Adoptiehond (uit het buitenland), tips gevraagd

13-05-2023 07:55 221 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,
Volgende week gaan we onze hond ophalen. Een mix uit het buitenland die uit een dodingsasiel is gered. We hebben afgelopen week met haar kennis gemaakt en ze is ontzettend lief en sociaal maar wat schrikachtig bij geluiden (buiten).
Ze zal onze enige hond zijn, terwijl ze nu gewend is om in een roedel te leven.
Ik heb ervaring met honden maar die heb ik vanaf pup opgevoed. Deze jongedame is ongeveer 1 1/2 jaar oud.

Ze is sowieso de eerste weken niet alleen, een van ons is thuis bij haar zodat ze aan ons kan wennen en zich kan hechten.

Ik ben op zoek naar tips, hoe ik haar kan helpen om minder angstig te worden. Het liefste zou ik haar ook niet op de slaapkamer willen laten slapen, dus het zou fijn zijn als ze kan leren om alleen te slapen.

Ik hoor graag jullie ervaringen.
Dank alvast!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je echt moet gaan kijken hoe het gaat de eerste tijd. Dit soort honden kunnen trauma’s hebben opgelopen, schrikken van bepaalde geluiden en vreemd reageren. Heel veel rust en liefde geven en er (heel veel) tijd voor uittrekken.

Mijn tante heeft een hondje uit Portugal, is nu 2 jaar bij haar maar ze kan nog steeds amper met hem wandelen. Bang voor alles, krijgt hem gewoon niet mee, hondje is dus alleen maar thuis. Ook met bezoek nog altijd lastig, heel onvoorspelbaar (vooral naar kinderen en mannen).
Onze buren hebben er eentje uit Griekenland en die was redelijk snel gewend en gaat overal mee naartoe zonder problemen.

Het verschilt denk ik heel erg qua hond. Je weer natuurlijk nooit exact wat ze mee hebben gemaakt en hoe ze daardoor op bepaalde situaties reageren…

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken alleen drama-verhalen
Doe het niet!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk idd dat je pech of geluk kunt hebben met zo’n hondje. Ons eerste hondje was ook een rescue hond uit Spanje, hij was wel wat jonger dan die van jou, maar ook angstig en graatmager. De eerste periode was er altijd iemand thuis en de eerste nachten hebben wij naast hem op de bank geslapen. Hij sliep wel vanaf dag 1 in zijn eigen mand in de bench, maar dus wel met 1 van ons ernaast. En dan geleidelijk aan steeds wat meer afstand tot hij ‘s nachts gewoon rustig in zijn bench zelf kon slapen.

Belangrijk was ook om zelf lief en rustig met hem te zijn, dus niet schreeuwen of boos doen enzo. En vooral heel veel aandacht en liefde geven (en eten!). En toen hij wat meer gewend was, op hondencursus. Die van ons is altijd lief geweest tegen andere honden, mensen en kinderen. Maar hij had wel een extreem jachtinstinct. Hij ving knaagdieren en kippen enzo en at ze ook echt op en hij had een enorme hekel aan katten en probeerde die ook echt dood te maken. Dit hebben we er nooit uit kunnen krijgen. Maar hij luisterde supergoed en kon ook prima een paar uur alleen zijn. Wij hadden dus geluk met onze hond.

Ik heb een collega met een rescue hond, en die zegt eerlijk dat ze het nooit meer zou doen. Hij kan niet alleen zijn, is agressief naar andere honden en ook niet lief voor andere mensen behalve haarzelf en haar man. Ondanks hun ruime ervaring met honden en allerlei cursussen en gedragstherapeuten. Zij hebben dus ‘pech’ met hun hond en zijn trauma’s.

Veel succes en geniet van jullie nieuwe aanwinst!
Alle reacties Link kopieren Quote
Artikel op NOS vanochtend
Illegale hond registreren is kinderspel, ondanks nieuwe wet - https://nos.nl/l/2474867

Er is veel mis met honden uit het buitenland.
Alle reacties Link kopieren Quote
ik snap dta nooit, een hond uit het buitenland. In nederland zijn er ook honden in het asiel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor de tips, Zesjuli en Lente19251003! Liefde en geduld heb ik denk ik wel, en de komende maanden werk ik niet, dus ook voldoende tijd.

De hondencursus, was dat een gehoorzaamheidscursus of een puppy cursus?

Ik heb 2 vrienden die beiden ook een adoptiehond uit het buitenland hebben en bij hen gaat het goed. Maar beiden hebben ze 2 honden, dus dat is toch anders.

We hebben ook al kort met haar gewandeld en dat ging goed. Maar ik weet niet hoe ze zich gedraagt in (weer) een nieuwe omgeving.
We hebben een soort 'proefperiode' van 3 weken, waarin we haar terug naar de opvang kunnen brengen.
Maar dat zou ook weer traumatisch voor haar zijn, dus ik hoop dat dat niet nodig is.
Alle reacties Link kopieren Quote
grenada schreef:
13-05-2023 08:34
ik snap dta nooit, een hond uit het buitenland. In nederland zijn er ook honden in het asiel.
Maar zulke zijn éxtra zielig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ieder zijn mening over adoptie van buitenlandse honden. Ik hoop dat we een hond een mooie leven kunnen geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
13-05-2023 08:32
Artikel op NOS vanochtend
Illegale hond registreren is kinderspel, ondanks nieuwe wet - https://nos.nl/l/2474867

Er is veel mis met honden uit het buitenland.
Vreselijk!
We hebben onze hond via een organisatie gevonden (verhuisdieren) waar toezicht is op de aanmelders. Dus ik hoop dat de recensies kloppen en er toezicht is op de aanmeldende organisaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerste tip: luister niet naar de opmerkingen als “had je nooit moeten doen” etc. Jullie hebben de beslissing genomen om deze hond een fijn leven te geven en wat een ander daarvan vindt doet er niet toe.

Jullie hebben al ervaring met honden. Laat haar rustig wennen en kijk dan hoe het gaat. Kan best zijn dat ze het juist heerlijk vindt om de enige hond te zijn.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor de tips Noa! I
Alle reacties Link kopieren Quote
grenada schreef:
13-05-2023 08:34
ik snap dta nooit, een hond uit het buitenland. In nederland zijn er ook honden in het asiel.
Ik snap dat ook niet. Vraag me ook af welk handeltje er achter de honden uit het buitenland zit. Los van de risico’s dat je niet weet welke trauma’s een hond heeft opgelopen en welk effect die hebben op hun leven hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is best een avontuur! Je zal wel gespannen zijn. Het hangt er van af hoeveel haar leven tot nu toe met mensen verweven is geweest. Erkent ze enige autoriteit van mensen dan is het al makkelijker dan als ze mensen alleen als concurrenten ziet. Als ze vaak mensenstemmen heeft gehoord en aangeraakt is zonder dat dit iets negatiefs betekende is het ook wat makkelijker. Er zijn ook geheel wilde dieren die mensen als een totaal andere soort bekijken, op dezelfde manier als hoe wij een panter zien. Je denkt er dan niet aan of het dier jou aardig of interessant vindt: hij moet alleen niet te dichtbij komen met zijn kaken en tanden en liefst in een andere omgeving gaan wonen en van je huisdieren afblijven.

Als je merkt dat hij van je stem houdt kan je dat gebruiken om hem aan je te laten wennen en zich te gedragen zoals jij dat wilt; als hij bang wordt van je stem dan heb je een tool minder. De meeste dieren kan je wel temmen met voedsel. Of hij wil spelen of aan de lijn wil lopen zal misschien een lange weg worden. Ik zou me nooit angstig betonen naar zo'n dier, dat kan fataal aflopen en hij zal dan weinig respect voor je hebben; je moet dus vóórdat je in zijn buurt komt jezelf eerst positief toespreken zodat je de juiste krachtige uitstraling krijgt. Succes!
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb al 2 jaar een hondje uit het buitenland, Oekraïne om precies te zijn. Ze is een jaar voor de oorlog gekomen dus daarin geen trauma’s. Een half jaar gedaan om haar te laten wennen aan alles hier, wel rustig aan opgebouwd. Steeds een stapje verder. Verder is ze heel erg gehecht aan mij, daar waar ik ben is zij. Na een half jaar ben ik met haar op cursus gegaan, jonge honden, in overleg met de hondenschool. Kon altijd nog terug gezet worden naar puppy. Maar ze deed het echt wonderlijk goed en geslaagd met vlag en wimpel.
Wat ik je wel mee wil geven, ga zeker 3 maanden met haar aan tuig lopen waar ze niet uit kan breken, je hoort echt teveel verhalen over honden die na de eerste week al ontsnapt zijn en bijna niet terug te halen zijn. En loop ook met 2 lijnen, mocht er dan 1 losschieten dan heb je nog altijd een tweede lijn in je handen. Ik heb in het begin met een lijn in m’n handen en een heupgordel gelopen. Verder rust regelmaat en reinheid ;) dat ze weet waar ze aan toe is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hadden vroeger een getraumatiseerde hond. Niet uit het buitenland overigens maar helaas worden ook honden in Nederland mishandeld. Die hond was wel al 10 toen we haar uit het asiel haalde en had een korte levensverwachting. Ze was half kaal en had allerlei bulten waarvan gedacht werd dat het tumoren waren. Dat hondje knapte helemaal op toen ze een normaal huis had en ze is nog bijna 15 geworden. Wel hadden we al een andere hond waaraan ze zich op kon trekken. Slapen deed ze gelijk beneden maar dat was ook omdat de andere hond daar ook was. De mannen in ons gezin daar bleef ze heel erg bang voor, dat is nooit verdwenen. Ook heeft ze eens iemand gebeten tijdens het uitlaten. Ze liep gewoon aan de riem maar dacht dat iemand die langsliep haar wilde slaan. Gelukkig deed deze voorbijganger geen aangifte want verder is ze nooit aggressief geweest tegen iemand. Succes met je hondje, het kan een hoop energie kosten maar als je haar een mooi huis geeft ook een hoop opleveren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben 4 jaar geleden ook een hond (mastin español) uit Spanje laten overkomen. Hij was 4 maanden oud, kende ook niets. 's Avonds in bench en hij huilde alles bij elkaar. Gelukkig wonen we in bungalow, bench open, tussendeur open en hij liet zich met een zucht in slaapkamer in hoekje vallen en ligt daar nu elke avond :-) Zoals Cesar Millan zegt, niet denken aan wat de hond (misschien) heeft meegemaakt, vandaag is de eerste dag van zijn leven.
Als ik jouw antwoorden lees Paulo, komt het helemaal goed en ga jij deze hond een heel fijn leven geven! Heel veel succes!
En wat Noa hierboven zegt: Mijn eerste tip: luister niet naar de opmerkingen als “had je nooit moeten doen” etc. Jullie hebben de beslissing genomen om deze hond een fijn leven te geven en wat een ander daarvan vindt doet er niet toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook een hond uit het buitenland. In het begin was ze bang voor "zwart', zwarte winkelruiten, zwarte busjes, zwarte garagedeuren etc. Ook grote zwarte harige honden aka Newefoundlander ofzo....alles is met de tijd en het vertrouwen in ons vergeten en versleten. Haar begeleiden langs zwarte winkelruiten met geduld, stapje voor stapje etc....Alleen grote zwarte honden met veel haar zijn nog niet favoriet, ze loopt daar met een boogje omheen. Prima, ze hoeft niet met alle honden overweg te kunnen.
Verder ben ik met haar gaan trainen op de hondenclub, we hebben het ver geschopt tot de voortgezette elementaire gehoorzaamheid (VEG). Dat is met vaksturen etc....we zijn zelfs bij die cursus beste van de groep geworden met het hoogst aantal punten en lieten de duitsers en mechels achter ons, ik en mijn roemeen haha.
maar cursus versterkt het vertrouwen in de baas.
Hier dus een positief verhaal.
En het is een heerlijk beest, zachtaardig, sociaal en rustig. Conflict zoekt ze niet op maar lopopt ze van weg/
omheen of ze wacht op mij zodat we er samen langs lopen. En mocht het zo zijn dat ze ergens niet van gediend is, bijt ze echt van zich af.

Dus ik denk dat op cursus ook goed is. Informeer anders even bij de lokale hondenclub?
Alle reacties Link kopieren Quote
Verdiep je in de hondentaal en stress signalen , liefst met behulp van een professionele hondenschool of trainer gericht op dit soort honden. De gemiddelde Nederlandse puppy cursus voldoet niet voor deze honden. Ze hebben echt een andere aanpak nodig. En heel veel geduld. Wat is jullie woon en gezins situatie? Kinderen? Drukke omgeving met veel verkeer etc? Kijk goed hoe de hond hier op reageert en herken de angst signalen. Die kunnen heel subtiel zijn maar grote gevolgen hebben. Ga niet meteen hele stukken wandelen om te socialiseren maar kijk naar wat de hond aan kan. Eerste dagen in huis en tuin, dan steeds klein stapje verder. Desnoods een tijdje op een bankje zitten en van een afstandje rustig kijken naar het leven hier. Het kan maanden zelfs jaren duren voordat je bent waar je wilt zijn. Zachte aanpak, niet schreeuwen en foei roepen maar ongewenst gedrag negeren en gewenst gedrag meteen belonen met iets lekkers en dit benoemen.

Maar vooral verwachting bijstellen. Verwacht niets van de hond maar wees blij met elk baby stapje die jullie maken. De kans is groot dat ze verlatingsangst heeft, niet opgesloten wil worden en gaat slopen als ze alleen gelaten wordt. Bouw dit ook meteen op. Begin met 1 seconde, bijvoorbeeld dat je even op de gang gaat staan. Als ze hier goed op reageert de hemel inprijzen en beginnen met 2 seconden etc etc. Daarna uitbreiden tot buiten, wc deur dicht, even naar boven. Hier gaat veel tijd inzitten en wacht hier niet mee.

Gesloten bench raad ik af, überhaupt geen fan van een bench maar als het dan toch moet leg er een kleed overheen zodat het een soort holletje wordt en laat het deurtje open.

Heel veel succes! Hou je ons op de hoogte?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry Marieke maar Cesar Milan is ontzettend achterhaald en zijn methode bij getraumatiseerde honden uit een dodings station toepassen kan echt niet…
Die hele dominantie theorie is achterhaald en honden hardhandig op hun rug duwen om te laten zien wie de baas is daar creeer je nog meer angst mee
Niet al gelijk verwachten dat ze alleen kan slapen. Ze moet eerst vertrouwen krijgen. Vertrouwen in haar nieuwe plek, vertrouwen in jou/jullie als baasjes. Dat is de allerbelangrijkste basis. Ik zou daarom de hond niet gelijk al alleen laten slapen. Als je haar liever niet op de slaapkamer hebt, kun je de eerste nachten op de bank beneden bij haar slapen of op een luchtbed/matrasje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat leuk dat jullie een hond uit het buitenland adopteren! Gefeliciteerd met jullie nieuwe huisdier!

Wij hebben een windhond uit Spanje.
Ik zou je hondje in een harnas mee uit wandelen nemen, dat is veiliger dan een halsband.
En neem inderdaad veel tijd en laat je hond het tempo aangeven.
Hier moest de hond op de slaapkamer slapen. Anders was het janken. Maar we lieten de deur open, en schoven zijn bench elke dag een paar cm op tot hij op de gang lag (met de deur open). Nu ligt hij beneden (niet in de bench) maar hij is dan ook al jaren bij ons.
Het kan best dat een hond thuis anders is dan in de opvang. Sommige honden blijven angstig. Die van ons alleen nog voor water en deuropeningen. Daar is goed mee te leven.

En voor de mensen die niet begrijpen waarom iemand een hond uit het buitenland zou adopteren, verdiep je eens in hoe er in bijv Spanje met dit soort honden wordt omgegaan. Verminkt, opgehangen, voor dood achter gelaten. De perreras zitten overvol en zijn niet bepaald te vergelijken met Nederlandse asiels.
Ik zou het zo weer doen.
Ik ken trouwens alleen maar succesverhalen.
Ik heb meerdere honden uit het buitenland gehad, ik heb er ook meerdere opgevangen. Mijn advies is eigenlijk altijd om een hond te halen die al in Nederland is bij een opvanggezin en even heeft gehad om te wennen. Zeker als je een gezin met kinderen hebt. Vaak laten ze in een asiel heel ander gedrag zien dan in een huis, een huis is ook een beperkte omgeving ten opzichte van de vrijheid die ze vaak gewend zijn.
De eerste tijd zou ik helemaal niks met de hond doen behalve eten, slapen, wandelen. De wandelingen kort en voorspelbaar houden en langzaam uitbreiden. De hond zelf niet benaderen maar naar je toe laten komen. De eerste tijd het tuigje omlaten zodat je niet teveel aan het lijf hoeft te frummelen. Puur inzetten op een band opbouwen en voorspelbaar zijn.
Laat de hond met rust tijdens het eten en slapen. Let op open deuren en poorten, zorg dat de hond niet kan ontsnappen. Zorg voor een goed veiligheidstuig mocht dat er nog niet zijn. Laat de hond niet loslopen, pas na een aantal maanden kun je gaan oefenen met een lange lijn bijvoorbeeld.

Heel veel succes! Ik heb er echt wereldhonden aan gehad! De meest lieve en leuke hondjes na gewenning. Momenteel heb ik er een uit Roemenie, heerlijk beestje <3
Ohja en 'alleen maar dramaverhalen' is echt niet waar! Mijn ouders hebben er ook 1 uit een dodingscel in het buitenland. Hij was ongeveer 6 jaar toen hij bij mn ouders kwam. Mist zijn staart, is zwaar mishandeld geweest, maar is echt de allerliefste hond die je je kunt wensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn advies is overigens wel dat als je een gezin met (jonge) kinderen hebt het beter niet kunt doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven