Seks
alle pijlers
Wat is jullie mening?
zaterdag 11 december 2010 om 07:40
Hoi ik heb een vraag aan jullie.
Ik heb een man leren kennen op mijn werk. In het begin vond ik hem wel aardig, maar ik wist niet dat ik speciale gevoelens voor hem had. Toen gingen we naar elkaar mailen en bekende hij op een gegeven moment dat hij helemaal gek van me is. Daarom wilde hij geen contact meer.
Maar ik was der inmiddels achtergekomen dat ik hem ook wel heel leuk vond. Nu is het probleem dat hij getrouwd is en kinderen heeft en ik zelf ook samenwoon. We hebben dat gezegd tegen elkaar, maar beseffen we wel heel verliefd op elkaar zijn. Daarmee zijn de wederzijdse gevoelens en verlangens ook in beeld gekomen. En die zijn heel erg sterk. We hebben elkaar al een paar keer een kus gegeven en ik heb hem wel over zijn been geaaid enzo, maar meer nog niet.
We hebben dus ons best gedaan om alles netjes en gewoon vriendschappelijk te houden, maar er zijn zoveel gevoelens. Ook wordt ons mailcontact steeds vuriger. Ik wil echt met hem naar bed en hij ook dolgraag met mij maar we zitten allebei in een relatie en die willen we niet opgeven.
Toen hebben we verder gedacht en kwam der opeens een heel speciaal idee. Hij vindt het leuk als we met een heel speciaal game beginnen. In dat game mag ik overal bij hem aanzitten, maar hij niet actief aan mij. Hij heeft ook gezegd dat ik hem mag handcuffen. Dan kan hij zelf niets doen.
Dit geeft mij heel speciaal gevoel. Ik mag overal bij hem aankomen en hij is in handboeien. Ik heb een relatie, maar het is voor mij minder vast dan voor hem. Daarom zou ik de stap om met hem intiem te worden makkelijker kunnen maken. Hij is aan de andere kant met een vrouw samen en hij mag niet vreemd gaan in zijn relatie. Hij wil graag met mij deze game beginnen, want als hij het doet heeft hij gevoel dat hij niet vreemd gaat. Zelf vind ik ook dat daar wat in zit, want hij "doet" uiteindelijk niets. Ik vind hem heel lekker en wil zelf ook heel graag, maar het is voor mij wel allemaal heel nieuw. Het gevoel dat ik alles mag en hij niet vind ik heel spannend. Het is een opwindend gevoel en een gevoel van macht. Zijn hij en ik nou heel verkeerd bezig? Wat vinden jullie? Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie mening geven???
Ik heb een man leren kennen op mijn werk. In het begin vond ik hem wel aardig, maar ik wist niet dat ik speciale gevoelens voor hem had. Toen gingen we naar elkaar mailen en bekende hij op een gegeven moment dat hij helemaal gek van me is. Daarom wilde hij geen contact meer.
Maar ik was der inmiddels achtergekomen dat ik hem ook wel heel leuk vond. Nu is het probleem dat hij getrouwd is en kinderen heeft en ik zelf ook samenwoon. We hebben dat gezegd tegen elkaar, maar beseffen we wel heel verliefd op elkaar zijn. Daarmee zijn de wederzijdse gevoelens en verlangens ook in beeld gekomen. En die zijn heel erg sterk. We hebben elkaar al een paar keer een kus gegeven en ik heb hem wel over zijn been geaaid enzo, maar meer nog niet.
We hebben dus ons best gedaan om alles netjes en gewoon vriendschappelijk te houden, maar er zijn zoveel gevoelens. Ook wordt ons mailcontact steeds vuriger. Ik wil echt met hem naar bed en hij ook dolgraag met mij maar we zitten allebei in een relatie en die willen we niet opgeven.
Toen hebben we verder gedacht en kwam der opeens een heel speciaal idee. Hij vindt het leuk als we met een heel speciaal game beginnen. In dat game mag ik overal bij hem aanzitten, maar hij niet actief aan mij. Hij heeft ook gezegd dat ik hem mag handcuffen. Dan kan hij zelf niets doen.
Dit geeft mij heel speciaal gevoel. Ik mag overal bij hem aankomen en hij is in handboeien. Ik heb een relatie, maar het is voor mij minder vast dan voor hem. Daarom zou ik de stap om met hem intiem te worden makkelijker kunnen maken. Hij is aan de andere kant met een vrouw samen en hij mag niet vreemd gaan in zijn relatie. Hij wil graag met mij deze game beginnen, want als hij het doet heeft hij gevoel dat hij niet vreemd gaat. Zelf vind ik ook dat daar wat in zit, want hij "doet" uiteindelijk niets. Ik vind hem heel lekker en wil zelf ook heel graag, maar het is voor mij wel allemaal heel nieuw. Het gevoel dat ik alles mag en hij niet vind ik heel spannend. Het is een opwindend gevoel en een gevoel van macht. Zijn hij en ik nou heel verkeerd bezig? Wat vinden jullie? Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie mening geven???
zaterdag 11 december 2010 om 14:32
Stoutemeid, het kan toch niet oprecht zo zijn dat je hier oprechte aanmoediging had verwacht? Vind jij het normaal om met een getrouwde man wiens partner van niets weet seksspelletjes te gaan doen, omdat een echte relatie er niet in zit vanwege zijn gezin? En dan hebben we het niet eens over jouw eigen partner.
Die vraag is hier al gesteld, hoe zou jij het vinden als jouw partner dit achter jouw rug om zou doen?
Je moet echt terugkomen in de realiteit en je niet zo laten meeslepen. En die verleifdheid? Ach, dat is net als een griepje, dat gaat vanzelf over.
Die vraag is hier al gesteld, hoe zou jij het vinden als jouw partner dit achter jouw rug om zou doen?
Je moet echt terugkomen in de realiteit en je niet zo laten meeslepen. En die verleifdheid? Ach, dat is net als een griepje, dat gaat vanzelf over.
zaterdag 11 december 2010 om 15:29
Zo complex is die situatie niet hoor, waar jullie in zitten. Eerder nogal cliché...
Er zijn gewoon twee smaken, of je doet het niet vanwege jouw relatie en zijn gezin. Of je doet het wel en je hebt schijt aan je relatie en zijn gezin.
Oh nee drie, jullie kunnen ook nog stoppen met de huidige relaties of deze open gooien en hier met elkaar mee doorgaan.
Maak er asjeblieft niet zo`n zogenaamd ingewikkeld drama verhaal van.
Er zijn gewoon twee smaken, of je doet het niet vanwege jouw relatie en zijn gezin. Of je doet het wel en je hebt schijt aan je relatie en zijn gezin.
Oh nee drie, jullie kunnen ook nog stoppen met de huidige relaties of deze open gooien en hier met elkaar mee doorgaan.
Maak er asjeblieft niet zo`n zogenaamd ingewikkeld drama verhaal van.
zaterdag 11 december 2010 om 15:36
Je reactie verbaast mij ook, Stoutemeid. Als je het echt zo voelt, heb je wel enorm in je eigen straatje gedacht. En nee, ik ben met zo'n opmerking absoluut niet uit om je te kwetsen.
Voor mijn maatstaven zijjn jullie alle twee al over de scheef gegaan, trouwens.
Ik hoop dat je gauw een knoop door kunt hakken, want je zit er wel mee.
Voor mijn maatstaven zijjn jullie alle twee al over de scheef gegaan, trouwens.
Ik hoop dat je gauw een knoop door kunt hakken, want je zit er wel mee.
zaterdag 11 december 2010 om 15:44
quote:doddie schreef op 11 december 2010 @ 10:04:
........ je nog opgepakt kan worden voor ontvoering, aanrading en misschien wel verkrachting....
Is dit niet een beetje overdreven? (niet onaardig bedoeld hoor!) Als beiden ermee instemmen dat één in de handboeien wil is er toch geen strafbaar feit?
@stoute meid: sorry dat je dan zo wakker bent geschud maar wat jullie doen is inderdaad wel vreemdgaan, ook al weet hij het te brengen als iets onschuldigs (wel leuk gevonden van hem) ... ook al voelt het nu spannend allemaal als je dit doorzet heb je straks allemaal verliezers. Misschien als je het idee wel leuk vind kun je het eens met je eigen vriend proberen?
........ je nog opgepakt kan worden voor ontvoering, aanrading en misschien wel verkrachting....
Is dit niet een beetje overdreven? (niet onaardig bedoeld hoor!) Als beiden ermee instemmen dat één in de handboeien wil is er toch geen strafbaar feit?
@stoute meid: sorry dat je dan zo wakker bent geschud maar wat jullie doen is inderdaad wel vreemdgaan, ook al weet hij het te brengen als iets onschuldigs (wel leuk gevonden van hem) ... ook al voelt het nu spannend allemaal als je dit doorzet heb je straks allemaal verliezers. Misschien als je het idee wel leuk vind kun je het eens met je eigen vriend proberen?
zaterdag 11 december 2010 om 15:58
wowwwww... wat krijg je een enorme lading moralistische vingertjes over je heen, wat een angst en frustratie lees ik tussen de regels door. Maar jij bent natuurlijk wel precies datgene waar elke vrouw bang voor is, dus ik snap dat wel.
Ik kijk er (als man) ietsje anders tegenaan.
Ik ben het er wel mee eens dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt dat dat geen vreemdgaan is. Zo begon het voor mij namelijk ook ongeveer, het leek onschuldig, maar het leidde wel tot 2 echtscheidingen.
Aan de andere kant, de vrouw waarmee ik vreemdging bleek wel de liefde van mijn leven te zijn en we zijn na 3 jaar nog net zo verliefd als destijds, en inmiddels zelfs getrouwd.
Ik denk dat het belangrijk is dat je een stapje terugdoet en probeert de gevolgen te overzien zonder jezelf voor de gek te houden. Als jullie een affaire beginnen zal dat hoogstwaarschijnlijk veel leed veroorzaken. Maar als jullie het niet doen ook. Hoeveel leed, en bij wie precies, hangt van de situatie en de betrokken af. En ik zou daarbij vooral kijken naar de onschuldigen in het verhaal, de kinderen.
Ik wens je wijsheid.
Ik kijk er (als man) ietsje anders tegenaan.
Ik ben het er wel mee eens dat je jezelf voor de gek houdt als je denkt dat dat geen vreemdgaan is. Zo begon het voor mij namelijk ook ongeveer, het leek onschuldig, maar het leidde wel tot 2 echtscheidingen.
Aan de andere kant, de vrouw waarmee ik vreemdging bleek wel de liefde van mijn leven te zijn en we zijn na 3 jaar nog net zo verliefd als destijds, en inmiddels zelfs getrouwd.
Ik denk dat het belangrijk is dat je een stapje terugdoet en probeert de gevolgen te overzien zonder jezelf voor de gek te houden. Als jullie een affaire beginnen zal dat hoogstwaarschijnlijk veel leed veroorzaken. Maar als jullie het niet doen ook. Hoeveel leed, en bij wie precies, hangt van de situatie en de betrokken af. En ik zou daarbij vooral kijken naar de onschuldigen in het verhaal, de kinderen.
Ik wens je wijsheid.
zaterdag 11 december 2010 om 16:03
Cernunnos, mag er met een vingertje gewezen worden als er kinderen in het spel zijn? Hoe verliefd ook, en hoe oprecht ook de gevoelens van TO, als er een huwelijk met kinderen mee gemoeit zijn, mag je zoiets gewoon niet doen, zonder overleg met de moeder van die kinderen. Dat ben je aan je eigen verleden verplicht.
Gooi het dan open, en ga met z'n vieren een hapje eten, als alles zo oprecht en eerlijk is. Zorg er dan voor dat de twee verliezers weten waar hun partner mee bezig is.
Gooi het dan open, en ga met z'n vieren een hapje eten, als alles zo oprecht en eerlijk is. Zorg er dan voor dat de twee verliezers weten waar hun partner mee bezig is.
zaterdag 11 december 2010 om 16:11
Je vindt de reacties hard, maar kom op, je bent toch gewoon naïef als dat geen vreemdgaan is? Bovendien, áls het op deze manier al geen vreemdgaan zou zijn dan wil hij je een soort dubbele schuld in je schoenen schuiven om zelf maar vrijuit te gaan. Hoe liefdevol is dat?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 11 december 2010 om 16:17
Katherina, heb je mijn laatste regel gelezen? Ik zeg toch ook dat het belangrijk is om juist naar de kinderen te kijken?
Maar op die moralistische manier met het vingertje wijzen werkt niet, dan projecteer je je eigen moraal en angst op iemand anders, en dat gaat altijd genegeerd worden, en terecht.
In ons geval waren de kinderen bijvoorbeeld opgelucht en blij dat het tot een echtscheiding kwam omdat hun moeder al jaren aan het wegkwijnen was in een dood huwelijk, en nu totaal opleefde. Je kan als buitenstaander de situatie van een ander niet voldoende inschatten om moralistisch te worden vind ik.
Ik vind het zinvoller om haar aan te moedigen om een goede en wijze beslissing te nemen, en ze moet dan zelf inschatten wat dat is.
Maar op die moralistische manier met het vingertje wijzen werkt niet, dan projecteer je je eigen moraal en angst op iemand anders, en dat gaat altijd genegeerd worden, en terecht.
In ons geval waren de kinderen bijvoorbeeld opgelucht en blij dat het tot een echtscheiding kwam omdat hun moeder al jaren aan het wegkwijnen was in een dood huwelijk, en nu totaal opleefde. Je kan als buitenstaander de situatie van een ander niet voldoende inschatten om moralistisch te worden vind ik.
Ik vind het zinvoller om haar aan te moedigen om een goede en wijze beslissing te nemen, en ze moet dan zelf inschatten wat dat is.
zaterdag 11 december 2010 om 16:22
quote:Cernunnos schreef op 11 december 2010 @ 16:17:
Katherina, heb je mijn laatste regel gelezen? Ik zeg toch ook dat het belangrijk is om juist naar de kinderen te kijken?
Maar op die moralistische manier met het vingertje wijzen werkt niet, dan projecteer je je eigen moraal en angst op iemand anders, en dat gaat altijd genegeerd worden, en terecht.
In ons geval waren de kinderen bijvoorbeeld opgelucht en blij dat het tot een echtscheiding kwam omdat hun moeder al jaren aan het wegkwijnen was in een dood huwelijk, en nu totaal opleefde. Je kan als buitenstaander de situatie van een ander niet voldoende inschatten om moralistisch te worden vind ik.
Ik vind het zinvoller om haar aan te moedigen om een goede en wijze beslissing te nemen, en ze moet dan zelf inschatten wat dat is.Dus jij hebt je kinderen eerlijk opgebiecht dat papa en mama uit elkaar zijn gegaan omdat er een ander in het spel was, waarmee je eerst even hebt uitgeprobeerd of het wel lekker lag tussen de lakens? Jij mag het moralistisch noemen hoe wij reageren, ik noem het achterbaks wat voor spel zij spelen. Wel opvallend trouwens, dat uitgerekend degene die de reacties moralistisch vindt, ook een vreemdganger is (geweest)....
Katherina, heb je mijn laatste regel gelezen? Ik zeg toch ook dat het belangrijk is om juist naar de kinderen te kijken?
Maar op die moralistische manier met het vingertje wijzen werkt niet, dan projecteer je je eigen moraal en angst op iemand anders, en dat gaat altijd genegeerd worden, en terecht.
In ons geval waren de kinderen bijvoorbeeld opgelucht en blij dat het tot een echtscheiding kwam omdat hun moeder al jaren aan het wegkwijnen was in een dood huwelijk, en nu totaal opleefde. Je kan als buitenstaander de situatie van een ander niet voldoende inschatten om moralistisch te worden vind ik.
Ik vind het zinvoller om haar aan te moedigen om een goede en wijze beslissing te nemen, en ze moet dan zelf inschatten wat dat is.Dus jij hebt je kinderen eerlijk opgebiecht dat papa en mama uit elkaar zijn gegaan omdat er een ander in het spel was, waarmee je eerst even hebt uitgeprobeerd of het wel lekker lag tussen de lakens? Jij mag het moralistisch noemen hoe wij reageren, ik noem het achterbaks wat voor spel zij spelen. Wel opvallend trouwens, dat uitgerekend degene die de reacties moralistisch vindt, ook een vreemdganger is (geweest)....
zaterdag 11 december 2010 om 16:27
Eens met cernunnos ik weet net als hij hoe je eigen grenzen kunnen vervagen en je in een neergaande spriraal kunt komen. Ik heb er zelf voorgestaan. Het was mijn eigen man die me wakker schudde en die me wees op wat in dit topic ook al is aangehaald, "als het geen vreemdgaan is waarom zou je het dan niet gewoon aan je partner kunnen vertellen?" Dat ik bepaalde dingen niet vertelde was omdat ik drommels goed wist dat die er niet blij mee zou zijn en dan weet je ook zelf wel dat het gevaarlijk spel is en al onder vreemdgaan valt.
Ik ben zeker niet moralistisch, maar ik vind wel dat je moet staan voor je daden en daar de consequentie van moet dragen, Wil je dit spelen? Accepteer dan ook het gezeik, het geruzie, het verdriet van je partner/ doe je dat niet meet je met twee maten, je wil in veiligheid en geborgenheid van je relatie blijven maar eigenlijk ook los en meer vrij zijn.
Aan die vrijheid afdwingen zit een prijskaartje aan dit spel zit een consequntie. En natuurlijk kun je die ontwijken door het stiekum te doen, tal van mensen die doen dat momenteel, maar maak het voor jezelf niet mooier, je weet dat je er mee vreemdgaat.
en ik weet hoe je daar in kan proberen te schipperen, een kopje koffie drinken is toch nog geen vreemdgaan, een keer bellen toch ook niet? Jij hebt het al luchtiger over alleen een zoen.
Maar als het geen vreemdgaan was dan had je het s;avond gewoon thuis kunnen delen en kunnen zeggen, "heb vandaag toch zo heerlijk staan te zoenen met mijn collega!"
Kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af of dit is wat je wil. Vraag je af of je tot vreemdgaanders wil behoren.
Zelf heb ik het wel besproken (en daar heeft mijn man me zeker bij geholpen) de dingen die jullie willen snap ik maar ik hoef er niet voor vreemd te gaan, Onze relatie is gewoon meer open geworden met ruimte voor dergelijke verlangens met anderen
Ik snap je dus wel maar vind jullie keus een verkeerde.
Ik ben zeker niet moralistisch, maar ik vind wel dat je moet staan voor je daden en daar de consequentie van moet dragen, Wil je dit spelen? Accepteer dan ook het gezeik, het geruzie, het verdriet van je partner/ doe je dat niet meet je met twee maten, je wil in veiligheid en geborgenheid van je relatie blijven maar eigenlijk ook los en meer vrij zijn.
Aan die vrijheid afdwingen zit een prijskaartje aan dit spel zit een consequntie. En natuurlijk kun je die ontwijken door het stiekum te doen, tal van mensen die doen dat momenteel, maar maak het voor jezelf niet mooier, je weet dat je er mee vreemdgaat.
en ik weet hoe je daar in kan proberen te schipperen, een kopje koffie drinken is toch nog geen vreemdgaan, een keer bellen toch ook niet? Jij hebt het al luchtiger over alleen een zoen.
Maar als het geen vreemdgaan was dan had je het s;avond gewoon thuis kunnen delen en kunnen zeggen, "heb vandaag toch zo heerlijk staan te zoenen met mijn collega!"
Kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af of dit is wat je wil. Vraag je af of je tot vreemdgaanders wil behoren.
Zelf heb ik het wel besproken (en daar heeft mijn man me zeker bij geholpen) de dingen die jullie willen snap ik maar ik hoef er niet voor vreemd te gaan, Onze relatie is gewoon meer open geworden met ruimte voor dergelijke verlangens met anderen
Ik snap je dus wel maar vind jullie keus een verkeerde.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 11 december 2010 om 16:31
Jolie besef dat niets menselijlks ons vreemd is, ik heb de grootste moraal ridders ook zien vreemdgaan uit de zelfde angst maar ook zelfde verlangens.
Als je sterk in je schoenen staat, alles goed loopt dan kun je je sommige dingen en keuzes niet voorstellen, maar je bent nooit je hele leven even sterk, even standvastig en even verstandig, het kan al die mensen die het nu zo veroordelen echt ook gebeuren dat ze verkeerde keuze;s gaan maken in hun leven.
Als je sterk in je schoenen staat, alles goed loopt dan kun je je sommige dingen en keuzes niet voorstellen, maar je bent nooit je hele leven even sterk, even standvastig en even verstandig, het kan al die mensen die het nu zo veroordelen echt ook gebeuren dat ze verkeerde keuze;s gaan maken in hun leven.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 11 december 2010 om 16:36
zaterdag 11 december 2010 om 16:42
@doddie: tuurlijk, dat begrijp ik ook. Iedereen kan een keer in zijn leven de fout ingaan op allerlei gebieden. Alleen in de context van het verhaal vond ik het nogal opvallend dat een (ex)vreemdganger het opneemt voor een vreemdganger en dat hij van mening is dat eenieder die daar niet voor kiest en dus commentaar geeft vanuit die visie (waar een forum voor bedoeld is) dan wel een moraalridder zal zijn. Dat hij er een andere moraal op na houdt dan een ander, maakt hem niet beter of wijzer dan een ander, wat hij met de term moraalridder wel impliceert....
zaterdag 11 december 2010 om 16:46
quote:doddie schreef op 11 december 2010 @ 16:36:
Al die mensen met hun moraal zouden eens moeten bedenken dat als het zo simpel was er niet zo ontzettend veel mensen vreemd gingen en er veel meer de juiste keus en afweging zouden maken.Precies, dingen lijken vaak simpel en zwart/wit, maar zo is het maar zelden. En misschien moet je toch het een of ander meegemaakt hebben om dat in te zien. En foute keuzes horen daar misschien ook wel bij.
Al die mensen met hun moraal zouden eens moeten bedenken dat als het zo simpel was er niet zo ontzettend veel mensen vreemd gingen en er veel meer de juiste keus en afweging zouden maken.Precies, dingen lijken vaak simpel en zwart/wit, maar zo is het maar zelden. En misschien moet je toch het een of ander meegemaakt hebben om dat in te zien. En foute keuzes horen daar misschien ook wel bij.
zaterdag 11 december 2010 om 16:56
quote:stoutemeid schreef op 11 december 2010 @ 07:40:
Zijn hij en ik nou heel verkeerd bezig? Wat vinden jullie? Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie mening geven???Ja jullie zijn alletwee verkeerd bezig en wat ik vind en mijn mening over jullie hoef je verder echt niet te horen want daar zal je niet vrolijk van worden.
Zijn hij en ik nou heel verkeerd bezig? Wat vinden jullie? Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie mening geven???Ja jullie zijn alletwee verkeerd bezig en wat ik vind en mijn mening over jullie hoef je verder echt niet te horen want daar zal je niet vrolijk van worden.
zaterdag 11 december 2010 om 18:10
Ik ben geen moraal ridder als het om vreemdgaan gaat, want het gebeurt veel vaker dan je denkt en aangezien een mens van nature niet monogaam is kan het best een hele klus zijn eeuwig trouw te blijven, maar hou jezelf niet voor de gek TO, want dit is gewoon vreemdgaan en daar hangt meestal een heel hoog prijskaartje aan.
zaterdag 11 december 2010 om 21:18
Nou nou. Ik heb weer heel veel reacties gezien. Ik heb weer veel klappen van jullie gehad. Ook reacties die me aan het denken zetten. Maar er zat wel begrip in. Dat waardeer ik wel. Dank jullie wel. Ook al die boze reacties.
Ik zit er nog steeds over te denken. Ja, als het zo makkelijk was om onze relatie "open" te maken. Ja. Dan was alles anders. Maar zo is het niet. Maar ik wil jullie nog wel wat toevoegen. Hij en ik hebben echt ontzettend veel gemeen. Hobbies, interesses, kijk op het leven en ja, we denken ook het zelfde over sex.
En dat ik al uitgebreid met hem heb staan te zoenen, is niet waar. Het is nog maar twee keer gebeurd. En het ging steeds om een kusje op de mond meer niet. We hebben dus helemaal niet uitgebreid gestaan ofzo. Hij gebruikt me echt niet. Integendeel, hij was juist steeds degene die maar bleef zeggen dat het niet kan en inderdaad, vanwege de argumenten die jullie hier ook hebben aangehaald. En over dat verliefdheid als een griepje, zo weer over. Ja, dat dachten wij ook, maar zo makkelijk is het dus niet. We hebben het nu naar elkaar erkend en geprobeerd om hier zorgvuldig mee om te gaan, maar nu worden de gevoelens steeds sterker. En zoals hij als ik zijn ongelukkig op sexgebied in onze "eigen" relatie. Daarom is het voor ons zo frustrerend. Het is echt een verboden en onmogelijke liefde van twee mensen die zielsveel van elkaar houden maar niet kunnen. Dat was de reden dat we zo zijn gaan nadenken of er niet toch een mogelijkheid was. Het is allemaal zo moeilijk en het doet me soms zoveel verdriet. Ik hoop dat jullie dat ook begrijpen en ons niet alleen als een stel stiekeme viespeuken zijn.
Ik zit er nog steeds over te denken. Ja, als het zo makkelijk was om onze relatie "open" te maken. Ja. Dan was alles anders. Maar zo is het niet. Maar ik wil jullie nog wel wat toevoegen. Hij en ik hebben echt ontzettend veel gemeen. Hobbies, interesses, kijk op het leven en ja, we denken ook het zelfde over sex.
En dat ik al uitgebreid met hem heb staan te zoenen, is niet waar. Het is nog maar twee keer gebeurd. En het ging steeds om een kusje op de mond meer niet. We hebben dus helemaal niet uitgebreid gestaan ofzo. Hij gebruikt me echt niet. Integendeel, hij was juist steeds degene die maar bleef zeggen dat het niet kan en inderdaad, vanwege de argumenten die jullie hier ook hebben aangehaald. En over dat verliefdheid als een griepje, zo weer over. Ja, dat dachten wij ook, maar zo makkelijk is het dus niet. We hebben het nu naar elkaar erkend en geprobeerd om hier zorgvuldig mee om te gaan, maar nu worden de gevoelens steeds sterker. En zoals hij als ik zijn ongelukkig op sexgebied in onze "eigen" relatie. Daarom is het voor ons zo frustrerend. Het is echt een verboden en onmogelijke liefde van twee mensen die zielsveel van elkaar houden maar niet kunnen. Dat was de reden dat we zo zijn gaan nadenken of er niet toch een mogelijkheid was. Het is allemaal zo moeilijk en het doet me soms zoveel verdriet. Ik hoop dat jullie dat ook begrijpen en ons niet alleen als een stel stiekeme viespeuken zijn.
zaterdag 11 december 2010 om 21:27
quote:stoutemeid schreef op 11 december 2010 @ 21:18:
Daarom is het voor ons zo frustrerend. Het is echt een verboden en onmogelijke liefde van twee mensen die zielsveel van elkaar houden maar niet kunnen. Dat was de reden dat we zo zijn gaan nadenken of er niet toch een mogelijkheid was. Het is allemaal zo moeilijk en het doet me soms zoveel verdriet. Ik hoop dat jullie dat ook begrijpen en ons niet alleen als een stel stiekeme viespeuken zijn.
Als jullie werkelijk Romeo en Julia zijn, kan deze man beter eerst alles opbiechten aan zijn vrouw en op zichzelf gaan wonen, voordat jullie een relatie opstarten. Tot die tijd is het een affaire en daar komt meestal niet veel goeds van.
Ik ben ook ooit halsoverkop verliefd geworden op een man die bezet was, maar ik paste ervoor om tweede viool te spelen. Mijn (ex)vriend had geen kinderen, dus was onze situatie wel makkelijker dan die van jullie.
Daarom is het voor ons zo frustrerend. Het is echt een verboden en onmogelijke liefde van twee mensen die zielsveel van elkaar houden maar niet kunnen. Dat was de reden dat we zo zijn gaan nadenken of er niet toch een mogelijkheid was. Het is allemaal zo moeilijk en het doet me soms zoveel verdriet. Ik hoop dat jullie dat ook begrijpen en ons niet alleen als een stel stiekeme viespeuken zijn.
Als jullie werkelijk Romeo en Julia zijn, kan deze man beter eerst alles opbiechten aan zijn vrouw en op zichzelf gaan wonen, voordat jullie een relatie opstarten. Tot die tijd is het een affaire en daar komt meestal niet veel goeds van.
Ik ben ook ooit halsoverkop verliefd geworden op een man die bezet was, maar ik paste ervoor om tweede viool te spelen. Mijn (ex)vriend had geen kinderen, dus was onze situatie wel makkelijker dan die van jullie.
