Werk & Studie
alle pijlers
Nieuwe baan maar moeite met manier van inwerken
zaterdag 10 mei 2025 om 22:36
Onlangs ben ik van baan gewisseld. Deze beslissing had nogal wat voeten in aarde, ik werkte ruim 10,5 jaar bij mijn vorige werkgever en ook daarvoor was ik al niet bepaald een jobhopper. Ik haalde echter al een hele tijd geen voldoening meer uit mijn werk, ik zat echt in een sleur en wilde graag iets anders, iets met veel meer particulier klantcontact. De baan die ik had was wel een zelfstandige en verantwoordelijke baan, ik was beslissingsbevoegd en had ook zeker een goed salaris. Desondanks heb ik weloverwogen de beslissing genomen om voor een andere branche te kiezen, deze baan kwam toevallig op mijn pad en deze branche heeft mij altijd al aangesproken. Ik heb best behoorlijk wat moeten inleveren qua salaris en overige voorwaarden maar dat leek me noodzakelijk kwaad aangezien het een nieuwe branche betreft waarin ik weer heel wat moet leren. Na het tekenen van mijn contract ben ik (op eigen initiatief) begonnen met een branche specifieke opleiding en heb ik meerdere webinars gevolgd om sneller uit de voeten te kunnen met het softwareprogramma waarmee in deze branche gewerkt wordt.
Inmiddels zitten mijn eerste 2 weken erop maar helaas zijn deze mij zó ontzettend tegengevallen... Met name de manier van inwerken en de omgang onderling werkt mij behoorlijk op mijn zenuwen. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik mee maak, het lijkt wel of ik in een kleuterklas zit. De afgelopen 2 weken zit de langstzittende collega non stop samen met mij aan 1 bureau mij letterlijk te vertellen wat ik moet typen in mails of wat ik moet zeggen tijdens een telefoongesprek. Als ik iets invoer in het systeem of een e-mail opstel wordt ik constant overal op gewezen, ik krijg geen enkele ruimte om gewoon zelf aan de slag te gaan en zelf te ondervinden. Ik heb meerdere keren subtiel aangegeven dat ik dit niet heel prettig vind, dat ik er zelfs nerveus van word. Gister kreeg ik de opdracht om bij iemand telefonisch bepaalde informatie op te vragen, hierbij werd mij eerst echt letterlijk verteld wat ik moest zeggen, het hele gesprek werd al het ware geoefend. Hierna zei ze doodleuk, "geen zorgen, ik zit erbij en er kan niks mis gaan" ik flapte eruit dat ik dat sowieso liever niet had en dat ik dit prima zelfstandig kan. Kortom de toon is wel een beetje gezet....
Ik merk inmiddels ook dat er soortgelijk wordt omgegaan met een collega die er bijna een jaar zit, ook zij wordt op een vrij kinderachtige manier regelmatig "op haar plek gezet".
Ik ben in ieder geval bijzonder teleurgesteld in mijn eerste 2 werkweken, als dit de manier is hoe er gewerkt wordt dan past dit totaal niet bij mij. Ik ben gewend om heel zelfstandig te werken en ik leer door zelf te proberen en uit te vogelen, niet door iemand te citeren of te kopiëren. Ik voorzie geen problemen met het aanleren van de werkzaamheden, het is geen hogere wiskunde. De onderlinge verstandhouding vind ik echter wél een probleem, ik wil graag werken in een team waar we het samen met elkaar regelen op gelijke voet.
Tijdens mijn sollicitatiegesprekken liet mijn nieuwe werkgever juist duidelijk merken mijn zelfstandigheid en ambities als groot pluspunt te zien, mede daarom valt dit me nu zo enorm tegen.
Ik begin zelfs te twijfelen of het een ego dingetje is waardoor ik dit niet trek, ik ben dit ook helemaal niet meer gewend. Anderzijds heb ik tijdens mijn vorige baan zelf ook behoorlijk veel mensen ingewerkt maar ik heb hierbij zelf nog nooit iemand zo op de huid gezeten.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met inwerktrajecten, is dit iets dat jullie herkennen?
Ik ben sowieso van plan om volgende week even kort te evalueren met mijn nieuwe werkgever.
Inmiddels zitten mijn eerste 2 weken erop maar helaas zijn deze mij zó ontzettend tegengevallen... Met name de manier van inwerken en de omgang onderling werkt mij behoorlijk op mijn zenuwen. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik mee maak, het lijkt wel of ik in een kleuterklas zit. De afgelopen 2 weken zit de langstzittende collega non stop samen met mij aan 1 bureau mij letterlijk te vertellen wat ik moet typen in mails of wat ik moet zeggen tijdens een telefoongesprek. Als ik iets invoer in het systeem of een e-mail opstel wordt ik constant overal op gewezen, ik krijg geen enkele ruimte om gewoon zelf aan de slag te gaan en zelf te ondervinden. Ik heb meerdere keren subtiel aangegeven dat ik dit niet heel prettig vind, dat ik er zelfs nerveus van word. Gister kreeg ik de opdracht om bij iemand telefonisch bepaalde informatie op te vragen, hierbij werd mij eerst echt letterlijk verteld wat ik moest zeggen, het hele gesprek werd al het ware geoefend. Hierna zei ze doodleuk, "geen zorgen, ik zit erbij en er kan niks mis gaan" ik flapte eruit dat ik dat sowieso liever niet had en dat ik dit prima zelfstandig kan. Kortom de toon is wel een beetje gezet....
Ik merk inmiddels ook dat er soortgelijk wordt omgegaan met een collega die er bijna een jaar zit, ook zij wordt op een vrij kinderachtige manier regelmatig "op haar plek gezet".
Ik ben in ieder geval bijzonder teleurgesteld in mijn eerste 2 werkweken, als dit de manier is hoe er gewerkt wordt dan past dit totaal niet bij mij. Ik ben gewend om heel zelfstandig te werken en ik leer door zelf te proberen en uit te vogelen, niet door iemand te citeren of te kopiëren. Ik voorzie geen problemen met het aanleren van de werkzaamheden, het is geen hogere wiskunde. De onderlinge verstandhouding vind ik echter wél een probleem, ik wil graag werken in een team waar we het samen met elkaar regelen op gelijke voet.
Tijdens mijn sollicitatiegesprekken liet mijn nieuwe werkgever juist duidelijk merken mijn zelfstandigheid en ambities als groot pluspunt te zien, mede daarom valt dit me nu zo enorm tegen.
Ik begin zelfs te twijfelen of het een ego dingetje is waardoor ik dit niet trek, ik ben dit ook helemaal niet meer gewend. Anderzijds heb ik tijdens mijn vorige baan zelf ook behoorlijk veel mensen ingewerkt maar ik heb hierbij zelf nog nooit iemand zo op de huid gezeten.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met inwerktrajecten, is dit iets dat jullie herkennen?
Ik ben sowieso van plan om volgende week even kort te evalueren met mijn nieuwe werkgever.
zaterdag 10 mei 2025 om 22:48
Oef ,nee dit zou ik ook niet trekken.
Ooit een leidinggevende/eigenaar bedrijf gehad die mijn mails wilde nalezen en dan een komma plaatste of een ander detail wijzigde. Gewoon om iets te corrigeren te hebben, want de mails waren gewoon goed. Daar heb ik de lease bak ook na een paar maanden aan de wilgen gehangen. Ga toch weg.
Ooit een leidinggevende/eigenaar bedrijf gehad die mijn mails wilde nalezen en dan een komma plaatste of een ander detail wijzigde. Gewoon om iets te corrigeren te hebben, want de mails waren gewoon goed. Daar heb ik de lease bak ook na een paar maanden aan de wilgen gehangen. Ga toch weg.
zaterdag 10 mei 2025 om 22:50
En ik werk momenteel ook iemand in, maar kon al meteen inschatten wat hij al wel kon (en dat laat ik hem dan ook gewoon doen, ook al wijkt zijn stijl af van de mijne) en waar ik hem moet begeleiden. Maar dan ga ik er ook niet naast zitten. Ik leg uit, beantwoord vragen en spreek af wanneer hij het eerste concept aan mij laat zien. En soms is zijn oplossing net iets beter dan wat ik had bedacht (meestal niet haha 
) en dan is dat ook prima.
) en dan is dat ook prima.
zaterdag 10 mei 2025 om 22:52
Ik denk dat je echt meer op je strepen mag gaan staan. Je collega gewoon afkappen als ze weer op de kleuterklas tour gaat. Ze hoeft echt niet naast je te komen zitten en bij telefoontjes loop je desnoods weg. Zelf zou ik haar ook met een vreemd gezicht aankijken en zeggen: ik ben niet achterlijk hoor. Dat geeft haar misschien te denken dat zij degene is die een beetje achterlijk doet...
Ze is je collega en niet je leidinggevende, dus ze heeft je verder niks op te leggen.
Ook zou ik niet "kort evalueren" met je werkgever, maar een stevig gesprek voeren dat er op deze manier niet normaal te werken valt en dat je dit niet trekt.
Ze is je collega en niet je leidinggevende, dus ze heeft je verder niks op te leggen.
Ook zou ik niet "kort evalueren" met je werkgever, maar een stevig gesprek voeren dat er op deze manier niet normaal te werken valt en dat je dit niet trekt.
zaterdag 10 mei 2025 om 22:56
Ik heb 25 jaar als zzp-er gewerkt, toen ik weer part-time in loondienst ging werken was dit ook enigszins het geval, moest voorbeeld mails en standaard zinnen bij telefoongesprekken oplepelen en anders aan de afdeling marketing vragen of mijn mails ermee door konden… heb na een maand ook gezegd dat ik hulp bij nieuwe dingen op prijs stel maar wel zelf invulling aan mijn taken wil geven. Werd volledig geaccepteerd en nu gaat het prima
zaterdag 10 mei 2025 om 22:57
zaterdag 10 mei 2025 om 23:18
Dat vraag ik me ook af, net als Courage. Is de functie die je aangenomen hebt en onder jouw niveau ligt niet ook een functie waar normaal gesproken wel meer begeleiding bij nodig is? Zit je in een junior rol?
Ik denk dat het tijd wordt voor een goed gesprek. Eerst met die collega. Helpt dat niet, dan met je leidinggevende/teamleider.
Ik denk dat het tijd wordt voor een goed gesprek. Eerst met die collega. Helpt dat niet, dan met je leidinggevende/teamleider.
zaterdag 10 mei 2025 om 23:32
Ik zou proberen assertiever te zijn en dan komende weken kijken of dat helpt.
Dat ze die andere collega na een jaar nog zo behandelen kan ook aan haar niveau kunnen liggen. Ik heb ook een "nieuwe" collega die er al een jaar zit en ze leert heel langzaam dus moet ik nog steeds veel uitleggen. Andere nieuwe mensen werken binnen een paar maanden veel zelfstandiger.
Dat ze die andere collega na een jaar nog zo behandelen kan ook aan haar niveau kunnen liggen. Ik heb ook een "nieuwe" collega die er al een jaar zit en ze leert heel langzaam dus moet ik nog steeds veel uitleggen. Andere nieuwe mensen werken binnen een paar maanden veel zelfstandiger.
zondag 11 mei 2025 om 07:05
Ik begrijp je wel maar zij weet natuurlijk (nog) niet wat je kan en wil je leren hoe er in dat bedrijf wordt gewerkt. Ze heeft blijkbaar graag dat alles op een standaard manier gaat, dat zou nog eens een probleem kunnen worden. De ancien wil dat alles op haar manier blijft gebeuren.
Je kan natuurlijk op een vriendelijke manier zeggen dat het wel zal lukken en je haar advies zal vragen wanneer nodig.
Krijg hier in de thuiszorg ook veel mee te maken... ik probeer het weg te lachen maar is erg vervelend om als onwetend, onervaren en dom behandeld te worden.
Je kan natuurlijk op een vriendelijke manier zeggen dat het wel zal lukken en je haar advies zal vragen wanneer nodig.
Krijg hier in de thuiszorg ook veel mee te maken... ik probeer het weg te lachen maar is erg vervelend om als onwetend, onervaren en dom behandeld te worden.
zondag 11 mei 2025 om 07:08
Karrota schreef: ↑10-05-2025 22:52Ik denk dat je echt meer op je strepen mag gaan staan. Je collega gewoon afkappen als ze weer op de kleuterklas tour gaat. Ze hoeft echt niet naast je te komen zitten en bij telefoontjes loop je desnoods weg. Zelf zou ik haar ook met een vreemd gezicht aankijken en zeggen: ik ben niet achterlijk hoor. Dat geeft haar misschien te denken dat zij degene is die een beetje achterlijk doet...
Ze is je collega en niet je leidinggevende, dus ze heeft je verder niks op te leggen.
Ook zou ik niet "kort evalueren" met je werkgever, maar een stevig gesprek voeren dat er op deze manier niet normaal te werken valt en dat je dit niet trekt.
Zo zou ik het echt niet zeggen. Je noemt haar zo achterlijk, fijne manier om met een collega om te gaan…
TO, het klinkt als een baan onder je niveau, weet je zeker dat dit bij je past?
Coffee is never my cup of tea
zondag 11 mei 2025 om 09:22
Herkenbaar, vond inwerken bij mn huidige baan zo vreselijk dat ik overwoog weg te gaan. Had twee maanden proeftijd. Mocht niets zelf, 'moest maar lekker rustig aan doen en veel lezen en ontdekken'. Ik leer juist door te doen en te ervaren. Ben uiteindelijk op eigen houtje dingen gaan oppakken en mn inwerker vond dat heel moeilijk. Was ook best wat spanning tussen ons, vond haar zooooo irritant en betuttelend. En zij was ook geen fan van mij. Nu na twee jaar vind ik haar een hele fijne evaren collega die me gewoon niet goed kon inschatten.
Als mijn proeftijd maar een maand was had ik het niet afgewacht denk ik. Wat ik met de kennis van nu erg jammer had gevonden, heb een hele leuke baan.
Als mijn proeftijd maar een maand was had ik het niet afgewacht denk ik. Wat ik met de kennis van nu erg jammer had gevonden, heb een hele leuke baan.
zondag 11 mei 2025 om 09:51
Dit vind ik te agressief en onprofessioneel overkomen. Je kan dit ook op een normale manier aangeven.Karrota schreef: ↑10-05-2025 22:52Ik denk dat je echt meer op je strepen mag gaan staan. Je collega gewoon afkappen als ze weer op de kleuterklas tour gaat. Ze hoeft echt niet naast je te komen zitten en bij telefoontjes loop je desnoods weg. Zelf zou ik haar ook met een vreemd gezicht aankijken en zeggen: ik ben niet achterlijk hoor. Dat geeft haar misschien te denken dat zij degene is die een beetje achterlijk doet...
Ze is je collega en niet je leidinggevende, dus ze heeft je verder niks op te leggen.
Ook zou ik niet "kort evalueren" met je werkgever, maar een stevig gesprek voeren dat er op deze manier niet normaal te werken valt en dat je dit niet trekt.
zondag 11 mei 2025 om 10:19
Wij hebben ook zo'n collega. Toen ik het doorhad heb ik haar vermeden. Ook wel eens gezegd dat ik klaar ben met haar tips en dat ik een professional ben. En als ik op mijn bek ga dat het dan een mooi leermoment is. Dat vond ze heel lastig.
Ze heeft nu een andere jongere collega en die streeft haar voorbij, maar nog steeds is ze bezig met tips en probeert te overvleugelen. Iedereen ziet het ook. Beetje sneu, maar het zal onzekerheid zijn. Bang dat iemand anders het beter kan.
Ik zou toch wat harder zijn.
Ze heeft nu een andere jongere collega en die streeft haar voorbij, maar nog steeds is ze bezig met tips en probeert te overvleugelen. Iedereen ziet het ook. Beetje sneu, maar het zal onzekerheid zijn. Bang dat iemand anders het beter kan.
Ik zou toch wat harder zijn.
zondag 11 mei 2025 om 10:33
Goede vraag!Courage schreef: ↑10-05-2025 22:57Overigens: ik lees dat je in salaris naar beneden bent gegaan en dat ook het werk geen hogere wiskunde voor je is. Kan het zijn dat je qua opleiding nu ook (iets) onder je niveau werkt en dat je collega's gewend zijn aan het inwerken van mensen met een minder hoge opleiding?
zondag 11 mei 2025 om 10:38
zondag 11 mei 2025 om 11:02
Oh, bah! Ooit ook zoiets gehad en ik werd er bloednerveus van en zwaar geïrriteerd. Voordeel was dat het degene was die wegging, dus tijdelijk probleem.
Ik zou het echt bespreekbaar maken en daar niet te lang mee wachten. Tenminste....bij mij zou de emmer op een gegeven moment overlopen en dan wordt het lastig constructief te blijven en mijn irritatie te verbergen.
Sterkte!
Ik zou het echt bespreekbaar maken en daar niet te lang mee wachten. Tenminste....bij mij zou de emmer op een gegeven moment overlopen en dan wordt het lastig constructief te blijven en mijn irritatie te verbergen.
Sterkte!
zondag 11 mei 2025 om 12:02
Heb je één vreselijke collega of een vreselijke werkgever? Lijkt me iets om goed te bekijken.
Los daarvan, je hebt kennelijk geaccepteerd om (fors) onder je niveau te gaan werken. Dat kan een goed idee zijn om een andere kant op te gaan, maar beschouw het dan ook echt als een tussenstap naar wat je echt wil en kan. Been there, done that. Heel nuttig, maar moet niet te lang duren
Los daarvan, je hebt kennelijk geaccepteerd om (fors) onder je niveau te gaan werken. Dat kan een goed idee zijn om een andere kant op te gaan, maar beschouw het dan ook echt als een tussenstap naar wat je echt wil en kan. Been there, done that. Heel nuttig, maar moet niet te lang duren
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
zondag 11 mei 2025 om 13:07
Je zit, neem ik aan, nog in je proeftijd.
Tijd voor een goed gesprek. Ook over dat je ziet dat er met een collega die er al een jaar zit ook zo omgegaan wordt.
Het zou heel goed kunnen dat jij niet degene bent die zich moet aanpassen.
Tijd voor een goed gesprek. Ook over dat je ziet dat er met een collega die er al een jaar zit ook zo omgegaan wordt.
Het zou heel goed kunnen dat jij niet degene bent die zich moet aanpassen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 11 mei 2025 om 13:08
Vreselijk dit soort mensen. Mijn man had ooit een collega die de nieuwe, native Engelsman, ging inwerken en zijn Engelse mails ging corrigeren.. naar steenkolen Engels.
Om hem vervolgens ook uit te leggen dat mensen in Engeland op een andere manier benaderd moeten worden etc etc.
Dat ging ook niet lang goed..
Sommige mensen zijn zo, dat is niet je werkgever maar die collega. Aan jou dus om naar je manager te gaan en aan te geven dat jij niet op deze manier kan werken en graag zijn/haar support wil.
Om hem vervolgens ook uit te leggen dat mensen in Engeland op een andere manier benaderd moeten worden etc etc.
Dat ging ook niet lang goed..
Sommige mensen zijn zo, dat is niet je werkgever maar die collega. Aan jou dus om naar je manager te gaan en aan te geven dat jij niet op deze manier kan werken en graag zijn/haar support wil.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 11 mei 2025 om 13:08
Bedankt voor jullie reacties, ik voel me toch gesterkt in mijn gevoel.
Anderzijds geven de soortgelijke verhalen waarbij er toch wat positief veranderde nadat het werd aangekaart mij toch ook de hoop dat het nog kan verbeteren.
Ik lees in ieder geval dat eigenlijk iedereen van mening is dat ik het moet bespreken met mijn werkgever, dit ben ik zeker van plan. Ik ben normaal gesproken eigenlijk aardig assertief en direct, een lastig detail in deze situatie is dat mijn nieuwe werkgever een zakelijk contact is van mijn man. Ik wil eigenlijk ook niet te veel overhoop halen als blijkt dat ik hier uiteindelijk toch niet op mijn plaats zit. Daarentegen wil ik het alsnog wel een eerlijke kans geven en lijkt het mij ook in zijn belang als hij wel eerlijke feedback krijgt.
Het binnendienst gedeelte van mijn nieuwe functie is ook niet perse hetgeen mij het allermeest aanspreekt, juist de buitendienst kant trekt mij heel erg. Om dit te kunnen doen dien ik echter eerst wat verder gevorderd te zijn met mijn opleiding, de branchekennis die ik in de binnendienst op ga doen is hiervoor natuurlijk ook van belangrijk.
Ik denk overigens wel dat ze in eerste instantie opzoek zijn gegaan naar iemand ter ondersteuning van de binnendienst, wellicht dat dit ook wel iets verklaard van het gedrag van mijn collega. (alhoewel ik dan nog steeds van mening ben dat zoveel mogelijk op gelijke voet werken voor iedereen prettiger is ) Tijdens mijn sollicitatiegesprekken waren mijn werkgever en ik juist enthousiast over het feit dat ik graag meer wil dan alleen de binnendienst en dat ik hier zelf in wil investeren. Hij gaf aan juist hierdoor voor mij te hebben gekozen, ook qua salaris is hij verder gegaan dan hij op voorhand in gedachten had om mij zoveel mogelijk tegemoet te komen. De betreffende collega is zelf ook ophoog gegaan door mijn komst.
Dit vind ik heel positief om te lezen! Alhoewel bij mij nu het gevoel overheerst dat dit mogelijk niet mijn plek is hoop ik natuurlijk dat het alsnog kan veranderen. Ik geloof namelijk wel dat de keuze voor deze branche de juiste voor me is, ik zie hier ook echt wel een toekomst in.
Anderzijds geven de soortgelijke verhalen waarbij er toch wat positief veranderde nadat het werd aangekaart mij toch ook de hoop dat het nog kan verbeteren.
Ik lees in ieder geval dat eigenlijk iedereen van mening is dat ik het moet bespreken met mijn werkgever, dit ben ik zeker van plan. Ik ben normaal gesproken eigenlijk aardig assertief en direct, een lastig detail in deze situatie is dat mijn nieuwe werkgever een zakelijk contact is van mijn man. Ik wil eigenlijk ook niet te veel overhoop halen als blijkt dat ik hier uiteindelijk toch niet op mijn plaats zit. Daarentegen wil ik het alsnog wel een eerlijke kans geven en lijkt het mij ook in zijn belang als hij wel eerlijke feedback krijgt.
Goed te horen dat het uiteindelijk toch goed gekomen is! Ik hoop op een zelfde soort afloop.
Ik las dit ook meerdere keren, ik denk overigens niet dat dit perse het geval is. Misschien gaf ik dit idee door te zeggen dat de werkzaamheden ‘’geen hogere wiskunde zijn’’. Hiermee bedoel ik eigenlijk meer dat het heel veel terugkerende werkzaamheden bevat volgens een vaste procedure. Met wat tijd krijg ik deze zeker onder de knie, het zijn geen werkzaamheden waar heel veel ruimte is voor eigen interpretatie zoals dit bij mijn vorige baan wel het geval was. Het is overigens niet zo dat ik bij mijn vorige werkgever een bijzonder hoogopgeleide functie had, met de jaren heb ik hier echter een steeds uitgebreider takenpakket met bijbehorende verantwoordelijkheden gekregen. Mijn salaris is hierin meegegroeid, ik denk ook niet dat ik ditzelfde bedrag elders zou krijgen als ik zou starten in een zelfde soort functie. Vandaar dat ik het ook niet meer dan realistisch vond dat ik best wat in moest leveren voor deze nieuwe baan.NomenNesci0 schreef: ↑10-05-2025 23:18Dat vraag ik me ook af, net als Courage. Is de functie die je aangenomen hebt en onder jouw niveau ligt niet ook een functie waar normaal gesproken wel meer begeleiding bij nodig is? Zit je in een junior rol?
Het binnendienst gedeelte van mijn nieuwe functie is ook niet perse hetgeen mij het allermeest aanspreekt, juist de buitendienst kant trekt mij heel erg. Om dit te kunnen doen dien ik echter eerst wat verder gevorderd te zijn met mijn opleiding, de branchekennis die ik in de binnendienst op ga doen is hiervoor natuurlijk ook van belangrijk.
Ik denk overigens wel dat ze in eerste instantie opzoek zijn gegaan naar iemand ter ondersteuning van de binnendienst, wellicht dat dit ook wel iets verklaard van het gedrag van mijn collega. (alhoewel ik dan nog steeds van mening ben dat zoveel mogelijk op gelijke voet werken voor iedereen prettiger is ) Tijdens mijn sollicitatiegesprekken waren mijn werkgever en ik juist enthousiast over het feit dat ik graag meer wil dan alleen de binnendienst en dat ik hier zelf in wil investeren. Hij gaf aan juist hierdoor voor mij te hebben gekozen, ook qua salaris is hij verder gegaan dan hij op voorhand in gedachten had om mij zoveel mogelijk tegemoet te komen. De betreffende collega is zelf ook ophoog gegaan door mijn komst.
Dit vind ik heel positief om te lezen! Alhoewel bij mij nu het gevoel overheerst dat dit mogelijk niet mijn plek is hoop ik natuurlijk dat het alsnog kan veranderen. Ik geloof namelijk wel dat de keuze voor deze branche de juiste voor me is, ik zie hier ook echt wel een toekomst in.
Ik voel dat ik na deze 2 weken al heel dicht bij dit punt zit inderdaad…. Kortom, jullie hebben helemaal gelijk, ik ga dit na het weekend echt zo snel mogelijk aankaarten!Sterrenstof74 schreef: ↑11-05-2025 11:02Ik zou het echt bespreekbaar maken en daar niet te lang mee wachten. Tenminste....bij mij zou de emmer op een gegeven moment overlopen en dan wordt het lastig constructief te blijven en mijn irritatie te verbergen.
zondag 11 mei 2025 om 13:28
Ik lees dat er een aantal motieven door elkaar lopen. Daarmee heb je het je zelf niet makkelijk gemaakt!
Om te beginnen is je werkgever een zakelijk contact van je man.
Advies: laat die overweging voor wat die is. Jij hebt jouw relatie met je werkgever en je man de zijne. Laat de angst los dat wat jij doet effect heeft op je man. Iedereen moet hier zijn of haar eigen broek ophouden en verantwoordelijk zijn/blijven voor zijn eigen werk/relatie/aandeel. Jij bent verantwoordelijk voor de relatie die je hebt met je werkgever. En niets méér.
Dan lees ik dat je nu een binnendienst-functie hebt, terwijl je eigenlijk liever buitendienst doet. Jouw werkgever weet dat en vindt dat mooi. Degene die jou inwerkt gaat daar zeer waarschijnlijk niet van uit. Dus waar die persoon in jou investeert qua binnendienst, zit jij al met je hoofd bij iets anders. Wees vooral realistisch: jij doet nu en de komende tijd die binnendienst-functie. Focus je daar op.
Of je van je werkgever ooit die buitendienst-functie krijgt, weet je niet. Natuurlijk vindt hij het mooi dat je dat wil. Dan kan hij alle kanten op met jou en da's voor een werkgever altijd fijn. Maar ga er (absoluut) niet van uit dat hij hetzelfde carrièrepad ziet als jij. Want als jij een topper bent op de binnendienst, kan het maar zo zijn dat hij jou niet laat overstappen naar iets anders.
Tot slot lees ik dat jouw collega door jouw komst een stap omhoog is gegaan. Hiërarchisch zijn jullie dus niet gelijkwaardig als ik het goed begrijp. Dus ook hier loopt jouw gevoel niet synchroon met de werkelijkheid.
Als ik het zo lees, kan het best goed komen allemaal. Kwestie van doorbijten en ook diplomatiek aangeven dat je wat zelfstandiger wil opereren. Maar vooral ook een kwestie van beide benen op de grond. Wat jij wil, kan nu nog niet en je hebt ook niet de garantie dat het gaat gebeuren.
Om te beginnen is je werkgever een zakelijk contact van je man.
Advies: laat die overweging voor wat die is. Jij hebt jouw relatie met je werkgever en je man de zijne. Laat de angst los dat wat jij doet effect heeft op je man. Iedereen moet hier zijn of haar eigen broek ophouden en verantwoordelijk zijn/blijven voor zijn eigen werk/relatie/aandeel. Jij bent verantwoordelijk voor de relatie die je hebt met je werkgever. En niets méér.
Dan lees ik dat je nu een binnendienst-functie hebt, terwijl je eigenlijk liever buitendienst doet. Jouw werkgever weet dat en vindt dat mooi. Degene die jou inwerkt gaat daar zeer waarschijnlijk niet van uit. Dus waar die persoon in jou investeert qua binnendienst, zit jij al met je hoofd bij iets anders. Wees vooral realistisch: jij doet nu en de komende tijd die binnendienst-functie. Focus je daar op.
Of je van je werkgever ooit die buitendienst-functie krijgt, weet je niet. Natuurlijk vindt hij het mooi dat je dat wil. Dan kan hij alle kanten op met jou en da's voor een werkgever altijd fijn. Maar ga er (absoluut) niet van uit dat hij hetzelfde carrièrepad ziet als jij. Want als jij een topper bent op de binnendienst, kan het maar zo zijn dat hij jou niet laat overstappen naar iets anders.
Tot slot lees ik dat jouw collega door jouw komst een stap omhoog is gegaan. Hiërarchisch zijn jullie dus niet gelijkwaardig als ik het goed begrijp. Dus ook hier loopt jouw gevoel niet synchroon met de werkelijkheid.
Als ik het zo lees, kan het best goed komen allemaal. Kwestie van doorbijten en ook diplomatiek aangeven dat je wat zelfstandiger wil opereren. Maar vooral ook een kwestie van beide benen op de grond. Wat jij wil, kan nu nog niet en je hebt ook niet de garantie dat het gaat gebeuren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
