Seks
alle pijlers
jubileum vandaag, 5 jaar geen seks
zaterdag 26 maart 2011 om 14:12
Onder een andere nick wil ik het even kwijt en kan dat niet in mijn omgeving.
Vandaag op de dag af heb ik al vijf jaar geen seks meer gehad.
Oorzaak: slechte ervaringen op seksgebied
Ik voel me verdrietig vandaag. Ik heb soms weken dat ik er helemaal niet aan denk, dat het negeren goed lukt. Maar vandaag mag ik mezelf zielig vinden.
Vandaag huil ik, om wat mij is aangedaan.
Om hoe beschadigd ik nog steeds ben.
Om hoeveel moeilijker het wordt om aangeraakt te worden
Om het eenzame gevoel dat ik heb
Om de schaamte
Om de angst om te daten
Om het masker dat ik draag
Eén dag sta ik dit toe, morgen gaat het masker weer op.
Vandaag op de dag af heb ik al vijf jaar geen seks meer gehad.
Oorzaak: slechte ervaringen op seksgebied
Ik voel me verdrietig vandaag. Ik heb soms weken dat ik er helemaal niet aan denk, dat het negeren goed lukt. Maar vandaag mag ik mezelf zielig vinden.
Vandaag huil ik, om wat mij is aangedaan.
Om hoe beschadigd ik nog steeds ben.
Om hoeveel moeilijker het wordt om aangeraakt te worden
Om het eenzame gevoel dat ik heb
Om de schaamte
Om de angst om te daten
Om het masker dat ik draag
Eén dag sta ik dit toe, morgen gaat het masker weer op.
zaterdag 26 maart 2011 om 14:39
quote:
Ik voel me verdrietig vandaag. Ik heb soms weken dat ik er helemaal niet aan denk, dat het negeren goed lukt. Maar vandaag mag ik mezelf zielig vinden.
Vandaag huil ik, om wat mij is aangedaan.
Om hoe beschadigd ik nog steeds ben.
Om hoeveel moeilijker het wordt om aangeraakt te worden
Om het eenzame gevoel dat ik heb
Om de schaamte
Om de angst om te daten
Om het masker dat ik draag
Eén dag sta ik dit toe, morgen gaat het masker weer op.
Misschien hard, mijn mening. Maar met jezelf zielig vinden kom je écht niet verder. Over nog eens 5 jaar kan je dan weer zo'n topic openen. Ik zou zeggen: stop met huilen en ga er wat aan doen.
Ik voel me verdrietig vandaag. Ik heb soms weken dat ik er helemaal niet aan denk, dat het negeren goed lukt. Maar vandaag mag ik mezelf zielig vinden.
Vandaag huil ik, om wat mij is aangedaan.
Om hoe beschadigd ik nog steeds ben.
Om hoeveel moeilijker het wordt om aangeraakt te worden
Om het eenzame gevoel dat ik heb
Om de schaamte
Om de angst om te daten
Om het masker dat ik draag
Eén dag sta ik dit toe, morgen gaat het masker weer op.
Misschien hard, mijn mening. Maar met jezelf zielig vinden kom je écht niet verder. Over nog eens 5 jaar kan je dan weer zo'n topic openen. Ik zou zeggen: stop met huilen en ga er wat aan doen.
zaterdag 26 maart 2011 om 14:43
Ik zou juist zeggen: neem even de tijd voor je verdriet. Als je het altijd maar negeert blijft het er toch zitten.
Als je nu ff flink huilt en de komende tijd ook... kun je het misschien daarna beter loslaten.
En kun je over 5 jaar een heel ander soort topic openen.
Als je nu ff flink huilt en de komende tijd ook... kun je het misschien daarna beter loslaten.
En kun je over 5 jaar een heel ander soort topic openen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 26 maart 2011 om 14:45
Verdrietig voor je. Je herinnert me eraan dat mijn 5 jarige jubileum er ook aan zit te komen, maar ik kan alleen maar nog steeds opgelucht zijn dat het Al Weer Vijf Jaar Geleden is dat ik aan die hel ben ontsnapt.
Soms heb ik vreselijk veel zin in sex. Nog steeds blijk ik vaker geen zin te hebben in de rompslomp die dat met zich mee kan brengen. Fijne en veilige sex, of geen sex, de keuze is simpel, het leven duurt nog jaaaaren.
Als het trauma je nog zo erg in de weg zit dat je zelfs niet durft eraan te denken ooit weer aangeraakt te worden is vandaag misschien een goede dag om alsnog voor therapie te kiezen?
Soms heb ik vreselijk veel zin in sex. Nog steeds blijk ik vaker geen zin te hebben in de rompslomp die dat met zich mee kan brengen. Fijne en veilige sex, of geen sex, de keuze is simpel, het leven duurt nog jaaaaren.
Als het trauma je nog zo erg in de weg zit dat je zelfs niet durft eraan te denken ooit weer aangeraakt te worden is vandaag misschien een goede dag om alsnog voor therapie te kiezen?
zaterdag 26 maart 2011 om 14:51
Bedankt voor de knuffels!
Ishetdanechtzomoeilijk, je hebt gelijk hoor. Het is alleen niet zo dat ik alle dagen van het jaar zwelg in zelfmedelijden. Juist niet. Ik ben opgegroeid met 'niet zeuren, gewoon doorzetten,' dus dat doe ik.
Ik heb hier nog nooit met iemand over gepraat en weet dat ik dat eigenlijk wel zou moeten doen. Vrienden weten wel dat er iets is, maar ook niet meer dan dat. En therapie, pfff, ik kan het denk ik niet eens vertellen. Laat staan aan een vreemde.
Ishetdanechtzomoeilijk, je hebt gelijk hoor. Het is alleen niet zo dat ik alle dagen van het jaar zwelg in zelfmedelijden. Juist niet. Ik ben opgegroeid met 'niet zeuren, gewoon doorzetten,' dus dat doe ik.
Ik heb hier nog nooit met iemand over gepraat en weet dat ik dat eigenlijk wel zou moeten doen. Vrienden weten wel dat er iets is, maar ook niet meer dan dat. En therapie, pfff, ik kan het denk ik niet eens vertellen. Laat staan aan een vreemde.
zaterdag 26 maart 2011 om 14:56
quote:Ishetdanechtzomoeilijk schreef op 26 maart 2011 @ 14:39:
[...]
Misschien hard, mijn mening. Maar met jezelf zielig vinden kom je écht niet verder. Over nog eens 5 jaar kan je dan weer zo'n topic openen. Ik zou zeggen: stop met huilen en ga er wat aan doen.En een OP quoten mag niet!!!!
[...]
Misschien hard, mijn mening. Maar met jezelf zielig vinden kom je écht niet verder. Over nog eens 5 jaar kan je dan weer zo'n topic openen. Ik zou zeggen: stop met huilen en ga er wat aan doen.En een OP quoten mag niet!!!!
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
zaterdag 26 maart 2011 om 15:03
quote:siep81 schreef op 26 maart 2011 @ 14:51:
Bedankt voor de knuffels!
Ishetdanechtzomoeilijk, je hebt gelijk hoor. Het is alleen niet zo dat ik alle dagen van het jaar zwelg in zelfmedelijden. Juist niet. Ik ben opgegroeid met 'niet zeuren, gewoon doorzetten,' dus dat doe ik.
Ik heb hier nog nooit met iemand over gepraat en weet dat ik dat eigenlijk wel zou moeten doen. Vrienden weten wel dat er iets is, maar ook niet meer dan dat. En therapie, pfff, ik kan het denk ik niet eens vertellen. Laat staan aan een vreemde.Vaak is aan een vreemde makkelijker dan aan een bekende. Met een vreemde hoef je de volgende avond nietaan de bar te hangen;)
Bedankt voor de knuffels!
Ishetdanechtzomoeilijk, je hebt gelijk hoor. Het is alleen niet zo dat ik alle dagen van het jaar zwelg in zelfmedelijden. Juist niet. Ik ben opgegroeid met 'niet zeuren, gewoon doorzetten,' dus dat doe ik.
Ik heb hier nog nooit met iemand over gepraat en weet dat ik dat eigenlijk wel zou moeten doen. Vrienden weten wel dat er iets is, maar ook niet meer dan dat. En therapie, pfff, ik kan het denk ik niet eens vertellen. Laat staan aan een vreemde.Vaak is aan een vreemde makkelijker dan aan een bekende. Met een vreemde hoef je de volgende avond nietaan de bar te hangen;)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 26 maart 2011 om 15:06
Waarom denk je dat je het niet kan vertellen? En by the way hoef je alleen bij EMDR min of meer exact te vertellen wat er gebeurd is zodat je therapeut je door de verwerking heen kan begeleiden. Pin me er niet eens op vast.
In een veilige therapie hoef jij niet over je grenzen heen, dus vertel je pas wat er gebeurd is (of verwijs je ernaar) als je daaraan toe bent. Het is wel fijn als je een plek hebt waar je eerlijk kunt toegeven dat je iets (of meer) heel naars hebt meegemaakt, dat je de behoefte hebt om dit te verwerken, dat je dit kennelijk niet in je eentje lukt.
Wat er gebeurd is zegt niets over jou. Hoewel schaamte normaal is zal niemand jou en iedereen de dader erop aankijken als ter sprake komt wat er gebeurd is.
Moet eerlijk zeggen dat ik in de hulpverlening ook nooit met zoveel woorden heb gezegd wat er gebeurd is op sexueel gebied.
In een veilige therapie hoef jij niet over je grenzen heen, dus vertel je pas wat er gebeurd is (of verwijs je ernaar) als je daaraan toe bent. Het is wel fijn als je een plek hebt waar je eerlijk kunt toegeven dat je iets (of meer) heel naars hebt meegemaakt, dat je de behoefte hebt om dit te verwerken, dat je dit kennelijk niet in je eentje lukt.
Wat er gebeurd is zegt niets over jou. Hoewel schaamte normaal is zal niemand jou en iedereen de dader erop aankijken als ter sprake komt wat er gebeurd is.
Moet eerlijk zeggen dat ik in de hulpverlening ook nooit met zoveel woorden heb gezegd wat er gebeurd is op sexueel gebied.
zaterdag 26 maart 2011 om 15:10
Ik vind het niet raar dat je er nog mee zit, wat dit alles betekent voor je vertrouwen in opnieuw beginnen. Ik dacht zelf dat ik niets meer hoefde met die traumatische ervaringen, komen ze kei hard terug als ik akkefietjes met een opgroeiend kind heb. Om het nog niet te hebben over de angst als ik mijn ex zie in een potentieel conflictueuze situatie. Wegstoppen betekent eigenlijk voor de rest van je leven afhankelijk zijn van de goodwill van een eventueel volgende partner ten aanzien van jou en je reacties op wat voor aanraking/conflict dan ook, verwerken beoogt, denk ik, dat je wat helderder krijgt waar je angst precies zit en hoe je hiermee om kunt gaan.
Voor de akkefietjes met het opgroeiende kind, en het oude zeer dat daarmee boven kwam, heeft het wel degelijk geholpen om te praten met een hulpverlener.
Voor de akkefietjes met het opgroeiende kind, en het oude zeer dat daarmee boven kwam, heeft het wel degelijk geholpen om te praten met een hulpverlener.
zaterdag 26 maart 2011 om 15:17
Ik vind het heel erg voor je siep. Ook dat je het er nog nooit met iemand over hebt gehad, omdat je dat niet kunt. De meeste vrouwen willen hun problemen graag delen, want er zit wel een kern van waarheid in 'gedeelde smart is halve smart', maar voor jou is zelfs dat blijkbaar een brug te ver.
Je kunt ook een afspraak met een psycholoog maken en uitleggen dat je al 5 jaar geen seks hebt gehad door een hele nare ervaring en dat je dat heel erg vindt, maar dat je die gebeurtenissen nog nooit met iemand gedeeld hebt, omdat je er niet over kunt praten. Misschien kun je je dan in therapie alleen richten op je lichaamsbeleving zonder te gaan graven in je traumatische ervaringen (dat is namelijk helemaal niet altijd nodig). Wie weet komt er dan een dag dat je er wel over kunt praten?
Je kunt ook een afspraak met een psycholoog maken en uitleggen dat je al 5 jaar geen seks hebt gehad door een hele nare ervaring en dat je dat heel erg vindt, maar dat je die gebeurtenissen nog nooit met iemand gedeeld hebt, omdat je er niet over kunt praten. Misschien kun je je dan in therapie alleen richten op je lichaamsbeleving zonder te gaan graven in je traumatische ervaringen (dat is namelijk helemaal niet altijd nodig). Wie weet komt er dan een dag dat je er wel over kunt praten?
Occam's razor
zaterdag 26 maart 2011 om 15:28
Ik moet eerlijk zeggen dat ik al best vaak aan therapie heb gedacht, maar het toch elke keer wegstop. Te eng, te onbekend. Ik ken ook volgens mij niemand die therapie heeft, maar kan het natuurlijk mis hebben. Ik zou het ook niet aan de grote klok hangen.
Eindeloos, lief dat je het voor me opneemt! Van mij mag de quote blijven staan, ik ga toch niets weghalen van mijn posts.
Mamzelle, fijn dat therapie jou geholpen heeft. En jouw posts zijn sowieso food for thought. Bedankt daarvoor.
En Primabella, nlies en Debora, ik heb duidelijk geen idee hoe therapieën gaan. Dacht altijd, ik vertel mijn verhaal, iemand luistert, stel vragen en geeft advies. Zoiets...
Eindeloos, lief dat je het voor me opneemt! Van mij mag de quote blijven staan, ik ga toch niets weghalen van mijn posts.
Mamzelle, fijn dat therapie jou geholpen heeft. En jouw posts zijn sowieso food for thought. Bedankt daarvoor.
En Primabella, nlies en Debora, ik heb duidelijk geen idee hoe therapieën gaan. Dacht altijd, ik vertel mijn verhaal, iemand luistert, stel vragen en geeft advies. Zoiets...
zaterdag 26 maart 2011 om 15:36
Siep, ik heb in mijn jeugd een nare seksuele ervaring gehad, een situatie waar ik toen geen controle over had omdat ik nog klein was.Ik ben hiervoor ook in therapie gegaan 2 jaar geleden, en het fijne van therapie vond ik juist dat IK nu het heft in eigen handen had met betrekking tot deze ervaring. In therapie kon IK bepalen, wat IK kwijt wilde, hoeveel IK kwijt wilde, IK kon bepalen of IK de therapie stop wilde zetten, IK bepaalde of IK de therapeut genoeg vetrouwde om mee verder te gaan. IKIKIK! Bevrijdend, was en is het Siep, ik wens het zelfde voor jou!!!!
zaterdag 26 maart 2011 om 15:41
@Eindeloos: ik heb niet heel de OP gequote, le-zen!quote:Ishetdanechtzomoeilijk, je hebt gelijk hoor. Het is alleen niet zo dat ik alle dagen van het jaar zwelg in zelfmedelijden. Juist niet. Ik ben opgegroeid met 'niet zeuren, gewoon doorzetten,' dus dat doe ik.
TO, zwelgen in medelijden is een heel verschil met 'niet zeuren'. Hulp vragen omdat dit een moeilijk iets voor je is, valt echt niet onder zeuren! En hulp vragen ís ook niet makkelijk, dat valt zeker onder doorzetten.
Sterkte, als je nu stappen gaat ondernemen kom je er wel!
TO, zwelgen in medelijden is een heel verschil met 'niet zeuren'. Hulp vragen omdat dit een moeilijk iets voor je is, valt echt niet onder zeuren! En hulp vragen ís ook niet makkelijk, dat valt zeker onder doorzetten.
Sterkte, als je nu stappen gaat ondernemen kom je er wel!
zaterdag 26 maart 2011 om 15:46
@siep81:
Ik moest om een of andere reden aan een liedje denken, misschien heb je er wat aan
Listen well, life's too short to make excuses.
Take the chance, expose yourself to find your wrong.
You are the reason why denial breeds frustration.
You've let your dreams slip away.
Ik moest om een of andere reden aan een liedje denken, misschien heb je er wat aan
Listen well, life's too short to make excuses.
Take the chance, expose yourself to find your wrong.
You are the reason why denial breeds frustration.
You've let your dreams slip away.
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt 
zaterdag 26 maart 2011 om 15:50
quote:mamzelle schreef op 26 maart 2011 @ 14:45:
Soms heb ik vreselijk veel zin in sex. Nog steeds blijk ik vaker geen zin te hebben in de rompslomp die dat met zich mee kan brengen. Fijne en veilige sex, of geen sex, de keuze is simpel, het leven duurt nog jaaaaren.
Hoe lang je nog hebt weet je nooit. En ook al zou je zeker weten dat je 92 wordt, dan nog heb je te maken met ouder worden, minder aantrekkelijk worden, lichamelijke verandering etc etc.
(Maakt niet uit of je man of vrouw bent, een zekere tijdsdruk is er wel vind ik).
Soms heb ik vreselijk veel zin in sex. Nog steeds blijk ik vaker geen zin te hebben in de rompslomp die dat met zich mee kan brengen. Fijne en veilige sex, of geen sex, de keuze is simpel, het leven duurt nog jaaaaren.
Hoe lang je nog hebt weet je nooit. En ook al zou je zeker weten dat je 92 wordt, dan nog heb je te maken met ouder worden, minder aantrekkelijk worden, lichamelijke verandering etc etc.
(Maakt niet uit of je man of vrouw bent, een zekere tijdsdruk is er wel vind ik).
zaterdag 26 maart 2011 om 16:18
LotuzRose, fijn dat therapie voor jou werkte en lief dat je mij hetzelfde wenst.
Ishetdanechtzomoeilijk, hulp vragen is ook doorzetten, dat is voor mij wel een eye opener
vraagtekenxy, goede tekst. Het verwoordt ook wel wat ik zelf denk en weet. Ik word bijna dertig en soms denk ik 'Dit zouden de jaren moeten zijn waarin ik me vrij voel, waarin ik me ongeremd zou moeten voelen.' Ik realiseer me dat ik mijn problemen ook zelf in stand houd, ik ben daarin net zo schuldig als degene die mij pijn heeft gedaan. En dat frustreert me, dat ik niet alleen slachtoffer ben maar ook dader. Ik kies er blijkbaar voor om jaar na jaar mezelf voor te liegen, om niet eerlijk naar mezelf toe te zijn, over het feit dat ik een probleem heb.
quattro35, ik ben bang dat ik over een aantal jaar terugkijk op deze periode en spijt heb. Spijt dat ik het zolang heb laten liggen, het zolang invloed op me heb laten hebben.
Ishetdanechtzomoeilijk, hulp vragen is ook doorzetten, dat is voor mij wel een eye opener
vraagtekenxy, goede tekst. Het verwoordt ook wel wat ik zelf denk en weet. Ik word bijna dertig en soms denk ik 'Dit zouden de jaren moeten zijn waarin ik me vrij voel, waarin ik me ongeremd zou moeten voelen.' Ik realiseer me dat ik mijn problemen ook zelf in stand houd, ik ben daarin net zo schuldig als degene die mij pijn heeft gedaan. En dat frustreert me, dat ik niet alleen slachtoffer ben maar ook dader. Ik kies er blijkbaar voor om jaar na jaar mezelf voor te liegen, om niet eerlijk naar mezelf toe te zijn, over het feit dat ik een probleem heb.
quattro35, ik ben bang dat ik over een aantal jaar terugkijk op deze periode en spijt heb. Spijt dat ik het zolang heb laten liggen, het zolang invloed op me heb laten hebben.
zaterdag 26 maart 2011 om 16:29
zaterdag 26 maart 2011 om 17:27
