Kinderen
alle pijlers
Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen
zaterdag 5 juli 2025 om 12:26
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
vrijdag 18 juli 2025 om 10:31
Mooi voorbeeld, van hoe jij er van uitgaat, dat andere ouders dingen fout doenNomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 09:56Dat is toch helemaal niet zo te zeggen? Het kind van to heeft waarschijnlijk nooit eerder in haar leven duidelijke signalen gekregen dat er binnen het gezin verwacht wordt dat bepaalde ontwikkelingen vanzelfsprekend zijn, tenzij (ziekte, stoornis oid). Het feit dat je pas met 22 jaar voorzichtjes een gesprek aangaat over haar toekomstplannen, maakt de aanpak compleet anders dan wanneer deze jonge vrouw zou zijn opgegroeid in een gezin die dit onderwerp wél als vanzelfsprekend heeft gevoerd. Nog toen ze klein was.
Bij ons waren gesprekken over later 'als je een baan hebt of een studie doet' onderdeel van het opgroeien. En ook wat een baan betekent en dat dat niet 15 uur per week is terwijl je gewoon gezond bent.
Als je daar nu pas mee begint, heb je uiteraard een andere uitkomst. Dat is logisch
En wat jouw manier van communiceren onprettig maakt
Het ligt echt niet aan de ontvangers, hoop dat je het zelf ook ziet, als je er op gewezen wordt
vrijdag 18 juli 2025 om 10:32
je weet dat je hier nu enorm aan het invullen bent toch?NomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 09:56Dat is toch helemaal niet zo te zeggen? Het kind van to heeft waarschijnlijk nooit eerder in haar leven duidelijke signalen gekregen dat er binnen het gezin verwacht wordt dat bepaalde ontwikkelingen vanzelfsprekend zijn, tenzij (ziekte, stoornis oid). Het feit dat je pas met 22 jaar voorzichtjes een gesprek aangaat over haar toekomstplannen, maakt de aanpak compleet anders dan wanneer deze jonge vrouw zou zijn opgegroeid in een gezin die dit onderwerp wél als vanzelfsprekend heeft gevoerd. Nog toen ze klein was.
Bij ons waren gesprekken over later 'als je een baan hebt of een studie doet' onderdeel van het opgroeien. En ook wat een baan betekent en dat dat niet 15 uur per week is terwijl je gewoon gezond bent.
Als je daar nu pas mee begint, heb je uiteraard een andere uitkomst. Dat is logisch
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 18 juli 2025 om 10:32
Maar volgens mij heeft TO niks gezegd over issues met haar dochter; misschien heb ik dat gemist, en in dat geval snap ik echt wel dat je geen controle hebt over haar leven en beslissingen. Ervan uitgaande dat de dochter gewoon niet zoveel zin heeft om zich druk te maken over haar toekomst omdat ze prima zit waar ze zit, kun je als ouder best dat gesprek aangaan, vind ik.juliet64 schreef: ↑18-07-2025 10:26Jij blijft er maar in hangen dat jij blijkbaar de controle hebt over dat soort termijnen, Voorbeeld; mijn eigen kind, 24 jaar. Woont sinds ruim een jaar zelfstandig (heeft enorm veel geluk gehad - had zomaar opeens een starterswoning van de woningbouwvereniging) en dat gaat gelukkig goed. Wat minder goed gaat, is dat hij sinds zijn HAVO-examen in een soort veredelde bijbaan blijft hangen (fietskoerier voor zo'n 30 uur per week) omdat hij te faalangstig is om een studie te beginnen of op een andere manier iets aan zijn ontwikkeling te gaan doen (en er spelen nog andere issues, te lang voor hier). Ik vind dat jammer, zonde, vooral voor hem, maar heb er zelf echt totaal geen invloed op. Ik kan alleen maar hopen dat het ooit verandert. Maar misschien gebeurt dat wel nooit en blijft ie tot het einde der dagen door de stad fietsen, wie zal het zeggen.
Klinkt mooi hoor, de drempel van het leven en dat leven gaan vormgeven, maar soms lopen dingen niet zoals jij ze in je hoofd hebt.
vrijdag 18 juli 2025 om 10:32
Wat maakt het jou uit dat hij zijn leven bij elkaar verdient door te fietsen? Hij is zelfstandig, houdt zijn eigen broek op en dit is zijn keuze. Het zou anders zijn als hij elke maand €200 bijdrage komt vragen, omdat hij met zijn baan niet genoeg verdient. Dan kun je idd het gesprek voeren over andere keuze maken.
Mij persoonlijk interesseert dat stukken minder. Ik gun het mijn kinderen dat ze niet hoeven ploeteren om de eindjes aan elkaar te knopen, maar als dit het werk is dat ze blij maakt, dan ben ik ook blij.
Mij persoonlijk interesseert dat stukken minder. Ik gun het mijn kinderen dat ze niet hoeven ploeteren om de eindjes aan elkaar te knopen, maar als dit het werk is dat ze blij maakt, dan ben ik ook blij.
vrijdag 18 juli 2025 om 10:56
Ja, gebaseerd op de input dat to amper het gesprek durfde te voeren, daar hier een topic over opent en het voor dochter de eerste keer lijkt dat ze hierop aangesproken wordt door haar moeder en moeder die hoopt dat radertjes nu gaan draaien.
Als je eerder gesprekken hebt, merk je doorgaans eerder of radertjes draaien en hoe je kind tegen de toekomst aankijkt. To wist dat eerder ook niet, dan de aanname dat dochter het wel prima vindt.
Dus ja, zo lees ik to. En als ik het verkeerd interpreteer, dan kan to ook aangeven dat het niet klopt. Zo vul je zaken aan. Ik doe het hier met wat ik lees.
vrijdag 18 juli 2025 om 11:27
Jij doet het vooral heel goed.
Met heel veel invulling.
En anderen doen het niet zo.
En daar komt opnieuw de invulling, daar gaat het ánders.
En de invulling dat dat fout is. Ze zijn te laat begonnen met hoe je op hoort te voeden, met hoe jij het doet. Waarschijnlijk geen duidelijke signalen van verwachtingen gekregen.
Ik krijg er koude rillingen van. Mijn ouders spraken hóóp uit, wensen voor hun kinderen, mogelijkheden. Ze waren er niet, zelfs al was de woningmarkt toen anders, op jonge leeftijd al mee bezig om ons voor te bereiden op nestverlaten. Ze brachten ons groot in vertrouwen en liefde, zónder signalen en uitgesproken verwachtingen. Zonder druk.
Verder vind ik dat je enorm lomp omgaat met de informatie die Juliet deelt. Waar zij zich druk om maakt, waarom zou haar dat uitmaken? Dat zou jou minder interesseren en jij zou jouw kinderen gunnen…
Ik vind dat een botte, lompe en onaardige reactie aan iemand die aangeeft dat iets minder goed gaat en dat ze dat zonde vind voor haar kind en hoopt dat dat ooit anders zal worden.
@TO: je hebt nog even. Ik zou niet stante pede fulltime werk eisen, maar wel aangeven dat je vanaf ….. iets aan kostgeld wil gaan ontvangen, om haar ook voor te bereiden op een leven waarin maandelijkse woonkosten heel vanzelfsprekend zijn. Ik zou niet direct vertellen dat je dat geld voor haar spaart voor later, maar dat wel doen (of proberen).
Met heel veel invulling.
En anderen doen het niet zo.
En daar komt opnieuw de invulling, daar gaat het ánders.
En de invulling dat dat fout is. Ze zijn te laat begonnen met hoe je op hoort te voeden, met hoe jij het doet. Waarschijnlijk geen duidelijke signalen van verwachtingen gekregen.
Ik krijg er koude rillingen van. Mijn ouders spraken hóóp uit, wensen voor hun kinderen, mogelijkheden. Ze waren er niet, zelfs al was de woningmarkt toen anders, op jonge leeftijd al mee bezig om ons voor te bereiden op nestverlaten. Ze brachten ons groot in vertrouwen en liefde, zónder signalen en uitgesproken verwachtingen. Zonder druk.
Verder vind ik dat je enorm lomp omgaat met de informatie die Juliet deelt. Waar zij zich druk om maakt, waarom zou haar dat uitmaken? Dat zou jou minder interesseren en jij zou jouw kinderen gunnen…
Ik vind dat een botte, lompe en onaardige reactie aan iemand die aangeeft dat iets minder goed gaat en dat ze dat zonde vind voor haar kind en hoopt dat dat ooit anders zal worden.
@TO: je hebt nog even. Ik zou niet stante pede fulltime werk eisen, maar wel aangeven dat je vanaf ….. iets aan kostgeld wil gaan ontvangen, om haar ook voor te bereiden op een leven waarin maandelijkse woonkosten heel vanzelfsprekend zijn. Ik zou niet direct vertellen dat je dat geld voor haar spaart voor later, maar dat wel doen (of proberen).
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 18 juli 2025 om 11:34
maar als je haar goed leest, zie je dat hij dit werk doet, omdat iets anders hem bang maakt. En het lijkt mij heel logisch dat ze zich daar zorgen over maakt.NomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 10:32Wat maakt het jou uit dat hij zijn leven bij elkaar verdient door te fietsen? Hij is zelfstandig, houdt zijn eigen broek op en dit is zijn keuze. Het zou anders zijn als hij elke maand €200 bijdrage komt vragen, omdat hij met zijn baan niet genoeg verdient. Dan kun je idd het gesprek voeren over andere keuze maken.
Mij persoonlijk interesseert dat stukken minder. Ik gun het mijn kinderen dat ze niet hoeven ploeteren om de eindjes aan elkaar te knopen, maar als dit het werk is dat ze blij maakt, dan ben ik ook blij.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 18 juli 2025 om 12:31
vrijdag 18 juli 2025 om 14:49
NomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 12:31Laten we het erop houden dat we andere manieren van communiceren hebben en dat ik me graag richt op to en even de discussie met een aantal hier achterwege laat. Dat helpt het topic vooruit ipv elkaar iedere keer opnieuw de maat gaan meten.
Je helpt TO ook niet met je stortvloed aan berichten, die hebben we al een poosje niet meer gezien.
vrijdag 18 juli 2025 om 16:58
Wat is iedereen aan het hakken op Nomen! Ik en nog een aantal hier begrijpen prima wat ze wil zeggen. Voelen jullie je allemaal aangevallen op jullie ouderschap/opvoeding? Dat hoeft niet. Zij (en de anderen die haar wel begrijpen, waaronder ik) vindt dat wanneer een kind geen lichamelijke, verstandelijke of financiële beperking heeft het op een gegeven moment uit mag vliegen. Vogels donderen hun jongen gewoon over de rand als ze niet zelf gaan. Dat is nogal cru. Maar gewoon een steuntje in de rug, je kind de goede weg op helpen is toch niet meer dan normaal? Ik zie dat de omgang tussen ouders en kinderen veranderd is. Geen strenge opvoeding meer, maar eerder vriendschap. Dat is prachtig. Maar het maakt ook dat kinderen het dus blijkbaar langer wel prima vinden thuis. Geen stappen zetten om alleen te gaan wonen, want dat kost geld en is ongezellig. Dat daardoor de ouder(s) veel langer in een zorgrol blijven en dus niet verder kunnen is helaas het gevolg en zien die kinderen niet. Ja, als ouder, en zeker als gescheiden ouden wil je op een gegeven moment verder. Samenwonen na 15 jaar latten bijvoorbeeld. Of kleiner wonen of vul maar in. Niemand ook Nomen niet zegt dat je een kind zonder voorbereiding of hulp zomaar de straat op schopt op de dag dat hij 18 is. En ook Nomen zegt te snappen dat er omstandigheden kunnen zijn waarin het wat langer duurt. Of dat in geval van nood kind weer tijdelijk terug komt. Daar gaat het toch niet om in de vraag van TO?
Klaar mee
vrijdag 18 juli 2025 om 17:21
NopeBuffie schreef: ↑18-07-2025 16:58Wat is iedereen aan het hakken op Nomen! Ik en nog een aantal hier begrijpen prima wat ze wil zeggen. Voelen jullie je allemaal aangevallen op jullie ouderschap/opvoeding? Dat hoeft niet. Zij (en de anderen die haar wel begrijpen, waaronder ik) vindt dat wanneer een kind geen lichamelijke, verstandelijke of financiële beperking heeft het op een gegeven moment uit mag vliegen. Vogels donderen hun jongen gewoon over de rand als ze niet zelf gaan. Dat is nogal cru. Maar gewoon een steuntje in de rug, je kind de goede weg op helpen is toch niet meer dan normaal? Ik zie dat de omgang tussen ouders en kinderen veranderd is. Geen strenge opvoeding meer, maar eerder vriendschap. Dat is prachtig. Maar het maakt ook dat kinderen het dus blijkbaar langer wel prima vinden thuis. Geen stappen zetten om alleen te gaan wonen, want dat kost geld en is ongezellig. Dat daardoor de ouder(s) veel langer in een zorgrol blijven en dus niet verder kunnen is helaas het gevolg en zien die kinderen niet. Ja, als ouder, en zeker als gescheiden ouden wil je op een gegeven moment verder. Samenwonen na 15 jaar latten bijvoorbeeld. Of kleiner wonen of vul maar in. Niemand ook Nomen niet zegt dat je een kind zonder voorbereiding of hulp zomaar de straat op schopt op de dag dat hij 18 is. En ook Nomen zegt te snappen dat er omstandigheden kunnen zijn waarin het wat langer duurt. Of dat in geval van nood kind weer tijdelijk terug komt. Daar gaat het toch niet om in de vraag van TO?
Mijn kinderen zijn keurig op tijd uitgevlogen
Ik vind gewoon de manier van communiceren niet oke.
Zie als voorbeeld de post hier boven, waar ik op reageer. Gewoon akelig richting andere ouders.
vrijdag 18 juli 2025 om 17:24
Nou moet je echt ophouden hoor. Je zit je hier al 3000 berichten lang vooral niet te richten op TO. Sterker nog, we hebben TO al pagina's lang niet meer gezien.NomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 12:31Laten we het erop houden dat we andere manieren van communiceren hebben en dat ik me graag richt op to en even de discussie met een aantal hier achterwege laat. Dat helpt het topic vooruit ipv elkaar iedere keer opnieuw de maat gaan meten.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
vrijdag 18 juli 2025 om 17:31
Maar op zich klopt het denk ik wel dat er in gezinnen wisselend over dit onderwerp wordt gesproken. En dat het in andere gezinnen weer helemaal geen onderwerp is, om verschillende redenen misschien.
Het kan denk ik al enorm veel schelen of je ouders er zelf met veel plezier en enthousiasme over praten. Of oudere broers en zussen, familie, kennissen. Ik voelde me op mijn 15e bijv al helemaal lekker gemaakt door de verhalen van ouders, broer en enkele neven en nichten. Iets fantastischer dan dat bestond ongeveer niet (en bleek voor mij ook te kloppen) dus ik denk wel dat NN gelijk heeft als ze schrijft dat hier in sommige gezinnen al veel eerder over wordt gepraat. En waarschijnlijk niet eens vanuit het idee: wat is jouw plan als je 18 bent? Maar gewoon door enthousiaste verhalen?
Bedoelde jij het zo ook NN?
Het kan denk ik al enorm veel schelen of je ouders er zelf met veel plezier en enthousiasme over praten. Of oudere broers en zussen, familie, kennissen. Ik voelde me op mijn 15e bijv al helemaal lekker gemaakt door de verhalen van ouders, broer en enkele neven en nichten. Iets fantastischer dan dat bestond ongeveer niet (en bleek voor mij ook te kloppen) dus ik denk wel dat NN gelijk heeft als ze schrijft dat hier in sommige gezinnen al veel eerder over wordt gepraat. En waarschijnlijk niet eens vanuit het idee: wat is jouw plan als je 18 bent? Maar gewoon door enthousiaste verhalen?
Bedoelde jij het zo ook NN?
vrijdag 18 juli 2025 om 17:31
Dit. Prima verwoord. Ook door LilaLady*Voldemort schreef: ↑18-07-2025 17:24Nou moet je echt ophouden hoor. Je zit je hier al 3000 berichten lang vooral niet te richten op TO. Sterker nog, we hebben TO al pagina's lang niet meer gezien.
vrijdag 18 juli 2025 om 17:36
Het punt is, dat OF je er over spreekt, geen garantie is dat kind op 20e uitvliegt. En zo wordt het wel geponeerdDala schreef: ↑18-07-2025 17:31Maar op zich klopt het denk ik wel dat er in gezinnen wisselend over dit onderwerp wordt gesproken. En dat het in andere gezinnen weer helemaal geen onderwerp is, om verschillende redenen misschien.
Het kan denk ik al enorm veel schelen of je ouders er zelf met veel plezier en enthousiasme over praten. Of oudere broers en zussen, familie, kennissen. Ik voelde me op mijn 15e bijv al helemaal lekker gemaakt door de verhalen van ouders, broer en enkele neven en nichten. Iets fantastischer dan dat bestond ongeveer niet (en bleek voor mij ook te kloppen) dus ik denk wel dat NN gelijk heeft als ze schrijft dat hier in sommige gezinnen al veel eerder over wordt gepraat. En waarschijnlijk niet eens vanuit het idee: wat is jouw plan als je 18 bent? Maar gewoon door enthousiaste verhalen?
Bedoelde jij het zo ook NN?
Dat alskind niet gaat, je maar eerder/anders had moeten praten
vrijdag 18 juli 2025 om 17:36
Het punt is, dat OF je er over spreekt, geen garantie is dat kind op 20e uitvliegt. En zo wordt het wel geponeerdDala schreef: ↑18-07-2025 17:31Maar op zich klopt het denk ik wel dat er in gezinnen wisselend over dit onderwerp wordt gesproken. En dat het in andere gezinnen weer helemaal geen onderwerp is, om verschillende redenen misschien.
Het kan denk ik al enorm veel schelen of je ouders er zelf met veel plezier en enthousiasme over praten. Of oudere broers en zussen, familie, kennissen. Ik voelde me op mijn 15e bijv al helemaal lekker gemaakt door de verhalen van ouders, broer en enkele neven en nichten. Iets fantastischer dan dat bestond ongeveer niet (en bleek voor mij ook te kloppen) dus ik denk wel dat NN gelijk heeft als ze schrijft dat hier in sommige gezinnen al veel eerder over wordt gepraat. En waarschijnlijk niet eens vanuit het idee: wat is jouw plan als je 18 bent? Maar gewoon door enthousiaste verhalen?
Bedoelde jij het zo ook NN?
Dat alskind niet gaat, je maar eerder/anders had moeten praten
vrijdag 18 juli 2025 om 18:22
Klopt. Omdat het in mijn omgeving vrij gangbaar is om uit te vliegen, horen en zien onze kinderen niet anders. Gaat het over het 'leuke' leven later. Op positieve wijze en soms ook op opvoedende wijze als er werd geklaagd dat bepaalde dingen niet mochten. Dan kon ik met een knipoog reageren dat het dan toch een heerlijk vooruitzicht moest zijn dat ze dit helemaal lekker zelf mochten bepalen als ze straks op eigen benen stonden. Waarna mijn puber (de een meer dan de ander) ook wel eens met opgeheven armen dramatisch naar de hemel kon kijken en riep 'ik kan niet wachten'!Dala schreef: ↑18-07-2025 17:31Maar op zich klopt het denk ik wel dat er in gezinnen wisselend over dit onderwerp wordt gesproken. En dat het in andere gezinnen weer helemaal geen onderwerp is, om verschillende redenen misschien.
Het kan denk ik al enorm veel schelen of je ouders er zelf met veel plezier en enthousiasme over praten. Of oudere broers en zussen, familie, kennissen. Ik voelde me op mijn 15e bijv al helemaal lekker gemaakt door de verhalen van ouders, broer en enkele neven en nichten. Iets fantastischer dan dat bestond ongeveer niet (en bleek voor mij ook te kloppen) dus ik denk wel dat NN gelijk heeft als ze schrijft dat hier in sommige gezinnen al veel eerder over wordt gepraat. En waarschijnlijk niet eens vanuit het idee: wat is jouw plan als je 18 bent? Maar gewoon door enthousiaste verhalen?
Bedoelde jij het zo ook NN?
Maar goed, gesprekken over later, maatschappijbeeld, mensbeeld, verwachtingen, die ontstaan al vroeg. Eigenlijk al vanaf dat ze geboren zijn, geef je als ouder mee hoe je tegen het leven aankijkt. Dat doen we allemaal. Eerst heel onbewust en later wanneer er gesprekken ontstaan (waarom, dit, waarom dat) wordt dat steeds bewuster. Ik denk gewoon dat ik dan misschien andere gesprekken heb gevoerd dan to? Gesprekken die iig niet de onduidelijkheid en dezelfde ruimte lieten als die de dochter van to nu met haar moeder meemaakt.
vrijdag 18 juli 2025 om 18:23
Bij ons thuis werd het inderdaad als iets vanzelfsprekends gebracht: je wordt 18 dus je gaat op jezelf.
Nou snap ik dat het tegenwoordig een stuk lastiger is om een kamer of woning te vinden. Maar ik zie degenen die echt willen toch op een gegeven moment wat vinden. Er gaan nog genoeg studenten wèl met 18 / 19 / 20 op een crappy kamertje zitten. Vaak deels gefinancierd met een lening bij DUO.
Met MBO en een parttime baan zal het lastiger zijn. Des te meer reden voor TO om haar dochter wat realiteitszin bij te brengen dat ze in actie moet komen.
Nou snap ik dat het tegenwoordig een stuk lastiger is om een kamer of woning te vinden. Maar ik zie degenen die echt willen toch op een gegeven moment wat vinden. Er gaan nog genoeg studenten wèl met 18 / 19 / 20 op een crappy kamertje zitten. Vaak deels gefinancierd met een lening bij DUO.
Met MBO en een parttime baan zal het lastiger zijn. Des te meer reden voor TO om haar dochter wat realiteitszin bij te brengen dat ze in actie moet komen.
vrijdag 18 juli 2025 om 18:25
Ik weet niet waar je dat leest van mensen, want niemand zegt dat dit een garantie is. En niemand zegt dat het een moeten is. Ik heb het niet gezegd iig.Lila-Linda schreef: ↑18-07-2025 17:36Het punt is, dat OF je er over spreekt, geen garantie is dat kind op 20e uitvliegt. En zo wordt het wel geponeerd
Dat alskind niet gaat, je maar eerder/anders had moeten praten
Maar er wordt vanuit mij gereageerd op dat de dochter het blijkbaar voor het eerst hoort. Dan is de kans ook zeker aanwezig dat je dan nog moet beginnen met dat beeld te vormen, als het kind dat beeld zelf niet heeft gevormd.
vrijdag 18 juli 2025 om 18:38
Da's waar ja, het geeft geen garanties en kinderen kunnen ook andere behoeften hebben ondanks die enthousiaste verhalen. En mogelijk is een kind ook enthousiast zonder dit soort verhalen.Lila-Linda schreef: ↑18-07-2025 17:36Het punt is, dat OF je er over spreekt, geen garantie is dat kind op 20e uitvliegt. En zo wordt het wel geponeerd
Dat alskind niet gaat, je maar eerder/anders had moeten praten
Maar laat ik zo zeggen: bij veel mensen die er uitermate negatief over waren en het allemaal zielig en smerig vinden zijn dit wel heel vaak mensen geweest die er geen eigen ervaring mee hebben gehad en ook geen vader, moeder, neef of tante hebben gehad die er heel enthousiast over sprak.
Dan kan het idd zo zijn dat mijn kinderen niet enthousiast zijn, hou ik rekening mee. Maar dan wil óók niet horen als ze 35 zijn: ja dat had ik ook wel gewild maar dat hoorde niet in die tijd.
vrijdag 18 juli 2025 om 18:50
Ik wilde met 12 al op kamers. Ik kan me daar geen enthousiaste verhalen of überhaupt een gesprek over herinneren. Kinderen die willen, gaan. Ook als ze moeten lenen, of in een klein hokje moeten wonen.Dala schreef: ↑18-07-2025 18:38Da's waar ja, het geeft geen garanties en kinderen kunnen ook andere behoeften hebben ondanks die enthousiaste verhalen. En mogelijk is een kind ook enthousiast zonder dit soort verhalen.
Maar laat ik zo zeggen: bij veel mensen die er uitermate negatief over waren en het allemaal zielig en smerig vinden zijn dit wel heel vaak mensen geweest die er geen eigen ervaring mee hebben gehad en ook geen vader, moeder, neef of tante hebben gehad die er heel enthousiast over sprak.
Dan kan het idd zo zijn dat mijn kinderen niet enthousiast zijn, hou ik rekening mee. Maar dan wil óók niet horen als ze 35 zijn: ja dat had ik ook wel gewild maar dat hoorde niet in die tijd.
En ook vroeger waren er ook veel jongeren die dat helemaal niet zo ' leuk' vonden, geldgebrek, eenzaamheid, gedoe met huisgenoten studieproblemen enz.
Ik vond alleen wonen heerlijk, mijn kind zat meer bij mij, dan in z'n huisje. Dus toen de antikraak ophield, kwam hij weer thuis.
Op mij hadden mijn ouders nul invloed. Dus behalve als je echt pusht, dan moeten ze wel, denk ik dat je de invloed van opvoeding niet moet overschatten.
vrijdag 18 juli 2025 om 19:00
Hier doe je hetNomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 18:22Klopt. Omdat het in mijn omgeving vrij gangbaar is om uit te vliegen, horen en zien onze kinderen niet anders. Gaat het over het 'leuke' leven later. Op positieve wijze en soms ook op opvoedende wijze als er werd geklaagd dat bepaalde dingen niet mochten. Dan kon ik met een knipoog reageren dat het dan toch een heerlijk vooruitzicht moest zijn dat ze dit helemaal lekker zelf mochten bepalen als ze straks op eigen benen stonden. Waarna mijn puber (de een meer dan de ander) ook wel eens met opgeheven armen dramatisch naar de hemel kon kijken en riep 'ik kan niet wachten'!
Maar goed, gesprekken over later, maatschappijbeeld, mensbeeld, verwachtingen, die ontstaan al vroeg. Eigenlijk al vanaf dat ze geboren zijn, geef je als ouder mee hoe je tegen het leven aankijkt. Dat doen we allemaal. Eerst heel onbewust en later wanneer er gesprekken ontstaan (waarom, dit, waarom dat) wordt dat steeds bewuster. Ik denk gewoon dat ik dan misschien andere gesprekken heb gevoerd dan to? Gesprekken die iig niet de onduidelijkheid en dezelfde ruimte lieten als die de dochter van to nu met haar moeder meemaakt.
Je insinueert dat omdat jij andere gesprekken gevoerd hebt dan TO jouw kinders wel uitvlogen
vrijdag 18 juli 2025 om 19:00
Ik vermoed dat het op mij wel invloed heeft gehad, die enthousiaste verhalen. Maar idd, misschien komt het allemaal wel meer vanuit het individu zelf.72Jelle schreef: ↑18-07-2025 18:50Ik wilde met 12 al op kamers. Ik kan me daar geen enthousiaste verhalen of überhaupt een gesprek over herinneren. Kinderen die willen, gaan. Ook als ze moeten lenen, of in een klein hokje moeten wonen.
En ook vroeger waren er ook veel jongeren die dat helemaal niet zo ' leuk' vonden, geldgebrek, eenzaamheid, gedoe met huisgenoten studieproblemen enz.
Ik vond alleen wonen heerlijk, mijn kind zat meer bij mij, dan in z'n huisje. Dus toen de antikraak ophield, kwam hij weer thuis.
Op mij hadden mijn ouders nul invloed. Dus behalve als je echt pusht, dan moeten ze wel, denk ik dat je de invloed van opvoeding niet moet overschatten.
Maar als je zelf voor een heel ander leven kiest dan wat ik als ideaal zie, dat kan natuurlijk, dan hoop ik echt niet dat ik achteraf hoor dat dat je allemaal ook wel fantastisch had geleken maar dat het niet hoorde en je gewoon je plicht deed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
