
Waarom vakantie?
dinsdag 15 juli 2025 om 11:45
Aangezien “iedereen “ mij glazig aan staart als ik vertel dat ik niet van vakantie hou, zet ik het maar onder Psyche.
Ik heb er verder weinig last van, maar ben benieuwd hoe raar/normaal het is. Ik ga graag een weekendje weg, met mijn laptop mee. Maar langere, buitenlandse vakanties zou ik liefst overslaan. Van de wereld heb ik, via werk vooral, alles gezien dat ik zou willen dus daar is vakantie ook niet voor nodig.
Niet dat ik nu zwaar in de stress zit, onderweg naar het zuiden. Heerlijk in de hoosbuien in de Duitse files.
Ik heb er verder weinig last van, maar ben benieuwd hoe raar/normaal het is. Ik ga graag een weekendje weg, met mijn laptop mee. Maar langere, buitenlandse vakanties zou ik liefst overslaan. Van de wereld heb ik, via werk vooral, alles gezien dat ik zou willen dus daar is vakantie ook niet voor nodig.
Niet dat ik nu zwaar in de stress zit, onderweg naar het zuiden. Heerlijk in de hoosbuien in de Duitse files.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
dinsdag 15 juli 2025 om 19:04
Ze schrijft toch duidelijk? Jij presenteert het als feiten, terwijl het jouw mening is.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 15 juli 2025 om 19:09
dinsdag 15 juli 2025 om 19:22
Don't shoot the messenger. Ik ondertitel alleen maar.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 15 juli 2025 om 19:25
Het gaat over vakantie-reizen voornamelijk, maar ik ben flexibel

En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
dinsdag 15 juli 2025 om 19:39
Ik ben nogal een gevoelige neuroot die ook goed kan genieten, en dat heeft consequenties voor hoe ik werk, vakantie en reizen ervaar.
Mijn werk is leuk maar ook intensief en een bron van stress, dus ik houd van vakantie om tot rust te komen.
Die vrije dagen kan ik naar volle tevredenheid vullen terwijl ik thuis blijf, ik word dingen die ik mooi/leuk vind in mijn eigen omgeving niet snel zat.
Op vakantie gaan vind ik stressvol en vermoeiend, en zeker omdat ik degene ben die dat soort dingen regelt komt het geregeld voor dat we gewoon thuis blijven. Maar: ik kan ook intens genieten van mooie plaatsen, en de schoonheid en nieuwe indrukken van een andere plek opzuigen als een spons en met me meedragen, dus op vakantie gaan is dan naast stressvol en vermoeiend ook een soort geestelijke voeding. Ik heb soms echt gehuild van ontroering om hoe gaaf de plek was waar ik me bevond. En het valt me ook makkelijker werk en dagelijkse zorgen los te laten als ik ergens anders ben. Dus soms heb ik er het gedoe voor over.
Mijn werk is leuk maar ook intensief en een bron van stress, dus ik houd van vakantie om tot rust te komen.
Die vrije dagen kan ik naar volle tevredenheid vullen terwijl ik thuis blijf, ik word dingen die ik mooi/leuk vind in mijn eigen omgeving niet snel zat.
Op vakantie gaan vind ik stressvol en vermoeiend, en zeker omdat ik degene ben die dat soort dingen regelt komt het geregeld voor dat we gewoon thuis blijven. Maar: ik kan ook intens genieten van mooie plaatsen, en de schoonheid en nieuwe indrukken van een andere plek opzuigen als een spons en met me meedragen, dus op vakantie gaan is dan naast stressvol en vermoeiend ook een soort geestelijke voeding. Ik heb soms echt gehuild van ontroering om hoe gaaf de plek was waar ik me bevond. En het valt me ook makkelijker werk en dagelijkse zorgen los te laten als ik ergens anders ben. Dus soms heb ik er het gedoe voor over.
What a nuanced anxiety
dinsdag 15 juli 2025 om 19:47
Ik heb ruim van te voren stress, die blijft terwijl ik op locatie ben en is pas weg als ik weer thuiskom.
Op vakantie moet ik ook gewoon opruimen, opletten of kind de natte badkleding niet in de koffer knikkert (bijvoorbeeld), koken (heus niet elke dag maar met voedselallergieën is uit eten ook stressvol) en dus boodschappen doen…
Dan weer alles inpakken (ook stress, want het past nooit meer hetzelfde in de koffers en vergeet ik niks…)
Mijn jongste vindt het ook maar matig, zo’n weg-vakantie, mijn oudste kijkt er het hele jaar naar uit, daar voor gaan we
Op vakantie moet ik ook gewoon opruimen, opletten of kind de natte badkleding niet in de koffer knikkert (bijvoorbeeld), koken (heus niet elke dag maar met voedselallergieën is uit eten ook stressvol) en dus boodschappen doen…
Dan weer alles inpakken (ook stress, want het past nooit meer hetzelfde in de koffers en vergeet ik niks…)
Mijn jongste vindt het ook maar matig, zo’n weg-vakantie, mijn oudste kijkt er het hele jaar naar uit, daar voor gaan we

dinsdag 15 juli 2025 om 19:51
Dit heb ik ook, vooral als we in onze favoriete stad zijn. Lekker realistischfeow schreef: ↑15-07-2025 17:57Ik kan me juist ook enorm vermaken met het idee “hier kan ik óók wonen!”.
Totaal onrealistisch én minimalistisch (wat wel in tegenstelling is tot de enorme lading spullen die ik thuis liefheb).
Ik heb ineens aan een bed, douche en kast genoeg. Soms ook een keuken, maar ik zou ook best oud kunnen worden op elke dag uit eten![]()
dinsdag 15 juli 2025 om 20:07
dinsdag 15 juli 2025 om 20:35
Toen de kinderen nog klein waren had ik mixed-feelings bij vakantie. Het gedoe om met 3 kinderen op pad te gaan, al die zooi die mee moet. Nu de kinderen uitgevlogen zijn is het een stuk makkelijker. Allebei een klein koffertje inpakken en op pad. We hebben zelf altijd toilettassen klaar staan met alles wat mee moet.
dinsdag 15 juli 2025 om 20:49
Ik kan heel erg blij worden van bepaalde landschappen die gewoon niet bij mij in de buurt zijn. Een bergmeer met helder water, waar ik in ga zwemmen, bijvoorbeeld. Of een waterval. Een hoogvlakte, met een bochtige weg, weinig verkeer en bijzondere vegetatie. Al die dingen heb je niet in Oost-Groningen. Ik sla die momenten op in mijn hoofd en soms, als ik er behoefte aan heb, haal ik ze terug. Dat vind ik fijn.
Si abra la puerta hay lobos.
dinsdag 15 juli 2025 om 20:57
Erg dit. Met enen en uitroeptekens.Rabarbara schreef: ↑15-07-2025 20:49Ik kan heel erg blij worden van bepaalde landschappen die gewoon niet bij mij in de buurt zijn. Een bergmeer met helder water, waar ik in ga zwemmen, bijvoorbeeld. Of een waterval. Een hoogvlakte, met een bochtige weg, weinig verkeer en bijzondere vegetatie. Al die dingen heb je niet in Oost-Groningen. Ik sla die momenten op in mijn hoofd en soms, als ik er behoefte aan heb, haal ik ze terug. Dat vind ik fijn.
Helaas ben ik niet goed in terughalen.
Ik heb wel een soort oergevoel van terughalen+thuiskomen bij het Noordoost Groningse landschap. Dat ik de dorpen wil knuffelen en in de klei wil wegzakken uit nostalgie. Dat heb ik bij vakantieplaatsen niet.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 15 juli 2025 om 21:08
Dat herken ik wel een beetje. Niet dat terughalen, zo werkt mijn geheugen niet. Maar puur het landschap van sommige locaties, vind ik wel erg goed voor de geest.Rabarbara schreef: ↑15-07-2025 20:49Ik kan heel erg blij worden van bepaalde landschappen die gewoon niet bij mij in de buurt zijn. Een bergmeer met helder water, waar ik in ga zwemmen, bijvoorbeeld. Of een waterval. Een hoogvlakte, met een bochtige weg, weinig verkeer en bijzondere vegetatie. Al die dingen heb je niet in Oost-Groningen. Ik sla die momenten op in mijn hoofd en soms, als ik er behoefte aan heb, haal ik ze terug. Dat vind ik fijn.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
dinsdag 15 juli 2025 om 21:12
Ik ben een beetje gek zei ik al, maar landschap kan mij ontroeren. En lichamelijk helpt het soms ook: in Bretagne had familielid X met chronische pijnklachten ineens veel minder pijn en in een suf Duits gebergte had ik drie nachten op rij geen nachtmerries.
Helaas kan ik mijn werk niet vanuit huis doen, anders zat ik het hele jaar op een heuvel in de buurt van Willingen.
Helaas kan ik mijn werk niet vanuit huis doen, anders zat ik het hele jaar op een heuvel in de buurt van Willingen.
Si abra la puerta hay lobos.
dinsdag 15 juli 2025 om 21:17
Ik vind bergen prachtig, en na 25 minuten gaat mijn geest op zwart, te overweldigend ofzo. Dan val ik in een diepe slaap. Elke keer weer.
En ik heb liefde en ontroering bij landschappen, maar ook bij bepaalde stadsgezichten.
En ik heb liefde en ontroering bij landschappen, maar ook bij bepaalde stadsgezichten.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 15 juli 2025 om 21:23
dinsdag 15 juli 2025 om 22:12
Jaaaaaaaaa! Zoon en ik hebben het net gehad over een lange autorit in het buitenland waarin je steeds verrast wordt door wat je tegenkomt.Rabarbara schreef: ↑15-07-2025 20:49Ik kan heel erg blij worden van bepaalde landschappen die gewoon niet bij mij in de buurt zijn. Een bergmeer met helder water, waar ik in ga zwemmen, bijvoorbeeld. Of een waterval. Een hoogvlakte, met een bochtige weg, weinig verkeer en bijzondere vegetatie. Al die dingen heb je niet in Oost-Groningen. Ik sla die momenten op in mijn hoofd en soms, als ik er behoefte aan heb, haal ik ze terug. Dat vind ik fijn.

•
dinsdag 15 juli 2025 om 22:53
Dat herken ik ook wel. Waar ik nu vakantie vier en al vijf keer eerder was wordt ik helemaal blij van de stukken kale rots tussen de naaldbomen. In de ochtend mijn tandenpoetsen terwijl ik dat landschap in de spiegel zie.
Maar dat kan ik ook hebben in Nederland in de duinen of de polder. Waar ik werk vinden anderen vaak een idyllisch plekje. Dat komt vooral omdat de rit er naartoe iets schilderachtigs heeft. Dat ervaar ik zelf ook vaak als ik er naartoe rijd en de zon schijnt.
woensdag 16 juli 2025 om 07:23
Voor mij is het Zuid-Engeland, de kustMyLittlePony schreef: ↑15-07-2025 21:23Mijn meest overweldigende landschap & bebouwing/emotie heb ik als ik Bourgondië, Nordrhein Westfalen, Vlaanderen, Brabant binnen rij: het ultieme thuisgevoel
Ik vind veel streken mooi, maar dat is 'thuis'.
woensdag 16 juli 2025 om 08:37
Dat heb ik dus ook! Misschien komt het doordat ik in het platte Nederland woon, maar mijn hart is gelijk vol als ik heuvels en bergen om me heen heb.
Er moeten dan wel ook veel bossen zijn, van landschappen als Schotland wordt ik dan weer niet zo blij.
Maar om op TO in the gaan, ik heb steeds minder behoefte aan lange buitenlandse vakanties. Een week max eigenlijk tegenwoordig.
woensdag 16 juli 2025 om 09:48
Dat ik niet van sommige vakanties houd heeft te maken met moeheid. Moe zijn op vakantie vind ik vreselijk. Dus verre reizen met jetlag, nee. Ik kan er gewoon niet van genieten. De afgelopen jaren met vakanties met kleine kinderen kan ik ook niet genieten. Om half 5 smorgens wakker worden gemaakt en dan uren wachten op het ontbijt, overdag alleen maar bezig zijn en savonds moe aan het avondeten zitten.
De keren dat mijn man en ik samen op vakantie zijn gegaan binnen europa heb ik wel erg genoten.
De keren dat mijn man en ik samen op vakantie zijn gegaan binnen europa heb ik wel erg genoten.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in