Relaties
alle pijlers
Wanneer is je relatie klaar voor kinderen samen?
zaterdag 20 april 2024 om 10:17
Naar aanleiding van een topic op de zwangerpijler.
Ik ben heel benieuwd: wanneer vinden jullie dat een relatie 'ver' genoeg is om te besluiten zwanger te worden? Het is iets waar ik zelf de laatste tijd mee bezig ben, en ben benieuwd wat jullie erover denken.
Is het een bepaald aantal jaar samen? Of samenwonend? Moet je bepaalde grote dingen in het leven samen doorgemaakt hebben? Moet je het over alles eens zijn? Samen een huis bezitten? Etc.
Er zijn natuurlijk heel vanzelfsprekende dingen wanneer je het niet moet doen, maar wanneer wel, dat is lastiger.
Ik ben heel benieuwd: wanneer vinden jullie dat een relatie 'ver' genoeg is om te besluiten zwanger te worden? Het is iets waar ik zelf de laatste tijd mee bezig ben, en ben benieuwd wat jullie erover denken.
Is het een bepaald aantal jaar samen? Of samenwonend? Moet je bepaalde grote dingen in het leven samen doorgemaakt hebben? Moet je het over alles eens zijn? Samen een huis bezitten? Etc.
Er zijn natuurlijk heel vanzelfsprekende dingen wanneer je het niet moet doen, maar wanneer wel, dat is lastiger.
zaterdag 20 april 2024 om 11:45
zaterdag 20 april 2024 om 11:53
Ja precies, het gebeurt nog wel eens dat als puntje bij paaltje komt, een van de partners zich er niet aan houdt. Ik herinner me hier nog goed een topic van iemand die heel precies had afgesproken dat ze allebei vier dagen zouden werken, allebei twee dagen thuis, drie dagen opvang, want dat vonden ze de max. Vervolgens kwam er voor hem een droombaan voorbij waarbij hij per se vijf dagen moest werken en stond opeens alles op losse schroeven, want tja, die baan wilde hij toch wel heel graag.
Maar ik denk ook dat het vaak gebeurt dat situaties onderschat worden. Dat je van tevoren denkt: hoe moeilijk kan het nou helemaal zijn, een drukke baan combineren met een kind, gewoon alles heel strak plannen en de taken goed verdelen en klaar. Of: wij blijven gewoon reizen en dingen doen zoals we dat deden en kind gaat gewoon mee in een draagdoek, en dat dat opeens helemaal niet goed voelt, of dat het kind daar helemaal niet op gedijt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 20 april 2024 om 11:58
Op die praktische dingetjes lopen soms relaties stuk. Is iets meer dan bijzaak.
On-topic:
Praat ook over hoe jullie het zorgen voor kind, inkomen en huishouden gaan verdelen. Samen de zorg voor een kind eerlijk naar beiden tevredenheid verdelen lukt meestal heel goed.
Huishouden en inkomen zijn meestal lastiger naar beiden tevredenheid te verdelen.
Ga je als stel voor kinderen, overleg dan regelmatig (jaarlijks) of jullie allebei nog tevreden zijn met de verdeling zoals die destijds gemaakt werd.
zaterdag 20 april 2024 om 12:01
In nagenoeg alle gevallen die ik ken, zie ik dat binnen drie jaar de moeder minder is gaan werken dan vooraf besproken, ten ‘gunste’ van vader die toch liever meer blijft/gaat werken.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑20-04-2024 11:58Op die praktische dingetjes lopen soms relaties stuk. Is iets meer dan bijzaak.
On-topic:
Praat ook over hoe jullie het zorgen voor kind, inkomen en huishouden gaan verdelen. Samen de zorg voor een kind eerlijk naar beiden tevredenheid verdelen lukt meestal heel goed.
Huishouden en inkomen zijn meestal lastiger naar beiden tevredenheid te verdelen.
Ga je als stel voor kinderen, overleg dan regelmatig (jaarlijks) of jullie allebei nog tevreden zijn met de verdeling zoals die destijds gemaakt werd.
zaterdag 20 april 2024 om 12:15
Ik denk dat dat voor iedereen anders is, en daar niet één gouden regel voor is.
Wel vind ik dat je een stabiele en sterke relatie moet hebben, want een kind krijgen is niet niks voor je relatie.
En je moet beide natuurlijk achter de keuze staan om aan kinderen te beginnen. Als de één graag wil, en de ander niet, dan houdt het al op. Dus daar in moet je op één lijn liggen.
Ik wist altijd al dat ik jong moeder wilde worden. Dat was mijn grootste wens al vanaf jongs af aan. In elk vriendenboekje schreef ik vroeger dat mijn grootste wens was om moeder te worden. Maar wel met de juiste man uiteraard en als de omstandigheden er naar waren.
En ik heb geluk dat ik die man op mijn 18e al ben tegen gekomen. Het voelde gelijk goed.
Ik was 19 toen we gingen samenwonen, en 22 toen ik zwanger was van de oudste.
Ik ben nu 28, bijna 29 en zwanger van de derde (ons laatste kindje). Ik vind het heerlijk, en had me geen ander leven voor kunnen stellen.
Wel vind ik dat je een stabiele en sterke relatie moet hebben, want een kind krijgen is niet niks voor je relatie.
En je moet beide natuurlijk achter de keuze staan om aan kinderen te beginnen. Als de één graag wil, en de ander niet, dan houdt het al op. Dus daar in moet je op één lijn liggen.
Ik wist altijd al dat ik jong moeder wilde worden. Dat was mijn grootste wens al vanaf jongs af aan. In elk vriendenboekje schreef ik vroeger dat mijn grootste wens was om moeder te worden. Maar wel met de juiste man uiteraard en als de omstandigheden er naar waren.
En ik heb geluk dat ik die man op mijn 18e al ben tegen gekomen. Het voelde gelijk goed.
Ik was 19 toen we gingen samenwonen, en 22 toen ik zwanger was van de oudste.
Ik ben nu 28, bijna 29 en zwanger van de derde (ons laatste kindje). Ik vind het heerlijk, en had me geen ander leven voor kunnen stellen.
zaterdag 20 april 2024 om 12:20
zaterdag 20 april 2024 om 12:27
Dit. Ik voldeed ruimschoots aan alle voorwaarden. En eenmaal zwanger voltrok zich een ramp waar ik 0,0 invloed op had. Doei stabiele, ideale situatie.
Wat ik ervan geleerd heb? Dat iedereen maar 1 ramp van de afgrond is verwijderd. Dat zekerheden een illusie zijn. En dat het dus geen zin heeft je tijd te verdoen met kijken of je de afvinklijst wel compleet hebt.
Heb je, volgens jouzelf, een redelijke kans om een kind te bieden wat het nodig heeft, de komende decennia? Dat is de vraag die je jezelf kunt stellen.
Overigens is het met mijn kind en mij helemaal goedgekomen.
zaterdag 20 april 2024 om 12:33
En IK vind een hoop zaken die hier genoemd worden tamelijk naïef als het gaat om klaar zijn voor kinderen.viva-life22 schreef: ↑20-04-2024 12:20En waar zeg ik dat dit niet stuk kan?
Ik geef alleen aan wat IK belangrijk vind om een kinderwens mee te starten.
Het leven is geen rechte lijn. En ik als ik vantevoren bepaalde dingen had voorzien, dan had ik geen kind gekregen.
Ik hou met heel mijn hart van mijn kind, maar het is ook veel leed aangedaan en dat had ik kind willen besparen.
Je weet NOOIT of je er klaar voor bent.
zaterdag 20 april 2024 om 12:34
Exact dit!Suniva schreef: ↑20-04-2024 12:27Dit. Ik voldeed ruimschoots aan alle voorwaarden. En eenmaal zwanger voltrok zich een ramp waar ik 0,0 invloed op had. Doei stabiele, ideale situatie.
Wat ik ervan geleerd heb? Dat iedereen maar 1 ramp van de afgrond is verwijderd. Dat zekerheden een illusie zijn. En dat het dus geen zin heeft je tijd te verdoen met kijken of je de afvinklijst wel compleet hebt.
Heb je, volgens jouzelf, een redelijke kans om een kind te bieden wat het nodig heeft, de komende decennia? Dat is de vraag die je jezelf kunt stellen.
Overigens is het met mijn kind en mij helemaal goedgekomen.
zaterdag 20 april 2024 om 12:37
En wat als je man, terwijl jij zwanger bent de buurvrouw toch leuker vindt, er al jaren een open relatie op nahoudt zonder jouw medeweten of een ongeluk krijgt, ziek wordt, overlijdt, hij schulden blijkt te hebben waar jij niks van wist, criminele activiteiten ontplooit. Of je huis brandt af, je kind overlijdt voor tijdens of na de geboorte, het is een drieling die je niet kunt betalen en/of niet aankan, je huis brandt af, enzovoort, enzovoort. Ook jijzelf kunt ziek worden en een ongeluk krijgen.Assiral schreef: ↑20-04-2024 12:15Ik denk dat dat voor iedereen anders is, en daar niet één gouden regel voor is.
Wel vind ik dat je een stabiele en sterke relatie moet hebben, want een kind krijgen is niet niks voor je relatie.
En je moet beide natuurlijk achter de keuze staan om aan kinderen te beginnen. Als de één graag wil, en de ander niet, dan houdt het al op. Dus daar in moet je op één lijn liggen.
Ik wist altijd al dat ik jong moeder wilde worden. Dat was mijn grootste wens al vanaf jongs af aan. In elk vriendenboekje schreef ik vroeger dat mijn grootste wens was om moeder te worden. Maar wel met de juiste man uiteraard en als de omstandigheden er naar waren.
En ik heb geluk dat ik die man op mijn 18e al ben tegen gekomen. Het voelde gelijk goed.
Ik was 19 toen we gingen samenwonen, en 22 toen ik zwanger was van de oudste.
Ik ben nu 28, bijna 29 en zwanger van de derde (ons laatste kindje). Ik vind het heerlijk, en had me geen ander leven voor kunnen stellen.
Daar zit je dan, zwanger en wel zonder de ideale omstandigheden die gisteren nog wel ideaal waren.
zaterdag 20 april 2024 om 12:38
zaterdag 20 april 2024 om 12:45
Huh, maar als je met die gedachte in het leven staat kun je toch beter alleen blijven en je opsluiten in huis. Want dan kun je niks meer. Er zullen altijd gedachtes blijven als “wat als”. Ik kan morgen ook dood gaan. Maar daar gaan we toch niet van uit?Suniva schreef: ↑20-04-2024 12:37En wat als je man, terwijl jij zwanger bent de buurvrouw toch leuker vindt, er al jaren een open relatie op nahoudt zonder jouw medeweten of een ongeluk krijgt, ziek wordt, overlijdt, hij schulden blijkt te hebben waar jij niks van wist, criminele activiteiten ontplooit. Of je huis brandt af, je kind overlijdt voor tijdens of na de geboorte, het is een drieling die je niet kunt betalen en/of niet aankan, je huis brandt af, enzovoort, enzovoort. Ook jijzelf kunt ziek worden en een ongeluk krijgen.
Daar zit je dan, zwanger en wel zonder de ideale omstandigheden die gisteren nog wel ideaal waren.
Ik snap je reactie totaal niet en moet er een beetje om lachen sorry
.
zaterdag 20 april 2024 om 12:45
Wat verdrietig. Je weet nooit hoe het leven loopt.Flipflop schreef: ↑20-04-2024 12:33En IK vind een hoop zaken die hier genoemd worden tamelijk naïef als het gaat om klaar zijn voor kinderen.
