vrouw/vriendin gaat vreemd, hoe reageert de man?

12-11-2008 09:06 129 berichten
Alle reacties Link kopieren
Voor de mannen hier! (vrouwen mogen gerust reageren)



Je vrouw/vriendin gaat vreemd en je komt er achter. Hetzij door toeval of door bekentenis.

Hoe ga je ermee om als man? Is de relatie over of is het bespreekbaar en geef je haar nog een kans?

Ik heb het dan puur over vreemd gaan uit pure lust.



Mijn antwoord alvast: Ik zou de relatie er niet voor beeindigen.

Sterker nog, ik denk niet dat ik er veel problemen mee zou hebben. Het is me nog niet overkomen dus ervaring heb ik er nog niet mee.



Ben benieuwd naar jullie reacties
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het alletwee erg vinden.



Het feit dat hij het liever met een ander doet dan met mij, zou mij toch echt een knauw geven in mijn zelfvertrouwen.....denk ik....



Ik vind het overigens wel heel knap van stellen die hiervan bovenop komen. Om het (zelf)vertrouwen weer helemaal op te kunnen bouwen zonder dat je achterdochtig blijft, angstig voor een terugval oid.



Ik weet het niet wat ik zou doen. Ik zou wel ontzettend gekwetst zijn en diep teleurgesteld...
Alle reacties Link kopieren
Mijn zelfvertrouwen gaat er niet aan onderdoor, mijn absolute vertrouwen in de ander wél. Belangrijker misschien nog is dat ik nooit meer 100% blij zou zijn met de ander, er blijft altijd 'iets' wat pijn blijft doen. Het verdwijnen van die ongecompliceerde blijdschap is voor mij wel het grootste breekpunt.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
Alle reacties Link kopieren
Eensch met Roland. Er blijft een kras op de plaat waardoor ie nooit meer helemaal goed klinkt. En als je dan toch besluit door te gaan met de relatie is het voor de ander altijd een krat met munitie om uit te kunnen grijpen.



Iedereen die het ooit overkomen is weet overigens dat "het" je nooit zomaar overkomt, maar dat het een afgewogen risico is dat genomen wordt.
Clowns to the left of me..
Alle reacties Link kopieren
bekentenis vrouw: "schat, ik ben vreemd gegaan"

man: "ok schat is goed, ik wist toch al dat je een beetje vreemd was, mag ik nu verder de wedstrijd afkijken?"
Alle reacties Link kopieren
De tekenen dat mijn vriend een vriendinnetje in het buitenland heeft zijn er. Ik voel me belachelijk dat ik hem naar Schiphol breng en haal terwijl hij op 'zakenreis' moet naar Suriname en de Dominicaanse Republiek. Ik wil geen puriteinse troela zijn (in Japan, Frankrijk, Suriname etc. is een minnares, cocubine of buitenvrouw een cultureel verschijnsel) maar toch. Ik zit hier maar rustig te blijven en probeer om niet gek te worden zoals in Fatal Attraction gebeurde. NB, het kan in zijn genen zitten; het vermoeden is dat zijn vader is vergiftigd om redenen van vreemdgaan... We hebben twee kinderen waarvoor ik het wel erg zou vinden als we nu breken. We zullen een volwassen manier moeten vinden zodat ze hun vader nog steeds (op een respectvolle manier) kunnen zien en een bijlage voor hun studie van hem mogen ontvangen.... Wie heeft hier ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
Ach, mijn vrouw doet zoiets niet .



Als het wel zou gebeuren zou de vertrouwensbreuk inderdaad verschrikkelijk moeilijk te verwerken zijn, maar ik zou de relatie niet beeindigen. Ik zou haar namelijk gewoon niet kunnen missen omdat ik te veel van haar hou.



Het is voor ons allebei ook ons tweede huwelijk, we hebben ook wel wat dingen meegemaakt, en ik denk dat we zoiets ook wel in perspectief zouden kunnen zien mocht het toch gebeuren.



Voorlopig gaan we gewoon samen vreemd, volgens mij is dat leuker, in ieder geval relaxter.
Ik zou haar slaan hahaha
Alle reacties Link kopieren
Je moet het vlgs mij zelf meegemaakt hebben om daar iets over te kunnen zeggen.

Mij is het zelf, gelukkig, nog niet gebeurd, maar ik heb wel ervaring met een buitenechtelijke relatie van mijn vader.

Ik was een jaar of 3 toen dat begon en een jaar of 19 toen het stopte.

Ik kan je vertellen dat mijn moeder haar belofte van het huwelijk op grandioze wijze heeft gehouden, ondanks alle pijn en vernederingen die ze daarvoor heeft moeten slikken.

Ik heb daar diep respect voor.

Maar of het in stand houden van het huwelijk nu echt zo goed is geweest?

Het was bij tijd en wijle bij ons thuis een ware hel op aarde......

Mijn ouders pasten voor geen meter bij elkaar, weet ik nu, nu ik zelf allang volwassen ben en al dik 25 jaar getrouwd.

Als je als echtelieden er achter komt dat je totaal niet bij elkaar past kan je er mi beter mee stoppen.

Want die ene keer vreemd gaan worden er in dat geval meer.

Pas je wel bij elkaar, maar doet zij / hij het om ook een keer wat anders geprobeerd te hebben, geef je samenzijn dan nog niet op.
Alle reacties Link kopieren
Ja hoe ga je daar mee om. Dat is moeilijk zeg.. Als het een keer is gebeurd uit geiligheid dan zou ik daar minder moeite mee hebben dan als ze een ralatie met een ander is aangegaan...
Als het een eenmalig iets is en het had niets te betekenen, waarom dan opbiechten aan jouw partner als die er niets van merkt? Ik zie weinig heil in het ruimen van het eigen geweten voor een misstap die niets zou betekenen. In ruil daarvoor kwets je jouw partner enorm.



Wat niet weet, wat niet deert in dit geval en het is ook hetgene wat wij hebben afgesproken in onze relatie. Ik heb me er echter nooit op hoeven te beroepen en ik vertrouw erop dat hij het ook niet heeft gedaan tot nu toe . Moest het meer zijn dan 1 keer een scheve schaats dan komt het op een gegeven moment toch uit en dan is het uit met de pret.



Ik wil wel de kanttekening maken dat het wel iets anders is voor een buitenechtelijke relatie of consequent vreemdgaan, daarbij kan je gewoon niet pleiten dat "het niets te betekenen" heeft en heeft het veel meer kans om uit te komen.
Alle reacties Link kopieren
mmm... ik heb als stelregel (goddank nog nooit in deze situatie gezeten).. dat indien er vreemd is gegaan dat het dan van belang is hierover niet te liegen.. Dat liegen maakt het zomogelijk nog erger..





Daarmee zeg ik niet dat ik of hij het dan maar zonder meer hoeft te accepteren ! Maar eerlijkheid voor alles.. Ik kan niet beloven dat ik nooit vreemd zou gaan , hij ook niet.. Ik hoop dat ik nooit in die situatie kom.. Al denk ik dan wel weer dat als je in de verleiding komt dat dan ook niet zomaar is.. dan mankeert er waarsch. wat aan je relatie..



Maar dit alles is hypothetisch.. wat als..
Alle reacties Link kopieren
Geen enkele reden is aanvaardbaar. Ofwel even geil zijn, of verliefd zijn op iemand. Je had ook gewoon kunnen nadenken over de gevolgen. Nee, eerder had je moeten nadenken. Niet over de gevolgen, maar waar je mee bezig bent. Kortom, mocht het hier gebeuren, dan meteen exit. Je wilde met hem neuken, dan ga je ook met hem neuken. Eruit, geen genoegdoening voor je. Zijn genoeg mogelijkheden om ook de financiele zaken volledig te omzeilen. Ik doe het meteen als het zo zou blijken te zijn.
Alle reacties Link kopieren
ten eerste denk ik niet dat je vooraf kunt weten hoe je reageerd. ik heb te veel mensen anders zien reageren dan ze vooraf voorspeld hadden, Ipv eruit gooien zien bidden en smeken of een partner bij ze bleef, ipv er mee om kunnen gaan erachter komen dat ze dat toch niet konden.



Nu reageer je vanuit een stabiele situatie waarin je je sterk voelt, maar in verdriet en angst in wanhoop kun je zo anders reageren.



Ik zelf zou mijn man denk ik nu daarvoor niet verlaten en hij ,mij ook niet. Jarenlang liegen en bedriegen zou lastiger voelen op dit moment en vertrouwem schaden.



Maar we zijn beide nuchter en behoorlijk eerlijk dat ik er van uit ga dat we er wel uit gaan komen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:poldervrouw schreef op 06 maart 2011 @ 21:12:

Al denk ik dan wel weer dat als je in de verleiding komt dat dan ook niet zomaar is.. dan mankeert er waarsch. wat aan je relatie..



Maar dit alles is hypothetisch.. wat als..





dit wordt vaak gedacht maar ik weet en zie dat het vaak niet zo is,

Er is vaak iets mis in jezelf. Ik ben ook bijna voor de bijl gegaan maar ik reageerde toen anders dan anders, zat meer in een ik tijdperk na jarenlang zorgen en thuis zitten, ik stond minder sterk in mijn schoenen, ik was de weg kwijt, en dat kan iedereen overkomen dat je dan in zo;n periode anders reageerd dan je altijd had gedacht. Nu achteraf snap ik het nog steeds niet dat ik dat deed en zo er voor open stond, maar in mijn relatie was niets veranderd en mijn man niet minder geweldig. En ik hoor dat dus vaker die veronderstelling dat er dan iets mis moet zijn in je relatie maar mensen vergeten een veel belangrijkere reden en dat kan niet lekkler in je vel zitten zijn een stuk onrust in jezelf.



Waarom gaan veel mensen vreemd in de midelife crisis, dat zegt het al dat is een crisis in jezelf een gevoel "is dit het nou" juist dan hebben ze vaak alles wat hun hartje begeerd, is er niets aan de hand in de relatie maar wel met hun eigen gevoel dat ze nog wat willen nog zich nog niet oud willen voelen enz.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eerst vragen of het veilig is geweest! Als het puur uit zoeken naar genot is geweest en dus maar 1 of 2 keer dan kun je dat in een goede relatie wegpraten en je dus vasthouden aan de leuke dingen die je samen heb gedaan en nog wil doen. Heb je een relatie die al op het randje is dan moet je of besluiten uit elkaar te gaan of afspraken maken betreft dit soort dingen.



Ik denk echter hoe goed je relatie ook is, het vreemdgaan altijd wel iets tussen je in blijft staan. Mijn vrouw ging na 13 jaar huwelijk een keer de fout in op haar werk. Ik merkte het de zelfde dag nog aan haar houding. Ze wees me zelfs eerst af toe ik haar probeerde warm te krijgen voor een robbertje bedtijd. Al heel snel merkte ik toe waarom ze het eerst wat afhield. Dat is, kan ik je zeggen één van de slechtste momenten in me leven geweest. Het was dus niet veilig gebeurd! Dat heb ik haar het mest kwalijk genomen. Maanden hebben we hebben we zonder echte passie seks gehad. Mede door een test die ik graag wilde dat ze ging doen was er gewoon geen ruimte om met passie met elkaar het bed in te duiken. De dag dat de test uitwees dat er niets aan de hand was, voelde alsof we een nieuwe weg in hadden geslagen. Ik zal niet zeggen dat de spetters er altijd vanaf vliegen. Maar het voelt weer als een goede seksuele relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:doddie schreef op 07 maart 2011 @ 09:32:

[...]





dit wordt vaak gedacht maar ik weet en zie dat het vaak niet zo is,

Er is vaak iets mis in jezelf. Ik ben ook bijna voor de bijl gegaan maar ik reageerde toen anders dan anders, zat meer in een ik tijdperk na jarenlang zorgen en thuis zitten, ik stond minder sterk in mijn schoenen, ik was de weg kwijt, en dat kan iedereen overkomen dat je dan in zo;n periode anders reageerd dan je altijd had gedacht. Nu achteraf snap ik het nog steeds niet dat ik dat deed en zo er voor open stond, maar in mijn relatie was niets veranderd en mijn man niet minder geweldig. En ik hoor dat dus vaker die veronderstelling dat er dan iets mis moet zijn in je relatie maar mensen vergeten een veel belangrijkere reden en dat kan niet lekkler in je vel zitten zijn een stuk onrust in jezelf.



Waarom gaan veel mensen vreemd in de midelife crisis, dat zegt het al dat is een crisis in jezelf een gevoel "is dit het nou" juist dan hebben ze vaak alles wat hun hartje begeerd, is er niets aan de hand in de relatie maar wel met hun eigen gevoel dat ze nog wat willen nog zich nog niet oud willen voelen enz.ik zei al.. dat denk ik.. ik ben nog niet in een situatie gekomen dat ik daarover heb moeten nadenken of gevoelens gekregen voor iemand anders.. Ik hoop dat het zo blijft natuurlijk.. Ik ben inmiddels al 15 jaar getrouwd.. en gelukkig ook nog :-)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al 30 jaar samen met mijn man en het gebeurde bij mij toen we al 23 jaar samen waren, en ik had ervoor elke verleiding kunnen weerstaan, had mijn mening over vreemd gaan, zag niet eens dat iemand me versierde, dan verwacht je zeker niet dat dat ooit zou gaan veranderen. en toch gebeurde het,
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:MarcT schreef op 07 maart 2011 @ 10:00:

Maanden hebben we hebben we zonder echte passie seks gehad. Maar dus wel sex gehad. Waarom?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan zeggen heel veel overeenkomsten te hebben met doddie. Ik ben ook, na 15 jaar, in de verleiding gekomen. En zeker niet omdat het thuis niet goed en fijn was. Ik kan me zelfs geen leven zonder mijn vriend voorstellen. Voor mij was het toen ook een periode van zelf niet lekker in mijn vel zitten. Had totaal niks met mijn relatie of vriend te maken. Gelukkig kwam mijn vriend er op tijd achter en ben ik niet daadwerkelijk vreemdgegaan.

Ik heb ons beide heel veel verdriet aangedaan, maar we zijn eruit gekomen. Sterker zelfs! Heel af en toe heb ik nog even een momentje van spijt en verdriet. Het feit dat ik mijn vriend toen zoveel pijn heb aangedaan maakt me ontzettend verdrietig.



Nu, na 17 jaar, nog steeds heerlijk gelukkig samen en genieten we van een open relatie en swingen.
Alle reacties Link kopieren
quote:ritmeester schreef op 07 maart 2011 @ 10:38:

[...]



Maar dus wel sex gehad. Waarom?Ik persoonlijk denk dat met een condoom een stuk minder passie vol is. Maar het houden van was er gewoon nog. Hoewel ik er best moeite mee had die eerste paar keer weer samen. Het is gelukkig gesleten en eigenlijk heb ik het achter me gelaten. Het is nog wel een keer tijdens een ruzie op tafel gekomen. Maar wat voelde ik me vals toen...
Alle reacties Link kopieren
Lastig. Ik ga hier niet zeggen dat het meteen einde verhaal is. Hangt volledig van de situatie en allerlei factoren af. En ik vind het nogal een verschil of het iets eenmaligs was of wekenlang bedrog met "overwerken", "zakenreizen" en de hele mikmak.
Alle reacties Link kopieren
quote:poldervrouw schreef op 07 maart 2011 @ 10:03:

[...]





ik zei al.. dat denk ik.. ik ben nog niet in een situatie gekomen dat ik daarover heb moeten nadenken of gevoelens gekregen voor iemand anders.. Ik hoop dat het zo blijft natuurlijk.. Ik ben inmiddels al 15 jaar getrouwd.. en gelukkig ook nog :-)@doppie:

"maar mensen vergeten een veel belangrijkere reden en dat kan niet lekkler in je vel zitten zijn een stuk onrust in jezelf."



En toen was je rond de 40 he...?
Alle reacties Link kopieren
quote:anoniem38546811 schreef op 14 november 2008 @ 00:42:

De situatie is voor mij zo bizar onwaarschijnlijk, dat het me moeite kost me er een goede voorstelling van te maken. Maar goed, de fantasie maar eens aan het werk gezet, en daar kwam uit:



- met mijn vrouw zou ik toch eens goed moeten praten. Einde huwelijk is het hoe dan ook niet, maar het zou wel reden tot zorg zijn

- met de man in kwestie zou het gesprek iets korter zijn. Ik dacht aan teksten als "zal ik de rest van je gebit ook verwijderen, of snap je de boodschap inmiddels?"



Wat een vreemde reaktie. Je hebt met je vrouw een afspraak en die heeft zij geschonden. Waarom moet je dan een andere vent op zijn gezicht gaan timmeren ? Wist hij uberhaupt wel van die afspraak af ?

Misschien heeft je vrouw hem wel wijsgemaakt dat ze single was of een open relatie had ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
Alle reacties Link kopieren
Dat ligt er aan de leeftijd waarop ik hem ontmoette Marc. kan 16 zijn of 25 jaar ik heb het soms over de tijd dat we samen zijn en soms over het aantal huwelijks jaren.



Ik vertel mijn Leeftijd niet.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
iemand die gelijk een ander op zijn bek gaat rammen is in mijn ogen geen haar beter dan de vreemdgaander, Het is je patrner die vreemd gaat en die de afspraak over monogamie niet nakomt. Niet dat je die dan maar in elkaar moet slaan overigens
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven