ik heb geen zin

12-03-2011 20:57 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het cliché lijkt te groot, maar ik zie nergens een zoekfunctie naar vorige topics...? Kan aan mij liggen, ik ben hier nog niet zo lang.



Ik heb dus al tijden geen zin in seks. Als we het dan toch doen (hoofdzakelijk om mijn man een plezier te doen, wat ik niet zo over laat komen (althans daarvoor doe ik mijn best) vind ik het wel fijn omdat het intimiteit benadrukt, dat voel ik wel, maar de lust is ver te zoeken. Echt opgewonden raak ik dus ook echt niet snel.



Ik hou echt wel van mijn man, dus het doet me ook oprecht verdriet dat ik dit al jaren mis. Helemaal aan het begin was seks juist een heel groot deel van onze relatie. En toen werd ik zwanger en sindsdien is het gewoon bergafwaarts gegaan. Dochter is nu 6....



We praten er wel over, maar ik vind dat ook erg moeilijk. Ik kan zelf niet goed een oorzaak aangeven. Ik heb ook geen fantasieën over een ander ofzo, dus dat is het niet.



Iemand tips....?
Misschien is je hormonen huishouding van slag; dan kan ook invloed hebben op je libido. Nogmaals, praat eens met je huisarts en die kan je de goede richting op wijzen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nammma schreef op 12 maart 2011 @ 21:33:

Maar als ik zo in het leven zou staan, had ik aal lang hulp gezocht.Als hij niet mee wil, dan ga je toch alleen?



En ik denk dan dus steeds: ja maar als je zoiets doet dan moet het toch nét nog een beetje erger zijn.

Bovendien heb ik de neiging om alles een beetje af te zwakken als ik bij de huisarts zit, als een soort misplaatste bescheidenheid.

Toch mezelf een schop onder de kont geven dan misschien.

Moet ook maar eens opzoeken of zoiets wel vergoed wordt door de zorgverzekering...
Alle reacties Link kopieren
quote:Moonlight82 schreef op 12 maart 2011 @ 21:35:

Kun je benoemen wat er niet leuk is aan je werk? Of is het meer 'een onbestemd gevoel'?

.

Het werk is om te beginnen eigenlijk onder mijn niveau. We kregen onze oudste toen we beiden nog geen opleiding hadden afgerond (kan een verhaal zijn op zich, maar nu maar even niet), en we hebben er toen voor gekozen dat mijn man zsm zijn diploma ging halen en ik in eerste instantie hard zou gaan werken. Daarna is hij fulltime gaan werken en ben ik parttime gaan werken op een andere plek, waar geen doorgroeimogelijkheden zijn, niet echt een uitdaging, en ik vond dat in eerste instantie wel prima. Voordeel was natuurlijk dat ik alle aandacht voor ons gezin kon hebben, wat inmiddels is uitgebreid met een jochie van nu 2. Alles goed op de rit nu, en nu komt de volgende laag van de piramide: zelfverwerkelijking. Ik verlies mijn motivatie voor mijn werk omdat ik het gewoon heel saai ga vinden. Directe collega's zijn leuk, maar mijn leidinggevende is wel aardig maar ongeschikt voor zijn functie, en sowieso neemt het management beslissingen waar ik steil van achterover sla. Hoe ze ook met hun werknemers omgaan, daar kan ik me gewoon echt niet meer bij thuis voelen.

Heb laatst gesolliciteerd op een hele leuke functie, en ben het van de 150 kandidaten uiteindelijk niet geworden, zat bij de laatste 3. Dat was wel een opsteker (solliciteren kan ik dus wel!) maar het resultaat telt natuurlijk, en dat is dat ik de baan niet heb gekregen. Aangezien ikzelf dus na mijn VWO geen opleiding meer heb afgerond, voldoe ik voor veel leuke functies niet. En dan moet het ook nog parttime zijn, best lastig zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Overigens belde mijn man net dat hij toch al onderweg is, dus als die thuis komt ben ik even uit de lucht...
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me helemaal vinden in het advies dat hier door meerderen gegeven is. Als ik jou was, ging ik volgende week naar de huisarts met m'n verhaal. Als je dat moeilijk vindt, lees dan je eigen reacties op dit forum nog eens door en schrijf wat steekwoorden op die je bij dat gesprek kunnen helpen.

PS "geen zin" is in mijn ervaring vaak het gevolg van andere dingen die niet goed zitten. Dus dat dat al het langst duurt, wil niet zeggen dat het de oorzaak is.
Alle reacties Link kopieren
dankjewel voor je advies.

Ik denk dat ik mijn moed maar bij elkaar moet gaan rapen dan. Ga nog wel even nadenken of ik dan niet vraag om bij de vervanger van mijn huisarts te kunnen langsgaan, want mijn eigen huisarts is net een paar jaar ouder dan ik, en net het type waarmee je bevriend zou kunnen zijn ofzo. Dat vind ik voor een huisarts toch onprettig, ik wil dan eigenlijk wat meer afstand voelen. De vervanger is een vrouw, en net zo jong, dus ook al niet veel afstand. maar ja, dat is een heel andere discussie. Ik geloof dat ik tegenwoordig overal een probleem van maak, SORRY !

Nogmaals bedankt dus!
Alle reacties Link kopieren
@Marthesyl: wist je dat banen waar je het minst zelf invloed hebt, de meeste stress schijnen op te leveren? Zeker als je jezelf niet meer uitdaagt om te groeien. Lijkt me dat je jezelf al jaren op het 2e plan hebt gezet, je man zich verder ontwikkelde en jij nu belemmeringen ondervindt van die keuze van toen.. Tel daarbij op dat je waarschijnlijk in de combi moederschap-parttime werk toch veel te weinig aan jezelf toekomt (als vrouw, als mens, persoonlijke groei)en misschien veel tijd besteedt aan man en gezin happy maken en houden en het plaatje is compleet om uitgeblust te raken.



Je genereert energie met dingen doen die je leuk vindt (los van dat je het moederschap ook leuk zal vinden, en veel geluk oplevert). Niet het maandelijkse inkomen, maar voldoening is een grote motivator voor je werk (of zou dat moeten zijn). Denk dat het zaak is om goed na te denken wat jouw persoonlijke levensdoelen zouden kunnen zijn, waar je voldoening uit zou halen, waar je je talenten in kwijt kan. En daar misschien alsnog een opleiding in doen, parttime? Jezelf uitdagen geeft ook een boost namelijk!



En ook op persoonlijk vlak. Het siert je dat je dingen samen met je man wil ondernemen en je daarvoor inspant, maar even belangrijk is het contact met jezelf behouden. Dat betekent dus dingen ondernemen in je eentje, met vriendinnen, een hobby, een doel buiten je gezin om, gewoon even als Marthesyl zijnde.



Seksueel gezien zijn hier een aantal topics over idd, gewoon naar beneden scrollen en anders bij de zoekopdracht invullen "geen zin" of "laag libido" oid. Er zijn talloze oorzaken aan te wijzen en er zijn ook hormonale idd, oa schildklier kan na bevallingen ontregeld raken, zonder dat je daar veel van merkt. Ook pilgebruik (of andere hormonenoplossingen voor anticonceptie), en daarnaast is het misschien ook een vrij natuurlijk iets, er zijn meer vrouwen die in die levensfase met kleine kinderen minder energie en (dus) minder zin hebben in seks. Maar ook gebrek aan variatie, gebrek aan spannend, als je elkaar al langer kent (door en door op dat gebied): vertrouwd maakt minder spannend.



Maar dingen voor jezelf ondernemen geeft ook weer energie, als je dat echt leuk vindt, dan laad je je daarmee ook op. Vooraf denk je misschien dat je daar de energie niet voor hebt, maar het geeft dus energie en pit aan je leven. Dat moet je toch echt zelf doen. Een psycholoog is soms niet nodig, maar een coach kan bijv heel fijn zijn om dingen te (her)ontdekken in jezelf, waar je zelf niet op het idee komt, als je eenmaal in bepaalde patronen zit. Diegene kan met afstand kijken en je anders laten kijken naar bepaalde dingen, die je zelf niet opmerkt (omdat ze zo met je verweven zijn geraakt dat je denkt dat je dat/zo bent).



Ik lees juist heel veel pit in jou en zin om eea aan te pakken. Ik denk dus dat dat wel goed komt, dat je bereid bent een volgende fase met jezelf in te gaan en ik zou dat zeker aanpakken. Of het nu vergoed wordt of niet, je mag voor jezelf best eea "eisen" of vragen. Zo ook dat jij nu een opleiding afmaakt en je niet langer beperkt, waar dat niet hoeft. Probeer dus uit te vissen wat voor werk jou uitdaagt en je met veel plezier mee bezig zou zijn. En probeer daar je werk van te maken, zijn toch heel wat uren van je leven, die je daarin stopt, ook parttime.



Daarnaast dus af en toe tijd voor jezelf, voor stilstaan, voor rust, voor opladen met wat jij interessant vindt of fijn/lekker. Je moet jezelf eea gunnen en niet het idee krijgen dat je "geleefd wordt". En probeer af en toe een uurtje op bed te gaan liggen (of in bad) en aan seks te denken/fantaseren/lezen, je even terugtrekken zoals mediteren, maar dan richting seks. Onderzoek ook daarin wat je zelf nou opwindend zou vinden, waar je fantasieen en lust naar uit gaan en daarnaar te luisteren als dat kan (te introduceren bij je man). Is leuk tijdverdrijf en je komt dichter bij jezelf als je die connectie met je eigen lichaam herstelt!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt wel of veel vrouwen, nadat ze een kind hebben gekregen, op de één of andere manier veranderen.

Zodra aan de natuurlijke verplichting voor het zorgen van nageslacht is voldaan, verliezen veel vrouwen hun sexualiteit zo ongeveer helemaal. Ze veranderen van sexy, geile partner in een huishoudelijk en zorgtechnisch zenuwcentrum. Dat is een bom onder veel relaties.

Wat ik me afvraag is hoe je als man je vrouw, in haar rol van sexy, aantrekkelijke partner terug kan krijgen.

Kan dat alleen maar door ook de strontluiers op te ruimen, de stofzuiger te hanteren en dat soort zaken?
Alle reacties Link kopieren
quote:man59 schreef op 13 maart 2011 @ 14:02:

Het lijkt wel of veel vrouwen, nadat ze een kind hebben gekregen, op de één of andere manier veranderen.

Zodra aan de natuurlijke verplichting voor het zorgen van nageslacht is voldaan, verliezen veel vrouwen hun sexualiteit zo ongeveer helemaal. Ze veranderen van sexy, geile partner in een huishoudelijk en zorgtechnisch zenuwcentrum. Dat is een bom onder veel relaties.

Wat ik me afvraag is hoe je als man je vrouw, in haar rol van sexy, aantrekkelijke partner terug kan krijgen.

Kan dat alleen maar door ook de strontluiers op te ruimen, de stofzuiger te hanteren en dat soort zaken?

Waarschijnlijk ben ik dus niet de meest aangewezen persoon om hier een antwoord op te geven, maar in het algemeen kan ik wel zeggen dat strontluiers bij vrouwen net zo weinig erotiserend werken als voor mannen.

Wel lijkt het me zo dat hoe eerlijker de zorgtaken zijn verdeeld, des te beter een vrouw in haar vel zit. En dat houdt ook in om tijd over te houden voor haar eigen 'getut'. Als er bij mij kinderen aan me staan te trekken, trek ik liever even gauw een spijkerbroek aan dan een panty, bijvoorbeeld. En door jezelf goed te blijven verzorgen als man, 'trigger' je daarmee ook je vrouw om wat leuks aan te trekken. En dat werkt dan vaak weer positief op de seksualiteit.

Ook kan af en toe een bloemetje of het regelen van een verrassing geen kwaad lijkt me. Laat zien dat jij haar ziet als sexy vrouw, en ze zal zich er ook meer naar gaan gedragen.

Maar nogmaals, ik weet niet of je míjn advies moet aannemen want ik heb er klaarblijkelijk niet zo heel veel verstand van.
Alle reacties Link kopieren
Als ik naar mijn persoonlijke ervaring kijk was het bij mij dat ik zelf niet meer lekker in vel zat.



Ik voelde me moeder en vrouw van, mijn tijd dat mannen op een bouwplaats stil vielen was voorbij die aandacht ging naar de volgende generatie, (dacht ik)



en van je man krijg je die bevestiging wel maar die houd van je, ook in joggingpak op de bank. Ik was met alles bezig behalve sex, dat komt ergens op de laatste plaats dat moest dan eigenlijk ook nog.



Het was ook minder spannend je bent met elkaar vertrouwd en valt in patronen die werken



Maar deze conclusie had ik toen niet, het is me jaren later pas duidelijk geworden waar het toen in zat,\\



Door chatten kwam ik in aanrakingen met andere mannen, iets wat mijn man wist, maar ik kreeg die aandacht weer, ging me weer vrouwlijker kleden en was vaak opgewonden door de spanning die het ook bracht waar mijn man graag gebruik van maakte.



Het flirten en verleiden liet mij weer vrouw voelen die sexy was die nog wel gezien werd,



We zijn er wat mee gaan doen en zijn nu swingers, zoeken samen de spanning van andere op en dat heeft voor mij een hoop gevoel terug gebracht.



Achteraf blijken mijn man en ik ook sexueel enorm te verschillen maat dat wisten we toen niet, ik had dus achteraf meer moeite met de manier van sex beleven dan met sex. Mijn man is voor veel vrouwen een man uit het boekje maar mij maakte hij daar niet opgewonden mee.



ik hoor bij jullie dat het wel goed was dus laatste zal niet voor jullie opgaan.\



Maar met jou had ik er verdriet van en heb ik erom gehuild, en mijn man wilde niet dat ik het voorhem deed, dan hd hij wel twee handjes, hij wilde vrijen met een vrouw die zin had.





achteraf had het goed geweest als hij wel had geforceerd, maar dat wilde hij niet en past ook niet bij zijn manier van vrijen.



Ik hoop dat jij sneller door antwoorden hier op je topic er achter komt wat het mogelijk kan zijn, zelf weet ik dat je dat op moment niet kunt vinden, is alles oke en zie je geen reden, maar achteraf kan ik het zo het best beschrijven maar dat kwam door waar ik later pas achterkwam toe ik weer ging flirten, me weer vrouwelijk en sexy voelde. toen pas inzag wat ik blijkbaar miste.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven