Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zaterdag 18 september 2010 om 11:39
@Boompje: moeilijk, het heeft idd altijd tijdelijk karakter. En dat schuif je liever voor je uit, wil je niet aan denken, als je meer gaat voelen voor je sv. Dat moment komt een keer, nu of later. Zeker met een single sv. Misschien wel het beste om dat niet verder op te laten lopen, hoe langer hoe meer gevoelens en herinneringen, hoe moeilijker loslaten het wordt..
(ik weet wel dat ik eens een jaar minstens nodig had, na een intensieve maar korte sv-affaire, zoveel indruk en heftigs had dat losgemaakt, maar ook te weinig vervelende en frustrerende momenten, dus dan houd je dat geweldige beeld, wat nog intact is, als je voornamelijk de fijne kanten van iemand meemaakt).
Kort of lang doorgaan maakt dan eigenlijk niet uit. Stoppen uit zelfbescherming is onmacht voelen. Dit was ook mijn intentie destijds: we stoppen wel als hij een keer verliefd wordt op iemand. Ik denk dat ik dat gemakkelijker had gevonden juist, makkelijker dan "stoppen bij voorbaat" om dat moment te vermijden. Leek mij juist makkelijker, dat was immers ook de afspraak: sv zolang we allebei prettig vinden en zolang niet verliefd worden op iemand (anders..waren dat niet op elkaar).
Dat het een tijdelijk karakter had, heb ik geen problemen mee gehad. Het is gestopt omdat hij op deze manier niet meer openstond voor een "echte liefde".
(ik weet wel dat ik eens een jaar minstens nodig had, na een intensieve maar korte sv-affaire, zoveel indruk en heftigs had dat losgemaakt, maar ook te weinig vervelende en frustrerende momenten, dus dan houd je dat geweldige beeld, wat nog intact is, als je voornamelijk de fijne kanten van iemand meemaakt).
Kort of lang doorgaan maakt dan eigenlijk niet uit. Stoppen uit zelfbescherming is onmacht voelen. Dit was ook mijn intentie destijds: we stoppen wel als hij een keer verliefd wordt op iemand. Ik denk dat ik dat gemakkelijker had gevonden juist, makkelijker dan "stoppen bij voorbaat" om dat moment te vermijden. Leek mij juist makkelijker, dat was immers ook de afspraak: sv zolang we allebei prettig vinden en zolang niet verliefd worden op iemand (anders..waren dat niet op elkaar).
Dat het een tijdelijk karakter had, heb ik geen problemen mee gehad. Het is gestopt omdat hij op deze manier niet meer openstond voor een "echte liefde".
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 11:41
Suzy, ik had het verdriet wel verwacht maar het is heviger dan gedacht. Ik herken wat jij omschrijft. Dat is het gewoon. Het is een heel onverwachts afscheid. Drie weken geleden hoorde ik pas dat zijn relatie over was. We hadden een heerlijke date en het contact daarna was waardeloos. Nu blijkt dat hij haar ontmoet heeft op de dag dat ik 's ochtends nog bij hem was.
Ze kennen elkaar dus nog maar net en hij weet niet zeker of er sprake is van verliefd zijn. Maar in mijn ogen doet dat er niet toe. Hij heeft recht op een eigen liefde en moet dat uit kunnen zoeken zonder dat ik in beeld ben.
Het voelt gewoon als liefdesverdriet, ik kan er geen andere naam aan geven. Heel eerlijk gezegd kan ik het idee niet uitstaan dat zij nu in zijn bed zal liggen. Het rare is dat ik dat niet met zijn ex had. En toch ben ik echt niet verliefd, heb ik nooit vlinders gehad, is hij geen geschikte partner voor mij.
Vanochtend zei mijn man dat ik mijn hart te groot is. Er is blijkbaar genoeg plek voor twee.
Ze kennen elkaar dus nog maar net en hij weet niet zeker of er sprake is van verliefd zijn. Maar in mijn ogen doet dat er niet toe. Hij heeft recht op een eigen liefde en moet dat uit kunnen zoeken zonder dat ik in beeld ben.
Het voelt gewoon als liefdesverdriet, ik kan er geen andere naam aan geven. Heel eerlijk gezegd kan ik het idee niet uitstaan dat zij nu in zijn bed zal liggen. Het rare is dat ik dat niet met zijn ex had. En toch ben ik echt niet verliefd, heb ik nooit vlinders gehad, is hij geen geschikte partner voor mij.
Vanochtend zei mijn man dat ik mijn hart te groot is. Er is blijkbaar genoeg plek voor twee.
zaterdag 18 september 2010 om 11:42
@Boompje, Toy, Lisannez en alle anderen wier tranen hoog zitten:
Big
@Bkster: hoop dat je lekker geniet van het knuffelen met alle dieren op je bed. (heb er nu 1 op schoot, die mijn ochtendjas aanziet voor vacht en daarin zuigt en trappelt, hard spinnend in slaap valt, denkt dat ik zijn moeder ben, vind het hartverscheurend soms).
Big
@Bkster: hoop dat je lekker geniet van het knuffelen met alle dieren op je bed. (heb er nu 1 op schoot, die mijn ochtendjas aanziet voor vacht en daarin zuigt en trappelt, hard spinnend in slaap valt, denkt dat ik zijn moeder ben, vind het hartverscheurend soms).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 11:47
@Boompje: je weet nog niet of er geen overlappende mogelijkheden zijn? Die van jou, die je net had opgesteld, nog niet besproken? Jullie lullen nog langs elkaar heen, heb ik het idee?
Spreek wel af, ofwel je komt er voorlopig nog uit samen, of het is over. En schijt aan in het openbaar huilen, wat kan dat nu schelen? Ga ergens heen waar je niemand kent, en die mensen nooit meer terugziet.. laat dat soort schaamte vallen, ik huil tegenwoordig bijv heerlijk in de auto, hoor, dan zien ze dat maar (medesnelweggebruikers)
Ga nu niet dat spelletje spelen, communiceer als hij dat aanbiedt, zorg ervoor dat het niet een open einde is of op aannames van onmogelijkheden van elkaar of jullie omgang tot nu toe. Praaat!
Spreek wel af, ofwel je komt er voorlopig nog uit samen, of het is over. En schijt aan in het openbaar huilen, wat kan dat nu schelen? Ga ergens heen waar je niemand kent, en die mensen nooit meer terugziet.. laat dat soort schaamte vallen, ik huil tegenwoordig bijv heerlijk in de auto, hoor, dan zien ze dat maar (medesnelweggebruikers)
Ga nu niet dat spelletje spelen, communiceer als hij dat aanbiedt, zorg ervoor dat het niet een open einde is of op aannames van onmogelijkheden van elkaar of jullie omgang tot nu toe. Praaat!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 11:47
zaterdag 18 september 2010 om 12:15
@Lisannez, dat is het wrange ook bij jou: je hebt ervoor gestreden om zo ver te komen en eea in perspectief te krijgen en dan is je tijd met hem opeens om. Nog niet af misschien, voor je gevoel?
@Crea: vanaf het begin weet je dat er een heel (ander) leven aan deze man hangt. Jij bent zijn "escape" van dat andere leven, jij staat voor zorgeloos, ff geen verplichtingen, voor leuk & spannend, voor een stukje eigen leven, rust, alleen maar leuke dingen doen, ff geen vader en gezin met alle normale banden en verplichtingen.
Besef dat dat verandert als hij vrij zou zijn/worden. Dat stuk blijft, die banden en verplichtingen en met een echte volle relatie met jou ontstaat dat ook weer (dan verwacht jij ook meer van hem). Jij staat nu gelijk aan "wat ruimte voor zichzelf" en dat blijf je dan niet.
Aan hem hangt altijd en blijvend deze bagage en zijn frustraties dat hij nu zo vast zit aan dat leven, voor zijn gevoel. Als jij dat niet wil horen, alleen maar leuks van hem verwacht, is dat niet realistisch. Dit is voor hem inherent aan zijn situatie met een sv. Dan ben jij zometeen ook weer iemand die hem niet begrijpt of steunt in zijn behoefte aan ruimte/ escape (van gezin en bindingen).
Zodra jij meer binding wil of daarover hebt/daarnaar verlangt, zal je hem langzaam van je af duwen, is mijn vermoeden. Hij moet 2 werelden tevreden zien te houden, ook als ie wel uit elkaar zou gaan, en dat is ook best zwaar. Als je dat wegwuift, neem je hem misschien niet serieus genoeg.
(ik kan alleen maar vergelijken met ex, die hier 2 jaar mee geworsteld heeft, zij trok aan de ene kant en zijn gezin aan de andere, hij was niet bepaald stralend, maar overspannen hiervan, een schaduw van zichzelf, uitgeput, en wil nu al jaren vrij zijn, niet weer zo'n volle relatie, maar eigen ruimte (letterlijk en figuurlijk). Dat verandert ook niet, verdiept zich niet.
Zij blijft eigenlijk (al jaren) een sv, ook nu hij vrij is, en ik vermoed dat ze hem teveel onder druk heeft gezet en te weinig oog gehad voor zijn binding en verantwoordelijkheidsgevoel voor al 1 gezin. Hij houdt het af, om opnieuw "ervoor te gaan".)
Niet dat dat dus hoeft te zijn, maar ik zie dit bij meer single vriendinnen (in mijn leeftijdsgroep): je hebt vrijwel bij elke man (vrij of niet) een verleden dat doorgaat in het heden, je hebt hem nooit voor jezelf. En weinig begrip van de nieuwe vriendin voor de bindingen met zijn oude leven of verantwoordelijkheidsgevoel tav ex en gezin en stukje vrijheid waar dat te zwaar voelt. Dat stuk vrijheid hopen ze denk ik wel te vinden bij een nieuwe vriendin.
Juist als dat ook met exgezin goed verloopt (wat ik juist een pre vindt als men (m/v) een goede relatie daarmee wil onderhouden en verantwoordelijkheid neemt. Dat is karakter en zegt juist dat ie jou dan ook niet licht in de steek zal laten).
Ik zie het weleens zo: als hij (jouw sv) zijn gezin al soms als te zwaar voelt en escape/ruimte/vrijheid nodig heeft, hoe moet dat dan als hij (blijvend) een 2e echte relatie krijgt, die ook echt mag en wil verwachten dat er meer tijd en aandacht en "ervoor gaan" gaat ontstaan, ooit?
@Crea: vanaf het begin weet je dat er een heel (ander) leven aan deze man hangt. Jij bent zijn "escape" van dat andere leven, jij staat voor zorgeloos, ff geen verplichtingen, voor leuk & spannend, voor een stukje eigen leven, rust, alleen maar leuke dingen doen, ff geen vader en gezin met alle normale banden en verplichtingen.
Besef dat dat verandert als hij vrij zou zijn/worden. Dat stuk blijft, die banden en verplichtingen en met een echte volle relatie met jou ontstaat dat ook weer (dan verwacht jij ook meer van hem). Jij staat nu gelijk aan "wat ruimte voor zichzelf" en dat blijf je dan niet.
Aan hem hangt altijd en blijvend deze bagage en zijn frustraties dat hij nu zo vast zit aan dat leven, voor zijn gevoel. Als jij dat niet wil horen, alleen maar leuks van hem verwacht, is dat niet realistisch. Dit is voor hem inherent aan zijn situatie met een sv. Dan ben jij zometeen ook weer iemand die hem niet begrijpt of steunt in zijn behoefte aan ruimte/ escape (van gezin en bindingen).
Zodra jij meer binding wil of daarover hebt/daarnaar verlangt, zal je hem langzaam van je af duwen, is mijn vermoeden. Hij moet 2 werelden tevreden zien te houden, ook als ie wel uit elkaar zou gaan, en dat is ook best zwaar. Als je dat wegwuift, neem je hem misschien niet serieus genoeg.
(ik kan alleen maar vergelijken met ex, die hier 2 jaar mee geworsteld heeft, zij trok aan de ene kant en zijn gezin aan de andere, hij was niet bepaald stralend, maar overspannen hiervan, een schaduw van zichzelf, uitgeput, en wil nu al jaren vrij zijn, niet weer zo'n volle relatie, maar eigen ruimte (letterlijk en figuurlijk). Dat verandert ook niet, verdiept zich niet.
Zij blijft eigenlijk (al jaren) een sv, ook nu hij vrij is, en ik vermoed dat ze hem teveel onder druk heeft gezet en te weinig oog gehad voor zijn binding en verantwoordelijkheidsgevoel voor al 1 gezin. Hij houdt het af, om opnieuw "ervoor te gaan".)
Niet dat dat dus hoeft te zijn, maar ik zie dit bij meer single vriendinnen (in mijn leeftijdsgroep): je hebt vrijwel bij elke man (vrij of niet) een verleden dat doorgaat in het heden, je hebt hem nooit voor jezelf. En weinig begrip van de nieuwe vriendin voor de bindingen met zijn oude leven of verantwoordelijkheidsgevoel tav ex en gezin en stukje vrijheid waar dat te zwaar voelt. Dat stuk vrijheid hopen ze denk ik wel te vinden bij een nieuwe vriendin.
Juist als dat ook met exgezin goed verloopt (wat ik juist een pre vindt als men (m/v) een goede relatie daarmee wil onderhouden en verantwoordelijkheid neemt. Dat is karakter en zegt juist dat ie jou dan ook niet licht in de steek zal laten).
Ik zie het weleens zo: als hij (jouw sv) zijn gezin al soms als te zwaar voelt en escape/ruimte/vrijheid nodig heeft, hoe moet dat dan als hij (blijvend) een 2e echte relatie krijgt, die ook echt mag en wil verwachten dat er meer tijd en aandacht en "ervoor gaan" gaat ontstaan, ooit?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 18 september 2010 om 12:18
Ik denk dat ik me vooral erg af laat schrikken doordat hij nu zo duidelijk was dat hij het niet meer ziet zitten op deze manier. Hij weet dat er geen echte relatie in zit, dus dan wil hij echt puur vriendschap. Ik heb altijd de hoop gehad dat we toch meer voor elkaar zouden kunnen zijn dan gewoon vrienden, dat er een middenweg was. Hij gaf ook aan gewoon te willen daten en dat ik niet van hem kan verwachten dat hij dat niet doet, aangezien wij geen relatie hebben. Dat begrijp ik, maar toch doet het pijn. En dan begrijp ik ook eigenlijk helemaal niet dat hij daar (nu al) behoefte aan heeft. Ik zou er zelf nu geen behoefte aan hebben om met dat doel contacten met anderen te leggen, omdat mijn gevoel te veel door hem in beslag wordt genomen. Tegelijkertijd besef ik me hoe krom dat klinkt, ik heb immers al iemand anders.
Ik heb inderdaad niet alles besproken van mijn voorstel om goed met elkaar om te gaan. Een belangrijk onderdeel was echter dat we van elkaar kunnen verwachten er gewoon te zijn voor elkaar, maar doordat hij nu al aangeeft 'alleen vrienden' te willen zijn, verwacht ik al eigenlijk meer van hem dan hij me kan/wil geven. Ik vrees dat ik hem echt ben gaan zien als een soort van tweede partner. Moet ik daar nu echt nóg een keer over gaan praten? Mijn hele hart en ziel blootleggen? Het voelt voor mij alsof ik dan op mijn knieën zit te smeken voor hem om alsjeblieft met mij verder te gaan en dat vind ik respectloos naar mijzelf toe. Nee is nee, toch?
Het voelt nu alsof hij nu alleen wil gaan bekijken hoe we vrienden kunnen blijven, want hij wil mij niet kwijt, dat heeft hij duidelijk gemaakt. Ik kan alleen niet tot hem doordringen dat dat er niet in zit, net zoals hij niet tot mij door kan dringen dat er niets méér in zit dan vriendschap. Hoe lang moeten we daar dan over doorpraten, want ik weet dat elke beslissing die ik neem op verstand gebaseerd zal zijn en niet op gevoel, want mijn gevoel wil anders dan hij.
Ik heb inderdaad niet alles besproken van mijn voorstel om goed met elkaar om te gaan. Een belangrijk onderdeel was echter dat we van elkaar kunnen verwachten er gewoon te zijn voor elkaar, maar doordat hij nu al aangeeft 'alleen vrienden' te willen zijn, verwacht ik al eigenlijk meer van hem dan hij me kan/wil geven. Ik vrees dat ik hem echt ben gaan zien als een soort van tweede partner. Moet ik daar nu echt nóg een keer over gaan praten? Mijn hele hart en ziel blootleggen? Het voelt voor mij alsof ik dan op mijn knieën zit te smeken voor hem om alsjeblieft met mij verder te gaan en dat vind ik respectloos naar mijzelf toe. Nee is nee, toch?
Het voelt nu alsof hij nu alleen wil gaan bekijken hoe we vrienden kunnen blijven, want hij wil mij niet kwijt, dat heeft hij duidelijk gemaakt. Ik kan alleen niet tot hem doordringen dat dat er niet in zit, net zoals hij niet tot mij door kan dringen dat er niets méér in zit dan vriendschap. Hoe lang moeten we daar dan over doorpraten, want ik weet dat elke beslissing die ik neem op verstand gebaseerd zal zijn en niet op gevoel, want mijn gevoel wil anders dan hij.
zaterdag 18 september 2010 om 12:24
Lisannez, dat is het toch ook gewoon? Liefdesverdriet. En dat mag je best hebben en voelen. Niks mis mee, hoor. Dat het klote voelt, dat is weer een ander verhaal. Laat maar komen, jij kunt het wel aan!
Boompje, heftige tijden voor jou. Ik heb maar even vluchtig gescand, heb een drukke dag vandaag (en eerlijk gezegd zit ik ook nog met mijn psv-verhaal in mijn hoofd). Maar even op jouw laatste post: Doe wat voor jou goed voelt. Als jij nog een laatste keer op je knieen wil gaan zitten, dan moet je dat gewoon doen. Wat een ander vindt, daar heb je schijt aan. Maar ik krijg het idee dat je dat zelf niet meer wilt. Dat is je zelfrespect niet waard, toch?
Boompje, heftige tijden voor jou. Ik heb maar even vluchtig gescand, heb een drukke dag vandaag (en eerlijk gezegd zit ik ook nog met mijn psv-verhaal in mijn hoofd). Maar even op jouw laatste post: Doe wat voor jou goed voelt. Als jij nog een laatste keer op je knieen wil gaan zitten, dan moet je dat gewoon doen. Wat een ander vindt, daar heb je schijt aan. Maar ik krijg het idee dat je dat zelf niet meer wilt. Dat is je zelfrespect niet waard, toch?
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
zaterdag 18 september 2010 om 12:40
MT, geen idee hoe het met jouw PSV zit, maar ik wil je er ook veel succes mee wensen
Ja, ik wil best nog een keer op m'n knieën gaan, maar niet als het zinloos is. Eigenlijk dus alleen als ik hem daarmee overhaal. Maar dan nog: moet iemand niet uit zichzelf beslissingen nemen zonder overgehaald te worden?
Ja, ik wil best nog een keer op m'n knieën gaan, maar niet als het zinloos is. Eigenlijk dus alleen als ik hem daarmee overhaal. Maar dan nog: moet iemand niet uit zichzelf beslissingen nemen zonder overgehaald te worden?
zaterdag 18 september 2010 om 12:42
Boompje, jullie zien/voelen het beiden anders dus ik denk dat vriendschap niet gaat werken. Hoe moeilijk het ook is, het lijkt me vrij normaal dat een single sv verder date. De beslissing is óók aan jou om dan met hem verder te willen, al is het alleen vriendschap. Veel sterkte!
Bomtoma, ik heb geen echte date staan. We zien elkaar ergens en publique, en misschien is er de mogelijkheid om daarna even met zijn tweeën te zijn.
Bkstr, het was heel leuk langs de lijn
Bomtoma, ik heb geen echte date staan. We zien elkaar ergens en publique, en misschien is er de mogelijkheid om daarna even met zijn tweeën te zijn.
Bkstr, het was heel leuk langs de lijn
zaterdag 18 september 2010 om 14:33
Bkstr, voelen en ervaren ja, en niet doen wat niet goed voelt. Gisteren had ik er echt veel te veel last van, vandaag ben ik al beter wakker geworden (nu jij nog! ) Ik wil Date niet meer zo continue voelbaar/merkbaar in mijn leven. En denk dat hij het me gisteren vooral zo moeilijk maakte door steeds te laten weten dat hij stille hoop had (waar ik niet op gereageerd heb) en dat verjaardagskadootje. En ja joepie, filmmiddag met veel chips en dipsaus, ik meld me aan!! Wel goeie films hè, en geen porneau
MissT, jouw advies is fantastisch, hele mooie woorden! Afscheid nemen van het plaatje wat ik van ons in mijn kop had ja, dat werkt natuurlijk ook niet meteen...
Jouw oeps is wel heel spannend! En waarom is het heel slecht?
Lisannez, een vast contactmoment... Buiten het feit dat mijn leven veel te onregelmatig is om een vast moment uit te kiezen doet het me ook denken aan een soort bezoekuur ofzo. Hoewel de tip niet verkeerd is geloof ik niet dat ik me daar goed bij zal voelen. Want wat als ik dan bv een keer over wil slaan of niet kan?
Klote dat je zo verdrietig bent Heb je nog wel contact met hem of helemaal niet meer? Of alleen nu even niet? Het kwam wel heel erg snel en onverwachts hè... Ik vind het mooi dat je een groot hart hebt, koester dat!
Suzy, ik denk niet dat Date zijn gedrag zal rechtvaardigen door te zeggen dat hij nu eenmaal wat mankeert en er niks aan kan doen. Naar mij toe, en zijn gedrag dus naar mij toe, ziet hij later altijd in en hij begrijpt dat ook altijd dat ik daar niet tegen kan. Alleen... inmiddels begrijpt hij ook dat het (wat dan ook) elke keer wel weer gebeurd is. Het fijne en mooie zie ik nu niet zo, of wil ik niet zien, word er gewoon zo machteloos en verdrietig van, en ook boos, eigenlijk.
Ja, ik ben zeker bang dat hij weer slordig met mijn gevoelens om zal gaan, het is tenslotte nooit anders geweest! Ben inderdaad ook bang dat het altijd, nog heel lang, onrust zal geven en ja, ik zal altijd, nog héél héél lang op mijn hoede zijn. Nee, ik wil geen stel meer zijn, hij kan me niet bieden wat ik nodig heb en daar zal ik nooit mee kunnen/willen leven.
Boompje, ik denk zeker wel dat je erg verliefd bent op minnaar, je zou even afstand en rust van alles moeten kunnen nemen, maar wat is dat moeilijk hè....
Verder, zag MissT nog zeggen: Wat een ander vindt daar heb je schijt aan! Hele goeie!
En laatst ging het erover hoe snel je ex(minnaar) een ander had geloof ik. Wilde ik nog vertellen. Mijn ex, we waren 15 jaar samen geweest, had na twee maanden een ander. Ze lag al in mijn bed terwijl mijn nachtkastje nog niet uitgeruimd was. Alsof ik er nooit toe gedaan heb, erg erg pijnlijk!!!
MissT, jouw advies is fantastisch, hele mooie woorden! Afscheid nemen van het plaatje wat ik van ons in mijn kop had ja, dat werkt natuurlijk ook niet meteen...
Jouw oeps is wel heel spannend! En waarom is het heel slecht?
Lisannez, een vast contactmoment... Buiten het feit dat mijn leven veel te onregelmatig is om een vast moment uit te kiezen doet het me ook denken aan een soort bezoekuur ofzo. Hoewel de tip niet verkeerd is geloof ik niet dat ik me daar goed bij zal voelen. Want wat als ik dan bv een keer over wil slaan of niet kan?
Klote dat je zo verdrietig bent Heb je nog wel contact met hem of helemaal niet meer? Of alleen nu even niet? Het kwam wel heel erg snel en onverwachts hè... Ik vind het mooi dat je een groot hart hebt, koester dat!
Suzy, ik denk niet dat Date zijn gedrag zal rechtvaardigen door te zeggen dat hij nu eenmaal wat mankeert en er niks aan kan doen. Naar mij toe, en zijn gedrag dus naar mij toe, ziet hij later altijd in en hij begrijpt dat ook altijd dat ik daar niet tegen kan. Alleen... inmiddels begrijpt hij ook dat het (wat dan ook) elke keer wel weer gebeurd is. Het fijne en mooie zie ik nu niet zo, of wil ik niet zien, word er gewoon zo machteloos en verdrietig van, en ook boos, eigenlijk.
Ja, ik ben zeker bang dat hij weer slordig met mijn gevoelens om zal gaan, het is tenslotte nooit anders geweest! Ben inderdaad ook bang dat het altijd, nog heel lang, onrust zal geven en ja, ik zal altijd, nog héél héél lang op mijn hoede zijn. Nee, ik wil geen stel meer zijn, hij kan me niet bieden wat ik nodig heb en daar zal ik nooit mee kunnen/willen leven.
Boompje, ik denk zeker wel dat je erg verliefd bent op minnaar, je zou even afstand en rust van alles moeten kunnen nemen, maar wat is dat moeilijk hè....
Verder, zag MissT nog zeggen: Wat een ander vindt daar heb je schijt aan! Hele goeie!
En laatst ging het erover hoe snel je ex(minnaar) een ander had geloof ik. Wilde ik nog vertellen. Mijn ex, we waren 15 jaar samen geweest, had na twee maanden een ander. Ze lag al in mijn bed terwijl mijn nachtkastje nog niet uitgeruimd was. Alsof ik er nooit toe gedaan heb, erg erg pijnlijk!!!
zaterdag 18 september 2010 om 17:25
Toytje: dat is mijn worst nightmare op dit moment: dat exnr1 (wilde weer nr1 typen: foei bkstr) binnenkort een nieuwe relatie heeft en in ons huis zal slapen. Exnr1 zei van de week iets over het huis in de bewoording: 'mijn huis'... Stekels van mijn nek tot mijn kont Maar het is wel zo.
Filmmiddag is a date: we mailen gewoon ff goed? Gewoon een hele flauwe komedie (zónder romatiek!!!) of een thriller ofzo (zit overigens nu ook aan de chips&dip: who cares?
Goed dat je je vandaag al wat helderder lijkt te voelen: elke dag is er eentje toch!
Boompje: of hij nu wel of niet vrienden wil zijn, wat jij wil kan eigenlijk niet meer. Als je wel seks zou hebben, dan zouden jouw gevoelens, die nu nog niet zover gaan dat je nr1 zou willen verlaten, dieper en intenser worden tot het moment dat ze wellicht je gevoelens voor nr1 wél overstijgen. Dat is toch een scenario ready for disaster? Moet je niet willen denk ik. Volgens mij heb je nu alleen de keuze nog of je wel met hem als vrienden om kunt gaan (lijkt mij persoonlijk lastig als je verliefd bent) of dat je al dan niet tijdelijk niet meer met elkaar om wilt gaan. En dat is een heavy keuze; sterkte hoor!
Stew: lekker weertje ook, om langs de lijn te staan
Lisannez: hoe gaat het nu met je?
Had ik al gezegd hoe blij ik ben met dit forum? Nee? Wat ben ík toch blij met dit forum
Filmmiddag is a date: we mailen gewoon ff goed? Gewoon een hele flauwe komedie (zónder romatiek!!!) of een thriller ofzo (zit overigens nu ook aan de chips&dip: who cares?
Goed dat je je vandaag al wat helderder lijkt te voelen: elke dag is er eentje toch!
Boompje: of hij nu wel of niet vrienden wil zijn, wat jij wil kan eigenlijk niet meer. Als je wel seks zou hebben, dan zouden jouw gevoelens, die nu nog niet zover gaan dat je nr1 zou willen verlaten, dieper en intenser worden tot het moment dat ze wellicht je gevoelens voor nr1 wél overstijgen. Dat is toch een scenario ready for disaster? Moet je niet willen denk ik. Volgens mij heb je nu alleen de keuze nog of je wel met hem als vrienden om kunt gaan (lijkt mij persoonlijk lastig als je verliefd bent) of dat je al dan niet tijdelijk niet meer met elkaar om wilt gaan. En dat is een heavy keuze; sterkte hoor!
Stew: lekker weertje ook, om langs de lijn te staan
Lisannez: hoe gaat het nu met je?
Had ik al gezegd hoe blij ik ben met dit forum? Nee? Wat ben ík toch blij met dit forum
zaterdag 18 september 2010 om 17:37
quote:Bomtoma schreef op 18 september 2010 @ 10:52:
@creabea85 (...)Hoe staat jou minnaar tegen over het feit dat je straks weer iemand zal gaan ontmoeten? En blijf je hem dan ook nog zien?
@Bomtoma, ik wil minnaar als nr1 en dat weet hij. Die kans is er maar dat ligt allemaal heel ingewikkeld. Het betekent in ieder geval dat ik nu niet opensta voor een ander (kom ook net zelf uit een lange relatie), maar zeg nooit nooit. Ik kan zomaar iemand tegenkomen en dat weet hij. Leuk vindt hij het niet, ook omdat zijn huwelijk niet lekker loopt maar ja, ik kan niet eeuwig blijven wachten. Ingewikkeld dus. Ik ga altijd voor een monogame relatie dus zou minnaar (moeten) opgeven als ik iemand anders ontmoet. het idee alleen al geeft me buikpijn, maar time will tell.
@Suzy, minnaar is wel voorbij het punt dat hij alleen lol wil met me, of alleen vrijblijvendheid. Het frustreert hem ook, maar er is maar 1 ding zeker. De komende tijd kan en wil hij niet weg en het lukt ons slecht om, vooral qua gevoel niet eens zozeer wat betreft afspreken, daar een fijne 'modus' voor te vinden.
Over hoe het zou zijn, een gezin, een ex en het opbouwen van een relatie, daar kunnen we beide alleen naar gissen. Ligt aan heel veel factoren en we weten allebei niet hoe we daar op zouden reageren.
@Toy, het moeilijke van contact houden met date lijkt mij om een manier te vinden waar je allebei tevreden mee bent. Is dat voor jou 1 leuke avond per week en verder niets? Misschien hoort voor hem daar elke dag bellen bij + alle moeilijke momenten. En dat wil je nou net niet... (slechte uitleg maar hoop dat je me begrijpt)
Ik heb de hele dag geklust in mn nieuwe huis met allemaal lieve vrienden en ik mis minnaar bij dat soort dingen, bah.Geloof dat ik maar een dikke bak troost-ijs ga halen zo.
@creabea85 (...)Hoe staat jou minnaar tegen over het feit dat je straks weer iemand zal gaan ontmoeten? En blijf je hem dan ook nog zien?
@Bomtoma, ik wil minnaar als nr1 en dat weet hij. Die kans is er maar dat ligt allemaal heel ingewikkeld. Het betekent in ieder geval dat ik nu niet opensta voor een ander (kom ook net zelf uit een lange relatie), maar zeg nooit nooit. Ik kan zomaar iemand tegenkomen en dat weet hij. Leuk vindt hij het niet, ook omdat zijn huwelijk niet lekker loopt maar ja, ik kan niet eeuwig blijven wachten. Ingewikkeld dus. Ik ga altijd voor een monogame relatie dus zou minnaar (moeten) opgeven als ik iemand anders ontmoet. het idee alleen al geeft me buikpijn, maar time will tell.
@Suzy, minnaar is wel voorbij het punt dat hij alleen lol wil met me, of alleen vrijblijvendheid. Het frustreert hem ook, maar er is maar 1 ding zeker. De komende tijd kan en wil hij niet weg en het lukt ons slecht om, vooral qua gevoel niet eens zozeer wat betreft afspreken, daar een fijne 'modus' voor te vinden.
Over hoe het zou zijn, een gezin, een ex en het opbouwen van een relatie, daar kunnen we beide alleen naar gissen. Ligt aan heel veel factoren en we weten allebei niet hoe we daar op zouden reageren.
@Toy, het moeilijke van contact houden met date lijkt mij om een manier te vinden waar je allebei tevreden mee bent. Is dat voor jou 1 leuke avond per week en verder niets? Misschien hoort voor hem daar elke dag bellen bij + alle moeilijke momenten. En dat wil je nou net niet... (slechte uitleg maar hoop dat je me begrijpt)
Ik heb de hele dag geklust in mn nieuwe huis met allemaal lieve vrienden en ik mis minnaar bij dat soort dingen, bah.Geloof dat ik maar een dikke bak troost-ijs ga halen zo.
zaterdag 18 september 2010 om 18:06
Toy, ja daar heb je ook weer gelijk in. Ik dacht dat een vast moment, iedere do ff bellen ofzo, rust zou kunnen brengen.
MissT, om de één of andere reden vond ik niet dat ik "recht" had op liefdesverdriet. Vond het wat dramatisch. Toch voelt het wel zo.
Bkstr, vanochtend nog even liggen snikken in de armen van manlief. Dat was fijn en ook weer eens nagedacht over polyamorie en er vandaag heel veel over gelezen op het net. Ik werd er rustiger van.
Ik krijg bij spanning juist niets door mijn keel. Zit tegen heug en meug wat weg te werken.
MissT, om de één of andere reden vond ik niet dat ik "recht" had op liefdesverdriet. Vond het wat dramatisch. Toch voelt het wel zo.
Bkstr, vanochtend nog even liggen snikken in de armen van manlief. Dat was fijn en ook weer eens nagedacht over polyamorie en er vandaag heel veel over gelezen op het net. Ik werd er rustiger van.
Ik krijg bij spanning juist niets door mijn keel. Zit tegen heug en meug wat weg te werken.
zaterdag 18 september 2010 om 19:04
Moet even terugkomen op de opmerking van Very Cherry.
Wie maakt die "regels" voor een sv-verhouding uit eigenlijk? Zijn er ongeschreven maar algemeen geldende dat:
-je geen exclusiviteit mag verwachten/vragen (exclusieve sv dan wel)?
-en dat dat gelijk staat aan "geen enkel "recht" hebben op normale omgangsvormen, duidelijkheid of uitleg als er plots geen/minder contact hebt?
Blijft toch iemand met wie je heel intiem bent, van alles open en bloot deelt en gedeeld hebt, incl gedachten en gevoelens. En dan betekent dat helemaal niks bijzonders en moet je vooral niet denken dat je er recht op hebt dat er rekening met jou(w wensen en gevoelens en behoefte aan weten waar je aan toe bent) gehouden wordt?
Wat een onzin, zeg! Voor heel veel mensen betekent hun sv veel meer dan vreemdgaan en platte seks wanneer je wil en zolang je dat wil. En als je om je heen kijkt wordt een sv vaak genoeg een heel bijzonder persoon en zelfs een jarenlange liefdevolle (sv)relatie naast de nr . Of zelfs niet ondenkbeeldig de nieuwe nr 1 (of dat stand houdt is iets anders), dus is errug kort door de bocht.
Verwachten kan je niks en ook geen garanties, de meesten een tijdelijk karakter vanaf het begin duidelijk, maar je bent ook geen vuilnisvat wat je zomaar weer aan de straat zet als je het zat bent.
Wie maakt die "regels" voor een sv-verhouding uit eigenlijk? Zijn er ongeschreven maar algemeen geldende dat:
-je geen exclusiviteit mag verwachten/vragen (exclusieve sv dan wel)?
-en dat dat gelijk staat aan "geen enkel "recht" hebben op normale omgangsvormen, duidelijkheid of uitleg als er plots geen/minder contact hebt?
Blijft toch iemand met wie je heel intiem bent, van alles open en bloot deelt en gedeeld hebt, incl gedachten en gevoelens. En dan betekent dat helemaal niks bijzonders en moet je vooral niet denken dat je er recht op hebt dat er rekening met jou(w wensen en gevoelens en behoefte aan weten waar je aan toe bent) gehouden wordt?
Wat een onzin, zeg! Voor heel veel mensen betekent hun sv veel meer dan vreemdgaan en platte seks wanneer je wil en zolang je dat wil. En als je om je heen kijkt wordt een sv vaak genoeg een heel bijzonder persoon en zelfs een jarenlange liefdevolle (sv)relatie naast de nr . Of zelfs niet ondenkbeeldig de nieuwe nr 1 (of dat stand houdt is iets anders), dus is errug kort door de bocht.
Verwachten kan je niks en ook geen garanties, de meesten een tijdelijk karakter vanaf het begin duidelijk, maar je bent ook geen vuilnisvat wat je zomaar weer aan de straat zet als je het zat bent.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 19 september 2010 om 00:52
@ lisannez: tuurlijk heb jij wel recht op liefdesverdriet! Je verliest op zijn minst een bepaalde vorm van vriendschap (with benefits) en dat voelt als rouwen, liefdesverdriet. Een tijd geleden ging een vriendschap met een vriendin voorbij: daar ben ik ook echt ziek van geweest.
Hier vanavond een heerlijke, emotionele maar ook lieve en leuke avond gehad met een oude vriendin. Dat zijn de kadootjes!
Hier vanavond een heerlijke, emotionele maar ook lieve en leuke avond gehad met een oude vriendin. Dat zijn de kadootjes!
zondag 19 september 2010 om 01:07
quote:Suzy65 schreef op 18 september 2010 @ 19:04:
Moet even terugkomen op de opmerking van Very Cherry.
Wie maakt die "regels" voor een sv-verhouding uit eigenlijk? Zijn er ongeschreven maar algemeen geldende dat:
-je geen exclusiviteit mag verwachten/vragen (exclusieve sv dan wel)?
-en dat dat gelijk staat aan "geen enkel "recht" hebben op normale omgangsvormen, duidelijkheid of uitleg als er plots geen/minder contact hebt?
Blijft toch iemand met wie je heel intiem bent, van alles open en bloot deelt en gedeeld hebt, incl gedachten en gevoelens. En dan betekent dat helemaal niks bijzonders en moet je vooral niet denken dat je er recht op hebt dat er rekening met jou(w wensen en gevoelens en behoefte aan weten waar je aan toe bent) gehouden wordt?
Wat een onzin, zeg! Voor heel veel mensen betekent hun sv veel meer dan vreemdgaan en platte seks wanneer je wil en zolang je dat wil. En als je om je heen kijkt wordt een sv vaak genoeg een heel bijzonder persoon en zelfs een jarenlange liefdevolle (sv)relatie naast de nr . Of zelfs niet ondenkbeeldig de nieuwe nr 1 (of dat stand houdt is iets anders), dus is errug kort door de bocht.
Verwachten kan je niks en ook geen garanties, de meesten een tijdelijk karakter vanaf het begin duidelijk, maar je bent ook geen vuilnisvat wat je zomaar weer aan de straat zet als je het zat bent.
Je weet er een leuke draai aan te geven, dat geef ik toe
Op zich ben ik het met de inhoud eens, er bestaat uiteraard zoiets als fatsoen, omgangsvormen. Maar je vult wel vanalles voor mij (die slechts 3 zinnen getypt heeft) in, ik heb niet gezegd dat er niets bijzonders kan zijn, of dat er geen uitleg verschuldigd is, dus ik weet niet waar dat "Wat een onzin zeg", op slaat, of had je het tegen niemand in het speciaal?
Lees even terug, ik heb enkel en alleen gezegd, dat er geen exclusiviteit is, als gevolg van haar situatie. Ik vind in stille tijden een "sorry dat ik zo weinig laat horen" op zijn plek, als we het over fatsoen hebben, maar hij is haar natuurlijk helemaal geen verantwoording schuldig over zijn sex- of datingleven. Zeker niet zolang er geen "vaste partner" (voor hem) in beeld is. Moet hij aan haar vertellen met wie hij wat doet? Dat zou me wat zijn zeg.
Moet even terugkomen op de opmerking van Very Cherry.
Wie maakt die "regels" voor een sv-verhouding uit eigenlijk? Zijn er ongeschreven maar algemeen geldende dat:
-je geen exclusiviteit mag verwachten/vragen (exclusieve sv dan wel)?
-en dat dat gelijk staat aan "geen enkel "recht" hebben op normale omgangsvormen, duidelijkheid of uitleg als er plots geen/minder contact hebt?
Blijft toch iemand met wie je heel intiem bent, van alles open en bloot deelt en gedeeld hebt, incl gedachten en gevoelens. En dan betekent dat helemaal niks bijzonders en moet je vooral niet denken dat je er recht op hebt dat er rekening met jou(w wensen en gevoelens en behoefte aan weten waar je aan toe bent) gehouden wordt?
Wat een onzin, zeg! Voor heel veel mensen betekent hun sv veel meer dan vreemdgaan en platte seks wanneer je wil en zolang je dat wil. En als je om je heen kijkt wordt een sv vaak genoeg een heel bijzonder persoon en zelfs een jarenlange liefdevolle (sv)relatie naast de nr . Of zelfs niet ondenkbeeldig de nieuwe nr 1 (of dat stand houdt is iets anders), dus is errug kort door de bocht.
Verwachten kan je niks en ook geen garanties, de meesten een tijdelijk karakter vanaf het begin duidelijk, maar je bent ook geen vuilnisvat wat je zomaar weer aan de straat zet als je het zat bent.
Je weet er een leuke draai aan te geven, dat geef ik toe
Op zich ben ik het met de inhoud eens, er bestaat uiteraard zoiets als fatsoen, omgangsvormen. Maar je vult wel vanalles voor mij (die slechts 3 zinnen getypt heeft) in, ik heb niet gezegd dat er niets bijzonders kan zijn, of dat er geen uitleg verschuldigd is, dus ik weet niet waar dat "Wat een onzin zeg", op slaat, of had je het tegen niemand in het speciaal?
Lees even terug, ik heb enkel en alleen gezegd, dat er geen exclusiviteit is, als gevolg van haar situatie. Ik vind in stille tijden een "sorry dat ik zo weinig laat horen" op zijn plek, als we het over fatsoen hebben, maar hij is haar natuurlijk helemaal geen verantwoording schuldig over zijn sex- of datingleven. Zeker niet zolang er geen "vaste partner" (voor hem) in beeld is. Moet hij aan haar vertellen met wie hij wat doet? Dat zou me wat zijn zeg.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
