Minnaar deel 11

Een heeeeele leuke. Have fun! Ik ga mijn bed in. Zie morgen je reactie wel.

en ik zit maar gewoon bij ER....

@Bkster: ben ervan overtuigd dat sommige "karaktertrekken" niks anders zijn dan een diepe overtuiging over jezelf. "ik ben nu eenmaal lui, laks enz". Dat is niet zo. Het is gedrag en dat is te veranderen. Je kan hardnekkige ideeen over en voor jezelf hebben. Heel veel daarvan gaan (of kunnen later) onderuit/ bijgesteld.



Het verbaast me dat mensen zo vaak denken: "zo ben ik nu eenmaal" of zo "is hij/zij nu eenmaal", als vaststaand gegeven, karakter. Ook karakter wordt grotendeels gevormd door wat gestimuleerd werd of veel nadruk op lag, bestraft werd enz. Heel veel gedrag is niet je karakter.



Hoeveel mensen zijn niet verrast over nieuwe kanten in zichzelf, of dat ze daarin "veranderd zijn"? Bepaalde zwaktes in jezelf zijn soms alleen maar minder ontwikkeld of heb je gewoon minder zin in/behoefte aan, soms ook omdat je denkt dat je daar niet goed in bent. Hoeveel mensen hier hadden paar jaar geleden nog niet gedacht dat ze in staat waren een sv te hebben, laat staan onmerkbaar?



Ik vind het niet raar dat je die 2 (nr 1-proces en sc) van elkaar kan scheiden trouwens. Met allebei deel je heel andere dingen, denk ik. Met de ene vriendin kan je goed winkelen, met de ander stappen en de volgende diepere gesprekken hebben. Vinden we heel normaal. Maar in geval van liefde en seks ligt dat iha moeilijker, maar is niet veel anders, als dat verschilt en naast elkaar heen loopt.



@All: voel me veel rustiger in mijn hoofd nu ik niet meer bezig ben met evt "keuzes". Vroeger ging ik niet voor minder, dus waarom nu dan wel mezelf beperken tot de beschikbare personen? Ik weet wel dat ik altijd uitging van wat ik wilde en niet wie mij toevallig wilde en daar dan al interesse voor moest hebben of uit kiezen.



Ik geloof nu dat beide opbreekt (op den duur): liefde zonder seks/intimiteit/passie zowel als seks/passie/intimiteit zonder liefde. Beide bevredigt misschien niet, maar samen wel. Of deels. Of als uitbreiding (zoals Nick en Rooss bijv). Als je dat kan (deels) dan moet je er ook vrede mee hebben, denk ik, en ook echt van genieten. Maar ik merk hier ook teveel vragen en onzekerheden en twijfels. Soms voegt het echt toe, soms ook haalt het je naar beneden, op den duur (onbevredigend, geworstel).. Het moet per saldo wel een goed gevoel geven en dat moet overheersen.



Ik wens allen die in een worsteling (met zichzelf) zitten veel succes!

Soms denk ik ook: hoe gek kan je jezelf maken? Je kan jezelf ook een hoop aanpraten, ook allerlei gevoelens. En dat alsmaar "voeden". In hoeverre doe je dat voeden niet wel in een sv en is het dan zo gek dat je dan zoveel voelt? Je kan dat zelf tot op zekere hoogte aanwakkeren of afremmen.

Zo, weer bij gelezen! Weer terug van een korte maar heerlijke vakantie



@ Toy, wat een lastige situatie, deels ook zeer herkenbaar. Ik vroeg me alleen wel af wat jij bedoeld met een 'gelijkwaardige' relatie. Is het dan niet zo dat mensen in een relatie juist dit soort dingen voor elkaar doen? En nu ben jij er voor hem, later zal hij er toch weer zijn voor jou. Voor mij is een relatie ook dat je elkaar motiveerd, en stimuleerd om zaken te doen of op te lossen. Ik zou het zeker niet allemaal hapklaar voor hem oplossen, maar hem wel motiveren om het zelf te doen.



@ Lisannez, sterkte meid, Het is een moeilijke beslissing om hem los te laten maar op het moment dat je er achterkomt dat je tegen dezelfde dingen aan loopt als 'toen' is het wellicht het beste. Kiezen voor jezelf.. Ik hoop dat je het een beetje goed kunt handelen.

Heb je al een reactie op je afscheidsmail ontvangen?



@ Welcome Back Stew! Ik mag aannemen dat de dromen die je tijdens je vakantie had wel lekkere leuke dromen waren!!



@ Angel, je moet het inderdaad wel goed af kunnen sluiten, het zal nog lang blijven knagen, (zo herinner ik me het verhaal van Nick) Zeker omdat je hem nog wel vaak te zien zult krijgen, aangezien hij in je vrienden/kennissen kring verkeerd.



@ Ninah Dikke knuf!!



Hier weinig nieuws, wel veel berichtjes gehad van sv tijdens vakantie, het blijkt maar weer dat het erg moeilijk is elkaar los te laten. (Geloof ook niet dat we dat willen.....)

Zelfs zonder verliefd te zijn valt afscheid nemen van minnaar niet mee. Hij reageerde bot en met een sneer.



Mijn man is een ontzettende lieverd, ik kon bij hem m'n ei kwijt. Dat is zo ongelofelijk fijn.



Ik zou 'm graag nog een keer zien. Een soort afsluitend gesprek. Maar voorlopig parkeer ik het allemaal maar even. Ga me nu eerst op de vakantie richten.



Voor iedereen die nog gaat, fijne vakantie!

@Lisannez: dat is de reactie van een gekrenkt ego'tje. Waarom moet het met een sneer? Ik vind het zo flauw, als iemand niet eens kan indenken dat het voor jou ook een moeilijke beslissing is. Jammer dat sommigen zo slecht zijn in het eindigen van contact. Niet beseffen dat dat best prettig kan. Dit klinkt verongelijkt, van hem.



Waarom is het voor sommigen zo moeilijk om het te zien als een leuke en spannende periode, die weliswaar is afgelopen, maar tevoren niet meer van verwacht kon worden dan dat dat een tijdelijk karakter zou hebben? Als het dan afloopt (en met reden, bij jou), dan zo gepikeerd moeten doen?! Nogal onvolwassen..



Fijn dat je man er nu zo voor je is. Wie had dat kunnen denken, he? Waardeer het maar, jouw man is een stuk volwassener en sterker, zo te horen!



Wanneer ga je op vakantie? Ik vermoed dat het een heel fijne vakantie voor je wordt! Wens je heel veel plezier!

@ Lisannez: wat een vervelende reactie van minnaar zeg...



@ Szy: ik vind het een verschil wanneer iemand 'zo is' en het als excuus gebruikt, of wanneer iemand 'zo is' en er zelf weinig tot geen weet van heeft. Bij nr1 is het echt zo dat zijn karakter zo is, en hij het totaal niet in de gaten heeft. hij heeft ook niet het idee dat er iets zou moeten veranderen (in het kader van 'het leven overkomt hem' past dit natuurlijk wel) dus dan is het niet zozeer een kwestie van onwil maar eerder onmacht. HIj ziet het niet, ik zie het wel. Hij ziet geen noodzaak (geen enkele reden zelfs) om iets anders te doen dan wat hi jdoet, wie ben ik dan om dat wel van hem te vragen? Dan matchen we dus gewoon niet meer, en kan ik wel zeggen: 'zo is hij nu eenmaal' denk ik.

Suzy, ik hoop dat over een paar weken minnaar en ik het er nog eens over kunnen hebben. Het is inderdaad jammer zo. Al had ik niet anders verwacht, het blijft pijnlijk. En nu ik dit typ besef ik wel, dat ik hoop tegen beter weten in..........

@Rooss: je klinkt opgewekt! Jij gaat best lekker, zo te zien. Nog veel contact met sv? En andere leuke dingen aan het doen?



@Haddock en Crea: het blijft idd opletten waar je de focus legt. En dan bedoel ik niet "genoegen nemen met" als "tevreden zijn met wat er wel is", maar de focus iha op wat je wel hebt (en dat allereerst echt waarderen en daar goed voor zorgen).



Zodra je teveel gaat denken aan wat je mist en dat ook wil, dan word je langzaam ontevredener.. (en dat geldt ook voor wat je in een partner mist en op die manier gaat kijken).. Komt ook door zo'n "vrije week", aangewakkerd door het mooie weer: dan krijg je zoiets van "nu of nooit, ik moet hiervan profiteren, ik moet genieten als ik de kans heb".



Nu veel meer innerlijke rust en vertrouwen dat het wel op mijn pad komt, zoals het komt. Beter niets dan vooraf al weten dat het "half-half" bevredigend wordt, wat een paar keer leuk is en dan alsnog frustrerend wordt. Dat ene koekje smaakt soms naar meer en dan ben je niet meer blij dat je dat koekje genomen hebt, haha.



Nu kan ik weer vooral blij zijn dat ik vrij ben en niet allerlei "gedoe" aan mijn hoofd heb (verwachtingen en rekening houden met, enz).

@Lisannez: ik vind dat altijd heel moeilijk afsluiten van zoiets, als er niet netjes kan. Als iemand "onbereikbaar" is omdat ie zich daarvoor afsluit. En anders kan je leuk terugkijken en iig een leuke herinnering bewaren aan elkaar.



Nu moet je jezelf dat (als)maar voorhouden. En het doet ook wel wat af aan die persoon, misschien maakt dat het makkelijker voor je. Hij is misschien heel geschikt voor "spannend", maar verder heb je er niet veel aan.. voor niemand is het leuk als het stopt, maar je ziet nu wel hoe iemand reageert bij (wat) tegenslag.

Bkster: idd vindt hij dat hij "nu eenmaal zo is". Dan is het gemakzucht. Maar deels ook een faalangst, waardoor iemand roept: "dat interesseert me gewoon niet zo", dat is rationalisatie vaak, en eronderuit komen. En ik herken dat van mezelf van vroeger. Vaak veel te vroeg teveel verantwoordelijkheid van ze gevraagd als kind. Snakken naar ontspanning en plezier en speelsheid. En dan dat "inhalen" als je de kans krijgt. Of alleen nog maar dat speelse en onbezorgde willen, wat je (kennelijk) langere tijd gemist hebt, of toen het nodig en normaal was (als kind?)?. Geen zin om dat te veranderen, geen (eigen) wil of noodzaak ook waarom hij vindt dat dat moet. Dat is ook zelfontkenning..



Dingen die ik ontkende, moest ik later (gedwongen) toch zelf gaan doen, eenmaal uit elkaar. Dan moet je wel, he? Maar dat is je karakter niet, maar je zelfbeeld, en veel dingen die je jezelf aanpraat (of gelooft na jaren over jezelf) en alsmaar herhaalt door daarnaar te leven. Dat zijn de eigen "blinde vlekken". Dat kan een buitenstaander, hoe dichtbij die ook staat, niet veranderen. Dat kan je alleen vroeg of laat zelf inzien.



Ik zie nu soms dichtbij mensen veranderen, die hardnekkige beelden van zichzelf hadden en die prima vonden. Of principes. Niet eens bewust, maar jaren dingen stellig beweerden dat hun karakter was. Die altijd zeiden: "dat is niks voor mij", "ik ben zo niet", "ik zal dat nooit doen", "ik kan geen seks zonder verliefdheid", "ik ben een gezelligheidsdrinker/roker/Bourgondier/ levensgenieter/heb een laag libido/ ik vind dit of dat nu eenmaal niet belangrijk, ik ben geen vreemdganger, ik ben wel/niet verslavingsgevoelig, ik zal nooit.., enz". En sommige heb je zo lang herhaald of zijn zo vaak tegen je herhaalt, dat je dat zelf gelooft. En jezelf lelijk mee kan beperken ook!



Het is vaak ook gemakzucht. Ieder wil ook zich geliefd voelen, ondanks je tekortkomingen. Zeker als het je zwakke plekken zijn. Stellig in de verdediging als het daarover gaat. Dan gaan anderen je ook zo zien. Ik was bijv niet ambitieus, en ex nam dat voor waar aan. Nu blijkt dat ik ook mijn ambities heb, zij het andere dan zakelijke..



Vaak zijn het dingen die je vermijdt in jezelf. En niet zal doen als het niet nodig is. Heeft denk ik met onzekerheid te maken en kosten je moeite. Coachingboeken zeggen altijd: zoek je talenten en sterke eigenschappen en doe daar iets mee, dat zijn doorgaans ook die, waar je goed in bent en leuk vindt om te doen.



Dat is waar. En dan kan je 2 dingen doen: je besteedt je tijd aan vooral wat je leuk vindt en werkt daar wat meer uur in bijv, en dan besteed je dingen uit, waar je minder mee hebt, of die je niet liggen/meer moeite kosten. Bijv huishouden of administratie.



Je kan ook vinden dat je alles zelf moet kunnen en doen. Wat "waar" is hierin weet ik niet. Als de een heel organisatorisch is en de ander niet (maar andere kwaliteiten) kan het juist goed verdeeld zijn. Maar ontstaat vaak toch ergernis, dat diegene niet zo (gelijkgestemd) is als jijzelf aan sterke eigenschappen hebt of dat als "sterk" betitelt.



Ik ben bijv financieel een zekerheidszoeker, ex was een risiconemer, een ondernemer. Van hem kon ik leren wat vlotter te worden en soms te vertrouwen op dat het goed komt. En hij van mij om niet overal risico in te nemen. De middenweg was realistisch geweest: beetje rekening houden met (financieel) slechtere tijden, niet over de balk gooien wat je niet hebt, enz.



Het stomme is dat je idd nader tot elkaar kan komen of je gaat (later) de focus leggen op de verschillen.. Dan zegt de een: jij bent saai en remt me af en de ander zegt: jij ziet het alleen maar van de zonnige kant. En toch heb je soms zo iemand nodig, die tegengesteld is, die soms wat losser is als jij graag eea onder controle en georganiseerd bent. En andersom in andere dingen.



Soms denk ik ook dat je minder ontwikkelde eigenschappen moet leren versterken, daar liggen juist uitdagingen voor jezelf, die je niet wil aangaan. Maar dat kost moeite en inzet en oefening. En bovendien "geen zin in", je weet wel wat leukers om te doen. Maar soms is het ook faalangst, dat je dat niet kan, niet weet hoe, je niet ligt, mislukt.



Dus in coaching zeggen ze: doe wat je makkelijk afgaat, steek je tijd in wat je fijn vindt en goed in bent. Moet je bijv zeer ambitieuze mannen dwingen een "papa-dag" te willen? Of dat een chaoot een marketingbaan moet ambieren met veel regelwerk? Wat voor de een veel stressier is dan voor een ander, of vervelender, kan je idd ook verdelen (thuis).



Nadeel is dat je je dan wel erg eenzijdig ontwikkelt soms. Het oude voorbeeld van de weduwnaar die niet kon koken enzo, de weduwe die geen clou had van belasting en rekeningen.. De man die niet ziet dat de ramen aan de beurt zijn (of onbelangrijk/vervelend vindt) en de vrouw die een band zelf moet kunnen verwisselen. Waarom moeten we alles kunnen en willen? Ik ben daar nog niet uit.



Waarom trekt het elkaar eerst aan als iemand andere interesses heeft of levensgenieter/ losser of juist wat meer gestructureerd is en gaat het later tegenstaan en willen we meer gelijkgestemdheid? Misschien past zo iemand juist heel goed, vult jou aan of spiegelt hoe het ook kan.. Misschien zeggen die eigenschappen of laksheid van de ander wel veel over jezelf, of ligt daar ook een opgave of zo. Is het de middenweg, en niet de een of de ander die gelijk heeft.



Dan zeggen we: het past niet (meer). Je kan allebei doorslaan in je "sterke kanten" ontwikkelen. Te moederlijk, te controlerend, teveel vrijheid/levensgenieten. Dan word je star. Achteraf zie ik heel duidelijk dat waar je je aan ergert, vaak dingen zijn die bij jezelf wel wat minder mogen of wat meer.



En vaak is het ook een andere manier vanuit dezelfde behoefte: denkt de een bij "goed zorgen voor het gezin" aan financieel goed zorgen en de ander aan emotioneel of praktisch goed zorgen. Beide vanuit dezelfde gedachte, maar lost dat op eigen manier op. De een zorgt zelf goed voor huishouden enz, de ander zegt: "zonde van de tijd", en huurt een werkster in, enz. Ik weet niet of het wel mogelijk is om overal ongeveer even goed in te zijn. En of dat wel moet.



Eigenlijk eisen we in deze tijd dat we allemaal al die eigenschappen ontwikkelen en naar "perfectie" toegroeien. Mannen moeten kunnen praten over de relatie en gevoelens, ook zakelijk sterk zijn, lief voor vrouw en kinderen, ook zorgzaam en behulpzaam, georganiseerd enz. Vrouwen zakelijker, gestructureerd, ambitieus, doortastend, gevoelens onder controle, enz.



Eigenlijk lijkt me dat maar saai. Ik ben nogal serieus aangelegd en een losser iemand, die makkelijk lacht en geniet, trekt mij juist aan. Het stomme is dat juist die eigenschappen je gaan irriteren op den duur. Of je blijft het waarderen in elkaar, of je moet naar elkaar toegroeien en ontstaat een nieuw evenwicht. Zodra de focus gaat op "wat je mist in de ander" (aan dingen die je zelf belangrijk vindt of goed in bent), gaat het (pas) mis.



Op hoofdlijnen is het trouwens wel zo handig als je gelijkgestemd bent, als je al vooraf weet of kan weten dat 1 vd 2 op bepaalde punten voortdurend moet aanpassen of een strijd wordt/blijft. Mensen hebben dan allebei hardnekkige beelden over zichzelf en elkaar.



Eenmaal uit elkaar zal je bepaalde dingen toch echt zelf moeten doen, dan is die keuze er niet en de ander niet die je aan de hand neemt. Ik ben er voor mijzelf nog niet uit of het zo'n goede ontwikkeling is, dat we alleskunners moeten worden. Streven naar perfectie of wat je zelf daaronder verstaat en anders niet past.



Dat wordt iig verdomd moeilijk te vinden, en hangt ervanaf wat je verstaat onder "alles-in-een". Vaak zoek je in de volgende relatie toch allereerst die dingen die miste in de vorige. Als je je daar blind op staart, ga je vroeg of laat andere dingen missen of zien. Ik denk dat je ergens altijd streeft naar wat niet aan bod komt, in evenwicht te brengen door daar (een tijd/tijdelijk) meer aandacht aan te besteden of (ook) te ontwikkelen. Iets kan veel te veel uit balans zijn (door gemakzucht? toegeeflijkheid aan jezelf?).



Zo zie ik bijv zeer behulpzame types (door schade en schande wijzer geworden) egoistischer worden, grenzen beter aangeven en (eindelijk) meer doen wat ze zelf vinden/willen. En zelfs overdrijven. Als je die dan zo leert kennen, denk je: "wat een ego"..



Dus wat is karakter? Scherpe kantjes zijn bij te schaven en mindere kanten wat meer te ontwikkelen. Maar het begint wel bij zelf willen. Ben ervan overtuigd dat dat beter kan door stimuleren dan verwijten. Dat laatste versterkt juist "verdediging" en je eigen gelijk willen halen. Maar is wel hoe we gewend zijn mensen te "stimuleren" ("je stelt me teleur, straf, boetes, onvoldoendes, ruzie, negatieve consequenties, mokken, boosheid, verongelijktheid).



En sommigen zijn ook (door zo'n opvoeding en hele systeem van maatschappij?) gevoeliger voor evt negatieve gevolgen..



Qua boetes en negatieve consequenties werkt dat averechts voor iemand die juist een steuntje of stimulans kan gebruiken als motivator. En zeker bij mensen met faalangst op bepaalde issues werkt het inwrijven van hun onvermogen niet.

Ik blijf erbij: ergernis is vaak een spiegel, spiegelt eigenschappen die je zelf niet hebt of zelf meer van zou mogen hebben, of afwijst voor jezelf (als "slecht" veroordeelt iha of als "zwak" veroordeelt. Of als TE).



Wat de een afwijst als "lui" is voor de ander "tijd nemen voor mezelf", een harde werker zou diep van binnen gemakkelijker willen kunnen ontspannen, iedereen heeft behoefte aan (kunnen) leunen op een ander, als je zelf ff niet 100% in je vel zit, wil zorgzaamheid ontvangen.



Ik denk ook dat we onszelf ook gek maken met dat we alles zelf moeten kunnen of willen, je kan niet tegelijkertijd aan alles "werken" wat er nog "makeert aan jezelf" en zo blijf je ook altijd met onvrede zitten, wat nog niet goed genoeg aan jezelf is of als je ff niet in staat bent iets te doen of laten wat je vindt dat je zelf moet kunnen.



Streven naar verbetering (ook van wat je mist in je partner/sv) is prima, maar soms ook accepteren dat iemand zijn/haar best doet (op andere vlakken dan tenminste, hopelijk) en allerlei dingen wel goed doet. Goed is subjectief en vaak vanzelfsprekend.



Het is maar waar de focus ligt. Als je ff (op dat moment) prioriteit bij andere issues legt, of genoeg hebt om aan "te werken", dan is het best vervelend als je in een sfeer komt, dat je bij elkaar op die dingen let of je erom afwijst, waar je zelf met andere processen of ontwikkelingen bezig bent. Dan (jaren) later het verwijt: "nu kan het opeens wel, nu doe je dat wel". Soms moet je de ander ook de eigen tijd laten om te bepalen wanneer welke eigen processen aan bod komen. Ergernis is toch iemand willen veranderen naar jouw zin of wat jij belangrijk vindt.. of iemand doet er iets aan (voor jou desnoods), of accepteren en andere dingen waarderen.



Toch denk ik dat sommige dingen echt uit jezelf moeten komen, misschien extra stimulans als de ander dat kan stimuleren of uit liefde voor de ander een extra impuls geeft. Bijv stoppen met roken. Daar moet je minstens zelf ook aan toe zijn, maar niet (alleen) om de ander te pleasen. Tref je dan een roker als nieuwe partner, dan is er minder noodzaak/ stimulans om te stoppen, tenzij je het zelf echt zat bent.



Bewustwording en begrip/inzicht werkt beter en meer kans op voorgoed veranderen (overtuigingen en patronen en zwaktes) dan dat het van/voor een ander "moet". Vandaar dat ik analyseren soms wel heel nuttig vind, haha, oorzaken zoeken en weten waarom je dingen doet, kan ervoor zorgen dat je de (on)zin ervan inziet. En bijstellen. Ik vind eigenlijk niks ergers dan mensen, die roepen "je kan niet veranderen, zo is je/mijn karakter nu eenmaal". Dat is star en ik weet wel beter dan dat, inmiddels.



Jaren heeft mijn moeder dat geroepen: "ik ben klaar, ik weet het allemaal wel, ik hoef niks meer te leren, zo ben ik nu eenmaal en dat moeten ze maar accepteren". En toch (80) heeft ze afgelopen jaren eea geleerd en (gedrag) veranderd en verruimd, nieuwe inzichten en eigen tekortkomingen ingezien van vroeger bijv. Dat vind ik mooi om te zien. je bent nooit te oud om te leren. Ik moet en hoop nog veel te leren!

Sorry voor de lange filosofische stukken, sla ze maar gerust over..

Ik moet idd meer evenwicht, mag wat minder analyseren en meer doen/naar buiten/aktie.



Ga ik NU dus doen! Plezierige dag aan allen!

Cabrio...gelezen en mail terug!!



Suzy, dank je, lief dat je het vraagt. Het gaat aardig, op en af. Sommige dagen zit ik heerlijk in mijn vel, soms slaat de paniek toe en word ik zwetend wakker...zal nog wel even zo blijven hoor! Met sv heb ik zeer regelmatig contact...Date zit nu echt in de pen!

Ik zag het Rooss! Je hebt alweer antwoord. Zag dat we iets gezamelijks hadden.

Het begint met de G??

Zullen we een keer samen gaan?

Hee Rooss: gaat met vallen en opstaan dus? Elke keer 2 stappen vooruit en 1 achteruit, dan kom je er ook!



@Toy, Crea en anderen:

Dit moet ik even delen met jullie. Gek, ik heb net wat beslissingen genomen voor mijzelf en dat schept kennelijk meteen ruimte voor nieuwe mogelijkheden.



Je gelooft nooit wat er net gebeurt: een "reddende Engel" geeft mij nu dat zetje om mijn administratie op orde te krijgen, clean start (niet zomaar cadeau).. je wil niet weten hoeveel verschil dit voor me maakt en moed en zin geeft om ertegenaan te gaan!!!!!



Het blijft zaak dit nu niet meer te laten verslappen, maar soms is het zoooooooo fijn als je een kans krijgt, zomaar, iemand die je helpt jezelf op de rit te zetten. Ben zo blij, geeft zoveel energie!! En zoveel creativiteit meteen..



Soms heb ik dat ook zo nodig: een sparring partner en ff niet het idee dat ik alles zelf wel kan of moet kunnen.. het is zo fijn als je gesteund wordt... nu mijn kansen zelf aanpakken is het devies!



Fijne dag aan allemaal!

berichtje vanaf vakantieadres via foon (duuuuuuurrrr )

Maar wilde ff laten weten dat ik jullie allemaal mis. Hier kan ik zo lekker mijn ei kwijt en ik heb het nodig. Ik geloof nl.dar ik ernstig verliefd ben op minnaar en kan 'm dus tijdens mijn vakantie niet uit mijn hoofd krijgen .



Bff (besf forum friend): heb je mail gelezen, thanks!

Het genieten met gezin en nr1 lukt wel maar voelt 'anders'.



Byebye all.

(sorry erg ego weer, maar is ffniet te doen via mobiel om te lezen en reageren)

Mmmmm, strak plan Rooss! En anders weet ik nog wel een ander exotisch plekje.

@Jahoe:



Niet teveel involved raken met minnaar. Blijft gevaarlijk als je alsmaar je gedachten daarheen laat afdwalen.. nu is het nog "beheersbaar", toch?! Geniet even lekker van het hier en nu, waar je nu bent en met wie.. Veel plezier daar!

quote:cabrioladie schreef op 24 juli 2010 @ 23:29:

Mmmmm, strak plan Rooss! En anders weet ik nog wel een ander exotisch plekje.

Ja...ik denk dat ik weet welk plekje jij bedoelt!

Jahoe, ik ben het wel eens met Suzy...je begeeft je op zeer glad ijs! Ik snap het wel... jullie zijn in real nog zo pril...en nu dan je vakantie. Het zal vast hevig voelen maar het lijkt een beetje té. En hij is single...dus gevaarlijk. Om het zo maar even te zeggen....

Jahoe, pak een ijskoud flesje water en hou je hoofd koel! Wil je je relatie met nr. 1 in de waagschaal leggen voor minnaar? Gevaarlijk, ook omdat het irl nog zo pril is.

Maak er,met de mensen om je heen, een fijne vakantie van.

BDS, een gelijkwaardige relatie.

Je omschrijft het mooi, en ik denk dat ik dat wel ongeveer hetzelfde zie. Feit is alleen dat het zo (nog) niet is bij ons. Date bedoeld het allemaal erg goed, maar tot nog toe, en dat is al een hele tijd, zijn het weinig daden en veel woorden. Ik hoop echt dat dat de komende tijd anders gaat worden.

Ook ik heb wel eens steun nodig, zoals afgelopen jaar, en dat viel erg tegen. Ook ik kan ziek worden, kan ik dan op hem rekenen/leunen? In die zin zijn we nog ver van gelijkwaardig af.



Lisannez, ik vind het rot voor je, maar ben ook erg blij om te lezen dat je steun aan je nr1 hebt, wat bijzonder toch!

Geniet van je vakantie straks meid! X



Suzy, fijn om te lezen! Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd, en voor je administratie geldt dat natuurlijk ook. En niet iedereen is overal even goed in, zo haat ik banden plakken, maar ik breng de fiets dan ook weg (vorige week heeft Date mijn band geplakt!) Date haat rekeningen, die gingen de kelder in... Maar ik ga er bovenop zitten en blijf daar zitten, dus dat gebeurt niet meer.



Jahoe, ben het met de rest eens hoor, maak gbruik van deze vakantie en doe je best om te ontdekken waarom je ook alweer met je nr1 wilde zijn. Misschien ontdek je opnieuw iets heel moois en dat zou je een hoop ellende besparen! Hoofd koel houden!



Hier veel werk momenteel, morgen voor het werk een seks date met mijn eigen Date

@Yahoe, volgens mij is dit het eerste verontrustende signaal:



"Het genieten met gezin en nr1 lukt wel maar voelt 'anders' "



Bedenk goed of je dat wil, want waarschijnlijk gaat het alleen maar erger worden dan nu. Zeker omdat sv al zo aan je 'hangt'..



@all, ik merk dat ik elk smsje van minnaar in de weegschaal leg. Wat bedoelt hij er mee? Wat wil hij? Denkt hij echt na? etc etc etc. Vermoeiend. De laatste weken voordat hij op vakantie ging hebben we zoveel over gevoel gepraat, over onze situatie, dat nu ik weer 'normale' smsjes krijg het voelt alsof we terug bij af zijn. Terwijl ik ook gewone smsjes leuk vind, maar toch... Ik had juist in mn hoofd om het even (RELAXED) aan te kijken hoe het gaat als hij terugkomt, maar pfff.. Soms. Ik voel zoveel voor hem. Ook gewone grappige smsjes zijn leuk eigenlijk (nieuw mantra)



oh ik ga rennen, ga bij nieuw huisje kijken, zo spannend!