Het leven is geen rechte lijn. En ik als ik vantevoren bepaalde dingen had voorzien, dan had ik geen kind gekregen.
Ik hou met heel mijn hart van mijn kind, maar het is ook veel leed aangedaan en dat had ik kind willen besparen.
Je weet NOOIT of je er klaar voor bent.
zaterdag 20 april 2024 om 12:48
Ook dat heeft 0,0 zin. Je kunt niet nu al weten hoe je over 1,2 of 10 jaar in situatie x gaat reageren. Je weet niet hoe je leven en dat van je kind zich zal ontwikkelen.katrienduck24 schreef: ↑20-04-2024 12:38Het kan heel nuttig zijn om gesprekken te voeren over ‘wat als.
Maar wat doe je als je partner over sommige situaties heel anders blijkt te denken dan je dacht of zou willen? Verbreek je dan de relatie? Of besluit je geen kinderen te krijgen?
zaterdag 20 april 2024 om 12:54
Wat een intens zure reactie op degene die je quote.Suniva schreef: ↑20-04-2024 12:37En wat als je man, terwijl jij zwanger bent de buurvrouw toch leuker vindt, er al jaren een open relatie op nahoudt zonder jouw medeweten of een ongeluk krijgt, ziek wordt, overlijdt, hij schulden blijkt te hebben waar jij niks van wist, criminele activiteiten ontplooit. Of je huis brandt af, je kind overlijdt voor tijdens of na de geboorte, het is een drieling die je niet kunt betalen en/of niet aankan, je huis brandt af, enzovoort, enzovoort. Ook jijzelf kunt ziek worden en een ongeluk krijgen.
Daar zit je dan, zwanger en wel zonder de ideale omstandigheden die gisteren nog wel ideaal waren.
zaterdag 20 april 2024 om 12:55
Voor een hoop mensen die zwanger zijn of het ooit waren en het vooraf ook anders hadden bedacht, is een van deze dingen (of iets anders dat jij je niet voor kunt stellen) gewoon de realiteit. Ik ben er een van.Assiral schreef: ↑20-04-2024 12:45Huh, maar als je met die gedachte in het leven staat kun je toch beter alleen blijven en je opsluiten in huis. Want dan kun je niks meer. Er zullen altijd gedachtes blijven als “wat als”. Ik kan morgen ook dood gaan. Maar daar gaan we toch niet van uit?
Ik snap je reactie totaal niet en moet er een beetje om lachen sorry.
En dan vergaat het lachen je vanzelf, geloof mij.
zaterdag 20 april 2024 om 12:58
Vandaar je reactie. Heel vervelend dat je zoiets hebt mee gemaakt. Helaas weet je nooit van te voren hoe je leven loopt, en daar heb je ook niet altijd invloed op. Maar dat betekend (voor mij iniedergeval) niet dat ik dan niet aan kinderen zou beginnen, of mijn idealen nu aan de kant schuif omdat het wellicht anders kan lopen.
zaterdag 20 april 2024 om 13:08
Maar ik zeg juist helemaal niet dat je er niet aan moet beginnen omdat er een ramp kan gebeuren.Assiral schreef: ↑20-04-2024 12:58Vandaar je reactie. Heel vervelend dat je zoiets hebt mee gemaakt. Helaas weet je nooit van te voren hoe je leven loopt, en daar heb je ook niet altijd invloed op. Maar dat betekend (voor mij iniedergeval) niet dat ik dan niet aan kinderen zou beginnen, of mijn idealen nu aan de kant schuif omdat het wellicht anders kan lopen.
Ik zeg dat de stabiliteit van vandaag niets zegt over morgen. En dat je je daardoor dus niet moet laat leiden bij de beslissing voor een kind want zekerheden bestaan niet.
zaterdag 20 april 2024 om 13:12
Ja, ik snap wel wat jullie zeggen, dat je nooit zekerheden hebt, omdat alles ieder moment volledig buiten je eigen invloed kan veranderen.
Maar dat ontslaat je ook weer niet van de verantwoordelijkheid om voor een aantal dingen wel te proberen je zo goed mogelijk voor te bereiden toch?
Als ik werkloos ben en mijn vriend een jaarcontract heeft, zou ik niet zeggen dat we eraan moeten starten. Ondanks dat twee vaste contracten ook geen garanties bieden, is de kans dat het goed gaat, wel groter.
En een relatie van 10 jaar hebben betekent niet dat die relatie goed en stabiel is en blijft. Maar na een paar maanden al bewust er voor gaan om samen kinderen krijgen, lijkt mij teveel een gok.
Jullie kennen misschien wel het idee van belang = kans x effect. Dingen waarvan de kans heel klein is, zijn daarmee ondanks hun enorme effect, minder iets om mee te nemen. Dan dingen die een gemiddeld groot effect hebben, en daarnaast ook een redelijke kans om te gebeuren.
Maar dat ontslaat je ook weer niet van de verantwoordelijkheid om voor een aantal dingen wel te proberen je zo goed mogelijk voor te bereiden toch?
Als ik werkloos ben en mijn vriend een jaarcontract heeft, zou ik niet zeggen dat we eraan moeten starten. Ondanks dat twee vaste contracten ook geen garanties bieden, is de kans dat het goed gaat, wel groter.
En een relatie van 10 jaar hebben betekent niet dat die relatie goed en stabiel is en blijft. Maar na een paar maanden al bewust er voor gaan om samen kinderen krijgen, lijkt mij teveel een gok.
Jullie kennen misschien wel het idee van belang = kans x effect. Dingen waarvan de kans heel klein is, zijn daarmee ondanks hun enorme effect, minder iets om mee te nemen. Dan dingen die een gemiddeld groot effect hebben, en daarnaast ook een redelijke kans om te gebeuren.
zaterdag 20 april 2024 om 13:22
Tja, dat gebeurde ons ook, vooral omdat we dat nooit goed genoeg besproken hadden.
Man en omgeving bleken toch traditioneler dan we vooraf dachten. Natuurlijk bleef ik werken. Precies halftijds dus 2,5 dagen, man ging naar 36 uur. (4×9) Toen er jaren later iets fout liep, was zijn salaris zo veel meer dan dat bij mij. Hij minder werken en ik iets meer was geen mogelijkheid meer. En dat kwam deels doordat ik ooit minder was gaan werken en hij nauwelijks. En zo ontstaat er een sneeuwbaleffect.
zaterdag 20 april 2024 om 13:25
Hier ben ik het helemaal mee eens. Goed uitgelegd.stokbootje schreef: ↑20-04-2024 13:12Ja, ik snap wel wat jullie zeggen, dat je nooit zekerheden hebt, omdat alles ieder moment volledig buiten je eigen invloed kan veranderen.
Maar dat ontslaat je ook weer niet van de verantwoordelijkheid om voor een aantal dingen wel te proberen je zo goed mogelijk voor te bereiden toch?
Als ik werkloos ben en mijn vriend een jaarcontract heeft, zou ik niet zeggen dat we eraan moeten starten. Ondanks dat twee vaste contracten ook geen garanties bieden, is de kans dat het goed gaat, wel groter.
En een relatie van 10 jaar hebben betekent niet dat die relatie goed en stabiel is en blijft. Maar na een paar maanden al bewust er voor gaan om samen kinderen krijgen, lijkt mij teveel een gok.
Jullie kennen misschien wel het idee van belang = kans x effect. Dingen waarvan de kans heel klein is, zijn daarmee ondanks hun enorme effect, minder iets om mee te nemen. Dan dingen die een gemiddeld groot effect hebben, en daarnaast ook een redelijke kans om te gebeuren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
