december 2024 om 16:04
Voor mij voelt het bijna als een verplichting naar haar toe. Alsof den goede vriendin dit hoort te doen.
maandag 23 december 2024 om 16:08
Phoe nee joh, ik moet er niet aan denken om te pas en te onpas gevraagd te worden. Bij nood wil ik best bijspringen bij vriendinnen, maar niet structureel. Ik zou dat je vriendin duidelijk maken dat, ondanks je niet buitenshuis werkt, een dagplanning hebt en geen oppasdienst bent. Ik zou dit wel meteen duidelijk maken voor je straks voor een voldongen feit staat en zij je voorhoudt dat je dit beloofd hebt.Duodropjes schreef: ↑23-12-2024 16:04Voor mij voelt het bijna als een verplichting naar haar toe. Alsof den goede vriendin dit hoort te doen.
maandag 23 december 2024 om 16:10
De reden waardoor ik het nog niet direct gezegd heb, is omdat ik conflicten liever uit de weg ga. De makkelijke (maar later moeilijkere) weg. Een probleem van mij, dat besef ik.
Ik vind het ook best wel brutaal. Ik zou nooit zomaar ervan uitgaan dat anderen op mijn kinderen passen. Hier ben ik te allen tijde zelf verantwoordelijk voor. We maken wel eens grapjes over dat ik "thuiszit" met de kindjes. In haar ogen bak ik koekjes, brei ik, heb ik zeeën van tijd etc.. ik denk dat ze niet beseft dat mijn dagen gewoon gevuld zijn.
Een volgende keer ga ik het proberen aan te kaarten. Iemand een tactische, maar niet heel vervelend overkomende manier om dit te verwoorden?
Ik vind het ook best wel brutaal. Ik zou nooit zomaar ervan uitgaan dat anderen op mijn kinderen passen. Hier ben ik te allen tijde zelf verantwoordelijk voor. We maken wel eens grapjes over dat ik "thuiszit" met de kindjes. In haar ogen bak ik koekjes, brei ik, heb ik zeeën van tijd etc.. ik denk dat ze niet beseft dat mijn dagen gewoon gevuld zijn.
Een volgende keer ga ik het proberen aan te kaarten. Iemand een tactische, maar niet heel vervelend overkomende manier om dit te verwoorden?
maandag 23 december 2024 om 16:19
Al zit je de hele dag te Netflixen, dan nog hoef je niet op haar kind te passen hè.
Tja een goede manier, is denk ik maar net hoe het gesprek loopt. Ik zou, wanneer ze vertelt een baan met wisselende diensten op het oog heeft, haar vragen hoe ze dit gaat doen met de opvang. Want dat kan bij het kdv lastig zijn. En dan de pleister er af… krijg het idee dat je hier bij haar heel direct over moet zijn, denk niet dat ze tussen de regels door leest..
Tja een goede manier, is denk ik maar net hoe het gesprek loopt. Ik zou, wanneer ze vertelt een baan met wisselende diensten op het oog heeft, haar vragen hoe ze dit gaat doen met de opvang. Want dat kan bij het kdv lastig zijn. En dan de pleister er af… krijg het idee dat je hier bij haar heel direct over moet zijn, denk niet dat ze tussen de regels door leest..
maandag 23 december 2024 om 16:26
Direct vanaf het eerste moment duidelijk zijn. Geen hint, geen omslachtig verhaal, geen blabla. Gewoon kort maar krachtig. Zij klinkt als iemand die het duidelijk te horen moet krijgen.
En ook geen dingen zeggen als "sorry het gaat echt niet" of "sorry, ik denk graag met je mee". Maak niet van haar probleem jouw probleem en dat doe je als je sorry zegt.
Niet dat ik zeg dat jij dat hebt gezegd, maar ik weet dat mensen geneigd zijn dat heel snel te zeggen.
En ook geen dingen zeggen als "sorry het gaat echt niet" of "sorry, ik denk graag met je mee". Maak niet van haar probleem jouw probleem en dat doe je als je sorry zegt.
Niet dat ik zeg dat jij dat hebt gezegd, maar ik weet dat mensen geneigd zijn dat heel snel te zeggen.
maandag 23 december 2024 om 16:27
Uiteraard is dat geen verplichting, waar haal je het.
Het is ook niet brutaal om gewoon 'niet op mij rekenen om jouw kind op te vangen' te zeggen. Dat is gewoon duidelijk. Niet met argumenten aankomen want die gaat ze proberen te weerleggen.
En niet te lang mee wachten want aangezien je er niet op hebt gereageerd denkt ze dat je het gaat doen en ze daar al geen rekening moet mee houden wanneer ze verhuist.
Het is ook niet brutaal om gewoon 'niet op mij rekenen om jouw kind op te vangen' te zeggen. Dat is gewoon duidelijk. Niet met argumenten aankomen want die gaat ze proberen te weerleggen.
En niet te lang mee wachten want aangezien je er niet op hebt gereageerd denkt ze dat je het gaat doen en ze daar al geen rekening moet mee houden wanneer ze verhuist.
maandag 23 december 2024 om 16:32
Niet op zoek gaan naar een tactische manier. Gewoon heel feitelijk en zakelijk blijven.Duodropjes schreef: ↑23-12-2024 16:10De reden waardoor ik het nog niet direct gezegd heb, is omdat ik conflicten liever uit de weg ga. De makkelijke (maar later moeilijkere) weg. Een probleem van mij, dat besef ik.
Ik vind het ook best wel brutaal. Ik zou nooit zomaar ervan uitgaan dat anderen op mijn kinderen passen. Hier ben ik te allen tijde zelf verantwoordelijk voor. We maken wel eens grapjes over dat ik "thuiszit" met de kindjes. In haar ogen bak ik koekjes, brei ik, heb ik zeeën van tijd etc.. ik denk dat ze niet beseft dat mijn dagen gewoon gevuld zijn.
Een volgende keer ga ik het proberen aan te kaarten. Iemand een tactische, maar niet heel vervelend overkomende manier om dit te verwoorden?
"Truus, ik ga niet op jouw kind passen."
Bij haar reactie:
"Ik ga het niet doen."
Bij haar reactie daarop:
"Nee, dat ik er al veel heb betekent niet dat ik op die van jou moet passen. Ik ga het niet doen."
Bij nog een reactie:
"Ik ben duidelijk geweest. [Herhaling van bovenstaande]."
vanille-ijs wijzigde dit bericht op 23-12-2024 16:40
5.03% gewijzigd
maandag 23 december 2024 om 16:39
Je bent zelf ook onderdeel van de dynamiek.
Ze zoekt nu al drama, terwijl er nog geen stap is gezet in het verhuizen. Ze begint bij de letter K, jullie maken al ruzie en piekeren over letters L, M en N.
Wat je kan doen is het gesprek de andere kant op sturen door te vragen of ze al begonnen is met stappen richting verhuizen. Zeg maar vragen over letter A en B.
Je hoeft haar niet te helpen. Ze klinkt als een bodemloze put waar je eeuwig energie in kunt steken, maar je altijd zo goed bent als je laatste fout.
Ik zou helemaal stoppen met het droombeeld en de fantasie en helemaal geen beloften doen of grenzen neerleggen. Want het is nog maar helemaal de vraag of dit ooit werkelijkheid wordt.
Ze zoekt nu al drama, terwijl er nog geen stap is gezet in het verhuizen. Ze begint bij de letter K, jullie maken al ruzie en piekeren over letters L, M en N.
Wat je kan doen is het gesprek de andere kant op sturen door te vragen of ze al begonnen is met stappen richting verhuizen. Zeg maar vragen over letter A en B.
Je hoeft haar niet te helpen. Ze klinkt als een bodemloze put waar je eeuwig energie in kunt steken, maar je altijd zo goed bent als je laatste fout.
Ik zou helemaal stoppen met het droombeeld en de fantasie en helemaal geen beloften doen of grenzen neerleggen. Want het is nog maar helemaal de vraag of dit ooit werkelijkheid wordt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 23 december 2024 om 16:45
Nou nee hoor. Of je een hele goede vriendin heeft hier niets mee te maken.Duodropjes schreef: ↑23-12-2024 16:04Voor mij voelt het bijna als een verplichting naar haar toe. Alsof den goede vriendin dit hoort te doen.
Precies wat anderen al schreven: Direct en duidelijk zijn.
" ik kan niet oppassen, ik heb m'n eigen bezigheden". Dus ook niet in nood blabla.
Het idee alleen al, sorry hoor maar er wordt dan gewoon gebruik van je gemaakt
maandag 23 december 2024 om 16:49
Lorem Ipsum had een kant en klare reactie opgeschreven, die kun je zó gebruiken. Ik ben het ook ontzettend eens met haar opmerking dat je ervoor moet waken dat je niet zegt: alleen in echte noodgevallen. Daar ga je echt spijt van krijgen, want zij kan dan dus bepalen wat een noodgeval is. Jij gaat haar er niet op durven aanspreken dat een bepaald verzoek geen noodgeval is.Duodropjes schreef: ↑23-12-2024 16:10De reden waardoor ik het nog niet direct gezegd heb, is omdat ik conflicten liever uit de weg ga. De makkelijke (maar later moeilijkere) weg. Een probleem van mij, dat besef ik.
Ik vind het ook best wel brutaal. Ik zou nooit zomaar ervan uitgaan dat anderen op mijn kinderen passen. Hier ben ik te allen tijde zelf verantwoordelijk voor. We maken wel eens grapjes over dat ik "thuiszit" met de kindjes. In haar ogen bak ik koekjes, brei ik, heb ik zeeën van tijd etc.. ik denk dat ze niet beseft dat mijn dagen gewoon gevuld zijn.
Een volgende keer ga ik het proberen aan te kaarten. Iemand een tactische, maar niet heel vervelend overkomende manier om dit te verwoorden?
Probeer verder om niet jouw dagelijks leven te verantwoorden. Je bent haar geen uitleg verschuldigd, en het doet er niet toe of je zeeën van tijd hebt of niet. Elke vorm van verantwoorden maakt alleen maar dat het haar de mogelijkheid tot discussie geeft, en daar ben je blijkbaar niet op z'n sterkst. Geeft niet, maar zorg dan dat het zover niet komt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
