Puppy

08-03-2024 08:43 56 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,
Aan alle honden bezitters, willen jullie met mij meedenken. Over een week of 2 mag ik mijn puppy ophalen en opeens krijg ik echt enorm twijfel. We hebben er echt goed over na gedacht van te voren, zijn al 2 jaar bezig, enorme zoektocht geweest naar een goede fokker, zijn daar meerdere keren geweest. We zijn / waren enorm enthousiast. En nu is het eindelijk gelukt is, is er sinds gisteren dus die twijfel.
Zowel mijn partner als ik werken onregelmatig en niet fulltime dus kwa tijd zou het allemaal uitkomen. Het beestje zou nagenoeg niet alleen zijn en mijn moeder heeft beloofd op te passen in de vakanties. Ik loop veel en ik wil dus de hond om dat mee te doen, ik wil ook met hem gaan sporten enzo. Dus tot zo ver prima. Maar nu dus de twijfels, ik heb een mega lief gezin, alles is goed op elkaar afgestemd. We zijn lief voor elkaar en alles draait goed. De hond zal alles overhoop gooien, wat nou als mijn beeld van het hebben van een hond gewoon niet klopt. Dat het beestje alles sloopt, dat hij niet te temmen is tegen bezoek van vriendjes en vriendinnetjes. Wat nou als mn moeder iets overkomt, of dat ze omdat ze halverwege bedenkt nee ik vind toch de hond niet leuk ik wil niet meer oppassen in de vakantie. Wat nou als m’n werk situatie veranderd in de toekomst, en ik opeens meer moet gaan werken (ik heb geen plannen, maar je weet het nooit?)
En dan zijn er in mn omgeving zoveel mensen die in de afgelopen 2 jaar dat wij er intensief mee bezig zijn geweest gewoon plots een hond kopen. Terwijl ik ze er nooit over heb gehoord en dat gaat goed. Denk ik dan in problemen, is er onbewust toch te veel twijfel. We kunnen nu nog terug. Herkennen jullie honden baasjes dit, is dit koud watervrees of is dit gegronde twijfel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je er al 2 jaar mee bezig bent klinkt het als koudwatervrees. Klinkt als de weken voor de bevalling van je kind en daarvan weet je inmiddels ja het gooit je leven even helemaal op zijn kop maar het is het allemaal waard.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het herkenbaar voor je, drempelvrees? Gooi je vaker ineens allerlei apen en beren op je pad als er iets spannends staat te gebeuren?
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is de puppy blues. Kijk maar eens op een honden forum Hondenpage.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alles wat je opnoemt qua twijfel, is bij ons de reden om geen hond te nemen. Nu zou ik hier ook geen vaste oppas hebben en dus het spontaan weg gaan zou het enorm beïnvloeden. Maar ik vind een hond zo’n grote verantwoordelijkheid en je weet nooit hoe het loopt. Je zit er wel 10-15 jaar aan vast en moet al die tijd iets regelen qua zorg als je eens een dag weg gaat, vakantie (of hij moet mee, maar waar laat je hem dan als je eens naar een museum wil, dagje winkelen, pretpark of iets) enz. Het is net als een klein kind, maar dan 1 die niet op groeit qua zorg die het nodig heeft. Ik vind zelf die periode te lang, omdat ik niet weet hoe ons leven er dan uit zal zien qua werk inderdaad en wie er eventueel kan oppassen. Schoonouders passen wekelijks op de hond van zwager, maar dat gaan ze ook geen 15 jaar meer doen. Wij hebben nu dus af en toe de hond van zwager in huis :) en dat is ontzettend gezellig en daar pas ik mijn werk dan op aan zover dat kan, ik zorg dat ik thuis ben enz. Maar om dat altijd te moeten doen, ik weet niet of ik dat zou trekken. Dus ja, ik begrijp je twijfel heel goed. Een kennis van ons had zich daar ook enorm op verkeken. De pup is na een week weer terug gegaan helaas, die vond die continue zorg ook echt teveel.
Ik zie ons nog wel een hond nemen als we met pensioen zijn. Dan is ons leven rustiger, meer tijd ervoor. Maar goed, het is echt een keus waar je heel goed over na moet denken en ik neem aan dat jullie de dingen die je op noemt in de afgelopen 2 jaar al wel overdacht hebben toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij twijfel niet doen.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Puppy blues is pas nadat je het beestje hebt. Dus die komt nog :-D

Lijkt mij ook koudwatervrees en realistisch: een hond en een pup is gewoon niet altijd leuk en haalt zeker het eerste half jaar je leven behoorlijk overhoop. Maar…..het brengt ook zó veel! De kinderen gaan er gek op zijn, jij gaat hem alles vergeven als hij zijn koppie op je been legt.

Ik neem aan dat je je hebt ingeschreven voor een puppycursus passend bij het ras? Dat helpt heel erg. En volg Southend Dog Training op social media, dat heeft bij ons heel veel verschil gemaakt toen het even minder ging. Werk met een bench en met verplichte benchrust. Puppies moeten veel meer slapen dan je denkt. Als ze op tijd (gedwongen) rust krijgen, zijn ze aanzienlijk makkelijker.

Nog een boek om verder voor te bereiden, met onder andere goede trainingstips voor een bijtrem: Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans 1 - Elke pup een goede start

Leer hem zo snel mogelijk alleen zijn, zodat je vrijheid creëert voor jezelf. Wij hebben daar te lang mee gewacht.

En probeer ook bewust te genieten. Zo klein en fluffy zijn ze maar kort. Als je er zo goed over nagedacht hebt als jij, komt het vast goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wanneer mensen zo diep nadachten over het aanschaffen van nageslacht dan werd het heel rustig op deze aardbol :)
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja helaas herkenbaar, ik doe dit vaker in mn leven helaas. Voordeel is dat ik niet vaak foute beslissingen maak, maar nadeel is dat ik soms mezelf (en daarmee anderen) helemaal gek maak. Bedankt voor jullie reacties:-)

Ik had het met mn kinderen ook, maar er moet wel ook gezegd worden dat ik met m'n kinderen de eerste tijd ook echt pittig vond. Alles moest weer opnieuw z'n draai vonden en dat is uiteindelijk meer dan goed gekomen. Maar het heeft wel tijd gekost. Dat verwacht ik nu ook en ik besef ook echt dat de puppy tijd net zoiets is als een baby hebben. En dat is oke. Maar ik ben er meer bang voor dat het uiteindelijk niet lukt ofzo. Dat ik die fijne routine er niet in krijg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Net als met kinderen moet je een hond ook opvoeden. Je kunt dus niet verwachten dat hij alles zelf leert of ineens alles weet.
Doe jezelf een plezier en zoek een goede puppycursus.
Natuurlijk zitten er lastige dingen aan het hebben van een hond, maar over het algemeen vind ik het een enorme verrijking en zoals ik het lees is bij jullie alles prima in orde.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren Quote
Had je dit ook toen je zwanger was?

Want eerlijk niks is zeker in het leven. Er zijn dingen waar je geen invloed op hebt en sommige van die dingen maken juist het leven leuk.

Ja een puppy opvoeden is veel werk, weer een paar keer eruit per nacht om zindelijk te maken. Dingen aanleren. Je als gezin aanpassen aan een nieuw gezinslid. Kost allemaal tijd en moeite.

Maar je krijgt er iets zo ontzettend leuks voor terug. Het klinkt alsof je het goed bedacht hebt, een hele bewuste keuze hebt gemaakt. Ik denk inderdaad koudwatervrees. Als die kleine er eenmaal is met zijn ondeugende streken en de dingen die het straks echt jullie hondje maakt dan is het echt een aanvulling op je leven.

En... wie dan leeft wie dan zorgt. Er zijn overal oplossingen voor te vinden!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja een puppy trainer heb ik al gevonden in overleg met de fokker, en dat boek ben ik in bezig. Dus aan de voorbereiding ligt het niet ;). Bedankt voor het meedenken! dat southend dog training niet, daar ga ik nog eens op kijken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het herkenbaar voor je is zie ik niet direct grote rode vlaggen ofzo, dit is gewoon een beetje hoe je in elkaar steekt, angst voor het onbekende, het "opgeven" van dat wat gewoon en voorspelbaar is.

Ik heb in een vingerknip besloten moeder te worden maar over een hond heb ik lang en diep nagedacht. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan en ik ervaar dat als zegen, ook doordat mijn leven er nu compleet anders uitziet en een hond écht een blok aan mijn been zou zijn.

Voor jou werkt het anders zo te lezen.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is niet alleen de puppytijd want daarna komt de hond in de pubertijd en dan begint het opvoeden pas echt. En dat, ligt ook een beetje aan het ras, kan best pittig zijn. Goed om te lezen dat jullie er lang en zorgvuldig over nagedacht hebben en een betrouwbare fokker hebben gezocht. Maar ik zou toch zeggen bij twijfel niet doen. Een goede fokker zal daar begrip voor hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
SweetFirefly schreef:
08-03-2024 09:25
Bij twijfel niet doen.
Dat ligt aan je karakter. Ik heb ook de neiging om op het laatste moment opeens heel benauwd te worden van -weldoordachte- plannen. Als ik bij twijfel niet had gedaan, had ik nooit samengewoond, geen honden gehad, geen eigen bedrijf opgebouwd en geen 2e kind gekregen. Allemaal dingen waar ik ongelofelijk blij mee ben dat ik ze wel gedaan heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het web dat wordt straks nog eveb erger als hij er is. Een puppy kost heeeel veel werk in het begin. Maar als hij eenmaal door de pubertijd is en aven alleen thyis blijven goed gaat krijg je ook weer een beetje je eigen leven terug. Wij zeiden in het begin, eens maar nooit meer maar nu is hij niet meer weg te denken.

Wij maken gebruik van de hondenopvang. Ze zijn er buren in roedels. Hier kan hij ook heen als we een dag weg willen en in de vakanties kan hij met een vrijwilliger me naar huis. Dus altijd zeker van opvang en dat is wel fijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, als iemand goed voorbereid is op een hond, ben jij het wel! Een puppy is in het begin wel zwaar en veel mensen hebben in de eerste periode inderdaad even flink spijt, omdat een puppy gebroken nachten kan betekenen en een hoop onrust in huis. Maar daarna wordt het beter en komt er meer rust in. En zal je al snel merken dat je verliefd bent.

Veel honden vinden het tijdens de vakanties juist leuk om naar een voor hun bekend hondenpension te gaan. Wij hebben onze hond eerst een nachtje gebracht en daarna keer twee nachtjes. Pas daarna durfden we hem voor een vakantie te brengen. Denk dat het juist goed is om niet afhankelijk te zijn van je moeder voor vakanties. Stel dat ze haar enkel verzwikt en niet kan lopen. Of wat dan ook.
Oh ja, een pension is ook een goed idee. Wij hebben via PetBnB en Hondenoppas.nl een paar hele leuke hondenoppassen gevonden. Daar kan hij ook af en toe een nachtje of vakantie.

Als iemand die niet echt van honden houdt, en die de puppytijd ook niet leuk vond en het gedoe soms ook wel lastig vindt, kan ik zeggen dat het bij ons ook helemaal fantastisch is. Het beestje is echt mijn maatje en we hebben het zo fijn samen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het eerste half jaar met mijn puppy zwaarder dan het eerste half jaar met mijn baby. Nu is mijn puppy inmiddels 15 jaar en hoogbejaard, maar jeetje, wat heb ik een plezier en liefde en fijne tijd van en met dat beestje. Ik hoop dat ze op haar hoogbejaarde leeftijd toch nog even bij ons kan blijven.
Je puppy gaat even alles overhoop halen, maar jullie belanden allemaal wel weer op jullie pootjes, het heeft alleen even tijd en opvoeding nodig.
Het leven gaat niet over bier en bitterballen.
Dit gaat helemaal goedkomen hoor. Je hebt er lang over nagedacht en je past aan al je bezwaren wel een mouw.

Voor vakanties is er opvang of je neemt de hond mee, of vraagt een vriend(in) of ander familielid. Zoveel mensen willen best op een hond passen, althans in onze omgeving wel.

En als je moet wisselen van baan en de uren minder uitkomen, is er weer opvang of een uitlaatservice. Ik heb al meer dan 20 jaar honden en nog nooit meegemaakt dat er geen oplossing voor was.
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
08-03-2024 09:26
Puppy blues is pas nadat je het beestje hebt. Dus die komt nog :-D

Lijkt mij ook koudwatervrees en realistisch: een hond en een pup is gewoon niet altijd leuk en haalt zeker het eerste half jaar je leven behoorlijk overhoop. Maar…..het brengt ook zó veel! De kinderen gaan er gek op zijn, jij gaat hem alles vergeven als hij zijn koppie op je been legt.

Ik neem aan dat je je hebt ingeschreven voor een puppycursus passend bij het ras? Dat helpt heel erg. En volg Southend Dog Training op social media, dat heeft bij ons heel veel verschil gemaakt toen het even minder ging. Werk met een bench en met verplichte benchrust. Puppies moeten veel meer slapen dan je denkt. Als ze op tijd (gedwongen) rust krijgen, zijn ze aanzienlijk makkelijker.

Nog een boek om verder voor te bereiden, met onder andere goede trainingstips voor een bijtrem: Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans 1 - Elke pup een goede start

Leer hem zo snel mogelijk alleen zijn, zodat je vrijheid creëert voor jezelf. Wij hebben daar te lang mee gewacht.

En probeer ook bewust te genieten. Zo klein en fluffy zijn ze maar kort. Als je er zo goed over nagedacht hebt als jij, komt het vast goed.
Kan ook voor die tijd.
Het begin gáát (waarschijnlijk) ook zwaar zijn, hou daar gewoon vast rekening mee. Zelf zou ik nooit meer een pup nemen en ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar hou er ook maar rekening mee dat puppy's meestal veel bijten en vlijmscherpe tanden hebben. En dat kinderbeentjes en armpjes hartstikke leuk zijn om in te bijten. Heb de littekens nog van mijn hond in mijn armen staan van toen hij pup was.

En hou er rekening mee dat je de eerste periode 3/2x per nacht eruit moet. Je kiest echt weer even voor een 'baby' die nog niet is voorgeprogrammeerd.
Zo te lezen heeft TO daar allemaal al rekening mee gehouden. Het bijten kun je met de bijtrem al behoorlijk intomen en wordt aanzienlijk minder als de pup op tijd verplichte rust krijgt. Het 'landshark'-gedrag is een teken dat de pup oververmoeid is en verplicht naar bed moet. Echt, dat maakt zo'n verschil.

Het goed uitleggen aan de kinderen én de kinderen nooit alleen met pup laten, helpt ook.

Maar goed, dat het in het begin zwaar is, dat klopt gewoon. Daarom heeft TO nu ook koudwatervrees, omdat ze zich dat goed realiseert.
katkaatje schreef:
08-03-2024 09:26
Puppy blues is pas nadat je het beestje hebt. Dus die komt nog :-D

Lijkt mij ook koudwatervrees en realistisch: een hond en een pup is gewoon niet altijd leuk en haalt zeker het eerste half jaar je leven behoorlijk overhoop. Maar…..het brengt ook zó veel! De kinderen gaan er gek op zijn, jij gaat hem alles vergeven als hij zijn koppie op je been legt.

Ik neem aan dat je je hebt ingeschreven voor een puppycursus passend bij het ras? Dat helpt heel erg. En volg Southend Dog Training op social media, dat heeft bij ons heel veel verschil gemaakt toen het even minder ging. Werk met een bench en met verplichte benchrust. Puppies moeten veel meer slapen dan je denkt. Als ze op tijd (gedwongen) rust krijgen, zijn ze aanzienlijk makkelijker.

Nog een boek om verder voor te bereiden, met onder andere goede trainingstips voor een bijtrem: Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans 1 - Elke pup een goede start

Leer hem zo snel mogelijk alleen zijn, zodat je vrijheid creëert voor jezelf. Wij hebben daar te lang mee gewacht.

En probeer ook bewust te genieten. Zo klein en fluffy zijn ze maar kort. Als je er zo goed over nagedacht hebt als jij, komt het vast goed.
1. Verplichte benchrust niet doen, zo leert je hond niet zelf zijn rust nemen. Go with the flow, de hond slaapt vanzelf wel als ie moe is.
2. Laat hem de eerste periode nog níet alleen zijn, hij moet eerst wennen en er moet een vertrouwensband zijn. Bij de ene hond duurt dat langer dan bij de andere hond. Dit hoeft niet 'zo snel mogelijk' maar kijk wanneer de hond er aan toe is. Dus wanneer er niet paniek/piepen geblazen is als ie even alleen is.
En dit vond ik dus het irritantste van een pup: de tegenstrijdige berichten van alle experts. Zowel van echte experts als van zelfbenoemde experts. Iedereen heeft goede adviezen en iedereen brengt ze heel overtuigend.

Wat @BlauweTulp zegt werkte bij ons voor geen meter en heeft veel stress voor hond en ons opgeleverd. Sommige honden nemen die rust namelijk niet zelf en het langzaam wennen en opbouwen bij alleen zijn, heeft onze hond juist minder zelfverzekerd gemaakt. Pas toen we er even 'doorheen' gingen, leerde hij het. En is hij nu heel relaxed. Daarom gaf ik je mijn tips. Maarrrr.......er zijn ook veel mensen die het met haar adviezen eens zijn en die werken vast voor veel honden ook goed.

Misschien is daarom wel de beste tip: probeer uit wat het beste voor jou voelt en bij jou past. En bij jouw hond, want geen ras of hond is hetzelfde. En werkt dat niet, stap je over op een andere strategie. Uiteindelijk vind je wel wat wel werkt. Een pup opvoeden is nu eenmaal geen exacte wetenschap (hoe jammer ook).

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven