Werk & Studie
alle pijlers
Hoe schakel jij af van werk?
vrijdag 13 september 2024 om 08:33
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om af te schakelen van werk. Op mijn vrije dagen open ik toch de berichten die binnen komen. Als ik een stuk ga wandelen zie ik niet de mooie plekjes in de natuur, maar denk ik aan werk. Fiets ik met mijn kinderen naar de sportclub dan dwalen mijn gedachten af naar wat ik straks nog ff snel voor werk kan doen als zij lekker aan het sporten zijn.
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 12:51
Ik heb werk dat ook nooit klaar is. Mijn collega moest daar heel erg aan wennen (overstap uit een ander vak) en mijn insteek is altijd: dan hoef je je morgen niet te vervelen. Leg je werk zo klaar dat je er morgen aan kunt beginnen, maak aantekeningen zodat je weet waar je mee bezig bent en morgen weer een nieuwe dag.Taskmaster schreef: ↑13-09-2024 09:50Dit is een van de hoofdredenen dat ik uit het (lesgevend) onderwijs ben gegaan. In principe ben je nooit klaar. Er is altijd wel iets wat je kan gaan doen.
Wat ik wel deed: alles zo veel mogelijk op school. Dus langer daar zitten en dan thuis zo min mogelijk nog doen.
Maar goed. Ik ben heel blij met ander werk waar ik de laptop dicht kan doen en alles kan blijven liggen tot morgen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
vrijdag 13 september 2024 om 13:30
Ik heb in mn eerste baan op een haartje naar een burn out ontlopen. Gelukkig liep ik in die tijd al bij een loopbaancoach op eigen initiatief en is het door haar gekomen dat ik net op tijd nee leerde zeggen op mn werk en vond ik enige tijd daarna ook een nieuwe baan. Die ervaring heeft mij dusdanig veel inzicht gegeven dat werk maar gewoon werk is. Wil dat zeggen dat ik nooit een keer loop te malen snachts, niet een keer overwerk of lijstjes maak? Nee, dat is zeker niet zo maar ik besef mij altijd vrij snel weer dat werk maar gewoon werk is. Iedereen kan bij wijze van elke dag dood neer vallen dus is er werkelijk helemaal niemand onmisbaar. Je maakt je werk te belangrijk bij jezelf. Als het je niet lukt om hiervan los te maken, wat je ook zelf ook zegt nu, zou ik je aanraden een mindfulness training te volgen of een aantal gesprekken met een psycholoog of coach te voeren. Er zijn hier echt tools voor maar het begint met je eigen overtuigingen los laten. Die zal je wel eerst inzichtelijk moeten hebben.
vrijdag 13 september 2024 om 13:34
Nana_Mouskouri schreef: ↑13-09-2024 09:17En dit is echt een eerste signaal richting overspannenheid, TO.
Denk je?
Sommigen mensen hebben dat misschien sterker dan anderen. Ik ervaar het soms ook als vervelend maar ik kan niet zomaar mijn telefoon een halve dag aan de kant gooien als ik vrij ben op een werkdag. En op zondagavond komen soms berichten binnen die weer belangrijk zijn voor de maandagochtend. Dan zul je daar toch iets mee moeten doen. Of je daardoor direct overspannen wordt weet ik niet...
vrijdag 13 september 2024 om 13:42
Nog een tip:
Kijk heel kritisch naar de dingen waar je thuis mee bezig bent, of aan denkt.
Doe alleen die dingen die werkelijk veranderen of er voordeel bij hebben doordat jij er thuis mee bezig bent. De dingen die vallen onder piekeren om het piekeren parkeer je bewust voor een later moment.
Blocnote naast je bed. Schrijf op wat je niet kunt loslaten. Maak daar eventueel een taak voor aan in je agenda zodat je het morgen/later niet vergeet.
Kijk heel kritisch naar de dingen waar je thuis mee bezig bent, of aan denkt.
Doe alleen die dingen die werkelijk veranderen of er voordeel bij hebben doordat jij er thuis mee bezig bent. De dingen die vallen onder piekeren om het piekeren parkeer je bewust voor een later moment.
Blocnote naast je bed. Schrijf op wat je niet kunt loslaten. Maak daar eventueel een taak voor aan in je agenda zodat je het morgen/later niet vergeet.
vrijdag 13 september 2024 om 13:45
MrsMorrison schreef: ↑13-09-2024 13:34Denk je?
Sommigen mensen hebben dat misschien sterker dan anderen. Ik ervaar het soms ook als vervelend maar ik kan niet zomaar mijn telefoon een halve dag aan de kant gooien als ik vrij ben op een werkdag. En op zondagavond komen soms berichten binnen die weer belangrijk zijn voor de maandagochtend. Dan zul je daar toch iets mee moeten doen. Of je daardoor direct overspannen wordt weet ik niet...
Zolang je het als normaal accepteerde taak je niet overspannen inderdaad. Zodra je het zelf niet meer normaal kunt noemen misschien wel.
vrijdag 13 september 2024 om 13:47
Nou ja, dat is wat ons in het onderwijs altijd voorgehouden wordt, dat je werk niet kunnen loslaten een eerste waarschuwingssignaal is, omdat je dan niet meer in staat bent te ontspannen. Maar dat is niet in situaties als "'s Ochtends kijk ik even 5 minuten naar mijn e-mail." maar eerder "ik ben ook op mijn vrije dag de hele dag bereikbaar om dingen voor mijn werk te doen en denk ook in het weekeinde de hele dag na over zaken op mijn werk."MrsMorrison schreef: ↑13-09-2024 13:34Denk je?
Sommigen mensen hebben dat misschien sterker dan anderen. Ik ervaar het soms ook als vervelend maar ik kan niet zomaar mijn telefoon een halve dag aan de kant gooien als ik vrij ben op een werkdag. En op zondagavond komen soms berichten binnen die weer belangrijk zijn voor de maandagochtend. Dan zul je daar toch iets mee moeten doen. Of je daardoor direct overspannen wordt weet ik niet...
Het is ook waar ik zelf gesprekken over heb moeten voeren. Dat wil niet zeggen dat dit bij iedereen zo geldt, maar omdat je in het onderwijs altijd wel iets kunt verzinnen om over na te denken buiten werktijd is het heel gevaarlijk als je dat ook echt gaat doen.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 13 september 2024 om 14:15
Als je merkt dat je gedachten naar je werk gaan kun je ook even heel bewust zijn daar van. ‘ hè, ik loop heerlijk buiten en ik merk dat ik aan mijn werk denk, ik wil genieten van de natuur’ . Dan weer naar de herstfblaadjes of koeien in de wei kijken. Iedere keer als je gedachten afdwalen dat voor jezelf benoemen ‘ ik dwaal weer af maar ik wil genieten van mijn wandeling’. Verder niet oordelen over dat het slecht is of niet goed.. maar gewoon dat je wil genieten van het moment. Heeft mij geholpen om uit mijn hoofd te gaan en meer in het moment te komen en om het denken een beetje los te laten.
ach.. ik doe ook maar wat..
vrijdag 13 september 2024 om 14:36
Mij lijkt dat niet aanvechtbaar.
Je doet niet in je eentje de zorg, het onderwijs of de journalistiek. Daar heb je collega's voor (normaal gesproken).
Het kan natuurlijk best een keer voor komen dat je eens in je vrije tijd bereikbaar bent voor je werk. Maar niemand is onmisbaar.
Ook jij niet. Als jij weggaat komt er voor jou wel weer iemand anders.
En wat betreft die deadline voor een subsidieaanvraag: Je krijgt niet vandaag een subsidieaanvraag binnen (van zo'n belangrijke omvang) die je vanavond om 18.00 uur moet hebben afgerond (uitzonderingen daargelaten, maar normaal gesproken geen dagelijkse kost). Dat betekent dus, dat je kunt plannen wanneer je iets moet indienen.
Niemand is onmisbaar. Hoe graag je dat ook wilt geloven. Dus je kunt best in je vrije tijd je werktelefoon uitzetten en aangeven dat je niet bereikbaar bent. Kwestie van duidelijk zijn.
vrijdag 13 september 2024 om 14:52
Toen ik in het basisonderwijs werkte lag het heel erg aan de duo collega die ik had. De laatste ervaring was een prettig, maar daarvoor heb ik me laten verleiden om 24-7 bereikbaar te zijn voor haar. En daar maakte ze gretig gebruik van. Dit werk was haar leven. Ik heb daar veel van geleerd, bijvoorbeeld dat ik dat niet meer wil.
Sinds 3 weken ben ik uit het basisonderwijs weg en werk nu in het volwassenonderwijs. Thuis is thuis en ik kijk niet meer naar mail in mijn vrije tijd. De werktelefoon staat uit. Bevalt me uitstekend mag ik wel zeggen.
