Werk & Studie
alle pijlers
Hypothetisch: wel of niet intern solliciteren icm kinderwens
woensdag 9 oktober 2024 om 13:11
Hoi allemaal,
Wat ik hieronder ga schrijven is allemaal hypothetisch, want: geen idee hoe het allemaal gaat lopen.
Maar ik kan wellicht wel wat advies gebruiken, want ik draai rondjes in mijn hoofd haha.
Ik ben per 1 maart 2024 werkzaam bij een super leuk bedrijf. Heb inmiddels mijn draai gevonden en heb het er erg naar mijn zin. Een leuk team, leuk afwisselend werk en veel flexibiliteit in het indelen van mijn werktijden, dus dat is allemaal prima. Wel heb ik altijd voor mezelf gedacht: dit is een leuke functie voor nu, maar niet iets dat ik tot mijn pensioen ga doen. Ik zit nu ook nog op een jaarcontract, maar het is eigenlijk al voor 95% zeker dat dit straks wordt omgezet naar een vast contract. Dat vind ik zelf behoorlijk wat waard, aangezien mijn vriend en ik een nieuwbouwhuis hebben gekocht dat naar verwachting ook in maart wordt opgeleverd en dan is die financiële zekerheid van een vaste baan wel heel erg prettig. Mijn vriend heeft overigens al jaren een vaste baan.
Nu werd er vandaag een te gekke vacature, intern bij hetzelfde bedrijf gedeeld die mij direct triggert omdat het eigenlijk perfect past bij de richting waarin ik mezelf verder wil ontwikkelen. Maaarrr: vriend en ik hebben ook een kinderwens waar we momenteel actief mee bezig zijn.
In mijn hoofd past het eigenlijk niet om nu te solliciteren naar een compleet nieuwe functie en stel (hypothetisch dus) dat ik het zou worden én het geluk heb om binnen nu en een half jaar zwanger te worden om dan te zeggen: 'VET, nieuwe functie, maar jongens ik ga eerst even 4 maanden met verlof en moederen'. En dan zit ik hoogstwaarschijnlijk wéér een jaar op een jaarcontract.
Ergens denk ik: dit zou geen reden moeten zijn om niet te solliciteren, want wie weet duurt het nog veel langer om zwanger te worden of lukt dit helemaal niet meer (ik ben 35). Laat ik deze kans dan daarom lopen? Aan de andere kant zou ik het ergens ook lullig vinden en ook wel egoïstisch ofzo om voor die baan te gaan en er dan eigenlijk niet volledig voor te kunnen gaan, als jullie snappen wat ik bedoel.
Hebben jullie misschien advies?
Zouden jullie zeggen: ga ervoor, je ziet wel hoe het loopt?
Of juist: lekker blijven zitten waar je nu zit, met straks een vast contract en veel flexibiliteit?
Misschien andere vrouwen met een soortgelijke ervaring?
Wat ik hieronder ga schrijven is allemaal hypothetisch, want: geen idee hoe het allemaal gaat lopen.
Maar ik kan wellicht wel wat advies gebruiken, want ik draai rondjes in mijn hoofd haha.
Ik ben per 1 maart 2024 werkzaam bij een super leuk bedrijf. Heb inmiddels mijn draai gevonden en heb het er erg naar mijn zin. Een leuk team, leuk afwisselend werk en veel flexibiliteit in het indelen van mijn werktijden, dus dat is allemaal prima. Wel heb ik altijd voor mezelf gedacht: dit is een leuke functie voor nu, maar niet iets dat ik tot mijn pensioen ga doen. Ik zit nu ook nog op een jaarcontract, maar het is eigenlijk al voor 95% zeker dat dit straks wordt omgezet naar een vast contract. Dat vind ik zelf behoorlijk wat waard, aangezien mijn vriend en ik een nieuwbouwhuis hebben gekocht dat naar verwachting ook in maart wordt opgeleverd en dan is die financiële zekerheid van een vaste baan wel heel erg prettig. Mijn vriend heeft overigens al jaren een vaste baan.
Nu werd er vandaag een te gekke vacature, intern bij hetzelfde bedrijf gedeeld die mij direct triggert omdat het eigenlijk perfect past bij de richting waarin ik mezelf verder wil ontwikkelen. Maaarrr: vriend en ik hebben ook een kinderwens waar we momenteel actief mee bezig zijn.
In mijn hoofd past het eigenlijk niet om nu te solliciteren naar een compleet nieuwe functie en stel (hypothetisch dus) dat ik het zou worden én het geluk heb om binnen nu en een half jaar zwanger te worden om dan te zeggen: 'VET, nieuwe functie, maar jongens ik ga eerst even 4 maanden met verlof en moederen'. En dan zit ik hoogstwaarschijnlijk wéér een jaar op een jaarcontract.
