Thuis
alle pijlers
Niet meer mijn plekje thuis
donderdag 20 oktober 2022 om 20:03
Hi allemaal,
In dit stukje wil ik mijn verhaal even delen. Ik kan dit bij weinig tot geen mensen om mij heen gezien de situatie dus ik dacht dat dit mij misschien zou kunnen helpen. Ik weet eigenlijk ook niet of dit hier wel hoort…
Hij heeft mijn zelfstandigheid van mij afgepakt.
Ik ben 21 en woon samen met mijn broertje, mijn vader en sinds kort zijn vriendin en dochter in een veelste klein huis. Toen ik erg jong was is mijn moeder overleden waardoor ik vrijwel alles zelf heb moeten doen en altijd andere om me heen heb verzorgd. Ik stond vaak in de keuken. Dit was een plek waar ik echt helemaal tot rust kon komen. Mijn vader met wie ik niet meer spreek woont nu samen met zijn vriendin en haar dochter bij ons in de woonkamer waardoor ik totaal geen moment meer in de keuken kan staan (de keuken staat in de woonkamer). Het doet mij ontzettend veel. Ik mis mijn keuken en al de spullen die ik ervoor heb gekocht. Zoals de koelkast! Ik mis m’n plekje. Ik heb sinds april dit jaar niet meer in m’n eigen keuken gestaan… ik eet hierdoor dus ook nooit meer thuis.
Het maakt mij intens verdrietig. Ik studeer nog en ik woon in Amsterdam dus uit huis gaan is voor mij helaas geen optie. Ik heb mijn vader dan ook echt gesmeekt om dit niet te doen. Maar z’n vriendin en haar dochter zijn hier toch naar toe geëmigreerd.
Ik weet dat wraak geen optie is. Maar het voelt altijd alsof ik de gene ben die alle pijn maar moet verdragen. Ik weet dat ik het ontzettend goed doe en nog zo veel voor mij heb maar ik heb constant het gevoel van alleen zijn. Ik heb ruzies met mijn vader al sinds m’n 16de dus een echte ouder heb ik al lang niet meer gehad. Ik weet niet goed hoe ik boos moet zijn dus vaak is het voor mij alleen verdrietig zijn.
Noot: ik zie wel een psycholoog.
In dit stukje wil ik mijn verhaal even delen. Ik kan dit bij weinig tot geen mensen om mij heen gezien de situatie dus ik dacht dat dit mij misschien zou kunnen helpen. Ik weet eigenlijk ook niet of dit hier wel hoort…
Hij heeft mijn zelfstandigheid van mij afgepakt.
Ik ben 21 en woon samen met mijn broertje, mijn vader en sinds kort zijn vriendin en dochter in een veelste klein huis. Toen ik erg jong was is mijn moeder overleden waardoor ik vrijwel alles zelf heb moeten doen en altijd andere om me heen heb verzorgd. Ik stond vaak in de keuken. Dit was een plek waar ik echt helemaal tot rust kon komen. Mijn vader met wie ik niet meer spreek woont nu samen met zijn vriendin en haar dochter bij ons in de woonkamer waardoor ik totaal geen moment meer in de keuken kan staan (de keuken staat in de woonkamer). Het doet mij ontzettend veel. Ik mis mijn keuken en al de spullen die ik ervoor heb gekocht. Zoals de koelkast! Ik mis m’n plekje. Ik heb sinds april dit jaar niet meer in m’n eigen keuken gestaan… ik eet hierdoor dus ook nooit meer thuis.
Het maakt mij intens verdrietig. Ik studeer nog en ik woon in Amsterdam dus uit huis gaan is voor mij helaas geen optie. Ik heb mijn vader dan ook echt gesmeekt om dit niet te doen. Maar z’n vriendin en haar dochter zijn hier toch naar toe geëmigreerd.
Ik weet dat wraak geen optie is. Maar het voelt altijd alsof ik de gene ben die alle pijn maar moet verdragen. Ik weet dat ik het ontzettend goed doe en nog zo veel voor mij heb maar ik heb constant het gevoel van alleen zijn. Ik heb ruzies met mijn vader al sinds m’n 16de dus een echte ouder heb ik al lang niet meer gehad. Ik weet niet goed hoe ik boos moet zijn dus vaak is het voor mij alleen verdrietig zijn.
Noot: ik zie wel een psycholoog.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:13
Dan heb je boven nog steeds je eigen plekje toch? Je kan moeilijk het hele huis claimen. Ik zou een plek voor jezelf zoeken. Ja, dat kost geld, maar dat geeft je ook een hoop vrijheid. En dat hoeft echt geen 900 euro te kosten. Tijd om volwassen te worden en zelf je leven te gaan regelen. Boos zijn op je vader en de situatie gaat je niets opleveren.SanneXslee schreef: ↑20-10-2022 20:09We wonen in een 2 kamer huis. Boven zijn 2 slaapkamers waar m’n broertje en ik slapen en beneden m’n vader en z’n nieuwe gezin dus!
donderdag 20 oktober 2022 om 20:13
donderdag 20 oktober 2022 om 20:13
Ik vind het knap dat je al 5 jaar ruzie hebt met je vader en toch nog thuis woont ook al praten jullie niet. Kun je daar meer over vertellen?
Hoe is de band met je broertje, leeftijdsverschil? Kunnen jullie evt samen een studio oid huren?
Jammer dat je vader z'n vriendin toch heeft laten overkomen, praat zij en dochter wel Nederlands of Engels, is er iets van normale communicatie?
Fijn dat je een psycholoog ziet, denk dat je die ook echt nodig hebt. Je jeugd is best lastig geweest, sowieso je moeder op jonge leeftijd verliezen halt er wel in.
Hoe is de band met je broertje, leeftijdsverschil? Kunnen jullie evt samen een studio oid huren?
Jammer dat je vader z'n vriendin toch heeft laten overkomen, praat zij en dochter wel Nederlands of Engels, is er iets van normale communicatie?
Fijn dat je een psycholoog ziet, denk dat je die ook echt nodig hebt. Je jeugd is best lastig geweest, sowieso je moeder op jonge leeftijd verliezen halt er wel in.
Je richting is belangrijker dan je snelheid
donderdag 20 oktober 2022 om 20:14
Je moest jong zelfstandig zijn.
Je hebt voor je vader en broertje gezorgd.
Je hebt een verantwoordelijkheid gehad, die (te) veel was voor een tiener.
Pap gaat je niet bedanken voor al je zorgen.
Hij zal niet de oude situatie (met zijn drietjes) laten voortbestaan.
Hij laat zijn nieuwe vriendin en dochter ruimte innemen in de woning waarvoor hij de huur betaalt.
Je hebt voor je vader en broertje gezorgd.
Je hebt een verantwoordelijkheid gehad, die (te) veel was voor een tiener.
Pap gaat je niet bedanken voor al je zorgen.
Hij zal niet de oude situatie (met zijn drietjes) laten voortbestaan.
Hij laat zijn nieuwe vriendin en dochter ruimte innemen in de woning waarvoor hij de huur betaalt.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:15
Does lief. Ik kan best begrijpen dat ze niet weet hoe wat of waar te beginnen. En dat ze het allemaal even moeilijk heeft
Je richting is belangrijker dan je snelheid
donderdag 20 oktober 2022 om 20:15
donderdag 20 oktober 2022 om 20:17
Hoe lag moet je nog studeren?
Je kunt evt studiefinanciering met lening aanvragen en daarvan je kamer bekostigen. Als je bijv nog maar twee jaar hoeft, heb je een niet al te hoge schuld. Je kunt ook bijv een kamer voor wat later in het jaar zoeken, dan heb je iig iets om naar uit te kijken en tijd om je voor te bereiden. Spullen zijn zo gefixt en een bed heb je al.
Je kunt evt studiefinanciering met lening aanvragen en daarvan je kamer bekostigen. Als je bijv nog maar twee jaar hoeft, heb je een niet al te hoge schuld. Je kunt ook bijv een kamer voor wat later in het jaar zoeken, dan heb je iig iets om naar uit te kijken en tijd om je voor te bereiden. Spullen zijn zo gefixt en een bed heb je al.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:21
donderdag 20 oktober 2022 om 20:23
donderdag 20 oktober 2022 om 20:25
Waarom “wint” hij?SanneXslee schreef: ↑20-10-2022 20:08Ik voel me ergens ook bezwaard tegenover m’n broertje. En dat is precies wat m’n pa wil. Dan wint hij. Hij kan hier lekker zitten terwijl ik 900 euro betaal voor een kamer van 15m2
Het is in feite zijn huis toch?
Hoe oud is jouw broertje?
Zorgt je vader überhaupt een beetje voor jullie of heeft hij dat vroeger gedaan?
anoniem_63d7cf7e9ac44 wijzigde dit bericht op 20-10-2022 20:28
10.77% gewijzigd
donderdag 20 oktober 2022 om 20:27
Het is jammer dat de situatie thuis verandert op een manier die jij niet prettig vindt, maar je vader heeft ook recht op een eigen leven.
Ga op kamers en iets voor jezelf opbouwen wat echt van jezelf is. Je woont nu in een te krap huis met teveel mensen en je voelt je boos en wrokkig. Daar word je toch niet gelukkiger van?
Als jij op jezelf gaat heb je weer een eigen plek en kan de relatie met je vader misschien ook weer een beetje herstellen.
Ga op kamers en iets voor jezelf opbouwen wat echt van jezelf is. Je woont nu in een te krap huis met teveel mensen en je voelt je boos en wrokkig. Daar word je toch niet gelukkiger van?
Als jij op jezelf gaat heb je weer een eigen plek en kan de relatie met je vader misschien ook weer een beetje herstellen.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:30
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Mijn moeder is vroeg overleden en mijn vader zat snel daarna dag en nacht bij zijn vriendin. Tot zij en haar gezin plots bij ons introkken.
Ik had jarenlang het huishouden gerund en toen moest ik me plots weer aan (haar) regels houden. Ik was 21, dat ging niet meer. Ik mocht mijn jas nog niet eens aan de gezamenlijke kapstok hangen.
Ik heb het een jaar volgehouden en dat was een jaar te lang. Echt, ga weg daar.
Ik had jarenlang het huishouden gerund en toen moest ik me plots weer aan (haar) regels houden. Ik was 21, dat ging niet meer. Ik mocht mijn jas nog niet eens aan de gezamenlijke kapstok hangen.
Ik heb het een jaar volgehouden en dat was een jaar te lang. Echt, ga weg daar.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:35
Hoezo zoveel? Het is gewoon een huis met twee verdiepingen en twee slaapkamers hè, geen mini studio. En daar wonen feitelijk twee volwassenen en drie kinderen. Ok, dat is niet super ruim, maar ook niet alsof ze met 20 man in een kamer gepropt zitten.
donderdag 20 oktober 2022 om 20:42
Je bedoelt minimaal 3 volwassenen, een puber (of jong volwassene) en een kind
OT: zoek een kamer buiten Amsterdam, daar wordt je echt veel gelukkiger van
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
