Werk & Studie alle pijlers

Zou liever thuisblijfmoeder zijn.

05-01-2020 22:37 1073 berichten
Goedenavond,

Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.

Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.

Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.

Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!! ;-) )
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Malinois schreef:
07-01-2020 19:48
Zolang dat in praktijk nog niet zo is is het nutteloos om in deze discussie te doen alsof dat zo is. In theorie kan elke man huisvader worden en elke vrouw fulltime werken. Dat dat niet zo is en nog niet eens in de buurt komt zegt een hele hoop over waarom deze discussie gevoerd moet worden.

Vrouwenin het algemeen zijn nog te afhankelijk van mannen. Dat zie je in al die cijfers terug, de mannen lopen nauwelijks risico. Die zorgen wel voor zichzelf en écht niet voor hun ex. Ondanks alle ‘goede afspraken’ die iedereen hier altijd heeft zijn de cijfers wat ze zijn en nemen vrouwen niet alleen genoegen met een ondergeschikte en kwetsbare positie, nee ze verdedigen die ook nog en doen alsof dat een vrije en benijdenswaardige keus is.
Als dat zo zou zijn zouden er véél meer mannen voor kiezen.
Nou, precies dit.

Jouw individuele keuze is inderdaad mijn zaak niet, maar het kan bepaald handig zijn je af te vragen waarom je deze keuze gemaakt hebt en welke implicaties deze keuze heeft.
Het vervelende is dat mensen zich blijkbaar persoonlijk gekwetst voelen wanneer je zegt dat je, wanneer je er voor kiest geen arbeid tegen betaling te verrichten, je geen eigen inkomen hebt en dus kwetsbaarder bent. Terwijl dat gewoon zo is, ik kan het ook niet helpen.
raffa schreef:
07-01-2020 20:59
ik vind dat ook hoor en kan mij ook niets anders voorstellen, maar in een relatie zorg je wel samen voor het financiele totaalplaatje (lijkt mij) dus op zich niet zo gek dat je dan samen kijkt wat je verdient en wat er nodig is toch?
Zeker niet. :)
Lidl’s-Annie-Aardbei schreef:
07-01-2020 20:05
Hoeveel vaders er nou daadwerkelijk bereid zijn om werkuren in te leveren voor zorguren voor kinderen en huishouden. Vaders die ik ken gaan er gewoon vanuit dat ze fulltime kunnen blijven werken en hun vrouw en de rest doet (evt naast haar werk). Maar kan aan mijn omgeving liggen uiteraard
Mijn man. Hij en ik hebben heel bewust samen kinderen gekregen en delen de zorg. Ouderschapsverlof, vrije middagen, het zijn zaken die ik altijd genoemd heb als logische stappen en die hij ook zo logisch vond.
Wat ik hier leuk aan vind, is het na-ebbende effect hiervan: mijn dochters hebben, als ze het over hun toekomst hebben, ook het idee dat ze een vergelijkbare indeling willen (partner en zij allebei werken en allebei zorgen) en mijn buurvrouw raakte, nadat ze zag hoe mijn man taartjes ging bakken met 4 meisjes op vrijdagmiddag, ervan overtuigd dat zij haar kinderen ook gerust een dag in de week bij haar man kon achterlaten.
Betty_Slocombe schreef:
07-01-2020 21:03
Mijn man. Hij en ik hebben heel bewust samen kinderen gekregen en delen de zorg. Ouderschapsverlof, vrije middagen, het zijn zaken die ik altijd genoemd heb als logische stappen en die hij ook zo logisch vond.
Wat ik hier leuk aan vind, is het na-ebbende effect hiervan: mijn dochters hebben, als ze het over hun toekomst hebben, ook het idee dat ze een vergelijkbare indeling willen (partner en zij allebei werken en allebei zorgen) en mijn buurvrouw raakte, nadat ze zag hoe mijn man taartjes ging bakken met 4 meisjes op vrijdagmiddag, ervan overtuigd dat zij haar kinderen ook gerust een dag in de week bij haar man kon achterlaten.
:thumbsup:
COtweepuntnul schreef:
07-01-2020 20:48
Het probleem is (vaak) dat men zich dus niet verzekert/indekt tegen situaties die wel realistisch zijn. Stellen die uit elkaar gaan terwijl ze niet getrouwd zijn en niks geregeld hebben. Vrouw thuis geweest met de kinderen. Gaat direct de bijstand in. Dat vind ik echt oprecht dom. Regel dan van tevoren iets. Trouwen, samenlevingscontract oid. Iets waardoor je niet direct in de problemen komt en tijd krijgt om dan ter plekke die baan te vinden.

Die mentaliteit van het zal allemaal wel, we gaan niet uit elkaar en we regelen dus niks, daar heb ik moeite mee.

(Wie er hoeveel werkt is dan secundair.)
Net ging het nog over dat als je minder verdient dan je man je toch echt meer moet gaan werken. Dit is wel een heel ander verhaal. Niet iedereen die minder verdient dan zijn/ haar partner is onverzekerd voor terugval in inkomsten (of financieel afhankelijk volgens de definities die hierboven gegeven worden) Daarnaast is ook de bijstand een soort verzekering, maar ik ben het ermee eens dat het verstandiger is je meer in te dekken dan dat. Maar goed als wat vragen voor dit soort nuanceringen zorgen dan is dat prima natuurlijk
Malinois schreef:
07-01-2020 19:48
Zolang dat in praktijk nog niet zo is is het nutteloos om in deze discussie te doen alsof dat zo is. In theorie kan elke man huisvader worden en elke vrouw fulltime werken. Dat dat niet zo is en nog niet eens in de buurt komt zegt een hele hoop over waarom deze discussie gevoerd moet worden.

Vrouwenin het algemeen zijn nog te afhankelijk van mannen. Dat zie je in al die cijfers terug, de mannen lopen nauwelijks risico. Die zorgen wel voor zichzelf en écht niet voor hun ex. Ondanks alle ‘goede afspraken’ die iedereen hier altijd heeft zijn de cijfers wat ze zijn en nemen vrouwen niet alleen genoegen met een ondergeschikte en kwetsbare positie, nee ze verdedigen die ook nog en doen alsof dat een vrije en benijdenswaardige keus is.
Als dat zo zou zijn zouden er véél meer mannen voor kiezen.
Malinois schreef:
07-01-2020 19:41
Veel vrouwen moeten eens van het idee af dat werken voor mannen verplicht en voor vrouwen vooral optioneel en leuk moet zijn. Als je opgroeit met het idee je eigen centen te moeten verdienen zul je mogelijk iets andere keuzes maken dan op basis van ‘dit kun je zo lekker part-time doen’ of ‘lekker veel vakantie’. Mannen weten als ze gaan werken dat ze dat de komende 50 jaar in meer of mindere mate gaan doen en kiezen dus ook veel meer voor een combinatie van leuk/brengt geld op, en vrouwen veel meer vanuit ‘kan ik het combineren met een gezin’ en dan blijven de koters altijd een geaccepteerd excuus om je te onttrekken aan werk. Mannen hebben dat plan B niet. Werken is een gegeven en geen ‘optie’.

En dan hou je heus genoeg tijd over zonder dat je leven om werken draait want daar ben ik echt niet voor

Wat schrijf je weer rake dingen! Compliment!
Anna2208 schreef:
07-01-2020 21:09
Net ging het nog over dat als je minder verdient dan je man je toch echt meer moet gaan werken. Dit is wel een heel ander verhaal. Niet iedereen die minder verdient dan zijn/ haar partner is onverzekerd voor terugval in inkomsten (of financieel afhankelijk volgens de definities die hierboven gegeven worden) Daarnaast is ook de bijstand een soort verzekering, maar ik ben het ermee eens dat het verstandiger is je meer in te dekken dan dat. Maar goed als wat vragen voor dit soort nuanceringen zorgen dan is dat prima natuurlijk
Dat vind ik nog steeds hoor, maar dat heeft er ook mee te maken dat de mensen die zeggen "ik ga minder werken want mijn vriend verdient veel meer" vaak ook slecht dingen (financieel) regelen.
Ook de mannen overigens; vaak hebben die nooit gezag over hun kind geregeld (als ze niet getrouwd zijn).

