Seks
alle pijlers
Minnaar deel 27
donderdag 30 oktober 2014 om 16:38
Al 26 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
zaterdag 3 januari 2015 om 14:09
quote:Rooss4.0 schreef op 02 januari 2015 @ 21:12:
Bambhigs, wat ga je met je minnaar doen als je zwanger wordt?
Klussende, jij was toch juist degene die wel bam wilde en dan maakte dat hij wegkwam? Of raad je het alleen anderen aan?ik denk dat dat de enige manier is om niet gehecht te raken aan je minnaar..............maar leuk is anders.
Bambhigs, wat ga je met je minnaar doen als je zwanger wordt?
Klussende, jij was toch juist degene die wel bam wilde en dan maakte dat hij wegkwam? Of raad je het alleen anderen aan?ik denk dat dat de enige manier is om niet gehecht te raken aan je minnaar..............maar leuk is anders.
hoe ouwer, hoe gekker..............
zaterdag 3 januari 2015 om 14:22
Hallo allemaal,
Ik heb nog heel wat te lezen maar ik heb dit forum vorige week ontdekt. Hallelujah.
Bij voorbaat excuses als er nu een onsamenhangend verhaal komt. Ik wil het graag van me afschrijven en hoop dat ik hier enig begrip aan zal treffen ook al besef ik me dat ik nogal egoïstisch ben...
Ik ben een getrouwde vrouw in de tweede helft van mijn 30's en 2 kids. Ik ben al sinds begin 20's gesetteld met mijn man. Ik heb een super lieve man die me echt op handen draagt en nog steeds verliefd is op me en zeer opgewonden van me raakt. Hij is verre van impotent en als iemand nee zegt op seks ben ik diegene doorgaans. Hij verwent me graag en geeft me graag wat mijn hartje begeert. Kortom: ik heb het getroffen met mijn man.
Ik heb mijzelf nooit als vreemdganger beschouwd. Het was zelfs nooit in me opgekomen. Totdat ik in een bedrijf ging werken waar heel veel mannen en weinig vrouwen werkten. Ik kreeg ineens aandacht, leuke aandacht. Iemand die ik graag mocht (vrijgezel) biechtte op zeker moment op dat hij verliefd op me was en op dat moment sloeg ik op hol. Ik was ook gek op hem (achteraf denk ik eerder op de situatie). Ik ben uiteindelijk met hem naar bed gegaan. Ik heb het mijn man verteld. In de eerste instantie leek het hem op te winden, maar later bleek dat hij er toch een knauw van had gekregen. Begrijpelijk. Mijn hormonen draaiden overuren. "Minnaar" als we het zo noemen werd er gek van dat ik terugging naar mijn gezin. Was na de seks ook boos en gefrustreerd daardoor. Voor mij ook verwarrend. Ik bleek nog in de markt te liggen en had me in dit avontuur gestort en kon zijn boosheid destijds niet plaatsen. Nu, achteraf, begrijp ik het wel natuurlijk. Toen we ons contact afkapten heb ik me slecht gevoeld, net zoals hij.
Vlak daarna leerde ik op het werk iemand kennen waar ik het ook goed mee kon vinden. Hij was zeer gevat en ik kon hem erg waarderen. Ik heb nooit echt goede feeling gehad voor wat mannen van me vinden maar toen ik op een andere afdeling ging werken gaf hij aan mij ook leuk te vinden. Hij had wel een relatie. Ons contact beperkte zich tot een paar stiekeme kusjes op de gang maar buiten veelvuldig chatcontact heb ik niets fysieks met hem uitgespookt.
Vlak voordat ik wegging bij betreffend bedrijf leerde ik iemand anders kennen (vrijgezel), iemand die mij al eerder had opgemerkt. Weer begon het met geintjes via de chat, maar al snel raakten de gemoederen verhit. Ik heb 1x met hem afgesproken op neutraal terrein. Ook met hem ben ik niet verder gegaan dan zoenen. Uiteindelijk kregen we onenigeheid en zijn we (een beetje boos op elkaar) onze eigen weg gegaan.
Voor mijn gevoel heb ik het nooit bewust opgezocht, maar ik ben wel een flirt als ik eerlijk ben. Misschien heeft de spanning en opwinding van het eerste incident de deuren opengezet naar meer... Na de laatste persoon ben ik ermee gestopt. Ik kreeg meteen een soort rust. Niet meer de dwang om de hele dag achter de laptop te hangen, smachtend aan het wachtend op berichtjes van hem. Na jaren geen contact te hebben gehad heeft hij mij weer opgezocht en ondanks dat ik aanvankelijk succesvol de gesprekken netjes wist te houden gaf hij op zeker moment toch aan naar me te verlangen. Oef... en daar begon het opnieuw. Hij weet dus toch opnieuw mijn snaar te raken.
Ik heb me heel slecht gevoeld, want ik verberg niet graag dingen voor mijn man. Onlangs zei hij nog dat als ik behoefte heb aan een ander zijn rol hier is uitgespeeld. Hij zag dat ik erg down was en heeft uit me getrokken wat er was. Ik heb hortend en stotend toegegeven dat ik eigenlijk wel graag aan eventuele seksuele uitspattingen zou willen toegeven maar dat ik dat niet kan als ik hem daar mee kwets of onze relatie op het spel zet. Hij was een paar minuten akelig stil, besprong me vervolgens en we hebben toen de beste seks sinds tijden gehad. Tijdens de seks zegt hij dan dingen die doen vermoeden dat het mag maar dat ik wel van hem ben, maar de dag erna als alles is bekoeld zegt hij ineens dat hij een duidelijke nee heeft gegeven. Ik voel me gefrustreerd en wil hem vooral niets zijn strot afduwen waar hij ongelukkig van wordt maar het verlangen blijft. Ik ben jaloers op diegenen die het wat dat betreft wel mogen / kunnen.
Ik heb nog heel wat te lezen maar ik heb dit forum vorige week ontdekt. Hallelujah.
Bij voorbaat excuses als er nu een onsamenhangend verhaal komt. Ik wil het graag van me afschrijven en hoop dat ik hier enig begrip aan zal treffen ook al besef ik me dat ik nogal egoïstisch ben...
Ik ben een getrouwde vrouw in de tweede helft van mijn 30's en 2 kids. Ik ben al sinds begin 20's gesetteld met mijn man. Ik heb een super lieve man die me echt op handen draagt en nog steeds verliefd is op me en zeer opgewonden van me raakt. Hij is verre van impotent en als iemand nee zegt op seks ben ik diegene doorgaans. Hij verwent me graag en geeft me graag wat mijn hartje begeert. Kortom: ik heb het getroffen met mijn man.
Ik heb mijzelf nooit als vreemdganger beschouwd. Het was zelfs nooit in me opgekomen. Totdat ik in een bedrijf ging werken waar heel veel mannen en weinig vrouwen werkten. Ik kreeg ineens aandacht, leuke aandacht. Iemand die ik graag mocht (vrijgezel) biechtte op zeker moment op dat hij verliefd op me was en op dat moment sloeg ik op hol. Ik was ook gek op hem (achteraf denk ik eerder op de situatie). Ik ben uiteindelijk met hem naar bed gegaan. Ik heb het mijn man verteld. In de eerste instantie leek het hem op te winden, maar later bleek dat hij er toch een knauw van had gekregen. Begrijpelijk. Mijn hormonen draaiden overuren. "Minnaar" als we het zo noemen werd er gek van dat ik terugging naar mijn gezin. Was na de seks ook boos en gefrustreerd daardoor. Voor mij ook verwarrend. Ik bleek nog in de markt te liggen en had me in dit avontuur gestort en kon zijn boosheid destijds niet plaatsen. Nu, achteraf, begrijp ik het wel natuurlijk. Toen we ons contact afkapten heb ik me slecht gevoeld, net zoals hij.
Vlak daarna leerde ik op het werk iemand kennen waar ik het ook goed mee kon vinden. Hij was zeer gevat en ik kon hem erg waarderen. Ik heb nooit echt goede feeling gehad voor wat mannen van me vinden maar toen ik op een andere afdeling ging werken gaf hij aan mij ook leuk te vinden. Hij had wel een relatie. Ons contact beperkte zich tot een paar stiekeme kusjes op de gang maar buiten veelvuldig chatcontact heb ik niets fysieks met hem uitgespookt.
Vlak voordat ik wegging bij betreffend bedrijf leerde ik iemand anders kennen (vrijgezel), iemand die mij al eerder had opgemerkt. Weer begon het met geintjes via de chat, maar al snel raakten de gemoederen verhit. Ik heb 1x met hem afgesproken op neutraal terrein. Ook met hem ben ik niet verder gegaan dan zoenen. Uiteindelijk kregen we onenigeheid en zijn we (een beetje boos op elkaar) onze eigen weg gegaan.
Voor mijn gevoel heb ik het nooit bewust opgezocht, maar ik ben wel een flirt als ik eerlijk ben. Misschien heeft de spanning en opwinding van het eerste incident de deuren opengezet naar meer... Na de laatste persoon ben ik ermee gestopt. Ik kreeg meteen een soort rust. Niet meer de dwang om de hele dag achter de laptop te hangen, smachtend aan het wachtend op berichtjes van hem. Na jaren geen contact te hebben gehad heeft hij mij weer opgezocht en ondanks dat ik aanvankelijk succesvol de gesprekken netjes wist te houden gaf hij op zeker moment toch aan naar me te verlangen. Oef... en daar begon het opnieuw. Hij weet dus toch opnieuw mijn snaar te raken.
Ik heb me heel slecht gevoeld, want ik verberg niet graag dingen voor mijn man. Onlangs zei hij nog dat als ik behoefte heb aan een ander zijn rol hier is uitgespeeld. Hij zag dat ik erg down was en heeft uit me getrokken wat er was. Ik heb hortend en stotend toegegeven dat ik eigenlijk wel graag aan eventuele seksuele uitspattingen zou willen toegeven maar dat ik dat niet kan als ik hem daar mee kwets of onze relatie op het spel zet. Hij was een paar minuten akelig stil, besprong me vervolgens en we hebben toen de beste seks sinds tijden gehad. Tijdens de seks zegt hij dan dingen die doen vermoeden dat het mag maar dat ik wel van hem ben, maar de dag erna als alles is bekoeld zegt hij ineens dat hij een duidelijke nee heeft gegeven. Ik voel me gefrustreerd en wil hem vooral niets zijn strot afduwen waar hij ongelukkig van wordt maar het verlangen blijft. Ik ben jaloers op diegenen die het wat dat betreft wel mogen / kunnen.
zaterdag 3 januari 2015 om 14:49
zaterdag 3 januari 2015 om 14:51
@divergentthinking: je hebt gelijk. Ik wil hem ook niet kwijt. Menig vrouw is jaloers op me als ze horen hoe hij me behandelt. Ook mijn gefladder van een paar jaar geleden heeft hij achter zich gelaten. Ik voel me ook schuldig naar hem toe. Ik wil niet dat hij denkt dat hij tekortschiet. Integendeel. Hij doet alles voor me.
zaterdag 3 januari 2015 om 14:51
quote:blackdahlia schreef op 03 januari 2015 @ 14:22:
Tijdens de seks zegt hij dan dingen die doen vermoeden dat het mag maar dat ik wel van hem ben, maar de dag erna als alles is bekoeld zegt hij ineens dat hij een duidelijke nee heeft gegeven. Ik voel me gefrustreerd en wil hem vooral niets zijn strot afduwen waar hij ongelukkig van wordt maar het verlangen blijft. Ik ben jaloers op diegenen die het wat dat betreft wel mogen / kunnen.
Dingen die doen vermoeden... dus niet duidelijk. En tijdens de seks moet je ook niet alles serieus nemen, hormonen kunnen heel veel dingen kleuren. Bespreek dat soort zaken liever buiten het bed, als je allebei bij je volle verstand bent.
Je wilt hem niet ongelukkig maken, dus moet je ermee stoppen. Dat verlangen blijft, ja. Het is aan jou om te bepalen of je het onder controle kunt houden.
Ik snap je jaloersheid richting mensen die het wel kunnen/mogen, maar als je hier wat langer meeleest, weet je ook dat het véél pijn en verdriet op kan leveren. Ook mensen die het wel mogen/kunnen... het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
Tijdens de seks zegt hij dan dingen die doen vermoeden dat het mag maar dat ik wel van hem ben, maar de dag erna als alles is bekoeld zegt hij ineens dat hij een duidelijke nee heeft gegeven. Ik voel me gefrustreerd en wil hem vooral niets zijn strot afduwen waar hij ongelukkig van wordt maar het verlangen blijft. Ik ben jaloers op diegenen die het wat dat betreft wel mogen / kunnen.
Dingen die doen vermoeden... dus niet duidelijk. En tijdens de seks moet je ook niet alles serieus nemen, hormonen kunnen heel veel dingen kleuren. Bespreek dat soort zaken liever buiten het bed, als je allebei bij je volle verstand bent.
Je wilt hem niet ongelukkig maken, dus moet je ermee stoppen. Dat verlangen blijft, ja. Het is aan jou om te bepalen of je het onder controle kunt houden.
Ik snap je jaloersheid richting mensen die het wel kunnen/mogen, maar als je hier wat langer meeleest, weet je ook dat het véél pijn en verdriet op kan leveren. Ook mensen die het wel mogen/kunnen... het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
zaterdag 3 januari 2015 om 15:00
Dank je theemok. Ik heb nog veel te lezen. Ik wil ook niemand pijn doen, dat wil ik zelf ook niet. Daarom wilde ik graag zelf posten hier zodat jullie mij misschien wat kunnen laten relativeren. Ik ben ook totaal niet logisch op dit gebied. Ik denk dat ik het vreselijk zou vinden als mijn man me zou bedriegen. Hypocriet, ik weet het...
Misschien geniet ik te veel van de groeiende aandacht van mannen (of ik begin het eindelijk op te pikken) en slaan mijn hormonen daar van op hol?
Mijn bedpartners zijn op 1 hand te tellen en dan ga ik niet creatief om met het gebruik van die vijf vingers of dat ik dingen als orale seks etc buiten beschouwing zou laten. Misschien speelt dat mee? Ik word een beetje gek van mezelf....
Misschien geniet ik te veel van de groeiende aandacht van mannen (of ik begin het eindelijk op te pikken) en slaan mijn hormonen daar van op hol?
Mijn bedpartners zijn op 1 hand te tellen en dan ga ik niet creatief om met het gebruik van die vijf vingers of dat ik dingen als orale seks etc buiten beschouwing zou laten. Misschien speelt dat mee? Ik word een beetje gek van mezelf....
zaterdag 3 januari 2015 om 15:17
Het aantal bedpartners is echt niet relevant. Ik denk dat het inderdaad de aandacht is, weten dat je nog lekker/leuk/goed in de markt ligt. Dat geeft een boost, dat boort iets in je aan.
Het is hier al veel vaker gezegd, maar dat geluksgevoel dat je ervaart door die aandacht is iets dat je al in je hebt, het wordt niet veroorzaakt door een minnaar/aandacht/seks met een ander. Probeer je voldoening uit andere zaken te halen, passies te vinden waar je je ei in kwijt kunt, haal je waardering uit legale bezigheden. Makkelijk gezegd, ik weet het.
En zoek afleiding als je merkt dat je in kringetjes ronddenkt. Jezelf gek denken is o zo makkelijk. Ga iets doen waar je je hoofd bij moet gebruiken, dan is je blik daarna weer iets helderder.
Het is hier al veel vaker gezegd, maar dat geluksgevoel dat je ervaart door die aandacht is iets dat je al in je hebt, het wordt niet veroorzaakt door een minnaar/aandacht/seks met een ander. Probeer je voldoening uit andere zaken te halen, passies te vinden waar je je ei in kwijt kunt, haal je waardering uit legale bezigheden. Makkelijk gezegd, ik weet het.
En zoek afleiding als je merkt dat je in kringetjes ronddenkt. Jezelf gek denken is o zo makkelijk. Ga iets doen waar je je hoofd bij moet gebruiken, dan is je blik daarna weer iets helderder.
zaterdag 3 januari 2015 om 15:22
Dahlia, je past helaas (of juist niet) precies in het cliché plaatje, het zal voor ons allen wel herkenbaar zijn in meer of mindere mate. Kinders zijn geboren, je man draagt je op handen en het inwendige loeder raakt verveeld. Dan komt er een man die geen moeder/echtgenote ziet maar een geile vrouw en daar groei je maar zo 15 cm in de lengte van. Je voelt je gezien door nieuwe ogen en bemint door nieuwe vingers. Knappe dame die daar weerstand aan kan bieden.
Je schrijft dat je het niet bewust hebt opgezocht, alsof dat het minder erg zou maken en dan is de eerste bagatellisatie geboren. Dit valt niet te bagatelliseren, dat weet je neem ik aan zelf ook, net wat je schrijft.. als jouw man dit zou doen zou je je zwaar kut voelen.
De combinatie van het gevoel dat je krijgt van (andermans) aandacht en je op hol slaande hormonen kan destructief zijn. Het kan helpen om dit te beseffen.
Je hebt dagelijks een keuze. Je kan meegaan in de aandacht van dit heerschap of je kiest voor trouw. Je man wil dit beslist niet, zoveel is me duidelijk.
Ik wens je wijsheid.
Je schrijft dat je het niet bewust hebt opgezocht, alsof dat het minder erg zou maken en dan is de eerste bagatellisatie geboren. Dit valt niet te bagatelliseren, dat weet je neem ik aan zelf ook, net wat je schrijft.. als jouw man dit zou doen zou je je zwaar kut voelen.
De combinatie van het gevoel dat je krijgt van (andermans) aandacht en je op hol slaande hormonen kan destructief zijn. Het kan helpen om dit te beseffen.
Je hebt dagelijks een keuze. Je kan meegaan in de aandacht van dit heerschap of je kiest voor trouw. Je man wil dit beslist niet, zoveel is me duidelijk.
Ik wens je wijsheid.
.
zaterdag 3 januari 2015 om 16:34
Ik weet niet wat ik moet doen met mijn seksvriend. Ik mis het vuur bij hem. Het is me niet duidelijk of hij verveeld is of wie weet wat of relaxed omdat we een basis hebben gebouwd.... En comfortabel lui in die basis hangt! Ik ben altijd welkom om langs te komen maar word ook weing warm gedraaid met berichten van hem. Ik weet wel dat ik nog vurig ben met hem. Roze wolk is geen sprake meer van. Daarvoor zijn dingen gebeurt afgelopen maanden waardoor ik afgeknapt ben om hem als romantisch te zien. Ik vind hem nog wel steeds even sexy en heerlijk en spannend als in het begin. Ik verlang ook erg naar seks met hem en soms experimenteren we waar ik erg van geniet. Maar het is zo uhhhhhh ingedutte boel. Vooral op whatsapp is het bagger. Eigenlijk sinds hij bekent heeft dat hij mij zijn minnares wil maken is hij minder spraakzaam geworden. Misschien soort zelfbehoud van zijn kant of wat anders. Kan het vragen.... Betwijfel of daar wat uitkomt want hij is dicht geklapt eigenlijk. Ergens een paar weken terug had hij ook een keer een jaloerse kattige bui. Toen ik met andere mensen afsprak omdat hij zo weinig spontaan was om wat te plannen met mij. Het zet mij allemaal op de wip-wap. Misschien wil ik dit ook vooral van me afschrijven nu. Snap hem niet.
zaterdag 3 januari 2015 om 16:44
Hey hoi allemaal
@dahlia, roos verwoord het goed, je hebt alles en dan word het innerlijke loeder wakker.
Als je er zo mee Zit, ga dan voor je nummer 1 en loop er voor weg, zo niet geniet er dan van, of is dat een slecht advies?
@ klussende man, is idd het beste maar het makkelijkst??
Hier in onder houdsdosering maar ondertussen date staan voor volgende week
Erg grappig klapdeurtjes en monogame-lange-huwelijks tijdperk of hoe was ie ook al weer!
Liefs voor jullie allen
@dahlia, roos verwoord het goed, je hebt alles en dan word het innerlijke loeder wakker.
Als je er zo mee Zit, ga dan voor je nummer 1 en loop er voor weg, zo niet geniet er dan van, of is dat een slecht advies?
@ klussende man, is idd het beste maar het makkelijkst??
Hier in onder houdsdosering maar ondertussen date staan voor volgende week
Erg grappig klapdeurtjes en monogame-lange-huwelijks tijdperk of hoe was ie ook al weer!
Liefs voor jullie allen
zaterdag 3 januari 2015 om 17:57
@ Dahlia, is het niet "bevredigend" genoeg voor je dat je die aandacht krijgt? Moet je er ook daadwerkelijk iets mee doen? Misschien een beetje kort door de bocht van mij hoor. Maar met zo'n vent en dan toch seks met een ander hebben. Terwijl je schrijft dat dat allemaal nog prima is tussen jullie.
Het stukje te lezen over zwanger willen worden van nummer 1 en een nummer 2 hebben vind ik erg interessant. Hoe de gedachtes hieronder verdeelt zijn. Een vriend van mij is zelf tijdens de zwangerschap van zijn vrouw zijn nummer 2 tegen gekomen. Waar hij zeer zeker niet naar opzoek was en er ook erg van slag door is geweest.
Ik heb nu een paar dagen meegelezen. En eerder ook. Maar hebben jullie in het geheim jullie nummer 2? Of zijn hier ook mensen met een zogeheette open relatie en is nummer 1 op de hoogte?
Het stukje te lezen over zwanger willen worden van nummer 1 en een nummer 2 hebben vind ik erg interessant. Hoe de gedachtes hieronder verdeelt zijn. Een vriend van mij is zelf tijdens de zwangerschap van zijn vrouw zijn nummer 2 tegen gekomen. Waar hij zeer zeker niet naar opzoek was en er ook erg van slag door is geweest.
Ik heb nu een paar dagen meegelezen. En eerder ook. Maar hebben jullie in het geheim jullie nummer 2? Of zijn hier ook mensen met een zogeheette open relatie en is nummer 1 op de hoogte?
zaterdag 3 januari 2015 om 18:13
Bij mij is het een geheime 2..
Ik vind het hele zwangerschap idee ook nog niet matchen...ondanks dat het toch zo gaat hier nu, is het ergens natuurlijk super weird om met 1 een baby te maken en met 2 te "oefenen"
Maar wat ik eerder al zei, het is zo als het is, ik heb 2 om onze gezamenlijke "fetisj" en 1 omdat het de perfecte man is behalve in de slaapkamer, daar is het "gewoon"
Ik vind het hele zwangerschap idee ook nog niet matchen...ondanks dat het toch zo gaat hier nu, is het ergens natuurlijk super weird om met 1 een baby te maken en met 2 te "oefenen"
Maar wat ik eerder al zei, het is zo als het is, ik heb 2 om onze gezamenlijke "fetisj" en 1 omdat het de perfecte man is behalve in de slaapkamer, daar is het "gewoon"
...
zaterdag 3 januari 2015 om 18:50
