Wat is jullie mening?

Wat wil je nou eigenlijk? Dat we jullie groen licht geven?



Nou vooruit, ga ervoor, je leeft maar 1 x, ga voor je eigen geluk blablablablabla.... Zo goed?

quote:





Hij is al 10+ jaar getrouwd. Hij heeft me eerlijk verteld dat dit de eerste keer is binnen zijn huwelijk dat hij verliefd is geworden op iemand anders. Daarom zit hij er ook zo mee. Ik weet dat jullie me nou misschien gaan uitlachen maar ik geloof hem wel.







als jij hem vertrouwd..................wees dan gelukkig, ga er voor de volle 100% voor.



Maar ga niet zitten piepen om de reacties die je hier krijgt, dat weet je als je hier iets post.



Maar als ik zijn vrouw was geweest en ik zou hier achter komen, nou ga dan maar heeeel hard rennen !

Nu is het probleem dat hij getrouwd is en kinderen heeft en ik zelf ook samenwoon.



lijkt me een beetje vragen naar de bekende weg. Hoe zou jij het vinden als je vader door een andere vrouw in de handboeien wordt geslagen en daarover liegt tegen je moeder en tegen jou en je broers/zussen

verliefdheid klinkt heel aardig, maar het is niet meer dan een beetje kriebel in de broek. Jij spicet hem op, meer niet. Hij is geil en jij leent je daarvoor. Met liefde heeft het niks te maken

Jullie hebben door al dat gepraat over hoe zwaar het allemaal niet is jezelf in een eigen sprookjeswereld geplaatst, waarbij jullie de tragische hoofdrolspelers zijn die graag alles goed willen doen, maar de realiteit is natuurlijk dat dit gewoon opgeilen is en dat jullie straks samen in bed belanden.



Jullie zullen echt niet de eersten of de laatsten zijn die dit "overkomt" en meestal komt hier een hoop gedoe van.

Je beliegt en bedriegt je partner wanneer je seks hebt met iemand buiten jouw relatie.

En dan nog vragen of je verkeerd bezig bent?



Volgens mij word ik oud.

Je begint het topic met de vraag: "Kunnen jullie mij alsjeblieft jullie mening geven???"

Mijn mening is heel kort: er onmiddelijk en definitief mee kappen en proberen zo snel mogelijk volwassen worden.

Ik vind het op z'n zachtst gezegd bijzonder dat je in al je reacties vrijwel geen enkele keer benoemt hoe dit is ten aanzien van jóuw partner.....

Ik vind het ook grote onzin dat er wat aan je relatie mis moet zijn.



ten eerste kun je simpel op meer mensen verkikkert raken en ten tweede ben je niet altijd die verstandie stabiele persoon die de juiste keuze's maakt



Toen ik afdwaalde en open stond voor andere was er met mijn relatie niets mis, er was met mij iets mis.



Niet voor niets noemt men vaak ook een midlife crisis als mensen doorslaan, dan is er iets mis met de persoon zelf niet met de relatie waar ze in zitten.

Ach hou toch op meisje, het is geen onmogelijke verboden liefde, dat maken jullie ervan om jezelf vrij te pleiten. Hij kan scheiden en jij kan opstappen óf jullie kappen met deze opgeilerij.

en ook deze keuze is niet zo makkelijk als het zo simpel was hadden we geen vreemdgaanders maar waren die allemaal van hun partner afgegaan of waren ze er niet aan begonnen om vreemd te gaan.



Je wil dan beide niet kwijt, wil niet kiezen en bent bang voor de consequentie om het te bespreken.



Maar het is niet de goede manier om vreemd te gaan, dat men het doet is omdat het niet zo simpel is als sommige hier denken

Nee het is zeker niet simpel en ik snap het zelfs wel, maar ik stoor me aan het tragische sprookje dat TO en haar minnaar samen hebben verzonnen. Wees gewoon eerlijk, in ieder geval tegenover jezelf.

Allereerst interesseert opleiding mij echt helemaal niets. Alle mensen maken dezelfde fouten en bij slimmere mensen is dat zelfs ernstiger aan te rekenen. Ik ken zat hele slimme mensen die hele domme fouten maken. Dus trek je vooral niets aan als mensen over je opleiding beginnen. Opleiding is niet belangrijk vind ik dan.



Woordgebruik vind ik daarentegen zeker wel belangrijk. Slimme mensen hebben misschien meer woorden tot hun beschikking maar die kunnen ze evengoed verkeerd gebruiken.



De woorden die je kiest bepalen de manier waarop je iets voor jezelf op een rijtje plaatst. Hoe je jezelf uit zegt iets over wat er van binnen afspeelt. Door nauwkeuriger iets te formuleren moet je er beter over nadenken en krijg je andere ideeën.



Als je jezelf stoutemeid noemt of behoefteaanliefde is dat nogal een verschil, als je het hebt over handcuffs alleen of over het feit dat je behoefte hebt aan sub- en dominantiespellen, als je zegt dat je "een beetje een vaste relatie hebt" of je zegt dat je echt een heel erg vaste relatie hebt.



Allemaal verschillen die voor mij bepalen dat je zo de problemen niet daadwerkelijk voldoende onder woorden brengt en dan heb je er veel minder zicht op wat er precies speelt. En dan is een oplossing ook verder weg.





Wat ik hier zie is dat je je relatie niet voldoende vast vindt omdat je partner nooit wil trouwen. Dat stoort je en maakt dat jij de relatie toch minder vindt dan je eigenlijk zou willen dat hij is. Ik weet niet wat de reden van je partner is dat hij niet wil trouwen. Het kan zijn dat het voor hem juist heel vast voelt of juist voor hem heel erg los.



Zelf vind ik trouwen ook overbodig. Op het moment dat ik een relatie met iemand aanga dan doe ik dat voor 100%. En bedoel ik daar ook mee tot de dood ons scheidt (en niet dat we elkaar doodvechten maar echt met hart en ziel alles voor elkaar over hebben. Trouwen voegt voor mij op die manier niets toe en zou juist afbreuk doen aan mijn eerdere belofte tot een vaste relatie alsof ik het toen niet zou menen. Trouwen is voor mij een papiertje, het moment dat ik een relatie aanga is voor mij ook echt compleet vast. Maar ik kan mij voorstellen dat het voor anderen ook anders voelt.



Als jij je relatie dus niet heel erg vast vindt dan wanneer je zou trouwen is de relatie niet helemaal zoals je zou willen. In mijn ogen dus onvoldoende goed. Dan zou je voor jezelf kunnen afvragen waarom je dát een reden vindt om vreemd te mogen gaan. Zelf zou ik helemaal kapot zijn als ik een relatie zou hebben (zonder te trouwen) en mijn vriend zou vreemdgaan. Wat dus in mijn ogen dan ook 100% vreemdgaan heet. Voor mij valt trouw namelijk onder een vaste relatie (ook zonder trouwen).



Dus stap 1 lijkt me te kijken naar je relatie en wat je vriend van trouw binnen jullie relatie vindt, waarom hij niet wil trouwen. Als jij daar heel andere ideeën over hebt vind ik dat niet eerlijk tegenover hem. In een relatie moet je beiden hetzelfde denken over de mate waarin je serieus met elkaar bent.



Persoonlijk vind ik een relatie geen goede relatie als je zelf vindt dat vreemdgaan eigenlijk wel een beetje ok is omdat je partner niet wil trouwen.



Dat je niet op zoek was naar iemand anders wil nog niet zeggen dat je er niet voor open stond. Blijkbaar stond je er wel voor open want het overkwam je. De binding met je partner is onvoldoende goed (zie het verhaal over dat hij niet wil trouwen en jij vindt dat je dan wel een beetje vreemd mag gaan). Als je niet voldoende van je partner houdt en in hem echt de liefde van je leven ziet waarmee je tot de dood je scheidt samen blijft dan ga je sneller grenzen over met een ander dan mensen die zoveel van hun partner houden en hun partner van hen houdt dat ze wel verliefd kunnen worden maar het idee hun partner pijn te gaan doen en wat ze hebben nu en dat dan te kunnen verliezen, houdt hen veel eerder tegen.



Die komen niet zover dat ze merken dat ze verliefd worden en dan een aantal keren uit eten gaan, elkaar op gaan geilen met berichtjes en al een paar keer nu hebben gezoend.



In mijn ogen zit er dan iets niet goed in de relatie. En Doddie zegt dan dat er iets niet goed in jezelf zit. Uiteraard heeft dat ook met jezelf te maken. Het heeft te maken met hoe je naar de wereld kijkt. Het heeft te maken in dit geval dat jij trouwen zodanig hoog hebt staan dat je het feit dat je partner niet wil trouwen, vreemdgaan goedpraat. Dat zit weliswaar in jou maar is heel belangrijk voor de relatie. Het betekent dat de relatie jou niet geeft wat jij wil. Mijns inziens ligt dit aan jou en zou jij dat in jouzelf moeten oplossen en beseffen dat hij het bijvoorbeeld echt heel goed met jou meent op dezelfde manier als trouwen, maar als je dat niet lukt kun je nog samen met je partner bespreken dat trouwen heel erg belangrijk voor jou is en misschien wil hij dat dan alsnog doen voor jou zodat jij daar gelukkiger van wordt in de relatie.



Maar daarvoor moet je met elkaar praten. Een relatie is voor veel mensen namelijk wél dat je je aan elkaar beloofd zonder te trouwen. Zonder dat is een relatie niet 100%. En als een relatie niet 100% is dan geef je het meer kans dat anderen daar tussen komen.



Verder vind ik geld nooit een reden om niet te kiezen voor je eigen geluk. Maar hij moet dan eerst wel werken aan zijn relatie. Want vreemdgaan doe je niet zomaar.



Vreemdgaan dat doe je omdat je bepaalde behoeften hebt en die vervuld wilt zien. En in een relatie moet je rekening houden met elkaar en samen praten over die behoeften. Soms kom je erachter dat je partner die behoeften kan vervullen, soms kom je erachter dat je andere dingen eigenlijk veel belangrijker vindt en verdwijnt de behoefte, soms kan je met je partner andere oplossingen verzinnen om toe te geven aan die behoeften en als blijkt dat je er niet samen uitkomt met je partner dan wordt het eventueel een reden om uit elkaar te gaan omdat je elkaar anders ongelukkig maakt of jezelf ongelukkig maakt. Niets zo vervelend als onvervulde grote behoeften.



Maar met een ander meer willen doen zonder dat je eigen partner het daar mee eens, dat is het begin van het einde van je eigen "goede" relatie. Je verliest daarmee vertrouwen, openheid, je kwetst de ander meestal heel erg. Dus dat raad ik af.



En dat heb je zelf in de hand. Ook al zijn die keuzes moeilijk. Ook al krijg je problemen met geld, de kinderen, onzekerheid. Het nastreven van een zo eerlijk mogelijk leven houdt je eigen gezondheid goed en oprechtheid naar anderen toe maakt dat je jezelf niet in de knoop werkt zoals vreemdgangers altijd doen. Ze liegen tegenover anderen en tegenover zichzelf. En op een gegeven moment weten ze helemaal niet meer wat hun werkelijke behoeften zijn.



Mijns inziens is een goede relatie een relatie waarbij je elkaars behoeften vervuld en samen eerlijk blijft naar elkaar toe in hoe je dat doet.



En als dat niet lukt, en je samen met je eigen partner daar niet uitkomt, na praten, na proberen, (want dat ben je aan je partner ook verplicht, namelijk werken aan de relatie als het niet goed gaat, de ander de gelegenheid geven samen een oplossing te vinden) dan moet je tot de conclusie komen dat je elkaar niet voldoende gelukkig maakt om bij elkaar te blijven. Daar worden mensen namelijk relatief ongelukkig van met een oneerlijk geweten.





Verder snap ik dat het allemaal niet zo simpel is. Maar het komt er op neer dat je nooit je partner moet kwetsen op een oneerlijke manier. En moet kijken hoe je samen met je partner een oplossing vindt als je merkt dat je behoeften hebt buiten de deur. Want het betekent dat je relatie je niet voldoende kan geven wat je nodig hebt. En dat gaat op den duur niet werken als het situaties geeft die de relatie zeker gaan verslechteren.

Geen tijd nu meer om het bovenstaande verhaal korter te maken of overzichtelijker, dus hopelijk haal je er iets uit.

Ik kan maar één zinnig ding zeggen en dat is dat je goed moet denken wat je er kapot mee (kan) maken. (goh, lijkt wel of ik dit collega/verliefdheid verhaal vaker gehoord heb deze week )

Nou de lijst met vreemdgaansmoezen is met dit game wel even langer geworden.

Wat een k*tsmoes om "niet" vreemd te gaan.

Gaat hij dan tegen zijn vrouw zeggen : Ik kon er niks aan doen, ik was gehandboeid?

Tjongejonge.



Ga gewoon wel of niet vreemd maar niet met zulke smoezen..

je moet daar een weg in kiezen



geen middenweg

En je moet luisteren naar de badmeester, anders pakt'ie z'n lange stok en vist je zo uit de relatie-pool

1. Hij is een berekenende, slinkse, egoistische opportunist en daar zou ik geen stijve van krijgen.

2. De beste sex uit mijn leven, was die zonder aanraking. Lees; Vreemdgaan Optima Forma.

3. Hopelijk (voor jou) is zijn lul omvangrijker dan zijn IQ.

@ peakzwart zegt de juiste dingen om uit te zoeken.



Maar dat hij je niet aanraakt gaat echt niet werken.

Ik vind het ook heerlijk om in de boeien te liggen terwijl ze mij pijpt.

Maar er komt ook een moment bij mijn vrouw dat zij ook wat wil voelen.

En ik weet zeker dat het bij jouw ook gaat gebeuren.

Je hebt verteld hoe het met niks en alleen aardig begon.

Je lichaam gaat zeker winnen van je geest.

En het kan best dat het niet de eerste keer is maar het zal gebeuren dat jullie gewoon sex hebben.



Denk allebij wat je met je relatie wil en misschien is het handig om er thuis ook over te hebben.

Misschien is een vrije relate wel wat voor jullie.

Kan hij thuis de brave huisvader zijn en met jouw de geile beer.