Werk & Studie
alle pijlers
Overspannen nieuwe baan + opleiding
dinsdag 8 november 2022 om 15:19
Hallo forummers,
Ik zal proberen het kort te houden.
Sinds vorig jaar (nu dus 1+ jaar) sta ik voor de klas nadat ik daarvoor jarenlang iets anders heb gedaan. Ik volg ook een hbo studie als zij instromer die ik zelf betaal. Na dit schooljaar ben ik in principe met die studie klaar en heb ik dat papiertje op zak.
Nu gebeurt het me dat ik continu tegen muren aanloop en met steeds meer tegenzin naar mijn werk ga. Ik hoopte dat ik het superleuk zou vinden, maar ik vind het alleen maar minder leuk worden. Eerst hoopte ik nog dat dat zou liggen aan de school, maar sinds ik dit schooljaar lesgeef op een school waarvan ik dacht dat die heel goed bij mij zou passen en daar ook steeds meer weerzin bij voel begin ik me het me af te vragen.
Ik kom iedere dag met hoofdpijn thuis, heb het gevoel dat ik de klassen steeds minder in de hand heb en daardoor merk ik dat ik ook steeds minder gedaan krijg. Daarentegen zijn de leerlingen een op een echt wel leuk en is de sfeer onder de collega's prettig. Ik voel me alleen steeds minder op mijn plek.
Tegelijkertijd loopt mijn eigen studie ook door maar ik vind steeds minder de motivatie om me daarop te richten. De gedachte die in mij opkomt is steeds meer "waar doe ik het voor?"
In mijn vorige baan heb ik al eens eerder taken moeten neerleggen vanwege overspanningsklachten en nu loop ik daar weer tegenaan. Voordeel is dat ik het nu eerder signaleer en mezelf wat minder push, nadeel is dat het voelt als continu falen.
Ik krijg uit mijn directe omgeving vooral advies om door te bijten en door te gaan. Ik vind dat erg moeilijk, omdat ik dat juist heel vaak heb gedaan en daarna volledig uitgeput toch heb moeten concluderen dat ik niet op de juiste plek bleek te zitten of mezelf te veel druk opgelegd had. Toch wil ik ook niet te snel opgeven.
Ik overweeg om in andere sectoren te gaan solliciteren, maar dat voelt ergens als opgeven en ik ben bang dat nog zo'n grote verandering op werkvlak me ook weer uitput.
Ik durf nog niet zo goed met dit probleem bij de school aan te kloppen omdat ik er nog niet zo lang werk. Soms als het echt niet gaat meld ik me ziek en ben ik wat vaag over de klachten (hoofdpijn bijvoorbeeld). Ik ben wel van plan om deze week de huisarts te bellen om daar mijn mentale klachten die dit oplevert te bespreken (ik heb een kort lontje, barst spontaan in huilen uit en heb het hele weekend nodig om bij te komen).
Ik ben even kwijt wat ik nu het beste voor mezelf kan doen. Ik hoor graag hoe jullie hier tegenaan kijken en wat jullie me zouden willen adviseren.
Ik zal proberen het kort te houden.
Sinds vorig jaar (nu dus 1+ jaar) sta ik voor de klas nadat ik daarvoor jarenlang iets anders heb gedaan. Ik volg ook een hbo studie als zij instromer die ik zelf betaal. Na dit schooljaar ben ik in principe met die studie klaar en heb ik dat papiertje op zak.
Nu gebeurt het me dat ik continu tegen muren aanloop en met steeds meer tegenzin naar mijn werk ga. Ik hoopte dat ik het superleuk zou vinden, maar ik vind het alleen maar minder leuk worden. Eerst hoopte ik nog dat dat zou liggen aan de school, maar sinds ik dit schooljaar lesgeef op een school waarvan ik dacht dat die heel goed bij mij zou passen en daar ook steeds meer weerzin bij voel begin ik me het me af te vragen.
