Seks
alle pijlers
BDSM, voor de liefhebbers
zondag 8 oktober 2006 om 21:17
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Wandering Spirits
Dè site bij uitstek voor de beginnende en ontdekkende sub. Je vindt hier onder andere theorie, afbeeldingen, een sublijst en er is een chat.
Ter leeringh:
BDSM info
Albany Power Exchange
Angelfire
Ter vermaeck:
Bar X
Chatplaza
Iets met dieren
www.bdsm-jongeren.net
www.bdsm-35.nl
www.collarme.com
En last but not least, de vakbond der BDSMerts Den VSSM
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Meer dan in andere topics wordt het hier dus op prijs gesteld als je jezelf even summier voorstelt.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Wandering Spirits
Dè site bij uitstek voor de beginnende en ontdekkende sub. Je vindt hier onder andere theorie, afbeeldingen, een sublijst en er is een chat.
Ter leeringh:
BDSM info
Albany Power Exchange
Angelfire
Ter vermaeck:
Bar X
Chatplaza
Iets met dieren
www.bdsm-jongeren.net
www.bdsm-35.nl
www.collarme.com
En last but not least, de vakbond der BDSMerts Den VSSM
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Meer dan in andere topics wordt het hier dus op prijs gesteld als je jezelf even summier voorstelt.
anoniem_38662 wijzigde dit bericht op 03-05-2010 22:39
Reden: :-)
Reden: :-)
% gewijzigd
zondag 7 januari 2007 om 22:35
Misschien is een toelichting handig wat je met deze vraag bedoelt dr_Love. Op zich zal iedereen hier toch nee tegen zeggen lijkt me. Maar je vraag komt ongetwijfeld ergens uit voort? Een ervaring of iets wat je hebt gelezen? Wat versta je onder een niet-intelligent iemand? Is nogal een rekbaar begrip. Opleiding zegt mij in dit verband niets, het gaat erom of iemand zich in je kan inleven, rekening houdt met je verlangens etc. In die zin is het een open deur dat je als Dom een minimaal pakket aan intelligentie moet hebben toch?
maandag 8 januari 2007 om 14:07
maandag 8 januari 2007 om 21:35
Voor mij zijn er nog geen open deuren mbt BDSM. Creativiteit is een belangrijk onderdeel van de intelligentie dus in die zin is het een bevestiging van mijn vermoeden. Bovendien moet een sub haar partner blindelings kunnen vertrouwen. De dom moet een goed ontwikkeld verantwoordelijkheidsbesef hebben. En bij 'mindplay' moet er ook mind aanwezig zijn.
Zou BDSM de HBO van de sex zijn?
Zou BDSM de HBO van de sex zijn?
maandag 8 januari 2007 om 22:12
quote:Voor mij zijn er nog geen open deuren mbt BDSM. Creativiteit is een belangrijk onderdeel van de intelligentie dus in die zin is het een bevestiging van mijn vermoeden. Bovendien moet een sub haar partner blindelings kunnen vertrouwen. De dom moet een goed ontwikkeld verantwoordelijkheidsbesef hebben. En bij 'mindplay' moet er ook mind aanwezig zijn. kan alleen maar antwoorden:Zou BDSM de HBO van de sex zijn?
Het zou zo maar kunnen al moet je op zijn minst op hetzelfde niveau zitten om elkaar te kunnen begrijpen. Ik heb wel het idee dat er BDSM is iets is voor de hogere IQ's. Weet niet of ik hier goed mee zit, maar de mensen die ik spreek en/of contact mee heb zijn veelal hoogopgeleid. Kan zijn dat ik er natuurlijk helemaal naastzit
Het zou zo maar kunnen al moet je op zijn minst op hetzelfde niveau zitten om elkaar te kunnen begrijpen. Ik heb wel het idee dat er BDSM is iets is voor de hogere IQ's. Weet niet of ik hier goed mee zit, maar de mensen die ik spreek en/of contact mee heb zijn veelal hoogopgeleid. Kan zijn dat ik er natuurlijk helemaal naastzit
woensdag 10 januari 2007 om 19:50
quote:Intelligentie is geen vereiste, creativiteit wel! Ik moet er niet aan denken om elke keer hetzelfde te ondergaan. Dan wordt het zo'n invulspelletje en gaat de aardigheid er snel vanaf.
@Mustang, ik lees veel in je woorden. Je bent switch? Je vrouw kan er niets mee? Wat schrijf je nu precies?
dat is nou precies wat er bij ons gebeurd. Steeds hetzelfde kan het idd invullen, al geef ik duidelijk aan wat mij prettig lijkt.
Iemand nog tips hoe je bij hem als lerende dominante persoon creatief bezig te zijn?
@Mustang, ik lees veel in je woorden. Je bent switch? Je vrouw kan er niets mee? Wat schrijf je nu precies?
dat is nou precies wat er bij ons gebeurd. Steeds hetzelfde kan het idd invullen, al geef ik duidelijk aan wat mij prettig lijkt.
Iemand nog tips hoe je bij hem als lerende dominante persoon creatief bezig te zijn?
woensdag 10 januari 2007 om 21:40
Dit gedicht vond ik vanavond elders op het forum. Erg mooi.
je lippen krulden pijn
er vonkte woede
in je ogen, maar
je stem fluisterde fijn
je daagde uit met mij
de grenzen te passeren
het gevaarvolle genot
van balanceren te proberen
je lichaam vroeg me
het te breken, zo dat je je kon
overgeven en op de toppen
van je zenuwen kon zweven
ik heb je niet gespaard
en rauw genomen we gingen
door het diepste dal, zijn
op de hoogste berg gekomen
het was de hemel waar
we in verrukking zijn gebleven
jij was godin en ik een god, samen
schiepen we ons nieuwe leven
je lippen krulden pijn
er vonkte woede
in je ogen, maar
je stem fluisterde fijn
je daagde uit met mij
de grenzen te passeren
het gevaarvolle genot
van balanceren te proberen
je lichaam vroeg me
het te breken, zo dat je je kon
overgeven en op de toppen
van je zenuwen kon zweven
ik heb je niet gespaard
en rauw genomen we gingen
door het diepste dal, zijn
op de hoogste berg gekomen
het was de hemel waar
we in verrukking zijn gebleven
jij was godin en ik een god, samen
schiepen we ons nieuwe leven
donderdag 11 januari 2007 om 15:29
mooie tekst river!
Postte ik gister net een bericht met de vraag over creativer worden.....
s' avonds samen een beetje fantaseren, vertelde hij me toch een lekker verhaal!!! Met alles erop en eraan wat ik wil. Met een dominante vrouw nog wel dus ook dat stukje (mn bi-schierige kant) niet vergeten!
Wel duidelijk dat het een fantasie was en er in werkelijkheid niet veel van terecht komt. Maar wel samen naar creative dingen gekeken!
Ben benieuwd hoe dit nu verder uitpakt.
Postte ik gister net een bericht met de vraag over creativer worden.....
s' avonds samen een beetje fantaseren, vertelde hij me toch een lekker verhaal!!! Met alles erop en eraan wat ik wil. Met een dominante vrouw nog wel dus ook dat stukje (mn bi-schierige kant) niet vergeten!
Wel duidelijk dat het een fantasie was en er in werkelijkheid niet veel van terecht komt. Maar wel samen naar creative dingen gekeken!
Ben benieuwd hoe dit nu verder uitpakt.
maandag 15 januari 2007 om 12:49
Goed hee ontdekkingsreiziger. Zet dit door, hier blijkt ook maar weer uit dat praten werkt. Je speelt samen en kan je beide je inbreng geven, het hoeft niet alleen van de kant van de Dom te komen.
Wat zou kunnen helpen om je creativitiet te voeden, ga er op uit. Bezoek clubs, gelegenheden waar je mensen ziet spelen of waar demo's gegeven worden. Volg een workshop bondage. Kijk eens wat voor dagelijkse dingen je in huis kunt gebruiken om mee te spelen.
Wat zou kunnen helpen om je creativitiet te voeden, ga er op uit. Bezoek clubs, gelegenheden waar je mensen ziet spelen of waar demo's gegeven worden. Volg een workshop bondage. Kijk eens wat voor dagelijkse dingen je in huis kunt gebruiken om mee te spelen.
vrijdag 26 januari 2007 om 14:20
Pfffff, ik moet echt even van me afschrijven hoor. Maar eerst even netjes voorstellen natuurlijk. Nathalie, bijna 28 jaar, woon in de omgeving van Rotterdam. Een jaar geleden kwam ik achter mijn onderdanige gevoelens, omdat mijn man zich daar absoluut niet in kon vinden en het voor mij steeds belangrijker begon te worden, zijn we gaan scheiden.
Ik heb het hier al over gehad in een ander topic, bij relaties "Hoe schakel je gevoelens uit?" De man waarover ik in dat topic sprak was dus mijn Meester.
Gek genoeg mis ik hem ontzettend, verstandelijk weet ik dat ik er goed aan heb gedaan om de relatie te verbreken, maar het is zo ontzettend moeilijk! Ik heb zwaar liefdesverdriet. Alles wat wij samen hadden was zo intens, het klopte van alle kanten, ik vind het zo jammer dat het moest eindigen.
Ik heb er moeite mee om niet nu in de auto te stappen en naar hem toe te gaan en hem alles te vergeven. Zo ken ik mezelf dus helemaal niet! Zo ben ik echt nog nooit geweest, ik heb me nog nooit zo afhankelijk van iemand gevoeld. Ik zit serieus te overwegen om alles over boord te gooien, heel m'n sub-zijn. Als D/s zo'n pijn doet als het er niet meer is, dan wil ik het helemaal niet hebben. Het is gewoon té, het is te mooi, te diep, te intens. En nu ik het niet meer heb, heb ik het gevoel dat ik in een diep gat ben gevallen waar ik niet meer uit kom, ik wil er niet eens uit komen.
Ik heb het hier al over gehad in een ander topic, bij relaties "Hoe schakel je gevoelens uit?" De man waarover ik in dat topic sprak was dus mijn Meester.
Gek genoeg mis ik hem ontzettend, verstandelijk weet ik dat ik er goed aan heb gedaan om de relatie te verbreken, maar het is zo ontzettend moeilijk! Ik heb zwaar liefdesverdriet. Alles wat wij samen hadden was zo intens, het klopte van alle kanten, ik vind het zo jammer dat het moest eindigen.
Ik heb er moeite mee om niet nu in de auto te stappen en naar hem toe te gaan en hem alles te vergeven. Zo ken ik mezelf dus helemaal niet! Zo ben ik echt nog nooit geweest, ik heb me nog nooit zo afhankelijk van iemand gevoeld. Ik zit serieus te overwegen om alles over boord te gooien, heel m'n sub-zijn. Als D/s zo'n pijn doet als het er niet meer is, dan wil ik het helemaal niet hebben. Het is gewoon té, het is te mooi, te diep, te intens. En nu ik het niet meer heb, heb ik het gevoel dat ik in een diep gat ben gevallen waar ik niet meer uit kom, ik wil er niet eens uit komen.
maandag 5 maart 2007 om 10:36
woensdag 7 maart 2007 om 20:15
Een nieuw gezicht hier op dit topic. Ik hoop dat ik hier welkom ben met mijn worsteling en twijfels.
Zo lang als ik me kan herinneren heb ik onderdanige gevoelens. Mijn eerste herinneringen gaan terug tot mijn 8e jaar, waarbij ik nogal hardhandig een maisveld in geduwd wordt door een vrij ruwe jongen uit mijn klas en door hem wordt gezoend.
Rond mijn 16e kreeg ik mijn eerste vriendje en merkte ik al snel dat ik juist enig machtsverschil als zeer opwindend ervoer. In een lange relatie die daarna onstond, kon ik echter die gevoelens niet kwijt en na het beeindigen van die relatie ben ik heftig gaan experimenteren.
Ik reageerde op een advertentie uit een krant en raakte helemaal ''in de ban''. Zo erg dat er momenten zijn geweest dat ik meerdere keren mijn eigen veiligheid op het spel heb gezet.
Ondertussen verlangde ik hevig naar normaal zijn en een gewone relatie hebben, waarmee ik me thuis kon vertonen. Inmiddels heb ik die relatie. We wonen samen, net een huis gekocht en ik ben zwanger. Allemaal dingen die in het 'normale' leventje passen. Onze seks is heerlijk. Dat ik kon genieten van gewone seks had ik 10 jaar geleden niet kunnen bedenken. Ik voel me er intens gelukkig mee.
Maar...
Die andere gevoelens zijn er ook nog. Mijn vriend weet ervan. Hij kent mijn verleden. Respecteert het ook. Maar heeft zelf geen dominante gevoelens.
Tot nu toe loste ik het op door te fantaseren. Maar de laatste tijd wordt het verlangen naar meer steeds sterker.
En daar ben ik bang voor. Ik wil mijn huidige relatie niet verliezen. Én ik wil mezelf niet verliezen. Ik weet dat wanneer ik er eenmaal toe besluit om ervoor te gaan, ik alleen maar meer en meer wil. Het liefst 24/7. Mijn verlangen gaat enorm ver. Mijn huidige leven zou niet kunnen voortbestaan. Mijn leven zou slechts uit BDSM bestaan. Bovendien weet ik uit ervaring dat ik mijn grenzen steeds zal verleggen, tot er weinig meer te verleggen valt. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Het balanceren tussen een gewoon leven en deze heftige fantasieën.... herkent iemand dat?.... en wat doe je eraan?....
Zo lang als ik me kan herinneren heb ik onderdanige gevoelens. Mijn eerste herinneringen gaan terug tot mijn 8e jaar, waarbij ik nogal hardhandig een maisveld in geduwd wordt door een vrij ruwe jongen uit mijn klas en door hem wordt gezoend.
Rond mijn 16e kreeg ik mijn eerste vriendje en merkte ik al snel dat ik juist enig machtsverschil als zeer opwindend ervoer. In een lange relatie die daarna onstond, kon ik echter die gevoelens niet kwijt en na het beeindigen van die relatie ben ik heftig gaan experimenteren.
Ik reageerde op een advertentie uit een krant en raakte helemaal ''in de ban''. Zo erg dat er momenten zijn geweest dat ik meerdere keren mijn eigen veiligheid op het spel heb gezet.
Ondertussen verlangde ik hevig naar normaal zijn en een gewone relatie hebben, waarmee ik me thuis kon vertonen. Inmiddels heb ik die relatie. We wonen samen, net een huis gekocht en ik ben zwanger. Allemaal dingen die in het 'normale' leventje passen. Onze seks is heerlijk. Dat ik kon genieten van gewone seks had ik 10 jaar geleden niet kunnen bedenken. Ik voel me er intens gelukkig mee.
Maar...
Die andere gevoelens zijn er ook nog. Mijn vriend weet ervan. Hij kent mijn verleden. Respecteert het ook. Maar heeft zelf geen dominante gevoelens.
Tot nu toe loste ik het op door te fantaseren. Maar de laatste tijd wordt het verlangen naar meer steeds sterker.
En daar ben ik bang voor. Ik wil mijn huidige relatie niet verliezen. Én ik wil mezelf niet verliezen. Ik weet dat wanneer ik er eenmaal toe besluit om ervoor te gaan, ik alleen maar meer en meer wil. Het liefst 24/7. Mijn verlangen gaat enorm ver. Mijn huidige leven zou niet kunnen voortbestaan. Mijn leven zou slechts uit BDSM bestaan. Bovendien weet ik uit ervaring dat ik mijn grenzen steeds zal verleggen, tot er weinig meer te verleggen valt. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Het balanceren tussen een gewoon leven en deze heftige fantasieën.... herkent iemand dat?.... en wat doe je eraan?....
donderdag 8 maart 2007 om 10:26
Beste IvyRosa,
Dank je voor je reactie. Ik ben wel benieuwd naar hoe je dat hebt onderzocht bij jezelf. Door het te ondergaan? Of juist door te theoretiseren? Of op een andere manier? Eerlijk gezegd zou ik niet weten waar ik moest beginnen. Maar rust...ja, dat is waar ik enorm naar verlang.
Wil je iets zeggen over jouw zoektocht en resultaten? Of vraag ik dan te ver door?
Dank je voor je reactie. Ik ben wel benieuwd naar hoe je dat hebt onderzocht bij jezelf. Door het te ondergaan? Of juist door te theoretiseren? Of op een andere manier? Eerlijk gezegd zou ik niet weten waar ik moest beginnen. Maar rust...ja, dat is waar ik enorm naar verlang.
Wil je iets zeggen over jouw zoektocht en resultaten? Of vraag ik dan te ver door?
donderdag 8 maart 2007 om 11:55
Suzanne, als je op BDSM versus huiselijk geweld leest zie je een stukje van mijn verhaal.
En wat voor mij het beste werkte, heel dicht bij mijn gevoel gaan leven. Ik ben bewust uit de bdsm wereld gestapt om het eea op een rijtje te kunnen zetten. Juist omdat ik grenzeloos werd, omdat ik me in dingen verloor.
En wat voor mij het beste werkte, heel dicht bij mijn gevoel gaan leven. Ik ben bewust uit de bdsm wereld gestapt om het eea op een rijtje te kunnen zetten. Juist omdat ik grenzeloos werd, omdat ik me in dingen verloor.
vrijdag 9 maart 2007 om 09:34
Hoi Ivy,
Dank je voor de verwijzing. Ik heb het gelezen en ben nu ook begonnen met het lezen van dit topic (maar dat is inmiddels aardig wat).
Het is prettig om je verhaal te lezen. Ik herken er wel iets in, al heb ik het zelf niet met het opzoeken van pijn.
Oe...wat is het moeilijk om uit te leggen...ik typ al 4 keer een verhaal in wat ik vervolgens weer weghaal.
Misschien nog even bij het begin beginnen. Inmiddels ben ik 34 jaar, en heb ik een doodgewone relatie (heerlijk!) met een lieve vent en ben ik zwanger.
Rond mijn 23e ben ik intensief BDSM gaan ontdekken. Ik zat nog in een relatie waarin ik mijn ei op dat gebied niet kwijt kon en ging reageren op advertenties uit de Volkskrant. Zo ben ik in contact gekomen met een meester in het westen des lands, die al enorm snel over mijn grenzen ging door onveilige seks met me te hebben. Hoe vreselijk ik dat toen ook vond (ik heb het natuurlijk verteld aan mijn vriendje van toen, wat me uiteindelijk mijn relatie kostte) ik werd iedere keer enorm opgewonden van de herinnering. Terwijl ik me natuurlijk enorm op glad ijs begaf! Ik begreep (en begrijp) er niets van. Hoe kon ik mijn eigen leven zo in waagschaal gooien?!
Toch is het nadien vaker gebeurd. En ik weet nog steeds niet wat het was.
Achteraf denk ik dat het te maken had met de zoektocht naar de juiste meester. Diegenen die ik tegen ben gekomen, vielen daar niet echt onder. Maar ook een enorme drang om die SM-gevoelens te kunnen beleven, waardoor ik stappen in de kennismaking oversloeg. En tot slot wil ik mijn eigen behoefte aan spanning niet vergeten. Alles bij elkaar zorgde het voor stomme acties. Liever dan op een neutrale plek afspreken, sprak ik af bij de meester thuis of bij mij thuis. Iets wat ik geen ander weldenkend mens zou adviseren, maar wat ik met enige regelmaat deed.
Omdat we elkaar natuurlijk niet of nauwelijks kenden, meteen het spel ''all the way'' speelden, ging er natuurlijk regelmatig iets mis. Dat ik er met alleen chlamydia vanaf ben gekomen, mag een wonder heten.
Ik schaam me enorm om deze acties. Zit hier bij de herinnering nu met tranen in mijn ogen. Ik, een goed opgeleide, weldenkende vrouw, die, op zoek naar bevrediging van haar behoeftes, haar leven zo op het spel heeft gezet.
Nou goed, het is gelukkig goed afgelopen.
Maar soms ben ik bang dat ik weer in dergelijke situaties verzeild raak als ik weer de BDSM wereld in zou duiken. Gewoon omdat het verlangen zo machtig groot is.
Enige tijd geleden heb ik een advertentie, wederom buiten medeweten van mijn vriend, gezet op een BDSM site. Honderden reacties heb ik gekregen. Met drie van hen heb ik een tijd gecorrespondeerd. Eén heb ik, op neutraal terrein!, ontmoet. Hij was zo afstotend, dat ik na een drankje ben opgestapt. De twee anderen zijn twee uitersten van elkaar.
De een is uit het niets het spel ingedoken (weliswaar per mail) en met de ander had ik zuiver filosofische gesprekken over van alles en nog wat. Slechts een enkele keer piepte er BDSM-getinte opmerkingen tussendoor.
Eigenlijk zoek ik veel meer een contact zoals dat laatste. Daarin klinkt respect door.
Inmiddels heb ik overigens beide contacten weer stopgezet. Ik voel me niet lekker bij het bedonderen van mijn vriend. En bovendien ben ik zwanger. Op de een of andere manier gaan die twee niet samen.
Gisteravond heb ik het onderwerp tijdens de maaltijd op tafel gegooid en mijn verlangen besproken met mijn vriend. Hij kent dit verlangen. Kent mij. We hebben soms heftige seks, zo noem ik het maar even voor het gemak, en vaak houdt hij mijn handen vast, of legt een hand op mijn mond. Maar met mijn verlangen naar meer, hebben we nooit iets gedaan.
Gisteren heb ik hem gevraagd of hij zich wat zou willen verdiepen in BDSM en eens samen met mij wat attributen zou willen kopen. En hij zei zomaar ja! Ik vind het helemaal leuk! Ik maak me wel zorgen in hoeverre dit gevoel er echt bij hem is, maar zou dit graag met hem willen ontdekken. Ben zooo benieuwd.
Ik ben blij dit met hem beproken te hebben. Ik hoop dat het wat oplevert en dat zowel hij als ik er plezier in zullen hebben. Het voelt goed dat ik eerst met hem probeer uit te vogelen wat er tussen ons mogelijk is, voordat ik het buiten de deur zoek.
Het is een enorm lang verhaal geworden. Dank je voor het lezen. Voor mij zet het in ieder geval het e.e.a. op en rijtje. Het is fijn om mijn verhaal hier kwijt te kunnen en dat van jou en jullie hier te kunnen lezen.
Liefs, Suzanne
Dank je voor de verwijzing. Ik heb het gelezen en ben nu ook begonnen met het lezen van dit topic (maar dat is inmiddels aardig wat).
Het is prettig om je verhaal te lezen. Ik herken er wel iets in, al heb ik het zelf niet met het opzoeken van pijn.
Oe...wat is het moeilijk om uit te leggen...ik typ al 4 keer een verhaal in wat ik vervolgens weer weghaal.
Misschien nog even bij het begin beginnen. Inmiddels ben ik 34 jaar, en heb ik een doodgewone relatie (heerlijk!) met een lieve vent en ben ik zwanger.
Rond mijn 23e ben ik intensief BDSM gaan ontdekken. Ik zat nog in een relatie waarin ik mijn ei op dat gebied niet kwijt kon en ging reageren op advertenties uit de Volkskrant. Zo ben ik in contact gekomen met een meester in het westen des lands, die al enorm snel over mijn grenzen ging door onveilige seks met me te hebben. Hoe vreselijk ik dat toen ook vond (ik heb het natuurlijk verteld aan mijn vriendje van toen, wat me uiteindelijk mijn relatie kostte) ik werd iedere keer enorm opgewonden van de herinnering. Terwijl ik me natuurlijk enorm op glad ijs begaf! Ik begreep (en begrijp) er niets van. Hoe kon ik mijn eigen leven zo in waagschaal gooien?!
Toch is het nadien vaker gebeurd. En ik weet nog steeds niet wat het was.
Achteraf denk ik dat het te maken had met de zoektocht naar de juiste meester. Diegenen die ik tegen ben gekomen, vielen daar niet echt onder. Maar ook een enorme drang om die SM-gevoelens te kunnen beleven, waardoor ik stappen in de kennismaking oversloeg. En tot slot wil ik mijn eigen behoefte aan spanning niet vergeten. Alles bij elkaar zorgde het voor stomme acties. Liever dan op een neutrale plek afspreken, sprak ik af bij de meester thuis of bij mij thuis. Iets wat ik geen ander weldenkend mens zou adviseren, maar wat ik met enige regelmaat deed.
Omdat we elkaar natuurlijk niet of nauwelijks kenden, meteen het spel ''all the way'' speelden, ging er natuurlijk regelmatig iets mis. Dat ik er met alleen chlamydia vanaf ben gekomen, mag een wonder heten.
Ik schaam me enorm om deze acties. Zit hier bij de herinnering nu met tranen in mijn ogen. Ik, een goed opgeleide, weldenkende vrouw, die, op zoek naar bevrediging van haar behoeftes, haar leven zo op het spel heeft gezet.
Nou goed, het is gelukkig goed afgelopen.
Maar soms ben ik bang dat ik weer in dergelijke situaties verzeild raak als ik weer de BDSM wereld in zou duiken. Gewoon omdat het verlangen zo machtig groot is.
Enige tijd geleden heb ik een advertentie, wederom buiten medeweten van mijn vriend, gezet op een BDSM site. Honderden reacties heb ik gekregen. Met drie van hen heb ik een tijd gecorrespondeerd. Eén heb ik, op neutraal terrein!, ontmoet. Hij was zo afstotend, dat ik na een drankje ben opgestapt. De twee anderen zijn twee uitersten van elkaar.
De een is uit het niets het spel ingedoken (weliswaar per mail) en met de ander had ik zuiver filosofische gesprekken over van alles en nog wat. Slechts een enkele keer piepte er BDSM-getinte opmerkingen tussendoor.
Eigenlijk zoek ik veel meer een contact zoals dat laatste. Daarin klinkt respect door.
Inmiddels heb ik overigens beide contacten weer stopgezet. Ik voel me niet lekker bij het bedonderen van mijn vriend. En bovendien ben ik zwanger. Op de een of andere manier gaan die twee niet samen.
Gisteravond heb ik het onderwerp tijdens de maaltijd op tafel gegooid en mijn verlangen besproken met mijn vriend. Hij kent dit verlangen. Kent mij. We hebben soms heftige seks, zo noem ik het maar even voor het gemak, en vaak houdt hij mijn handen vast, of legt een hand op mijn mond. Maar met mijn verlangen naar meer, hebben we nooit iets gedaan.
Gisteren heb ik hem gevraagd of hij zich wat zou willen verdiepen in BDSM en eens samen met mij wat attributen zou willen kopen. En hij zei zomaar ja! Ik vind het helemaal leuk! Ik maak me wel zorgen in hoeverre dit gevoel er echt bij hem is, maar zou dit graag met hem willen ontdekken. Ben zooo benieuwd.
Ik ben blij dit met hem beproken te hebben. Ik hoop dat het wat oplevert en dat zowel hij als ik er plezier in zullen hebben. Het voelt goed dat ik eerst met hem probeer uit te vogelen wat er tussen ons mogelijk is, voordat ik het buiten de deur zoek.
Het is een enorm lang verhaal geworden. Dank je voor het lezen. Voor mij zet het in ieder geval het e.e.a. op en rijtje. Het is fijn om mijn verhaal hier kwijt te kunnen en dat van jou en jullie hier te kunnen lezen.
Liefs, Suzanne
donderdag 29 maart 2007 om 18:15
Momenteel wat minder met sm bezig, maar een tijdje terug in onze sm-kamer een gynaecologische stoel uitgeprobeerd (tijdelijk door manlief geleend) wat uiteindelijk een operatietafel blijkt te zijn uit de eerste wereldoorlog.....ik was aangenaam verrast...
; ik werd helemaal in de verticale stand gehangen door die tafel...hahaha!!
; ik werd helemaal in de verticale stand gehangen door die tafel...hahaha!!
dinsdag 17 april 2007 om 15:43
Hallo allemaal,
Het is al een hele tijd geleden dat ik hier iets gepost heb. Dat kwam vooral omdat het er hier in Huize Blue nogal heftig aan toe gaat. Vele ups en vele downs in onze relatie die steeds meer van vanilla naar D/s gaat.
Al die tijd ben ik heel erg dwingend, eisend en sturend bezig geweest om te proberen dat te krijgen waar ik vreselijk naar verlang. Gelukkig viel een paar weken geleden het kwartje dat dat niet de juiste manier is. Ik realiseerde me dat ik bezig was zowel mijn man als mezelf doodongelukkig te maken. Op aanraden van andere, wijzere en ervaren subs heb ik eindelijk los durven laten. En nu zit er hier een subje met veel meer rust in haar donder, met vertrouwen in haar man en in de toekomst. We zijn er nog lang niet maar nu zijn we tenminste een positieve weg ingeslagen. Ik merk heel goed hoe mijn nieuwe instelling ruimte geeft aan mijn man. Waar ik eerst telkens dacht: "deed hij maar zus of zo" en "wat een konijn dat hij dat niet doet" kan ik nu genieten van de ervaringen die hij me wel geeft en er op vertrouwen dat hij door zijn uitproberen (en mijn positieve reacties daarop) steeds verder zal gaan. Daar tussendoor loopt ook nog eens dat we nu aan het afrekenen zijn met spoken uit het verleden. Voor mij heeft BDSM een duidelijke therapeutische werking.
Zijn er meer mensen voor wie BDSM als therapie werkt ? Of voor wie BDSM gevoelszaken heeft opengelegd ? Ik ben benieuwd.
Groetjess, sequoya
Het is al een hele tijd geleden dat ik hier iets gepost heb. Dat kwam vooral omdat het er hier in Huize Blue nogal heftig aan toe gaat. Vele ups en vele downs in onze relatie die steeds meer van vanilla naar D/s gaat.
Al die tijd ben ik heel erg dwingend, eisend en sturend bezig geweest om te proberen dat te krijgen waar ik vreselijk naar verlang. Gelukkig viel een paar weken geleden het kwartje dat dat niet de juiste manier is. Ik realiseerde me dat ik bezig was zowel mijn man als mezelf doodongelukkig te maken. Op aanraden van andere, wijzere en ervaren subs heb ik eindelijk los durven laten. En nu zit er hier een subje met veel meer rust in haar donder, met vertrouwen in haar man en in de toekomst. We zijn er nog lang niet maar nu zijn we tenminste een positieve weg ingeslagen. Ik merk heel goed hoe mijn nieuwe instelling ruimte geeft aan mijn man. Waar ik eerst telkens dacht: "deed hij maar zus of zo" en "wat een konijn dat hij dat niet doet" kan ik nu genieten van de ervaringen die hij me wel geeft en er op vertrouwen dat hij door zijn uitproberen (en mijn positieve reacties daarop) steeds verder zal gaan. Daar tussendoor loopt ook nog eens dat we nu aan het afrekenen zijn met spoken uit het verleden. Voor mij heeft BDSM een duidelijke therapeutische werking.
Zijn er meer mensen voor wie BDSM als therapie werkt ? Of voor wie BDSM gevoelszaken heeft opengelegd ? Ik ben benieuwd.
Groetjess, sequoya
