Kinderen
alle pijlers
Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen
zaterdag 5 juli 2025 om 12:26
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
maandag 7 juli 2025 om 11:20
NomenNescio schreef: ↑07-07-2025 10:42Ja, en dat er nog eens bij. Want het werkende kind wordt vaak niet gevraagd om een evenredig deel in de kosten. Het zijn de ouders die alles betalen en het werkende kind heeft geld dat tegen de plinten klotst een leeft als een soort god in het door de ouders ontvluchte huis
Mijn kind draagt iets bij, vooral de werkelijke kosten die we voor hem maken. Voeding. Het beetje gas en licht dat hij verbruikt schenk ik hem.
En ja, hij heeft het goed. Verdient redelijk tot goed voor een mbo-er. Een van dat geld spaart hij en koopt een rijdt hij een auto. Hij is zojuist thuisgekomen van een behoorlijke dure vakantie. Een vakantie die hij zich niet had kunnen veroorloven als hij al vastzat aan woonlasten etc.
Ik geniet ervan dat hij kan genieten van zijn geld zonder dat hij nog vast zit aan vaste lasten.
Zelf had ik die kans niet, vanaf mijn achttiende hard gewerkt vooral om te sparen om uit te kunnen vliegen. Ik ging minimaal uit een vakantie moest goedkoop, want sparen sparen sparen. Daarna een hypotheek waarvan 1/3 versneld moest worden afgelost, dus toen ik op mezelf woonde had ik wel de ruimte en tijd voor allerlei uitspattingen maar nog steeds geen geld voor al die dingen.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 07-07-2025 11:38
0.16% gewijzigd
maandag 7 juli 2025 om 11:31
En dit is wat mij betreft de kern.Claire45 schreef: ↑07-07-2025 11:09Die illusie heb ik ook niet, hoor. Ik denk wel dat het gevoel van vrijheid ontzettend goed en fijn is, omdat het je de kans geeft om te ontdekken wie je nou eigenlijk bent, los van je ouders en hun gewoontes en regels. Dat kan ook confronterend zijn, op kamers wonen is echt niet alleen maar leuk, en ruimdenkend of zelfstandig word je er ook niet per definitie van. Ik niet, tenminste.
Maar ik heb wel in totale vrijheid kunnen onderzoeken welk leven bij mij past en in sommige opzichten bleek ik dingen anders te willen doen dan mijn ouders, of dan ik zelf altijd had gedacht. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat mijn jeugdliefde me eigenlijk verstikte; toen hij op afstand was, voelde ik me opeens tien kilo lichter. In dat opzicht zat ik thuis toch in een soort sleur, en het was ook gemakkelijk om iemand te hebben die er altijd voor me was. Hij bleek alleen niet de juiste persoon voor mij te zijn. Soms is afstand nodig om dingen in het juiste perspectief te kunnen zien.
maandag 7 juli 2025 om 11:34
Ik heb als alleenstaande moeder ook nooit veel geld gehad en ben ook erg van het sparen. Tot vorig jaar één van mijn kinderen ernstig ziek werd. Sindsdien denk ik anders, geniet maar. Natuurlijk ook verstandig, maar ook leuke dingen doen.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑07-07-2025 11:20Mijn kind draagt iets bij, vooral de werkelijke kosten die we voor hem maken. Voeding. Het beetje gas en licht dat hij verbruikt schenk ik hem.
En ja, hij heeft het goed. Verdient redelijk tot goed voor een mbo-er. Een van dat geld spaart hij en koopt een rijdt hij een auto. Hij is zojuist thuisgekomen van een behoorlijke dure vakantie. Een vakantie die hij zich niet had kunnen veroorloven als hij al vastzat aan woonlasten etc.
Ik geniet ervan dat hij kan genieten van zijn geld zonder dat hij nog vast zit aan vaste lasten.
Zelf had ik die kans niet, vandaag mijn achttiende hard gewerkt vooral om te sparen om uit te kunnen vliegen. Ik ging minimaal uit een vakantie moest goedkoop, want sparen sparen sparen. Daarna een hypotheek waarvan 1/3 versneld moest worden afgelost, dus toen ik op mezelf woonde had ik wel de ruimte en tijd voor allerlei uitspattingen maar nog steeds geen geld voor al die dingen.
En op kamers is zeker leuk en goed, maar voor mij niet als er voor geleend moet worden. En niet voor ieder kind, ik heb er dus één waarbij ik al heel blij ben, als die zijn draai vindt in ons kleine dorp.
maandag 7 juli 2025 om 11:36
Dat is ook allemaal prachtig, maar voor veel jongeren is dit helemaal geen optie omdat ze bijvoorbeeld
1. geen geld hebben voor een kamer en ouders met weinig inkomen
of omdat ze
2. geen kamer kunnen vinden, want woningnood
of omdat ze
3. op hun 16 met een mbo-opleiding beginnen of
4. vanwege andere redenen niet geschikt zijn om op kamers te wonen
Het is prima dat je op kamers gewoond hebt en dat fijn vond. Het is alleen zo vreemd dat je je geen situaties kunt voorstellen waarin het geen optie is.
1. geen geld hebben voor een kamer en ouders met weinig inkomen
of omdat ze
2. geen kamer kunnen vinden, want woningnood
of omdat ze
3. op hun 16 met een mbo-opleiding beginnen of
4. vanwege andere redenen niet geschikt zijn om op kamers te wonen
Het is prima dat je op kamers gewoond hebt en dat fijn vond. Het is alleen zo vreemd dat je je geen situaties kunt voorstellen waarin het geen optie is.
Si abra la puerta hay lobos.
maandag 7 juli 2025 om 11:42
Mwah, ik heb dit dus niet zo ervaren, ik heb niet zo’n behoefte aan dit soort vrijheid geloof ik, en daarnaast denk ik dat dit dingen zijn die je sowieso enorm ontwikkelt tussen je 18e en 23e.Claire45 schreef: ↑07-07-2025 11:09Die illusie heb ik ook niet, hoor. Ik denk wel dat het gevoel van vrijheid ontzettend goed en fijn is, omdat het je de kans geeft om te ontdekken wie je nou eigenlijk bent, los van je ouders en hun gewoontes en regels. Dat kan ook confronterend zijn, op kamers wonen is echt niet alleen maar leuk, en ruimdenkend of zelfstandig word je er ook niet per definitie van. Ik niet, tenminste.
Maar ik heb wel in totale vrijheid kunnen onderzoeken welk leven bij mij past en in sommige opzichten bleek ik dingen anders te willen doen dan mijn ouders, of dan ik zelf altijd had gedacht. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat mijn jeugdliefde me eigenlijk verstikte; toen hij op afstand was, voelde ik me opeens tien kilo lichter. In dat opzicht zat ik thuis toch in een soort sleur, en het was ook gemakkelijk om iemand te hebben die er altijd voor me was. Hij bleek alleen niet de juiste persoon voor mij te zijn. Soms is afstand nodig om dingen in het juiste perspectief te kunnen zien.
Ik vond het overigens wel heel leuk om op kamers te gaan, en als mijn kinderen dat zouden overwegen zou ik ze zeker proberen te ondersteunen/stimuleren, maar als ze liever thuis blijven wonen zou dat ook prima zijn. Voor mij betekende op kamers gaan in een groep gelijkgestemden terechtkomen, wat ik waarschijnlijk thuis niet zo getroffen zou hebben, maar dat is heel afhankelijk van je persoonlijkheid en de omstandigheden.
maandag 7 juli 2025 om 11:49
Ik denk dat er een verschil zit in of de ouders nog bij elkaar zijn of niet. Als het je eigen kind betreft zal je wat minder behoefte hebben misschien om op een gegeven moment wat meer privacy te hebben in je huis. En ik denk vanuit kind ook. Dat je wat eerder het huis uit wilt als je bij ouder en stiefouder inwoont dan wanneer het je eigen ouders betreft.
Wat TO betreft begrijp ik de vraag/behoefte heel goed, na 15 jaar latten en rekening houden met kind is het misschien ook fijn om te gaan samenwonen met je partner. En kind heeft de leeftijd ervoor. In de praktijk lastig, maar jullie wonen nu ook apart dus wellicht is 1 van beide huizen geschikt om samen te wonen en is de andere (tijdelijk) geschikt voor het kind om op zichzelf te wonen.
Wat TO betreft begrijp ik de vraag/behoefte heel goed, na 15 jaar latten en rekening houden met kind is het misschien ook fijn om te gaan samenwonen met je partner. En kind heeft de leeftijd ervoor. In de praktijk lastig, maar jullie wonen nu ook apart dus wellicht is 1 van beide huizen geschikt om samen te wonen en is de andere (tijdelijk) geschikt voor het kind om op zichzelf te wonen.
Klaar mee
maandag 7 juli 2025 om 12:08
Tja, als je als ouder een 'alles kan joehoe, leve de vrijheid' situatie voor je volwassen kinderen creëert, kan je niet verbaasd zijn dat dit de uitkomst is: een part-time werkend kind zonder zin in een opleiding en nul motivatie om uit te vliegen.
Je zult of jezelf moeten herpakken (maar die kans lijkt me klein), of maar gewoon door blijven latten tot in de lengte der dagen.
Ik zou haar nu een jaar de tijd geven, en dan zelf gewoon een huis voor jezelf regelen en zéker niet met unit voor dochter in achtertuin. Tijd om op kamers te gaan.
Je zult of jezelf moeten herpakken (maar die kans lijkt me klein), of maar gewoon door blijven latten tot in de lengte der dagen.
Ik zou haar nu een jaar de tijd geven, en dan zelf gewoon een huis voor jezelf regelen en zéker niet met unit voor dochter in achtertuin. Tijd om op kamers te gaan.
maandag 7 juli 2025 om 12:15
On topic: ik zou mij denk ik wel ergeren aan de houding van het kind, dat jij het allemaal maar moet oplossen. Ik denk dat je van iemand van haar leeftijd wel mag verwachten dat ze inziet dat ze uiteindelijk zelf verantwoordelijk is voor haar inkomen en huisvesting, en niet kan verwachten dat jij jouw eigen behoeftes voor haar aan de kant blijft zetten, als zij zelf nul verantwoordelijkheid hierin neemt.KamilleT schreef: ↑05-07-2025 15:28Kind zelf heeft al geopperd dat ze best mee kan, als we zorgen voor een huis met tuinhuis dat van alle gemakken voorzien is. Ja, dat zou mooi zijn, maar geen optie in deze regio.
Mijn laatste gedachtesprongetje was om een huis te huren waar ik zogenaamd met kind ga wonen, en dan een gedeelte van de huur bijdragen.
maandag 7 juli 2025 om 12:20
Dat vind ik ook gek. Prima dat je thuis woont, maar het hoeft niet allemaal om het kind te draaien. Beetje gek dat ze daar voorwaarden aan lijkt te stellen.__appelbloesem__ schreef: ↑07-07-2025 12:15On topic: ik zou mij denk ik wel ergeren aan de houding van het kind, dat jij het allemaal maar moet oplossen. Ik denk dat je van iemand van haar leeftijd wel mag verwachten dat ze inziet dat ze uiteindelijk zelf verantwoordelijk is voor haar inkomen en huisvesting, en niet kan verwachten dat jij jouw eigen behoeftes voor haar aan de kant blijft zetten, als zij zelf nul verantwoordelijkheid hierin neemt.
Zodra er een studio in de tuin staat gaat kind voorlopig zeker niet meer weg natuurlijk.
Nee, als TO een huis met haar vriend koopt, zal kind ook mee moeten gaan met de regels en gewoonten van deze partner, het is dan ook zijn huis.
Dat een eigen woonplek niet te vinden is, begrijpelijk. Maar dan zeggen dat de ouder maar allerlei rare dingen moet verzinnen en financieren is wel apart.
maandag 7 juli 2025 om 12:27
Ik wil voor mijn (jong-volwassen) kinderen graag de ouder zijn, die ik zelf nodig had, toen ik hun leeftijd had. En dat is niet een ouder die alles dikke prima vindt en met geld strooit. Maar dat is wel een ouder die snapt, dat ik nog even een rustpunt nodig heb, bij hen thuis.
En ik ben op kamers gegaan hoor, op mijn 18e, maar het was heel duidelijk, dat ik niet weer terug zou kunnen. Mijn kamer werd per direct een kantoor vanaf dat moment was ik dus op bezoek.
Mijn kinderen wonen ook op kamers, maar hun plekken hier thuis, blijven hun plekken. Tot ze echt honkvast uitgevlogen zijn. Ze zijn hier altijd welkom en hebben hun eigen plek.
Je hebt kinderen niet tot hun 18e, je hebt ze, tot ze het echt helemaal zelf kunnen.
En ik ben op kamers gegaan hoor, op mijn 18e, maar het was heel duidelijk, dat ik niet weer terug zou kunnen. Mijn kamer werd per direct een kantoor vanaf dat moment was ik dus op bezoek.
Mijn kinderen wonen ook op kamers, maar hun plekken hier thuis, blijven hun plekken. Tot ze echt honkvast uitgevlogen zijn. Ze zijn hier altijd welkom en hebben hun eigen plek.
Je hebt kinderen niet tot hun 18e, je hebt ze, tot ze het echt helemaal zelf kunnen.
maandag 7 juli 2025 om 12:29
Ik zou het gesprek met dochter aangaan. Ik zie in mijn omgeving en bij mijn stiefkinderen niet anders dan dat ze zelf uit willen vliegen. Niet gezegd dat dat allemaal even snel en soepel verloopt (in de zin van dat er ook kansen voorbij moeten komen enzo), maar tot 22 thuis blijven wonen zonder concreet plan en met de wens een tuinhuis aangebouwd te krijgen, herken ik echt totaal niet. Het hoort wat mij betreft ook gewoon bij volwassen worden en loskomen om ook echt meer je eigen pad op te (willen) gaan. Ik vind niet dat je ze het huis uit moet schoppen, maar het dusdanig faciliteren dat het meer lijkt alsof je als ouder degene bent die zich moet schikken naar een volwassen kind, zou me ook te ver gaan.
maandag 7 juli 2025 om 12:41
Wat rot! Bij ex van mijn broer moest ze van stiefmoeder met 21 op zichzelf gaan wonen. Punt. En dat was al 3 jaar uitgesteld want eigenlijk was het 18.Softijs schreef: ↑07-07-2025 08:25Mijn moeder heeft mij het huis uitgezet toen ik 21 jaar was omdat ze ging samenwonen met haar nieuwe vlam. (Mijn ouders waren net gescheiden, vader woonde in het buitenland) Deze man kon ze net 1 jaar, uiteindelijk is het na 6 maanden samenwonen weer uitgegaan en mocht ik weer terugkomen. Ik heb toen vriendelijk bedankt.
Het feit dat mijn moeder mij zo aan de kant zetten heeft onze band blijvend beschadigd. Ze is ondertussen overleden maar we hebben nooit echt een warme band meer gehad omdat ik altijd een soort boosheid heb gevoeld.
Zebra tussen de paarden
maandag 7 juli 2025 om 12:53
Ik denk dat daar misschien het grootste verschil zit in denkwijzen. Ik denk dus van niet. Ik zal niet gaan beweren "in geen enkel geval" en "bij geen enkel gezin" maar ik denk bij ons thuis echt 100% van niet.__appelbloesem__ schreef: ↑07-07-2025 11:42Mwah, ik heb dit dus niet zo ervaren, ik heb niet zo’n behoefte aan dit soort vrijheid geloof ik, en daarnaast denk ik dat dit dingen zijn die je sowieso enorm ontwikkelt tussen je 18e en 23e.
Ik vond het overigens wel heel leuk om op kamers te gaan, en als mijn kinderen dat zouden overwegen zou ik ze zeker proberen te ondersteunen/stimuleren, maar als ze liever thuis blijven wonen zou dat ook prima zijn. Voor mij betekende op kamers gaan in een groep gelijkgestemden terechtkomen, wat ik waarschijnlijk thuis niet zo getroffen zou hebben, maar dat is heel afhankelijk van je persoonlijkheid en de omstandigheden.
Mocht er toch een situatie zich voordoen zoals ik al eerder beschreef waarin het kind met goede argumenten komt waarom ze/hij/allebei toch langer thuis willen blijven wonen ook na hun 18e (of 22e
) dan gun ik ze in elk geval nog wel een paar jaar "alleen wonen" vóór er samengewoond zal gaan worden. Maar goed, alles is van zoveel factoren afhankelijk denk ik. We zullen wel zien.
maandag 7 juli 2025 om 13:06
Precies, wat is er mis met een kamer in het nieuwe huis?Lila-Linda schreef: ↑07-07-2025 12:32In geval van TO, zou ik opzoek gaan naar een nieuw huis. Maar wel met plek voor kind. Nee, geen tuinhuis. Gewoon een prima kamer
maandag 7 juli 2025 om 13:41
Ik snap de verongelijkte toon niet, het zijn toch verschillende bubbels, levens, ideeën en zeker ook mogelijkheden die hier in één topic samenkomen? Ik kan me uitstekend voorstellen dat op kamers wonen voor iemand geen optie is. Ik lees namelijk mee in dit topicRabarbara schreef: ↑07-07-2025 11:36Dat is ook allemaal prachtig, maar voor veel jongeren is dit helemaal geen optie omdat ze bijvoorbeeld
1. geen geld hebben voor een kamer en ouders met weinig inkomen
of omdat ze
2. geen kamer kunnen vinden, want woningnood
of omdat ze
3. op hun 16 met een mbo-opleiding beginnen of
4. vanwege andere redenen niet geschikt zijn om op kamers te wonen
Het is prima dat je op kamers gewoond hebt en dat fijn vond. Het is alleen zo vreemd dat je je geen situaties kunt voorstellen waarin het geen optie is.
maandag 7 juli 2025 om 13:55
Precies. Bovendien vind ik het ook wel echt een verschil als het echt (bijna) niet mogelijk is, om welke reden dan ook, of omdat de wens en behoefte er gewoon écht oprecht niet is (om welke reden dan ook) dan dat iemand jaren later ten onrechte zegt: jaaaa zeg, dat had ik ook wel gewild hoor, maar ja dat deed je "nou eenmaal niet". Ik geloof niet in dat deed je nou eenmaal niet en al helemaal niet voor mijn kinderen.
Dat deed je nou eenmaal niet wil ik dus absoluut niet horen. Als jij (mijn kinderen dus) een hele goede reden hebt om op je 18e of 20e toch nog thuis te willen wonen dan heb je jouw reden. Welke het ook is. Maar in geen geval "dat deed je nou eenmaal niet".
Wat ik wel absoluut niet wil is een thuiswonend afgestudeerd/werkend kind thuis.
Maar waar het in de studerende fase vooral over de vrijheid van mijn kind zou gaan zou dat na de studie verschuiven naar de vrijheid voor mijzelf.
maandag 7 juli 2025 om 13:59
Ik hou niet van toontjes-opmerkingen. En ik vind wél dat veel mensen hier vanuit een hoog-opgeleide rijkemensenbubbel reageren. Moet je verder zelf weten, maar het is lang niet zo wereldwijs als men lijkt te denken.
Si abra la puerta hay lobos.
maandag 7 juli 2025 om 14:12
Ik denk dat het qua geldopvoeding een stuk beter is, als je als jong persoon die nog moet uitvliegen, je niet al die luxe kunt veroorloven. Want dan wordt de stap naar zelfstandigheid steeds ellendiger.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑07-07-2025 11:20Mijn kind draagt iets bij, vooral de werkelijke kosten die we voor hem maken. Voeding. Het beetje gas en licht dat hij verbruikt schenk ik hem.
En ja, hij heeft het goed. Verdient redelijk tot goed voor een mbo-er. Een van dat geld spaart hij en koopt een rijdt hij een auto. Hij is zojuist thuisgekomen van een behoorlijke dure vakantie. Een vakantie die hij zich niet had kunnen veroorloven als hij al vastzat aan woonlasten etc.
Ik geniet ervan dat hij kan genieten van zijn geld zonder dat hij nog vast zit aan vaste lasten.
Zelf had ik die kans niet, vanaf mijn achttiende hard gewerkt vooral om te sparen om uit te kunnen vliegen. Ik ging minimaal uit een vakantie moest goedkoop, want sparen sparen sparen. Daarna een hypotheek waarvan 1/3 versneld moest worden afgelost, dus toen ik op mezelf woonde had ik wel de ruimte en tijd voor allerlei uitspattingen maar nog steeds geen geld voor al die dingen.
maandag 7 juli 2025 om 16:09
Dan is het zaak te bepalen uit welke bubbel TO komt.
maandag 7 juli 2025 om 16:11
Het is wellicht niet erg sympathiek naar die ouders toe.
maandag 7 juli 2025 om 16:13
Taskmaster schreef: ↑07-07-2025 14:12Ik denk dat het qua geldopvoeding een stuk beter is, als je als jong persoon die nog moet uitvliegen, je niet al die luxe kunt veroorloven. Want dan wordt de stap naar zelfstandigheid steeds ellendiger.
Financiële opvoeding is niet iets dat pas begint als ze een salaris krijgen.
We kunnen zoon zijn inkomen afromen door flink kostgeld te vragen zodat hij weinig leuks kan doen, net als hoe dat bij ons thuis ging, maar ik gun mijn kinderen iets anders.
Zoon heeft een woning gekocht door nog gebouwd moet worden. Heeft heel veel spaargeld, en heeft precies berekend of deze vakantie nu wel of niet kon. Het kon nu wel, want nog zeker twee jaar te sparen tot zijn huis wordt opgeleverd. Hij weet dus ook dat het daarna niet zomaar meer kan als zijn spaargeld in zijn huis is gestoken en hij er opnieuw voor moet gaan sparen.
Dit is voor mij juist de periode om zulke dingen te doen. Straks kan het even niet een dat weet hij nu al.
maandag 7 juli 2025 om 16:17
Hoe dan ook, als TO er geen zin meer in heeft, dan heeft ze het recht om aan te geven dat ze graag wil dat er een beetje actief wordt gewerkt aan een plan om op termijn elders te gaan wonen. En niet, maak maar een studio in de tuin en onder die voorwaarde wil ik jouw partner wel verdragen. Want als ouders heb je het ook maar te doen met de partners van je kinderen.
Je jonge kinderen opzadelen met een stiefouder in huis is wat anders dan wanneer je kind volwassen is.
Je jonge kinderen opzadelen met een stiefouder in huis is wat anders dan wanneer je kind volwassen is.
pina wijzigde dit bericht op 07-07-2025 16:18
12.51% gewijzigd
maandag 7 juli 2025 om 16:17
Toch krijg ik hier de indruk dat het van beide kanten niet benoemd wordt. Ouders die het gesprek niet willen of durven aangaan en kinderen die zelf wel de laatsten zullen zijn om een balletje op te gooien, want waarom slapende honden wakker maken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
