Thuis
alle pijlers
Poes in laten slapen en nu voel ik me een rotbaasje
dinsdag 30 mei 2023 om 21:07
Even van me af schrijven. Ben ook nogeens zwanger dus sta al bol van de emoties.
De situatie :
Mijn poes van 16 was al aan het kwakkelen qua gewicht en woog nog amper 2 kilo. Oosters korthaar dus nooit heel zwaar geweest maar toch. Ze was nog wel gelukkig en at en lag lekker bij haar vriendje in een mandje. Ze kon nog lopen en op de bank springen en in haar vensterbank mand.
Wel enorm slecht gebit. Paar jaar geleden deels laten trekken maar de rest was ook aardig gaar. Door haar leeftijd en haar nogal felle karakter werd afgeraden om er nu nog wat aan te doen. Dus ik heb het de afgelopen jaren aangekeken. Ze kwam nog knuffelen etc.
Afijn gister had ze de hele dag het heen en weer. Dikke staart. Slijm spugen. Verward. En maar heen en weer lopen. Ook at ze niet meer. Vanmiddag had ze nog steeds niet gegeten dus naar de dierenarts.
Lang verhaal kort. Ze had geen koorts. Maar ik heb haar wel in laten slapen. De dierenarts had het namelijk over dwangvoederen en dat ze waarschijnlijk gister een lichte tia heeft gehad en stelde voor dat ik haar ook weer mee naar huis kon nemen en even paar dagen afwachten. En dat heb ik niet gedaan. Ooit een kat gehad met FIP wat een lijdensweg is geweest en ik ben ditkeer redelijk streng geweest. Maar op haar laatste momenten was ze ineens heel kroelerig en alert. Terwijl ze thuis nog van slag was en wel dronken leek.
En nu spoken de woorden van de dierenarts al de hele avond door mijn hoofd 'je kan het nog aankijken.' 'ze zijn weleens slechter binnengebracht' etc.
Ben ik echt een rotbaasje of loop ik mezelf gek te maken? Ben zo intens verdrietig dat ze gewoon weg is na 16 jaar en dat ik die beslissing heb genomen.
De situatie :
Mijn poes van 16 was al aan het kwakkelen qua gewicht en woog nog amper 2 kilo. Oosters korthaar dus nooit heel zwaar geweest maar toch. Ze was nog wel gelukkig en at en lag lekker bij haar vriendje in een mandje. Ze kon nog lopen en op de bank springen en in haar vensterbank mand.
Wel enorm slecht gebit. Paar jaar geleden deels laten trekken maar de rest was ook aardig gaar. Door haar leeftijd en haar nogal felle karakter werd afgeraden om er nu nog wat aan te doen. Dus ik heb het de afgelopen jaren aangekeken. Ze kwam nog knuffelen etc.
Afijn gister had ze de hele dag het heen en weer. Dikke staart. Slijm spugen. Verward. En maar heen en weer lopen. Ook at ze niet meer. Vanmiddag had ze nog steeds niet gegeten dus naar de dierenarts.
Lang verhaal kort. Ze had geen koorts. Maar ik heb haar wel in laten slapen. De dierenarts had het namelijk over dwangvoederen en dat ze waarschijnlijk gister een lichte tia heeft gehad en stelde voor dat ik haar ook weer mee naar huis kon nemen en even paar dagen afwachten. En dat heb ik niet gedaan. Ooit een kat gehad met FIP wat een lijdensweg is geweest en ik ben ditkeer redelijk streng geweest. Maar op haar laatste momenten was ze ineens heel kroelerig en alert. Terwijl ze thuis nog van slag was en wel dronken leek.
En nu spoken de woorden van de dierenarts al de hele avond door mijn hoofd 'je kan het nog aankijken.' 'ze zijn weleens slechter binnengebracht' etc.
Ben ik echt een rotbaasje of loop ik mezelf gek te maken? Ben zo intens verdrietig dat ze gewoon weg is na 16 jaar en dat ik die beslissing heb genomen.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 30 mei 2023 om 21:11
dinsdag 30 mei 2023 om 21:13
Nee! Goed van je!
Ik baal nog steeds van mezelf dat ik alledrie mijn huisdieren niet eerder heb laten inslapen. Ze hebben uiteindelijk alle drie geleden, achteraf.
Het is goed zo. Je kat heeft een fijn leven gehad. En heeft er geen enkel besef van gehad dat hij/zij misschien nog extra dagen had kunnen leven. En wat hij/zij dan gemist heeft. Dat werkt voor een dier nu eenmaal anders.
Sterkte met je verdriet.
Ik baal nog steeds van mezelf dat ik alledrie mijn huisdieren niet eerder heb laten inslapen. Ze hebben uiteindelijk alle drie geleden, achteraf.
Het is goed zo. Je kat heeft een fijn leven gehad. En heeft er geen enkel besef van gehad dat hij/zij misschien nog extra dagen had kunnen leven. En wat hij/zij dan gemist heeft. Dat werkt voor een dier nu eenmaal anders.
Sterkte met je verdriet.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:13
Niet schuldig voelen, je hebt juist gehandeld. Het was duidelijk dat de kat starvende is, waarom dan gaan ingrijpen? Doe je de poes echt plezier met dwangvoeren, medicatie, onderzoeken etc.
De poes heeft een mooi leven bij je gehad, en ze mocht rustig inslapen zonder nog verder te lijden. Hoe moeilijk deze keuze ook was voor jou.
De poes heeft een mooi leven bij je gehad, en ze mocht rustig inslapen zonder nog verder te lijden. Hoe moeilijk deze keuze ook was voor jou.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:14
Ik denk inderdaad dat de meeste mensen, tegen beter weten in vanuit hoop, te lang wachten. Dat de dierenarts ze wel slechter heeft gezien wil niet zeggen dat het goed is dat die eigenaren het zover hebben laten komen.
Je hoeft je niet schuldig te voelen. Ze heeft vast en zeker een geweldig leven bij je gehad en je hebt haar verder lijden bespaard. Het is goed zo.
Je hoeft je niet schuldig te voelen. Ze heeft vast en zeker een geweldig leven bij je gehad en je hebt haar verder lijden bespaard. Het is goed zo.
We're just two lost souls
dinsdag 30 mei 2023 om 21:15
Ja ik was echt bang dat ik haar dan over een paar dagen zou vinden na een of andere aanval. Maar ik snap de reactie ook dat het wellicht te snel was. Toen ik ging had ze bijna 2 dagen 0 interesse in haar voer getoond en het is helaas niet het type poes wat je eenvoudig kan dwangvoederen dan kan je naar de ehbo met een slagaderlijke bloeding. Dus dat was ook een afweging maar nu denk ik ja maar wie weet was ze wel zelf gaan eten.... Urgh. Wat blijft het toch een klote beslissing..
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 30 mei 2023 om 21:21
Ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt, de dierenarts heeft nog even de keuze bij jou gelaten maar als het om een dier zou zijn gegaan wat nog een beste levenskans had had de dierenarts de poes geen spuitje gegeven. Lijkt mij.
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
dinsdag 30 mei 2023 om 21:23
Het was jouw kat, jouw maatje. De enige die kon beslissen of het genoeg was, ben jij. En dat heb je gedaan.
Iedere dierenarts die zegt: “je kan het nog aankijken” of “ze zijn wel eens slechter binnen gebracht” , zegt dat voor de baas, niet voor het dier. Ze weten dat het niet meer te helpen is.
Je hebt er goed aan gedaan en je beste vriendje lijden bespaart. En nu mag je rouwen om je verlies.
Sterkte.
Iedere dierenarts die zegt: “je kan het nog aankijken” of “ze zijn wel eens slechter binnen gebracht” , zegt dat voor de baas, niet voor het dier. Ze weten dat het niet meer te helpen is.
Je hebt er goed aan gedaan en je beste vriendje lijden bespaart. En nu mag je rouwen om je verlies.
Sterkte.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:26
Lijkt mij ook maar dit is niet de eerste keer dat ze dan toch nog dingen zeggen waardoor ik achteraf dan twijfel. Ze geven een soort van hoop nog ofzo. Had aan de telefoon al aangegeven dat ik dat niet wilde maar toch doen ze dat dan. Waar mijn dochter ook bij was.. zal wel protocol zijn.Henk-und-Roelie schreef: ↑30-05-2023 21:21Ik denk wel dat je de juiste keuze hebt gemaakt, de dierenarts heeft nog even de keuze bij jou gelaten maar als het om een dier zou zijn gegaan wat nog een beste levenskans had had de dierenarts de poes geen spuitje gegeven. Lijkt mij.
Kijk bij koorts had ik nog gedacht virusje of verkoudheid. Metacam en een infuus met vocht en even afwachten. Maar ze had dus geen koorts of iets zichtbaars wat de plotselinge gedragsverandering en het niet eten kon verklaren. Maar het verneukeratieve van dieren is dat ze dan bij de dierenarts ineens weer soort van springlevend ronddartelen.
Net kwam de picnic bezorger. Jankend haar favoriete natvoertjes staan uitpakken. Ik ga haar verdomd hard missen.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 30 mei 2023 om 21:29
De dierenarts geeft stress, dus dat is het gevolg van adrenaline.Sprinkelmoes schreef: ↑30-05-2023 21:26Lijkt mij ook maar dit is niet de eerste keer dat ze dan toch nog dingen zeggen waardoor ik achteraf dan twijfel. Ze geven een soort van hoop nog ofzo. Had aan de telefoon al aangegeven dat ik dat niet wilde maar toch doen ze dat dan. Waar mijn dochter ook bij was.. zal wel protocol zijn.
Kijk bij koorts had ik nog gedacht virusje of verkoudheid. Metacam en een infuus met vocht en even afwachten. Maar ze had dus geen koorts of iets zichtbaars wat de plotselinge gedragsverandering en het niet eten kon verklaren. Maar het verneukeratieve van dieren is dat ze dan bij de dierenarts ineens weer soort van springlevend ronddartelen.
Net kwam de picnic bezorger. Jankend haar favoriete natvoertjes staan uitpakken. Ik ga haar verdomd hard missen.
Ow, die natvoertjes. Daar zou ik ook keihard om moeten janken hoor……
dinsdag 30 mei 2023 om 21:30
Ik snap het wel hoor. Ik zit nu thuis ook van Wellicht was ze morgen alsnog gaan eten... Wellicht dit wellicht dat. Daarom vind ik dit zo lastig. Bij mijn vorige kat te lang doorgemodderd wat eindigde in om 03:00 snachts alsnog naar de weekend dierenarts omdat het beestje door de fip ineens verlammingsverschijnselen kreeg en alles liet lopen. Toen hebben ze me echt weken door laten emmeren voorafgaande hieraan met in mijn ogen valse hoop en een enorme rekening. Was andere praktijk hoor en jaren terug. Later kwam ik erachter dat die kat echt nooit meer beter had kunnen worden. Daarom had ik nu zoiets van eerder ingrijpen.. ben daar alleen wellicht wat in doorgeschoten maar gedane zaken....patchouli_ schreef: ↑30-05-2023 21:26Eerlijk? Jij was er niet bij en het was niet jouw kat.
Even nadenken voor je reageert.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 30 mei 2023 om 21:31
dinsdag 30 mei 2023 om 21:35
Ik heb het wel een nachtje aangekeken na een Tia, maar daar deed ik mijn lieve poes achteraf helemaal geen plezier mee denk ik. Het was nog een nachtje extra dat ze niet zichzelf was en ongemak had.... Maar ze was ook nog maar 12 en tot aan de Tia kerngezond, dus ik kon het ook nog niet goed accepteren dat ze zo ineens weg zou zijn.
Jouw lieve kat is 16 en ze had al veel andere ongemakken. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan. Maar makkelijk is het nooit. Je moet beslissen over een diertje die het niet zelf kan zeggen. Sterkte!
Jouw lieve kat is 16 en ze had al veel andere ongemakken. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan. Maar makkelijk is het nooit. Je moet beslissen over een diertje die het niet zelf kan zeggen. Sterkte!
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 30 mei 2023 om 21:38
Naar wat jij beschrijft, ben je echt niet doorgeschoten.Sprinkelmoes schreef: ↑30-05-2023 21:30Ik snap het wel hoor. Ik zit nu thuis ook van Wellicht was ze morgen alsnog gaan eten... Wellicht dit wellicht dat. Daarom vind ik dit zo lastig. Bij mijn vorige kat te lang doorgemodderd wat eindigde in om 03:00 snachts alsnog naar de weekend dierenarts omdat het beestje door de fip ineens verlammingsverschijnselen kreeg en alles liet lopen. Toen hebben ze me echt weken door laten emmeren voorafgaande hieraan met in mijn ogen valse hoop en een enorme rekening. Was andere praktijk hoor en jaren terug. Later kwam ik erachter dat die kat echt nooit meer beter had kunnen worden. Daarom had ik nu zoiets van eerder ingrijpen.. ben daar alleen wellicht wat in doorgeschoten maar gedane zaken....
Ik herken wat je zegt. Ik heb ooit te lang doorgemodderd met een nog jonge kat, die ernstige luchtwegproblemen had. Medicijn dit, medicijn dat, kuurtje zo. Niks hielp. Uiteindelijk is ze bijna gestikt ‘s nachts, toen ik sliep. De dag erna heb ik haar in laten slapen.
Niet twijfelen aan jezelf. Je hebt een keus met je hart gemaakt, en dat is wat je vriend verdiende.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:38
Ahh, ik denk dat je het juiste hebt gedaan voor je poezel, hoor. Ik heb zelf vaak bij mijn hond en later bij mijn kat gedacht of we eigenlijk niet te laat waren. Juist omdat het zo lastig is om dat te bepalen. Wat is lijden? Onze hond gaf zelfs nog een kwispel bij de dierenarts maar hij was hoogbejaard, had chronisch nierfalen en at op het laatst nog amper en dan toch nog een kwispeltje...... Door dat kwispeltje had ik even twijfels. Maar ik sprak er met anderen over die hetzelfde hadden meegemaakt en dat gaf wel rust. Sterkte
dinsdag 30 mei 2023 om 21:41
Ach, wat verdrietig. Wij hebben een paar maanden geleden ook onze kater op leeftijd laten inslapen. Goed over gesproken vooraf, maar ik voelde precies wat jij beschrijft.
Wij kregen, al bij een eerdere afspraak bij de dierenarts, een boekje mee "Zijn we niet te vroeg?" Zie https://dieren-rust.nl/boekje/ Dat heeft voor mij/ons wel geholpen.
Ik had niet verwacht dat het me zo zou raken, maar ik heb het er best een paar weken moeilijk mee gehad. Maar het slijt, en ik denk dat het de beste keuze was.
Wij kregen, al bij een eerdere afspraak bij de dierenarts, een boekje mee "Zijn we niet te vroeg?" Zie https://dieren-rust.nl/boekje/ Dat heeft voor mij/ons wel geholpen.
Ik had niet verwacht dat het me zo zou raken, maar ik heb het er best een paar weken moeilijk mee gehad. Maar het slijt, en ik denk dat het de beste keuze was.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:41
Jeetje… mijn gedachte is, onnodig lijden om het beestje voor even in leven te houden is niet voor het beestje zelf.
Of het nu vandaag, morgen of volgende week was geweest, het is en blijft hartverscheurend
16 jaar is niet niks. Je hebt wat te verwerken. En dat mag er ook zijn. Je hebt duidelijk van haar gehouden ..
Of het nu vandaag, morgen of volgende week was geweest, het is en blijft hartverscheurend
16 jaar is niet niks. Je hebt wat te verwerken. En dat mag er ook zijn. Je hebt duidelijk van haar gehouden ..
dinsdag 30 mei 2023 om 21:42
Onze hond (op leeftijd hoor) was verlamd van de 1 op de andere dag, met zijn achterpoten (bleek een tumor te zitten), en toen de dierenarts kwam om hem na te kijken, deed hij nog zijn uiterste best om de dierenarts zo enthousiast mogelijk te begroeten. Want met zijn voorpoten kon hij er nog best heenlopen terwijl de rest erachteraan zwabberde . Zo zijn honden nou eenmaal. Maar dat breekt je hart wel hoor. En wij hadden ook geen andere keuze dan in laten slapen.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 30 mei 2023 om 21:48
Ja, het is alweer 8 jaar geleden, maar ik krijg nu weer zowat tranen in mijn ogen als ik eraan terugdenk. Ik heb me laten vertellen dat een dier niet echt laat zien dat die lijdt. Zo moeilijk. Maar als ik dan weer terugdenk aan zijn laatste maanden, dan kan ik nu rationeel bedenken dat hij al langer aan het kwakkelen was. Dierenarts gaf een paar weken voor het in laten slapen nog een tweede anaboleninjectie. Na de eerste injectie had die nog even een opleving, maar na de tweede niet meer.Maleficent schreef: ↑30-05-2023 21:42Onze hond (op leeftijd hoor) was verlamd van de 1 op de andere dag, met zijn achterpoten (bleek een tumor te zitten), en toen de dierenarts kwam om hem na te kijken, deed hij nog zijn uiterste best om de dierenarts zo enthousiast mogelijk te begroeten. Want met zijn voorpoten kon hij er nog best heenlopen terwijl de rest erachteraan zwabberde . Zo zijn honden nou eenmaal. Maar dat breekt je hart wel hoor. En wij hadden ook geen andere keuze dan in laten slapen.
dinsdag 30 mei 2023 om 21:53
Je hebt de juiste beslissing genomen voor je poes. Liefde is ook loslaten hoe moeilijk ook. Het was anders tijdrekken en daar doe je je lieve poes echt geen plezier mee en jezelf ook niet.
Ik heb de verkeerde beslissing genomen en mijn lieve huisdier te lang laten lopen eer ik hem kon laten inslapen. Het is nu ruim 1 jaar geleden en ik heb nog steeds een groot schuldgevoel naar dat beestje toe en nog steeds heel veel verdriet.
Ik zie hem nu nog zo ziek als hij was die laatste dagen en ik wilde hem niet missen. Zo egoistisch. Zoveel spijt van . Kon ik de klok maar terug draaien maar helaas dat gaat niet.
Je hebt de beste beslissing genomen!
Ik heb de verkeerde beslissing genomen en mijn lieve huisdier te lang laten lopen eer ik hem kon laten inslapen. Het is nu ruim 1 jaar geleden en ik heb nog steeds een groot schuldgevoel naar dat beestje toe en nog steeds heel veel verdriet.
Ik zie hem nu nog zo ziek als hij was die laatste dagen en ik wilde hem niet missen. Zo egoistisch. Zoveel spijt van . Kon ik de klok maar terug draaien maar helaas dat gaat niet.
Je hebt de beste beslissing genomen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in