
hoe verder na begeleiding bekkenbodemtherapeut?
vrijdag 4 februari 2011 om 23:06
Hoi hoi allemaal,
Ik hoop dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en wat tips voor me hebben!
Een tijd terug kreeg ik last van vaginisme-achtige klachten. De boel ging niet compleet op slot, maar ik verkrampte, zeg maar. Dat is begonnen met irritaties en ik denk zelf dat het door soms toch 'door de pijn heen' seks hebben omgeslagen is in vaginisme. Na een lange omweg (ongelooflijk hoe lang dat kan duren voordat je de juiste doorverwijzing hebt) ben ik bij een bekkenbodemtherapeut terecht gekomen.
Door haar tips en oefeningen ging het bij mij eigenlijk vrij snel beter. Met het cleane oefenen kon ik al snel weer een dildo ter grote van een penis naar binnen brengen. Ik blij, vriend blij, therapeut blij . Ondertussen kan ik, als ik ontspannen en uitgerust ben, pijnloos seks hebben en daar ook echt weer van genieten. Helaas blijven alleen de mogelijke standjes nogal beperkt, wat afwijkende standjes doen toch nog snel pijn (en als ik één ding geleerd heb ondertussen, is het dat je niet door moet gaan bij pijn...). Ik kan heel goed ontspannen door mijn ademhaling, maar dit is toch wel erg lastig als je juist erg opgewonden bent! En als ik moe ben, gaat het meestal gewoon niet.
Herkent iemand dit verhaal en zo ja, hoe ben je ermee omgegaan? De fysio kan mij in deze niet zoveel tips meer geven (behalve: langzaam opbouwen). Lotgenoten?
Ik hoop dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en wat tips voor me hebben!
Een tijd terug kreeg ik last van vaginisme-achtige klachten. De boel ging niet compleet op slot, maar ik verkrampte, zeg maar. Dat is begonnen met irritaties en ik denk zelf dat het door soms toch 'door de pijn heen' seks hebben omgeslagen is in vaginisme. Na een lange omweg (ongelooflijk hoe lang dat kan duren voordat je de juiste doorverwijzing hebt) ben ik bij een bekkenbodemtherapeut terecht gekomen.
Door haar tips en oefeningen ging het bij mij eigenlijk vrij snel beter. Met het cleane oefenen kon ik al snel weer een dildo ter grote van een penis naar binnen brengen. Ik blij, vriend blij, therapeut blij . Ondertussen kan ik, als ik ontspannen en uitgerust ben, pijnloos seks hebben en daar ook echt weer van genieten. Helaas blijven alleen de mogelijke standjes nogal beperkt, wat afwijkende standjes doen toch nog snel pijn (en als ik één ding geleerd heb ondertussen, is het dat je niet door moet gaan bij pijn...). Ik kan heel goed ontspannen door mijn ademhaling, maar dit is toch wel erg lastig als je juist erg opgewonden bent! En als ik moe ben, gaat het meestal gewoon niet.
Herkent iemand dit verhaal en zo ja, hoe ben je ermee omgegaan? De fysio kan mij in deze niet zoveel tips meer geven (behalve: langzaam opbouwen). Lotgenoten?
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein
zaterdag 5 februari 2011 om 08:37
Ik heb jaren geleden hetzelfde meegemaakt, heel herkenbaar allemaal en ook ik heb veel baat gehad met de bekkenbodemtherapeut.
Geloof me; de aanhouder wint! Geduld en nooit meer iets forceren. Neem gewoon een ander standje als het niet fijn voelt. Uiteindelijk komt het allemaal goed. Hoe drukker je je er om maakt hoe langer het duurt en het de ontspanning beinvloed.
Ik kan nu gelukkig zeggen dat ik een heerlijk seksleven heb en dat alle verwachtingen zijn overtroffen.
Geloof me; de aanhouder wint! Geduld en nooit meer iets forceren. Neem gewoon een ander standje als het niet fijn voelt. Uiteindelijk komt het allemaal goed. Hoe drukker je je er om maakt hoe langer het duurt en het de ontspanning beinvloed.
Ik kan nu gelukkig zeggen dat ik een heerlijk seksleven heb en dat alle verwachtingen zijn overtroffen.
zaterdag 5 februari 2011 om 11:52
Sexykiki, dat is wel een opsteker! Super dat jij weer zo'n goed seksleven hebt zeg!
Ik moet zeggen: het is bij mij een stuk slechter geweest (pijn heeft toch ook wel invloed op je libido), maar het is gewoon jammer dat niet alles kan wat je zou willen. Maar ok, rustig aan!
Ik moet zeggen: het is bij mij een stuk slechter geweest (pijn heeft toch ook wel invloed op je libido), maar het is gewoon jammer dat niet alles kan wat je zou willen. Maar ok, rustig aan!
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein
zaterdag 5 februari 2011 om 17:48
Inderdaad rustig aan en het de tijd geven. Geniet van wat al wel mogelijk is, dan komt de rest vanzelf.
Zodra er iets pijn doet gelijk stoppen, volgende keer beter
Dat het invloed op je libido heeft....o absoluut! Veel praten samen, je hart luchten en vooral vertellen wat je wel fijn en prettig vindt. Daardoor groeit je zelfvertrouwen en het vertrouwen in elkaar en daardoor ontspan je beter.....en dan heb je fijnere seks!!
Heel veel succes en sterkte, voor jullie alle twee.
.
Zodra er iets pijn doet gelijk stoppen, volgende keer beter
Dat het invloed op je libido heeft....o absoluut! Veel praten samen, je hart luchten en vooral vertellen wat je wel fijn en prettig vindt. Daardoor groeit je zelfvertrouwen en het vertrouwen in elkaar en daardoor ontspan je beter.....en dan heb je fijnere seks!!
Heel veel succes en sterkte, voor jullie alle twee.
.
donderdag 17 februari 2011 om 23:09
Ik zit nu echt op een dieptepunt. In behandeling bij seksuologe en bekkenbodemfysio en álles lijdt eronder: mijn alledaagse emoties en gevoelens, mijn libido (ehh, dat héb ik gewoon niet meer!!), de relatie met mijn vriend.... Alles dus.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het óóit zal goed komen. Liefst vertrouw ik op dat wat jullie hierboven vertellen, maar dat is nu zó moeilijk voor me...
Ik zit er ieder moment van de dag mee, ik voel me bijna continu negatief, kan niet positief over de toekomst denken en ook niet echt over de oefeningen die ik krijg van beide hulpverleners. Ik hoop heel erg dat het goed komt, maar in de 4 maanden dat ik nu hulp krijg is er nog geen spránkje aan verbetering... Dat pept mezelf niet echt op, zeg maar.... Zucht.
Tips om positiever te gaan denken? Om meer te ontspannen (ik ben echt álles behalve ontspannen!)? Of andere goede adviezen...? Alvast héél erg bedankt!
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het óóit zal goed komen. Liefst vertrouw ik op dat wat jullie hierboven vertellen, maar dat is nu zó moeilijk voor me...
Ik zit er ieder moment van de dag mee, ik voel me bijna continu negatief, kan niet positief over de toekomst denken en ook niet echt over de oefeningen die ik krijg van beide hulpverleners. Ik hoop heel erg dat het goed komt, maar in de 4 maanden dat ik nu hulp krijg is er nog geen spránkje aan verbetering... Dat pept mezelf niet echt op, zeg maar.... Zucht.
Tips om positiever te gaan denken? Om meer te ontspannen (ik ben echt álles behalve ontspannen!)? Of andere goede adviezen...? Alvast héél erg bedankt!