Seks
alle pijlers
Gevoelens in tweeen geklieft
zondag 1 februari 2009 om 16:00
Ik zeg je dit niet op mezelf op de borst te slaan, maar 'het is mij ook net gebeurd'; vreselijk van slag geraakt van een man met een relatie. Ik voel heel veel en in mijn gedachten doe ik heel veel met de beste man, maar bovenal staat als een paal boven water...NEE.
Afstand houden dus en een grote meid zijn.
Afstand houden dus en een grote meid zijn.
zondag 1 februari 2009 om 21:34
Tja, het is net wat je ermee wil. Ben je echt gelukkig en hou je van je partner. Probeer, nee, NEEM afstand. Voordat je je eigen relatie hierdoor kapot maak.
Wanneer je langere tijd een relatie heb komt de klat erin, of je het wil of niet. De vraag is, wil je eraan werken om het als vanouds te maken... Bij mij was dat antwoord, nee... Maar dit is niet de makkelijkste keuze. Dus weet wat je doet. Nu is het spanning, het is natuurlijk ook spannend. Hoe zou het zijn?? Een beetje flirten is altijd leuk. Alleen weet wat je weggooit. Je kunt hier wel over praten, maar besef wat je opengooid. Je man zal je met andere ogen bekijken, zal extra allert worden.
ik denk dat je het beste afstand kunt nemen. Stel het is voorbestemd of je komt er achter dat je relatie toch niet is wat je had verwacht dan kun je altijd nog beslissen wat dan te doen. Maar ik denk dat je met wat afstand en wat extra aandacht voor je partner al een heel eind komt. Leugens en bedrog leiden nergens toe! Geloof mij, ik kan het weten.
Ga even met zijn 2 een paar dagen ertussen uit. Lekker eten, filmpje, hotelletje dat soort dingen. Even aandacht voor elkaar en beseffen wat er zo bijzonder is aan elkaar.
Wanneer je langere tijd een relatie heb komt de klat erin, of je het wil of niet. De vraag is, wil je eraan werken om het als vanouds te maken... Bij mij was dat antwoord, nee... Maar dit is niet de makkelijkste keuze. Dus weet wat je doet. Nu is het spanning, het is natuurlijk ook spannend. Hoe zou het zijn?? Een beetje flirten is altijd leuk. Alleen weet wat je weggooit. Je kunt hier wel over praten, maar besef wat je opengooid. Je man zal je met andere ogen bekijken, zal extra allert worden.
ik denk dat je het beste afstand kunt nemen. Stel het is voorbestemd of je komt er achter dat je relatie toch niet is wat je had verwacht dan kun je altijd nog beslissen wat dan te doen. Maar ik denk dat je met wat afstand en wat extra aandacht voor je partner al een heel eind komt. Leugens en bedrog leiden nergens toe! Geloof mij, ik kan het weten.
Ga even met zijn 2 een paar dagen ertussen uit. Lekker eten, filmpje, hotelletje dat soort dingen. Even aandacht voor elkaar en beseffen wat er zo bijzonder is aan elkaar.
maandag 2 februari 2009 om 11:30
Tja, afstand nemen zit er dus niet in.
Moeilijke situatie als je hem zo vaak ziet. Dat zal niet meehelpen hier overheen te komen.
Ik denk toch dat het voor jou het beste is om je man wel te vertellen dat je al met deze gevoelens kampt.
Dat haalt het spannende er al een beetje uit. Met een beetje geluk ziet je man hierdoor ook in dat er echt iets moet veranderen in echtelijk bed.
Als je verteld wat je voelt voor die ander kun je jezelf iig nog recht in de ogen kijken.
Het is een beetje de kat op het spek binden, zo'n man waar je bloedgeil van wordt veel in je buurt hebben, en het dan voor je houden.
Ik hoop dat als je het verteld, je het daarmee in de kiem smoort.
Succes, het is moeilijk, ik weet het.
Moeilijke situatie als je hem zo vaak ziet. Dat zal niet meehelpen hier overheen te komen.
Ik denk toch dat het voor jou het beste is om je man wel te vertellen dat je al met deze gevoelens kampt.
Dat haalt het spannende er al een beetje uit. Met een beetje geluk ziet je man hierdoor ook in dat er echt iets moet veranderen in echtelijk bed.
Als je verteld wat je voelt voor die ander kun je jezelf iig nog recht in de ogen kijken.
Het is een beetje de kat op het spek binden, zo'n man waar je bloedgeil van wordt veel in je buurt hebben, en het dan voor je houden.
Ik hoop dat als je het verteld, je het daarmee in de kiem smoort.
Succes, het is moeilijk, ik weet het.
maandag 2 februari 2009 om 19:03
Hoi Nietsenalles,
Ik heb één voordeel op jou, ik ben vrijgezel. Dat scheelt. Maar de man in kwestie heeft een vriendin en daar ga ik niet tussen zitten. Het is hard, het is jammer, het zou heel leuk kunnen zijn, maar no way dat ik me als tweede ter beschikking stel. Het klikt, zover is duidelijk en zover zal het blijven. Misschien ooit als zij het niet redden samen en ik nog alleen ben. Dán ga ik ervoor, maar tot die tijd en dus misschien wel nooit, sta ik mezelf niet toe om toe te geven aan mijn gevoelens.
Ik heb meerdere malen per week met hem te maken, dus ook hier is ontlopen geen mogelijkheid. Door de zure appel heenbijten is het, hij zit (nu nog) veel in m'n hoofd, maar ik verzet steeds m'n gedachten (of stiekeme dagdromen), ik doe normaal tegen hem en laat verder het gevoel niet groeien.
Ik weet dat er heel vaak gezegd wordt, dat je niets aan een verliefdheid of aantrekkingskracht kunt doen, maar ik ben het daar niet mee eens. Het is niet altijd makkelijk, het is niet altijd leuk, de drang om toe te geven aan is zeker wel eens aanwezig, maar zolang je jezelf voorhoudt 'nee, ik wil het niet' kun je het gewoon.
Voor mij geen spontaan afgezakte broeken of het overkwam me. De gevoelens overkomen me, dat is zeker, wat ik ermee doe, bepaalt wat je overkomt. Denk aan je partner, je hebt er over nagedacht en geconstateerd dat hij de goede partner voor je is. En als jullie gekozen hebben voor monogamie, vind ik, dat je je daar aan moet houden. Vroeg of laat komt het uit en zélfs als het niet uitkomt en hij er niets van merkt, weet je geweten dat je hem pijn doet, want je bent niet eerlijk.
Geef er niet aan toe meid, het kan zoveel gedoe opleveren. Houdt de eer aan jezelf!
Ik heb één voordeel op jou, ik ben vrijgezel. Dat scheelt. Maar de man in kwestie heeft een vriendin en daar ga ik niet tussen zitten. Het is hard, het is jammer, het zou heel leuk kunnen zijn, maar no way dat ik me als tweede ter beschikking stel. Het klikt, zover is duidelijk en zover zal het blijven. Misschien ooit als zij het niet redden samen en ik nog alleen ben. Dán ga ik ervoor, maar tot die tijd en dus misschien wel nooit, sta ik mezelf niet toe om toe te geven aan mijn gevoelens.
Ik heb meerdere malen per week met hem te maken, dus ook hier is ontlopen geen mogelijkheid. Door de zure appel heenbijten is het, hij zit (nu nog) veel in m'n hoofd, maar ik verzet steeds m'n gedachten (of stiekeme dagdromen), ik doe normaal tegen hem en laat verder het gevoel niet groeien.
Ik weet dat er heel vaak gezegd wordt, dat je niets aan een verliefdheid of aantrekkingskracht kunt doen, maar ik ben het daar niet mee eens. Het is niet altijd makkelijk, het is niet altijd leuk, de drang om toe te geven aan is zeker wel eens aanwezig, maar zolang je jezelf voorhoudt 'nee, ik wil het niet' kun je het gewoon.
Voor mij geen spontaan afgezakte broeken of het overkwam me. De gevoelens overkomen me, dat is zeker, wat ik ermee doe, bepaalt wat je overkomt. Denk aan je partner, je hebt er over nagedacht en geconstateerd dat hij de goede partner voor je is. En als jullie gekozen hebben voor monogamie, vind ik, dat je je daar aan moet houden. Vroeg of laat komt het uit en zélfs als het niet uitkomt en hij er niets van merkt, weet je geweten dat je hem pijn doet, want je bent niet eerlijk.
Geef er niet aan toe meid, het kan zoveel gedoe opleveren. Houdt de eer aan jezelf!
maandag 2 februari 2009 om 19:10
Je man heeft óf niet door dat het twee voor twaalf is , of ....het interesseert hem geen ruk . Dus ik zou daar nog maar eens héél duidelijk over zijn . In het eerste geval kun je praten en kijken wat er van te maken is om het voor jou ook een leuke relatie te laten zijn en in het tweede geval weet je dan genoeg en kun je als vrijgezel op zoek gaan naar een goeie beurt vent .
Ik zou het object van jouw affectie zéker niet vertellen dat je van hem glibbert bibbert hem zo leuk vindt ... Misschien gaat hij daarna zo over van alles nadenken dat hij gevoelens krijgt , of denkt te krijgen , die hij nu misschien niet eens hééft . Een beetje de goden verzoeken om bakken ellende , lijkt mij .
Ik zou het object van jouw affectie zéker niet vertellen dat je van hem glibbert bibbert hem zo leuk vindt ... Misschien gaat hij daarna zo over van alles nadenken dat hij gevoelens krijgt , of denkt te krijgen , die hij nu misschien niet eens hééft . Een beetje de goden verzoeken om bakken ellende , lijkt mij .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 2 februari 2009 om 19:40
Ik vind dat je het je jezelf en je man op zijn minst verschuldigd bent om volledig open kaart te spelen. Dat onder andere het gebrek aan libido aan zijn kant voor jou niet (meer) werkt en dat je zelfs (ongewild) gevoelens hebt gekregen voor iemand anders.
Het is heel erg kl*te om zo'n boodschap te brengen, maar het maakt voor hem wel duidelijk dat er echt iets mis is of het interesseert hem (zoals BlijfgewoonBianca aangeeft) niet zo of hij vindt het wellicht moeilijk om er iets mee te doen. Je man moet in elk geval van het idee af dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen.
Dat jij nu deze gevoelens hebt is niet voor niets. Het gaat niet (helemaal) goed, je bent niet tevreden, je verloochend je gevoelens nu al een tijd en dat breekt op een gegeven ogenblik op de een of andere manier op.
Ik denk dat je jezelf uiteindelijk te kort doet indien je niet heel eerlijk bij je man de noodklok luidt. Je kan wel wat met je gevoelens doen: die nieuwe man verleiden en een heerlijke nacht/heerlijke nachten met hem doorbrengen. Maar uiteindelijk wordt dat allemaal ook gecompliceerd want je hebt nog een relatie of hebt je relatie niet echt goed afgerond. Verder verknal je er ook al het andere mee dat je met je man hebt. Ik neem tenminste aan dat het niet allemaal kommer en kwel is. Je houd of hebt van hem gehouden en waarom zou je het dan weinig netjes en weinig respectvol laten aflopen door hem te bedriegen?
Als ik zelf in deze situatie zou zitten (ik ben wel getrouwd maar gelukkig spelen bij ons dit soort dingen niet) zou ik in eerste instantie alles op alles willen zetten mijn huidige relatie te verbeteren en voor ons beiden (weer) goed te krijgen. Vandaar ook dat luiden van die noodklok. Ik zou heel expliciet zijn in mijn gevoelens en tegelijk ook heel duidelijk maken dat ik wil knokken voor " ons " en er niets mee doe in de richting van die man. Maar ook duidelijk zijn dat : Mochten alle pogingen niet baten en zou ik geen enkele wijze van bereidheid of progressie zien in mijn huidige relatie en reacties van mijn man dan zou ik vrij rigoreus de knoop doorhakken. Gewoon omdat ik niet geloof in bij iemand blijven in de hoop dat het allemaal met de jaren toch wel iets beter zal gaan worden. Maar ja zo zit ik in elkaar.
Ik bedoel niet te zeggen dat je je man moet chanteren: "wanneer je me meer aandacht en seks geeft doe ik niets met die kerel" maar wel: ik wil dat je me serieus neemt, onderzoekt of we niet iets kunnen doen aan het ontbreken van de (sexuele) aansluiting en de bereidheid hebt om stappen te nemen weer een betere relatie te krijgen.
Ik hoop dat je hier wat mee kan. Sterkte want ik kan me voorstellen dat het allemaal behoorlijk moeilijk en gecompliceerd is. (f)
Het is heel erg kl*te om zo'n boodschap te brengen, maar het maakt voor hem wel duidelijk dat er echt iets mis is of het interesseert hem (zoals BlijfgewoonBianca aangeeft) niet zo of hij vindt het wellicht moeilijk om er iets mee te doen. Je man moet in elk geval van het idee af dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen.
Dat jij nu deze gevoelens hebt is niet voor niets. Het gaat niet (helemaal) goed, je bent niet tevreden, je verloochend je gevoelens nu al een tijd en dat breekt op een gegeven ogenblik op de een of andere manier op.
Ik denk dat je jezelf uiteindelijk te kort doet indien je niet heel eerlijk bij je man de noodklok luidt. Je kan wel wat met je gevoelens doen: die nieuwe man verleiden en een heerlijke nacht/heerlijke nachten met hem doorbrengen. Maar uiteindelijk wordt dat allemaal ook gecompliceerd want je hebt nog een relatie of hebt je relatie niet echt goed afgerond. Verder verknal je er ook al het andere mee dat je met je man hebt. Ik neem tenminste aan dat het niet allemaal kommer en kwel is. Je houd of hebt van hem gehouden en waarom zou je het dan weinig netjes en weinig respectvol laten aflopen door hem te bedriegen?
Als ik zelf in deze situatie zou zitten (ik ben wel getrouwd maar gelukkig spelen bij ons dit soort dingen niet) zou ik in eerste instantie alles op alles willen zetten mijn huidige relatie te verbeteren en voor ons beiden (weer) goed te krijgen. Vandaar ook dat luiden van die noodklok. Ik zou heel expliciet zijn in mijn gevoelens en tegelijk ook heel duidelijk maken dat ik wil knokken voor " ons " en er niets mee doe in de richting van die man. Maar ook duidelijk zijn dat : Mochten alle pogingen niet baten en zou ik geen enkele wijze van bereidheid of progressie zien in mijn huidige relatie en reacties van mijn man dan zou ik vrij rigoreus de knoop doorhakken. Gewoon omdat ik niet geloof in bij iemand blijven in de hoop dat het allemaal met de jaren toch wel iets beter zal gaan worden. Maar ja zo zit ik in elkaar.
Ik bedoel niet te zeggen dat je je man moet chanteren: "wanneer je me meer aandacht en seks geeft doe ik niets met die kerel" maar wel: ik wil dat je me serieus neemt, onderzoekt of we niet iets kunnen doen aan het ontbreken van de (sexuele) aansluiting en de bereidheid hebt om stappen te nemen weer een betere relatie te krijgen.
Ik hoop dat je hier wat mee kan. Sterkte want ik kan me voorstellen dat het allemaal behoorlijk moeilijk en gecompliceerd is. (f)
dinsdag 3 februari 2009 om 10:17
quote:NietsenAlles schreef op 03 februari 2009 @ 10:09:
Daarnaast denk ik dat dit nieuws voor mijn man al onoverkoombaar is.
Ik denk dat hij namelijk best wel weet dat het twee voor twaalf is, maar dat hij niet weet wat hij ermee moet.
Dit is precies wat ik in mijn eerdere post bedoelde en wat ik andere forummers nu ook al heb zien schrijven. Jij denkt dat het nieuws voor je man al onoverkoombaar is, jij denkt dat hij het al weet. Maar je zult concreter moeten worden en expliciet moeten benoemen wat er aan de hand is.
Daarnaast denk ik dat dit nieuws voor mijn man al onoverkoombaar is.
Ik denk dat hij namelijk best wel weet dat het twee voor twaalf is, maar dat hij niet weet wat hij ermee moet.
Dit is precies wat ik in mijn eerdere post bedoelde en wat ik andere forummers nu ook al heb zien schrijven. Jij denkt dat het nieuws voor je man al onoverkoombaar is, jij denkt dat hij het al weet. Maar je zult concreter moeten worden en expliciet moeten benoemen wat er aan de hand is.
Peas on earth!
dinsdag 3 februari 2009 om 10:19
quote:NietsenAlles schreef op 03 februari 2009 @ 10:09:
Kunnen jullie je voorstellen dat ik van tijd tot tijd (lees: wanneer manlief weer lelijk doet en zwaar irriteert) best denk 'ach, waar maak ik me druk om? Als ik de kans krijg ga ik lekker buiten m'n potje piesen! Heb ik zin in. Je maakt 't er zelf naar en bovendien ben ik heus niet de enige.'?
Erg, hè?
Voorstellen kan ik het me wel, niets menselijks is me vreemd denk ik. Maar at the end zijn dit allemaal excuses, om voor jezelf een scheve schaats rijden, te kunnen verkopen. En dat kan je niet, vind ik. Zeker niet als je man niet letterlijk uitgespeld is dat het klokje inderdaad bijna 12.00 uur slaat. En sommige mannen hebben het erg nodig om het letterlijk uitgespeld te krijgen helaas.
Ik heb verder niet gelezen wat er nu precies is wat jou ontbreekt in deze relatie. Ik maak op uit anderen hun reacties dat het gaat om een gebrek aan seks? Nogmaals, geef je man de mogelijkheid om te reageren op jouw onvrede. Geef jullie relatie de kans om dit te boven te komen. Als het geen goede relatie is, vind ik dat je er uiteindelijk beter een punt achter kan zetten, dan doorgaan op huidige voet, al dan niet met een SV (nog even los van of hij dat ook zou willen).
Kunnen jullie je voorstellen dat ik van tijd tot tijd (lees: wanneer manlief weer lelijk doet en zwaar irriteert) best denk 'ach, waar maak ik me druk om? Als ik de kans krijg ga ik lekker buiten m'n potje piesen! Heb ik zin in. Je maakt 't er zelf naar en bovendien ben ik heus niet de enige.'?
Erg, hè?
Voorstellen kan ik het me wel, niets menselijks is me vreemd denk ik. Maar at the end zijn dit allemaal excuses, om voor jezelf een scheve schaats rijden, te kunnen verkopen. En dat kan je niet, vind ik. Zeker niet als je man niet letterlijk uitgespeld is dat het klokje inderdaad bijna 12.00 uur slaat. En sommige mannen hebben het erg nodig om het letterlijk uitgespeld te krijgen helaas.
Ik heb verder niet gelezen wat er nu precies is wat jou ontbreekt in deze relatie. Ik maak op uit anderen hun reacties dat het gaat om een gebrek aan seks? Nogmaals, geef je man de mogelijkheid om te reageren op jouw onvrede. Geef jullie relatie de kans om dit te boven te komen. Als het geen goede relatie is, vind ik dat je er uiteindelijk beter een punt achter kan zetten, dan doorgaan op huidige voet, al dan niet met een SV (nog even los van of hij dat ook zou willen).
dinsdag 3 februari 2009 om 10:32
quote:NietsenAlles schreef op 03 februari 2009 @ 10:09:
Maar Bianca, ontwikkelen mannen dit soort gevoelens dan zo makkelijk als ze weten dat er een vrouw met wet spot with their name on it rondloopt?!?
.
O , niet alleen mannen . Het is gewoon erg vleiend en er wordt een zaadje in je gedachten gepland . Soort van presenteerblaadje waarop een ander zich aanbiedt . Sja , of je zo'n hapje wilt zijn ........ of de ander zo'n hapje kan / wil weerstaan ....
Maar je bent van het type " geen ouwe schoenen weggooien /
Better safe than sorry / excuusSuus " hoe vind je dat eigenlijk , dat je zo blijkt te zijn ? Valt je dat tegen van jezelf ? Is - als het zo zwart op wit staat - niet de leukste eigenschap die je wilt hebben , of vind jij het niet negatief klinken ?
Maar Bianca, ontwikkelen mannen dit soort gevoelens dan zo makkelijk als ze weten dat er een vrouw met wet spot with their name on it rondloopt?!?
.
O , niet alleen mannen . Het is gewoon erg vleiend en er wordt een zaadje in je gedachten gepland . Soort van presenteerblaadje waarop een ander zich aanbiedt . Sja , of je zo'n hapje wilt zijn ........ of de ander zo'n hapje kan / wil weerstaan ....
Maar je bent van het type " geen ouwe schoenen weggooien /
Better safe than sorry / excuusSuus " hoe vind je dat eigenlijk , dat je zo blijkt te zijn ? Valt je dat tegen van jezelf ? Is - als het zo zwart op wit staat - niet de leukste eigenschap die je wilt hebben , of vind jij het niet negatief klinken ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:50
quote:NietsenAlles schreef op 03 februari 2009 @ 11:44:
@ Prinsesopdeerwt;
Ik ben wellicht niet helemaal duidelijk geweest....
Ik bén tot twee keer toe de discussie aangegaan. (hier schrijven is zeker niet mijn eerste stap geweest, dit punt heeft al een historie van enkele maanden) Ben overduidelijk geweest over dat dit zo niet langer kan. Ik heb alleen achterwege gelaten dat er daadwerkelijk al iets broeit bij mij toen ik het gesprek die kant op bracht.
Zijn reactie; er moet iets veranderen, doe geen gekke dingen in de komende periode, we praten dan en dan verder. Akkoord.
Tijd verstreek en niets veranderde......gesprek zelf weer aangezwengeld en gevraagd naar de oorzaak, samen bekeken wat de oplossing kan zijn......komt helaas zo weinig uit.
Toch is het een goed idee om nogmaals te praten.....ik ben er alleen niet van overtuigd dat hij tot in detail hoeft te weten wat er leeft. Het is alleen mijn gevoel voor die ander en niet meer dan dat. En waarom wil ik het risico nemen dat hij zich daar heel rot over gaat voelen?!?
Je was heel duidelijk hoor . Maar je geeft zelf ook al het antwoord: je was niet duidelijk over het feit dat je gevoelens hebt voor een ander.
Je schrijft dat je twijfelt dat te vertellen omdat hij zich daar misschien heel rot over gaat voelen. Als ik heel eerlijk ben, vraag ik me af of dát je motivatie is om het niet te vertellen. Ben je echt bang dat híj zich rot gaat voelen? Of ben je bang dat hij boos wordt? Niet meer wil? Ben je bang voor zijn reactie?
Voor hem is, ondanks jouw gesprekken met hem, de noodzaak misschien wel helemaal niet zó duidelijk als jij denkt. Okee, zijn vrouw is niet tevreden. That's it. Er moet iets veranderen. Vandaag, morgen, volgende week, over een jaar. Hij voelt geen druk. Misschien valt het kwartje pas als je vertelt dat je gevoelens voor een ander hebt. Dat je dat éigenlijk niet wil, omdat je die gevoelens voor hém wilt hebben. Maar dat die gevoelens er wél zijn en dat het wellicht iets betekent. Dat er nú iets moet veranderen.
@ Prinsesopdeerwt;
Ik ben wellicht niet helemaal duidelijk geweest....
Ik bén tot twee keer toe de discussie aangegaan. (hier schrijven is zeker niet mijn eerste stap geweest, dit punt heeft al een historie van enkele maanden) Ben overduidelijk geweest over dat dit zo niet langer kan. Ik heb alleen achterwege gelaten dat er daadwerkelijk al iets broeit bij mij toen ik het gesprek die kant op bracht.
Zijn reactie; er moet iets veranderen, doe geen gekke dingen in de komende periode, we praten dan en dan verder. Akkoord.
Tijd verstreek en niets veranderde......gesprek zelf weer aangezwengeld en gevraagd naar de oorzaak, samen bekeken wat de oplossing kan zijn......komt helaas zo weinig uit.
Toch is het een goed idee om nogmaals te praten.....ik ben er alleen niet van overtuigd dat hij tot in detail hoeft te weten wat er leeft. Het is alleen mijn gevoel voor die ander en niet meer dan dat. En waarom wil ik het risico nemen dat hij zich daar heel rot over gaat voelen?!?
Je was heel duidelijk hoor . Maar je geeft zelf ook al het antwoord: je was niet duidelijk over het feit dat je gevoelens hebt voor een ander.
Je schrijft dat je twijfelt dat te vertellen omdat hij zich daar misschien heel rot over gaat voelen. Als ik heel eerlijk ben, vraag ik me af of dát je motivatie is om het niet te vertellen. Ben je echt bang dat híj zich rot gaat voelen? Of ben je bang dat hij boos wordt? Niet meer wil? Ben je bang voor zijn reactie?
Voor hem is, ondanks jouw gesprekken met hem, de noodzaak misschien wel helemaal niet zó duidelijk als jij denkt. Okee, zijn vrouw is niet tevreden. That's it. Er moet iets veranderen. Vandaag, morgen, volgende week, over een jaar. Hij voelt geen druk. Misschien valt het kwartje pas als je vertelt dat je gevoelens voor een ander hebt. Dat je dat éigenlijk niet wil, omdat je die gevoelens voor hém wilt hebben. Maar dat die gevoelens er wél zijn en dat het wellicht iets betekent. Dat er nú iets moet veranderen.
Peas on earth!
dinsdag 3 februari 2009 om 13:01
dinsdag 3 februari 2009 om 20:46
Als ik het allemaal zo lees, is de fut uit je relatie.
Je kerel is daar blijkbaar gelaten onder dus staat niet veel je in de weg om de lol in je leven te zoeken.
Misschien trek je je kerel weer een beetje uit zijn roes en anders heb jij in ieder geval meer lol.
Sex met een andere man is niet het einde van de wereld.
Wanneer worden 'we' hier eens zelfdenkende wezens?
Je kerel is daar blijkbaar gelaten onder dus staat niet veel je in de weg om de lol in je leven te zoeken.
Misschien trek je je kerel weer een beetje uit zijn roes en anders heb jij in ieder geval meer lol.
Sex met een andere man is niet het einde van de wereld.
Wanneer worden 'we' hier eens zelfdenkende wezens?
Geloof me nou maar, ik heb er een studie van gemaakt
dinsdag 3 februari 2009 om 23:45
quote:Thomba schreef op 03 februari 2009 @ 20:46:
Als ik het allemaal zo lees, is de fut uit je relatie.
Je kerel is daar blijkbaar gelaten onder dus staat niet veel je in de weg om de lol in je leven te zoeken.behalve je huwelijksgelofte misschien .
Misschien trek je je kerel weer een beetje uit zijn roes en anders heb jij in ieder geval meer lol.Of een oneindig groot schuldgevoel , of een SOA , of iets anders onprettigs .
Sex met een andere man is niet het einde van de wereld. Nee. Hooguit het einde van je relatie
Wanneer worden 'we' hier eens zelfdenkende wezens?Wanneer het voor " onszelf " duidelijk is of we in zulke gevallen met onze hersenen denken of met onze druipsteengrot . ( mannen mogen voor druipsteengrot pielemoos invullen )
Als ik het allemaal zo lees, is de fut uit je relatie.
Je kerel is daar blijkbaar gelaten onder dus staat niet veel je in de weg om de lol in je leven te zoeken.behalve je huwelijksgelofte misschien .
Misschien trek je je kerel weer een beetje uit zijn roes en anders heb jij in ieder geval meer lol.Of een oneindig groot schuldgevoel , of een SOA , of iets anders onprettigs .
Sex met een andere man is niet het einde van de wereld. Nee. Hooguit het einde van je relatie
Wanneer worden 'we' hier eens zelfdenkende wezens?Wanneer het voor " onszelf " duidelijk is of we in zulke gevallen met onze hersenen denken of met onze druipsteengrot . ( mannen mogen voor druipsteengrot pielemoos invullen )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 februari 2009 om 13:34
quote:NietsenAlles schreef op 03 februari 2009 @ 12:53:
Maar dan blijft er nog steeds één vraag branden:
Waarom zijn er zoveel reacties op dit forum te lezen van vrouwen die een betere relatie verkrijgen door weet ik wat voor naast de pot pis acties?!?
Omdat ze door de naast-de-potpiesacties tot de conclusie kwamen dat de relatie en vooral de communicatie in de relatie eigenlijk helemaal niet zo goed was. Door die naast de potpiesactie en de gevolgen moesten beiden gaan nadenken over wat nu echt belangrijk is, en vertrouwen herwinnen door allebei met de bilen bloot te gaan en alles op tafel te leggen. als je dat kunt, als je zowel als vreemdganger als als bedrogen partner kunt kijken naar je eigen aandeel, en nar de stappen die jij kunt zetten om te voorkomen dat je zo langs elkaar heen gaat leven dat er ruimte komt voor een 3e dan wordt je relatie daar sterker van. Bovendien levert de strijd na het uitkomen wel weer een fikse spanning op in de relatie. mss niet de spanning die je voor ogen had, maar als je weer voor elkaar moet vechten en wilt vechten, geeft dat wel een impuls.
Of bedoel je de vreemdgaande vrouwen die hard roepen dat hun partner er alleen maar voordeel bij heeft om belazerd te worden, omdat die nu weer een vrolijke vrouw heeft? die mensen houden vooral zichzelf en de ander voor de gek.
Moet ik dat zien in de trant van; als je heel veel trek in iets hebt en je krijgt het eindelijk, valt het toch altijd tegen? (toch weer die hapjes...) En ben je dan pas weer dankbaar voor hetgeen je hebt?
Nee dan kom je er achter dat lust niet iets is waarop je samen een leven kunt opbouwen. Dat je met die ander leuke sex kunt hebben, maar dat je toch gehecht bent an de stinksokken van je partner.
Deze dames zijn er volgens mij namelijk net zoveel als dames die het puur houden. Missen de pure dames dan iets essentieels? Wie kan me dat even uitleggen?
Zomaar even een verwoording van gedachten. Ik ben benieuwd.
Maar dan blijft er nog steeds één vraag branden:
Waarom zijn er zoveel reacties op dit forum te lezen van vrouwen die een betere relatie verkrijgen door weet ik wat voor naast de pot pis acties?!?
Omdat ze door de naast-de-potpiesacties tot de conclusie kwamen dat de relatie en vooral de communicatie in de relatie eigenlijk helemaal niet zo goed was. Door die naast de potpiesactie en de gevolgen moesten beiden gaan nadenken over wat nu echt belangrijk is, en vertrouwen herwinnen door allebei met de bilen bloot te gaan en alles op tafel te leggen. als je dat kunt, als je zowel als vreemdganger als als bedrogen partner kunt kijken naar je eigen aandeel, en nar de stappen die jij kunt zetten om te voorkomen dat je zo langs elkaar heen gaat leven dat er ruimte komt voor een 3e dan wordt je relatie daar sterker van. Bovendien levert de strijd na het uitkomen wel weer een fikse spanning op in de relatie. mss niet de spanning die je voor ogen had, maar als je weer voor elkaar moet vechten en wilt vechten, geeft dat wel een impuls.
Of bedoel je de vreemdgaande vrouwen die hard roepen dat hun partner er alleen maar voordeel bij heeft om belazerd te worden, omdat die nu weer een vrolijke vrouw heeft? die mensen houden vooral zichzelf en de ander voor de gek.
Moet ik dat zien in de trant van; als je heel veel trek in iets hebt en je krijgt het eindelijk, valt het toch altijd tegen? (toch weer die hapjes...) En ben je dan pas weer dankbaar voor hetgeen je hebt?
Nee dan kom je er achter dat lust niet iets is waarop je samen een leven kunt opbouwen. Dat je met die ander leuke sex kunt hebben, maar dat je toch gehecht bent an de stinksokken van je partner.
Deze dames zijn er volgens mij namelijk net zoveel als dames die het puur houden. Missen de pure dames dan iets essentieels? Wie kan me dat even uitleggen?
Zomaar even een verwoording van gedachten. Ik ben benieuwd.
woensdag 4 februari 2009 om 14:43
NietsenAlles (en de rest)
Het liep een tijdje (!) niet heel lekker met mijn partner, toen ik opeens iemand anders leerde kennen. Heel spontaan, niet eens van mijn kant. Het klikte, stom genoeg.
Ik heb met mijn partner gepraat, ben ook eerlijk geweest over mijn gevoel. Dat ik heb gepraat wil niet zeggen dat de lichamelijke aantrekkingskracht ten opzichte van de ander verdwijnt! Integendeel. Maar het gaat er toch om wat je ermee doet?!
Seks wordt een sleur als je er niets aan doet om het spannend te maken/houden. Dat het libido van je man laag is, sja. Misschien door de stress, omdat de klok 2 voor 12 slaat en hij niet weet wat te doen? Wie zal het zeggen? Een verandering komt niet van gisteren op vandaag, dat heeft tijd nodig. Als je man niet weet wat te doen nu het 2 voor 12 is, en jij ziet dat, waarom neem je niet het initiatief? Wat wil je met je huidige relatie? Vechten? Doe dat dan. Accepteer dat je man niet weet wat te doen en neem het heft in eigen hand. Wat je bij de een achterlaat kom je bij de ander weer tegen. Spanning is geen goede raadgever.
Aan de ene kant denk ik van je hoeft niet alles te zeggen, je man heeft er toch geen boodschap aan dat je geil wordt van een ander?! Tenminste als dat het alleen is?! Want wat zou je met die andere man willen? Puur seks, en dan? Ja je hebt dan een goede beurt gehad (tenminste dat is afwachten;)) en wellicht een enorm schuldgevoel (net wat BlijfgewoonBianca) zegt.
Voordat je iets met je man gaat bespreken, lijkt het me verstandig om eens goed na te denken. Ontlopen van de andere man kan niet, maar je kan wel heel duidelijk zeggen dat je trouw blijft aan je man. Hoe groot de seksuele aantrekkingskracht ook is en hoe spannend het ook allemaal mag zijn.
t.a.v. SV:
Mensen met een SV, geweldig dat ze het kunnen. Maar als het stiekem gebeurt, vraag ik me altijd af wat de basis van de relatie is. Ik vind eerlijkheid het belangrijkst. Vindt man en vrouw het goed, is dat geweldig. Maar als het stiekem gebeurt, dan kun je over en weer niet verwachten dat je relatie 'eerlijk' is.
Succes
Het liep een tijdje (!) niet heel lekker met mijn partner, toen ik opeens iemand anders leerde kennen. Heel spontaan, niet eens van mijn kant. Het klikte, stom genoeg.
Ik heb met mijn partner gepraat, ben ook eerlijk geweest over mijn gevoel. Dat ik heb gepraat wil niet zeggen dat de lichamelijke aantrekkingskracht ten opzichte van de ander verdwijnt! Integendeel. Maar het gaat er toch om wat je ermee doet?!
Seks wordt een sleur als je er niets aan doet om het spannend te maken/houden. Dat het libido van je man laag is, sja. Misschien door de stress, omdat de klok 2 voor 12 slaat en hij niet weet wat te doen? Wie zal het zeggen? Een verandering komt niet van gisteren op vandaag, dat heeft tijd nodig. Als je man niet weet wat te doen nu het 2 voor 12 is, en jij ziet dat, waarom neem je niet het initiatief? Wat wil je met je huidige relatie? Vechten? Doe dat dan. Accepteer dat je man niet weet wat te doen en neem het heft in eigen hand. Wat je bij de een achterlaat kom je bij de ander weer tegen. Spanning is geen goede raadgever.
Aan de ene kant denk ik van je hoeft niet alles te zeggen, je man heeft er toch geen boodschap aan dat je geil wordt van een ander?! Tenminste als dat het alleen is?! Want wat zou je met die andere man willen? Puur seks, en dan? Ja je hebt dan een goede beurt gehad (tenminste dat is afwachten;)) en wellicht een enorm schuldgevoel (net wat BlijfgewoonBianca) zegt.
Voordat je iets met je man gaat bespreken, lijkt het me verstandig om eens goed na te denken. Ontlopen van de andere man kan niet, maar je kan wel heel duidelijk zeggen dat je trouw blijft aan je man. Hoe groot de seksuele aantrekkingskracht ook is en hoe spannend het ook allemaal mag zijn.
t.a.v. SV:
Mensen met een SV, geweldig dat ze het kunnen. Maar als het stiekem gebeurt, vraag ik me altijd af wat de basis van de relatie is. Ik vind eerlijkheid het belangrijkst. Vindt man en vrouw het goed, is dat geweldig. Maar als het stiekem gebeurt, dan kun je over en weer niet verwachten dat je relatie 'eerlijk' is.
Succes
donderdag 5 februari 2009 om 21:03
Ik ben van mening dat ieder voor zichzelf kan bepalen waar zijn/haar grenzen liggen en in hoeverre hij/zij verantwoording daarover af wil leggen.
Er zullen nu een aantal moraalridders reageren dat je verantwoording MOET afleggen aan je partner (in welke variatie dan ook).
Mijn partner kiest er duidelijk voor om niet te tolereren dat ik sex heb met een ander en dus moet dat in het geniep. Dat is dus niet mijn keuze, maar haar keuze. Dit is even een korte versie van een lang verhaal. Het komt erop neer dat ik van mening ben dat ik mezelf bepaalde vrijheden aan mag meten en zij denkt dat ik met die vrijheden niet om kan gaan. Haar angst is ondermeer dat ik me teveel aan zo'n ander zou kunnen hechten. Na een aantal SV's kan ik voor mezelf beamen dat ik prima een scheiding kan maken tussen een partner en een SV. Maar aangezien mijn vrouw is blijven hangen in haar ideeën daarover, kan ik haar niet inlichten.
Ik gun mijn vrouw ook wel een SV en dat heb ik ook wel als zodanig uitgesproken, echter zij heeft die behoefte niet.
Als ze ooit aankondigd dat ze iemand heel leuk vindt en daar wel eens iets mee zou willen, dan zal ik dat natuurlijk zo lang mogelijk tegenhouden en frustreren. Ze belemmert mij daarin tenslotte ook al vele jaren. We moeten tenslotte wel consequent zijn. Ik wil het consequent wel en zij (tot dusver) consequent niet.
Er zullen nu een aantal moraalridders reageren dat je verantwoording MOET afleggen aan je partner (in welke variatie dan ook).
Mijn partner kiest er duidelijk voor om niet te tolereren dat ik sex heb met een ander en dus moet dat in het geniep. Dat is dus niet mijn keuze, maar haar keuze. Dit is even een korte versie van een lang verhaal. Het komt erop neer dat ik van mening ben dat ik mezelf bepaalde vrijheden aan mag meten en zij denkt dat ik met die vrijheden niet om kan gaan. Haar angst is ondermeer dat ik me teveel aan zo'n ander zou kunnen hechten. Na een aantal SV's kan ik voor mezelf beamen dat ik prima een scheiding kan maken tussen een partner en een SV. Maar aangezien mijn vrouw is blijven hangen in haar ideeën daarover, kan ik haar niet inlichten.
Ik gun mijn vrouw ook wel een SV en dat heb ik ook wel als zodanig uitgesproken, echter zij heeft die behoefte niet.
Als ze ooit aankondigd dat ze iemand heel leuk vindt en daar wel eens iets mee zou willen, dan zal ik dat natuurlijk zo lang mogelijk tegenhouden en frustreren. Ze belemmert mij daarin tenslotte ook al vele jaren. We moeten tenslotte wel consequent zijn. Ik wil het consequent wel en zij (tot dusver) consequent niet.
Geloof me nou maar, ik heb er een studie van gemaakt
vrijdag 6 februari 2009 om 09:59
quote:NietsenAlles schreef op 05 februari 2009 @ 10:04:
Man is een schat en dat weet ik al jaren. Die slechte kanten kan ik heus op de koop toenemen. Geen vinger naar me uitsteken is not done. Dat moet op korte termijn (ja, kort want dit duurt me echt veel te lang) veranderen, anders wil ik de mogelijkheid om mijn heil ergens anders te zoeken. Dat wil ik dus bespreekbaar gaan maken, zonder meer details te geven.
Als dat het einde zou betekenen van onze relatie, dan accepteer ik dat.
In welk opzicht denk jij dat je een betere relatie krijgt als je tegen je man zegt:
"Ik heb je meermaals aangegeven dat ik vind dat we te weinig met elkaar vrijen en voor mij is dat onoverkomelijk geworden. Voor mij is deze situatie niet meer houdbaar. Dus ik wil je voor de keuze stelen: "of we hebben frequenter (minimaal ... x per week) seks of ik wil het buiten deze relatie kunnen zoeken. En als je met geen van beiden akkoord kan gaan, dan beëindig ik nu deze relatie".
Je zegt in eerdere berichten dat je juist niet wilt vertellen over gevoelens voor iemand (waar je nog niets mee gedaan hebt!) maar denkt dat hij dit niet kwetsend vind?
Het enige dat je hiermee doet is dat je een verschil in behoeften verandert in een verschil in macht tussen jullie. De onderlinge machtsverhoudingen in een relatie wisselen altijd wel een beetje, maar nu komt deze dus scheef te liggen met alle gevolgen van dien: vechtgedrag. Je introduceert hier alleen maar een nieuw probleem mee dat nog veel meer een bom onder je relatie zal leggen.
Ik las gisteren een interessant artikel in psychologiemagazine (de link is niet het volledige artikel) dat gaat over communicatie tussen partners en waarom je steeds over de ogenschijnlijk zelfde dingen ruzie maakt en je rot over voelt. Het beschrijft ook het gedrag over en weer tussen jou en je vriend "jij kaart iets aan omdat je het moeilijk vind, hij trekt zich terug". Wellicht interessant om te lezen (maar dan wel het hele artikel), ik denk dat het weleens een eye-opener voor je kan zijn.
Het uitgangspunt is dat je beiden in dezelfde spiraal zit doordat je onvoldoende aan elkaar bent gehecht (vergelijkend met hechting met je kind maar dan dus onderling als partner). Doordat je relatie onvoldoende veilig is (om je gevoelens, emoties, twijfels) bloot te geven zal je of "claimen" of wegduwen. En wat je nu ziet gebeuren is dat jij claimt (door eisen te stellen, door steeds het gesprek aan te gaan over wat jij vervelend vind) en hij wegduwt (door gesprekken uit te stellen, door seks uit te stellen, door het gesprek niet aan te gaan).
Ik denk dat het je wellicht meer inzicht kan geven in de dynamiek tussen jullie als je dit artikel leest. Verder staan er ook goede adviezen in.
Groeten,
WZK
Man is een schat en dat weet ik al jaren. Die slechte kanten kan ik heus op de koop toenemen. Geen vinger naar me uitsteken is not done. Dat moet op korte termijn (ja, kort want dit duurt me echt veel te lang) veranderen, anders wil ik de mogelijkheid om mijn heil ergens anders te zoeken. Dat wil ik dus bespreekbaar gaan maken, zonder meer details te geven.
Als dat het einde zou betekenen van onze relatie, dan accepteer ik dat.
In welk opzicht denk jij dat je een betere relatie krijgt als je tegen je man zegt:
"Ik heb je meermaals aangegeven dat ik vind dat we te weinig met elkaar vrijen en voor mij is dat onoverkomelijk geworden. Voor mij is deze situatie niet meer houdbaar. Dus ik wil je voor de keuze stelen: "of we hebben frequenter (minimaal ... x per week) seks of ik wil het buiten deze relatie kunnen zoeken. En als je met geen van beiden akkoord kan gaan, dan beëindig ik nu deze relatie".
Je zegt in eerdere berichten dat je juist niet wilt vertellen over gevoelens voor iemand (waar je nog niets mee gedaan hebt!) maar denkt dat hij dit niet kwetsend vind?
Het enige dat je hiermee doet is dat je een verschil in behoeften verandert in een verschil in macht tussen jullie. De onderlinge machtsverhoudingen in een relatie wisselen altijd wel een beetje, maar nu komt deze dus scheef te liggen met alle gevolgen van dien: vechtgedrag. Je introduceert hier alleen maar een nieuw probleem mee dat nog veel meer een bom onder je relatie zal leggen.
Ik las gisteren een interessant artikel in psychologiemagazine (de link is niet het volledige artikel) dat gaat over communicatie tussen partners en waarom je steeds over de ogenschijnlijk zelfde dingen ruzie maakt en je rot over voelt. Het beschrijft ook het gedrag over en weer tussen jou en je vriend "jij kaart iets aan omdat je het moeilijk vind, hij trekt zich terug". Wellicht interessant om te lezen (maar dan wel het hele artikel), ik denk dat het weleens een eye-opener voor je kan zijn.
Het uitgangspunt is dat je beiden in dezelfde spiraal zit doordat je onvoldoende aan elkaar bent gehecht (vergelijkend met hechting met je kind maar dan dus onderling als partner). Doordat je relatie onvoldoende veilig is (om je gevoelens, emoties, twijfels) bloot te geven zal je of "claimen" of wegduwen. En wat je nu ziet gebeuren is dat jij claimt (door eisen te stellen, door steeds het gesprek aan te gaan over wat jij vervelend vind) en hij wegduwt (door gesprekken uit te stellen, door seks uit te stellen, door het gesprek niet aan te gaan).
Ik denk dat het je wellicht meer inzicht kan geven in de dynamiek tussen jullie als je dit artikel leest. Verder staan er ook goede adviezen in.
Groeten,
WZK
