Seks
alle pijlers
Vriend toont geen initiatief tot seks
donderdag 6 januari 2011 om 20:58
Ik heb lang getwijfeld over of ik dit probleem op het forum zou willen delen en gisteren heb ik dan eindelijk de knoop doorgehakt. Dit vooral omdat ik heel benieuwd ben naar hoe ´de buitenwereld´ er nou tegen aan kijkt, het zal mij helpen om het probleem wellicht wat beter in perspectief te zien, of mijn gevoel juist bevestigen.
Ik heb nu al meerdere jaren een relatie met een lieve man. Hij is nogal een binnenvetter, emoties tonen doet hij niet echt, maar hij laat wel op andere manieren zien dat hij van me houdt. Wat echter een groot struikelblok is binnen onze relatie, is de seks, de kwaliteit en ook de hoeveelheid daarvan.
Gelijk in het begin was het al zo dat ik het initiatief moest nemen. Meneer ging er bij liggen en genoot er van, maar deed nooit wat terug. Op dat moment had ik daar heen problemen mee, ik vond het wel opwindend om hem te zien genieten, maar toen het op dezelfde manier door bleef gaan begon het me tegen te staan. Ik wou immers ook wel eens verwend worden.
Dit heb ik uiteindelijk ook bespreekbaar gemaakt, maar in het begin deed hij er amper wat mee. Als hij er al wat mee deed dan voelde het voor mij meer alsof hij meer nadacht over wat hij lekker bij mij zou vinden, dan dat hij nadacht over wat ik lekker zou vinden.
Zo stapelden de ergernissen zich op en op….
Inmiddels, na vele gesprekken en huilbuien, gaat het wel een stuk beter. Hij denkt nu een stuk meer aan me en probeert gevoel te leggen in wat hij doet. Wat echter niet verandert is, is het feit dat hij nog altijd amper initiatief toont in seks, of seksuele handelingen. Ik snap dat niet, hij is toch een gezonde jonge man, hoe moet het dan wel later niet gaan?
Ik heb al van alles bedacht: hij vindt me niet aantrekkelijk, hij is homo…maar dit alles veegt hij van de tafel. Hij zegt dat hij me wel aantrekkelijk vindt en dat hij zeker niet op mannen valt, maar waarom zit hij wat seks betreft dan zo in elkaar? Hij krijgt wel een stijve van me, maar dit betekent lang niet altijd dat hij er wat mee wil doen, dan is hij te moe of dan heeft hij geen tijd. Een man een stijve te doen laten krijgen vind ik ook niks bijzonders, elke vrouw kan dat bij een man volgens mij wel voor elkaar krijgen, dus dit betekent niet echt wat voor mij. Wel wat hij er vervolgens mee doet en dat is dus vaak, helemaal niks.
Zijn werk en stress slorpen hem wel op, maar er zijn nog genoeg momenten dat we samen op de bank liggen. Soms neem ik dan het initiatief, waarop hij aangeeft dat hij te moe/lui is en niks terug kan doen dus dat we het dan beter niet kunnen doen. Zijn verzet is overigens zwakjes, want al snel gaat dit verzet overboord en wordt hij weer verwend met de belofte dat ik de dag daarna aan de beurt ben. Wanneer die dag dan is aangebroken, is het net alsof er een klusje moet gebeuren. Er wordt besproken dat hij me wil verwennen ( heel formeel dus, niet van: ik heb zin in je, maar meer: ik zou nog wat bij je doen, heb je er nu zin in?) Vaak komt het er niet eens van, door drukte of door luiheid. Dan zit hij de hele tijd op de bank en aan het einde van de avond is het dan net alsof hij denkt: oh ja, ik moest nog wat doen…maar als het zo moet dan heb ik er eigenlijk al geen zin meer in. Als ik aangeef dat het als een klusje aanvoelt, dan ontkent hij dat en zegt hij dat het voor hem écht geen klusje is. Dat verklaart voor mij echter niet waarom hij, als hij een keer wel het initiatief neemt tot beffen, na 5/10 minuten beffen plots kan stoppen om te zeggen dat het tijd is en we weg moeten. Dit zegt hij dan zo broodnuchter, dat ik het idee heb dat hij helemaal niet met mij bezig is.
Mijn frustratie en onzekerheid wordt hierdoor groter en groter. Ik voel me kwaad en vraag me af, of ik dan te veel vraag. Maar dit is toch geen normaal gedrag meer van een man?
Bewust neem ik al veel minder initiatief dan normaal. Ik kan hier dus eigenlijk ook niet meer mezelf in zijn. Door dit alles wordt de intimiteit voor mijn gevoel ook minder en krijg ik daardoor ook steeds minder zin in hem. Maar tja, verder is hij echt wel lief en een goede man, alleen wat seks betreft klikken we niet. Ik denk steeds meer en meer aan seksherapie, want ik denk niet dat we hier uitkomen. Na jaren voel ik me redelijk moe gestreden en het enige waar ik naar verlang is een man die uit zichzelf mij eens lekker vast pakt uit en initiatief toont.
Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.
Ik heb nu al meerdere jaren een relatie met een lieve man. Hij is nogal een binnenvetter, emoties tonen doet hij niet echt, maar hij laat wel op andere manieren zien dat hij van me houdt. Wat echter een groot struikelblok is binnen onze relatie, is de seks, de kwaliteit en ook de hoeveelheid daarvan.
Gelijk in het begin was het al zo dat ik het initiatief moest nemen. Meneer ging er bij liggen en genoot er van, maar deed nooit wat terug. Op dat moment had ik daar heen problemen mee, ik vond het wel opwindend om hem te zien genieten, maar toen het op dezelfde manier door bleef gaan begon het me tegen te staan. Ik wou immers ook wel eens verwend worden.
Dit heb ik uiteindelijk ook bespreekbaar gemaakt, maar in het begin deed hij er amper wat mee. Als hij er al wat mee deed dan voelde het voor mij meer alsof hij meer nadacht over wat hij lekker bij mij zou vinden, dan dat hij nadacht over wat ik lekker zou vinden.
Zo stapelden de ergernissen zich op en op….
Inmiddels, na vele gesprekken en huilbuien, gaat het wel een stuk beter. Hij denkt nu een stuk meer aan me en probeert gevoel te leggen in wat hij doet. Wat echter niet verandert is, is het feit dat hij nog altijd amper initiatief toont in seks, of seksuele handelingen. Ik snap dat niet, hij is toch een gezonde jonge man, hoe moet het dan wel later niet gaan?
Ik heb al van alles bedacht: hij vindt me niet aantrekkelijk, hij is homo…maar dit alles veegt hij van de tafel. Hij zegt dat hij me wel aantrekkelijk vindt en dat hij zeker niet op mannen valt, maar waarom zit hij wat seks betreft dan zo in elkaar? Hij krijgt wel een stijve van me, maar dit betekent lang niet altijd dat hij er wat mee wil doen, dan is hij te moe of dan heeft hij geen tijd. Een man een stijve te doen laten krijgen vind ik ook niks bijzonders, elke vrouw kan dat bij een man volgens mij wel voor elkaar krijgen, dus dit betekent niet echt wat voor mij. Wel wat hij er vervolgens mee doet en dat is dus vaak, helemaal niks.
Zijn werk en stress slorpen hem wel op, maar er zijn nog genoeg momenten dat we samen op de bank liggen. Soms neem ik dan het initiatief, waarop hij aangeeft dat hij te moe/lui is en niks terug kan doen dus dat we het dan beter niet kunnen doen. Zijn verzet is overigens zwakjes, want al snel gaat dit verzet overboord en wordt hij weer verwend met de belofte dat ik de dag daarna aan de beurt ben. Wanneer die dag dan is aangebroken, is het net alsof er een klusje moet gebeuren. Er wordt besproken dat hij me wil verwennen ( heel formeel dus, niet van: ik heb zin in je, maar meer: ik zou nog wat bij je doen, heb je er nu zin in?) Vaak komt het er niet eens van, door drukte of door luiheid. Dan zit hij de hele tijd op de bank en aan het einde van de avond is het dan net alsof hij denkt: oh ja, ik moest nog wat doen…maar als het zo moet dan heb ik er eigenlijk al geen zin meer in. Als ik aangeef dat het als een klusje aanvoelt, dan ontkent hij dat en zegt hij dat het voor hem écht geen klusje is. Dat verklaart voor mij echter niet waarom hij, als hij een keer wel het initiatief neemt tot beffen, na 5/10 minuten beffen plots kan stoppen om te zeggen dat het tijd is en we weg moeten. Dit zegt hij dan zo broodnuchter, dat ik het idee heb dat hij helemaal niet met mij bezig is.
Mijn frustratie en onzekerheid wordt hierdoor groter en groter. Ik voel me kwaad en vraag me af, of ik dan te veel vraag. Maar dit is toch geen normaal gedrag meer van een man?
Bewust neem ik al veel minder initiatief dan normaal. Ik kan hier dus eigenlijk ook niet meer mezelf in zijn. Door dit alles wordt de intimiteit voor mijn gevoel ook minder en krijg ik daardoor ook steeds minder zin in hem. Maar tja, verder is hij echt wel lief en een goede man, alleen wat seks betreft klikken we niet. Ik denk steeds meer en meer aan seksherapie, want ik denk niet dat we hier uitkomen. Na jaren voel ik me redelijk moe gestreden en het enige waar ik naar verlang is een man die uit zichzelf mij eens lekker vast pakt uit en initiatief toont.
Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.
donderdag 6 januari 2011 om 21:07
donderdag 6 januari 2011 om 21:23
Het is goed om je hart eens te luchten. Je bent hier volgens mij aan het goede adres.
Wat ik als man erover wil zeggen: Ik zou zo met je man willen ruilen. Jou wensen en verlangens lijken me volstrekt normaal en zijn de toetje in een relatie. Het is wel iets om eens een keer goed uit te zoeken waarom je man niet die verlangens heeft die de meeste mannen wel hebben. Zolang je daar geen antwoord op hebt blijf je vraagtekens houden en ga je misschien aan jezelf twijfelen.
Het is zonde om dit te lang te laten duren. Dus ik zou je zeker willen adviseren om professionele hulp te zoeken als je niet in staat bent tot de kern van het probleem door te dringen of om de negatieve spiraal om te keren. Mocht het dan alsnog niet de door jou zo gewenste verbetering geven (om welke reden dan ook) kun je jezelf in ieder geval niet verwijten er niets aan gedaan te hebben.
Succes
Wat ik als man erover wil zeggen: Ik zou zo met je man willen ruilen. Jou wensen en verlangens lijken me volstrekt normaal en zijn de toetje in een relatie. Het is wel iets om eens een keer goed uit te zoeken waarom je man niet die verlangens heeft die de meeste mannen wel hebben. Zolang je daar geen antwoord op hebt blijf je vraagtekens houden en ga je misschien aan jezelf twijfelen.
Het is zonde om dit te lang te laten duren. Dus ik zou je zeker willen adviseren om professionele hulp te zoeken als je niet in staat bent tot de kern van het probleem door te dringen of om de negatieve spiraal om te keren. Mocht het dan alsnog niet de door jou zo gewenste verbetering geven (om welke reden dan ook) kun je jezelf in ieder geval niet verwijten er niets aan gedaan te hebben.
Succes
donderdag 6 januari 2011 om 23:20
Wil je man met jou in therapie? Welke reactie geeft hij wanneer je dit bespreekbaar maakte; ziet hij het nut ervan in?
In hoeverre masturberen jullie, weten jullie dit van elkaar?
Zijn er andere onderdelen binnen jullie relatie waar er een scheve (machts?)verhouding is?
Ik stel deze vragen omdat de antwoorden je misschien inzicht geven voor een oplossingsrichting. Ik lees jouw verhaal als machteloos en dat je niet wordt gehoord en begrepen. Dat lijkt mij heel vervelend. Sterkte!
Deze vragen stel ik omdat de antwoorden mogelijk inzicht geven richting een oplossing.
In hoeverre masturberen jullie, weten jullie dit van elkaar?
Zijn er andere onderdelen binnen jullie relatie waar er een scheve (machts?)verhouding is?
Ik stel deze vragen omdat de antwoorden je misschien inzicht geven voor een oplossingsrichting. Ik lees jouw verhaal als machteloos en dat je niet wordt gehoord en begrepen. Dat lijkt mij heel vervelend. Sterkte!
Deze vragen stel ik omdat de antwoorden mogelijk inzicht geven richting een oplossing.
zaterdag 8 januari 2011 om 00:15
zaterdag 8 januari 2011 om 11:50
quote:adriel schreef op 06 januari 2011 @ 20:58:
Mijn frustratie en onzekerheid wordt hierdoor groter en groter. Ik voel me kwaad en vraag me af, of ik dan te veel vraag. Maar dit is toch geen normaal gedrag meer van een man?.Nee. Dit zie je eigenlijk vooral bij vrouwen (gelukkig niet bij alle vrouwen )
Mijn frustratie en onzekerheid wordt hierdoor groter en groter. Ik voel me kwaad en vraag me af, of ik dan te veel vraag. Maar dit is toch geen normaal gedrag meer van een man?.Nee. Dit zie je eigenlijk vooral bij vrouwen (gelukkig niet bij alle vrouwen )
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zaterdag 8 januari 2011 om 12:43
@Adriel: het is zelden alleen een seksueel probleem. Er ligt vrijwel altijd eea aan ten grondslag en dat is een kwestie van prioriteiten, keuzes, onzekerheid, onwetendheid en patronen die (daardoor) ontstaan zijn, enz.
Bijna iedereen denkt allereerst vanuit zichzelf, eigen opvoeding en wat je zelf "normaal" vindt, op allerlei vlakken. Je inleven in iets wat je zelf niet kent (in zijn geval jouw seksuele behoefte en beleving) is voor sommigen (die niet zo sterk/bezig zijn met gevoelens en inleven) een ondoenlijke klus. Hij kan geen gedachten lezen. Dus allereerst allebei erkennen dat je anders in elkaar zit. Niet alleen dat mannen en vrouwen verschillen, maar ook van man tot man en vrouw tot vrouw. Vergelijken met anderen is zinloos.
Je zal dus duidelijk moeten vragen en vertellen (openheid geven) over wat jij fijn en belangrijk vindt (op allerlei gebied en ook op seksueel gebied). Het is bij hem ook een kwestie van onwetendheid. Wij vrouwen lezen vaak ervaringen van anderen, in damesbladen, vivaforum enz, mannen vaak hobby/autobladen. Hun kennis en inleven in ervaringen/oplossingen/gevoelens van anderen blijft dus even beperkt.. daarmee weten ze zich geen raad hoe eea positief te veranderen. En ligt die taak dan bij jou, het is niet anders soms.
Een van de "problemen" is dat jij/jullie het als een probleem ziet/zien. Daarmee krijgt het een extra lading: jij verwacht iets van hem en hij voldoet daar niet aan. Tel daarbij op een drukke en hectische baan, (status) en stress kan net teveel worden als jij ook nog dingen verwacht waar hij in "tekortschiet".
Elk mens, m/v heeft een verschillende "stressboog": belasting en belastbaarheid. Je kan niet zeggen: anderen kunnen dat ook, dus jij moet dat ook kunnen. Hij is misschien zeer carriere- en statusgericht (normaal voor mannen), jullie zijn in een opbouwfase, willen materieel goed voor elkaar hebben, enz. Kennelijk loopt hij op zijn tenen en wil dat goed doen, kost dat energie. Waardeer dat ook aan hem. Maar misschien is eea ook te hoog gegrepen en kan jij dat minder belangrijk maken voor hem. Kwaliteit van leven zit ook in genieten van wat je (bereikt) hebt, in uiten van gevoelens, tijd voor elkaar (kunnen) nemen, niet je vrije tijd te moe zijn en moeten bijtanken (=bijv nemen in seks voor sommigen, geven kost dan energie). Bekijk dus of hij niet teveel hooi op zijn vork neemt qua werk en bespreek samen of dat de moeite wel waard is, bij hem past (die baan, dat werk) of ie dat ook leuk vindt (of constant een opgave is), als daardoor te weinig tijd en aandacht voor andere belangrijke dingen overblijft (zoals seks en ontspannen zonder in slaap te vallen).
Verder weet ie waarschijnlijk niet zo goed wat jij nodig hebt en zal je dat moeten "bijbrengen". Liefst op een leuke, spannende en stimulerende manier. Vaak "geef" je in seks wat je zelf zou willen ontvangen. Kijk maar wat je zelf gedaan hebt: jij gaf hem wat je eigenlijk zelf wil krijgen in seks.. Dat wordt niet opgepikt, nee, maar (vaak) hartelijk ontvangen en dat is het dan.
"Aankaarten" wat jij daarmee tekort komt (plus verwijt dat ie dat zelf niet eens kan bedenken) werkt averechts: hij wil het goed doen en "faalt" daarin. Dat soort "gesprekken" werkt volgens mij averechts. Jullie moeten seks niet als "eraan werken" zien, maar als iets leuks, wat nog veel spannender kan. Niet als een extra "opgave" en "ik moet haar morgen "terugbevredigen". En zeker niet zonder dat ie daartoe in de stemming is.
Dus ook andere tijdstippen kiezen (die kies jij nu). Afstappen van dat het spontaan moet ontstaan, wat met zijn stress en vermoeidheid komt het (hem) nooit (spontaan) uit. Liever (in het weekend bijv) alle tijd nemen en zonder extra druk ("moeten presteren" voor jou, jou een plezier doen), moet seks iets zijn waar je over en weer zin in hebt. Niks vervelenders dan seksuele handelingen zonder zelf daar echt zin in te hebben, omdat de ander nog "aan de beurt is".
Alleen nog seks als er zin en tijd van 2 kanten tegelijk is dus!! Timing is belangrijk. Sommige mensen (zoals ikzelf en veel vrouwen trouwens) hebben een "schakelaar": eerst "loskomen" van werk en andere "presteer"/perfectionistische beslommeringen, bijkomen, niet van alles aan je hoofd, maar knop om, relaxt zijn, afstand van andere dingen dus nodig.
Iemand hoeft niet te veranderen daarvoor, je kan wel van je partner vragen tijd en moeite te investeren in samenzijn zoals het voor allebei lekker, opwindend en bevredigend is. Ik denk dat ie alleen maar onzekerder is geworden, misschien weinig ervaring in likken en vrouwen bevredigen, en wat faalangst of hij dat wel kan (en hoe, iedere vrouw is weer anders).. denk dat hij geen idee had, dacht dat jij dat vroegere seks (hij verwend) fijn vond zo.. dat heb je zelf een tijdje in stand gehouden, zonder het te weten, hij wist dat denk ik gewoon niet.
Als jullie patroon er 1 van "faalangst" wordt (seks als invulling van behoefte of prestatie (jou bevredigen) is geworden), dan kan je daar het beste uitkomen door te praten over wat jullie iha van het leven verwachten (goede banen, inkomen, niveau van welvaart) en wat dat kost aan inspanning en energie. Is dat de moeite waard, kan het misschien met minder (en meer tijd/ontspanning). Dat je op 1 lijn zit en begrip toont voor zijn inspanning en dat ook waardeert. Maar dat er ook andere dingen zijn die het leven kwaliteit geven: genieten, tijd met elkaar doorbrengen, gezelligheid, "bijtanken", seks, alles wat je welzijn betreft.
Niet verwijtend, maar met ruimte voor samen groeien en ontwikkelen. Breng het als: het is prettig zoals het is, maar het kan nog veeeeeel spannender! Elkaar ontdekken, fantasie erbij, creatief zijn, experimenteren, afwisselen, en vooral niet 1 "vaste" gebruiksaanwijzing volgen, ook niet als "die werkt". Heb plezier in het proces samen, in het ermee bezig zijn zelf, niet de focus op een geslaagde sekspartij (al dan niet bevredigd zijn), maar de nadruk op hoe lekker het is ermee bezig te zijn. Er zit zoveel meer in, denk in mogelijkheden ipv in "probleemdenken".
Het is vaak de manier waarop je ertegenaan kijkt hoe de lading erop is: een probleem of zien als een verbetering/verandering. Dat eerste is beperkend en "vervelend", het laatste opent meer wegen en mogelijkheden, geeft ruimte.. Vertel om te beginnen wat je fijn vindt aan je relatie en elkaar, spreek je waardering regelmatig uit, en vertel hoe het nog fijner en beter kan. Eerder in de zin van "als we nou eens" ipv: :"ik baal ervan dat..". Geef elkaar de kans om naar elkaar toe te groeien, elkaar en jezelf te kennen, prioriteiten op 1 lijn te krijgen in essentiele zaken van het samenleven.
Veel succes!
Bijna iedereen denkt allereerst vanuit zichzelf, eigen opvoeding en wat je zelf "normaal" vindt, op allerlei vlakken. Je inleven in iets wat je zelf niet kent (in zijn geval jouw seksuele behoefte en beleving) is voor sommigen (die niet zo sterk/bezig zijn met gevoelens en inleven) een ondoenlijke klus. Hij kan geen gedachten lezen. Dus allereerst allebei erkennen dat je anders in elkaar zit. Niet alleen dat mannen en vrouwen verschillen, maar ook van man tot man en vrouw tot vrouw. Vergelijken met anderen is zinloos.
Je zal dus duidelijk moeten vragen en vertellen (openheid geven) over wat jij fijn en belangrijk vindt (op allerlei gebied en ook op seksueel gebied). Het is bij hem ook een kwestie van onwetendheid. Wij vrouwen lezen vaak ervaringen van anderen, in damesbladen, vivaforum enz, mannen vaak hobby/autobladen. Hun kennis en inleven in ervaringen/oplossingen/gevoelens van anderen blijft dus even beperkt.. daarmee weten ze zich geen raad hoe eea positief te veranderen. En ligt die taak dan bij jou, het is niet anders soms.
Een van de "problemen" is dat jij/jullie het als een probleem ziet/zien. Daarmee krijgt het een extra lading: jij verwacht iets van hem en hij voldoet daar niet aan. Tel daarbij op een drukke en hectische baan, (status) en stress kan net teveel worden als jij ook nog dingen verwacht waar hij in "tekortschiet".
Elk mens, m/v heeft een verschillende "stressboog": belasting en belastbaarheid. Je kan niet zeggen: anderen kunnen dat ook, dus jij moet dat ook kunnen. Hij is misschien zeer carriere- en statusgericht (normaal voor mannen), jullie zijn in een opbouwfase, willen materieel goed voor elkaar hebben, enz. Kennelijk loopt hij op zijn tenen en wil dat goed doen, kost dat energie. Waardeer dat ook aan hem. Maar misschien is eea ook te hoog gegrepen en kan jij dat minder belangrijk maken voor hem. Kwaliteit van leven zit ook in genieten van wat je (bereikt) hebt, in uiten van gevoelens, tijd voor elkaar (kunnen) nemen, niet je vrije tijd te moe zijn en moeten bijtanken (=bijv nemen in seks voor sommigen, geven kost dan energie). Bekijk dus of hij niet teveel hooi op zijn vork neemt qua werk en bespreek samen of dat de moeite wel waard is, bij hem past (die baan, dat werk) of ie dat ook leuk vindt (of constant een opgave is), als daardoor te weinig tijd en aandacht voor andere belangrijke dingen overblijft (zoals seks en ontspannen zonder in slaap te vallen).
Verder weet ie waarschijnlijk niet zo goed wat jij nodig hebt en zal je dat moeten "bijbrengen". Liefst op een leuke, spannende en stimulerende manier. Vaak "geef" je in seks wat je zelf zou willen ontvangen. Kijk maar wat je zelf gedaan hebt: jij gaf hem wat je eigenlijk zelf wil krijgen in seks.. Dat wordt niet opgepikt, nee, maar (vaak) hartelijk ontvangen en dat is het dan.
"Aankaarten" wat jij daarmee tekort komt (plus verwijt dat ie dat zelf niet eens kan bedenken) werkt averechts: hij wil het goed doen en "faalt" daarin. Dat soort "gesprekken" werkt volgens mij averechts. Jullie moeten seks niet als "eraan werken" zien, maar als iets leuks, wat nog veel spannender kan. Niet als een extra "opgave" en "ik moet haar morgen "terugbevredigen". En zeker niet zonder dat ie daartoe in de stemming is.
Dus ook andere tijdstippen kiezen (die kies jij nu). Afstappen van dat het spontaan moet ontstaan, wat met zijn stress en vermoeidheid komt het (hem) nooit (spontaan) uit. Liever (in het weekend bijv) alle tijd nemen en zonder extra druk ("moeten presteren" voor jou, jou een plezier doen), moet seks iets zijn waar je over en weer zin in hebt. Niks vervelenders dan seksuele handelingen zonder zelf daar echt zin in te hebben, omdat de ander nog "aan de beurt is".
Alleen nog seks als er zin en tijd van 2 kanten tegelijk is dus!! Timing is belangrijk. Sommige mensen (zoals ikzelf en veel vrouwen trouwens) hebben een "schakelaar": eerst "loskomen" van werk en andere "presteer"/perfectionistische beslommeringen, bijkomen, niet van alles aan je hoofd, maar knop om, relaxt zijn, afstand van andere dingen dus nodig.
Iemand hoeft niet te veranderen daarvoor, je kan wel van je partner vragen tijd en moeite te investeren in samenzijn zoals het voor allebei lekker, opwindend en bevredigend is. Ik denk dat ie alleen maar onzekerder is geworden, misschien weinig ervaring in likken en vrouwen bevredigen, en wat faalangst of hij dat wel kan (en hoe, iedere vrouw is weer anders).. denk dat hij geen idee had, dacht dat jij dat vroegere seks (hij verwend) fijn vond zo.. dat heb je zelf een tijdje in stand gehouden, zonder het te weten, hij wist dat denk ik gewoon niet.
Als jullie patroon er 1 van "faalangst" wordt (seks als invulling van behoefte of prestatie (jou bevredigen) is geworden), dan kan je daar het beste uitkomen door te praten over wat jullie iha van het leven verwachten (goede banen, inkomen, niveau van welvaart) en wat dat kost aan inspanning en energie. Is dat de moeite waard, kan het misschien met minder (en meer tijd/ontspanning). Dat je op 1 lijn zit en begrip toont voor zijn inspanning en dat ook waardeert. Maar dat er ook andere dingen zijn die het leven kwaliteit geven: genieten, tijd met elkaar doorbrengen, gezelligheid, "bijtanken", seks, alles wat je welzijn betreft.
Niet verwijtend, maar met ruimte voor samen groeien en ontwikkelen. Breng het als: het is prettig zoals het is, maar het kan nog veeeeeel spannender! Elkaar ontdekken, fantasie erbij, creatief zijn, experimenteren, afwisselen, en vooral niet 1 "vaste" gebruiksaanwijzing volgen, ook niet als "die werkt". Heb plezier in het proces samen, in het ermee bezig zijn zelf, niet de focus op een geslaagde sekspartij (al dan niet bevredigd zijn), maar de nadruk op hoe lekker het is ermee bezig te zijn. Er zit zoveel meer in, denk in mogelijkheden ipv in "probleemdenken".
Het is vaak de manier waarop je ertegenaan kijkt hoe de lading erop is: een probleem of zien als een verbetering/verandering. Dat eerste is beperkend en "vervelend", het laatste opent meer wegen en mogelijkheden, geeft ruimte.. Vertel om te beginnen wat je fijn vindt aan je relatie en elkaar, spreek je waardering regelmatig uit, en vertel hoe het nog fijner en beter kan. Eerder in de zin van "als we nou eens" ipv: :"ik baal ervan dat..". Geef elkaar de kans om naar elkaar toe te groeien, elkaar en jezelf te kennen, prioriteiten op 1 lijn te krijgen in essentiele zaken van het samenleven.
Veel succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 8 januari 2011 om 21:33
Het klinkt voor mij gewoon als een luie, egoïstische knakker.
Alleen *zeggen* dat hij van je houdt en je wel leuk vindt, is wel lekker makkelijk... Doet hij op andere vlakken wel veel dingen voor je ?
Anders moet je misschien maar eens gaan beslissen of je überhaupt door wil met zo'n egoïstisch iemand, lijkt me...
Alleen *zeggen* dat hij van je houdt en je wel leuk vindt, is wel lekker makkelijk... Doet hij op andere vlakken wel veel dingen voor je ?
Anders moet je misschien maar eens gaan beslissen of je überhaupt door wil met zo'n egoïstisch iemand, lijkt me...
zondag 9 januari 2011 om 02:14
Dit gedrag komt ook best vaak bij mannen voor hoor alleen hoor je daar minder over omdat vrouwen nog maar pas zin in seks mogen hebben en er tegenwoordig vaker aan een vrouw gedacht moet worden en het daarvoor alleen om zijn genot draaide.
Meestal gaat het mis op het moment dat je als vrouw aangeeft wat jezelf precies wilt. En ik ben het steeds meer en meer iets gaan vinden als dat de ander niet genoeg van je houdt als ze hun best niet doen om ervoor te zorgen dat jij het ook naar je zin hebt.
En dat merk je dus aan heel veel verschillend soorten gedrag maar o.a. dat ze wel alles zelf willen maar niets terug willen doen, wel urenlang van jou kunnen genieten maar het zelf na 5 minuten opgeven, jij je best om rekening te houden met zijn wensen, ritme, sterkte etc en zelf komen ze niet verder dan 3 kringentjes in de rondte. Wel zelf genieten van erin zitten en gewoon niet willen snappen dat je daar niet altijd van komt maar wel ook zelf wilt komen.
Kortom het kan aseksualiteit zijn maar ik vind dat je als man of vrouw toch wilt dat je partner geniet en je daardoor ook fijn vindt voor de ander. Het is een vorm van intimiteit. En meestal is het luiheid en mijns inziens desinteresse.
Meestal gaat het mis op het moment dat je als vrouw aangeeft wat jezelf precies wilt. En ik ben het steeds meer en meer iets gaan vinden als dat de ander niet genoeg van je houdt als ze hun best niet doen om ervoor te zorgen dat jij het ook naar je zin hebt.
En dat merk je dus aan heel veel verschillend soorten gedrag maar o.a. dat ze wel alles zelf willen maar niets terug willen doen, wel urenlang van jou kunnen genieten maar het zelf na 5 minuten opgeven, jij je best om rekening te houden met zijn wensen, ritme, sterkte etc en zelf komen ze niet verder dan 3 kringentjes in de rondte. Wel zelf genieten van erin zitten en gewoon niet willen snappen dat je daar niet altijd van komt maar wel ook zelf wilt komen.
Kortom het kan aseksualiteit zijn maar ik vind dat je als man of vrouw toch wilt dat je partner geniet en je daardoor ook fijn vindt voor de ander. Het is een vorm van intimiteit. En meestal is het luiheid en mijns inziens desinteresse.
zondag 9 januari 2011 om 11:12
Helaas voor mij ook herkenbaar, alleen ben ik diegene in onze relatie die weinig initiatief toont. Na vele gesprekken en dingen proberen met mn vriend gaat het nu iets beter. Op een bepaalde manier accepteren dat dat jullie verschillend zijn op dit vlak hoort hier mijn inziens ook bij.
Bij mij ligt het aan onzekerheid, hoevaak mn vriend ook zegt hoe mooi/lekker/opwindend ik ben. Wellicht is het handig om er, samen met je vriend, achter te komen waar het nu daadwerkelijk aan ligt?Je zegt dat jullie er al vele gesprekken over hebben gehad, dus waarschijnlijk ook daarover wel. Maar zoals Suzy65 ook al zegt, het is zelden alleen een seksueel probleem.
Bij mij ligt het aan onzekerheid, hoevaak mn vriend ook zegt hoe mooi/lekker/opwindend ik ben. Wellicht is het handig om er, samen met je vriend, achter te komen waar het nu daadwerkelijk aan ligt?Je zegt dat jullie er al vele gesprekken over hebben gehad, dus waarschijnlijk ook daarover wel. Maar zoals Suzy65 ook al zegt, het is zelden alleen een seksueel probleem.
zondag 9 januari 2011 om 16:36
Ik heb ook zo'n man als in de OP wordt beschreven. Na heel lang erover bakkelijen zijn we naar en sexuoloog gegaan. Daar hebben we veel aan gehad, niet omdat mijn man nu de trucjes van het seksen heeft geleerd, maar wel voor mij om te accepteren dat dit het is met hem, en dat zorgde voor een hoop rust hier in huis.....
Ik heb nog steeds het idee dat ik iets mis, maar er is me te leven.
Voor verder hoe of wat met mijn man en seks, gebruik het loepje.
Ik heb nog steeds het idee dat ik iets mis, maar er is me te leven.
Voor verder hoe of wat met mijn man en seks, gebruik het loepje.
Sterkte. En ja, je mist wel wat. 't zou niet zo moeten zijn toch?
maandag 10 januari 2011 om 01:45
Bedankt voor jullie lieve, waardevolle reacties. In een aantal punten vind ik herkenning, in weer anderen een soort troost.
Nadat ik me op een avond weer afgewezen voelde en ik in huilen ben uitgebarsten, hebben we een goed gesprek gehad. Ik heb hem vervolgens ook laten lezen wat ik hier op het forum heb gezet. Ik had het idee dat het nu beter tot hem door drong dat ik er echt mee zit. Hij heeft me toen meerdere keren gezegd dat hij me echt aantrekkelijk-geil vindt en dat hij het heel vervelend vindt dat ik zo´n naar gevoel kreeg allemaal. Afgewezen voelen was volgens hem helemaal niet nodig, maar hij kon wel begrijpen dat ik het wel zo ervaar.
Uiteindelijk kwam het gesprek uit op zijn werk, dit blijkt nog zwaarder bij hem te wegen dan ik eigenlijk dacht. Ik had al wel door dat hij tegenwoordig onder de stress thuis komt maar ik wist niet dat hij zich er echt zo naar onder voelde. Inmiddels hebben we dan dus ook afgesproken dat hij daar niet lang meer werkt, dat het goed is om een nieuwe baan te gaan zoeken. Gelukkig zijn in je werk is immers toch het belangrijkste. Dit haalt voor mij in ieder geval al wel de druk een beetje van de ketel, want die stress en drukte wens ik hem natuurlijk helemaal niet toe. Ik hoop dat hij zich meer op z´n gemak voelt op een andere plek.
Diezelfde avond nog zijn we ook seksueel bezig gegaan en dit keer was het echt heel prettig. Ik ben eigenlijk wel heel open in wat ik lekker vind en hoe ik het wil en dit keer hield hij daar ook helemaal rekening mee. Dit werd dan ook een prettige avond.
Mijn vriend is, wat seks betreft, van nature overigens wel een beetje lui aangelegd, dat heeft hij ook zelfs een keer toegegeven. Ik ben dan ook blij, dat hij beetje bij beetje verandert en nu steeds meer laat blijken dat hij het belangrijk vind om mij plezier te schenken. Ondertussen moet ik ook proberen om het idd, zoals hier ook al als tip werd aangegeven, het anders te benaderen. Meer als iets leuks en niet met die beladen gesprekken. Ik ga proberen hier rekening mee te houden.
Ondertussen hou ik het gewoon allemaal in de gaten, kijken hoe dit zich ontwikkelt. Mocht het blijven steken, of er een terugval komen, dat vind ik sekstherapie nog altijd een oplossing. Mijn vriend heeft daar niet veel mee, hij vind dat we het zelf wel kunnen oplossen. Toch denk ik, dat als ik aangeef dat het voor mij heel belangrijk is en het ons goed zou doen, hij wel zou instemmen. Maar goed, dat is dus iets voor later, eerst de nieuwe tips in de praktijk brengen en kijken of verandering van werk ook verandering kan aanbrengen in zijn zin in seks en energiepeil.
Ik zie dat er hier meerderen zijn met hetzelfde probleem, ook jullie wens ik allemaal sterkte toe.
Nadat ik me op een avond weer afgewezen voelde en ik in huilen ben uitgebarsten, hebben we een goed gesprek gehad. Ik heb hem vervolgens ook laten lezen wat ik hier op het forum heb gezet. Ik had het idee dat het nu beter tot hem door drong dat ik er echt mee zit. Hij heeft me toen meerdere keren gezegd dat hij me echt aantrekkelijk-geil vindt en dat hij het heel vervelend vindt dat ik zo´n naar gevoel kreeg allemaal. Afgewezen voelen was volgens hem helemaal niet nodig, maar hij kon wel begrijpen dat ik het wel zo ervaar.
Uiteindelijk kwam het gesprek uit op zijn werk, dit blijkt nog zwaarder bij hem te wegen dan ik eigenlijk dacht. Ik had al wel door dat hij tegenwoordig onder de stress thuis komt maar ik wist niet dat hij zich er echt zo naar onder voelde. Inmiddels hebben we dan dus ook afgesproken dat hij daar niet lang meer werkt, dat het goed is om een nieuwe baan te gaan zoeken. Gelukkig zijn in je werk is immers toch het belangrijkste. Dit haalt voor mij in ieder geval al wel de druk een beetje van de ketel, want die stress en drukte wens ik hem natuurlijk helemaal niet toe. Ik hoop dat hij zich meer op z´n gemak voelt op een andere plek.
Diezelfde avond nog zijn we ook seksueel bezig gegaan en dit keer was het echt heel prettig. Ik ben eigenlijk wel heel open in wat ik lekker vind en hoe ik het wil en dit keer hield hij daar ook helemaal rekening mee. Dit werd dan ook een prettige avond.
Mijn vriend is, wat seks betreft, van nature overigens wel een beetje lui aangelegd, dat heeft hij ook zelfs een keer toegegeven. Ik ben dan ook blij, dat hij beetje bij beetje verandert en nu steeds meer laat blijken dat hij het belangrijk vind om mij plezier te schenken. Ondertussen moet ik ook proberen om het idd, zoals hier ook al als tip werd aangegeven, het anders te benaderen. Meer als iets leuks en niet met die beladen gesprekken. Ik ga proberen hier rekening mee te houden.
Ondertussen hou ik het gewoon allemaal in de gaten, kijken hoe dit zich ontwikkelt. Mocht het blijven steken, of er een terugval komen, dat vind ik sekstherapie nog altijd een oplossing. Mijn vriend heeft daar niet veel mee, hij vind dat we het zelf wel kunnen oplossen. Toch denk ik, dat als ik aangeef dat het voor mij heel belangrijk is en het ons goed zou doen, hij wel zou instemmen. Maar goed, dat is dus iets voor later, eerst de nieuwe tips in de praktijk brengen en kijken of verandering van werk ook verandering kan aanbrengen in zijn zin in seks en energiepeil.
Ik zie dat er hier meerderen zijn met hetzelfde probleem, ook jullie wens ik allemaal sterkte toe.
maandag 10 januari 2011 om 07:26
Fijn te lezen dat jullie een goed gesprek en dito seks hebben gehad, Adriel! Goed gedaan!
Het is idd heel belangrijk dat iets als je werk, waar je zoveel tijd mee doorbrengt, ook voldoening geeft en bij je past, je in thuis voelt, uitdaging biedt, ipv vooral op je tenen lopen en stressy. Als je met plezier werkt kost dat stukken minder energie.
Ik hoop dat ie dat snel vindt, denk dat al druk vd ketel is nu dit plan er ligt om iets anders te zoeken en wens jullie veel succes. En nu de ruimte blijven geven (door positief open te zijn) om jullie seksleven zo te houden, op naar fijne ervaringen.. Je zal zien dat het hiermee omkeert en een opwaartse circel wordt (hoe meer leuke seks jullie hebben, hoe aantrekkelijker het wordt, ook voor hem!).
Succes!
Het is idd heel belangrijk dat iets als je werk, waar je zoveel tijd mee doorbrengt, ook voldoening geeft en bij je past, je in thuis voelt, uitdaging biedt, ipv vooral op je tenen lopen en stressy. Als je met plezier werkt kost dat stukken minder energie.
Ik hoop dat ie dat snel vindt, denk dat al druk vd ketel is nu dit plan er ligt om iets anders te zoeken en wens jullie veel succes. En nu de ruimte blijven geven (door positief open te zijn) om jullie seksleven zo te houden, op naar fijne ervaringen.. Je zal zien dat het hiermee omkeert en een opwaartse circel wordt (hoe meer leuke seks jullie hebben, hoe aantrekkelijker het wordt, ook voor hem!).
Succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 12 januari 2011 om 10:56
Hoi Adriel,
Misschien kun je met deze site en tips wat mee:
http://mens-en-samenlevin ... inant-en-toegeeflijk.html
http://www.seksupdate.nl/r/rolverdeling.html
Misschien kun je met deze site en tips wat mee:
http://mens-en-samenlevin ... inant-en-toegeeflijk.html
http://www.seksupdate.nl/r/rolverdeling.html
