tips bij vreemdgaan

Heel eerlijk gezegd vind ik het al strafbaar dat je het uberhaupt overweegt, maar goed, ik zal proberen serieus mee te denken.



Als je nou eens precies, maar dan ook precies zoals je het ons vertelt aan je vrouw vertelt... Wellicht ben je toch niet helemaal duidelijk geweest naar haar en ziet zij niet hoe erg je ermee worstelt. Er kunnen twee dingen gebeuren..of eigenlijk drie. 1] ze wordt woest, maar bedaart omdat ze blij is dat je van tevoren eerlijk bent geweest 2] ze haalt haar schouders op en zegt "moet je doen" ergo het is geen vreemdgaan meer of 3] ze schrikt zich het apenzuur en gaat keihard lopen meedenken naar oplossingen.



Hoe dan ook, als je nu je zin doorzet en gewoon je eigen gang gaat, ben je inderdaad een egoïst. Het is een feit dat je nu een gzin hebt, deal with it.

Hey Skip,



Jammer, deze titel van je topic trekt uiteraard een hoop mensen. En het is zoooo makkelijk om iemand te beoordelen.



En ik begrijp dat je het er ook al wel meerdere maken over hebt gehad. Dus one last chance? Gaat waarschijnlijk weer een tijdje goed en dan ebt het weer langzaam weg naar het oude niveau. Been there, done that.



Spanning zal nooit zo zijn zoals het in het begin van relatie's is. Dus die lekkere spanning zal zeker niet terug komen.



Waarschijnlijk had je je vraag beter in het andere topic kunen stellen, Minnaar en heb geen spijt if zo iets. of bij mijn partner wil niet zo vaak als ik. Daar zal je wat meer gelijk gestemden vinden en er zitten ook mensen bij de ervaringen hebben met een sexuoloog / relatie therapie.

Afgezien van alles wat wel of niet 'mag' van je vrouw of forumleden. Het is belangrijk om helder te krijgen wat de consequenties zijn van jouw handelen.



Seks is heftig. Het doet veel met jou dat je het minder krijgt. Het doet ook wat met haar dat ze het niet kan geven. Ga je vreemd, dan is wordt dat ervaren als een mes in de rug van je partner en als je het opengooit loop je kans je relatie ook om zeep te helpen. Het voelt als een catch 22 waar men geneigd is te kiezen voor 'best of both worlds'. De makkelijke weg. Hetgeen wat op langere termijn echter heel erg stinkt.



Seks kan je samen sterk binden of uit elkaar drijven. Zoals het nu gaat dan drijft het elkaar uit elkaar. Ga je vreemd, dan ook. Niet dat seks an sich dan die wonderen verricht, maar veel gevoelens hangen daarmee samen, worden die niet erkend, krijg je weer andere ongewenste gevoelens)



Mijn advies...



Wees betrouwbaar. Vooral naar jezelf. Praat jezelf niet iets aan omdat het op dat moment gunstiger uitkomt, maar wees eerlijk. Weeg af, welke zaken in verhouding het belangrijkste zijn. Can't have it all en draag de gevolgen die het met zich meebrengen. Wees betrouwbaar naar je vrouw en respecteer haar. Daar kunnen mooie dingen uit komen. Trouw is belangrijk, of dat nou monogaam of niet is... Verders.. lees doddie goed.

Beste Skip

Ga alsjeblieft met je vrouw praten! Speel open kaart.

Maak haar duidelijk wat je mist en wat de consequenties zijn. Ze zal zich rot schrikken, maar misschien is dat jullie redding? De kans is miet ondenkbeeldig dat je dan op optie 3 van Swingalong uitkomt!

Bij mij heeft de harde confrontatie in elk geval gewerkt als een alarmbel: anders was het niet tot me doorgedrongen wat mijn man miste (en dat was meer dan seks).

En dan ontdekt ze misschien ook weer wat ze zichzelf ontzegt en hervindt ze haar eigen seksualiteit ook weer? Het kan! Ik spreek uit ervaring. Zie mijn posts op "Geen Sex en dan..... (vraag van een man)"

@Skip1973: bij mij heeft me dit mijn huwelijk gekost, maar dan wat jaren later (en de kinderen ouder)..



En die alarmbellen kwamen te laat en mijn ex heeft er zelf niks op ondernomen om het te verbeteren, zelfs niet (tijdig) aangegeven, zelf geen enkele energie of gesprek aan gewijd. Sterker nog, wat ik aangaf dat ik nodig had om het spannender te maken weer, werd genegeerd. Bleef kennelijk alleen in zijn hoofd zitten wat hij miste en geen ruimte voor dat ik misschien ook iets bij hem miste..



Is je vrouw een heel moederlijk type? Neemt ze het moederschap serieus, dan kan ze daarin veel intimiteit kwijt bij en ontvangen van de kinderen. Als kinderen klein zijn kan "de moeder in je" het helemaal overnemen. En voelt de man zich aan de zijlijn staan, op het 2e plan. Dat is niet expres, maar (achteraf gezien) is het wel een enorme valkuil!



Het is niet goed, wat nieuwbakken moeders doen. Maar als jij erop antwoordt door die intimiteit buiten de deur te zoeken, gaat het niet verbeteren. Dat verwijdert alleen maar meer. Ik zou een open en eerlijk gesprek houden, dat je hier niet meer genoegen mee kan nemen. Dat ze een fijne en goede moeder is, maar je haar als vrouw mist. (dus svp niet in de verwijtvorm: ik mis dit en dat aan jou en je moet veranderen, of anders..)!!



Er was een journaliste in Amerika die een paar geleden bij Oprah kwam en overal veel stof deed opwaaien, omdat zij ervoor pleitte dat de relatie tussen de ouders op nr 1 moest staan. Dat dat ook heel veilig voelt voor de kinderen, dat de ouders de prioriteit bij elkaar blijven leggen. Kinderen kunnen wel degelijk tussen de ouders (hun intimiteit tov elkaar) komen te staan.



Maar eigenlijk zit er veel in! Ook voor kinderen is het veiliger als er aandacht/tijd in de liefde en continuiteit van de relatie van de ouders wordt gestopt! Artikel luidde: echtgenoot gaat voor de kinderen, oid..



Er zit zeker wat in! Voor sommige vrouwen is het moeilijk om diverse rollen te combineren (werknemer, moeder, vrouw). En gaat vaak ten koste van het vrouwzijn (en je relatie). Dat wordt sluitstuk en dat is niet expres! Probeer het begripvol te benaderen, zeker als ze veel moedergevoelens heeft en dat uiterst serieus neemt, haar verantwoordelijkheden serieus neemt daarin. Maar JIJ bent er ook nog, en jij niet alleen, jullie hebben OOK samen een relatie en aandacht/seks hoort bij de belangrijkste peilers van een relatie.



Het mag haar zeker waarschuwen, dat een liefdesrelatie het niet redt op hechting, zorgzaamheid (naar elkaar). Je mag seks verwachten van elkaar, dat is wat je onderscheidt van "alleen ouders zijn" of familie/vriendschap. Maar de manier waarop (zonder aan te vallen) is belangrijk, in een gesprek. Waarin je ook je waardering uit enz.



Toen ik die alarmbellen kreeg, was het al te laat en niks meer aan te doen.. het is vaak ook geen onwil, van de vrouw. Het is echt zo dat die behoefte dan minder is, heeft niets met jouzelf te maken! Als moeder van kleine kinderen was ikzelf gewoon te moe en helemaal niet met seks bezig (seks ergens onderaan de ladder beland). Ik heb juist zelf jaren gezocht waarom dat zo was..



Er zijn allerlei redenen voor (hoofd vol andere dingen, geen privacy nl angst dat de kinderen elk moment binnen kunnen lopen, geen tijd voor jezelf, dus ook niet voor lekker ff fantaseren enz). Daarom werkt een weekendje weg maar tijdelijk en niet in dagelijks leven. Jullie zullen echt weer tijd (en privacy) voor elkaar moeten uittrekken, desnoods op vaste dag in de week (een oppas of kids te logeren brengen) en even los van de dagelijkse routine komen.. Niet alleen op seksgebied weer meer tijd/aandacht voor elkaar krijgen. En je mag best zeggen dat je hiermee zit.



Het is niet echt spontaan, maar een vaste avond/tijd hiervoor kan heel goed werken. Even wat meer aandacht aan je vrouwzijn/uiterlijk/weer leuk optutten en je volop vrouw voelen helpt daarbij. Even niet over de kinderen/hypotheek enz praten.. En niet meteen seks terugverwachten. Eerst weer naar man-en-vrouwzijn terug zien te krijgen.



En vraag vooral ook wat ZIJ nodig heeft om weer wat meer zin te krijgen.. misschien heeft ze het naar de achtergrond verplaatst, maar zijn er ook dingen die het haar vergemakkelijken om weer in die stemming te komen..



(zelf had ik gewoon wat tijd nodig, om te fantaseren/ voor te bereiden/ verhaaltjes erover te lezen (zoals een man naar beelden kijkt/porno), gewoon om dat seksgevoel weer te aktiveren en ff geen moeder te zijn.. ff die verantwoordelijkheid los te laten (tis vaak niet eens de tijd die erin zit, maar dat je de overige tijd ook beschikbaar bent als moeder)..



Succes!

quote:skip1973 schreef op 19 februari 2010 @ 13:01:

heb het allemaal gedaan.

Leverde soms tijdelijke oplossing, lees sex op die dag...maar ik vind het vreeemd dat je eerst hele dag moet plannen, uiteten, oppas etc voor sex. Ik vind dat dit onderdeel van normale leven zou moeten zijn en iets leuks doen hoort daar ook bij maar zou niet noodzakelijk moeten zijn voor sex.



Heb de laatste 6 pagina's ff overgeslagen, dus weet niet wat er al over in staat, maar heb je wel door dat er meer aan seks vooraf gaat? Volgens mij zei Daphne Dekkers ooit dat de oven niet meteen heet is als je als een wezeloze aan de knopen gaat draaien. En voor dat proces is tijd nodig. Je zult dus eerst tijd vrij moeten maken om tijd aan je vrouw te besteden, haar aandacht te geven, belangstelling te hebben voor zaken die niets met seks te maken hebben. Weet wat er in haar hoofd omgaat, waar ze mee bezig is op een dag, haar mening en geef haar het gevoel dat je haar waardeert en van haar houdt. En bouw het dan weer op met eerst subtiele dingen en dan volgt de rest vanzelf.

En natuurlijk wordt het lastiger om tijd vrij te maken als jullie kinderen hebben, maar daar hebt je (neem ik aan) ook zelf voor gekozen. Maar als je niet bereid bent er tijd en moeite in te steken (en natuurlijk moet dat van 2 kanten komen!), dan kun je dat bij iedere vrouw vergeten. Dus kies gewoon voor je eigen vrouw!



Toch een leuk topic om voor het eerst op te reageren

Ik begrijp dat er mensen zijn die hier negatief op reageren. En die zeggen dat ik het niet moet doen en dat we dan uit elkaar moeten gaan. Die oplossing heb ik overwogen maar beslist om dat niet te doen..

Skip



Skipperdeskipperdeskip, fijn dat je sommige dingen gewoon over kan slaan en dat TO dat ook even op het eind aangeeft. (volgende keer aan het begin graag, nog beter, bedankt ).

Ik kan me heel goed voorstellen dat je als moeder van jonge kinderen sex even wat minder belangrijk vindt. Ik zou me er dan ook niet zo druk over maken als mijn partner sex zou hebben met andere vrouwen. Ook als je geen kinderen hebt en je zit qua sex gewoon op een ander energie-niveau kan ik me dit voorstellen. Ik wil zelf ook geen relatie meer waarin heel strikt aan regels wordt vastgehouden. Als je van elkaar houdt dan wil je dat die ander gelukkig is en dan moet je elkaar niet tegenhouden. Zolang je elkaar maar met respect blijft behandelen.

Dus mijn advies aan Skip, doe het inderdaad veilig, vertel het niet aan je vrouw want die gaat dat duidelijk niet trekken en dan doe je haar er alleen maar onnodig pijn mee.

Wauw Suzy, wat leg jij de dingen allemaal mooi en begrijpelijk uit. Dat valt me de laatste tijd vaker op, het leest heel gemoedelijk.

volgens mij wordt het in het topic "ik heb drank nodig om te kunnen sexen"" ook benoemd, hoe carriere vrouwen steeds vaker naar drank grijpen om zich te kunnen ontspannen.



Ik denk dat dat voor jonge moeders het zelfde geld, niet dat ze drank nodig hebben maar wel dat die omschakeling dus lastig is, de hele dag kinderen aan je rok en dan zijn die in bed en wil je van alles, de was strijken, een boek lezen, een keer sporten even een keer niets en dan eens op een onderste plaats sex.



En die omschakeling krijg je niet vanuit je zelf, intitiatief hoef je dus zeker niet te verwachten van iemand die geen zin heeft en niet eens met sex bezig is, dat is voor mannen anders die denken over het algemeen vaak aan sex en schakelen dus ook makkelijker over.



En als dan je man je aanhaald is de eerste reactie nee omdat die omschakeling er niet in 1 keer is en je niet ineens zin hebt in sex, zeker als je daar helemaal niet mee bezig bent.



Het voorbereiden erop herken ik ook wel, als vrouw weten wat er wordt verwacht en dan proberen in stemming te komen, dat is niet spontaan nee maar helaas nodig omdat het niet vanzelf komt vanuit je vrouw.



En omdat die zin er niet is vind zij de frequentie ook prima en hoeft het van haar niet vaker, de keren dat je zin moet maken vragen misschien al best veel inzet van haar.



Wat men al zei het is vaak geen onwil het is onmacht. Ik heb er om gehuilt dat ik niet gewoon eenvoudig meer zin had, maar er is geen pilletje voor te halen bij de dokter, en de tijd om er altijd maar een hele poespas vooraf aan te besteden heb je niet en wil je ook niet vrijmaken want je had geen zin erin weet je wel?! Dus moet je tijd vrij maken waaraan het je al ontbreekt voor iets dat van jou niet hoeft en waar jij geen zin in hebtl



een kringetje waar je inkomt en die lastig is. Maar die kinderen worden groot, als jij na 7 leuke jaren niet kan investeren in 7 wat magere op sexgebied dan is je relatie en je gezin je niet veel waard. Een beetje begrip en inzicht zou dus helpen, en besefffen dat het wel eens periodes minder kan zijn op sexgebied in een relatie.



Je wil echter niet berusten, dus zou je als tussen oplossing kunnen voorstellen dat je het elders zoekt en dan maar hopen dat als bij haar de vette jaren weer komen jij daar nog profijt van hebt en je niet al uit elkaar bent omdat je huwelijk het niet heeft gered.

Doddie, mooi gezegd. Ik heb ook menig keer gehuild van onmacht hierover, zo'n tegenzin gevoeld zelfs als 's nachts die "hoopvolle" arm om me heen kwam.. maar ik wou me er niet bij neerleggen.



Dus dat laatste, die 7 magere jaren, ben ik niet helemaal met je eens.Misschien ligt het in onze vrouwelijke aanleg, dat je je meer richt op liefde/zorg voor de kinderen als die klein zijn. Daarnaast nog zoveel andere dingen tegenwoordig (werk, huishouden, organisatie komt vaak toch op de vrouw neer) en dan nog ff omtoveren tot sexy vrouw. Die omschakeling is het inderdaad.



Maar ik denk toch dat als wij vinden dat mannen niet hun "biologische aanleg tot meer vrouwen willen" mogen uitoefenen, wij ons ook niet helemaal kunnen beroepen op onze biologische aanleg. Blijft oppassen dat je dus niet ook nog een moeder voelt tov je partner.



Er is ook een theorie die zegt: als je samen kinderen hebt word je familie van elkaar en krijgt het een incestueus tintje. Teveel intimiteit kan juist het probleem worden dan. Te vertrouwd en teveel jezelf kunnen zijn is tegenovergesteld aan spannend. (lekker in je jogginkje jezelf kunnen zijn, je zo thuis voelen dat je je lekker laat gaan).



Zoals TO al aangeeft: er ff uit, weekendje weg zonder kids, etentje enz helpt wel, maar tijdelijk. Ja, klopt, wil je de vrouw achter de moeder weer terug, dan moet je ook die dingen doen en wakker maken, waarin ze ook ff alleen maar vrouw hoeft te zijn. En dat is toch 1 op 1 aandacht voor de man/vrouw en uit die moederrol krijgen. Elke keer opnieuw. En de vrouw ervan bewust maken dat ze niet alleen moeder is.



Mannen hebben idd die omschakeling vader/man niet zo. Als een man geen zin heeft, is er meestal iets in de werksfeer aan de hand (teveel werk, financiele zorgen, overbelasting en/of dingen die status bedreigen).



Bij vrouwen die veel "in hun hoofd" bezig zijn (hun hersens moeten gebruiken, hele dag met ratio/organiserend werk doen) is het soms moeilijk om knop naar gevoel om te zetten.Als je dan thuis geduldig en in ander tempo komt (een kind heeft ander soort tijdsbeleving) of ook nog moet haasten/organiseren om van alles voor elkaar te krijgen, dan blijft van alles rondspoken in je hoofd en ben je blij met afleiding (tv, boek), maar is het moeilijk echt te ontspannen en "in je gevoel" te komen.



Mannen zijn voornl visueel ingesteld en snel opgewonden. En opgewonden ook snel/direct in staat tot aktie. Veel (ik vermoed zelfs de meeste) vrouwen niet (zomaar)..



Dat pleit ze nog niet vrij om er niks aan te doen. Denk wel dat vrouwen zelf ook heel goed moeten nadenken of wat ze allemaal op zich nemen niet teveel belastend is en wat ze nodig hebben om te (kunnen) ontspannen. Die zin kan je zelf ook weer aanwakkeren door er tijd/aandacht in te steken (bijv spannende fantasieen lezen van anderen), extra aandacht aan je optutten, verzorgen, massage, etentje, sauna, gewoon alles wat bijdraagt aan lekker in je vel zitten. Aandacht aan je lichaam en vrouwelijkheid schenken en bewust tijd nemen om te denken/fantaseren over seks.



Vaak ontbreekt die tijd en hebben mannen daar geen idee van. Het helpt vaak al als je als vader eens iets overneemt 's avonds van de routine: mama in bad sturen en zelf de kinderen in bed legt, meehelpt dus aan wat tijd/privacy aan hun vrouw te geven.



Ik denk dat het vrouwen vooral ontbreekt aan "tijd voor zichzelf" nemen. En dan wordt seks ook nog iets "wat de ander van je vraagt", weer iemand die aan je trekt/je nodig heeft. Dan wordt seks geen geschenk meer,maar "ook iets wat moet", een verplichting, na een dag vol verplichtingen naar anderen (werk, kinderen, verantwoorde maaltijd koken enz).



Ik blijf erbij: voor mannen is seks doorgaans een middel tot ontspanning en voor vrouwen geldt dat ze eerst ontspannen moeten zijn om hun hoofd naar seks te kunnen zetten. En die opwinding speelt zich allereerst in het hoofd af bij vrouwen, daarna volgt meestal het lichaam pas. Mannen kunnen al veel doen door haar te helpen (tijd geven, dingen overnemen).



Mannen zijn denk ik ook beter in staat eea voor zichzelf te "nemen", ook tijd voor hobby's/vrienden enz. Die vragen dat gewoon. Vrouwen vinden vaak dat eerst alles af moet zijn/ perfect moet zijn en iets voor zichzelf opeisen staat ergens onderaan. Waaronder seks.



Volgens mij helpt het als je een vaste dag plant, de kinderen aan oppas overlaat/ op tijd in bed hebt, kunnen toeleven naar dat moment (en de rest vd week kunnen doen wat je nodig vindt, bijv vroeg naar bed/tv kijken/boek lezen/niks verwacht wordt). Voor mij werkt dat iig perfect, dan weet ik dat je niet onverwachts zin moet maken. Dan kan je je enigszins voorbereiden en zelfs voorpret aan beleven (in bad, scheren, wat meer moeite doen om je vrouwelijk te voelen).



En denk dat het ook voor de vrouw beter is, om je af en toe te "moeten zetten" naar vrouwzijn en je seksuele kant aan bod te blijven laten komen. Ik weet uit ervaring dat als je hier geen aandacht aan besteedt, de zin alsmaar minder wordt..

Wat je aandacht geeft, groeit

Dat is echt zo. Die interesse en zin kan je terugkrijgen, ook al kost het moeite. Je kan een omgekeerde "Pavlov" krijgen dan: meer mee bezig zijn, meer fantaseren/lezen erover, meer moeite ervoor doen>> fijnere seks (namelijk met eigen opwinding) en dus lekkerder seks en dat is HET recept voor zin in een volgende keer.



Misschien is HET grote misverstand tussen vaders en moeders wel dat seks spontaan hoort te gebeuren.. dan kan je lang wachten, met alles wat tegenwoordig al van je gevergd wordt.. Voor beiden kan het heel goed uitwerken, daar bewust weer tijd en moeite voor te doen!

Toverwoord is ook dat de vrouw het zichzelf vooral moet gunnen. En dus NIET omdat hij behoefte en zin heeft. Maar iets leuks is voor haar (of zou horen te zijn iig), iets fijns, niet iets wat "er nu eenmaal bij hoort" of "tis dat hij het graag wil/ nodig heeft".



Ik vind het geen goed teken dat vrouwen hun zin in seks verliezen (zeker niet als ze vroeger wel passionele seks hadden en daar dus toe in staat zijn). En nog erger: dat ze het heel gewoon vinden. Of geen prioriteit van maken.. Je mist zelf dan zoveel.



Het moet gewoon niet zoveel druk geven, dat hij wel wil. De vraag zou dus moeten zijn: waarom voelt zij zelf die behoefte niet (meer)? Overbelasting, praktische of psychische belemmeringen? Wordt die opwinding/ omschakeling te snel verwacht (a la minuut)? Als je weet waar het in zit kan je oplossingen vinden..



Daarom geloof ik alleen in een echt open gesprek hierover en de ander serieus nemen (ipv als kritiek presenteren/opnemen). Echt luisteren en haar "bezwaren" ook meenemen en proberen weg te nemen. Dagelijks leven kan zwaar zijn/voelen en soms ligt daar de oplossing. Echte aandacht en elkaar ff helpen, zodat beiden eerder kunnen gaan ontspannen na werk/gezin.



En als er niet over gepraat kan worden, dan evt aan elkaar mailen, dat werkt soms beter (opener)..

Suzy......super omschreven.....

Skip, doe er je voordeel mee!

dat waarom werd me zo vaak gevraagt maar ik wist het zelf niet waar dat in zat. Ik had gewoon minder zin en vond het vaak zo'n gedoe. Dus ik zag zeker niet in dat ik iets miste eraan. Daarin verschil ik dus van suzy.



Pas jaren later zijn we er achter gekomen dat we toch wel heel verschillend zijn op sexgebied.



In tijdschriften las ik dat vrouwen in bed zich een man wenste als mijn man, dus ik had niets te klagen.



Hadden we toen maar geweten wat we nu weten, maar wat had ik ervoor nou voor ervaring (3 vriendjes)



Pas nadat we met ander gingen sexen kwamen we er achter dat we op sexgebied heel erg verschillen in wat we leuk vinden en wat ons opwind.



Maar met elkaar zoek je dan een manier die voor beide dus prettig voelt en wordt dat je compromi.



Ik weet niet of skip zijn vrouw dit altijd een beetje heeft gehad of dat het echt gekomen is na de kinderen. In dat geval kom ik terug op mijn eerdere reactie.

Doddie, waarin zat dan jouw onmacht? In dat jij je niet "normaal" voelde tov andere vrouwen/tijdschriften enzo?



Ik voelde die behoefte ook niet, maar ik vond dat wel erg. Maar deel van de onmacht en verdriet zat er in dat ik ook vond dat ex te weinig tijd maakte/aandacht had voor wat ik ervoor nodig had.



Vanuit weinig contact overdag/in de avond en dan opeens onverwachts die "zin" van hem.Net als jij ff wil gaan zitten. Terwijl ik net spitsuur had gehad en totaal niet voor open stond. Maar vooral ook geen inleiding, geen intimiteit vooraf, niks liefs, niet een gevoel voor verbondenheid.



Daarnaast heb ik een bdsmvoorkeur, dus heb hem ook verteld wat wel werkte voor mij: bijv als hij met vrienden weg was; sms nu even voor je daar wegrijdt dat je over zoveel tijd thuis bent en verwacht dat ik "klaarlig" oid. Dat werkt bij mij (niet per se iets liefs of geknuffel vooraf). Gewoon het idee dat iemand ook luistert naar wat jij dan nodig hebt om opgewonden te worden. Voor mij was dat oa ff snel douchen/bad, scheren, iets leuks aantrekken, extra moeite doen als onderdeel van de voorpret. Even in de stemming kunnen komen, verheugen, fantaseren.



Ik had sterkere prikkels nodig om te voelen, meer dan een verzoekje om seks iig. Maar ook de seks zelf was te vaak te eenzijdig (niet zijn schuld, heb dat zelf jaren afgehouden). En ook dat gaat tegenstaan en wordt het meer gevoeld als een verplichting. Ik had het belangrijk en fijn gevonden als hij iets had gedaan met mijn tips (niet raar of afwijkend), ipv beledigd dat ik niet a la minuut opgewonden werd van zijn voorstel/zin. Of gevraagd had: wat zou jij nou fijn vinden? Of: hoe kan ik eraan bijdragen dat we het vaker doen?

Nou inderdaad dat ik niet gewoon zin kon hebben, dat ik niet " normaal" was als andere vrouwen, al begreep ik later wel dat er heel wat meer vrouwen waren die hier mee zaten. Maar ik dacht dat ik de enige was.



Bij mij werd er juist wel veel tijd voor uitgetrokken, maar dat lange voorspel maakte mij juist slaperig. Ik ben meer iemand van passie en hartstocht en mijn man is een tedere minnaar, bedrijft de liefde.

Ook de eenzijdigheid, maar dat zat bij ons dus in de manier die beide prettig vonden maar waarbij je niet komt aan die dingen waar je partner niet veel mee heeft. Alleen wisten we dat toen nog niet. Je deed simpel waar je samen voor open stond, en ik had niet zo veel wensen. En ik miste ook wel de spanning, en jaren met iemand samen in de slaapkamer is niet meer spannend.



Ik wil eigenlijk niet al te veel op de details ingaan maar we zijn er wel achter gekomen dat we verschillende behoeftes en voorkeuren hebben

Zijn jullie nog bij elkaar, Doddie?

Hebben jullie dat verschil in behoefte en voorkeur samen kunnen overwinnen?



Ik kan het nog steeds triest vinden dat ik die passie en hartstocht pas los van mijn ex heb kunnen ontdekken. En er nu achter kom dat daar niet eens zo veel voor nodig is dan ik dacht.. Het psychische gedeelte (houding vd ander tov seks en mij en mijn eigen psychische belemmeringen) en "vaste patronen" was belangrijker dan de seks zelf.



Oa is het verschil nu dat ik zelf zin heb en niet als een "verplichting" voel. En mijn belemmeringen/angsten juist heb onderzocht/opgezocht. Veel opener in ben geworden al vanaf het begin met een partner.



NIets ten nadele van ex, maar ik had toen ik hem leerde kennen een ervaring achter de rug, die mijn seksuele ontwikkeling belangrijk belemmerd heeft. Hij had me lief ondanks dat gebrek aan lust. Ik had dus seks uit liefde en daarop kan je het beiden lang volhouden dus.



Valt me op, dat nu vrouwen hun seksualiteit leren kennen, er ook meer problemen ontstaan. Immers, als je jong bent en verliefd, dan bespreek je de lust niet en is het maar afwachten hoe de seks is samen (en elkaars voorkeuren). Tegenwoordig begin ik met dat laatste "checken", en dat houdt wel in dat ik niet zozeer zoek naar verliefd en liefde, maar vooral belangrijk vind of de lust overeenkomt..



Dat is wel een "killere" insteek en misschien doe ik mezelf daarmee tekort. Maar ik lees en hoor zoveel stellen die uiteindelijk "afknappen" op de seks/voorkeuren/verwachtingen/passie, die niet overeenkomt, en waardoor ook de liefde vroeg of laat strandt, dat ik niet meer zo geloof in het verliefdheidsmodel..

Ik sta nog steeds open voor liefde, hoor, maar dat dat ook echt samengaat met lust, die kans lijkt me vrij klein.



Dus ben ik van mijn vroegere "eis" van verliefd moeten zijn, afgestapt. En heb mijzelf toestemming gegeven mijn seksuele kant te ontdekken, ongeremd te mogen/kunnen zijn.

Blijft wrang, of misschien juist logisch, dat dat soms niet lukt binnen je liefdesrelatie. Met liefde erbij ben je toch voorzichtiger en kwetsbaarder, als de lust/seks waar je behoefte aan hebt, wordt afgewezen.Ik kon daar niet echt open over zijn met ex. Had signalen genoeg dat hij daar niks voor voelde (en later wel verteld en hij had daar idd niks mee)..



Dus ben wel benieuwd of jullie daaruit gekomen zijn.

En weet je, zo'n jaar of 10 geleden ben ik hier al ingedoken en wou een site als deze (vrouwensite voor relaties/seks en ervaringen en tips kunnen delen) oprichten, dat was er toen nog niet. Ik vond dat dat anders moest kunnen, dat het zonde was dat zoveel vrouwen geen zin hadden in seks, met/zonder kinderen.



Er is nog zo weinig op dat gebied voor vrouwen, veel te weinig echte info, of tips aan elkaar. En nog zoveel misverstanden hierdoor. En zoveel verspilde tijd ook, dat mensen lopen te tobben en ik denk ook dat daardoor veel mensen onterecht (door onbegrip) uit elkaar zijn gegaan.



Denk ook dat veel stellen, toen ze elkaar leerden kennen, nog niet open durfden te zijn. Of nog te "netjes" opgevoed zijn qua seksualiteit. En later niet weten hoe dat te veranderen. En eenmaal rijper, dat met een nieuwe partner wel durven bespreken/doen. Misschien verandert dat nu langzamerhand, met nieuwe jonge stellen, met de openheid van tegenwoordig. Ik hoop het maar!

@Suzy, mag ik je vragen (wel meteen een hele intieme vraag): hoe ontdek je dan je seksuele kant? Doddie schrijft dat ze daar pas achter kwam toen ze ook met andere stellen gingen. Dat is hier voorlopig echt een brug te ver. Heb je tips? Sites, boeken?

Hoi Lisannez: ja, die kant had ik altijd al in me, vroege jeugd al fantasieen, ik wist alleen niet wat dat betekende en hoefde er ook niks mee, dacht ik.



Je kan de boeken van Nancy Friday lezen (Dromen van de Daad en Verboden vruchten bijv), kijk op marktplaats bijv. Daarin staan honderden fantasieen van vrouwen (er is er ook 1 over mannen). Dan kan je kijken waar je opgewonden van wordt en welke je niks doen



Oh, en goed van je trouwens (andere topic). Je kan als je eenmaal weet wat je spannend lijkt, daar voorzichtig eens over beginnen, zo van: "we hebben fijne seks altijd, maar dit zou ik als variatie weleens willen proberen".. en een kleine stap in die richting maken.

Als ik nu een potentiele minnaar heb, mail ik bijv wat van mijn fantasieen en kijk hoe hij daar op reageert. (meestal vinden mannen het alleen maar spannend). Met de laatste besprak ik ook eea (voordat we ergens aan begonnen).. wat ik spannend en opwindend vind.



Maar heb ook gemerkt, dat sommige mannen (zeker als ze niet veel seks "kregen" in hun afgelopen relatie) ook onzeker en bang kunnen zijn dat ze het niet waar kunnen maken.. Dus als je te sterk weet wat je wil in seks, kan dat mannen ook weer afschrikken..



Hoe dan ook is het heel belangrijk dat je dat zelf iig weet, hoe je in elkaar steekt/ gebruiksaanwijzing/ je voorkeuren en triggers..

@Suzy65, eerst zelf maar eens ontdekken wat ik wil. Sv vroeg me dat regelmatig en ik, ik moest héél hard nadenken. Ik ga op mp maar eens kijken naar die boeken.

suzy we zijn nog steeds samen en al bijna 30 jaar getrouwd, Als sex belangrijker was geweest dan onze relatie dan had het die moeilijke tijd ook niet overwonnen.



We zijn samen het spannende pad op gegaan. Eerst naar clubs, later kinkie dansfeesten en privefeestjes, We beleven en doen dat samen. Die verbondenheid en liefde is er nog 1 blik op elkaar is genoeg, we hebben aan ons sexleven wat spanning toegevoegd. En dat heeft ons veel geleerd over onszelf maar ook van elkaar.



en om tot zo'n stap te komen moet je wel open zijn naar elkaar, wij hebben die remmingen naar elkaar ook zeker gehad.

Ik moet wel zeggen dat ik dat allemaal aan mijn man te danken heb. Toen ik door te chatten opleefde door de aandacht en het flirten zei hij " dod als je spanning leuk vind en zoekt laten we daar dan samen wat mee gaan doen" En dat heeft ons tot praten gebracht. Of we dit zouden kunnen doen of we jaloers zouden zijn, of we elkaar erin vertrouwde enz.



Maar de meeste gaan vreemd als ze dat missen en dat zie je dus ook bijna hier gebeuren bij skip. Ik ben blij dat mijn man dat heeft opgepikt want ondanks dat ik al die jaren geen man had aangekeken besef ik wel hoe ik er in had kunnen afglijden.

Hey Skippy,



Even als mannen onder elkaar...



Studies naar geluk in relaties wijzen uit dat wanneer je als stel kinderen krijgt het geluk tussen de partners afneemt. Het gevoel van geluk neemt wel toe omdat je kinderen hebt. Het totaal blijft gelijk.



Jij wilt nu het gevoel terug dat je ooit als partners had. Valt niet bij je vrouw te halen en hopsa daar is het dan: vreemdgaan. Maar als de kinderen het huis uitgaan, herstelt de relatie zich in de meeste gevallen.



Simpel dus. Of je kiest er voor op haar te wachten en ziet af van je neigingen tot tampende seks, kijk wat vaker een porno en trek je eens flink af om je verlangens te temperen en tegelijkertijd te koesteren. (Als je jezelf niet tot in de zevende hemel kunt bevredigen dan weet je dat het niet aan je vrouw ligt en dat zal geen enkele minnares verhelpen)



Of kies er voor het geluk (lees: seks) elders te vinden. Ik denk dat je deze twee woorden door elkaar haalt. Je kunt ook eens overleggen dat je deze gevoelens van vreemdgaan hebt. Gevoelens hebben wil niet zeggen dat je er automatisch gehoor aan moet geven. Uitspreken kan ook helpen.



En dames toch... Jullie maken een lolletje van zijn serieuze vraag (en terecht . Want ik denk dat Skippie hier stiekum hoopt op berichtjes van vrouwen die een avontuurtje wel zien zitten met hem. Een oproep tot tips voor vreemdgaan op een Viva forum? Nou, dat gelooft toch niemand?

met lolletje bedoel ik niet de laatste reacties, die vind ik indrukwekkend. Respect! Zoals Ali G zei.

@Lisannez: goed zo, dat is de juiste volgorde ook, denk ik. En denk trouwens nu niet DAT je per se speciale dingen moet hebben, hoor. Maar gaandeweg dat lezen weet/merk je vanzelf wel wat je spannend lijkt. Dat kan evengoed "normale" (wat is normaal, niet meer dan gemiddeld, toch?), simpele seks zijn, ook niks mis mee!



Ik heb laatste tijd niet (zo) veel nodig (dan ik dacht) om toch heerlijk te genieten.. komt omdat ik er meer voor opensta dan vroeger, meer gerichte aandacht ervoor uittrek (en ook meer gewaardeerd is, omdat ik het niet zo vaak heb, misschien?)