Sinds 3 weken ben ik uit het basisonderwijs weg en werk nu in het volwassenonderwijs. Thuis is thuis en ik kijk niet meer naar mail in mijn vrije tijd. De werktelefoon staat uit. Bevalt me uitstekend mag ik wel zeggen.
vrijdag 13 september 2024 om 14:58
Ik kijk buiten werktijden ook wel naar berichten en onderneem soms actie. Het hoort een beetje bij het werk en ik vind het niet erg. Andersom vind ik het ook fijn als collega's snel reageren en soms ook buiten hun werktijden.
Ik ervaar het niet als hinderlijk en dan is het ook niet zo problematisch.
TO heeft er wel last van, anders had ze het topic niet geopend en dan is het handig om hier een weg in te vinden. Je kunt je afvragen of het heel erg is als je tijdens een wandeling aan je werk denkt. Ik denk dat dat heel normaal is en ik heb vroeger echt goede ingevingen gekregen tijdens sporten en wandelingen.
Qua telefoon checken: ik heb alles op stil staan en check alleen als ik dat echt wil en er ook iets mee kan. Dat kan al helpen. Een goedkoop tweede toestel voor je werk kopen is ook een optie. Email check ik vaak op de laptop, dan moet je daar moeite voor doen. En misschien kun je er op je werk met iemand over praten? Zeker in het onderwijs zullen meer mensen met deze vraag worstelen denk ik.
Ik ervaar het niet als hinderlijk en dan is het ook niet zo problematisch.
TO heeft er wel last van, anders had ze het topic niet geopend en dan is het handig om hier een weg in te vinden. Je kunt je afvragen of het heel erg is als je tijdens een wandeling aan je werk denkt. Ik denk dat dat heel normaal is en ik heb vroeger echt goede ingevingen gekregen tijdens sporten en wandelingen.
Qua telefoon checken: ik heb alles op stil staan en check alleen als ik dat echt wil en er ook iets mee kan. Dat kan al helpen. Een goedkoop tweede toestel voor je werk kopen is ook een optie. Email check ik vaak op de laptop, dan moet je daar moeite voor doen. En misschien kun je er op je werk met iemand over praten? Zeker in het onderwijs zullen meer mensen met deze vraag worstelen denk ik.
vrijdag 13 september 2024 om 15:23
Yraatje schreef: ↑13-09-2024 14:36Mij lijkt dat niet aanvechtbaar.
Je doet niet in je eentje de zorg, het onderwijs of de journalistiek. Daar heb je collega's voor (normaal gesproken).
Het kan natuurlijk best een keer voor komen dat je eens in je vrije tijd bereikbaar bent voor je werk. Maar niemand is onmisbaar.
Ook jij niet. Als jij weggaat komt er voor jou wel weer iemand anders.
En wat betreft die deadline voor een subsidieaanvraag: Je krijgt niet vandaag een subsidieaanvraag binnen (van zo'n belangrijke omvang) die je vanavond om 18.00 uur moet hebben afgerond (uitzonderingen daargelaten, maar normaal gesproken geen dagelijkse kost). Dat betekent dus, dat je kunt plannen wanneer je iets moet indienen.
Niemand is onmisbaar. Hoe graag je dat ook wilt geloven. Dus je kunt best in je vrije tijd je werktelefoon uitzetten en aangeven dat je niet bereikbaar bent. Kwestie van duidelijk zijn.
Als je bijv leidinggevende in de zorg bent, dan is het aan jou om toch iets te regelen mocht iemand zich ziek melden, ook al ben jij die dag niet aan het werk. De zorg moet 24/7 doorgaan. Als journalist sta je ook direct aan als er iets groots op jouw gebied plaatsvindt. Er vliegt een vliegtuig een gebouw in bijvoorbeeld, of je in je vakantieland is een natuurramp. Dan ga je aan de slag, daar ben je journalist voor.
Zo zijn er vaker omstandigheden die vragen om extra inzet. Niet dat het altijd nodig is, wel dat je daarvoor vaak bereikbaar moet zijn.
Zo'n subsidieaanvraag is teamwork, en dat komt altijd op de laatste dag voor de deadline aan, hoe lang van tevoren je het ook weet.
Ik ben zelf ook 24/7 bereikbaar. Voor mijn personeel, voor de bewaking mocht er een inbraakalarm zijn, voor stakeholders in noodsituaties, etc. Ik word maar zelden gebeld na werktijd of tijdens vakanties maar krijg wel appjes. Die hoeven niet altijd direct beantwoord te worden, dat kan ook een paar uur later.
Coffee is never my cup of tea
vrijdag 13 september 2024 om 15:31
Ik probeerde vroeger om alleen nog onderweg naar huis (ov of fietsen) nog over m'n werk te piekeren en daarna niet meer.
Nu met thuiswerken ga ik vaak even douchen ofzo, en soms bedenk ik dan nog wat ik even echt direct wil doen, maar meestal niet.
Je kunt je leven thuis ook niet overdoen, en het is toch zonde als al je aandacht dan naar je werk gaat.
Een gedachte die mij helpt, is: krijg ik er tijd en geld voor vanuit mijn werkgever? Als het antwoord nee is, dan is het blijkbaar niet belangrijk genoeg en dan moet je er dus ook je eigen tijd niet voor op te offeren.
Nu met thuiswerken ga ik vaak even douchen ofzo, en soms bedenk ik dan nog wat ik even echt direct wil doen, maar meestal niet.
Je kunt je leven thuis ook niet overdoen, en het is toch zonde als al je aandacht dan naar je werk gaat.
Een gedachte die mij helpt, is: krijg ik er tijd en geld voor vanuit mijn werkgever? Als het antwoord nee is, dan is het blijkbaar niet belangrijk genoeg en dan moet je er dus ook je eigen tijd niet voor op te offeren.
vrijdag 13 september 2024 om 15:35
En ik lees hier op het forum wel eens de meest bizarre acties en verwachtingen van ouders van kinderen, maar als je naam+gezicht van mijn kind weet en verder niets opvallends te melden hebt omdat hij in de meute op gaat, dan ben ik als ouder helemaal tevreden met een oudergesprek hoor.
De verwachtingen liggen niet bij iedereen hoog.
De verwachtingen liggen niet bij iedereen hoog.
vrijdag 13 september 2024 om 15:43
Maar bereikbaar moeten zijn op je vrije dag en bezig moeten zijn met werk op zondagavond klinken een beetje als 'dingen die bij de betreffende functie horen'. Bij TO proef ik meer een 'niet niet met je werk bezig kunnen zijn'.MrsMorrison schreef: ↑13-09-2024 13:34Denk je?
Sommigen mensen hebben dat misschien sterker dan anderen. Ik ervaar het soms ook als vervelend maar ik kan niet zomaar mijn telefoon een halve dag aan de kant gooien als ik vrij ben op een werkdag. En op zondagavond komen soms berichten binnen die weer belangrijk zijn voor de maandagochtend. Dan zul je daar toch iets mee moeten doen. Of je daardoor direct overspannen wordt weet ik niet...
vrijdag 13 september 2024 om 16:03
Ja maar dat kunnen heel veel mensen over hun werk zeggen. Meubelmakers die een deur niet goed opgehangen krijgen, zeilmakers die een vouw er niet uitkrijgen, kassières die de codes voor de meloenen maar niet in hun hoofd krijgen, het onderwijs is daar geen uitzondering in. Iedereen kan altijd over zijn werk nadenken. Als je denkt dat dat niet zo is, is dat vooral minachting jegens anderen. De meeste mensen doen werk dat ze ligt, maar dat ook net een beetje uitdaging biedt. EN die uitdaging houdt je wakker als je slecht in je vel zit. Zelfs bij werk waar je dat niet van zou verwachten.Nana_Mouskouri schreef: ↑13-09-2024 13:47Nou ja, dat is wat ons in het onderwijs altijd voorgehouden wordt, dat je werk niet kunnen loslaten een eerste waarschuwingssignaal is, omdat je dan niet meer in staat bent te ontspannen. Maar dat is niet in situaties als "'s Ochtends kijk ik even 5 minuten naar mijn e-mail." maar eerder "ik ben ook op mijn vrije dag de hele dag bereikbaar om dingen voor mijn werk te doen en denk ook in het weekeinde de hele dag na over zaken op mijn werk."
Het is ook waar ik zelf gesprekken over heb moeten voeren. Dat wil niet zeggen dat dit bij iedereen zo geldt, maar omdat je in het onderwijs altijd wel iets kunt verzinnen om over na te denken buiten werktijd is het heel gevaarlijk als je dat ook echt gaat doen.
Een hoop mensen vinden dat ook leuk! Man en ik kunnen samen bomen over ons werk. Daar is niks mis mee. Het wordt problematisch als je het niet los kunt laten en een drang voelt om bezig te blijven zelfs als je wat anders aan het doen bent. En als je daarmee zit is een eerste stap om al je echte lijntjes (mail/whattsap-groepen) door te snijden.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
vrijdag 13 september 2024 om 16:45
Ik ben ook zo’n leidinggevende geweest, maar wij hebben dat nu anders ingericht. Wij hebben een nooddienst, bestaande uit leidinggevenden en lagere vloermanagers die allen geïnstrueerd zijn voor dit soort zaken en vragen. Ik ben dus tijdens mijn werkuren bereikbaar, 1 week in de maand ‘s avonds en 1 weekend per maand. De rest van de tijd ben ik onbereikbaar en dus misbaar.Marianneke schreef: ↑13-09-2024 15:23Als je bijv leidinggevende in de zorg bent, dan is het aan jou om toch iets te regelen mocht iemand zich ziek melden, ook al ben jij die dag niet aan het werk. De zorg moet 24/7 doorgaan. Als journalist sta je ook direct aan als er iets groots op jouw gebied plaatsvindt. Er vliegt een vliegtuig een gebouw in bijvoorbeeld, of je in je vakantieland is een natuurramp. Dan ga je aan de slag, daar ben je journalist voor.
Zo zijn er vaker omstandigheden die vragen om extra inzet. Niet dat het altijd nodig is, wel dat je daarvoor vaak bereikbaar moet zijn.
Zo'n subsidieaanvraag is teamwork, en dat komt altijd op de laatste dag voor de deadline aan, hoe lang van tevoren je het ook weet.
Ik ben zelf ook 24/7 bereikbaar. Voor mijn personeel, voor de bewaking mocht er een inbraakalarm zijn, voor stakeholders in noodsituaties, etc. Ik word maar zelden gebeld na werktijd of tijdens vakanties maar krijg wel appjes. Die hoeven niet altijd direct beantwoord te worden, dat kan ook een paar uur later.
Daarom zei ik al eerder: alles is op te lossen en in te richten, het is maar net wat men ervoor over heeft en hoe misbaar je wil zijn.
vrijdag 13 september 2024 om 17:11
Cherimoya schreef: ↑13-09-2024 16:45Ik ben ook zo’n leidinggevende geweest, maar wij hebben dat nu anders ingericht. Wij hebben een nooddienst, bestaande uit leidinggevenden en lagere vloermanagers die allen geïnstrueerd zijn voor dit soort zaken en vragen. Ik ben dus tijdens mijn werkuren bereikbaar, 1 week in de maand ‘s avonds en 1 weekend per maand. De rest van de tijd ben ik onbereikbaar en dus misbaar.
Daarom zei ik al eerder: alles is op te lossen en in te richten, het is maar net wat men ervoor over heeft en hoe misbaar je wil zijn.
Ligt er natuurlijk ook helemaal aan hoe groot het bedrijf is. Met een klein bedrijf zijn zulke zaken lastiger op te vangen dan wanneer er meer personeel is om te rouleren.
vrijdag 13 september 2024 om 17:28
Uiteraard, maar het is niet onmogelijk en ik reageerde op iemand in de zorg, dus vermoed dat dat bedrijf wel groter is.MrsMorrison schreef: ↑13-09-2024 17:11Ligt er natuurlijk ook helemaal aan hoe groot het bedrijf is. Met een klein bedrijf zijn zulke zaken lastiger op te vangen dan wanneer er meer personeel is om te rouleren.
Maar ook bij een kleiner bedrijf is het op te lossen door het anders in te richten. Als je bedrijf dat financieel niet aan kan dan moet je keuzes maken, maar vraag ik me ook af of je bedrijf wel levensvatbaar genoeg is. Ik zou iig liever in loondienst werken dan altijd aan moeten staan omdat mijn bedrijf dat nodig heeft maar das dus zo’n keuze.
vrijdag 13 september 2024 om 17:40
Ik ben benieuwd waar je leest dat ik zeg dat dit alleen in het onderwijs kan, of dat ik minachtend ben over andere beroepsgroepen m TO werkt in het onderwijs en ik werk daar toevallig ook.ninanoname schreef: ↑13-09-2024 16:03Ja maar dat kunnen heel veel mensen over hun werk zeggen. Meubelmakers die een deur niet goed opgehangen krijgen, zeilmakers die een vouw er niet uitkrijgen, kassières die de codes voor de meloenen maar niet in hun hoofd krijgen, het onderwijs is daar geen uitzondering in. Iedereen kan altijd over zijn werk nadenken. Als je denkt dat dat niet zo is, is dat vooral minachting jegens anderen. De meeste mensen doen werk dat ze ligt, maar dat ook net een beetje uitdaging biedt. EN die uitdaging houdt je wakker als je slecht in je vel zit. Zelfs bij werk waar je dat niet van zou verwachten.
Een hoop mensen vinden dat ook leuk! Man en ik kunnen samen bomen over ons werk. Daar is niks mis mee. Het wordt problematisch als je het niet los kunt laten en een drang voelt om bezig te blijven zelfs als je wat anders aan het doen bent. En als je daarmee zit is een eerste stap om al je echte lijntjes (mail/whattsap-groepen) door te snijden.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 13 september 2024 om 17:54
Nou, maar nakijkwerk moet toch wel binnen een bepaalde termijn na maken toets gedaan zijn. En er moeten ook nieuwe toetsen gemaakt worden, lessen moeten worden voorbereid, etc., dat zijn toch dingen waar een docent niet eeuwig de tijd voor heeft.frambozentaartje schreef: ↑13-09-2024 15:35En ik lees hier op het forum wel eens de meest bizarre acties en verwachtingen van ouders van kinderen, maar als je naam+gezicht van mijn kind weet en verder niets opvallends te melden hebt omdat hij in de meute op gaat, dan ben ik als ouder helemaal tevreden met een oudergesprek hoor.
De verwachtingen liggen niet bij iedereen hoog.
vrijdag 13 september 2024 om 18:04
Zou fijn zijn hè? Maar ik ben ook afhankelijk van de input van anderen en die kunnen niet altijd wanneer het mij goed uitkomt.
Zo heb ik wel eens vergaderingen met mensen die alleen ‘s avonds kunnen. Ik weet dat ik daarna slecht slaap. Maar dat maakt niet dat ze ineens overdag beschikbaar zijn.
vrijdag 13 september 2024 om 18:22
In theorie is dat waar. In praktijk zijn er sectoren waar het pompen of verzuipen is. Ik werk in zo’n sector. Mijn time management is uitstekend en ik werk zo dat alles per direct is over te dragen. Toch: als ik morgen onder een bus kom, is er een serieuze kans dat de organisatie niet overleeft.Cherimoya schreef: ↑13-09-2024 11:39
Als jij regelmatig een belangrijke deadline hebt die van levensbelang is voor je organisatie, en je komt onder de bus, moet ook iemand anders het kunnen. Dus dan kun je meer mensen het leren aan te vragen, of beter time managen zodat je niet in je privétijd ermee bezig hoeft te zijn.
Daar valt niet zoveel aan te doen. Een andere regering zou een goede eerste stap zijn.
vrijdag 13 september 2024 om 18:37
Cherimoya schreef: ↑13-09-2024 17:28Uiteraard, maar het is niet onmogelijk en ik reageerde op iemand in de zorg, dus vermoed dat dat bedrijf wel groter is.
Maar ook bij een kleiner bedrijf is het op te lossen door het anders in te richten. Als je bedrijf dat financieel niet aan kan dan moet je keuzes maken, maar vraag ik me ook af of je bedrijf wel levensvatbaar genoeg is. Ik zou iig liever in loondienst werken dan altijd aan moeten staan omdat mijn bedrijf dat nodig heeft maar das dus zo’n keuze.
Dat lees ik vaker hier op het forum, dat zo'n bedrijf dan niet levensvatbaar zou zijn. Dat is natuurlijk gewoon onwaar. Mensen in loondienst zijn nu eenmaal duur. Ik kan iemand op de administratie niet betalen, ja dat kan wel maar dan moet ik groeien met alle kosten die daarbij komen kijken. En zo zijn er natuurlijk tal van bedrijven. Die zijn heus wel levensvatbaar maar als ondernemer moet je dan naast het werk ook het stukje administratie en planning doen. En opdrachten aannemen en dus bereikbaar zijn. Ook in het weekend en ook in vakanties.
Ik heb wel met mezelf de afspraak na 21.00 en voor 7.30 reageer ik niet meer. Dus dat scheelt al wel natuurlijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
