vrouw/vriendin gaat vreemd, hoe reageert de man?

quote:MarcT schreef op 07 maart 2011 @ 17:04:

[...]





Ik persoonlijk denk dat met een condoom een stuk minder passie vol is.Dat condoom was het enige verschil, en daarom vond je het sex zonder passie? Ah ja. Laten we het er op houden dat wij elkaar niet snel gaan verstaan quote:Maar het houden van was er gewoon nog. Hoewel ik er best moeite mee had die eerste paar keer weer samen. Het is gelukkig gesleten en eigenlijk heb ik het achter me gelaten. Het is nog wel een keer tijdens een ruzie op tafel gekomen. Maar wat voelde ik me vals toen...Dat is behoorlijk vals ja.

quote:doddie schreef op 07 maart 2011 @ 09:32:

[...]





Waarom gaan veel mensen vreemd in de midelife crisis, dat zegt het al dat is een crisis in jezelf een gevoel "is dit het nou" juist dan hebben ze vaak alles wat hun hartje begeerd, is er niets aan de hand in de relatie maar wel met hun eigen gevoel dat ze nog wat willen nog zich nog niet oud willen voelen enz.



Wat een herkenbaar vehaal Dodie, mijn nu ex overkwam dat

ook maar ipv praten zoch ze haar heil bij een ander.



Ik had altijd gedacht dat er wel zou kunnen omgaan met

vreemdgaan, kan iedereen overkomen toch?



Alleen toen het zover was reageerde ik toch anders, ik voelde

zo'n weerzin van alles wat er gebeurde dat ik toch ben

opgestapt.

Misschien had het ook te maken met het gedrag van mijn ex.

In plaats van de hand in eigen boezem te steken was het

eigenlijk alleen MIJN schuld en moest ik vooral niet zeuren

want "tja zulke dingen gebeuren nu eenmaal"

quote:flauwekul schreef op 12 november 2008 @ 10:32:

Aan het einde van mijn huwlijk heb ik gezoend met een ander, verder wilde ik niet gaan. Ik wilde toen al scheiden, maar durfde het niet tegen mijn man te zeggen. Na die zoen heb ik het wel gelijk gezegd en ook dat ik het huwlijk niet meer zag zitten.



Hij wilde er toen nog aan werken en verder gaan met het huwlijk. Ik mocht zelfs kijken wat ik voor die ander voelde en dan terugkomen bij hem, zo wanhopig was hij.



Ik heb de scheiding wel doorgezet en ben nu al meer dan een jaar bij die man waar ik toen mee gezoend heb.



Bah. Zo wanhopig was hij. Hij lijkt mij in deze juist de enige volwassene die doorheeft dat een relatie altijd een werk in uitvoering is. Er samen aan werken is inderdaad moeilijker dan gelijk naar de volgende stappen als het even niet goed gaat.

Ik mag hopen dat de man waar je nu mee bent jou verlaat en zijn vrienden gaat vertellen dat jij wanhopig bent in plaats van een volwassene

Ik hoop van mezelf dat ik er rustig en beleefd onder kan blijven.

Dan eens bespreken hoe en wat en waarom en met wie. En zijn adres



En dan afhankelijk van wie en waarom zal ik verder kijken denk ik.



Als ze met een vrouw wat doet, tja, dat kan ik wel vergeven

quote:heaven31 schreef op 12 november 2008 @ 13:15:

hier na 14 jaar manlief die vreemdging..

hij depressief,ik geen zin meer in zo'n negatieve man,dus eigen leventje leiden.

elkaar kwijtgeraakt.

sloten elkaar compleet van elkaar af,en dat met 2 kinderen.

ik deed mijn ding hij de zijne.



alleen toen hij was vreemdgegaan,knakte er iets in hem.

hij was kapot dat het zover was gekomen,wist niet hoe hij het me moest vertellen.

maar wel gelijk opgebiecht..fikse ruzzie,want laten we eerlijk zijn.

al loopt je relatie slecht,zoiets is ontzettend pijnlijk..

ik was ontzettend gekwetst..

we hebben veel gepraat,en besloten om na 14 jaar de boel weer op de rit te zetten.

ik praat niet goed wat hij heeft gedaan,maar bij ons is het van 2 kanten gekomen..

maar ik heb veel vriendinnen,en kon mijn verhaal altijd goed kwijt.

hij was depressief en kon voor zijn gevoel nergens heen,ook thuis bij mij kon hij niet terecht...ik had hem al opgegeven..



ergens ben ik blij dat dit is gebeurd..dit heeft ons even flink met de neus op de feiten gedrukt.

we houden zielsveel van elkaar,en nu 4 maanden later gaat het erg goed..

al loop ik af en toe nog wel eens met mijn gevoel van wantrouwen tegen een muur.

maar dit heeft tijd nodig.



en jawel!! ook ik heb altijd gezegd,dat mocht er 1 iemand vreemd gaan ben ik de eerste die opstapt.

nou j ziet het Hulde! tenminste iemand die nog de volwassenheid en de intelligentie heeft om problemen op te lossen

quote:VinSoft schreef op 09 maart 2011 @ 20:22:

[...]





Hulde! tenminste iemand die nog de volwassenheid en de intelligentie heeft om problemen op te lossen



Klinkt allemaal mooi dat praten, spijt en "ervoor gaan" maar als

het vertrouwen weg is kan je nog zo graag willen maar dan lukt

het niet meer.



Geloof me, in theorie is het allemaal te beredeneren maar als je

het meemaakt is het echt anders.

Iedere sms die ze binnen krijgt denk je " ze zal toch niet" een

half uur te laat thuis en je knaagt op je nagels.

Een aardige draad om te lezen is "Hoe verder te gaan na vreemdgaan partner" dat is de praktijk achter veel theorie in

deze draad.

quote:doddie schreef op 07 maart 2011 @ 09:32:

[...]



dit wordt vaak gedacht maar ik weet en zie dat het vaak niet zo is,

Er is vaak iets mis in jezelf. Ik ben ook bijna voor de bijl gegaan maar ik reageerde toen anders dan anders, zat meer in een ik tijdperk na jarenlang zorgen en thuis zitten, ik stond minder sterk in mijn schoenen, ik was de weg kwijt, en dat kan iedereen overkomen dat je dan in zo;n periode anders reageerd dan je altijd had gedacht. Nu achteraf snap ik het nog steeds niet dat ik dat deed en zo er voor open stond, maar in mijn relatie was niets veranderd en mijn man niet minder geweldig. En ik hoor dat dus vaker die veronderstelling dat er dan iets mis moet zijn in je relatie maar mensen vergeten een veel belangrijkere reden en dat kan niet lekkler in je vel zitten zijn een stuk onrust in jezelf.



Waarom gaan veel mensen vreemd in de midelife crisis, dat zegt het al dat is een crisis in jezelf een gevoel "is dit het nou" juist dan hebben ze vaak alles wat hun hartje begeerd, is er niets aan de hand in de relatie maar wel met hun eigen gevoel dat ze nog wat willen nog zich nog niet oud willen voelen enz.Dit is bijna eng, zo herkenbaar.....

quote:ritmeester schreef op 08 maart 2011 @ 10:56:

[...]

Dat condoom was het enige verschil, en daarom vond je het sex zonder passie? Ah ja. Laten we het er op houden dat wij elkaar niet snel gaan verstaan





[...]



Dat is behoorlijk vals ja.Ja dat condoom was het grote verschil. Het omdoen en de gedachten waarom maakte het al een paar keer tot een "ik moet me er overheen zetten" spelletje. De passie was dan gewoon helemaal weg. Toen alles goed bleek te zijn was het ook toen de eerste keer (ren) nog best vreemd. Maar gelukkig heeft de lust en liefde het toe gewonnen...

Ikzelf laat het van de situatie afhangen, al denk ik dat het vertrouwen een zodanige knauw krijgt door een ''misstap'' van welk van de partners ook, dat de kans errug groot is dat de relatie dan op de klippen loopt....



Gek dat ik dit zeg terwijl mijn relatie door het absolute gebrek aan seks in de gevarenzone is terechtgekomen. Ik hoop dat we er met hulp/therapie (waar ze achter staat!) hier doorheen komen...

quote:VinSoft schreef op 09 maart 2011 @ 20:18:

[...]





Bah. Zo wanhopig was hij. Hij lijkt mij in deze juist de enige volwassene die doorheeft dat een relatie altijd een werk in uitvoering is. Er samen aan werken is inderdaad moeilijker dan gelijk naar de volgende stappen als het even niet goed gaat.

Ik mag hopen dat de man waar je nu mee bent jou verlaat en zijn vrienden gaat vertellen dat jij wanhopig bent in plaats van een volwassene

Werken aan de relatie, daar heb je er twee voor nodig, en het voorbeeld van heaven laat zien dat je niets te vechten hebt omdat je alleen staat, het is ook niet werken aan je zelf of "liefde is een werkwoord"



het is werken aan jezelf kun je die ander accepteren omdanks de verschillen is de liefde groot genoeg om die te overbruggen, kun je relativeren onzien of een probleem zo onoverkomelijk is dat het de relatie onmogelijk maakt of kun je je richten op wat er wel is?



Iemand die dus de relatie verlaat die heeft niet meer genoeg liefde om de ander te aanvaarden zoals die is. die gaat weg van problemen of teleurstellingen en zoekt het elders, met kans op zelfde teleurstellingen.



Die kan inderdaad wanhopig overkomen als iemand zo vecht tegen beter weten in, als die wel werkt aan de relatie en er achter komt dat er weinig te vechten valt met iemand die het al opgegeven heeft.



Iemand die aan zichzelf werkt zal het verdriet zeker voelen maar vanuit die liefde ook los kunnen laten en die komt er ook wel weer overheen, omdat werken aan jezelf altijd een positieve uitkomst heeft.



Overigens kan ook iemand die een relatie verlaat aan zichzelf werken, soms kun je er ook achter komen dat je op een verkeerde weg zit. Maar het is in mijn ogen dus niet werken aan een relatie. De oplossingen zitten in jezelf. Zelfs als de ander er niets aan lijkt te willen doen.

quote:doddie schreef op 10 maart 2011 @ 22:28:





Iemand die dus de relatie verlaat die heeft niet meer genoeg liefde om de ander te aanvaarden zoals die is. die gaat weg van problemen of teleurstellingen en zoekt het elders, met kans op zelfde teleurstellingen.



.



Bij vreemdgaan vind ik dat toch anders liggen, de vreemdganger

schend de belangrijkste afspraken binnen een relatie, de

vertrouwens band.



De vreemdganger neemt weloverwogen een risico zijn relatie

op te geven als hij seks heeft met een ander.

Kan een vreemganger dan nog verlangen dat zijn partner

op basis van liefde bij hem blijft?

Als hij geluk heeft doet die partner dat anders heeft hij/zij pech.



Natuurlijk kan je in een nieuwe relatie ook teleurgesteld worden,

dat is weer een risico dat de bedrogen partij wel of niet neemt.



Ik heb meer respect voor mensen die voor ze vreemdgaan

aan de bel trekken dan de personen die achteraf krokodillen-

tranen janken onder het mom "het is me overkomen wat heb ik spijt"

het is mij als man ook overkomen .ook mijn vrouw is na een relatie van dik 11 jaar vreemdgegaan en niet 1 keer maar meerdere keren .waarbij ze zich ook even liet zwanger prikken .

kijk voor mij is er dan maar 1 besluit compleet uit me huurhuis geflikkerdt .ik zelf baan opgezegdt in het buitenland waar ik voor verhuisdt was naar haar .me huurhuis hier opgezegdt en eind van de maand verhuis ik terug naar nl.

ben al blij dat ik alles in holland nog hadt aangehouden

edit: dubbel

quote:hollebollegijs schreef op 11 maart 2011 @ 10:39:

[...]





Ik heb meer respect voor mensen die voor ze vreemdgaan

aan de bel trekken dan de personen die achteraf krokodillen-

tranen janken onder het mom "het is me overkomen wat heb ik spijt"





Maar zo gaat het vaak niet omdat er dan geen vreemdgaan zou plaatsvinden.



Het gaat geleidelijk.



Is dat chatten al vreemdgaan, een foto sturen? Mijn man zei terecht dat alles wat je doet en niet verteld eigenlijk al vreemdgaan is omdat als het niet zo was je het gewoon kunt vertellen, maar het begint bij een flirt, een chat, een foto sturen, een telefoontje, en zelf maak je je wijs dathet nog geen vreemdgaan is en zo kom in je neerwaardse spiraal en zit je er steeds dieper en dieper in, laat de aandacht je opleven, en wil je ook niet graag kiezen, je weet dat vertellen grote kans betekend dat je moet stoppen en dat wil je (nog) niet. Maar dan is er nog geen zoen gegeven, heeft er geen sex plaatsgevonden en voor je gevoel ben je ook nog niet in de fout gegaan, heb je nog niet iets op te biechten. Op moment dat dat wel moet zit je er al veel te diep in, ben je al te laat en dat gaat dus wel geleidelijk. In begin lijkt het zo onschuldig. ik denk dat er maar weinig vreemdgaanders zijn die van te voren het hebben zien aankomen en gevoel hebben dat ze iets moesten bespreken. Dan moet je al een sterk gevoel hebben dat je iets wil of iets mist in de relatie.

Als ik voor mezelf praat was dat er niet had ik niet geweten wat ik vooraf had moeten bespreken. tegen det tijd dat je dat wel beseft zit je er al meer in dan je had gewild. Is er al te veel gebeurd wat je dn ook had moeten vertellen en niet hebt gedaan omdat er toen nog niets aan de hand leek.



Daarbij wil een vreemdgaander niet kiezen, ze weten dat vertellen het einde van het feestje betekend. ze weten dat ze moeten kiezen op dat moment en daar zijn ze nog niet aan toe. Het zou zo simpel zijn als het zo werkte. Maar een vreemdgaander wil beide EN die partner EN die spanning. anders was hij al lang opgestapt of gestopt.

Om het te kunnen vertellen wat er speelt zal je je zo veilig moeten voelen bij je partner, maar zolang het nog zo wordt veroordeeld dat je zulke gevoelens krijgt (zomaar ook nieuwsgierig zijn naar sex met een ander) zolang we nog steeds het monogame eeuwig durende sprookje naleven (waar meer dan de helft van de relatie's dit niet kan waarmaken) zal het eerlijk vertellen OOK betekenen dat je je partner pijn doet en in shock brengt. en zolang je dat nog in de hand hebt en die verleiding weerstaat is het daarvoor nog te vroeg, dat moment dat je dat niet meer kunt ben je te laat.



ik had verdorie een man met begrip waar ik alles aan kon vertellen en zelfs ik was er als de dood voor. Gelukkig zag hij het zelf wel bijtijds.



Ik zeg dus niet dat een vreemdgaander kan verwachten dat die liefde bij de partner er is om het te vergeven en het een plek te geven dat is ook nergens te lezen in mijn reactie.



Ik zeg dat wat er ook plaats vind in die relatie het geen gevecht is voor de relatie maar een werken aan jezelf hoe je met dit soort zaken om gaat en dat kan dus ook besluiten zijn dat je met een partner niet gelukkig gaat worden vanwege bv een dergelijk bedrog.



Een conclusie dat je het niet kan vergeven en blijft verwijten, dan kun je beter uit elkaar gaan.



Maar het is altijd een leerschool /groeiproces voor jezelf hoe je met iemand samen of liever alleen dergelijke tegenslagen, hindernissen en valkuilen overwint. en het is de liefde voor de ander ie je ondanks alles door laat gaat met die gene omdat je die ondanks dit alles niet kwijt wil.



en dan liggen oplossingen voor het grootste deel bij jezelf, je kunt wel zelf er anders tegen aan kijken of jezelf veranderen, en als je weet hoe lastig dat al is wat verwacht je dan dat een ander voor jou kan veranderen?

quote:doddie schreef op 11 maart 2011 @ 17:43:

[...]





Het gaat geleidelijk.



Is dat chatten al vreemdgaan, een foto sturen? Mijn man zei terecht dat alles wat je doet en niet verteld eigenlijk al vreemdgaan is omdat als het niet zo was je het gewoon kunt vertellen, maar het begint bij een flirt, een chat, een foto sturen, een telefoontje, en zelf maak je je wijs dathet nog geen vreemdgaan is en zo kom in je neerwaardse spiraal





Dat is een goed punt, er is een groot grijs gebied tussen

wat nog te verklaren is als pure interesse en aandacht en

vreemdgaan en het voortraject daarvan.



Persoonlijk denk ik dat je heel veel van iemand moet

houden om je vreemdgaande partner te kunnen vergeven.

Die liefde moet samengaan met een rotsvast vertrouwen

dat het niet nog een keer gebeurd.

quote:marcel1972 schreef op 11 maart 2011 @ 13:51:

het is mij als man ook overkomen .ook mijn vrouw is na een relatie van dik 11 jaar vreemdgegaan en niet 1 keer maar meerdere keren .waarbij ze zich ook even liet zwanger prikken .

kijk voor mij is er dan maar 1 besluit compleet uit me huurhuis geflikkerdt .ik zelf baan opgezegdt in het buitenland waar ik voor verhuisdt was naar haar .me huurhuis hier opgezegdt en eind van de maand verhuis ik terug naar nl.

ben al blij dat ik alles in holland nog hadt aangehoudenTja als ze ook nog zwanger zou raken, dan is het voor mij ook klaar. Dat is een brug te ver. Ik zie het al voor me, het kind opvoeden van de man waarmee zij is vreemd gegaan.

quote:doddie schreef op 11 maart 2011 @ 17:43:

[...]





Maar zo gaat het vaak niet omdat er dan geen vreemdgaan zou plaatsvinden.



Het gaat geleidelijk.



Is dat chatten al vreemdgaan, een foto sturen? Mijn man zei terecht dat alles wat je doet en niet verteld eigenlijk al vreemdgaan is omdat als het niet zo was je het gewoon kunt vertellen, maar het begint bij een flirt, een chat, een foto sturen, een telefoontje, en zelf maak je je wijs dathet nog geen vreemdgaan is en zo kom in je neerwaardse spiraal en zit je er steeds dieper en dieper in, laat de aandacht je opleven, en wil je ook niet graag kiezen, je weet dat vertellen grote kans betekend dat je moet stoppen en dat wil je (nog) niet. Maar dan is er nog geen zoen gegeven, heeft er geen sex plaatsgevonden en voor je gevoel ben je ook nog niet in de fout gegaan, heb je nog niet iets op te biechten. Op moment dat dat wel moet zit je er al veel te diep in, ben je al te laat en dat gaat dus wel geleidelijk. In begin lijkt het zo onschuldig. ik denk dat er maar weinig vreemdgaanders zijn die van te voren het hebben zien aankomen en gevoel hebben dat ze iets moesten bespreken. Dan moet je al een sterk gevoel hebben dat je iets wil of iets mist in de relatie.

Als ik voor mezelf praat was dat er niet had ik niet geweten wat ik vooraf had moeten bespreken. tegen det tijd dat je dat wel beseft zit je er al meer in dan je had gewild. Is er al te veel gebeurd wat je dn ook had moeten vertellen en niet hebt gedaan omdat er toen nog niets aan de hand leek.



Daarbij wil een vreemdgaander niet kiezen, ze weten dat vertellen het einde van het feestje betekend. ze weten dat ze moeten kiezen op dat moment en daar zijn ze nog niet aan toe. Het zou zo simpel zijn als het zo werkte. Maar een vreemdgaander wil beide EN die partner EN die spanning. anders was hij al lang opgestapt of gestopt.

Om het te kunnen vertellen wat er speelt zal je je zo veilig moeten voelen bij je partner, maar zolang het nog zo wordt veroordeeld dat je zulke gevoelens krijgt (zomaar ook nieuwsgierig zijn naar sex met een ander) zolang we nog steeds het monogame eeuwig durende sprookje naleven (waar meer dan de helft van de relatie's dit niet kan waarmaken) zal het eerlijk vertellen OOK betekenen dat je je partner pijn doet en in shock brengt. en zolang je dat nog in de hand hebt en die verleiding weerstaat is het daarvoor nog te vroeg, dat moment dat je dat niet meer kunt ben je te laat.



ik had verdorie een man met begrip waar ik alles aan kon vertellen en zelfs ik was er als de dood voor. Gelukkig zag hij het zelf wel bijtijds.



Ik zeg dus niet dat een vreemdgaander kan verwachten dat die liefde bij de partner er is om het te vergeven en het een plek te geven dat is ook nergens te lezen in mijn reactie.



Ik zeg dat wat er ook plaats vind in die relatie het geen gevecht is voor de relatie maar een werken aan jezelf hoe je met dit soort zaken om gaat en dat kan dus ook besluiten zijn dat je met een partner niet gelukkig gaat worden vanwege bv een dergelijk bedrog.



Een conclusie dat je het niet kan vergeven en blijft verwijten, dan kun je beter uit elkaar gaan.



Maar het is altijd een leerschool /groeiproces voor jezelf hoe je met iemand samen of liever alleen dergelijke tegenslagen, hindernissen en valkuilen overwint. en het is de liefde voor de ander ie je ondanks alles door laat gaat met die gene omdat je die ondanks dit alles niet kwijt wil.



en dan liggen oplossingen voor het grootste deel bij jezelf, je kunt wel zelf er anders tegen aan kijken of jezelf veranderen, en als je weet hoe lastig dat al is wat verwacht je dan dat een ander voor jou kan veranderen?@Hollebollegijs: Helemaal gelijk heb je. Je kunt nl als je al geilend onderweg bent naar je neukertje, ook even gaan nadenken over waar je mee bezig bent. Omdraaien! Denken aan wat je eigen leven voor invloed heeft op je partner. Ze is trouw, wacht op je. Of misschien hij is trouw en wacht op je. Ik heb het meerdere malen gezien in mijn omgeving. Hij was zoooooo boeiend! Mn clit ging er van jeuken want mijn man deed niks meer met me. Dus ging ik naar die spannende lekkere vent en ik voelde me zoooo lekker bij hem. En dan als die doppie hier proberen goed te praten dat ze het toch deed. Want ze had eigenlijk niet in de gaten dat het al zo diep zat en zo ver zou komen. Lekker goedkoop en makkelijk om dan maar na het vreemdgaan te verlangen dat hij het accepteert. Ze wist nl niet dat ze met een ander ging.... Nee, ze was er tenslotte zelf niet bij, of niet dan?

ten eerst marc geloof ik dat je 1 keer een typefout kunt maken maar dat je me nu nog doppie noemt doet me vermoeden dat je slecht kunt lezen en erg snel invult,



Blijkt ook wel want dan had je er niet overheen gelezen dat ik vreemd gaan al zie als dingen voor je houden en liever niet vertellen, jij maakt daar al van dat ik dus sex had achter mijn mans rug om had, een stel bepaald nog altijd met elkaar wat onder vreemdgaan valt en wat de regels zijn. Mijn man wist van mijn chatten ook dat wel eens erotisch was en het was zijn gevoel van "tot hoelang heb je hier genoeg aan ga je straks niet stiekum afspreken" ik denk dat hij daar inderdaad gelijk in had want de druk om af te spreken van andere kant was groot waar ik het spannende via internet al genoeg vond, maar ik merkte wel hoe je afglijd en denk zeker dat dat gevaar er op gegeven moment aanwezig was geweest. Een kopje koffie drinken om iemand te ontmoeten is dat al vreemdgaan? Maar dat je het liever niet zou vertellen maakt al dat het minder onschuldig is. en zo ben je aan het afglijden en steeds afwegen. Hij heeft me bijtijds uit die neergaande spiraal gehaald maar ik weet dus nu hoe dat gaat.En omdat ik in een IK periode zat was ik meer bezig met wat ik wilde dan met mijn relatie, want je partner is belangrijk maar soms vind je jezelf nog belangrijker.



Ik heb ook niets afgedwongen, mijn man stelde zelfs voor iets met hetgeen ik had gevonden te gaan doen, "als je spanning zoekt laten we het dan samen doen" en we zijn gaan praten over wat me er in aantrok, wat het met me deed enz, en mijn man zei "dat ik die behoefte niet hebt betekend niet dat jij dat ook niet hoeft te hebben"



Wij kwamen er door de gesprekken achter dat we eerder uit gewoonte voor monogamie gekozen hadden en zelf helemaal niet zo jaloers of bang aangelegd waren, We besloten dus samen dat we dat er in onze relatie ruimte kon komen, niets afgedwongen dus.



Je komt heel vijandig over als je reageerd, voor zover ik weet heb ik niets met je gehad dan soms een meningsverschil.



Ik denk dat je je mening ook wel kunt geven zonder op de persoon te spelen, dat probeer ik ook. en je hoeft dan zeker niet hele reacties van me te gaan quoten.



en verder laat ik alleen zien hoe je net als jullie kan denken, net zulke normen en waarde kunt hebben en hoe het mij en andere toch overkwam,, ik leg dan ook uit hoe dat kwam waar het in zat, in de hoop dat andere het wel bijtijds zien en herkennen.



Maar ben ik van mening dat iedereen ook jij marc en bv hollebollegijs in zo;n periode dus vreemd kunnen gaan ondanks dat ze nu denken dat ze het nooit zullen doen. Ik kan het me nu achteraf ook al bijna niet meer voorstellen dat ik toen zo reageerde, en kan alleen maar achteraf proberen te doorgronden waarom ik zo van mijn geloof af ging. en gezien het vele vreemdgaan mag je concluderen dat het een valkuil voor iedereen kan zijn, als het werkelijk zo simpel was als gewoon niet doen vraag ik me af waarom het dan toch zo vaak gebeurd, blijkbaar omdt het toch niet zo simpel gaat, dat je dus soms in je leven jezelf belangrijker vind en egoisticher bent en minder sterk reageerd dan je normaal van jezelf verwacht



Jij ziet dat als goedpraten, ik praat niets goed ik vind het nl even verkeerd als jij maar fouten in je leven daar kun je van leren en het heeft voor ons veel goed gebracht dat we zijn gaan praten en ons leven zo anders hebben ingericht, Ons leven is erna alleen maar leuker geworden, en dat vind mijn man ook.



Misschien was het dus ook wel goed dat dit moest gebeuren om er ook echt over na te gaan denken en niet alleen maar te volgen wat iedereen doet en normaal wordt gevonden.

[...]

[...]

[...]

Helemaal eens met Doddie. Zo herkenbaar. De deugden van monogamie worden mi zwaar overschat. Niet dat wij nou rondneukend door het leven gaan, maar er zijn heel veel dingen eindeloos belangrijker dan die opgelegde exclusiviteit.



Overigens heb ik helemaal niemand eeuwige trouw beloofd. Dat wordt op het gemeentehuis niet meer gevraagd en met de kerk heb ik niets te maken, daar hebben wij nl helemaal geen beloftes afgelegd.

quote:BWitched schreef op 16 maart 2011 @ 07:35:

Helemaal eens met Doddie. Zo herkenbaar. De deugden van monogamie worden mi zwaar overschat. Niet dat wij nou rondneukend door het leven gaan, maar er zijn heel veel dingen eindeloos belangrijker dan die opgelegde exclusiviteit.



Overigens heb ik helemaal niemand eeuwige trouw beloofd. Dat wordt op het gemeentehuis niet meer gevraagd en met de kerk heb ik niets te maken, daar hebben wij nl helemaal geen beloftes afgelegd.



Ach gus, we hebben geen beloftes afgelegd..... Dus t mag.



Quote: " De deugden van monogamie worden mi zwaar overschat. Niet dat wij nou rondneukend door het leven gaan, maar er zijn heel veel dingen eindeloos belangrijker dan die opgelegde exclusiviteit."



[...]

[...]