Ergens denk ik: dit zou geen reden moeten zijn om niet te solliciteren, want wie weet duurt het nog veel langer om zwanger te worden of lukt dit helemaal niet meer (ik ben 35). Laat ik deze kans dan daarom lopen? Aan de andere kant zou ik het ergens ook lullig vinden en ook wel egoïstisch ofzo om voor die baan te gaan en er dan eigenlijk niet volledig voor te kunnen gaan, als jullie snappen wat ik bedoel.
Hebben jullie misschien advies?
Zouden jullie zeggen: ga ervoor, je ziet wel hoe het loopt?
Of juist: lekker blijven zitten waar je nu zit, met straks een vast contract en veel flexibiliteit?
Misschien andere vrouwen met een soortgelijke ervaring?
zondag 13 oktober 2024 om 10:59
Steven: ja de moeders hebben inderdaad wat langer verlof maar het is niet alleen dat. Vervolgens hebben moeders 9 maanden kolfrecht 25% van hun werktijd, het zijn de moeders vaak die minder uren willen werken. Ik kan best begrijpen dat dat best zuur is als je iemand een vast contract hebt gegeven met 40 uur en diegene komt terug en wil nog maar 24 uur werken.
zondag 13 oktober 2024 om 11:01
Merel90 schreef: ↑13-10-2024 10:59Steven: ja de moeders hebben inderdaad wat langer verlof maar het is niet alleen dat. Vervolgens hebben moeders 9 maanden kolfrecht 25% van hun werktijd, het zijn de moeders vaak die minder uren willen werken. Ik kan best begrijpen dat dat best zuur is als je iemand een vast contract hebt gegeven met 40 uur en diegene komt terug en wil nog maar 24 uur werken.
Of iemand wordt vader en gaat minder werken.
Het is tegenwoordig vrij gewoon dat beide ouders 32 uur gaan werken ipv de ene fulltime en de ander 24 uur.
Coffee is never my cup of tea
zondag 13 oktober 2024 om 11:04
zondag 13 oktober 2024 om 18:08
Laten we wel gewoon even eerlijk blijven: de werkgever van de moeder merkt er in 9 van de 10 gevallen veel meer van dan die van de vader. Gedeeltelijk voorkom je dat niet, omdat de moeder het kind altijd moet dragen. Alle risico op uitval daar is dus voor werkgever moeder, vermindering werklast, bepaalde werkzaamheden of diensten niet meer mogen/hoeven doen etc. Het verlof voor de moeder is veel langer, en daarna heb je dan inderdaad nog kolven of voeden.Marianneke schreef: ↑13-10-2024 11:01Of iemand wordt vader en gaat minder werken.
Het is tegenwoordig vrij gewoon dat beide ouders 32 uur gaan werken ipv de ene fulltime en de ander 24 uur.
Het daadwerkelijke verlof krijg je terugbetaald (mits het salaris niet te hoog is, anders moet je zelf bijleggen als werkgever), maar al die extra uitval, vervanging regelen, inwerken en overdragen komt bij werkgever van de moeder terecht.
En daarnaast is het nog steeds zo dat moeders vaker minder gaan werken, vaker thuisblijven als kind ziek is, als eerste gebeld worden. Dat hoeft allemaal natuurlijk niet, en gaat ook niet in alle gevallen op, maar gemiddeld is het nog steeds wel zo.
En dat zeg ik als vrouw die ook een kind heeft, die zich nog nooit door een zwangerschap heeft laten weerhouden om iemand een vast contract aan te bieden of aan te nemen (en ja, beide is al meer dan eens voor gekomen). Ik besef prima dat je er als vrouw ook niet veel aan kunt doen, en ik discrimineer er ook niet op. Maar doen alsof het geen enkele belasting vormt, en werkgevers van de moeder niet meer nadeel ondervinden dan die van vaders is gewoon niet realistisch.
zondag 13 oktober 2024 om 18:09
En nogmaals TO: daarmee bedoel ik niet dat jij daarom kansen voorbij moet laten gaan. De nadelen van kinderen krijgen ligt ook veel meer bij de vrouw dan bij de man, en een groot deel daarvan is biologie en doen we niks aan. Dan hoef je daar niet zelf nog aan toe te voegen door je zorgen te maken voor je werkgever. Dat is zijn/haar probleem. Het irriteert me alleen als dat gewoon glashard ontkent wordt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
