Zie het licht even niet meer

Kippetje81 dinsdag 27 augustus 2024 om 09:58

Hallo allemaal,

Ik zie het even allemaal niet meer zitten en heb input nodig...
Ik ben vorig jaar gescheiden na een lang huwelijk. Ik heb kinderen uit dat huwelijk. Ben vrij snel (misschien te snel) gaan daten. In het begin was dat niks maar na een tijdje kwam ik een hele leuke man tegen. Na een aantal maanden veel afgesproken te hebben heeft hij ook de kinderen ontmoet. Dat ging en gaat heel goed. Alles liep heel fijn voor iedereen...
Echter ziet hij nu drempels... Hij vind het lastig dat er altijd een ex in beeld is
Door dat hij dat ziet veranderd zijn gedrag ook. We spreken nog steeds veel af en doet ook heel lief voor mij en de kinderen. Maar er is toch ook een bepaalde afstand voelbaar
Die onzekerheid of we nog een toekomst hebben maakt mij gespannen. Ik voel me niet lekker, ervaar stress. Ik kan niet van hem verwachten dat hij de beren op de weg zo maar weg doet, maar zo af te wachten hou ik ook niet vol.
En zijn liefde voor mij is niet veranderd zegt hij, alleen vind hij de situatie erom heen lastig.

kippetje81 wijzigde dit bericht op 28-08-2024 22:15

31.14% gewijzigd

canis-felis woensdag 28 augustus 2024 om 02:35

Lady*Voldemort schreef: ↑
27-08-2024 18:42
Maar het is natuurlijk wel zijn goed recht om geen zin te hebben in een relatie met een mevrouw die (even gechargeerd) constant overhoop ligt met haar ex over de kinderen. Ik zou er zelf ook geen zin in hebben.

Zeker. Dat probleem begrijp ik ook wel. Maar TO lijkt het probleem liever op haar ex af te schuiven.

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

Dropdrop woensdag 28 augustus 2024 om 08:52

Kippetje81 schreef: ↑
27-08-2024 17:12
We zijn natuurlijk al langer dan zes maanden bij elkaar. Zijn weekenden weg geweest, op vakantie geweest en veel gepraat met elkaar. Dan is het toch niet raar dat je veel van iemand kan gaan houden. Het is allemaal snel en intens gegaan.

Je klinkt niet heel emotioneel volwassen.

Met 6 maanden is je verliefdheids hormonencocktail nog niet uitgewerkt.

Ik denk dat de heftige controle dwang over de gevoelens en het gedrag van je vriend te maken hebben met je scheiding.

Je scheiding is niet verwerkt en je voelt dat je dubbel verdriet voor je kiezen krijgt, als je niet meer deze man hebt om je aandacht af te leiden.

Je kunt geen moment alleen zijn, omdat er een kliko vol met onverwerkte emoties op je staat te wachten.

Het is normaal dat je na 4 tot 6 maanden de eerste negatieve kanten van je crush begint op te merken.

Ik vind het echt heel naar voor je kinderen. Een scheiding is heftig voor ze. Een verliefde mama is heftig voor ze, omdat mama 'raar' doet en ze heel goed aanvoelen dat jouw aandacht niet bij hen ligt.

Tijd om eens goed te kijken naar de puinhoop die je er van maakt.

aurora79 woensdag 28 augustus 2024 om 09:07

TO, je geeft aan dat je een jaar geleden bent gescheiden. Dat jullie iets meer dan 6 maanden bij elkaar zijn. Maar dat je je kinderen pas na 6 maanden kennis hebben gemaakt met je vriend.

Dus ze kennen je vriend pas net? Of begrijp ik iets verkeerd?

bijtie woensdag 28 augustus 2024 om 09:33

Dropdrop schreef: ↑
28-08-2024 08:52
Je klinkt niet heel emotioneel volwassen.

Met 6 maanden is je verliefdheids hormonencocktail nog niet uitgewerkt.

Ik denk dat de heftige controle dwang over de gevoelens en het gedrag van je vriend te maken hebben met je scheiding.

Je scheiding is niet verwerkt en je voelt dat je dubbel verdriet voor je kiezen krijgt, als je niet meer deze man hebt om je aandacht af te leiden.

Je kunt geen moment alleen zijn, omdat er een kliko vol met onverwerkte emoties op je staat te wachten.

Het is normaal dat je na 4 tot 6 maanden de eerste negatieve kanten van je crush begint op te merken.

Dit idd is helaas de prijs van een rebound. Je kan het uitstellen maar de confrontatie met jezelf gaat toch ooit komen.

Dropdrop woensdag 28 augustus 2024 om 09:35

aurora79 schreef: ↑
28-08-2024 09:07
Maar dat je je kinderen pas na 6 maanden kennis hebben gemaakt met je vriend.

Dus ze kennen je vriend pas net? Of begrijp ik iets verkeerd?

De kinderen hebben na een 'aantal maanden' kennis gemaakt staat in de OP.

Dit is waarom je langer wacht met voorstellen. Het eerste jaar van een relatie is heel onzeker.

Het verliefde brein doet je geloven dat je de ware hebt gevonden, maar is hevig onder de invloed van hormonen.

aurora79 woensdag 28 augustus 2024 om 09:38

Kippetje81 schreef: ↑
27-08-2024 13:28
De kinderen vragen juist naar hem... Vinden het leuk als hij komt.
Ik doe veel met ze alleen zonder hem.

Maar misschien ben ik egoïstisch, maar ik vind het ook fijn om s avonds met iemand op de bank te zitten en die vraagt naar mijn dag.
En ik heb zes maanden gewacht met het voorstellen aan de kinderen, die ik eerst gevraagd heb of ze dat wilde.

staat hier toch echt 6 maanden. Maakt mij verder niet uit. Maar ik merk dat ze zichzelf vaak tegenspreekt. Daarom mijn vraag

Dropdrop woensdag 28 augustus 2024 om 09:39

aurora79 schreef: ↑
28-08-2024 09:38
staat hier toch echt 6 maanden. Maakt mij verder niet uit. Maar ik merk dat ze zichzelf vaak tegenspreekt. Daarom mijn vraag

Oh ok, die had ik even gemist inderdaad, ja welke is het nou... ik gok de eerste.

NomenNesci0 woensdag 28 augustus 2024 om 09:41

Eidde schreef: ↑
27-08-2024 15:41
Niet. Jouw geluk is afhankelijk van die man.
Leer eerst eens alleen zijn en jezelf leuk te vinden met je kinderen samen.
Dat is waardevoller dan welke relatie ook.

Waaruit concludeer je dit eigenlijk uit?
Omdat iemand verdrietig wordt van het idee dat een (naar haar beleving) fijne relatie voorbij gaat?
Omdat ze het leuk vindt om dingen te doen met haar vriend?
Omdat ze hem fijn gezelschap vindt?

Jeetje, je zal de persoon met wie je een relatie hebt toch maar leuk vinden en een toegevoegde waarde aan je leven. Zou niet moeten mogen

Ravintola woensdag 28 augustus 2024 om 09:49

Kippetje81 schreef: ↑
27-08-2024 09:58
Ik vind momenteel nergens rust in en lijkt of ik recht op een overspanning induik. Lichamelijk gaat het ook even wat minder.
Moet ik het uitmaken en voor mijzelf de situatie voorspelbaar maken (al hou ik enorm van hem), moet hij een maand op vakantie gaan (trektocht in zijn eentje) en kijken of zijn gevoel veranderd is. Niet op vakantie gaan en kijken of we door veel te praten en samen dingen te doen eruit kunnen komen....

Dit lezend, misschien is het beste om voor jezelf wat hulp in te schakelen. Misschien moet je je scheiding nog goed verwerken, een goede basis hebben voor jou en de kinderen vóórdat je klaar bent voor een nieuwe relatie.

andnowwedance woensdag 28 augustus 2024 om 10:55

NomenNesci0 schreef: ↑
28-08-2024 09:41
Waaruit concludeer je dit eigenlijk uit?
Omdat iemand verdrietig wordt van het idee dat een (naar haar beleving) fijne relatie voorbij gaat?
Omdat ze het leuk vindt om dingen te doen met haar vriend?
Omdat ze hem fijn gezelschap vindt?

Jeetje, je zal de persoon met wie je een relatie hebt toch maar leuk vinden en een toegevoegde waarde aan je leven. Zou niet moeten mogen

Nee niet om die redenen en dat weet je ook wel. Omdat ze het niet trekt dat hij een maand weggaat, ze het zelfs heeft over de vakantie niet laten doorgaan en bijna overspannen is.

En ze zegt zelf ook dat het wellicht te snel is gegaan, dat zegt ze ook niet zomaar.

Kippetje81 woensdag 28 augustus 2024 om 11:11

Ik heb er geen problemen mee dat hij op vakantie gaat... dat heb ik ook niet gezegd.
Het is inderdaad zo dat ik de scheiding niet goed verwerkt heb, ik ben het type van gewoon doorgaan...

En ik weet wat ik voor deze man voel wel echte liefde is. Dit gevoel is geen verliefdheidje of iets dergelijks. Ik ben mij er van bewust dat het handig is om bepaalde dingen nu eerst te gaan verwerken en heb ook hulp daarbij aangevraagd.
Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds niet weet wat ik met deze situatie aan moet.

Moet ik grenzen stellen en per direct hem een keuze laten maken... alles of niks
Hem laten gaan en daarmee rust voor mij en de kinderen
Stapje terug doen, hij op vakantie en ik een maand voor mij eigen en kijken hoe de gevoelens na een maand zijn. Wat wel onzekerheid geeft...

NomenNesci0 woensdag 28 augustus 2024 om 11:18

Waarom bouwen jullie niet gewoon wat rust in? Soms kom je in relaties in een bepaald vaarwater, waarin een van de twee of beiden eventjes wat meer tijd nodig heeft, even de focus terug op jezelf (en kinderen). Dat wil niet zeggen dat je elkaar helemaal niet meer hoeft te zien of dat het over en uit is. Maar gewoon eventjes wat rustiger aan doen. Dus niet standaard elkaar elk weekend zien. Maar misschien om de week. En ook eventjes zonder de kinderen erbij (als die bij vader zijn?). Even alleen maar leuke vriendjes zijn, ontspannen dingen doen en af en toe open gesprekken met elkaar voeren. Ook eerlijk bespreken dat je destijds misschien wat te snel bent gegaan, waardoor dingen niet goed zijn afgerond.
Klinkt misschien heftig, maar hoeft het echt niet te zijn. Kan soms juist alleen maar goed doen. De uitkomst van jullie relatie kun je toch niet voorspellen. Ook niet als je elkaar juist wil vasthouden. Probeer wat los te laten en wat lucht in de relatie te brengen.

Ik zou overigens in dit stadium niet meteen in de eisende stand springen. Klinkt alsof jullie allebei wat soulsearching te doen hebben. Dat kan ook door elkaar wat ruimte te gunnen en even de zwaarte tussen jullie eruit te halen. En kijk over een half jaar eens wat dit jullie brengt.

dweedledee woensdag 28 augustus 2024 om 11:23

Ik denk dat het begint met eerlijk tegen jezelf te zijn.

Je kunt best een type gewoon-doorgaan zijn, maar je hebt na je scheiding gewoon bewust gezocht naar een rebound omdat je niet alleen kunt zijn. Daarnaast ben je alles behalve stabiel. En uit je reacties blijkt dat je ietwat emotioneel onvolwassen en ontzettend afhankelijk bent.

Je bent ons verder geen verklaring schuldig, maar als je hier beter uit wil komen, zul je dit echt onder ogen moeten komen. Ook naar je kinderen toe.

dweedledee wijzigde dit bericht op 28-08-2024 11:24

0.31% gewijzigd

Dahlia74 woensdag 28 augustus 2024 om 11:23

Ik zou kiezen voor een stapje terug, dus juist dat hij een maand op vakantie gaat. En jij naar de hulpverlener als de mogelijkheid er is. Even afstand nemen van elkaar kan heel verhelderend zijn voor beiden. Probeer dan ook niet dagelijks contact te hebben, neem echt even een beetje afstand.

bijtie woensdag 28 augustus 2024 om 11:34

Het klinkt voor mij vooral als angst en afhankelijkheid, bij jullie allebei.
Angst schijnt niet zo goed samen te gaan met "echte" liefde.

Als je bang bent om te voelen, hoe kan je dan een emotionele relatie opbouwen met jezelf of iemand anders.

Misschien heb je gewoon nog niet ontdekt wat liefde ook kan zijn.

Vanuit onzekerheid rigoureuze beslissingen nemen of ultimatums stellen gaat je ook niet verder helpen. Ik zou gaan leren om onzekerheid en andere gevoelens te verdragen, ze horen nu eenmaal bij het leven en bij relaties. Leer elkaar los te laten en ruimte te geven.

Kippetje81 woensdag 28 augustus 2024 om 11:38

Het beeld wat jullie hebben klopt niet helemaal...

Ik kan alleen zijn, heb mijn eigen hobby's, vriendinnen en sporten. Ik vind alleen dingen samen doen leuker dan alleen.
Ook heeft hij ook zijn eigen ding en daarin laat ik hem vrij, zal hem daar nooit in belemmeren.
Ik heb inderdaad deskundige hulp ingeschakeld.

dweedledee woensdag 28 augustus 2024 om 11:41

Zoals ik al zei; het begint met eerlijk zijn naar jezelf toe. Zolang je dat niet doet, kom je geen stap verder. Je kunt niet goed alleen zijn, want je geeft zelf aan je eenzaam te voelen als je alleen bent. Dat heb je niet als je goed alleen kunt zijn.

Doreia* woensdag 28 augustus 2024 om 11:46

Kippetje81 schreef: ↑
28-08-2024 11:38
Het beeld wat jullie hebben klopt niet helemaal...

Ik kan alleen zijn, heb mijn eigen hobby's, vriendinnen en sporten. Ik vind alleen dingen samen doen leuker dan alleen.
Ook heeft hij ook zijn eigen ding en daarin laat ik hem vrij, zal hem daar nooit in belemmeren.
Ik heb inderdaad deskundige hulp ingeschakeld.

En hier sla je de verkeerde kant uit.
Samen kan ook zijn: met je kinderen, vrienden, familie.

En deze meneer is aan het morren dat jij een gezinsleven hebt, met een ex die nog in je leven zal zijn voor de rest van je leven.
Dat is iets waar HIJ iets mee moet. Niet jij. Jij hebt jezelf en je hele pakketje zo aan hem aangeboden.
Het is nu aan hem of hij dit pakket de moeite waard vind of niet.
En het is aan jou om een keuze te willen afdwingen of een leuke tijd te hebben tot hij besluit dat hij het toch niet aankan.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Pelle woensdag 28 augustus 2024 om 11:54

Kippetje81 schreef: ↑
28-08-2024 11:11

Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds niet weet wat ik met deze situatie aan moet.

Moet ik grenzen stellen en per direct hem een keuze laten maken... alles of niks
Hem laten gaan en daarmee rust voor mij en de kinderen
Stapje terug doen, hij op vakantie en ik een maand voor mij eigen en kijken hoe de gevoelens na een maand zijn. Wat wel onzekerheid geeft...

Ik zou optie 3 kiezen.

andnowwedance woensdag 28 augustus 2024 om 11:55

Kippetje81 schreef: ↑
28-08-2024 11:11
Ik heb er geen problemen mee dat hij op vakantie gaat... dat heb ik ook niet gezegd.
Het is inderdaad zo dat ik de scheiding niet goed verwerkt heb, ik ben het type van gewoon doorgaan...

En ik weet wat ik voor deze man voel wel echte liefde is. Dit gevoel is geen verliefdheidje of iets dergelijks. Ik ben mij er van bewust dat het handig is om bepaalde dingen nu eerst te gaan verwerken en heb ook hulp daarbij aangevraagd.
Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds niet weet wat ik met deze situatie aan moet.

Moet ik grenzen stellen en per direct hem een keuze laten maken... alles of niks
Hem laten gaan en daarmee rust voor mij en de kinderen
Stapje terug doen, hij op vakantie en ik een maand voor mij eigen en kijken hoe de gevoelens na een maand zijn. Wat wel onzekerheid geeft...

Maar waarom opper je dan de mogelijkheid dat hij niet op vakantie gaat zodat jullie samen de boel kunnen uitzoeken?

En waarom heb je het dan over "hem laten gaan" alsof jij daar iets over te beslissen hebt?

Francelle woensdag 28 augustus 2024 om 11:56

Kippetje81 schreef: ↑
28-08-2024 11:38
Het beeld wat jullie hebben klopt niet helemaal...

Ik kan alleen zijn, heb mijn eigen hobby's, vriendinnen en sporten. Ik vind alleen dingen samen doen leuker dan alleen.
Ook heeft hij ook zijn eigen ding en daarin laat ik hem vrij, zal hem daar nooit in belemmeren.
Ik heb inderdaad deskundige hulp ingeschakeld.

Maar wat is het precies waar je vriend moeite mee heeft?
Gaat het erom dat je regelmatig contact met je ex hebt?
Of gaat het meer om het feit dat je ex instabiel is en steeds problemen geeft in jouw leven?

De zin van het leven, die schrijf je zelf.

dweedledee woensdag 28 augustus 2024 om 11:57

Ik zou al zeker geen “grenzen stellen”. Even los van het feit dat je dat in zo’n pril stadium van een relatie helemaal niet moet willen, weet je dan zeker dat je hem kwijt bent. Hij twijfelt immers al. Hem onder druk zetten, zal dat niet ineens wegnemen. Waarschijnlijk alleen maar verergeren.

Laatje woensdag 28 augustus 2024 om 12:01

Als je het gevoel hebt overspannen te raken en zoals je zelf zegt het licht niet meer te zien, is dat een ernstig signaal van je lichaam wat je serieus moet nemen. Je bent hulp aan het zoeken en dat is verstandig.
Ik denk dat jouw spanning komt doordat jullie teveel aan elkaar “trekken”, in de zin van elkaar teveel nodig hebben en dat is echt geen goede basis om een relatie op te bouwen. Daarnaast vermoed ik dat er ook jaloezie speelt bij je vriend t.o.v. je ex. Dat kan nog veel meer naar gedoe en stress op gaan leveren.
Jullie ervaren dit als intense liefde, maar wat daarachter zit is angst en emotionele afhankelijkheid wat verstikkend werkt, en dat voel je nu, dat moet tegelijkertijd ook verwarrend zijn.

.

Lila-Linda woensdag 28 augustus 2024 om 12:19

dweedledee schreef: ↑
28-08-2024 11:57
Ik zou al zeker geen “grenzen stellen”. Even los van het feit dat je dat in zo’n pril stadium van een relatie helemaal niet moet willen, weet je dan zeker dat je hem kwijt bent. Hij twijfelt immers al. Hem onder druk zetten, zal dat niet ineens wegnemen. Waarschijnlijk alleen maar verergeren.

Dus juist wel grenzen stellen!

dweedledee woensdag 28 augustus 2024 om 12:24

Lila-Linda schreef: ↑
28-08-2024 12:19
Dus juist wel grenzen stellen!

Ik bedoelde haar alles-of-niets-en-hij-kiest-nu-meteen-maar-houding. Weinig constructief.

Actieve topics