
Empathiekloof
vrijdag 18 juli 2025 om 16:18
In de podcast ‘De Zelfhulpvraag’ kwam ik deze term tegen.
Heel erg herkenbaar voor mij, en ik herken er ook bijna alle vrouwen uit mijn omgeving in meerdere of mindere mate in.
Ik heb het een beetje samengevat:
De kloof in relaties waarin de een-vaak de vrouw- meer emotionele arbeid verstouwt dan de ander-vaak de man-.
En dat we dat als een vanzelfsprekend gegeven zien.
Wie voelt zich verantwoordelijk voor de sfeer binnenshuis, wie plooit zich naar de ander?
Is het een vrouwenpatroon; de gerichtheid op de ander, hoe die zich voelt, op aanpassing om de sfeer goed te houden om ontstemming te voorkomen?
Overal zie ik dit patroon opduiken hoe vrouwen inschikken, gericht zijn op het voorzien in de behoeftes en verlangens van hun man en kerngezin.
Ik zie het aanpassen, het faciliteren, het ruimte geven die je zelf niet opeist.
Het uitleggen, het zich moeten verdedigen
Het de ander de veren laten plukken van gezamenlijk werk.
Het is geen individueel relatieprobleem maar een heel diep ingesleten cultureel patroon.
Schrijfster, socioloog en hoogleraar vrouwenstudies Christien Brinkgreve noemt dit ‘het karrenspoor van het patriarchaat’.
Mannen- generaliserend gezegd- nemen én krijgen meer ruimte om hun beschadigingen uit te leven.
Alsof ze meer recht hebben op begrip, meeleven, op het aanpassen van de ander in hun noden te voorzien.
Het is geen onderdrukking, je houdt het beide in stand. Maar er is wel degelijk sprake van machtsverschil.
Ik heb hier eigenlijk altijd heel erg last van gehad, maar kon er geen taal aan geven. Vooral dat hele gedoe met de sfeer leuk houden ben ik spuugzat.
Ik zie hoe mijn moeder en schoonmoeder, schoonzus en zussen zich naar hun man plooien. De oudere generaties een stuk duidelijker dan de jongere generaties.
Je kiest er niet bewust voor, het wordt je voorgeleefd.
Hebben jullie er veel last van (gehad)?
Heel erg herkenbaar voor mij, en ik herken er ook bijna alle vrouwen uit mijn omgeving in meerdere of mindere mate in.
Ik heb het een beetje samengevat:
De kloof in relaties waarin de een-vaak de vrouw- meer emotionele arbeid verstouwt dan de ander-vaak de man-.
En dat we dat als een vanzelfsprekend gegeven zien.
Wie voelt zich verantwoordelijk voor de sfeer binnenshuis, wie plooit zich naar de ander?
Is het een vrouwenpatroon; de gerichtheid op de ander, hoe die zich voelt, op aanpassing om de sfeer goed te houden om ontstemming te voorkomen?
Overal zie ik dit patroon opduiken hoe vrouwen inschikken, gericht zijn op het voorzien in de behoeftes en verlangens van hun man en kerngezin.
Ik zie het aanpassen, het faciliteren, het ruimte geven die je zelf niet opeist.
Het uitleggen, het zich moeten verdedigen
Het de ander de veren laten plukken van gezamenlijk werk.
Het is geen individueel relatieprobleem maar een heel diep ingesleten cultureel patroon.
Schrijfster, socioloog en hoogleraar vrouwenstudies Christien Brinkgreve noemt dit ‘het karrenspoor van het patriarchaat’.
Mannen- generaliserend gezegd- nemen én krijgen meer ruimte om hun beschadigingen uit te leven.
Alsof ze meer recht hebben op begrip, meeleven, op het aanpassen van de ander in hun noden te voorzien.
Het is geen onderdrukking, je houdt het beide in stand. Maar er is wel degelijk sprake van machtsverschil.
Ik heb hier eigenlijk altijd heel erg last van gehad, maar kon er geen taal aan geven. Vooral dat hele gedoe met de sfeer leuk houden ben ik spuugzat.
Ik zie hoe mijn moeder en schoonmoeder, schoonzus en zussen zich naar hun man plooien. De oudere generaties een stuk duidelijker dan de jongere generaties.
Je kiest er niet bewust voor, het wordt je voorgeleefd.
Hebben jullie er veel last van (gehad)?
vrijdag 18 juli 2025 om 18:54
Ik zie juist vooral dat jongens bij voorbaat al weggezet worden als vervelender, drukker, ongehoorzamers en onbetrouwbaarder. Heel oneerlijk.
En helaas zie ik bij meisjes nog te vaak de aangeleerde/gespeelde domheid. Ze houden nog nét niet hun koppie schuin als ze zonder te kijken zeggen “wil je me helpen, dit is moeiiiiilijk”
Reclame voor (of tegen) impotentie is er trouwens wel heeel veel hoor, al jaren. Veel basisschoolkinderen weten dat er blauwe pilletjes zijn om je piemel te laten groeien.
En helaas zie ik bij meisjes nog te vaak de aangeleerde/gespeelde domheid. Ze houden nog nét niet hun koppie schuin als ze zonder te kijken zeggen “wil je me helpen, dit is moeiiiiilijk”
Reclame voor (of tegen) impotentie is er trouwens wel heeel veel hoor, al jaren. Veel basisschoolkinderen weten dat er blauwe pilletjes zijn om je piemel te laten groeien.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 18 juli 2025 om 19:08
Ik heb hier geen last van gehad. Ik ben feministisch opgevoed en heb meegekregen dat het ok is om ruimte in te nemen. Ik heb mijn moeder zich nooit zien schikken naar mijn vader.
Daarnaast ben ik pas in een echt serieuze relatie gestapt toen ik 35+ was. Toen was ik al zo volwassen, onafhankelijk en zelfverzekerd dat ik geen neiging tot schikken en plooien had.
Daarnaast ben ik pas in een echt serieuze relatie gestapt toen ik 35+ was. Toen was ik al zo volwassen, onafhankelijk en zelfverzekerd dat ik geen neiging tot schikken en plooien had.
vrijdag 18 juli 2025 om 19:18
Dabedoelik.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 18 juli 2025 om 19:18
vrijdag 18 juli 2025 om 19:20
Hier 2 zoons, waarvan eentje rustig en dromerig.Dropdrop schreef: ↑18-07-2025 18:45En het gaat bij veel mensen ook heel onbewust.
Voorbeeld: ik heb 2 drukke luide kinderen, maar 'mensen in de maatschappij' vinden mijn dochter eerder irritant/brutaal, terwijl ze mijn zoon grappig en gezellig vinden.
Dus bij luid druk gedrag krijgt mijn dochter te horen dat ze stil moet zijn en mijn zoon wordt opgejut met 'hé boef' en veel gelach.
Die irritatie en daardoor strenger zijn voor vrouwen is heel primair en kun je niet over praten, want ze zeggen: 'het ís toch irritant gedrag?'
Ja dat klopt, maar mensen vinden het van meisjes sneller irritant dat ze luid en druk zijn dan van jongens en ze hebben dat zelf niet eens door.
'Dat is een halve meid', heb ik regelmatig gehoord.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 18 juli 2025 om 19:24
Ik zie dat vooral als reden gegeven worden om ze niet aan te spreken op gedrag. 'Ja het zijn jongens hè?'
Er loopt ook een moeder op het schoolplein met een trui 'boy mom, we are built different'
vrijdag 18 juli 2025 om 19:49
vrijdag 18 juli 2025 om 19:52
Wat me wel eens stoort, is dat ik het idee heb dat ik veel meer doe dan de vrouwen in mans traditionele familie. Ik kan het huishouden doen, voor de kinderen zorgen, olie bijvullen, de heg snoeien, een taart bakken, een kozijn schuren en lakken, grasmaaien. En mijn man kan al die dingen ook. Het is daarom wel zaak duidelijk af te spreken wie wat doet, want in principe kan een Assepoester dus alle taken in huis doen.
En het is wat ik wil, maar vooral in het begin van ons huwelijk is dit wel een moeizaam punt geweest. Dan was mijn man geërgerd dat zijn overhemd niet gestreken was, omdat hij impliciet aannam dat ik dat zou doen en dan ging ik ernaast staan roepen dat hij mijn onderbroek niet gewassen had. Daar hebben we echt wel duidelijke gesprekken over moeten voeren.
Nu moet ik van dezelfde familie wel eens horen dat mijn extraverte dochter te veel is, terwijl ze prachtig is, grappig en vriendelijk. Alleen ook adrem, aanwezig en zelfverzekerd. Van de jongens in de familie wordt dat geaccepteerd, aangemoedigd zelfs. Dochter moet liever een timide muis zijn, met niet te afwijkende interesses.
Toch jammer. Ook n=1. Hopelijk gaat het bij anderen beter.
En het is wat ik wil, maar vooral in het begin van ons huwelijk is dit wel een moeizaam punt geweest. Dan was mijn man geërgerd dat zijn overhemd niet gestreken was, omdat hij impliciet aannam dat ik dat zou doen en dan ging ik ernaast staan roepen dat hij mijn onderbroek niet gewassen had. Daar hebben we echt wel duidelijke gesprekken over moeten voeren.
Nu moet ik van dezelfde familie wel eens horen dat mijn extraverte dochter te veel is, terwijl ze prachtig is, grappig en vriendelijk. Alleen ook adrem, aanwezig en zelfverzekerd. Van de jongens in de familie wordt dat geaccepteerd, aangemoedigd zelfs. Dochter moet liever een timide muis zijn, met niet te afwijkende interesses.
Toch jammer. Ook n=1. Hopelijk gaat het bij anderen beter.
Si abra la puerta hay lobos.
vrijdag 18 juli 2025 om 20:04
vrijdag 18 juli 2025 om 20:15
Haha, dat vind ik wel grappig dat je dat zegt. Dat heeft mijn man ook wel eens gezegd. Maar dan vraag ik hem, vind je dat je als man meer mannen ziet die zich aanpassen aan vrouwen of vind je dat vrouwen meer gelijkheid verwachten en dat je dan mannen ziet aanpassen naar die gelijkheid?MyLittlePony schreef: ↑18-07-2025 17:48
Verder zien mensen meer van dat wat hen bezig houdt. Is vast een naam voor, maar het is een vrij bekende bias.
Zo zie ik vooral hoe mannen zich aanpassen en schikken. Zal ook een kwestie van perspectief zijn
Wat eigenlijk de normale status quo zou moeten zijn en feitelijk dan geen aanpassen is, maar wat een normaal uitgangspunt is: gelijkwaardige partners die allebei een eigen (andere) mening, voorkeur en wensen kunnen hebben. Ja, dan moet je idd meer onderhandelen en in gesprek zijn. Maar dat is niet omdat er ineens een nogal dominante vrouw is. Dat is omdat er een vrouw is die niet zou weten waarom ze zich zou moeten inhouden zichzelf uit te spreken.
Ik zie ook echt wel wat dominante dames hoor. Die bestaan zeker, zelfs in traditionele huishoudens. Maar gemiddeld genomen worden vrouwen sneller dominant gevonden wanneer ze hetzelfde doen (zich uitspreken, een mening hebben, ergens voor staan) als een man. Waar daar niemand iets van vindt.
vrijdag 18 juli 2025 om 20:17
Nou nee dus, want hier precies hetzelfde. En het is niet alleen familie.Rabarbara schreef: ↑18-07-2025 19:52
Nu moet ik van dezelfde familie wel eens horen dat mijn extraverte dochter te veel is, terwijl ze prachtig is, grappig en vriendelijk. Alleen ook adrem, aanwezig en zelfverzekerd. Van de jongens in de familie wordt dat geaccepteerd, aangemoedigd zelfs. Dochter moet liever een timide muis zijn, met niet te afwijkende interesses.
Toch jammer. Ook n=1. Hopelijk gaat het bij anderen beter.
vrijdag 18 juli 2025 om 20:18
Ik was laatst met mijn beide kinderen bij een activiteit die als 'typisch mannelijk' wordt gezien.
Het was de 2de keer voor mijn dochter en er waren weer alleen maar jongens. Wel nog een aantal moeders.
1 moeder zei (waar mijn dochter bij zat) 'gelukkig heb ik een jongen, dan kan ik tenminste dit doen'
Ehh Zie je haar niet zitten? En was je niet ooit zelf een meisje?
Een vader vertelde lachend hoe hij deze activiteit van zijn zoon had gekregen voor vaderdag en van zijn dochter kaartjes voor een prinsessen musical.
Maar die activiteit was uiteraard gekocht door moeder, dus hoeveel de kinderen er zelf mee te maken hadden
Het was de 2de keer voor mijn dochter en er waren weer alleen maar jongens. Wel nog een aantal moeders.
1 moeder zei (waar mijn dochter bij zat) 'gelukkig heb ik een jongen, dan kan ik tenminste dit doen'
Ehh Zie je haar niet zitten? En was je niet ooit zelf een meisje?
Een vader vertelde lachend hoe hij deze activiteit van zijn zoon had gekregen voor vaderdag en van zijn dochter kaartjes voor een prinsessen musical.