Dus regel het goed, dat zou mijn advies zijn. Maar laat niet alles op zn beloop in de hoop dat er niemand doodgaat/vreemdgaat/weggaat.

Verder vindt mijn feministische kant dat je dat inkomensverschil moet inlopen maar ik snap ook wel dat niet iedereen dat wil.
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
07-01-2020 19:57
Dan moeten die vrouwen ook andere keuzes maken en in gebieden gaan werken waar de salarissen hoger liggen (even los van dat mannen sowieso meer betaald krijgen voor de zelfde functie, andere discussie.

Als jij geen zin hebt in iets technisch dan moet je niet zeuren dat de zorg zo weinig oplevert of dat jij met 20 uur werken achter de kassa een stuk minder verdient dan je man die 50 uur werkt in een hoge functie. Deels is dat ook een kwestie van investeren en je er niet bij neerleggen dat hij meer verdient en dat jij dan ‘dus’ maar minder gaat werken. Als mijn man fors meer ging verdienen dan ik ging ik doorgaans mijn best doen om hem weer in te halen :) gaat me nooit helemaal lukken, want andere beroepsgroep, en hij is ouder, maar het was hier thuis juist het argument om hem mínder en mij meer te laten werken om dat gat niet groter te laten worden
Hier wil ik toch even op in gaan, denk jij dat de zorg nog zo slecht zou betalen als veel mannen dat werk zouden doen? Ik kan het niet bewijzen maar het is toch wel frappant dat juist de banen die een "zachte kant" hebben, en waar vaak veel vrouwen werken bij uitstek de banen zijn die op hbo niveau bijv een laag uurloon hebben. Ik heb een hbo zorg opleiding en mijn man een praktische lts techniek, raad eens wie er bij ons per uur meer verdient? En nee mijn man heeft geen managementfunctie en werk gewoon dagelijks praktisch op de werkvloer en ik zit als wijkverpleegkundige gewoon voor mijn 40ste aan mijn plafond.

Het is dan er weinig parttimers worden aangenomen in de techniek en ik 0.0 technisch inzicht heb, anders was het zeker een overweging waard.
Ik heb ook een man die parttime is gaan werken. Hij was er helemaal klaar voor, de eerste vier jaar. Inmiddels is kind 9 jaar oud en gaat hij nu pas weer vier volle dagen werken. Omdat ik ineens dagen thuis zit te kijken. En op dag vier maar appen: “ Denk je aan de training? Heeft hij dat formulier nu ingeleverd?”

Maar goed, die man werkt ook in de zorg dus het zal wel een atypisch specimen zijn. Zoon vindt intussen dat man best ‘een hobby of zo’ kan zoeken want ‘papa zit altijd overal over te zaniken en ik wil chillen na school’.
Anna2208 schreef:
07-01-2020 21:09
Net ging het nog over dat als je minder verdient dan je man je toch echt meer moet gaan werken. Dit is wel een heel ander verhaal. Niet iedereen die minder verdient dan zijn/ haar partner is onverzekerd voor terugval in inkomsten (of financieel afhankelijk volgens de definities die hierboven gegeven worden) Daarnaast is ook de bijstand een soort verzekering, maar ik ben het ermee eens dat het verstandiger is je meer in te dekken dan dat. Maar goed als wat vragen voor dit soort nuanceringen zorgen dan is dat prima natuurlijk

Bijstand is geen verzekering en kan daardoor nooit een keuze zijn.

Bijstand is bedoeld voor mensen die, buiten hun eigen schuld om' (tijdelijk) niet voor (voldoende) inkomen kunnen zorgen.

Bewust ervoor kiezen om een afstand tot de arbeidsmarkt te creëren vind ik niet bepaald vallen onder 'buiten hun eigen schuld om'.
Alle reacties Link kopieren
In de openingspost vraagt TO of haar gevoelens herkenbaar zijn: voor mij niet voor mijn man wel. Hij kwam 8 jaar geleden thuis te zitten en heeft enorm genoten van het verzorgen van onze baby. Het beviel zo goed, dat we het het zo hebben gelaten. Mijn is inmiddels 8 jaar een erg blije huisvader (van 2 kinderen nu)!
We hebben onze levensstandaard erop aangepast, ging eigenlijk vanzelf. Iedereen blij! :)
Andersom schreef:
07-01-2020 21:19
Bijstand is geen verzekering en kan daardoor nooit een keuze zijn.

Bijstand is bedoeld voor mensen die, buiten hun eigen schuld om' (tijdelijk) niet voor (voldoende) inkomen kunnen zorgen.

Bewust ervoor kiezen om een afstand tot de arbeidsmarkt te creëren vind ik niet bepaald vallen onder 'buiten hun eigen schuld om'.
Daar is de wetgever het niet mee eens. Het is geen verzekering maar een collectieve voorziening waar vrouwen in de geschetste situatie recht op hebben.
Blijft dat ik het ermee eens ben dat het verstandiger is je meer in te dekken maar dat is niet per se maar even veel verdienen als je partner.
1eendje schreef:
07-01-2020 21:26
In de openingspost vraagt TO of haar gevoelens herkenbaar zijn: voor mij niet voor mijn man wel. Hij kwam 8 jaar geleden thuis te zitten en heeft enorm genoten van het verzorgen van onze baby. Het beviel zo goed, dat we het het zo hebben gelaten. Mijn is inmiddels 8 jaar een erg blije huisvader (van 2 kinderen nu)!
We hebben onze levensstandaard erop aangepast, ging eigenlijk vanzelf. Iedereen blij! :)
Nou super fijn dat jullie het zo hebben kunnen regelen en dat het financieel kan! Mijn man zou het ook wel willen hoor en hij heeft een tijdje 4 dagen gewerkt maar toen werkte ik er 5..
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
07-01-2020 21:19
Bijstand is geen verzekering en kan daardoor nooit een keuze zijn.

Bijstand is bedoeld voor mensen die, buiten hun eigen schuld om' (tijdelijk) niet voor (voldoende) inkomen kunnen zorgen.

Bewust ervoor kiezen om een afstand tot de arbeidsmarkt te creëren vind ik niet bepaald vallen onder 'buiten hun eigen schuld om'.
Dit dus!
NYC schreef:
07-01-2020 20:36
Je hebt inderdaad niet gezegd "dikbetaalde hogere functie" maar je gaf wel een voorbeeld waarin je het iemand (een vrouw) kwalijk nam te kiezen voor de zorg of achter de kassa (wat ik overigens totaal verschillend vind...) terwijl diens man 50 uur maakt in een hoge functie.

Eigenlijk neem je het mensen (vrouwen) dus kwalijk dat ze voor bepaalde opleidingen/werk kiezen. De zorg dus...

Neem jij het de mannen dan ook kwalijk dat ze níet voor die richting kiezen of vind je dat alleen maar heel verstandig? Of hoeft er dán pas iets te veranderen, om het voor mannen aantrekkelijk te maken? Voor vrouwen is het niet nodig dat die omstandigheden en het salaris verbeteren?
Dat is echt een totaal andere discussie. Ik werk overigens zelf in de zorg. Ik neem niemand kwalijk dat ze voor welk werk dan ook kiezen. Alleen als je er vanuit gaat dat er niemand is om je te onderhouden, dat je dan mogelijk andere keuzes maakt dan wanneer je er vanuit gaat dat als jij niet voldoende verdient een ander dat wel aanvult
Anna2208 schreef:
07-01-2020 21:36
Daar is de wetgever het niet mee eens. Het is geen verzekering maar een collectieve voorziening waar vrouwen in de geschetste situatie recht op hebben.
Blijft dat ik het ermee eens ben dat het verstandiger is je meer in te dekken maar dat is niet per se maar even veel verdienen als je partner.
Als dat zo zou zijn, dan deed de wetgever ook geen enkele moeite om dat (deels) terug te verhalen op de ex-partner.
peaches100 schreef:
07-01-2020 20:47
Ja lekker makkelijk zeg.. Alsof je altijd een keus hebt? Je hebt het nu dus over hogeropgeleide?
Ook op mbo niveau is er een groot verschil in of je een baan kunt vinden en hoeveel dat verdient. Als kapper kun je je prima redden, of in de bouw, maar als jij kiest voor werken op een Bso dan wéét je dat je nooit een volwaardig salaris gaat krijgen vanwege de contracten. Niet iedereen kan niveau 4 of hbo of hoger, maar je kunt volgens mij altijd kiezen voor één opleiding ipv ongeschoold werk
Alle reacties Link kopieren
nursy schreef:
07-01-2020 21:17
Hier wil ik toch even op in gaan, denk jij dat de zorg nog zo slecht zou betalen als veel mannen dat werk zouden doen? Ik kan het niet bewijzen maar het is toch wel frappant dat juist de banen die een "zachte kant" hebben, en waar vaak veel vrouwen werken bij uitstek de banen zijn die op hbo niveau bijv een laag uurloon hebben. Ik heb een hbo zorg opleiding en mijn man een praktische lts techniek, raad eens wie er bij ons per uur meer verdient? En nee mijn man heeft geen managementfunctie en werk gewoon dagelijks praktisch op de werkvloer en ik zit als wijkverpleegkundige gewoon voor mijn 40ste aan mijn plafond.

Het is dan er weinig parttimers worden aangenomen in de techniek en ik 0.0 technisch inzicht heb, anders was het zeker een overweging waard.
Nee hoor, het is niet jouw schuld dat je de zorg hebt gekozen. Het is maatschappelijk heel erg onaanvaardbaar dat jouw loon zo laag ligt en dat bovendien jij ook nog eens de schuld krijgt dát je zo weinig verdient.
Alle reacties Link kopieren
Betty_Slocombe schreef:
07-01-2020 21:01
Nou, precies dit.

Jouw individuele keuze is inderdaad mijn zaak niet, maar het kan bepaald handig zijn je af te vragen waarom je deze keuze gemaakt hebt en welke implicaties deze keuze heeft.
Het vervelende is dat mensen zich blijkbaar persoonlijk gekwetst voelen wanneer je zegt dat je, wanneer je er voor kiest geen arbeid tegen betaling te verrichten, je geen eigen inkomen hebt en dus kwetsbaarder bent. Terwijl dat gewoon zo is, ik kan het ook niet helpen.
Is dat zo, persoonlijk gekwetst? Ik neem het in dit soort discussies altijd op voor de huisvrouwen/thuisblijfmoeders you name it en ik werk meer dan de gemiddelde vrouw en mijn inkomen is ook niet heel magertjes.
Blijft de vrouw in dit scenario toch recht hebben op dit geld waardoor terugval in inkomsten opgevangen wordt en de persoon tijd krijgt om een baan te zoeken? Ik vind gewoon dat wat er geregeld is met voorzieningen een onderdeel is waar mensen tegenslagen mee op kunnen vangen. Het zou goed zijn als ze meer elementen achter de hand zouden hebben. Maar ik schijn te moeten vinden dat dat alleen door zo veel mogelijk werken kan (heb ik overigens geen boodschap want dat vind ik niet)
anoniem_382964 wijzigde dit bericht op 07-01-2020 21:53
0.72% gewijzigd
Andersom schreef:
07-01-2020 21:19
Bijstand is geen verzekering en kan daardoor nooit een keuze zijn.

Bijstand is bedoeld voor mensen die, buiten hun eigen schuld om' (tijdelijk) niet voor (voldoende) inkomen kunnen zorgen.

Bewust ervoor kiezen om een afstand tot de arbeidsmarkt te creëren vind ik niet bepaald vallen onder 'buiten hun eigen schuld om'.
Maar ja, jij beslist daar niet over, dus het boeit niet echt hè?
Mevrouw75 schreef:
07-01-2020 21:49
Is dat zo, persoonlijk gekwetst? Ik neem het in dit soort discussies altijd op voor de huisvrouwen/thuisblijfmoeders you name it en ik werk meer dan de gemiddelde vrouw en mijn inkomen is ook niet heel magertjes.
Een aantal mensen hier verzucht regelmatig dat deze discussie niet fijn is, dat het niet leuk is zoals het op het forum gaat, dat je mensen gewoon hun eigen keuzes moet laten maken. Ik zie het niet, dat deze discussie onprettig is. Elke persoon die overweegt geen betaalde arbeid te verrichten, zou moeten nadenken over de gevolgen van deze keuze. Daar is verder nog geen enkel waardeoordeel aan verbonden.
Ik vind ook echt dat mensen niet moeten doen wat ik verstandig vind, maar een geïnformeerde keuze lijkt me niet onhandig.
Anna2208 schreef:
07-01-2020 21:36
Daar is de wetgever het niet mee eens. Het is geen verzekering maar een collectieve voorziening waar vrouwen in de geschetste situatie recht op hebben.
Blijft dat ik het ermee eens ben dat het verstandiger is je meer in te dekken maar dat is niet per se maar even veel verdienen als je partner.

? Mannen niet?
Anna2208 schreef:
07-01-2020 21:52
Blijft de vrouw in dit scenario toch recht hebben op dit geld waardoor terugval in inkomsten opgevangen wordt en de persoon tijd krijgt om een baan te zoeken? Ik vind gewoon dat wat er geregeld is met voorzieningen een onderdeel is waar mensen tegenslagen mee op kunnen vangen. Het zou goed zijn als ze meer elementen achter de hand zouden hebben. Maar ik schijn te moeten vinden dat dat alleen door zo veel mogelijk werken kan (heb ik overigens geen boodschap want dat vind ik niet)
Die conclusie wordt steevast getrokken in topics als deze. Terwijl niemand hier zegt dat iedereen fulltime moet werken.
Malinois schreef:
07-01-2020 21:42
Dat is echt een totaal andere discussie. Ik werk overigens zelf in de zorg. Ik neem niemand kwalijk dat ze voor welk werk dan ook kiezen. Alleen als je er vanuit gaat dat er niemand is om je te onderhouden, dat je dan mogelijk andere keuzes maakt dan wanneer je er vanuit gaat dat als jij niet voldoende verdient een ander dat wel aanvult
Oke, dat begrijp ik en ben ik het in principe ook mee eens. Alleen vind ik wel dat veel banen (met name die banen die voor veel vrouwen worden gekozen) enorm onderbetaald worden.
Daarnaast verdienen mannen vaak meer (vaak ook andere functies).

Ik denk dat heel veel vrouwen in dergelijke functies zichzelf best kunnen onderhouden. Maar dat er op het moment er een partner komt (en neem er nou zo eentje uit je voorbeeld die 50 uur werkt in een hoge functie) dan toch voor een andere levensstandaard kiest.

En ook, dat als die partner dan al 50 uur werkt dat je dan niet ook nog eens gaat proberen het maximale aantal uren gaat proberen te werken, zeker niet in een functie die fysiek vaak ook nog eens veel zwaarder is.

Ik begrijp de keuzes van mensen/stellen hierin dus heel goed.

Mensen méér gaan wijzen op hun eigen financiële verantwoordelijkheid in of na beëindigen relatie snap ik, maar het is wel enorm zuur en krom dat dit in bepaalde sectoren zo moeilijk wordt gemaakt. En dat gaat over meer dan alleen het salaris.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven