Werk & Studie alle pijlers

familiale omstandigheden - effect op sollicitatiegesprek

16-07-2024 23:08 63 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vandaag had ik een sollicitatiegesprek bij een organisatie, deze handelt in zaken waarin ik mijn expertise heb.
Gisteren vernam ik dat een familielid die dichtbij staat pancreaskanker heeft, en palliatief is. Dat sloeg in als een bom en houdt me dezer dagen flink bezig.
Ondanks dat: over het algemeen heb ik denk ik op de meeste vragen behoorlijk to the point geantwoord, en ook inhoudelijk relevant, behalve op een tweetal (van de +- 10) minder. Daarop ben ik wat vaag gebleven, ben ik niet verder geraakt dan twee kernelementen, terwijl ik hier - als ik in mijn normale doen - veel ruimer en inhoudelijker had kunnen over vertellen. Het ging over zaken die echt in m'n expertisegebied liggen. Ik zit nu een beetje met het idee dat die twee vragen wel het verschil kunnen maken, zeker omdat er nog minstens één andere tegenkandidaat was.

Het gevoel dat ik nu een beetje heb is dat ik maar 80% van m'n kunnen en expertise heb kunnen laten zien.
Ik speel met het idee om de organisatie een mailtje te sturen met de achtergrond dat de familiale context me een stuk heeft gegrepen, en daarom niet op volle kracht ben gegaan. Niet met de bedoeling om een betere score te krijgen, wel om op die manier een ruimer beeld te geven van mijn capaciteiten die niet volledig zijn weergegeven.

De organisatie zelf zit meer in het sociale, dus een sector waar wel wat empathie verwacht wordt.

Goed of slecht idee?
Waarom eerder wel of niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er zelf achteraf niet meer zo snel op terugkomen. Tijdens het gesprek had het wel gekund, ik vind dat helemaal niet onprofessioneel. Bij een werkgever die je daar op afrekent zou ik überhaupt niet willen werken.

Bij mijn huidige werkgever nemen wij de beste kandidaat gewoon aan, ook als al bekend is dat die nu en op termijn te maken krijgt met rouw en verdriet. Iedereen krijgt uiteindelijk te maken met rouw en verdriet tenslotte.

Sterkte TO! Ik hoop dat je de baan toch krijgt.
Sterkte.

Ik zit vaak aan de andere kant van de tafel en als je zes sollicitanten gesproken hebt dan weet je echt niet meer wie precies wat gezegd heeft. Voor omstandigheden heb ik altijd wel begrip (heb al een hoop dingen gehoord) maar achteraf kan ik er niets meer mee.

Dan heb ik al lang bedacht en met collega's besproken wie ik voor een tweede gesprek wil uitnodigen en daar gaat echt niets meer aan veranderen, ook niet door zo'n telefoontje. Ik zou het wel waarderen en er respectvol mee omgaan. Dus bij mij zou het voor het resultaat niet uitmaken of je het wel of niet doet.

Overwegingen als oh dan krijgen we ite maken met jemand met familieomstandigheden maak ik niet. De nieuwe collega die je wel aanneemt kan ook morgen iemand verliezen, ziek worden of wat dan ook.

Ik kies gewoon de beste kandidaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
80% lijkt me meer dan voldoende voor een sollicitatiegesprek, voor zover je dit zelf realistisch kan inschatten.

Gaat er vaak ook om dat ze een klik met je hebben en of je qua persoonlijkheid bij het bedrijf past, dat gedeelte doe je sowieso weinig aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk in de HR en ik zou dit liever vooraf dan achteraf horen.

Daarbij verwacht ik tijdens een sollicitatiegesprek overigens niet altijd direct en een perfect antwoord op mijn vragen.

Aarzeling is voor mij geen negatieve handeling tijdens een sollicitatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het achteraf te horen krijgen van familieomstandigheden lastig vinden bij de beoordeling van een kandidaat. Hoe moet ik dat laten meewegen bij de antwoorden die gegeven zijn en waarvan ik dacht "niet helemaal wat ik zou willen horen van een kandidaat".
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had een sollicitatiegesprek en ik wist dat mijn ouder op korte termijn zou komen te overlijden. Dit heb ik eerlijk aangegeven in het gesprek.

Ik ben aangenomen en dat heb ik mijn ouder ook nog kunnen vertellen. Die was zo trots!

Toen de baan startte was mijn ouder inmiddels overleden. De nieuwe baan was een hele goede en welkome afleiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ooit eens een aanrijding gehad (mijn schuld) op weg naar een sollicitatie gesprek bij een groot Amerikaans bedrijf. Had ook effect op mijn gesprek.

Na het gesprek waren er twijfels en waren ze niet overtuigd. Ik heb het toen wel gezegd en een herkansing gekregen waarna ik werd aangenomen. Maar ik dacht wel pas toen ze zeiden dat ze vonden dat ik niet goed uit de verf kwam.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Ik denk niet dat het beeld dat ze van je hebben diametraal kantelt. De eerste indruk hebben ze al, was die goed dan werkt nu melden in je nadeel, was die niet zo goed, dan bevestigd dat de eerste indruk enkel.
Je wint er niks mee, je kunt er enkel in de toekomst wat mee doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, zou ik niet nu nog melden. Een sollicitatiegesprek is geen examen waarbij je de hoogste score krijgt door de meeste goede antwoorden. Het gaat om de indruk of je capabel bent en of je in het team past. Die gaat niet beter worden van zo'n mededeling achteraf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miura schreef:
16-07-2024 23:20
Voor een volgende keer: ik had van te voren contact opgenomen om te vragen of het gesprek verzet kon worden.
Op die manier had je iets meer tijd kunnen kopen tussen het slechte nieuws en het belangrijke gesprek.
Doodvermoeiend vind ik dit soort verzoeken. Het is al een heel gedoe om een middag voor iedereen vrij te maken voor gesprekken.
Ik herken mezelf niet eens
Catalina schreef:
17-07-2024 09:30
Nee, zou ik niet nu nog melden. Een sollicitatiegesprek is geen examen waarbij je de hoogste score krijgt door de meeste goede antwoorden. Het gaat om de indruk of je capabel bent en of je in het team past. Die gaat niet beter worden van zo'n mededeling achteraf.
Ja, dit is ook zo. Het heeft bijna iets schools, alsof je je mondeling niet goed hebt gedaan ofzo.
Voornu schreef:
17-07-2024 09:41
Doodvermoeiend vind ik dit soort verzoeken. Het is al een heel gedoe om een middag voor iedereen vrij te maken voor gesprekken.
Bij ons ook echt heel lastig, maar ja, je gaat toch ook niet zeggen, hoepel maar op met je zieke familielid.
Alle reacties Link kopieren Quote
wispel schreef:
16-07-2024 23:34
voor alle duidelijkheid: het was geen situatie van rouw of huilen ter plekke, eerder het gevoel dat ik bij een beperkt aantal antwoorden wat inhoudelijk aarzelde en niet helemaal het antwoord heb gegeven dat ik had willen en moeten geven.
Vaak vind ik dat ook wel inherent aan het voeren van een sollicitatie. Er zijn altijd verbeterpunten. Ik heb er zoveel gedaan, er was altijd wel iets dat ik beter kon doen of dat ik in een ander gesprek een super antwoord op had en nu ineens niet... :facepalm: :biggrin:

Maar als iemand het aan het begin van het gesprek meldt, dan zou ik dat prima vinden. Nou ja, vervelend voor de sollicitant, maar niet onprofessioneel. Het ligt aan het gesprek in hoeverre het meetelt of niet. Als iemand bijvoorbeeld echt niet past bij de organisatie of bij de functie, dan weegt het helemaal niet mee.
Achteraf, dus als het gesprek al helemaal afgesloten is, zou ik het minder professioneel vinden. Omdat ik dan het gevoel krijg dat diegene vindt dat het gesprek niet zo goed ging en zich nu aan het indekken is.

Een beetje zoals wanneer je een belangrijk telefoontje verwacht, dat je dit van te voren aangeeft. En niet dat als dat telefoontje komt, je vervolgens jezelf achteraf verexcuseert.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens, Dianaf. Wat betreft je eerste alinea: lijkt mij ook dat dat best vaak voorkomt. Net als wat zenuwen. Ik ben introvert en ik ben me, net als met die zenuwen, vooraf gerichter gaan voorbereiden. Maar dan nog komen er vaak wel vragen waar ik niet direct antwoord op heb. Achteraf makkelijk praten, maar mijn ervaring is wel dat zoiets jou ook inzicht geeft in de cultuur bij de werkgever. Een werkgever die niet door een beetje zenuwen heen kan kijken en een doordacht antwoord niet waardeert past niet bij mij. Zeker aangezien ik vervolgens bij anderen aangenomen ben als degene die veruit het kundigst overkwam. Het is niet dat ik in die paar weken tijd ineens een ander persoon geworden ben (ook niet door een zieke ouder). Het is ook wel voorgevallen dat ik een tijdje na een afwijzing die feitelijk betrekking had op mijn persoonlijkheid alsnog gebeld werd omdat ze er met hun favoriet niet uitgekomen waren. Neuh, bedankt.

Van tevoren melden van zo'n heftige situatie vind ik trouwens ook wat anders dan achteraf. Ik heb dat niet gedaan omdat ik het er niet in een sollicitatiegesprek ook nog eens over wilde hebben, ik voelde me al verdrietig en machteloos genoeg. Maar dat is zoals iemand al opmerkte ook maar net hoe je in elkaar steekt. Ik vind het in het algemeen moeilijk om rauw nieuws met anderen te delen omdat ik dan simpel gezegd geen controle meer heb over wanneer het erover gaat. Ik herinner me ook nog een app laat op de avond voor ik het sollicitatiegesprek had die het er niet beter op maakte. Toen was ik ook echt wel even pissig omdat ik me probeerde te focussen op het gesprek de volgende ochtend en ik best wat bezorgd was of het wel zou lukken.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Lorem_Ipsum schreef:
17-07-2024 09:41
Ja, dit is ook zo. Het heeft bijna iets schools, alsof je je mondeling niet goed hebt gedaan ofzo.
Mijn reactie was "niet melden", maar ik kon er geen precieze woorden aan geven. Maar hier staat het. Het is precies hierom dat het op mijn allergie zou werken. We zoeken een gemotiveerde medewerker, geen scholier met een rijk arsenaal aan smoesjes. En hoewel ik zou geloven dat het waar is, zou het gevoel dat het gaat om een onzekere kandidaat die overal wel een excuus voor weet te verzinnen, overheersen. Zou ik na het gesprek denken: "ik twijfel" of "dit wordt 'm niet" dan zou dit mij direct overtuigen van een 'nee'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
17-07-2024 09:43
Bij ons ook echt heel lastig, maar ja, je gaat toch ook niet zeggen, hoepel maar op met je zieke familielid.
Nee. Wat ik het lastige vind aan verzetten (vanwege slecht nieuws, een daadwerkelijke uitvaart of andere spoed vind ik weer een ander verhaal) is dat het probleem van de ander mijn/ons probleem wordt gemaakt. En ons wordt gevraagd om ons in bochten te wringen. En vragen staat vrij, maar nee, denk niet dat ik dat voor zoiets zou doen.
Ik herken mezelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
17-07-2024 09:43
Bij ons ook echt heel lastig, maar ja, je gaat toch ook niet zeggen, hoepel maar op met je zieke familielid.
Daarom zou ik liever hebben dat iemand het vooraf aangeeft en wellicht daardoor minder scherp is dan dat diegene belt om gesprek te verplaatsen. Vaak zitten er meerdere personen bij en gesprekken plannen is altijd al een hels karwei. Neemt niet weg dat bij hoge uitzonderingen we daar echt wel moeite voor willen doen.

TO: nu niks meer doen. Succes nog even met afwachten, wanneer hoor je meer? En sterkte met je zieke familielid!
dianaf schreef:
17-07-2024 10:14

Achteraf, dus als het gesprek al helemaal afgesloten is, zou ik het minder professioneel vinden. Omdat ik dan het gevoel krijg dat diegene vindt dat het gesprek niet zo goed ging en zich nu aan het indekken is.

Je omschrijft het precies goed, Dianaf
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou even afwachten. Ik dacht het vorige week verpest te hebben bij een potentiele opdrachtgever. Ik had vlak voor het gesprek een ernstige calamiteiten (reanimatie mijn klant had hartaanval).

Ik ben het geworden en heb de klus. Ik heb niets gezegd en dacht, ik kan bij afwijzing altijd nog zeggen volgende keer beter. Er was een calamiteit voor het gesprek waardoor Ik niet goed uit de verf kwam.
Alle reacties Link kopieren Quote
wispel schreef:
16-07-2024 23:34
voor alle duidelijkheid: het was geen situatie van rouw of huilen ter plekke, eerder het gevoel dat ik bij een beperkt aantal antwoorden wat inhoudelijk aarzelde en niet helemaal het antwoord heb gegeven dat ik had willen en moeten geven.
Ik zou daar, los van familiaire omstandigheden ook last van kunnen hebben bij een sollicitatiegesprek.

Ik zou achteraf dus geen melding maken van die omstandigheden.

Heel veel sterkte gewenst!
Alle reacties Link kopieren Quote
FaceofOZ schreef:
17-07-2024 12:52
Ik zou even afwachten. Ik dacht het vorige week verpest te hebben bij een potentiele opdrachtgever. Ik had vlak voor het gesprek een ernstige calamiteiten (reanimatie mijn klant had hartaanval).

Ik ben het geworden en heb de klus. Ik heb niets gezegd en dacht, ik kan bij afwijzing altijd nog zeggen volgende keer beter. Er was een calamiteit voor het gesprek waardoor Ik niet goed uit de verf kwam.
Jeetje, werk je in de zorg? Voor ‘normale mensen’ is een reanimatie echt super heftig. In elk geval heb ik het als zodanig ervaren en dan kende ik die meneer niet eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voornu schreef:
17-07-2024 10:56
Nee. Wat ik het lastige vind aan verzetten (vanwege slecht nieuws, een daadwerkelijke uitvaart of andere spoed vind ik weer een ander verhaal) is dat het probleem van de ander mijn/ons probleem wordt gemaakt. En ons wordt gevraagd om ons in bochten te wringen. En vragen staat vrij, maar nee, denk niet dat ik dat voor zoiets zou doen.
Ik denk dat het er ook aan ligt, hoeveel sollicitanten je hebt. Ik bedoel als je 30 op het oog geschikte mensen hebt, dan zou ik dat minder snel doen, dan wanneer het er maar 1 is.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zat in de laatste ronde (mondeling), voorafgaand was er een schriftelijk waar ik goed op zou moeten gescoord hebben (anders kon ik niet naar mondeling). Er waren nog slechts twee kandidaten, waaronder ikzelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
17-07-2024 12:57
Jeetje, werk je in de zorg? Voor ‘normale mensen’ is een reanimatie echt super heftig. In elk geval heb ik het als zodanig ervaren en dan kende ik die meneer niet eens.
Nee, niet in de zorg. Was plotseling. Ik kon snel bhv inschakelen. Is goed afgelopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
17-07-2024 12:57
Jeetje, werk je in de zorg? Voor ‘normale mensen’ is een reanimatie echt super heftig. In elk geval heb ik het als zodanig ervaren en dan kende ik die meneer niet eens.
Nee, niet in de zorg. Was plotseling. Ik kon snel bhv inschakelen. Is goed afgelopen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven