Gezondheid
alle pijlers
Zorg in Nederland niet meer menswaardig?
donderdag 24 juli 2008 om 14:43
Ik heb het idee dat de laatste jaren de zorg in Nederland steeds meer verhardt. In het ziekenhuis bijv. staat er een bepaald aantal dagen voor een behandeling, kun je je dan nog niet zelfstandig redden wordt je er toch uitgeschopt (sommige mensen kunnen nog niet lopen of zelfstandig naar de WC). Heb je ondraaglijke pijnen van een bepaalde aandoening moet je toch lang wachten op een poliklinische behandeling, ben je niet meer in staat naar de poli te gaan; pech. Als je een ernstige aandoening hebt, maar je reageert niet volgens het medisch handboek dan is het psychosomatisch en word je weggestuurd. Of je je zelfstandig kan redden of niet is pech gehad. Helaas heb ik op medisch gebeid zelf nogal het een en ander te verduren gehad, maar heb door smoesjes en truukjes en door te drukken toch nog wel de medische behandeling gekregen die ik nodig had. Helaas ben ik daardoor wel eens een half jaar ziek geweest terwijl ik al in een maand beter had kunnen zijn. Ook heb ik in de tijd dat ik niet zelfstandig voor mezelf kon zorgen hulp van mijn ouders gehad. Wat moeten mensen nu die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen vanwege ziekte en die geen opvang hebben (of wiens ouders te oud zijn om voor hun te zorgen of niet voor hun kinderen willen zorgen). Van de brug springen omdat ze zichzelf niet meer kunnen redden en de overheid zich terugtrekt? Eerlijk gezegd kan ik niet geloven dat de zorg in Nederland zo is. Zou het dan plaatsgebonden zijn wat voor zorg je ontvangt of gaan we echt naar een maatschappij toe waarin je alleen kunt leven als je de juiste genen hebt?
donderdag 24 juli 2008 om 19:40
Als je meer dan anderhalve week ernstige keelpijn hebt wordt het tijd naar de dokter naar de gaan.
Die moedervlek kan de arts prima beoordelen en zo nodig uitsnijden en opsturen naar het laboratorium. Daar is geen dermatoloog voor nodig.
Wat je moeder betreft, erg vervelend voor jullie en ja soms moet je op strepen staan ja. Tegenwoordig gebeurt dat alleen teveel en te snel. Daarbij maakt ook bij kanker een paar weken eerder of later geen verschil.
Die moedervlek kan de arts prima beoordelen en zo nodig uitsnijden en opsturen naar het laboratorium. Daar is geen dermatoloog voor nodig.
Wat je moeder betreft, erg vervelend voor jullie en ja soms moet je op strepen staan ja. Tegenwoordig gebeurt dat alleen teveel en te snel. Daarbij maakt ook bij kanker een paar weken eerder of later geen verschil.
donderdag 24 juli 2008 om 20:34
quote:traincha2 schreef op 24 juli 2008 @ 19:36:
[...]
Maar die net opzettende keelpijn of die moedervlek kan wel kanker zijn.....en als mijn moeder niet had aangedrongen op een darmonderzoek dan was ze er nu waarschijnlijk niet meer geweest......
Op dit soort topics zullen altijd de zeldzame gevallen eruit gelicht worden: mijn moeder had kanker terwijl de huisarts zei dat het griep was, de vader van mijn vriend dit, de vriend van de zus van mijn vriendin zo.
Hoe vaak denk je dat net opgekomen keelpijn kanker is, en hoe vaak gewoon een verkoudheid of griep?
En denk je echt dat het een verschil maakt in behandeling of in je vooruitzichten of dat zondagmiddag op de huisartsenpost wordt ontdekt of maandagochtend door de eigen huisarts?
En natuurlijk zullen er uiteindelijk ook een paar mensen zijn bij wie in eerste instantie wordt gezegd dat het niets is, en dan blijkt het later kanker te zijn.
Maar wat wil je dan? Iedereen bij elk pijntje of beginnend darmprobleem een darmonderzoek? Iedereen met een pijnlijke rug een CT?
Als je iedereen met een beginnend kwaaltje onder de scan legt of allerlei dure en vervelende onderzoeken aandoet zul je best gevallen vinden waarbij het inderdaad kanker is, maar hoeveel mensen moeten daarvoor die onderzoeken ondergaan terwijl ze een simpele verkoudheid of diarree hebben? Daar zijn niet genoeg middelen voor, niet genoeg mensen voor, is niet genoeg geld voor.
En dan wordt onderzoek soms pas na een paar maanden gedaan, en dan is het: zie je wel, er had gelijk onderzoek gedaan moeten worden. Begrijp me niet verkeerd, het is heel erg als jij net degene bent die ernstig ziek blijkt te zijn, maar het is niet haalbaar of betaalbaar om bij elk kwaaltje alle mogelijke onderzoeken uit de kast te halen. Gelukkig is namelijk nog steeds het overovergrote deel van de keelpijn een virus en geen kanker.
Je huisarts heeft ervoor geleerd om te bepalen wanneer wel of niet verder onderzoek nodig is, en ja, ook die kan fouten maken, waardoor een ziekte later wordt ontdekt dan je zou willen, maar wie wil je anders laten bepalen of onderzoek wel of niet nodig is? De patient?
Of wil je bij elke kwaal de specialist laten kijken, scans doen, bloedonderzoek? Alles uit de kast want ja, 1 op de honderdduizend mensen met die klacht heeft wel iets ernstigs.
[...]
Maar die net opzettende keelpijn of die moedervlek kan wel kanker zijn.....en als mijn moeder niet had aangedrongen op een darmonderzoek dan was ze er nu waarschijnlijk niet meer geweest......
Op dit soort topics zullen altijd de zeldzame gevallen eruit gelicht worden: mijn moeder had kanker terwijl de huisarts zei dat het griep was, de vader van mijn vriend dit, de vriend van de zus van mijn vriendin zo.
Hoe vaak denk je dat net opgekomen keelpijn kanker is, en hoe vaak gewoon een verkoudheid of griep?
En denk je echt dat het een verschil maakt in behandeling of in je vooruitzichten of dat zondagmiddag op de huisartsenpost wordt ontdekt of maandagochtend door de eigen huisarts?
En natuurlijk zullen er uiteindelijk ook een paar mensen zijn bij wie in eerste instantie wordt gezegd dat het niets is, en dan blijkt het later kanker te zijn.
Maar wat wil je dan? Iedereen bij elk pijntje of beginnend darmprobleem een darmonderzoek? Iedereen met een pijnlijke rug een CT?
Als je iedereen met een beginnend kwaaltje onder de scan legt of allerlei dure en vervelende onderzoeken aandoet zul je best gevallen vinden waarbij het inderdaad kanker is, maar hoeveel mensen moeten daarvoor die onderzoeken ondergaan terwijl ze een simpele verkoudheid of diarree hebben? Daar zijn niet genoeg middelen voor, niet genoeg mensen voor, is niet genoeg geld voor.
En dan wordt onderzoek soms pas na een paar maanden gedaan, en dan is het: zie je wel, er had gelijk onderzoek gedaan moeten worden. Begrijp me niet verkeerd, het is heel erg als jij net degene bent die ernstig ziek blijkt te zijn, maar het is niet haalbaar of betaalbaar om bij elk kwaaltje alle mogelijke onderzoeken uit de kast te halen. Gelukkig is namelijk nog steeds het overovergrote deel van de keelpijn een virus en geen kanker.
Je huisarts heeft ervoor geleerd om te bepalen wanneer wel of niet verder onderzoek nodig is, en ja, ook die kan fouten maken, waardoor een ziekte later wordt ontdekt dan je zou willen, maar wie wil je anders laten bepalen of onderzoek wel of niet nodig is? De patient?
Of wil je bij elke kwaal de specialist laten kijken, scans doen, bloedonderzoek? Alles uit de kast want ja, 1 op de honderdduizend mensen met die klacht heeft wel iets ernstigs.
vrijdag 25 juli 2008 om 01:17
Een vriend van mij woont wegens verschillende lichamelijke problemen momenteel in een verzorgingstehuis. En de verhalen die hij daarover vertelde daar schrok ik toch best een beetje van.
Die vriend kan niet zelf naar het toilet komen, maar is wél zindelijk. Vriend belt naar een verzorgster wanneer hij naar het toilet wil, maar vervolgens duurt het héél lang (en dan heb ik het niet over een paar minuten) voordat er een verzorgster komt. Vriend vraagt vervolgens waarom het zo lang duurde voordat hij naar de wc kon worden gebracht. Antwoordt de verzorgster: Ach, maar dat maakt toch helemaal niet uit meneer. U heeft toch een luier om.
Dat vind ik triest.
Die vriend kan niet zelf naar het toilet komen, maar is wél zindelijk. Vriend belt naar een verzorgster wanneer hij naar het toilet wil, maar vervolgens duurt het héél lang (en dan heb ik het niet over een paar minuten) voordat er een verzorgster komt. Vriend vraagt vervolgens waarom het zo lang duurde voordat hij naar de wc kon worden gebracht. Antwoordt de verzorgster: Ach, maar dat maakt toch helemaal niet uit meneer. U heeft toch een luier om.
Dat vind ik triest.
vrijdag 25 juli 2008 om 07:22
quote:ika35 schreef op 24 juli 2008 @ 20:34:
[...]
Op dit soort topics zullen altijd de zeldzame gevallen eruit gelicht worden: mijn moeder had kanker terwijl de huisarts zei dat het griep was, de vader van mijn vriend dit, de vriend van de zus van mijn vriendin zo.
Hoe vaak denk je dat net opgekomen keelpijn kanker is, en hoe vaak gewoon een verkoudheid of griep?
En denk je echt dat het een verschil maakt in behandeling of in je vooruitzichten of dat zondagmiddag op de huisartsenpost wordt ontdekt of maandagochtend door de eigen huisarts?
En natuurlijk zullen er uiteindelijk ook een paar mensen zijn bij wie in eerste instantie wordt gezegd dat het niets is, en dan blijkt het later kanker te zijn.
Maar wat wil je dan? Iedereen bij elk pijntje of beginnend darmprobleem een darmonderzoek? Iedereen met een pijnlijke rug een CT?
Als je iedereen met een beginnend kwaaltje onder de scan legt of allerlei dure en vervelende onderzoeken aandoet zul je best gevallen vinden waarbij het inderdaad kanker is, maar hoeveel mensen moeten daarvoor die onderzoeken ondergaan terwijl ze een simpele verkoudheid of diarree hebben? Daar zijn niet genoeg middelen voor, niet genoeg mensen voor, is niet genoeg geld voor.
En dan wordt onderzoek soms pas na een paar maanden gedaan, en dan is het: zie je wel, er had gelijk onderzoek gedaan moeten worden. Begrijp me niet verkeerd, het is heel erg als jij net degene bent die ernstig ziek blijkt te zijn, maar het is niet haalbaar of betaalbaar om bij elk kwaaltje alle mogelijke onderzoeken uit de kast te halen. Gelukkig is namelijk nog steeds het overovergrote deel van de keelpijn een virus en geen kanker.
Je huisarts heeft ervoor geleerd om te bepalen wanneer wel of niet verder onderzoek nodig is, en ja, ook die kan fouten maken, waardoor een ziekte later wordt ontdekt dan je zou willen, maar wie wil je anders laten bepalen of onderzoek wel of niet nodig is? De patient?
Of wil je bij elke kwaal de specialist laten kijken, scans doen, bloedonderzoek? Alles uit de kast want ja, 1 op de honderdduizend mensen met die klacht heeft wel iets ernstigs.
1 op de 100.000?? Kanker is anders volksziekte nummer 1
http://www.cancerregistry...2005&selectie=1&nav_id=17
*ergert zich over zoveel kortzichtigheid en besluit om er verder niet meer op in te gaan*
[...]
Op dit soort topics zullen altijd de zeldzame gevallen eruit gelicht worden: mijn moeder had kanker terwijl de huisarts zei dat het griep was, de vader van mijn vriend dit, de vriend van de zus van mijn vriendin zo.
Hoe vaak denk je dat net opgekomen keelpijn kanker is, en hoe vaak gewoon een verkoudheid of griep?
En denk je echt dat het een verschil maakt in behandeling of in je vooruitzichten of dat zondagmiddag op de huisartsenpost wordt ontdekt of maandagochtend door de eigen huisarts?
En natuurlijk zullen er uiteindelijk ook een paar mensen zijn bij wie in eerste instantie wordt gezegd dat het niets is, en dan blijkt het later kanker te zijn.
Maar wat wil je dan? Iedereen bij elk pijntje of beginnend darmprobleem een darmonderzoek? Iedereen met een pijnlijke rug een CT?
Als je iedereen met een beginnend kwaaltje onder de scan legt of allerlei dure en vervelende onderzoeken aandoet zul je best gevallen vinden waarbij het inderdaad kanker is, maar hoeveel mensen moeten daarvoor die onderzoeken ondergaan terwijl ze een simpele verkoudheid of diarree hebben? Daar zijn niet genoeg middelen voor, niet genoeg mensen voor, is niet genoeg geld voor.
En dan wordt onderzoek soms pas na een paar maanden gedaan, en dan is het: zie je wel, er had gelijk onderzoek gedaan moeten worden. Begrijp me niet verkeerd, het is heel erg als jij net degene bent die ernstig ziek blijkt te zijn, maar het is niet haalbaar of betaalbaar om bij elk kwaaltje alle mogelijke onderzoeken uit de kast te halen. Gelukkig is namelijk nog steeds het overovergrote deel van de keelpijn een virus en geen kanker.
Je huisarts heeft ervoor geleerd om te bepalen wanneer wel of niet verder onderzoek nodig is, en ja, ook die kan fouten maken, waardoor een ziekte later wordt ontdekt dan je zou willen, maar wie wil je anders laten bepalen of onderzoek wel of niet nodig is? De patient?
Of wil je bij elke kwaal de specialist laten kijken, scans doen, bloedonderzoek? Alles uit de kast want ja, 1 op de honderdduizend mensen met die klacht heeft wel iets ernstigs.
1 op de 100.000?? Kanker is anders volksziekte nummer 1
http://www.cancerregistry...2005&selectie=1&nav_id=17
*ergert zich over zoveel kortzichtigheid en besluit om er verder niet meer op in te gaan*
vrijdag 25 juli 2008 om 07:25
quote:__justme__ schreef op 24 juli 2008 @ 19:40:
Als je meer dan anderhalve week ernstige keelpijn hebt wordt het tijd naar de dokter naar de gaan.
Die moedervlek kan de arts prima beoordelen en zo nodig uitsnijden en opsturen naar het laboratorium. Daar is geen dermatoloog voor nodig.
Wat je moeder betreft, erg vervelend voor jullie en ja soms moet je op strepen staan ja. Tegenwoordig gebeurt dat alleen teveel en te snel. Daarbij maakt ook bij kanker een paar weken eerder of later geen verschil.Tuurlijk wel!!! Dat betekent het verschil tussen behandeling gericht op genezing of behandeling, wat gericht is om de tijd die je nog rest zo aangenaam mogelijk te maken! Mijn god: ik hoop niet dat jij werkzaam bent ik de gezondheidszorg......
Als je meer dan anderhalve week ernstige keelpijn hebt wordt het tijd naar de dokter naar de gaan.
Die moedervlek kan de arts prima beoordelen en zo nodig uitsnijden en opsturen naar het laboratorium. Daar is geen dermatoloog voor nodig.
Wat je moeder betreft, erg vervelend voor jullie en ja soms moet je op strepen staan ja. Tegenwoordig gebeurt dat alleen teveel en te snel. Daarbij maakt ook bij kanker een paar weken eerder of later geen verschil.Tuurlijk wel!!! Dat betekent het verschil tussen behandeling gericht op genezing of behandeling, wat gericht is om de tijd die je nog rest zo aangenaam mogelijk te maken! Mijn god: ik hoop niet dat jij werkzaam bent ik de gezondheidszorg......
vrijdag 25 juli 2008 om 07:33
quote:traincha2 schreef op 25 juli 2008 @ 07:25:
[...]
Tuurlijk wel!!! Dat betekent het verschil tussen behandeling gericht op genezing of behandeling, wat gericht is om de tijd die je nog rest zo aangenaam mogelijk te maken! Mijn god: ik hoop niet dat jij werkzaam bent ik de gezondheidszorg......Wat een misvatting. Er zijn weinig typen kanker die zo agressief zijn dat een paar weken verschil uitmaakt (ik zeg niet dat zulke typen helemaal niet bestaan). Wanneer kanker ontdekt wordt, zijn die cellen niet pas een week aan het woekeren, vaak al jaren. Die paar weken maakt dan het verschil niet. Natuurlijk begrijp ik dat iedereen adequaat geholpen wil worden na de diagnose kanker, maar een vroege diagnose is nog altijd vele malen belangrijker dan een snelle behandeling.
[...]
Tuurlijk wel!!! Dat betekent het verschil tussen behandeling gericht op genezing of behandeling, wat gericht is om de tijd die je nog rest zo aangenaam mogelijk te maken! Mijn god: ik hoop niet dat jij werkzaam bent ik de gezondheidszorg......Wat een misvatting. Er zijn weinig typen kanker die zo agressief zijn dat een paar weken verschil uitmaakt (ik zeg niet dat zulke typen helemaal niet bestaan). Wanneer kanker ontdekt wordt, zijn die cellen niet pas een week aan het woekeren, vaak al jaren. Die paar weken maakt dan het verschil niet. Natuurlijk begrijp ik dat iedereen adequaat geholpen wil worden na de diagnose kanker, maar een vroege diagnose is nog altijd vele malen belangrijker dan een snelle behandeling.
vrijdag 25 juli 2008 om 09:17
In Belgie betaalt men minder premie, de wachtlijsten zijn korter, de gezondheidszorg is beter. In Nederland doet men dus iets enorm fout.
Ik vind het asociaal dat mensen die zich willen laten onderzoeken geweigerd zouden worden omdat een betwetertje denkt dat 't wel mee zal vallen. Dat zullen we na dat onderzoek dan nog wel 'ns zien. Beter een keer voor niets gecontroleerd dan er te laat bij. Het is wel 'n leven van een dierbare van iemand waar zo roekeloos mee omgesprongen wordt, het is geen auto (en die worden dan tenminste nog wel elk jaar apk-gekeurd)
Ik vind het asociaal dat mensen die zich willen laten onderzoeken geweigerd zouden worden omdat een betwetertje denkt dat 't wel mee zal vallen. Dat zullen we na dat onderzoek dan nog wel 'ns zien. Beter een keer voor niets gecontroleerd dan er te laat bij. Het is wel 'n leven van een dierbare van iemand waar zo roekeloos mee omgesprongen wordt, het is geen auto (en die worden dan tenminste nog wel elk jaar apk-gekeurd)
vrijdag 25 juli 2008 om 09:28
mi.i. lopen hier eigenlijk 2 discussies door elkaar.
Dat de zorg duurder is geworden, klopt.
En het gaat nog veel duurder worden. Mensen worden steeds ouder, en ouderdom komt met gebreken, om maar iets te noemen.
Daarbij is bijv. zorg voor vroeggeborenen steeds geavanceerder geworden, waarmee tegenwoordig al kindjes van soms 26 weken in leven gehouden kunnen worden dankzij de moderne technologie en de voortdurende zorg van vele professionals die daarmee gemoeid gaan. Als het niet lukt om in verwachting te raken kunnen we ivf of iui proberen moeder natuur een handje te helpen, en ga zo maar door. Begrijp me goed, ik zou ook van deze mogelijkheden gebruik willen maken als ik voor de situatie stond, maar dat moet wel ergens van betaald worden.
Daarbij het beleid van de regering waarbij artsen tegenwoordig veel tijd bezig zijn met het structureren van hun werk (invullen lijstjes, dbc etc). Zorgmanagers.. niet altijd heel verkeerd, soms doen ze hun werk gewoon echt heel goed (zoals in alle andere branches), en hoeft daarmee de arts niet mee zoveel tijd kwijt te zijn met managementtaken. Maar inderdaad, ook zij verdienen een (goed) salaris.
Als je denkt dat een arts buitensporig veel verdient voor (te weinig?) werk, zou ik willen aan raden eens een kijkje te nemen in het kantoor van zo'n arts na 1900 uur, of voor 07:30, want een gemiddeld specialist is dan al / nog aan het werk. In de weekeinden is vaak ook wel werk te doen (buiten de diensten) en als je dan de gewerkte uren bij elkaar op telt, kom je aan een niet zo heel erg schandalig salaris, kan ik je vertellen.
Verkwisting van materialen is inderdaad schrijnend, dat moet in het huidig klimaat met milieu-overlast bijvoorbeeld ook niet kunnen.
Dat de zorg duurder is geworden, klopt.
En het gaat nog veel duurder worden. Mensen worden steeds ouder, en ouderdom komt met gebreken, om maar iets te noemen.
Daarbij is bijv. zorg voor vroeggeborenen steeds geavanceerder geworden, waarmee tegenwoordig al kindjes van soms 26 weken in leven gehouden kunnen worden dankzij de moderne technologie en de voortdurende zorg van vele professionals die daarmee gemoeid gaan. Als het niet lukt om in verwachting te raken kunnen we ivf of iui proberen moeder natuur een handje te helpen, en ga zo maar door. Begrijp me goed, ik zou ook van deze mogelijkheden gebruik willen maken als ik voor de situatie stond, maar dat moet wel ergens van betaald worden.
Daarbij het beleid van de regering waarbij artsen tegenwoordig veel tijd bezig zijn met het structureren van hun werk (invullen lijstjes, dbc etc). Zorgmanagers.. niet altijd heel verkeerd, soms doen ze hun werk gewoon echt heel goed (zoals in alle andere branches), en hoeft daarmee de arts niet mee zoveel tijd kwijt te zijn met managementtaken. Maar inderdaad, ook zij verdienen een (goed) salaris.
Als je denkt dat een arts buitensporig veel verdient voor (te weinig?) werk, zou ik willen aan raden eens een kijkje te nemen in het kantoor van zo'n arts na 1900 uur, of voor 07:30, want een gemiddeld specialist is dan al / nog aan het werk. In de weekeinden is vaak ook wel werk te doen (buiten de diensten) en als je dan de gewerkte uren bij elkaar op telt, kom je aan een niet zo heel erg schandalig salaris, kan ik je vertellen.
Verkwisting van materialen is inderdaad schrijnend, dat moet in het huidig klimaat met milieu-overlast bijvoorbeeld ook niet kunnen.
Computer says nooooo
vrijdag 25 juli 2008 om 09:32
quote:Rispa schreef op 25 juli 2008 @ 01:17:
Een vriend van mij woont wegens verschillende lichamelijke problemen momenteel in een verzorgingstehuis. En de verhalen die hij daarover vertelde daar schrok ik toch best een beetje van.
Die vriend kan niet zelf naar het toilet komen, maar is wél zindelijk. Vriend belt naar een verzorgster wanneer hij naar het toilet wil, maar vervolgens duurt het héél lang (en dan heb ik het niet over een paar minuten) voordat er een verzorgster komt. Vriend vraagt vervolgens waarom het zo lang duurde voordat hij naar de wc kon worden gebracht. Antwoordt de verzorgster: Ach, maar dat maakt toch helemaal niet uit meneer. U heeft toch een luier om.
Dat vind ik triest.En dat is het ook! Maar wel een heel goed voorbeeld en helaas de werkelijkheid. Ik vraag me af of ik dat ooit mijn strot uit zou kunnen krijgen, ik hoop van niet, maar ik werk gelukkig niet als verzorgende. Maar ik denk dat die verzorgende, toen ze ooit aan haar opleiding begon, ook niet had gedacht dat ze iemand nog eens ging adviseren het in zijn broek te doen. Wat gebeurt er dan met je, als professional, dat je dat soort dingen kunt gaan zeggen?
Een vriend van mij woont wegens verschillende lichamelijke problemen momenteel in een verzorgingstehuis. En de verhalen die hij daarover vertelde daar schrok ik toch best een beetje van.
Die vriend kan niet zelf naar het toilet komen, maar is wél zindelijk. Vriend belt naar een verzorgster wanneer hij naar het toilet wil, maar vervolgens duurt het héél lang (en dan heb ik het niet over een paar minuten) voordat er een verzorgster komt. Vriend vraagt vervolgens waarom het zo lang duurde voordat hij naar de wc kon worden gebracht. Antwoordt de verzorgster: Ach, maar dat maakt toch helemaal niet uit meneer. U heeft toch een luier om.
Dat vind ik triest.En dat is het ook! Maar wel een heel goed voorbeeld en helaas de werkelijkheid. Ik vraag me af of ik dat ooit mijn strot uit zou kunnen krijgen, ik hoop van niet, maar ik werk gelukkig niet als verzorgende. Maar ik denk dat die verzorgende, toen ze ooit aan haar opleiding begon, ook niet had gedacht dat ze iemand nog eens ging adviseren het in zijn broek te doen. Wat gebeurt er dan met je, als professional, dat je dat soort dingen kunt gaan zeggen?
vrijdag 25 juli 2008 om 09:39
Wat me ook op valt is dat veel mensen menen dat het vroeger zoveel beter met de zorg was gesteld dan nu..
Ik ben persoonlijk van mening dat het eerder is dat men tegenwoordig zoveel mondiger is dan vroeger..
Als ik kan reageren op het (trieste!) voorbeeld van Rispa, bijvoorbeeld: mijn opa is alweer 25 jaar geleden overleden, hij zat in een geriatrische inrichting in Amsterdam, tegenwoordig 1 van de besten. Destijds echter, moest mijn opa tijdelijk op de gesloten afdeling omdat niet genoeg personeel op de open afdeling was, mochten ze van 1200 tot 1600 niet naar het toilet omdat er niemand was om ze te helpen, dus rook de hele afdeling naar de urine. De behandelend arts weigerde hem op zijn sterfbed wat extra morfine tegen de benauwheid te geven. De arme man is bijkans gestikt (longemphyseem) en het laatste wat mijn moeder zich van zijn sterfbed herinnert is haar vader die uitriep: "Ik wil nog niet dood!!"
Daarentegen is mijn schoonvader 3 maanden geleden overleden aan longkanker en kan ik niets dan lof hebben over alle zorg die hem is verleend: de huisarts onderkende meteen bij eerste bezoek dat hij reeele klachten had, binnen een paar dagen door de hele mallemolen en een week later zat de eerste chemo erin. Toen dat helaas niet mocht baten, is hij zeer regelmatig, op het laatst 2x per dag, op huisbezoek geweest.
Het kan dus ook echt anders / is niet altijd zo slecht gesteld tegenwoordig!
Ik ben persoonlijk van mening dat het eerder is dat men tegenwoordig zoveel mondiger is dan vroeger..
Als ik kan reageren op het (trieste!) voorbeeld van Rispa, bijvoorbeeld: mijn opa is alweer 25 jaar geleden overleden, hij zat in een geriatrische inrichting in Amsterdam, tegenwoordig 1 van de besten. Destijds echter, moest mijn opa tijdelijk op de gesloten afdeling omdat niet genoeg personeel op de open afdeling was, mochten ze van 1200 tot 1600 niet naar het toilet omdat er niemand was om ze te helpen, dus rook de hele afdeling naar de urine. De behandelend arts weigerde hem op zijn sterfbed wat extra morfine tegen de benauwheid te geven. De arme man is bijkans gestikt (longemphyseem) en het laatste wat mijn moeder zich van zijn sterfbed herinnert is haar vader die uitriep: "Ik wil nog niet dood!!"
Daarentegen is mijn schoonvader 3 maanden geleden overleden aan longkanker en kan ik niets dan lof hebben over alle zorg die hem is verleend: de huisarts onderkende meteen bij eerste bezoek dat hij reeele klachten had, binnen een paar dagen door de hele mallemolen en een week later zat de eerste chemo erin. Toen dat helaas niet mocht baten, is hij zeer regelmatig, op het laatst 2x per dag, op huisbezoek geweest.
Het kan dus ook echt anders / is niet altijd zo slecht gesteld tegenwoordig!
Computer says nooooo
vrijdag 25 juli 2008 om 09:47
In Belgie is het hele sociale stelsel anders, is niet te vergelijken. De centjes worden heel anders verdeeld.
Medicijnen en eigen bijdrage zijn bijvoorbeeld vele malen duurder dan in NL. Sociale zekerheid wordt groot deel van brutoloon al afgedragen in Belgie, dus men betaalt wel degelijk, en soms eigenlijk meer, maar dan ongemerkt.
Medicijnen en eigen bijdrage zijn bijvoorbeeld vele malen duurder dan in NL. Sociale zekerheid wordt groot deel van brutoloon al afgedragen in Belgie, dus men betaalt wel degelijk, en soms eigenlijk meer, maar dan ongemerkt.
Computer says nooooo
vrijdag 25 juli 2008 om 09:55
Ik denk dat je daar zeker een punt hebt summer, die mondigheid leidt ook tot ongewenste situaties. "We" zijn allemaal ervan overtuigd dat we stante pede geholpen willen worden, dat alles voor het grijpen ligt en dus ook medische zorg op elk moment. Lukt dat niet dan gaan we muiten.
Nou kan ik wel voor mezelf opkomen, maar een dementerende oudere of iemand met een verstandelijke handicap etc., dus mensen die afhankelijk zijn van een ander, zijn wel overgeleverd aan de zorgverleners die ze dagelijks tegenkomen.
Nou kan ik wel voor mezelf opkomen, maar een dementerende oudere of iemand met een verstandelijke handicap etc., dus mensen die afhankelijk zijn van een ander, zijn wel overgeleverd aan de zorgverleners die ze dagelijks tegenkomen.
vrijdag 25 juli 2008 om 10:07
quote:summer73 schreef op 25 juli 2008 @ 09:47:
In Belgie is het hele sociale stelsel anders, is niet te vergelijken. De centjes worden heel anders verdeeld.
Medicijnen en eigen bijdrage zijn bijvoorbeeld vele malen duurder dan in NL. Sociale zekerheid wordt groot deel van brutoloon al afgedragen in Belgie, dus men betaalt wel degelijk, en soms eigenlijk meer, maar dan ongemerkt.Klopt.
In Belgie is het hele sociale stelsel anders, is niet te vergelijken. De centjes worden heel anders verdeeld.
Medicijnen en eigen bijdrage zijn bijvoorbeeld vele malen duurder dan in NL. Sociale zekerheid wordt groot deel van brutoloon al afgedragen in Belgie, dus men betaalt wel degelijk, en soms eigenlijk meer, maar dan ongemerkt.Klopt.
vrijdag 25 juli 2008 om 10:08
quote:nogeensdan schreef op 25 juli 2008 @ 09:55:
Nou kan ik wel voor mezelf opkomen, maar een dementerende oudere of iemand met een verstandelijke handicap etc., dus mensen die afhankelijk zijn van een ander, zijn wel overgeleverd aan de zorgverleners die ze dagelijks tegenkomen.En 999 van de 1000 keer is niets mis met die zorgverleners of toegang tot zorg.
Nou kan ik wel voor mezelf opkomen, maar een dementerende oudere of iemand met een verstandelijke handicap etc., dus mensen die afhankelijk zijn van een ander, zijn wel overgeleverd aan de zorgverleners die ze dagelijks tegenkomen.En 999 van de 1000 keer is niets mis met die zorgverleners of toegang tot zorg.
vrijdag 25 juli 2008 om 11:07
vrijdag 25 juli 2008 om 11:32
quote:nogeensdan schreef op 25 juli 2008 @ 11:07:
Dat weet ik niet hoor, en daar steek ik mijn hand niet voor in het vuur. Maar als het jouw moeder, echtgenoot of kind is wat zoals in het voorbeeld verplicht in zijn of haar incontinentiemateriaal mag poepen of plassen, geeft het verhaal wel een andere dimensie denk ik.
Tja, dat is met alles waar emotie bij betrokken is. Dat maakt het statement: 'Zorg in NL niet meer menswaardig' nog niet hard.
Daarnaast is er niets mis met mantelzorg als je de aangeboden zorg niet voldoende acht.
Dat weet ik niet hoor, en daar steek ik mijn hand niet voor in het vuur. Maar als het jouw moeder, echtgenoot of kind is wat zoals in het voorbeeld verplicht in zijn of haar incontinentiemateriaal mag poepen of plassen, geeft het verhaal wel een andere dimensie denk ik.
Tja, dat is met alles waar emotie bij betrokken is. Dat maakt het statement: 'Zorg in NL niet meer menswaardig' nog niet hard.
Daarnaast is er niets mis met mantelzorg als je de aangeboden zorg niet voldoende acht.
vrijdag 25 juli 2008 om 11:51
Daar heb je gelijk in. Ik ben het ook niet volledig met de stelling eens. Omdat ik de laatste jaren op prive terrein veel goede zorg heb meegemaakt voor zowel mijzelf als enkele familieleden. Ook in mijn eigen werkkring herken ik er niet veel van, maar ik geloof wel de voorbeelden die gegeven worden en het menselijke aspect is vaak weg of ondergeschikt.
W.b. mantelzorg, daar is zeker niets mis mee, sterker nog, je kunt niet zonder en bij mijn werk zijn we er ook heel blij mee, maar het moet er wel zijn en de mantelzorger moet het ook aankunnen. Veel mantelzorgers zijn zwaar overbelast door hun taken. Mantelzorg moet ook niet de zorg gaan vervangen die eigenlijk door een professional gedaan moet worden.
W.b. mantelzorg, daar is zeker niets mis mee, sterker nog, je kunt niet zonder en bij mijn werk zijn we er ook heel blij mee, maar het moet er wel zijn en de mantelzorger moet het ook aankunnen. Veel mantelzorgers zijn zwaar overbelast door hun taken. Mantelzorg moet ook niet de zorg gaan vervangen die eigenlijk door een professional gedaan moet worden.
vrijdag 25 juli 2008 om 11:58
quote:nogeensdan schreef op 25 juli 2008 @ 11:51:
Mantelzorg moet ook niet de zorg gaan vervangen die eigenlijk door een professional gedaan moet worden.Dat ben ik met je eens. Andersom vind ik alleen ook dat professionals zich alleen bezig moeten houden met zaken waarvoor zij opgeleid zijn. Heel veel problemen kunnen opgelost worden zonder de zorg en hulpverlening daarmee te belasten en de maatschappij voor de kosten op te laten draaien. Doe dat dan ook niet. Het is tijd genoeg aan te kloppen als het werkelijk nodig is en ik geloof er heilig in dat je dan krijgt waar je recht op hebt. Dat de meningen verschillen over 'waar je recht op hebt' is weer een heel andere discussie.
Mantelzorg moet ook niet de zorg gaan vervangen die eigenlijk door een professional gedaan moet worden.Dat ben ik met je eens. Andersom vind ik alleen ook dat professionals zich alleen bezig moeten houden met zaken waarvoor zij opgeleid zijn. Heel veel problemen kunnen opgelost worden zonder de zorg en hulpverlening daarmee te belasten en de maatschappij voor de kosten op te laten draaien. Doe dat dan ook niet. Het is tijd genoeg aan te kloppen als het werkelijk nodig is en ik geloof er heilig in dat je dan krijgt waar je recht op hebt. Dat de meningen verschillen over 'waar je recht op hebt' is weer een heel andere discussie.
vrijdag 25 juli 2008 om 13:26
Ik zie inderdaad ook op tv dat mensen soms voor een snee in hun vinger(ook al bloed die wel hevig) naar de eerste hulp gaan. Overdreven vind ik dat! Zelf loop ik niet zo snel naar de huisarts. Maar mijn huisarts is een belg. Hij stuurt de patienten snel door, want hij zegt altijd dat ie geen cardioloog, neuroloog o.i.d. is. Deze dan dure instelling heeft mijn man zijn leven gered. Waar de vorige huisarts bij pijn op de borst klachten zei dat het maagzuur was verwees deze arts direkt door. Om een lang verhaal kort te maken, mijn man moest gedotterd worden i.v.m vernauwing in de kransslagader.
Mijn huisarts snapt ook niet waarom er bij vrouwen in nederland pas bij 50 gescreend wordt op borstkanker.
Nee, ik ben heel blij met mijn huisarts van belgische afkomst.
Enne... ik werk in de zorg. Dat is een grote fabriek geworden. Jammer.
Aan de andere kant.... Ik merk dat kinderen ook wel eens snel denken, oh, moeder of vader heeft zorg dus wij doen niets meer. Voorbeeld een werkloze dochter die tegenover moeder woont komt gezellig op balcon zitten terwijl de thuiszorgmedewerker het huis aan het soppen is. Dat kan ook anders.Maar dit is wel heel off topic.
Mijn huisarts snapt ook niet waarom er bij vrouwen in nederland pas bij 50 gescreend wordt op borstkanker.
Nee, ik ben heel blij met mijn huisarts van belgische afkomst.
Enne... ik werk in de zorg. Dat is een grote fabriek geworden. Jammer.
Aan de andere kant.... Ik merk dat kinderen ook wel eens snel denken, oh, moeder of vader heeft zorg dus wij doen niets meer. Voorbeeld een werkloze dochter die tegenover moeder woont komt gezellig op balcon zitten terwijl de thuiszorgmedewerker het huis aan het soppen is. Dat kan ook anders.Maar dit is wel heel off topic.
vrijdag 25 juli 2008 om 13:50
quote:traincha2 schreef op 25 juli 2008 @ 07:22:
[...]
1 op de 100.000?? Kanker is anders volksziekte nummer 1
*ergert zich over zoveel kortzichtigheid en besluit om er verder niet meer op in te gaan*
Wat dacht je van verkoudheid en buikgriep? Staan (gelukkig) toch echt heel wat hoger op de ranglijst van volksziekten dan kanker.
*ergert zich aan mensen die denken dat voor elk beginnend kwaaltje alle onderzoeken uit de kast moeten worden getrokken en dat de geldpot geen bodem heeft*
[...]
1 op de 100.000?? Kanker is anders volksziekte nummer 1
*ergert zich over zoveel kortzichtigheid en besluit om er verder niet meer op in te gaan*
Wat dacht je van verkoudheid en buikgriep? Staan (gelukkig) toch echt heel wat hoger op de ranglijst van volksziekten dan kanker.
*ergert zich aan mensen die denken dat voor elk beginnend kwaaltje alle onderzoeken uit de kast moeten worden getrokken en dat de geldpot geen bodem heeft*
vrijdag 25 juli 2008 om 17:04
Flower,
Mijn ervaring is anders...en toch weer vergelijkbaar. Ik heb ook (te) lang moeten wachten op een diagnose. Bij mij had het nog langer kunnen duren als ik niet zelf naar een andere huisarts was gestapt, die me wel serieus heeft genomen. Maar vanaf dat moment is het balletje gaan rollen, en ben ik verder altijd serieus genomen. Bij mijn derde operatie heb ik de arts onderhand moeten smeken om me naar huis te laten gaan. Omgekeerde ervaring dus.
Ik denk dat je het feit dat een aandoening die je had niet direct herkenbaar was, niet moet verwarren met 'opzet' of slechte zorg in het algemeen.
Misschien had je iets wat niet veel voorkomt, en/of vaak andere symptomen geeft? Balen natuurlijk dat je net zoiets moet hebben, of net niet de arts treft die het wel herkend.
Maar ik denk dat je over het algemeen wel de zorg krijgt die je nodig hebt. Als jij echt alleen maar ligt te rollen van de pijn, en je bent daarvoor een arts, en je legt het goed uit (ook een belangrijke) hoe ernstig het is. Dan kan ik me niet voorstellen dat ze je 'wegsturen' met een paracetamolletje.
Als je niet in staat bent (door je klachten) om zelf vervoer te regelen naar het ziekenhuis, dan is mijn ervaring dat daar voor wordt gezorgt. Ik ben ooit van schiphol opgepikt met een taxi naar onderhand de andere kant van NL waar mijn eigen ziekenhuis is. Allemaal gewoon vergoed, en zonder dat ik er zelfs om had gevraagd, werd gewoon geregeld.
Ik baal ontzettend dat die doos van een (1ste) huisarts in mijn geval mijn ziekte niet herkende. Ze had te weinig kennis daarover, werd me later duidelijk. Ik neem dat haar ook kwalijk. En heb ook een semi excuus van haar gehad.
Maar verder denk ik (is mijn ervaring) dat je alle zorg krijgt die je nodig hebt....als je die nodig hebt.
Natuurlijk zijn er gevallen waarbij dat mis gaat, ik ben de eerste die dat zal inzien. Maar is het uitzondering of de regel. Ik houd het toch bij uitzondering.
Mijn ervaring is anders...en toch weer vergelijkbaar. Ik heb ook (te) lang moeten wachten op een diagnose. Bij mij had het nog langer kunnen duren als ik niet zelf naar een andere huisarts was gestapt, die me wel serieus heeft genomen. Maar vanaf dat moment is het balletje gaan rollen, en ben ik verder altijd serieus genomen. Bij mijn derde operatie heb ik de arts onderhand moeten smeken om me naar huis te laten gaan. Omgekeerde ervaring dus.
Ik denk dat je het feit dat een aandoening die je had niet direct herkenbaar was, niet moet verwarren met 'opzet' of slechte zorg in het algemeen.
Misschien had je iets wat niet veel voorkomt, en/of vaak andere symptomen geeft? Balen natuurlijk dat je net zoiets moet hebben, of net niet de arts treft die het wel herkend.
Maar ik denk dat je over het algemeen wel de zorg krijgt die je nodig hebt. Als jij echt alleen maar ligt te rollen van de pijn, en je bent daarvoor een arts, en je legt het goed uit (ook een belangrijke) hoe ernstig het is. Dan kan ik me niet voorstellen dat ze je 'wegsturen' met een paracetamolletje.
Als je niet in staat bent (door je klachten) om zelf vervoer te regelen naar het ziekenhuis, dan is mijn ervaring dat daar voor wordt gezorgt. Ik ben ooit van schiphol opgepikt met een taxi naar onderhand de andere kant van NL waar mijn eigen ziekenhuis is. Allemaal gewoon vergoed, en zonder dat ik er zelfs om had gevraagd, werd gewoon geregeld.
Ik baal ontzettend dat die doos van een (1ste) huisarts in mijn geval mijn ziekte niet herkende. Ze had te weinig kennis daarover, werd me later duidelijk. Ik neem dat haar ook kwalijk. En heb ook een semi excuus van haar gehad.
Maar verder denk ik (is mijn ervaring) dat je alle zorg krijgt die je nodig hebt....als je die nodig hebt.
Natuurlijk zijn er gevallen waarbij dat mis gaat, ik ben de eerste die dat zal inzien. Maar is het uitzondering of de regel. Ik houd het toch bij uitzondering.
vrijdag 25 juli 2008 om 18:44
quote:ika35 schreef op 25 juli 2008 @ 13:50:
[...]
Wat dacht je van verkoudheid en buikgriep? Staan (gelukkig) toch echt heel wat hoger op de ranglijst van volksziekten dan kanker.
*ergert zich aan mensen die denken dat voor elk beginnend kwaaltje alle onderzoeken uit de kast moeten worden getrokken en dat de geldpot geen bodem heeft*Dus jij vindt het heel normaal dat mensen die zo op het oog een kwaal hebben - en vervolgens blijkt het toch kanker te zijn - dat die dan maar gewoon dood moeten gaan want: sorry, het kost teveel om u nader te onderzoeken!
[...]
Wat dacht je van verkoudheid en buikgriep? Staan (gelukkig) toch echt heel wat hoger op de ranglijst van volksziekten dan kanker.
*ergert zich aan mensen die denken dat voor elk beginnend kwaaltje alle onderzoeken uit de kast moeten worden getrokken en dat de geldpot geen bodem heeft*Dus jij vindt het heel normaal dat mensen die zo op het oog een kwaal hebben - en vervolgens blijkt het toch kanker te zijn - dat die dan maar gewoon dood moeten gaan want: sorry, het kost teveel om u nader te onderzoeken!
vrijdag 25 juli 2008 om 21:47
quote:traincha2 schreef op 25 juli 2008 @ 18:44:
[...]
Dus jij vindt het heel normaal dat mensen die zo op het oog een kwaal hebben - en vervolgens blijkt het toch kanker te zijn - dat die dan maar gewoon dood moeten gaan want: sorry, het kost teveel om u nader te onderzoeken!
Kanker heeft duidelijke symptomen die zeer zeker zichtbaar worden als de kanker langer aanhoudt.
Als niet na het eerste doktersbezoek de diagnose kanker wordt gesteld, maar er eerst aan een andere kwaal gedacht wordt betekent dat niet direct je dood.
Als er niet al te lange tijd tussenzit maakt het voor de behandeling niet eens uit. Zoals gezegd krijg je kanker niet van de een op de andere dag, klachten daarmee gepaard gaand ook niet.
Keelontsteking ed zet ineens op, dus is het helemaal niet vreemd dat een arts daar eerst aan denkt, helemaal omdat kanker nog steeds slechts een uitzondering is.
Panisch gedoe...
[...]
Dus jij vindt het heel normaal dat mensen die zo op het oog een kwaal hebben - en vervolgens blijkt het toch kanker te zijn - dat die dan maar gewoon dood moeten gaan want: sorry, het kost teveel om u nader te onderzoeken!
Kanker heeft duidelijke symptomen die zeer zeker zichtbaar worden als de kanker langer aanhoudt.
Als niet na het eerste doktersbezoek de diagnose kanker wordt gesteld, maar er eerst aan een andere kwaal gedacht wordt betekent dat niet direct je dood.
Als er niet al te lange tijd tussenzit maakt het voor de behandeling niet eens uit. Zoals gezegd krijg je kanker niet van de een op de andere dag, klachten daarmee gepaard gaand ook niet.
Keelontsteking ed zet ineens op, dus is het helemaal niet vreemd dat een arts daar eerst aan denkt, helemaal omdat kanker nog steeds slechts een uitzondering is.
Panisch gedoe...
