Swingen: als het fout gaat...

Tja...maar als je nog niet zo lang samen bent maar toch al iets ouder ben je wel meer gewend. Je weet beide ook hoe het is om sex alleen voor de sex te hebben en hoe het is al er liefde bij is.



Ik wil mezelf ook niks verplichten, doe ik ook niet, en ook duidelijk aangegeven dat ALS het gebeurd we het samen leuk vinden en elkaar oprecht plezier gunnen. Als je iemand vrij laat omdat je denkt; Oh, anders gaat hij bij me weg! Niet goed...dan gaat hij toch wel! Wil gewoon naar spannend feestje gaan en leuk kunnen hebben en we zien wel... Verwacht geen all-the-way hoor..maar speels flirten en misschien stapje verder...Wil vooral het samen ervaren... Kan wel gaan wachten 20 jaar Maar denk niet dat ik dat kan, en hij ook niet.. ik leef nu en ben nu in vorm....hahaha! Niet dat dat belangrijkste is...maar toch

.

.

als ik me dat visualiseer Leef nu, dan kan ik tenminste nog meer zien dan met een KOMO zak! of knip je daar ooggaten in?

Juudje, vriendlief en ik waren nog geen jaar bij elkaar toen we voor het eerst naar een parenclub gingen. Wat Doddie aangeeft, dat gevoel hadden wij al heel snel, alsof we elkaar al jaren kennen en dat wordt alleen maar dieper en dieper.

We zijn elkaar's absolute nr. 1, zijn doldwaas gek op elkaar, niet jaloers en beiden weten dat er voor ons allebei geen ander is.



Als dat het gevoel is, waarom niet? Nu 1 jaar later voelt het swingen nog steeds goed, past het bij ons en is het een verrijking van ons toch al heerlijke liefdesleven.

@Mayael



Nou ben benieuwd! Ik merk ook wel dat juist dat we er al samen over kunnen praten, samen al naar feestjes gaan die sexy zijn ik het onze band vind verdiepen. Dat we ons vrij voelen bij elkaar en meer durven dan anders (vooral voor mij, hij was al meer gewend We hebben wel eens geflirt of gezoend met anderen. Wat mij opviel op dat moment is dat ik niet jaloers was of mezelf rot voelde naar hem, ik voelde me totaal niet op tweede plaats of dat ik hem minder lief vond en kon erbij staan en vond het leuk dat we elkaar vrij kunnen laten zonder jaloers te zijn. Al was het eerste kleine stapje... De dag erna toen die poppetjes op mijn schouder begonnen te zeggen; Wat zouden anderen ervan vinden? Dat is niet normaal? Toen dreigde ik even jaloers te worden en ook besproken. Maar eigenlijk is het meer dan dat ik me wat aantrek van anderen, als ik naar ons kijk voelt het niet als iets wat toen tussen ons in stond. Ik trek me dus niks van anderen aan...als IK me er maar prettig bij voe l dat is wel randvoorwaarde en voor hem ook. En zolang hij mij gevoel geeft dat we het samen doen en hij en ik voor elkaar gaan vind ik het ook spannend...

Juudje, herkenbare post over jouw vriend en jij, ook hier was hij al meer gewend dan ik.

We zijn stapje voor stapje op pad gegaan.



Vergeet die anderen. De mensen om je heen doen het zelf ook, dus vinden dat niet vreemd. En de rest van de wereld ziet je niet, dus voor hen is het jullie geheimpje en boeit het niet wat 'anderen' denken.

Kom anders eens meelezen op het parenclubtopic.

Herkenbaar juudje, wat zullen andere er van zeggen? Dat heeft mij ook erg bezig gehouden.



Nou en dan begrijpen die het niet, het is jullie relatie, het gaat om wat jullie normaal vinden. En als je ziet hoe geweldig het gaat bij stellen die monogamie hebben afgesproken hoeveel ken je er dan waar geen vreemdgaan in voor kwam? Jullie zoeken dus een oplossing voor een verlangen wat veel mensen hebben, wie is er dan slimmer?



Daarbij hoeven andere het toch niet te weten, de gene met wie je het doet snappen je en de rest die hoeft toch niet alles te weten?