Afvallen - start 29 mei a.s. Wie doet mee?

Ja, weer een afval-topic. Ik open een nieuw, omdat de andere topics al een poos bestaan en het dan toch lastig aansluiten is.

Mijn verhaal in een notendop: ik ben 49 jaar en wil zo'n 20 kg afvallen. Sinds mijn puberteit ben ik stevig, heel langzaam is dat overgegaan in toch wel echt te dik (ondanks dat ik nota bene ben opgeleid tot onder andere diëtist en psychosociaal therapeut, haha, boerin-met-kiespijn-lach). Vier jaar geleden is me dat gelukt met behulp van, in eerste instantie, Cambridge 500 en daarna nog een behoorlijke periode zeer matig, koolhydraatbeperkt eten. Ik wist zeker dat ik nooit meer aan zou komen. Helaas heb ik ondanks mijn voornemen dat wél te doen, verzuimd mezelf regelmatig te wegen. Natuurlijk kwamen er zeer drukke periodes, met volle dagen waarin de maaltijden voor mij de rustpunten zijn en waarin ik er niet aan toekom te bewegen. In die periodes zijn de kilo's er langzaam maar zeker weer bij gekomen en ik wil het niet meer. Ik ben weer op het punt dat ik schrik van mijn silhouet als ik langs een raam loop, dat ik met een hand voor mijn ogen langs de grote spiegel in mijn kast loop als ik geen kleding aan heb, om maar te voorkomen dat ik mezelf zie en daar de rest van de dag dan gedeprimeerd door ben.
Ik heb voor maandag de 29e mei een afspraak staan bij een Cambridge consulente. Ik wil de producten gebruiken zo lang ik het volhoud, tot maximaal zes weken. Van mijn vorige keer weet ik dat ik dan al heel veel gewicht kwijt kan zijn. Het is vanuit die positie voor mij een stuk gemakkelijker om dan op een gezonde manier verder te gaan. Overigens is gezond eten voor mij heel belangrijk en doe ik dat ook; ik kom aan in de genoemde periodes van lichamelijke inactiviteit in combinatie met heel veel werk. De komende maanden heb ik het qua werk wat rustiger; mijn man gaat drie maanden naar het buitenland en ik neem in die tijd minder opdrachten aan (ik heb een tekstbedrijf), omdat we twee zoons hebben waar ik in die maanden dan natuurlijk in mijn eentje de zorg voor heb.
Ik heb de afgelopen vier jaar gedacht dat ik het afvallen echt wel alleen kon, maar ik ben nu dus toch weer op dit punt beland... Vandaar dat ik de steun zoek van een consulente, hoewel ik daar niet zo veel van verwacht. En dan dit topic natuurlijk: wie wil meepraten ? Elkaar steunen, motiveren, ons aan elkaar optrekken?
Ik word over een klein jaar 50 en dan wil ik "fifty and fitter than ever before" zijn.

Hardlopen geeft heel vaak blessures bij heel veel mensen. Zeker als je aan de zware kant bent, vind ik het eigenlijk niet zo'n goede sport. Maar het verbrandt natuurlijk wel lekker, als ik op de loopband 2 minuten jog (is wel het maximum voor mij tot nu toe) dan zit mijn hartslag gelijk boven de 160.
Ik dacht echt er vanavond weer eens heen te gaan, moet mijn zoon ergens naartoe brengen in een andere plaats en het zou tegenover Fitland aldaar zijn. Ik ben lid van Fitland en mag daarom in alle vestigingen sporten. Mooi dus, dacht ik. Net even gecheckt, is het maar tot half 8 open. Heb ik dus weer niks aan.

En pffff, mijn man zou vandaag dus vertrekken voor drie maanden. Wij vanochtend om 6 uur opgestaan om hem weg te brengen, zijn moeder speciaal daarvoor naar hier gereisd en blijven slapen, komen we ter plekke... is het vliegtuig kapot en is er minimaal 24 uur delay. En zeer waarschijnlijk wordt het pas zondag dat ze vertrekken. Op zich fijn dat hij er nog twee dagen extra is, maar het is wel even helemaal omschakelen als je er al zo op ingesteld bent.

Fijn Grob!

Ik ben de laatste dagen ietsje minder streng in de leer geworden. Heb een keer wat gekookte kip bij mijn soep gedaan en twee keer gekookt ei gegeten. Ook pak ik af en toe kwark met een klein beetje zoetstof 's ochtends, als het wat killer weer is, dan heb ik niet altijd zin in de shake.
Maar straks voor het eerst echt 'gezondigd'. Met man en jongens een kanotocht gemaakt en daarna ergens gaan eten. Ik heb aspergesoep met wat stukjes ei en ham erin gegeten en natuurlijk zaten er ook wat stukken asperge in. Verder 1 klein gefrituurd uienringetje van het tapasplankje genomen... Als hoofdgerecht gebakken gamba's met wat groente, een klein beetje rauwkost en tsja, ook wat dikke frieten met mayonaise. Dat had ik niet willen doen, maar dus toch gedaan. Ik ben een beetje bang dat ik nu morgen heel veel moeite ga hebben om weer volledig Cambridge te gaan, omdat ik nu toch weer wat koolhydraten gegeten heb. Of zou het meevallen?
Wel trots: na het eten hebben man en jongens een ijsje gehaald en ik heb het prima weerstaan. Bij het eten trouwens ook alleen een rivella en water gedronken, niet in de verleiding gekomen om wijn te nemen. Geloof dat de alcohol echt mijn systeem uit is.

O jee Hoetepetoet, zo in een keer onder mes moeten, bah! Maar blijkbaar is het allemaal goed gegaan, lekker rustig herstellen nu.

Ik heb daarnet ontbeten met een shake en 'mix-a-mousse' erin (gelatinepoeder waarmee je er een puddinkje van kunt maken), terwijl man en jongens aan de croissantjes en roerei (Vaderdag hè) zaten. Dat kon ik gelukkig weer heel goed weerstaan, dus gisteren lijkt me vooralsnog niet helemaal van het padje geleid te hebben. Wat wel een voordeel was, weer een keer echt goeie ontlasting, haha. Als je alleen maar Cambridge-producten gebruikt, blijft er maar heel weinig over en dat is toch een beetje gek.

Mijn man vertrekt nu, als het allemaal doorgaat, morgenochtend heel vroeg. Als het weer niet lukt met hun vliegtuig, wordt het pas tien dagen later.

Wat een familieweekenden allemaal

Ik heb gisteravond weer geen Cambridgeproduct gebruikt, maar 2 forellen van de barbecue gegeten met een klein beetje knoflooksaus erbij. Verder niets, dus het valt wel mee.
Stom hoe ik mezelf van dag tot dag anders kan beoordelen. Gisteren keek ik in de spiegel en dacht ik juist weer helemaal geen verandering te zien ten opzichte van inmiddels drie weken geleden. Ik trok een jurkje aan dat ik een tijd geleden kocht en dat toen behoorlijk strak zat. Maar ik vond het nu eigenlijk ook nu nog strak zitten en in de spiegel zag ik nog steeds een vooruitstekende pens. Blegh. Ben wel ongesteld sinds een maand of... twee, of drie? (ik moet dat toch eens beter bijhouden, maar vergeet het) Dan zie ik mezelf altijd dikker, weet niet of dat komt doordat ik er dan echt dikker uitzie of dat mijn brein het gewoon anders interpreteert.

Vanmorgen mijn man dan toch uitgezwaaid. De wekker ging om half vier, zucht. En ik was al eerder wakker, omdat onze oudste zoon zijn wekker al om drie uur had gezet en ik die hoorde afgaan. En ik sliep pas rond één uur, dus erg fris ben ik niet. Vanochtend toen de kinderen op school waren terug naar bed gegaan, met als resultaat dat ik nu tot laat zal moeten doorwerken. Ach ja. Het is toch te warm om iets anders te doen. Waar mijn man nu zit is het 48 graden, dus ik doe maar net of het hier heerlijk koel is

Ai, nu dat weer, ook geen fijne plek. Sterkte Hoetepetoet!

Er wordt maar weinig geschreven hier inderdaad. De meeste lijners al afgehaakt, of gaat het gewoon z'n gangetje en is er niks te melden? Bij mij is week 4 ingegaan en het gaat nog steeds goed. Gisteren wilde ik een soep nemen voor lunch buiten de deur, tijdens pauze van een werkopdracht, maar op het terras waar ik neerstreek werd ik gewoon een kwartier lang genegeerd. Nou, dacht ik, ben ik al zo veel afgevallen dat ik inmiddels onzichtbaar ben? Ben dus boos weer opgestapt en naar het volgende terras gelopen, maar toen had ik nog maar tien minuten tijd. Dus dan maar een cola zero besteld en een thee zonder thee, om een bouillonpoedertje in op te lossen. Wel maar 2,25 euro kwijt, dus elk nadeel heb ze voordeel, én niet 'gezondigd'. Niet echt, in elk geval, al mogen bouillonnetjes en light frisdranken niet van Cambridge.
Ik vind dat mijn buik nog steeds dik is, had verwacht dat die inmiddels wat platter zou zijn. Het scheelt al wel hoor, maar voor serieus resultaat zal ik voorlopig door moeten lijnen. Ik denk dat ik ga stoppen met streng Cambridgen als ik op 75 kg zit en dan overga naar fase 2 of 3, plus een intensief sportprogramma ga oppakken.
Volgende week wegen!

Voel verder stress in mijn nek en schouders en weet nu waar het door komt. Sinds een paar dagen hoor ik een heel naar geluid van ergens buiten. De eerste keer, toen ik in bed lag en geïrriteerd begon te raken van dat geluid - dat aanzwelt, dan wat begint te rammelen en dan opeens weg is, om na een minuut of wat weer te beginnen - dacht ik dat het de ventilator bij mijn zoon op de zolderkamer was. Die uitgezet, toen leek het weg, maar begon toch weer. Gisteravond hoorde ik het ook, buiten achter het huis. Ik heb nu ontdekt dat het de airco-unit van de buren is. Hij staat nu ook aan en ik verkramp daar gewoon van, onbewust. Zodra het geluid weg is, voel ik mijn spieren ontspannen. Dat is toch te gek. Ik zit hier nu met het raam dicht en als ik vanavond goed wil slapen, zal ik ook het raam dicht moeten doen. Natuurlijk ga ik het wel aankaarten bij de buren, maar ik ben daar een beetje huiverig voor. De enige keer dat ik iets aangekaart heb (veel last van een van hun katten, die terroriseert mijn katten en komt hen ook in nota bene onze eigen tuin aanvallen), reageerde zij heel defensief en ontkennend. Dus, hoe dit het beste aan te pakken?

Roze-olifant, dat is nogal wat? Relatie uit, weer terug in Nederland, voelt het allemaal goed? In dat geval, super en welkom terug in het land! Al 10 kg eraf is in elk geval super.

Ik vind het niet zonde om veel geld aan producten uit te geven en er dan niet helemaal mee om te gaan zoals volgens Cambridge moet. Aan de andere kant, als je bv in fase 2 bent, komt het eigenlijk een beetje neer op wat ik nu doe en dan gebruik je ook nog producten. Ik zit eigenlijk gewoon in een soort fase 1.b, haha. Ik kan het zo heel goed volhouden en dit werkt dus voor mij.
Gisteravond de straatfeestcommissie op bezoek gehad. Petit-fours, wijn, nootjes, chips, meloen, ik heb het allemaal aangerukt en er niets van genomen. Heb weer als surrogaat twee keer een Rivella genomen, in een wijnglas, dan lijkt het net of ik gewoon kan mee-borrelen. Ik ben dus echt heel tevreden over hoe dat allemaal gaat.
Ik heb nog steeds niet gewogen. Volgende week bij de consulente weer, grote kans dat ik dan het cijfer wel wil horen. Maar aan de andere kant ben ik er nog steeds van overtuigd dat ik het op deze manier nog heel goed een poos kan volhouden - kom gemiddeld op zo'n 700 kcal per dag, omdat ik wel café au lait van Dolce gusto drink en dus af en toe wat kip, vis, kaas of ei neem - en wat maakt het dan uit wat het resultaat tot nu toe is...

Heb de oude buurman gisteren aangesproken (onze buren zijn een gezin met vier kinderen en in de zijvleugel van hun huis wonen haar ouders). Hij zei dat de airco juist pas geservicet was. We zijn overeengekomen dat het ding om 23.00 uur uitgaat, zodat ik in elk geval rustig kan slapen. Dus gisteren rond die tijd was ik gespannen, wat nu als ze zich niet aan de afspraak zouden houden? Als de dochter, de vrouw des huizes, bijvoorbeeld zou vinden dat ik zeur en het uitzetten zou tegenhouden, weet ik veel? Dan zou ik van dat gegeven nog veel meer last hebben dan van het geluid zelf en ik wil die boosheid, die bij mij dan echt kan gaan vastzitten en waar ik in ons vorige huis veel last van had omdat daar overal om ons heen rotgeluiden waren, helemaal niet. Ik meende nog steeds iets te horen, maar het geratel hoorde ik niet meer. Dus het kan zijn dat ze 'm een tandje lager gezet hebben, want er was wel toch iets van geluid te horen, afgewisseld met stilte. Dat vond ik echter niet klagenswaardig en ik heb mijn raam dan maar gewoon dichtgedaan. Ik hoop maar dat die airco uit blijft als deze voor hier extreme hitte voorbij is. Nu zit ik in mijn werkkamer en heb het raam ook dicht, en dan hoor ik het nog. Maar goed, zo meteen moet ik werken met mijn koptelefoontje op en dan is dat ook weer over. Ja, ik kan ook wel een lastige zijn, I know, ik heb bovendien een extreem goed gehoor (hoor bv tonen die andere mensen niet horen, bepaalde frequenties die normaal gesproken alleen kinderen kunnen horen, hoor ik wel) en ben een beetje overgevoelig voor sommige geluiden. Ook mensen die hard praten vind ik heel storend. Mijn kinderen kunnen daar wat van, ik hoor mezelf tig keer per dag vragen of het echt zo hard moet. Of bijvoorbeeld Jandino Asporaat, als die op tv is word ik helemaal gespannen, omdat hij in mijn oren bijna roept als hij praat (en dan ook nog druk is, haha, maar goed, dit alles terzijde, heeft erg weinig met lijnen te maken).

Zo, nu aan het werk. Moet straks mijn zoon van school halen (halfuur heen rijden en halfuur terug), want hij heeft tropenrooster vandaag. Dat houdt in dat ze al om 12.30 uur uit zijn in plaats van 14.30 uur. Hij gaat naar speciaal onderwijs in een andere stad en wordt gehaald en gebracht met een taxi van leerlingenvervoer, maar die gaat niet mee in dat tropenrooster. Ik had al voorgesteld dat mijn zoon dan vandaag wat mij betreft een dagje thuis mocht blijven, maar hij wilde per se naar school; zijn mentrix geeft vandaag de wiskundeles (vervangt de docent die dat normaal geeft). Daar is ze blijkbaar geen ster in en dat vindt mijn zoon enorm hilarisch. Ach ja, haha. Dan rijden we maar op en neer en werken vanavond maar wat langer door...

Goedemorgen ladies, al bijna vier weken "aan de gang". Ik heb een klein dipje. Niet dat ik me niet aan mijn dieet houd, maar ik had verwacht inmiddels iets meer resultaat te zien. Net een jurk aangetrokken die ik vlak voor de Cambridge-periode heb gekocht en die toen ietsje te strak zat. Hij zit nu wat beter, zeker, maar ik had er iets meer van verwacht, zeg maar. Dat hij iets losser zou zitten. Verder ben ik wat neerslachtig, heb last van vooral dierenleed dat massaal voorbij komt op Facebook, wat maakt dat ik me machteloos voel. Het lijkt zo uitzichtloos allemaal, mensen zijn vaak zo dom en doen maar raak. Hoor nu een hondje janken ergens in de wijk achter ons huis, hoorde het gisteravond ook al en de afgelopen dagen zeer regelmatig, zo zielig.
Ik heb acht dagen van menstruatie achter de rug met ook echt acht dagen veel bloedverlies, dat is pas sinds gisteren aan het minderen. Alsof het opgespaard is, nu er soms langere tijd tussen twee periodes zit. Daarbij voel ik een schimmelinfectie opkomen, bah. En veel te veel werk, mag vandaag en morgen gewoon doorbuffelen en dat betekent dat de kinderen alleen maar zitten te gamen en tv kijken. Dat is wat ze het liefste doen, maar voor mij voelt dat toch niet echt goed. De komende weken ook alleen maar werk, werk, werk en geen tijd voor beweging.
Zo, dat was de klaagzang. Sorry, ik ga proberen er wat positiviteit in te gooien. Twee uurtjes werken en dan te voet naar het centrum voor wat boodschappen en te voet weer terug. Is vast iets.

Ha Grob, dat klinkt super allemaal, sjappoo!
Mij lukt die beweging nog absoluut niet. Voel wel aan vooral mijn stemming dat het belangrijk is er toch iets aan te gaan doen. Regelmatig flink zweten geeft echt een boost. Morgen zou ik naar de sportschool kunnen gaan. Ja, laat ik dat hier en nu met mezelf en met jullie afspreken. Ik heb om 12.00 uur de afspraak bij de consulente, dan ga ik van tevoren sporten. En even in de sauna misschien, lekker zweten, haha, nog minder op de weegschaal (natuurlijk alleen vocht eraf in dat geval, dus schiet je niks mee op)

Ik merk nu ook wel duidelijk aan kleding dat er wat af is. Draag een t-shirt dat voorheen toch een beetje spande op de heupen en nu niet meer. Ik ga vrolijk door op de ingeslagen weg. Ben nu weer bouillon met kippendijen en wat groente aan het trekken en heb vanochtend een bakje zeekraal gekocht, voor morgen. Om toch wat meer vezels binnen te krijgen. Maandagavond heb ik een biefstukje gegeten, omdat ik echt het gevoel had mijn ijzervoorraad aan te moeten vullen na die lange en hevige menstruatie. En gisteren moest ik buiten de deur lunchen, heb een "bouillabaise" besteld. Dikke tegenvaller, bleek gewoon een karige hoeveelheid vissoep met stukjes vis erin van één soort, en dat voor € 9,90. Daar had ik meer van verwacht, in elk geval iets van schaaldieren erin. Dat zei ik ook en dat werd niet in dank afgenomen. Die soep werd eenvoudig gehouden, zodat het voor die "lage" prijs kon, zei de ober gepikeerd. Tsk, noem het dan gewoon vissoep. Want het was lekkere soep, maar absoluut niet wat een klant van een bouillabaise verwacht. Dus je resultaat is uiteindelijk toch teleurgestelde klanten. Maar ja, dat wilde hij niet horen. Zo jammer, en daar kan ik dan ook echt chagrijnig van zijn. Verder had ik een dikke kras op mijn eigen auto gereden en ook op de auto waar ik naast probeerde te parkeren... Dacht er nog wel net in te kunnen, maar helaas. Ik heb deze auto dus nog maar kort, blijkbaar nog niet gewend aan de breedte. Balen hoor. Dacht de kras te kunnen wegpoetsen op die andere auto, maar helaas, ook wat lakschade. Briefje achtergelaten met mijn nummer. Kom ik eind van de middag weer op die parkeerplaats, stond de auto er nog en het briefje totaal verregend, de tekst weg. Nieuw briefje, in een plastic zakje achter de ruitenwisser gedaan. Maar ik vraag me dus wel af, als ik nu eerder vertrokken was, toen het nog niet regende, hoe gaat zoiets dan verder? Dan had ik mijn plicht wel gedaan, maar had die auto-eigenaar mij nooit meer kunnen achterhalen. Enfin, dit hoort allemaal niet in dit topic. Bladiebla. Wat ik eigenlijk kwijt wilde, ik ben ontzettend blij dat ook een chagrijnige stemming mij blijkbaar niet onderuit kan halen wat eten betreft. En dat ik dus inderdaad geen emotie-eter ben.
Nu aan het werk!