Maar die activiteit was uiteraard gekocht door moeder, dus hoeveel de kinderen er zelf mee te maken hadden
dropdrop wijzigde dit bericht op 18-07-2025 20:21
9.33% gewijzigd
vrijdag 18 juli 2025 om 20:19
Ik vind het herkenbaar. Heb altijd op eierschalen gelopen om de sfeer goed te houden. Mijn man heeft een zeer kort lontje (geen lont) en jarenlang heb ik me daar omheen geplooid. Als hij maar gelukkig is was het uitgangspunt... Achteraf heel verdrietig dat ik me zo heb laten behandelen en daar zelf in meedeed dus het toestond. Het was een patroon.
Toen er gezinstherapie kwam ivm zoon, is er veel veranderd en zijn deze patronen ook aan het licht gekomen. Er is veel aangepast in de loop van de jaren. Ik blijf het een beetje in me hebben om veel meer te investeren zodat hij zich fijn voelt en niet geïrriteerd raakt ofzo, maar gelukkig is hij zich daarvan nu ook meer bewust geworden en zijn er veel meer een team geworden.
Toen er gezinstherapie kwam ivm zoon, is er veel veranderd en zijn deze patronen ook aan het licht gekomen. Er is veel aangepast in de loop van de jaren. Ik blijf het een beetje in me hebben om veel meer te investeren zodat hij zich fijn voelt en niet geïrriteerd raakt ofzo, maar gelukkig is hij zich daarvan nu ook meer bewust geworden en zijn er veel meer een team geworden.
vrijdag 18 juli 2025 om 20:23
Wat mij opvalt is dat ik de indruk heb (maar dat kan helemaal niet kloppen, daarom misschien wel interessant om te checken of het herkenbaar is) dat er best veel mannen zijn die sociaal minder vaardig zijn en zich verbaal minder makkelijk kunnen uitdrukken. Ik denk dat dit ook een stuk niet goed aangeleerd gedrag is. Meisjes wordt doorgaans veel meer aangeleerd om verbaal vaardig te zijn.Steven1980 schreef: ↑18-07-2025 20:04Bij mij was het vroeger juist andersom (net als sommige andere reacties hier). Mijn vader deed en doet alles om de sfeer goed te houden en plooit zich naar mijn moeder. Zelf heb ik helaas zijn karakter en zie dit bij mijn broers ook. Lastig om te bepalen of dit is aangeleerd of is aangeboren.
Want als je verbaal minder geoefend bent, is het lastig om onder woorden te brengen wat je denkt, wilt en voelt en kan een ander veel makkelijker de touwtjes in handen nemen. Dat zie ik iig gebeuren bij de dames in mijn omgeving die wat dominanter zijn: die hebben allemaal een partner die niet zo veel zegt, niet zo goed weet wat hij wil of vindt (of alles wel best vindt) en dan is daar ineens die partner die dat allemaal wél weet en vindt.
Het zou mij persoonlijk niet trekken. Ik ben iemand met een eigen mening en heb daar iemand bij nodig die ook een eigen mening heeft. Ik vind het helemaal geen fijne dynamiek om in een relatie te zitten met een man die alles best vindt of niet weet wat hij wil of vindt of zich daarin niet kan uitspreken. Maar goed, ik ken ze wel dat soort stellen. Ik kan dan alleen maar hopen in hun plaats dat dit voor ze werkt en ze deze dynamiek fijn vinden met elkaar.
vrijdag 18 juli 2025 om 20:59
Hier herken ik me wel in. Wat bedoel je precies met zelfbewust?Badeendje92 schreef: ↑18-07-2025 16:26Vroeger wel. Omdat je toch gedrag van je moeder kopieert en de mijne is een hele goede bemiddelaar die graag iedereen tevreden ziet. Maar daardoor zichzelf soms wel wegcijfert. Kostte me bakken met energie, en ik ben er helemaal niet goed in.
Sinds ik een officiële autisme diagnose heb, heb ik het gevoel dat men wat dat betreft wat minder van me verwacht. En ik misschien ook wel minder van mezelf. Plus ik heb nu een vriend die beter is in sociale contacten dan ik, maar die wel ook heel zelfbewust is. Dus ik laat mezelf meer van de zijlijn toekijken, wat ik heerlijk vind.
vrijdag 18 juli 2025 om 21:05
O ik heb juist reclames gezien die menstruatie niet als vies benaderen.Teddydeniffler schreef: ↑18-07-2025 18:04Vraag mij dan af welke verschillen er nog meer nodig zijn dan de logische, namelijk het lichamelijke deel en zwanger kunnen worden. De rest is gevormd/bedacht.
Iets heel kleins, maar ik stoor mij bijvoorbeeld vaak aan die reclames over menstruatie. Het wordt steeds gebracht alsof het vies is en niet normaal. Vroeger vond ik het vervelend om te benoemen, maar nu interesseert het mij niet meer. Dat is mijn lichaam klaar.
Qua uiterlijk voor de vrouw moet je alles verbergen of oplossen door middeltjes te smeren.
Je ziet nauwelijks/geen reclames over erectieproblemen of urineverlies bij mannen.
vrijdag 18 juli 2025 om 21:19
Opnieuw perspectief. Ik snap dat je mijn waarneming en die van je man vertaalt tot het min of meer je eigen perspectief is. Ik maak me daar verder niet druk over, ik ga dat soort discussies nooit aan met welke vrouw dan ook wegens 100% voorspelbaarheid en 0% nut.NomenNesci0 schreef: ↑18-07-2025 20:15Haha, dat vind ik wel grappig dat je dat zegt. Dat heeft mijn man ook wel eens gezegd. Maar dan vraag ik hem, vind je dat je als man meer mannen ziet die zich aanpassen aan vrouwen of vind je dat vrouwen meer gelijkheid verwachten en dat je dan mannen ziet aanpassen naar die gelijkheid?
Wat eigenlijk de normale status quo zou moeten zijn en feitelijk dan geen aanpassen is, maar wat een normaal uitgangspunt is: gelijkwaardige partners die allebei een eigen (andere) mening, voorkeur en wensen kunnen hebben. Ja, dan moet je idd meer onderhandelen en in gesprek zijn. Maar dat is niet omdat er ineens een nogal dominante vrouw is. Dat is omdat er een vrouw is die niet zou weten waarom ze zich zou moeten inhouden zichzelf uit te spreken.
Ik zie ook echt wel wat dominante dames hoor. Die bestaan zeker, zelfs in traditionele huishoudens. Maar gemiddeld genomen worden vrouwen sneller dominant gevonden wanneer ze hetzelfde doen (zich uitspreken, een mening hebben, ergens voor staan) als een man. Waar daar niemand iets van vindt.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 21:41
Oh ik wilde je niet teleurstellen. Ik heb alleen geen zin in welles-nietes hierover. Maar ik sta open voor ander gesprek hoor. Excuus als ik dat onhandig formuleerde
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 21:47
Nou ja, ik ben natuurlijk wel geinteresseerd in je mening en ervaring. Ik kan alleen vanuit mijn vrouw perspectief praten en wat ik van daaruit denk te zien en niet vanuit een man perspectief en wat hij denkt te zien. En aangezien ik er niet zóveel mannen over spreek (en wel meer vrouwen), lijkt me dat wél waardevol.
vrijdag 18 juli 2025 om 21:52
De reden waarom ik dit zeg, is omdat je vaak de stelregel hoort (soort mannengrapje) dat je als man snel onder de plak zit bij je vrouw, omdat ze blijkbaar in zijn ogen onredelijke eisen stelt en mannenvrienden dit dan afdoen als een vrouw met haren op haar tanden. En als ik dan hoor en luister wat zo'n harige tandenvrouw dan allemaal 'eist' volgens die mannen, dan val ik steil achterover. Voor mij zijn dat zulke basic dingen die je uberhaupt van elkaar zou mogen verwachten in een relatie. En het irriteert me dan dat ipv dat zo'n man en zijn vrienden naar zichzelf kijken als volwassen aandeelhouders in een relatie en als vader, het een vrouw verwijten dat ze nogal dominant is. Ik vrees soms dat veel mannen zo denken en wil dat helemaal niet vrezen. Ik wil dat dit een uitzondering is. Maar de vrouw met de in het rondte zwaaiende pollepel die een man uit de kroeg sleept en zijn lolletje afpakt, is mij iets te vaak als "grapje" verteld.
vrijdag 18 juli 2025 om 21:58
Maar ik erger me juist aan het gedrag van mijn vriendinnen, niet zozeer aan die man. Ik denk dan: schop hem eens een keer uit bed, laat hem het doen en dan is het niet perfect, ga zelf eens een dag op pad.
Dat ‘er alleen voor staan’ creëeren ze in zekere zin zelf. Of ze houden het in elk geval in stand.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in