BDSM, voor de liefhebbers

Ik wil ook graag meer dan alleen wat spelen met iemand alleen hoeft dat niet meteen de hele rimbam van een relatie te omvatten. Ik hou graag mijn leven naast dat contact en wil niet meteen huisjebopompjebeeste. Dat sluit natuurlijk niet uit dat er iets meer alleen maar BDSM spel en verder geen diepgang.



Het is ook erg moeilijk om een geschikt iemand te vinden die aantrekkelijk (voor mij) is, sub is en waarmee ik ook een goede klik heb. Daarmee kom ik weer terug op mijn eerdere standpunt dat ik niet één persoon meer zoek die alles invult.



Wat is voor een "echte" BDSM'er? Waar zit dat verschil (in ieder geval met jezelf)?



Ik snap dat je een beetje afstand houdt om je frustraties te beperken. Ik maak mezelf op 't moment ook behoorlijk gefrusteerd..

@Overhand: ik herken wat je zegt. Huisjeboompjebeestjerelatie heb ik geen behoefte aan (en komende jaren denk ik ook niet)..



Maar ik kan niet bijv de een (uiterlijk) aantrekkelijk vinden en allerlei kliks, maar geen seksuele aantrekking (de voorkeur, dominantie enz). Dan ben ik hooguit vrienden met zo iemand, snap je? Daar voel ik geen seks bij en heb ik dan ook geen seks mee. Maar als je met zo iemand een relatie zou hebben, of liefde zelfs, dan wordt er ook een (fijn) seksleven verwacht, niet?



Bdsm met allerlei kliks en een goed gesprek enz zonder dat ik die persoon lichamelijk aantrekkelijk vind of mentaal een type waar ik op zou kunnen vallen, ga ik ook niet meer doen.



Momenteel is "mijn oplossing" dan ook lichamelijk aantrekkelijk vinden, bdsm-connectie en een gesprek op niveau kunnen voeren (buiten bdsm), beetje zelfde level van levensvragen en IQ en EQ en SQ. Anders voel ik dat overwicht niet eens. En dat is essentieel voor mij, niet met "nepmiddelen" een D-gevoel opwekken. Iemand moet mij mentaal en lichamelijk "aankunnen"..



Verder ben ik gewoon voor veel D's niet interessant, omdat ik niet op zoek ben naar grensverleggend, geen masochist ben (en ook niet dat wil uitbouwen), niet onderdanig/ondergeschikt voel en voor sommigen juist te intimiderend ben hierin.. Die missen dat psychische overwicht of ze hebben zelf andere ideeen, wensen waar zij op kicken..



Ik heb wel allerlei gemeenschappelijke elementen zoals dwang en dominant gedrag, maar verschil is denk ik ook dat ik het voor mijzelf doe.. Ik ben niet iemand van: als hij maar gelukkig is en dat dat mijn grootste beloning is. Tis voor mij een omweg, via "het moet voor mij, de D" te mogen en kunnen genieten van mijn seksualiteit.. Ik ben geen sub in de zin van "je hebt niks te willen" en daar kick ik ook niet op. Ik weet wat ik wil en wat niet (maar niet zo makkelijk kan laten gaan of niet durf en verlegen in ben, dus niet zomaar doe, de fantasieen, de voorkeuren) en daarbinnen mag een D zijn gang gaan en dat afdwingen (met allerlei middelen)..



Voor mij is het wel een vorm van "relatie" (zij het niet in de zin van wat anderen daar doorgaans onder verstaan), ik wil wel gevoelens hebben voor diegene, maar niet fulltime, wel betrokken BIJ iemands leven, maar niet IN iemands leven, hoewel ik dat laatste niet uitsluit, maar niet fulltime allerlei verwachtingen en van alles samen moeten doen of ondernemen.



Kan het niet goed uitleggen, denk ik. Ik zou best veel van een normale relatie willen, maar zonder toekomstverwachtingen of verwachtingen van "een volgende stap" enzo. Wel heftige gevoelens, over en weer die connectie, maar wel voornl gericht op bdsm en dat soort ontmoetingen.. (en niet samen leuk elk het weekend doorbrengen).

Ik wil me aangetrokken voelen tot die persoon en niet tot de bdsm, die die persoon kan bieden..snap je wat ik bedoel?



En idd heb ik veel ruimte en vrijheid nodig voor mijn eigen leven (en sociale leven enz).Geen vent om mee naar familie te nemen en samen allerlei dingen mee te ondernemen..

Je hebt in ieder geval gelijk dat als je eenmaal begonnen bent met schrijven...



Ik ben wel begonnen met 'doelbewuste' relaties. Zo ben ik iets aan het opbouwen met een mannelijke sub. Ik ben hetero (hooguit wat bischierig zoals ze dat zo mooi noemen) en voel me verder niet aangetrokken tot mannen. Wel kan ik een BDSM relatie met een man opbouwen die verder gaat dat alleen een beetje met de zweep erover.

Het valt me wel op dat je een best vergaande klik wilt hebben met iemand voor BDSM . Ik heb zelf die lat wat lager gelegd. Ik hoop natuurlijk ook iemand tegen waarmee ik de klik heb zoals jij die omschrijft maar ik heb geen zin om ondertussen stil te blijven zitten.

Het kost veel energie, vooral om de aandacht loslopende vrouwelijke te krijgen maar dat heb ik (nog) wel voor over.



Je handleiding is brij ingewikkeld Ik heb ook subs meegemaakt die niet leven om schoenen te likken of het liefst zonder vel op hun rug thuiskomen (al zijn dat wel meteen de twee grootste groepen subs in mijn beleving) Overwicht moet er zijn maar het moet m.i. wel altijd van twee kanten komen..

Waar ik wel een beetje klaar mee ben zijn de zg.relsubjes: die het een uitdaging vinden om het een Dom zo moeilijk mogelijk te maken. Als ze niet willen, dan niet. Ik ga me niet in het zweet werken omdat een sub zo graag de confrontatie op blijft zoeken.



Ik geloof dat we wat je laatste drie alinea's betreft best wel helemaal op één lijn zitten

@Overhand: ik ben niet zo ingewikkeld, hoor. Ik hoef gewoon een hoop niet (meer) van de bdsm. Ik gooi het nu op "hardere seks" met een dominante houding, het sfeertje is veelal genoeg en ik hoef niet steeds meer kicks of steeds grenzen ontdekken/opzoeken.



En zo zijn er meer mannen die in aanmerking komen, niet alleen de Dominant, voor wie ik niet zo interessant ben..Ik wil mezelf er gewoon niet op vastpinnen of tot de groep bdsm-ers beperken. Dat gaat voor mij ook te geforceerd soms.. of misschien ben ik al over bepaalde dingen heen (met Meester aanspreken, hoofdletters, opdrachtjes, enz).



Ben geen relsub, maar zit bij mij meer in dwingend, eisend, plagend, doorzetten, de leiding nemen, bepaalde remmen niet accepteren. Ik zie dat zelf niet als onderdanig. Ook ben ik niet van de verheerlijking van de D of kruiperigheid. Ik moet gewoon een stok achter de deur, iemand die initiatief neemt en eea uit mij weet te halen/ over te halen/ stimuleren, iemand die eea verwacht en mijn gedachten naar seks en voelen zet (oa ondergaan), dat gedeelte van mij bovenbrengt (toestaat of eist zelfs).

Jeetje, heeft even wat gekost om bij te lezen... Ik weet ook niet meer zo goed waar wel of niet op te reageren, want een aantal gesprekken zijn al 'afgerond'.



In ieder geval wilde ik hier nog op reageren:

quote:Overhand schreef op 28 april 2010 @ 23:58:

Voor mensen die serieus en met overtuiging (BD)SM beoefenen beïnvloed het wel degelijk ieder aspect van je leven.

Vise Versa: Voor mensen wiens leven niet voor een groot deel door (BD)SM wordt beïnvloed is wellicht te zeggen dat zij dit niet serieus beoefenen.

Vooral dat laatste ben ik het niet mee eens. Mijn leven is veel meer dan BDSM en ik heb op dit moment geen Dom, dus ben er ook niet in uitvoerende zin mee bezig. Wel speelt het natuurlijk geregeld door mijn gedachten en komt het terug in gesprekken met mensen. Nee, het beïnvloed niet ieder aspect van mijn leven, maar beoefen ik het dan niet serieus? Ik vind dat klinken alsof ik dan geen echte sub ben en ik ervaar toch wel degelijk nogal sub te zijn... En wat als ik wel een Dom zou hebben, dan nog zou mijn leven veel meer zijn dan datgene en zegt het voor mij dus nog steeds niet dat ik het niet serieus beoefen.



Verder:



Dragoste, welkom!



Digi, leuk dat je ook mee komt schrijven! Eens met je dat het juist het psychologische spel is, het pijn toegediend krijgen (of in jouw geval toedienen) is daar onderdeel van.



Boro, wat leuk dat je nog steeds meeleest!



Om in te haken op de discussie die nu loopt, ik ben zelf ook erg bezig met wat ik wel of niet zoek wat betreft een relatie. Uiteindelijk wil ik dus wel een relatie, ik ben nu bijna twee jaar single en zie mezelf wel weer in een relatie. Maar met wat voor man? Wat dat betreft herken ik wel een aantal dingen die jij beschrijft Suzy. Ik kan een man aantrekkelijk vinden, maar als het seksueel niet matcht, gaat het niet werken. Ik kan een man heel leuk, gezellig en weet ik het wat allemaal nog meer vinden, maar als ik me niet aangetrokken voel, gaat het niet werken. Voor mezelf ben ik er in ieder geval wel uit dat een flink dominante man mij seksueel genoeg zou moeten kunnen bieden. Zoals jij zegt Suzy, daarmee vergroot ik de visvijver. Mannen waar ik uiterlijk op val, bijna altijd donkere mannen, zijn vaak geen Dom. Flink dominant kunnen ze wel zijn en dat werkt voldoende (hoop ik).



Zo! Ik geloof dat ik weer bij ben en hoop dat het me nu ook gaat lukken bij te blijven

@CC: "flink dominant kunnen ze wel zijn en dat werkt voldoende (hoop ik)"..



Tja, merk ook wel een verkeerd soort dominantie bij "gewone" mannen die niet bdsmlike georienteerd zijn. Die begrijpen het toch vaak niet. Of voelen dat overwicht niet, twijfelen (nog) aan hun dominantieskills en dat voel je dan ook.. Of denken dat je altijd kan/moet als zij "zin hebben" en hun uitkomt, bijv. En dat moeten uitleggen vind ik ook niet werken, een Dominant weet gewoon waar je het over hebt, vindt niks raar, wel zo relaxed..



Ik omschrijf het tegenwoordig meer als een golflengte.. en dat blijft moeilijk, je begint daar ook niet zomaar over met een leuk iemand. Maar ja, als je bedenkt dat diegene ook best zo kan zijn, en ook dat alleen maar via internet zoekt, maar je weet dat niet van elkaar, dan houd je dat ook in stand door dit te verzwijgen. (ik bedoel dat taboe houd je dan mede in stand).



Zo had ik 3 jaar geleden iemand uit zelfde dorp, kan je nagaan, stonden allebei op een (verschillende) relatiesite, leerde hem op de gewone manier kennen via via. Kan dus zomaar om de hoek wonen. Dit was helemaal mijn type ook nog eens, ik begon hierover en bleek hij ook mee bezig.. klikte zeer , ff iets mee gehad ook, maar andere leeftijd en andere levensfase en -wensen. Had van mij veeeeeeeel langer mogen duren en samen verder ontdekken/ experimenteren hierin. Hij wou verliefd worden (jonger iemand) en dan een echte relatie, samenwonen, gezin. Die fase had ik al achter de rug (ouder) en ik was juist eraan toe bdsm te ontdekken.



Maar zo zie je.. En dat is wel wat ik zou willen, van alles klopte en die aantrekking was dan ook enorm (en het afkicken daarvan ook..)



Merk ook dat veel gewone mannen het al snel missen, dat ze een vriendin hebben, maar nog steeds alleen naar feestjes gaan en alleen opstaan en alleen op vakantie enz. En die willen vaak juist een serieuzere relatie of merken ook wat ze missen aan een "SV of D/s" en gaan dan alsnog voor een vanilla relatie..



Het zijn dan vaak de gebonden mannen (zonder thuis die passie en met dominante aanleg) die er wel oren naar hebben, dat "vrijblijvende", maar dat biedt mij te weinig (tijd/aandacht/betrokkenheid/ mogelijkheden om af te spreken)..

Bij mij is BDSM vooral plezier voor 2 - als mijn D er geen plezier in zou hebben zou het voor mij ook niet hoeven.

Ik word een beetje triest als ik hier een daar een soort neerbuigende attitude lees naar subs, dan vraag ik mij af waar ben je mee bezig?

BDSM is gewoon iets heel moois en ik ben blij dat ik eindelijk "thuis"gekomen ben en een hele lieve Mrs heb getroffen die mij geeft wat ik zo fijn vind en daar zelf ook ten volle van geniet!!

Een sub is namelijk een heel normaal mens die heel toevallig dingen als pijn en/of onderdanigheid heel fijn vind.

Tja, Stapper, dat neerbuigende vind ik ook niet okee. Bedoel je dat sommige D's dat doen? Zo iemand zou ik niet hoeven, ,maar er zijn er genoeg die juist kicken op "vernedering" en dat sluit daar misschien bij aan?



Of bedoel je mensen die niks met bdsm hebben en neerbuigend doen?

Beste Suzy65

Ik doelde op opmerkingen hier op het forum - over rel subjes e.d.- als een sub bijvoorbeeld relt dan is dat het spelletje tussen zijn /haar D en hem/haar - als de D daar niet van gediend is heeft die voldoende middelen om dit te stoppen ( mijn D stuurt mij naar huis pffff het ergste wat mij kan overkomen - NIET geslagen worden hahaha) Maar als ik mensen lees die opmerken :"ik heb het met relsubs wel gehad" dan hebben deze dus A - kennelijk geen vaste partner ( op zich niks mis mee ) en B - kennelijk geen overwicht....

en C- vraag ik mij af .....hoeveel ervaring deze mensen die dit "zo flink"beweren hebben.

Ik vond het namelijk heerlijk als mijn sub relde ( in mijn Switch tijd) dat gaf mij weer een "reden"( niet dat ik die nodig had - maar dat is nu eenmaal "het spelletje")

---------------------------

Dit heeft helemaal niets te maken met de gewilde(!!!) vernedering zo als die voorkomt tussen een D/s dat is van een heel andere orde.........

-----------------------

en mensen die er niets mee hebben, heb ik nog nooit neerbuigend horen doen eerlijk gezegd - wel bestaan er veel vooroordelen maar ja - je kunt iemand zijn onwetendheid niet kwalijk nemen......

Ik mis de link tussen neerbuigend doen naar een sub en een opmerking over relsubs.

Ook vind ik je conclusie voorbarig dat iemand die geen zin heeft in relsub blijkbaar geen ervaring, overwicht of vaste partner hebben.

Geen zin hebben in relsubs lijkt mij eerder op ervaring duiden, aangezien daarmee aangegeven wordt dat er ervaring met het desbetreffende onderwerp is. Hoeveel vervolgens is m.i. niet relevant.

Wel of geen overwicht hebben suggereert dat de persoon in kwestie een relsub niet onder controle kan hebben. Ook dat is een voorbarige conclusie aangezien ik alleen aangaf er een zin meer in te hebben.

Wel of geen vaste partner hebben lijkt mij ook niet relevant aangezien dit ervaringen uit het verleden (kan) betreffen.

Voor mij is het simpelweg niet een wedstrijdje dominant doen.



Als ik dan toch bezig ben..

Ik wordt zelf ook een beetje moe van de veeleisende sub. De sub die van alles eist en het spel op voorhand al van A tot Z heeft voorgekauwd waarna een Dom netjes tussen de lijntjes mag kleuren.Hoezo omgekeerde wereld

Tja, wat is rellen? Ik vind op voorhand gewillig zijn niks aan, bijvoorbeeld. Ik wil die dominantie/overwicht/ kracht ook voelen. Maar enige tegenstand komt bij mij niet voort uit rellen, maar meestal uit dingen die ik niet durf en probeer te ontlopen. En dat moet niet lukken, hij moet daar doorheen kijken, niet accepteren.



@Overhand: smaken verschillen, ook binnen bdsm. Er is een enorme keur aan voorkeuren en belevingen. En daar mag jij niks mee hebben, dat is prima en daarom is die selectie vooraf, afstemmen of iemand dezelfde (basis)ideeen over bdsm deelt, ook heel belangrijk.



Maar goed, daarom zei ik ook dat ik me soms niet zo thuisvoel bij de "echte" sm-ers en me een "milde sub" noem. Het gaat mij om de lust en dan wil ik graag dat mijn beleving meetelt en een D weet wat ik lekker vind, wat ik moeilijk vind, waar ik van nature een weerstand tegen heb (maar wel wil) enz. En die D's zijn er ook. Ik neem het allemaal niet zo serieus, ik zie het als een manier van seks beoefenen, de sfeer, de kracht, de daadkracht en (mentale) overwicht van een D op mij voelen.



Voor mij is bdsm geen levenswijze, maar een manier om mij te kunnen overgeven aan geile (en harde) seks. En ik kick niet op alleen al het idee dat ik het "voor hem" doe (maar veel subs juist wel). Waar ik op kick is wel bijv dat hij dat voor elkaar krijgt, dat ik remmingen voor hem overwin en hij daar dan trots op is, beloont (of straft als ik me niet laat gaan).. Maar uiteindelijk doe ik het voor mijzelf en heb ik een D voor nodig.



Nee, eisen en helemaal voorgekauwd, dat zou idd omgekeerde wereld zijn, maar ik heb wel mijn grenzen eraan en mijn triggers en dan hoop ik toch wel dat die scenario's daarbinnen blijven. Dus geen dingen die je niet zou willen. De wilsovereenstemming is volgens mij toch het belangrijkste, hoewel sommigen ook dat weggeven in een algemene toestemming vooraf. Dat moet ieder voor zich weten, maar ik doe niks tegen mijn wil.



Die afstemming (van "voorwaarden" en algemene kijk op een D/s) moeten 2 mensen vooraf zien te doen en vanuit gelijkwaardigheid "harde grenzen" aangeven.. (of uit vrije wil grenzeloos, ook goed) en hoe het uiteindelijk ingevuld wordt (en met welke middelen) bepaalt de D.



Een sub kan best heel goed weten waar zijn/haar issues, triggers (en angsten/belemmeringen) liggen en zijn/haar ideeen/beleving aangeven. Dan hoop je dat de D dat als indicatie meeneemt en je ook wil kennen (op psychisch vlak).



Net zoals in vanilla niet iedereen hetzelfde is en geil vindt, is dat met bdsm ook. En persoonlijk word ik niet geil als mijn behoeften genegeerd zouden worden, het puur gewillig de D pleasen is. Maar dat is mijn persoonlijke beleving. Ik heb in mijn hele seksleven genoeg gepleased en wil zelf aan bod komen. En ergens doet iedereen dit om je eigen beleving en bevrediging, ook als je die in handen van een D geeft (omdat dat dan op zich al een kick kan zijn). Niet dat je eea kan "eisen", maar wel je wensen kenbaar maken. En wat die D daarmee doet (of niet) mag hij weten.

Ik heb het hele concept relsub nooit begrepen. Natuurlijk daag je je D. tot een bepaalde hoogte uit, net als dat je een sekspartner zult teasen.

Maar het voortdurend de strijd aan gaan mbt het accepteren van zijn dominantie zie ik het nut niet van in.

Waarom wil je dan in hemelsnaam de submissive rol als je hem niet wenst te dragen?

quote:Suzy65 schreef op 10 mei 2010 @ 06:53:

Het gaat mij om de lust en dan wil ik graag dat mijn beleving meetelt en een D weet wat ik lekker vind, wat ik moeilijk vind, waar ik van nature een weerstand tegen heb (maar wel wil) enz.

Dat is exact wat ik ook verwacht, ondanks dat jij mij wrs een echte sub zult vinden

Zolang bovenstaande niet aan de orde is, hebben we het over misbruik en mishandeling. En ik weet uit ervaring dat het dan echt niet leuk, geil en prettig meer is, maar vooral ontzettend angstaanjagend, onvoorspelbaar en misselijkmakend.

quote:stapper schreef op 10 mei 2010 @ 00:22:

Beste Suzy65

Ik doelde op opmerkingen hier op het forum - over rel subjes e.d.- als een sub bijvoorbeeld relt dan is dat het spelletje tussen zijn /haar D en hem/haar - als de D daar niet van gediend is heeft die voldoende middelen om dit te stoppen ( mijn D stuurt mij naar huis pffff het ergste wat mij kan overkomen - NIET geslagen worden hahaha) Maar als ik mensen lees die opmerken :"ik heb het met relsubs wel gehad" dan hebben deze dus A - kennelijk geen vaste partner ( op zich niks mis mee ) en B - kennelijk geen overwicht....

en C- vraag ik mij af .....hoeveel ervaring deze mensen die dit "zo flink"beweren hebben.

Ik vond het namelijk heerlijk als mijn sub relde ( in mijn Switch tijd) dat gaf mij weer een "reden"( niet dat ik die nodig had - maar dat is nu eenmaal "het spelletje")



En voor mij is dat dus juist niet het spelletje. Ik vind er geen ruk aan om gestraft te worden. Wel vind ik het bdsm spel prettig en mooi.

Daarbij ben ik er van overtuigd dat je overwicht niet afdwingt. Als sub zijnde geef je je D. het overwicht, door je onderdanig op te stellen en zijn positie op dat moment te accepteren.

Ik vind juist stimuleren, belonen, maar ook straf deel van het spelletje. Zeker als het "terecht" is. Ik stel niet de dominantie van de D ter discussie op dat moment, wil het soms gewoon voelen



Zo zie je, dat iedereen ook iets anders onder "rellen" verstaat. Als het iets is waar ik moeite mee heb, maar wel wil, dus weerstand bijv, dan moet hij dat gewoon niet accepteren. Maar ook niet verwachten dat ik gewillig daarin zal zijn. Dat overwicht moet je voelen, niet "nep", maar mag bij mij zeker worden afgedwongen, ik houd juist van "gedwongen worden" eea te doen/ ondergaan. En nee, ik stel me niet onderdanig op, vind ik. Meer iets van: op dit moment/ in deze uren mag je dat van mij verwachten, belofte maakt schuld, zie maar dat je mij zover krijgt.. (of zo geil dat ik over die remming/schaamte/preutsheid heen stap)

En zo zie je maar weer dat een ieder zijn eigen dingetje heeft - over straffen gesproken - ja zelf heb ik er ook niets mee - zo als ik al zei het moet plezier zijn voor 2.

Maar het subje waar ik destijds mee speelde had hier wel wat mee ......en dus, mocht die soms rellen zodat.....enz.

En zo heeft een ieder zijn eigen manier.

En begrijp me niet verkeerd , voor mij is BDSM geen spelletje, mijn relatie met mijn D is zeer serieus, en het is wel een way of live maar daar staat tegenover dat er ook meer is in het leven dan de BDSM ook met mijn D heb ik een gewone mens / mens relatie en we kunnen samen gelukkig ook gewoon andere leuke dingen doen.

Het overwicht van de D ......de grootste basis is het vertrouwen - haar vertrouwen in mij dat ik op tijd genade zal vragen en eerlijk zal zijn - mijn vertrouwen in haar dat ze mij goed in de gaten houd, en alleen over mijn "zachte"grenzen heen gaat, omdat ze weet dat ik dat graag wil.



en dan nog sturende subjes .....tja je bent sub of je bent het niet denk ik dan, als je stuurt ( en je D laat je sturen) dan mis je ( in mijn beleving) het heerlijke gevoel van overgave het niet na hoeven ( mogen) denken en het vertrouwen hebben in je D.

quote:stapper schreef op 11 mei 2010 @ 00:58:

en dan nog sturende subjes .....tja je bent sub of je bent het niet denk ik dan, als je stuurt ( en je D laat je sturen) dan mis je ( in mijn beleving) het heerlijke gevoel van overgave het niet na hoeven ( mogen) denken en het vertrouwen hebben in je D.Of je voegt nog een extra factor toe.....ennuh stapper, zei jij niet laatst iets over neerbuigend en irritatie of zo iets?

@Stapper, dat laatste heb je natuurlijk gelijk in. Maar het verbaast me hoeveel subs zich dag 1 al (moeten) overgeven aan dat vertrouwen in een D, die ze niet of nauwelijks kennen. 1 kennismaking en volgende keer meteen spelen. Van dat vertrouwen moet je dan ook wel kunnen uitgaan (en de meesten zijn dat ongetwijfeld ook) en niet blind op iemand varen. (er lopen er genoeg rond die dat predikaat niet waard zijn of heel andere ideeen op nahouden. Het is niet niks waar je je aan overgeeft, dus wel belangrijk te weten hoe iemand erin staat.



Het is toch wel zaak om eea te weten van elkaar van tevoren.Dat is iets anders dan willen sturen. Maar je moet m.i. wel weten aan wie je dat vertrouwen en die toestemming geeft en waarvoor. Pas dan kan je je overgeven in het vertrouwen dat hij/zij het goede met je voorheeft en die verantwoordelijkheid ook neemt.

Je (moeten????)overgeven aan een D die je net kent??????

Nee natuurlijk niet dat bestaat niet ( althans weer in MIJN beleving )

je zal elkaar eerst heel voorzichtig moeten leren kennen voor dat - dat wederzijdse vertrouwen er is vertrouwen moet groeien en kun je niet eisen maar alleen maar verdienen !!!!!!!!



De vraag van Suzy65 snap ik niet helemaal, mijn opmerking over sturen als sub is louter bedoeld dat je als je stuurt ( en geloof me ik ben ook zo geweest ooit....) als sub je - je DUS niet overgeeft dan wil jij als sub bepalen hoe en wat.



En IK vind het nu juist zo heerlijk dat ik niet mag bepalen en dus niet hoef na te denken en lekker weg kan zinken in een sub space bijvoorbeeld ( uiteindelijk)

en dus denk/weet ik dat als je wel gaat sturen je dus een zeer fijn stuk van het sub zijn mist in je poging de dingen naar jou hand te zetten bereik je juist het tegenover gestelde .....



maar opnieuw dat is mijn ervaring cq mening

Nou Stapper, dat bestaat echt wel hoor. Zoveel smaken in de bdsm ook (of wie zich daarvoor uitgeeft)..

Zat verhalen die zo gaan: 1 keer kennismaken neutraal terrein en dan ja of nee zeggen. Zo gaat het ook in dat wereldje soms (al doe ik daar niet aan mee)..



Nee, als sub wil ik niet bepalen hoe of wat, maar toevallig ken ik mijzelf redelijk goed en wil ik toch wel zeker zijn dat de beleving overeenkomt.. maar ja, mijn kick ligt gewoon niet in "alles wat die D zich in zijn hoofd haalt", maar dat ik wel wil beleven wat in mijn ontwikkeling ligt. En dan moet ik wel zeker weten dat een D dat doorheeft en niet zomaar willekeurig wie gewoon maar wat doet.



Nogmaals: dat is iets heel anders dan het scenario bepalen. Dat heeft meer te maken met wat voor soort D ik nodig heb en wat hij nodig heeft aan soort sub. De algemene voorwaarden en grenzen dus, niet de invulling van het verloop..

quote:Suzy65 schreef op 09 mei 2010 @ 01:03:

@CC: "flink dominant kunnen ze wel zijn en dat werkt voldoende (hoop ik)"..



Tja, merk ook wel een verkeerd soort dominantie bij "gewone" mannen die niet bdsmlike georienteerd zijn. Die begrijpen het toch vaak niet. Of voelen dat overwicht niet, twijfelen (nog) aan hun dominantieskills en dat voel je dan ook.. Of denken dat je altijd kan/moet als zij "zin hebben" en hun uitkomt, bijv. En dat moeten uitleggen vind ik ook niet werken, een Dominant weet gewoon waar je het over hebt, vindt niks raar, wel zo relaxed...

Dat geldt in mijn ervaring gelukkig niet voor alle dominante mannen (die dus geen Dom zijn). Het stukje dominantie lijk ik ook wel te herkennen, het is wat me aantrekt in die mannen, waarom ik op hen val. Vaak komt dat in bed dan inderdaad wel terug en voelen zij in bed dat overwicht juist wel. Maar misschien heb ik gewoon goed gegokt die keren, dat kan natuurlijk ook



Wat betreft het rellen, ik heb ook wel eens gereld bij mijn ex-sv. Ik had hem dan al een tijdje niet gezien, terwijl hij wel allemaal loze beloftes maakte, en dan merkte ik dat mijn onderdanigheid naar hem minder werd en ik meer recalcitrant werd. Ik moest zijn overwicht dan echt weer even voelen als ik hem wel zag en speelde dan inderdaad een spel van rellen, niet direct luisteren dus en een dominante reactie uitlokken. Zodra ik zijn overwicht weer voelde, kon ik weer volledig terug in mijn onderdanige rol.

Het is voor mij dus niet zozeer onderdeel van het spel, liever niet zelfs, maar heeft te maken met of iemand mij voldoende geeft, het idee hebben dat Hij mijn onderdanigheid en vertrouwen moet verdienen en moet laten zien dat hij het verdiend. Als Hij mij in die rol heeft, dus dat ik me inderdaad volledig kan overgeven, dan gaat dat in principe niet weg, mits er dus niet bijvoorbeeld allerlei loze beloftes worden gedaan…



Over het sturing geven aan het spel kan ik me vinden in wat Stapper zegt. Juist die overgave vind ik zo heerlijk; ik wil niet sturen, ik wil gestuurd worden.

@ suzy65

Ja natuurlijk bestaat het wel.

Maar niet voor mij en IK vind het zeer onverstandig en denk dat je nooit zo ver kunt komen en die verdieping kunt krijgen die je met een vaste D/s hebt wanneer je elkaar door en door leert kennen ( maar dat is een open deur..)



Ik zie het zo: mijn D weet wat ik fijn vind en of is daar in aan het ontdekken ( nog steeds) ze weet ook waar mijn absolute grenzen liggen daar zal ze nooit overheen gaan zonder overleg.

Maar binnen die marges bepaalt zij volkomen hoe of wat, en meestal vind ik het leuk - soms iets minder - maar als ik dan merk dat dit "mindere"haar weer een groot plezier heeft gedaan dan ben ik ook weer blij.

ik laat mij verrassen en nog steeds is iedere keer als wij gaan spelen voor ons beide "5 dec" ( je weet wel dat gevoel dat je als kind had vlak er voor

en daar in ligt m.i.z. de grote kracht.

Tuurlijk, Stapper.. ik zou ook niet het scenario van een (bdsm)ontmoeting willen bepalen, hoor..



(met algemene afstemming bedoel ik dan ook voordat je een D/s start..of je globaal dezelfde ideeen hebt, dus in de zin van specifieke dingen delen of niet (er zijn er die kicken op bondage, naalden, plassex, pony, enz enz). Dan is het wel zo handig als je daar allebei iets mee hebt



Dat gebeurt soms via sublijsten, maar kan ook gewoon per mail, dat de D allerlei dingen wil weten, waaronder je fantasieen.

oké Suzy

komen we toch nog op 1 lijn

Hallo allemaal,



Ik zal mijzelf even kort voorstellen. Vrouw, 37 jaar, moeder van een meisje van drie. Ik heb altijd al een gezonde interesse voor BDSM gehad met een voorkeur voor de B en de D. In het verleden wel veel "geprobeerd" om te kijken waar mijn voorkeuren lagen, maar ervaring met een echte Dom heb ik dus (nog) niet. Mijn gevoelens kunnen grotendeels als subgevoelens worden omschreven, maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik nu gewoon af en toe recalcitrant ben of dat het toch dominante gevoelens zijn. De mogelijkheid of ik een switch ben of niet staat dus op dit moment nog open. Ik heb een partner, maar hij heeft helaas niets met BDSM. Verder dan af en toe een flinke tik op mijn achterste en wat gerommel met bondage wil hij niet. Hij is geen complete vanilla maar heeft gewoon geen natuurlijk dominante trekjes.



Ik ben op deze site terecht gekomen na wat gegoogle en het sprak me gelijk aan. Ik heb me gelijk ingeschreven en wilde graag reageren. Mijn vraag is eigenlijk of een van jullie ooit in mijn situatie heeft gezeten, dus met een partner die niet veel heeft met BDSM en wat jullie toen hebben gedaan? Aan de ene kant zou ik graag meer ervaring met een echte Dom op willen doen, maar aan de andere kant weet ik ook niet of het verstandig is de stap te zetten. Mijn partner weet overigens van alles af hoor, even voor de duidelijkheid. Ik weet wat ik wil, wat ik wel en niet wil doen, daar ligt het probleem niet. Ik heb gewoon moeite met mijn (vooral) subgevoelens die opspelen en geen ruimte hebben binnen mijn dagelijkse relatie. Hebben jullie hier ervaring mee?



Groetjes en tot de volgende keer,

Solaris