Ik kom iedere dag met hoofdpijn thuis, heb het gevoel dat ik de klassen steeds minder in de hand heb en daardoor merk ik dat ik ook steeds minder gedaan krijg. Daarentegen zijn de leerlingen een op een echt wel leuk en is de sfeer onder de collega's prettig. Ik voel me alleen steeds minder op mijn plek.
Tegelijkertijd loopt mijn eigen studie ook door maar ik vind steeds minder de motivatie om me daarop te richten. De gedachte die in mij opkomt is steeds meer "waar doe ik het voor?"
In mijn vorige baan heb ik al eens eerder taken moeten neerleggen vanwege overspanningsklachten en nu loop ik daar weer tegenaan. Voordeel is dat ik het nu eerder signaleer en mezelf wat minder push, nadeel is dat het voelt als continu falen.
Ik krijg uit mijn directe omgeving vooral advies om door te bijten en door te gaan. Ik vind dat erg moeilijk, omdat ik dat juist heel vaak heb gedaan en daarna volledig uitgeput toch heb moeten concluderen dat ik niet op de juiste plek bleek te zitten of mezelf te veel druk opgelegd had. Toch wil ik ook niet te snel opgeven.
Ik overweeg om in andere sectoren te gaan solliciteren, maar dat voelt ergens als opgeven en ik ben bang dat nog zo'n grote verandering op werkvlak me ook weer uitput.
Ik durf nog niet zo goed met dit probleem bij de school aan te kloppen omdat ik er nog niet zo lang werk. Soms als het echt niet gaat meld ik me ziek en ben ik wat vaag over de klachten (hoofdpijn bijvoorbeeld). Ik ben wel van plan om deze week de huisarts te bellen om daar mijn mentale klachten die dit oplevert te bespreken (ik heb een kort lontje, barst spontaan in huilen uit en heb het hele weekend nodig om bij te komen).
Ik ben even kwijt wat ik nu het beste voor mezelf kan doen. Ik hoor graag hoe jullie hier tegenaan kijken en wat jullie me zouden willen adviseren.
dinsdag 8 november 2022 om 18:05
Nu gebeurt het me dat ik continu tegen muren aanloop en met steeds meer tegenzin naar mijn werk ga.
heb het gevoel dat ik de klassen steeds minder in de hand heb en daardoor merk ik dat ik ook steeds minder gedaan krijg. Daarentegen zijn de leerlingen een op een echt wel leuk en is de sfeer onder de collega's prettig. Ik voel me alleen steeds minder op mijn plek.
Toch wil ik ook niet te snel opgeven.
Ik overweeg om in andere sectoren te gaan solliciteren, maar dat voelt ergens als opgeven en ik ben bang dat nog zo'n grote verandering op werkvlak me ook weer uitput.
Ik durf nog niet zo goed met dit probleem bij de school aan te kloppen omdat ik er nog niet zo lang werk. Soms als het echt niet gaat meld ik me ziek en ben ik wat vaag over de klachten (hoofdpijn bijvoorbeeld). Ik ben wel van plan om deze week de huisarts te bellen om daar mijn mentale klachten die dit oplevert te bespreken (ik heb een kort lontje, barst spontaan in huilen uit en heb het hele weekend nodig om bij te komen).
Ik zou de zaken die in de klas spelen juist wél op school aankaarten nu, waarom zou je alleen blijven rondspartelen terwijl je ook hulp kunt krijgen?
En over het gevoel van (te snel) opgeven en falen: zoek daar echt hulp bij want dat kost je zoveel energie
. Dus goed dat je naar de HA gaat.
dinsdag 8 november 2022 om 18:08
Hoeveel uren les geef je?
Je zegt dat je tegen muren aanloopt. Dat zeg je normaal gesproken als je dingen wilt doen of veranderen en dat niet gedaan krijgt door tegenwerking. Tegen welke dingen loop je aan? Of tegen welk persoon? Of bedoel je eigenlijk dat je tegen je eigen grenzen aanloopt?
Vind je het lesgeven an sich leuk? Of is dat al niet zo leuk als je gedacht had?
Je zegt dat je tegen muren aanloopt. Dat zeg je normaal gesproken als je dingen wilt doen of veranderen en dat niet gedaan krijgt door tegenwerking. Tegen welke dingen loop je aan? Of tegen welk persoon? Of bedoel je eigenlijk dat je tegen je eigen grenzen aanloopt?
Vind je het lesgeven an sich leuk? Of is dat al niet zo leuk als je gedacht had?
dinsdag 8 november 2022 om 18:14
Dus in juli ben je klaar? Dat is nog zo'n 7-8 maandjes dus, en in die periode zijn er ook nog eens heel veel vakanties en vrije dagen. Ik zou de studie zeker afmaken, want het is zonde als je al die tijd, geld en energie er 'voor niks' in hebt gestopt. Kun je misschien minder uren werken of taken overdragen aan collega's?
Die lessen moeten dan maar iets minder perfect hoor. Jouw prioriteit ligt nu bij die studie lijkt me.
Misschien helpt het als je een prettig vooruitzicht hebt voor zodra de studie klaar is.... dan lekker even er tussenuit, een mooie reis maken, of een andere stap nemen, bijvoorbeeld tijdje werken als remedial teacher? Of inderdaad na de studie eens een tijd in een compleet andere sector werken.
Die lessen moeten dan maar iets minder perfect hoor. Jouw prioriteit ligt nu bij die studie lijkt me.
Misschien helpt het als je een prettig vooruitzicht hebt voor zodra de studie klaar is.... dan lekker even er tussenuit, een mooie reis maken, of een andere stap nemen, bijvoorbeeld tijdje werken als remedial teacher? Of inderdaad na de studie eens een tijd in een compleet andere sector werken.
yasminmax wijzigde dit bericht op 08-11-2022 18:17
27.15% gewijzigd
dinsdag 8 november 2022 om 18:16
dinsdag 8 november 2022 om 18:50
Mwah, niet noodzakelijk. Ik heb een opleiding die voor meer dan 90% was afgerond gestopt en dat was nogal een goede beslissing.
dinsdag 8 november 2022 om 19:23
Ik deed geen zij-instromerstraject, wel een opleiding.
Met het behalen van de opleiding was het voor mij niet duidelijk dat ik competent was in het vak. Het beoefenen van het vak was slecht voor mijn gezondheid in die omstandigheden en door de aard van de opleiding was ik op een punt dat ik niet meer bijleerde. Als eerder bij een opleiding leek het me goed mogelijk dat ik niet in het beoordelingsmodel paste.
Graag niet quoten. Misschien wis ik info uit deze post later.
Met het behalen van de opleiding was het voor mij niet duidelijk dat ik competent was in het vak. Het beoefenen van het vak was slecht voor mijn gezondheid in die omstandigheden en door de aard van de opleiding was ik op een punt dat ik niet meer bijleerde. Als eerder bij een opleiding leek het me goed mogelijk dat ik niet in het beoordelingsmodel paste.
Graag niet quoten. Misschien wis ik info uit deze post later.
dinsdag 8 november 2022 om 19:34
Ik krijg de indruk dat je het gevoel hebt de controle te verliezen en die nu naarstig probeert te houden. Daardoor verkrampt en ook enkel ziet wat niet goed gaat.
Waarom heb je dit vak gekozen? Waarom leek het je zo leuk? Wat maakt het nu niet leuk? Dat het veel is en druk, snap ik. Is het die stress of is er echt iets in de baan an sich wat je tegenstaat.
Je bevindt je in een storm. Lastig maar belangrijk om dan goed te bekijken wat de werkelijke oorzaak is. Want is stoppen niet een manier om te vluchten? Voor die drukte en het niet kunnen bolwerken? Ipv het absoluut niet leuk vinden.
En natuurlijk zou ik het op je werk aangeven. Als je dingen zelf in je eentje blijft dragen dan is dat een recept voor vaker burn out. Tuurlijk is dit zwaar en druk en niet niks. Juist omdat je net bent begonnen en die combi etc. Het is dan goed en fijn en kan opluchten om dat met anderen te delen. Laat ze meedenken; kan erg verhelderend zijn.
Waarom heb je dit vak gekozen? Waarom leek het je zo leuk? Wat maakt het nu niet leuk? Dat het veel is en druk, snap ik. Is het die stress of is er echt iets in de baan an sich wat je tegenstaat.
Je bevindt je in een storm. Lastig maar belangrijk om dan goed te bekijken wat de werkelijke oorzaak is. Want is stoppen niet een manier om te vluchten? Voor die drukte en het niet kunnen bolwerken? Ipv het absoluut niet leuk vinden.
En natuurlijk zou ik het op je werk aangeven. Als je dingen zelf in je eentje blijft dragen dan is dat een recept voor vaker burn out. Tuurlijk is dit zwaar en druk en niet niks. Juist omdat je net bent begonnen en die combi etc. Het is dan goed en fijn en kan opluchten om dat met anderen te delen. Laat ze meedenken; kan erg verhelderend zijn.
dinsdag 8 november 2022 om 20:50
Is er een vertrouwenspersoon of iemand anders die je in vertrouwen kunt nemen op het werk? Vorig jaar zat in een soortgelijke situatie en achteraf ben ik daar veel te lang mee doorgelopen. Ik had het toen beter met iemand kunnen bespreken.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 8 november 2022 om 21:22
Bedankt voor de reacties iedereen! Fijn dat jullie mee willen denken.
Ik zal even proberen op alle vragen in te gaan.
Voor mij is het lastig om op dit moment de vinger op exact de zere plek te leggen. Ik zin op dit moment echt even weg in de hoeveelheid van de dingen. Ik hoor van veel collega docenten dat ze vooral druk ervaren van alles naast het lesgeven maar voor is het ook echt het lesgeven zelf.
Een ander soort onderwijs heb ik al geprobeerd maar dat sloot ook niet bij me aan. Daarom hoopte ik juist dat waar ik nu zit echt bij mij aan zou sluiten.
Kostwinner ben ik niet en mijn zij instroom is geen officiële zij instroom waardoor daar ook niet die hele hoge kosten aan verbonden zitten. Ik betaal gewoon collegegeld (1500 euro per jaar ongeveer wat natuurlijk ook wel een flinke som geld is). Ik heb in het verleden wel al andere diploma's gehaald trouwens.
Vertragen is wellicht een optie die ik bij mijn opleiding aan zou kunnen kaarten alhoewel ik wel nog een stage moet voltooien (op dit moment doe ik dat op mijn werkplek).
Ik heb op het werk gelukkig wel een vertrouwenspersoon met wie ik het een en ander kan bespreken. Ik heb daar al twee keer gezeten (de ene keer optimistischer dan de andere keer).
Vwb de vakanties snap ik de opmerking alhoewel ik wel moet zeggen dat ik me naar de herfstvakantie toe wel lekkerder voelde dan nu. Ik merkte dat ik gedurende de vakantie ook steeds sterker op ging kijken tegen het weer moeten beginnen.
Mabelle - jij stelt veel goede vragen die ik vooral even op mezelf moet laten inwerken voordat ik ze ook voor mezelf kan beantwoorden. Dank daarvoor in ieder geval! Ik neem je adviezen zeker ter harte.
madamzonderm - ik heb inderdaad ook te vaak gehangen in zaken waarvan ik me achteraf afvroeg of dat nou echt goed voor me was. Bedankt ook voor het delen van jouw verhaal.
Ik zal even proberen op alle vragen in te gaan.
Voor mij is het lastig om op dit moment de vinger op exact de zere plek te leggen. Ik zin op dit moment echt even weg in de hoeveelheid van de dingen. Ik hoor van veel collega docenten dat ze vooral druk ervaren van alles naast het lesgeven maar voor is het ook echt het lesgeven zelf.
Een ander soort onderwijs heb ik al geprobeerd maar dat sloot ook niet bij me aan. Daarom hoopte ik juist dat waar ik nu zit echt bij mij aan zou sluiten.
Kostwinner ben ik niet en mijn zij instroom is geen officiële zij instroom waardoor daar ook niet die hele hoge kosten aan verbonden zitten. Ik betaal gewoon collegegeld (1500 euro per jaar ongeveer wat natuurlijk ook wel een flinke som geld is). Ik heb in het verleden wel al andere diploma's gehaald trouwens.
Vertragen is wellicht een optie die ik bij mijn opleiding aan zou kunnen kaarten alhoewel ik wel nog een stage moet voltooien (op dit moment doe ik dat op mijn werkplek).
Ik heb op het werk gelukkig wel een vertrouwenspersoon met wie ik het een en ander kan bespreken. Ik heb daar al twee keer gezeten (de ene keer optimistischer dan de andere keer).
Vwb de vakanties snap ik de opmerking alhoewel ik wel moet zeggen dat ik me naar de herfstvakantie toe wel lekkerder voelde dan nu. Ik merkte dat ik gedurende de vakantie ook steeds sterker op ging kijken tegen het weer moeten beginnen.
Mabelle - jij stelt veel goede vragen die ik vooral even op mezelf moet laten inwerken voordat ik ze ook voor mezelf kan beantwoorden. Dank daarvoor in ieder geval! Ik neem je adviezen zeker ter harte.
madamzonderm - ik heb inderdaad ook te vaak gehangen in zaken waarvan ik me achteraf afvroeg of dat nou echt goed voor me was. Bedankt ook voor het delen van jouw verhaal.
dinsdag 8 november 2022 om 21:29
Wat je moet weten: de eerste twee jaar als docent zijn tropenjaren. Zo loopt het lekker en een week later is het apenkooien. Je bent continu ziek of niet lekker (al die virusjes) en in de weekends en schoolvakanties wil je alleen maar slapen. Dat is een heel bekend iets waardoor er ook zoiets bestaat als reductie in uren/taken voor startende docenten. Omdat er heel veel in de eerste twee jaar mee stoppen.
Mijn ervaring is dat directies heel snel zij-instromers volle bak laten meedraaien omdat het doorgaans oudere mensen zijn met al werk- en levenservaring dan ex-studenten van 22, 23 jaar vers van de opleiding. Heb jij die compensatie in jouw taakuren? Word jij wel voldoende gefaciliteerd voor je opleiding?
Mijn ervaring is dat directies heel snel zij-instromers volle bak laten meedraaien omdat het doorgaans oudere mensen zijn met al werk- en levenservaring dan ex-studenten van 22, 23 jaar vers van de opleiding. Heb jij die compensatie in jouw taakuren? Word jij wel voldoende gefaciliteerd voor je opleiding?
dinsdag 8 november 2022 om 21:31
Goh To het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees maar dan in een andere sector, ook tegen de tijd dat ik klaar was met mijn studie.
De laatste loodjes wegen zwaar, overwoog zelfs om te stoppen terwijl ik er al bijna was. Oordeel na het afstuderen of je nog steeds zo tegen je baan aan kijkt. Houd moed, je bent er bijna.
De laatste loodjes wegen zwaar, overwoog zelfs om te stoppen terwijl ik er al bijna was. Oordeel na het afstuderen of je nog steeds zo tegen je baan aan kijkt. Houd moed, je bent er bijna.
dinsdag 8 november 2022 om 21:51
En dit dus, wijze woorden. Daarbij is het een vicieuze cirkel; jij zit niet lekker in je vel,je leerlingen voelen dat aan, het loopt niet lekker etc. Stuur gerust een dm, heb in een soortgelijke situatie gezeten.lemoos2 schreef: ↑08-11-2022 21:29Wat je moet weten: de eerste twee jaar als docent zijn tropenjaren. Zo loopt het lekker en een week later is het apenkooien. Je bent continu ziek of niet lekker (al die virusjes) en in de weekends en schoolvakanties wil je alleen maar slapen. Dat is een heel bekend iets waardoor er ook zoiets bestaat als reductie in uren/taken voor startende docenten. Omdat er heel veel in de eerste twee jaar mee stoppen.
Mijn ervaring is dat directies heel snel zij-instromers volle bak laten meedraaien omdat het doorgaans oudere mensen zijn met al werk- en levenservaring dan ex-studenten van 22, 23 jaar vers van de opleiding. Heb jij die compensatie in jouw taakuren? Word jij wel voldoende gefaciliteerd voor je opleiding?
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 8 november 2022 om 22:06
Mijn advies zou zijn om eens goed uit te zoeken waarom je dit werk ook alweer zo leuk leek toen je de opleiding ging doen. Wat valt er precies tegen? Waar loop je precies tegenaan? Zijn het daadwerkelijk werkgerelateerde zaken of loop je tegen je eigen mentale veerkracht aan? Dit kun je uitzoeken met behulp van een goede psycholoog of coach, maar het helpt ook al je je zelf probeert hier antwoord op te geven. Probeer helderheid te krijgen voordat je direct de beslissing neemt om te stoppen met de opleiding.
Dit zijn leermomenten en als je de handdoek in de ring gooit terwijl het eigenlijk interne mentale zaken zijn, is het goed om daar aandacht aan te besteden. Dan blijf je dit namelijk tegenkomen in iedere baan. Als het inderdaad zo is dat dit werk niet zo goed bij je past, wat past dan wel goed bij jou? En dan ga je terug naar de reden om deze opleiding te gaan volgen. Waarom wilde je dat? Wat waren je verwachtingen? Wat vind je wel leuk aan je werk en wat niet? Gun jezelf de tijd om dit uit te zoeken. Het zou echt zonde zijn om te stoppen om de verkeerde reden.
Overigens bestaat falen niet. Je faalt alleen maar als je er niets van leert. Zie dit dus als een ultieme kans om te leren.
Succes!
Dit zijn leermomenten en als je de handdoek in de ring gooit terwijl het eigenlijk interne mentale zaken zijn, is het goed om daar aandacht aan te besteden. Dan blijf je dit namelijk tegenkomen in iedere baan. Als het inderdaad zo is dat dit werk niet zo goed bij je past, wat past dan wel goed bij jou? En dan ga je terug naar de reden om deze opleiding te gaan volgen. Waarom wilde je dat? Wat waren je verwachtingen? Wat vind je wel leuk aan je werk en wat niet? Gun jezelf de tijd om dit uit te zoeken. Het zou echt zonde zijn om te stoppen om de verkeerde reden.
Overigens bestaat falen niet. Je faalt alleen maar als je er niets van leert. Zie dit dus als een ultieme kans om te leren.
Succes!
dinsdag 8 november 2022 om 22:21
Joh, als het toch geen officieel zij-instroom traject is, waarom zou je er dan niet lekker wat langer over doen???? Geef jezelf even wat ademruimte! Overleg eens met de hogeschool, zijn ze echt gewend!
Die maanden voor de kerstvakantie zijn altijd super pittig, inderdaad alle virussen in zo'n klaslokaal, de donkere dagen en ik merk aan de leerlingen ook dat ze nu lekker druk zijn. Kost mij ook extra energie waardoor ik op andere dingen nee moet zeggen, en ik sta al veel langer voor de klas, moet je nagaan!
Je zou je ook eerst volledig kunnen focussen op het voltooien van de stage-uren en dan weer verder kijken?
Die maanden voor de kerstvakantie zijn altijd super pittig, inderdaad alle virussen in zo'n klaslokaal, de donkere dagen en ik merk aan de leerlingen ook dat ze nu lekker druk zijn. Kost mij ook extra energie waardoor ik op andere dingen nee moet zeggen, en ik sta al veel langer voor de klas, moet je nagaan!
Je zou je ook eerst volledig kunnen focussen op het voltooien van de stage-uren en dan weer verder kijken?
dinsdag 8 november 2022 om 22:51
Ik sluit me aan bij de mensen die zeggen dat de eerste jaren voor de klas echt het zwaarste zijn. En daar wordt vaak veel te weinig rekening mee gehouden door scholen. En dan doe je ondertussen ook nog een studie! Dat is echt niet niks.
En misschien om je gerust te stellen: het is heel normaal dat het op dit punt in het schooljaar wat stroever loopt met nieuwe klassen. Ze zijn alles nu een beetje gewend dus durven ze ook meer grenzen op te zoeken. Als starter (en ook later soms nog wel eens) is het ook niet gek als het met sommige klassen niet meer helemaal goedkomt en stroef blijft. Dat hoort er ook een beetje bij en dan moet je de tijd met elkaar maar een beetje uitzitten. Niet zo leuk maar waarschijnlijk leer je daarvan wel belangrijke lessen voor de volgende keer!
Veel mensen in het onderwijs geven het pas heel laat hogerop aan als ze tegen problemen aanlopen, ik zie vaak mensen maar doorworstelen terwijl niemand dat van ze vraagt en zonder dat leidinggevenden het doorhebben. Veel leidinggevenden in het onderwijs hebben de instelling "als ik geen klachten hoor (van wie dan ook) dan loopt het vast wel goed." Het is ook deels jouw verantwoordelijkheid (zowel tegenover je jezelf als tegenover je werkgever) om op tijd aan de bel te trekken als dat niet zo is. Als ik jou zo lees is het zéker tijd daarvoor. En misschien zijn er meer mensen die je kunt betrekken? Je slb'er op je studie, een bedrijfsarts (kan je altijd preventief mee spreken) of misschien een fijne collega of hr-medewerker? Heb je ook een buddy oid, een collega die aangewezen is waar je met ál je beginnersvragen en -problemen terecht kunt?
Kortom: het is heel normaal dat je het zwaar hebt, maar dat betekent niet dat je maar je tanden op elkaar moet zetten en jezelf een burn out in moet werken. Betrek anderen hierbij en zoek samen naar oplossingen waarmee jij gezond blijft en hopelijk het plezier in het werken en studeren weer wat terugvindt. En zo niet, dan kan je natuurlijk altijd de stekker uit dit avontuur trekken.
En misschien om je gerust te stellen: het is heel normaal dat het op dit punt in het schooljaar wat stroever loopt met nieuwe klassen. Ze zijn alles nu een beetje gewend dus durven ze ook meer grenzen op te zoeken. Als starter (en ook later soms nog wel eens) is het ook niet gek als het met sommige klassen niet meer helemaal goedkomt en stroef blijft. Dat hoort er ook een beetje bij en dan moet je de tijd met elkaar maar een beetje uitzitten. Niet zo leuk maar waarschijnlijk leer je daarvan wel belangrijke lessen voor de volgende keer!
Veel mensen in het onderwijs geven het pas heel laat hogerop aan als ze tegen problemen aanlopen, ik zie vaak mensen maar doorworstelen terwijl niemand dat van ze vraagt en zonder dat leidinggevenden het doorhebben. Veel leidinggevenden in het onderwijs hebben de instelling "als ik geen klachten hoor (van wie dan ook) dan loopt het vast wel goed." Het is ook deels jouw verantwoordelijkheid (zowel tegenover je jezelf als tegenover je werkgever) om op tijd aan de bel te trekken als dat niet zo is. Als ik jou zo lees is het zéker tijd daarvoor. En misschien zijn er meer mensen die je kunt betrekken? Je slb'er op je studie, een bedrijfsarts (kan je altijd preventief mee spreken) of misschien een fijne collega of hr-medewerker? Heb je ook een buddy oid, een collega die aangewezen is waar je met ál je beginnersvragen en -problemen terecht kunt?
Kortom: het is heel normaal dat je het zwaar hebt, maar dat betekent niet dat je maar je tanden op elkaar moet zetten en jezelf een burn out in moet werken. Betrek anderen hierbij en zoek samen naar oplossingen waarmee jij gezond blijft en hopelijk het plezier in het werken en studeren weer wat terugvindt. En zo niet, dan kan je natuurlijk altijd de stekker uit dit avontuur trekken.
woensdag 9 november 2022 om 19:57
Even om het helder te krijgen: het traject zij-instroom is bedoeld om bevoegd voor de klas te mogen staan. Hoe is de geschiktheidsverklaring om zij-instromer te worden gegaan, want dan sluit je een scholings- en begeleidingsovereenkomst af met de school of het schoolbestuur?
Ik krijg het gevoel dat met name de begeleiding te wensen overlaat of lees ik dat verkeerd. Misschien trek je inderdaad de juiste conclusie dat het onderwijs toch niet voor jou is weggelegd. Ik heb het veel in mijn omgeving zien gebeuren dat met name de zij-instromers binnen afzienbare tijd weer op hun 'oude' werkstek zitten.
Ik krijg het gevoel dat met name de begeleiding te wensen overlaat of lees ik dat verkeerd. Misschien trek je inderdaad de juiste conclusie dat het onderwijs toch niet voor jou is weggelegd. Ik heb het veel in mijn omgeving zien gebeuren dat met name de zij-instromers binnen afzienbare tijd weer op hun 'oude' werkstek zitten.
woensdag 9 november 2022 om 20:59
Ee is veel gezegd en een spiegel voor je gezet.
Het doel is om je EIGEN vizuele cirkel te doorbreken. Zoals je eerder aan gaf is overspannen worden bij moeilijke momenten niet geheel onbekend.
Onderzoek waar je staat, wat je mist en wat heb je nodig om in elk geval dat laatste half jaar door te kunnen komen.
Ga opzoek binnen het onderwijs naar soort les geven wat je wel triggert. Hoe doen anderen het? Lopen hun tegen dingen aan en hoe gaan zij daar mee om? Daar leer je veel van. Wellicht kun je keer mee kijken bij een ander klas.
Maak afspraak met jezelf dat je het nu anders gaat doen dan vluchten.
Maak een eigen plan van aanpak.
Ondertussen ga je ook opzoek naar nieuwe ontspanningen voor jezelf. Doe dingen waar je gelukkig van wordt.
Als het blijkt dat je na een half jaar nog hetzelfde in staat dat onderwijs niets is voor jezelf dan kun je altijd met een opgeheven hoofd verder gaan met je zoek tocht. Je bent, als het goed is, wel bezig met eigen ontwikkeling wat heel belangrijk is. Ook voor de toekomst.
Het doel is om je EIGEN vizuele cirkel te doorbreken. Zoals je eerder aan gaf is overspannen worden bij moeilijke momenten niet geheel onbekend.
Onderzoek waar je staat, wat je mist en wat heb je nodig om in elk geval dat laatste half jaar door te kunnen komen.
Ga opzoek binnen het onderwijs naar soort les geven wat je wel triggert. Hoe doen anderen het? Lopen hun tegen dingen aan en hoe gaan zij daar mee om? Daar leer je veel van. Wellicht kun je keer mee kijken bij een ander klas.
Maak afspraak met jezelf dat je het nu anders gaat doen dan vluchten.
Maak een eigen plan van aanpak.
Ondertussen ga je ook opzoek naar nieuwe ontspanningen voor jezelf. Doe dingen waar je gelukkig van wordt.
Als het blijkt dat je na een half jaar nog hetzelfde in staat dat onderwijs niets is voor jezelf dan kun je altijd met een opgeheven hoofd verder gaan met je zoek tocht. Je bent, als het goed is, wel bezig met eigen ontwikkeling wat heel belangrijk is. Ook voor de toekomst.
woensdag 9 november 2022 om 21:43
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
