Lastige situatie werk

Merel90 schreef: ↑

17-04-2024 08:27

Ik zou verwachten dat er dan wel een vacature komt voor die collega die dan leiding gaat geven. Het zou anders betekenen dat het werk wat je eerst met z’n 2en deed vervolgens alleen moet doen.
Ik zou daar eerder stennis over gaan schoppen dat m’n collega mijn leidinggevende gaat worden.

Precies. Dat is veel relevanter. En stennis schoppen… het hoeft niet meteen een strijd te zijn natuurlijk, ze kan gewoon haar zorgen uiten en vragen hoe dit wordt ingericht. En even duidelijk op een rij zetten wat ze allemaal al doet en waarom haar takenpakket al vol zit.

Maar ik heb de indruk dat het TO meer dwars zit dat collega dingen voor zichzelf regelt en actief probeert stappen te maken en dat ze dan aan collega als manager/meewerkend voorman zal moeten rapporteren. Met iemand die van buiten aangetrokken wordt zou TO wellicht minder problemen hebben.

SweetFirefly schreef: ↑

16-04-2024 10:31

Vind je het niet leuk omdat juist zij jou aan gaat sturen? Zij heeft ambities, dat jij een jong gezin hebt doet daar niks aan af. Zat jonge moeders maken carrière. Je klinkt een beetje verwijtend. Steek eens hand in eigen boezem en kijk in hoeverre je zelf ‘schuldig’ bent aan jouw positie. Ben je ontevreden? Ben je niet genoeg zichtbaar? Of besef je nu dat anderen je voorbij gaan door je gezapige houding. Wees eerlijk tegenover jezelf. En als je prima functioneert is er toch niks om bang voor te zijn? Wat is nou echt jouw probleem?

Dat vraag ik me ook af.
Net als SweetFirefly hier aan jou vraagt, jullie hebben een manager. Deze wil blijkbaar plek maken (iets anders doen?) en die rol moet vervult worden. Wat is het probleem dat jouw collega dat wil doen? Ze heeft de ambities en die zijn (op dit punt in het leven) anders dan jouw ambities. Ze is wat ouder en dan komen leidinggevende taken uberhaupt wat sneller op je pad, omdat je simpelweg al wat meer verschillende ervaringen hebt opgedaan (die kunnen bijdragen aan je vaardigheden) en doorgaans ook wat meer rust hebt dan met een jong gezin.
Jij hebt de ambitie (nu) niet en dat is prima. Maar laat haar haar ambitie hebben. Het klinkt alsof je dit haar verwijt en ik vraag me af waarom.

Fien1990 schreef: ↑

16-04-2024 11:34

Ik denk inderdaad dat het een combinatie is van niet gezien worden en ervan balen dat zij zoveel makkelijker er doorheen lijkt te komen met minder werken. ik werk er al langer maar ben dus minder zichtbaar en zij wetkter pas net weet wat ze wil en lijkt dat dus ook te krijgen. dat steekt denk ik.. Ik vind een hoog salaris en manager zijn ook niet t einde maar heb juist t idee dat het op deze specifieke functie in kantoor minder hard werken is en ik dan vooral uitvoerend werk zal doen en zij de credits krijgt. Ik wil inderdaad niet verwijtend en jaloers zijn maar wil ook niet dit laten gebeuren en totaal niet voor mezelf opkomen als jullie begrijpen wat ik bedoel..

Maar Fien, hard werken en goed zijn in je werk is niet per se hetzelfde. Hard werken voor functie x is niet hetzelfde als hard werken voor functie y. Manager zijn en niet hard werken zijn ook niet aan elkaar gerelateerd. Je legt verbanden die er niet zijn. Sommige mensen werken hard, zonder dat je dat in de gaten hebt. Anderen zijn handiger in dingen uitbesteden, waardoor ze meer tijd vrijspelen om andere taken op te pakken. Het klinkt alsof jouw collega beter dan jij kan delegeren. Of misschien makkelijker kan overzien en prioriteiten stellen en andere zaken meer laten liggen. Of ja, misschien is ze gewoon ook wel handiger in contacten leggen en werkt ze daadwerkelijk minder hard.
Maar als manager moet je dingen voor elkaar krijgen. En om dat te doen, moet je gezien worden. Als jij dat niet kan, kun je nog zo goed inhoudelijk zijn op je werk, maar heb je die kwaliteiten simpelweg nog niet in huis. Maakt jouw werk niet minder, haar werk niet meer. Maar wel gewoon een kwestie van waar je goed in bent en dat voor je werk inzetten. Er zijn meer dan genoeg mensen die carriere maken zonder ooit manager te worden. Die voelen zich beter thuis in een rol van verdieping en specialisme bijvoorbeeld. Focus je daarom vooral op jezelf en welke route jij voor jezelf qua werk ziet en wat bij jou past qua interesse, vaardigheden etc. Of welke je wil ontwikkelen, omdat je een bepaald doel voor ogen hebt.

Ik ben nu zelf ook bezig met een opleiding die mij moet helpen te groeien in mijn werk, omdat mijn ambities die kant uit reiken. Ik ben ook wat ouder en heb doelen. Daar zou je je toch niet voor hoeven verontschuldigen, simpelweg omdat een ander die doelen niet heeft? Probeer blij te zijn voor haar en probeer ook blij te zijn voor jezelf. Misschien past je leven je nu wel heel goed en moet je er niet aan denken om op de stoel van manager te zitten. Maar bedenk dan waar je zelf wilt uitkomen over een aantal jaar en werk daarheen. Tegen die tijd kan je je manager goed gebruiken die je kan helpen bij het ondersteunen van je ambities.

Xun4 schreef: ↑

16-04-2024 12:17

De wereld heeft ook uitvoerende krachten nodig.

En in de uitvoering kun je ook carriere maken. Zet je vaardigheden in en ontwikkel die en kijk niet naar anderen hun vaardigheden. Hooguit ter inspiratie, maar niet uit afgunst.

Doreia* schreef: ↑

16-04-2024 15:58

Ik ben ook een harde werker. Niemand die dat zag. Ik deed zoveel en toch mocht ik elke 3 jaar en 3 contracten met een bos bloemen het pand weer verlaten.

Pas veel later kwam ik erachter dat ik hard bezig was met werk wat ervoor zorgde dat de trein soepel bleef rijden. Anderen losten een haperende of vastgelopen trein op met veel bombarie, toeters en bellen. En kreeg daarvoor veel pluimen. Omdat mijn trein heel saai keurig bleef rijden, viel dat helemaal niet op.

Ik heb het geaccepteerd. Ik heb liever een saaie rijdende trein. Dan maar geen pluimen daarvoor, tenzij ik mensen daar expliciet op wijs.

Ik ben blij voor je dat je blij bent met je -zoals jij dat noemt- saaie rijdende trein. Maar ik vind het ook niet heel sympathiek dat anderen die anders zijn dan jij met woorden als bombarie, toeters en bellen vergelijkt. Het klopt dat je wel enigzins moet opvallen voor bepaalde functies waar het gaat om verbindingen leggen in een organisatie. Als niemand je naam kent en weet wat je doet, zal je niet snel benaderd worden voor iets. Niet om manager te worden, maar ook niet om erbij geroepen te worden als er problemen zijn.
De mensen die zichtbaar zijn, doen dat heel vaak niet met opzet. Die zijn gewoon zo. Die schamen zich niet voor zichzelf, vinden het leuk wat ze doen, vertellen daar misschien graag over, luisteren en praten met anderen wellicht graag over die onderwerpen die ze aan het hart gaan. Vinden het ook leuk om te delen wat ze hebben gepresteerd. Maar ook dan, waarom niet? Waarom zou je niet trots op iets mogen zijn? Iets duidelijk leuk vinden? Misschien ben je dan gewoon wat meer expressief van aard. Maar daar hoeft echt geen agenda achter te zitten dat je met veel toeters en bellen de aandacht op je wil vestigen met 'kijk mij eens goed zijn'. Ze zijn alleen opener in het delen van hun hoogtepunten.

NomenNescio schreef: ↑

17-04-2024 21:16

Ik ben blij voor je dat je blij bent met je -zoals jij dat noemt- saaie rijdende trein. Maar ik vind het ook niet heel sympathiek dat anderen die anders zijn dan jij met woorden als bombarie, toeters en bellen vergelijkt. Het klopt dat je wel enigzins moet opvallen voor bepaalde functies waar het gaat om verbindingen leggen in een organisatie. Als niemand je naam kent en weet wat je doet, zal je niet snel benaderd worden voor iets. Niet om manager te worden, maar ook niet om erbij geroepen te worden als er problemen zijn.
De mensen die zichtbaar zijn, doen dat heel vaak niet met opzet. Die zijn gewoon zo. Die schamen zich niet voor zichzelf, vinden het leuk wat ze doen, vertellen daar misschien graag over, luisteren en praten met anderen wellicht graag over die onderwerpen die ze aan het hart gaan. Vinden het ook leuk om te delen wat ze hebben gepresteerd. Maar ook dan, waarom niet? Waarom zou je niet trots op iets mogen zijn? Iets duidelijk leuk vinden? Misschien ben je dan gewoon wat meer expressief van aard. Maar daar hoeft echt geen agenda achter te zitten dat je met veel toeters en bellen de aandacht op je wil vestigen met 'kijk mij eens goed zijn'. Ze zijn alleen opener in het delen van hun hoogtepunten.

Nou, inderdaad.

NN, ik vind wat jij schrijft ook weinig sympathiek. Volgens mij gaat het nu gewoon over introvert vs extravert. Accepteren wie je bent en dat een ander anders kan zijn.

NomenNescio schreef: ↑

17-04-2024 21:16

Ik ben blij voor je dat je blij bent met je -zoals jij dat noemt- saaie rijdende trein. Maar ik vind het ook niet heel sympathiek dat anderen die anders zijn dan jij met woorden als bombarie, toeters en bellen vergelijkt. (…)

Ik denk dat Doreia meer bedoelde, bij haar loopt alles steady en ze voorkomt problemen en anderen laten dingen er op aankomen en komen dan met een grote oplossing voor een probleem dat ze eigenlijk hebben laten gebeuren. Dan worden ze geprezen om die geweldige fix, en wie gewoon zonder toestanden hetzelfde resultaat heeft bereikt, wordt soms minder gezien.

NomenNescio schreef: ↑

17-04-2024 21:16

Ik ben blij voor je dat je blij bent met je -zoals jij dat noemt- saaie rijdende trein. Maar ik vind het ook niet heel sympathiek dat anderen die anders zijn dan jij met woorden als bombarie, toeters en bellen vergelijkt. Het klopt dat je wel enigzins moet opvallen voor bepaalde functies waar het gaat om verbindingen leggen in een organisatie. Als niemand je naam kent en weet wat je doet, zal je niet snel benaderd worden voor iets. Niet om manager te worden, maar ook niet om erbij geroepen te worden als er problemen zijn.
De mensen die zichtbaar zijn, doen dat heel vaak niet met opzet. Die zijn gewoon zo. Die schamen zich niet voor zichzelf, vinden het leuk wat ze doen, vertellen daar misschien graag over, luisteren en praten met anderen wellicht graag over die onderwerpen die ze aan het hart gaan. Vinden het ook leuk om te delen wat ze hebben gepresteerd. Maar ook dan, waarom niet? Waarom zou je niet trots op iets mogen zijn? Iets duidelijk leuk vinden? Misschien ben je dan gewoon wat meer expressief van aard. Maar daar hoeft echt geen agenda achter te zitten dat je met veel toeters en bellen de aandacht op je wil vestigen met 'kijk mij eens goed zijn'. Ze zijn alleen opener in het delen van hun hoogtepunten.

Nou, het was écht zo. Als er iets mis was, dan moesten alle afdelingen wel weten dat die persoon ermee bezig was. Kreeg je mails met hoogste prioriteit met van die rode uitroeptekens en een minutieuze update aangaande hetgeen mis was gelopen. En daarna ook dat het was opgelost en bedankt voor 'iedereen' die meegeholpen had. Dat noem ik toeters en bellen.

En verder, ik heb ook wel geprobeerd hoor om mijn 'onzichtbare werk' te melden. Alleen omdat het werk wat ik leuk vind van het gehalte is van iets wat 'had kunnen' gebeuren, is het alleen een duim en een pluim en een 'we gaan er een waarborg voor inbouwen dat het niet nog eens kan gebeuren' en dan weer over tot de orde van de dag.

Beide kanten werken even hard. Dat is wat ik ermee wil zeggen. De een alleen zichtbaar en als het voor iedereen ook zichtbaar prioriteit heeft. De ander onzichtbaar en zorgend het geen prioriteit moet gaan worden

Tja, het is nu eenmaal zo dat niet elke rol of project even zichtbaar is. Als je een pad kiest van de minder aansprekende projecten dan zit daar nu eenmaal minder erkenning bij.

Maar gaat het wél mis, dan vang je ook minder wind. Het is maar wat je voorkeur is.

Superuser2023 schreef: ↑

18-04-2024 11:47

NN, ik vind wat jij schrijft ook weinig sympathiek. Volgens mij gaat het nu gewoon over introvert vs extravert. Accepteren wie je bent en dat een ander anders kan zijn.

Prima, maar gebruik dan die woorden ipv expressievere mensen of management figuren te duiden als bombarie, toeters en bellen. Het zou net zo onaardig zijn door introverte mensen te koppelen aan woorden als saai, muurbloem en grijs. Ik weet wel beter en hopelijk Doreia ook.

Doreia* schreef: ↑

18-04-2024 12:01

Nou, het was écht zo. Als er iets mis was, dan moesten alle afdelingen wel weten dat die persoon ermee bezig was. Kreeg je mails met hoogste prioriteit met van die rode uitroeptekens en een minutieuze update aangaande hetgeen mis was gelopen. En daarna ook dat het was opgelost en bedankt voor 'iedereen' die meegeholpen had. Dat noem ik toeters en bellen.

En verder, ik heb ook wel geprobeerd hoor om mijn 'onzichtbare werk' te melden. Alleen omdat het werk wat ik leuk vind van het gehalte is van iets wat 'had kunnen' gebeuren, is het alleen een duim en een pluim en een 'we gaan er een waarborg voor inbouwen dat het niet nog eens kan gebeuren' en dan weer over tot de orde van de dag.

Beide kanten werken even hard. Dat is wat ik ermee wil zeggen. De een alleen zichtbaar en als het voor iedereen ook zichtbaar prioriteit heeft. De ander onzichtbaar en zorgend het geen prioriteit moet gaan worden

Ik lees net pas je uitleg. Maar dan nog heeft het imo weinig relatie met het onderwerp van to. Sterker nog, ik zou zo'n persoon als jij omschrijft niet per se als de meest logische keuze zien voor een management functie. Juist vanwege die rode uitroeptekens en de bombarie. Managers die ik heb meegemaakt, zijn niet zulke hele bombastische types. En als ze er zijn, zijn ze ook snel weer weg. Managers zijn over het algemeen (mijn ervaring, dus het zal vast niet overal zo zijn) vrij kalm en beheerst. Zeker wel duidelijk zichtbaar. Maar niet door te schreeuwen en de loftrompet te steken. Dat zijn sneller mensen die een beetje schaapachtig worden aangekeken.

Ik weet niet of het helpt om hierbij een beetje om te denken. Je geeft aan dat je bang bent dat jij het werk gaat doen en zij de credits krijgt, maar dan mis je denk ik het grotere plaatje van hoe het zou moeten werken. Je werkt er al jaren en je bent voor het bedrijf dus een vertrouwde kracht. Als jouw collega je manager gaat worden, dan wordt ze ook verantwoordelijk voor jouw welzijn op werk. Met andere woorden: als jij opeens niet meer blij bent ga je minder productief werken en dan wordt zij daarop aangesproken.

Zij maakt zich in die zin meer afhankelijk van jou dan andersom. En als ze slim is, dan zal ze dus alles eraan doen om ervoor te zorgen dat jij jouw werk naar tevredenheid blijft uitvoeren. En dat is dan weer positief voor jou

En verder was ik ook even benieuwd naar op wat voor manier jij in deze situatie voor jezelf op denkt te moeten komen. Had jij de manager rol gewild? Had jij meer naar een leidinggevende rol toe willen werken? En zo ja, wat heeft jou daarin belemmerd om dit uit te spreken naar jouw manager?

Superuser2023 schreef: ↑

18-04-2024 11:47

NN, ik vind wat jij schrijft ook weinig sympathiek. Volgens mij gaat het nu gewoon over introvert vs extravert. Accepteren wie je bent en dat een ander anders kan zijn.

Volgens mij niet. Introvert betekent dat mensen je energie kosten, extravert dat ze je energie opleveren (kort gezegd). Dat staat los van toeters en bellen mi.