Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
woensdag 8 januari 2020 om 11:23
Ik ken helemaal geen thuisblijfmoeders. Iedereen in mijn omgeving werkt. Gescheiden moeders ken ik dan weer wel veel, maar die zitten geen van allen in de bijstand.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:09Wat toevallig dat je zoveel vrouwen kent die gescheiden zijn en thuisblijfmoeder waren. Valt me altijd op bij dit soort topics; iedereen kent opeens superveel thuisblijfmoeders die gescheiden zijn, in de bijstand zijn beland enzovoort. Waar kennen jullie al die mensen van? Op je werk kom je ze niet tegen toch? Héél typisch allemaal
woensdag 8 januari 2020 om 11:23
Ligt er maar net aan in welke sector en op welk niveau ze werkzaam zijn natuurlijk. En sowieso moet je, mocht je beslissen om je carrière op een laag pitje te zetten, zorgen dat je bijblijft dmv scholing ed.S-Meds schreef: ↑08-01-2020 11:02Is ook te simpel gedacht je weer kan werken als de kinderen groot zijn, ja het kan wel maar je hebt een gat dat je nooit meer inloopt. De vrouwen die ik ken die na jaren hun "carrière" weer oppakken zijn gefrustreerd dat ze onderaan de ladder staan en verbaasd dat ze niet makkelijk aan de bak komen. Bijna allemaal hebben ze spijt van hun keuze om thuis te gaan zitten. Vooral ook omdat ze inmiddels gescheiden zijn en ze amper kunnen rondkomen van hun loontje en amper pensioen hebben opgebouwd.
woensdag 8 januari 2020 om 11:24
Je kunt zoals gezegd bijvoorbeeld vrij makkelijk een betaalde opleiding richting zorg volgen op zo’n beetje elk niveau. Moet je wel 32/36 uur werken om op bijstandsniveau te komen als je het laagste niveau doet. En dat is veel werken voor niet veel extra geld. Ik snap het dat mensen daar voor passen eigenlijk. Geen stress, thuis bij de koters, wel inkomen, geen geregel in plaats van je kinderen naar de opvang voor 4 dagen, en wél stress.
En zo zijn er wel meer opties, op elk niveau, maar het vraagt wat van je.
Ik vind het onverstandig om dan niet te gaan werken, en ik heb enorme bewondering voor mensen die het wél doen, maar ik snap best dat mensen er niet voor kiezen. Werken zou meer moeten lonen wat dat betreft en niet iedereen is in staat om de lange termijn voordelen of nadelen te overzien.
woensdag 8 januari 2020 om 11:25
Wat een bijzondere conclusie. 32 uur werken vind jij leven om te werken?
woensdag 8 januari 2020 om 11:26
Dat ik iets een onverstandige keuze vind maakt niet dat ik iemand dom vind.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:14O jawel hoor, er is meerdere keren benoemd dat men thuisblijfmoeders dom / naïef enz vind
woensdag 8 januari 2020 om 11:27
tulpje21 schreef: ↑08-01-2020 11:22Haha inderdaad. Ik zit even te denken maar ik ken ze persoonlijk niet, thuisblijfmoeders die gescheiden zijn. Ken wel veel thuisblijfmoeders, maar ze zijn allemaal getrouwd.
Ken sowieso niet veel gescheiden vrouwen. Ja, enkele collega's. Maar die werken dus zijn geen thuisblijfmoeder.
Ja, inderdaad.
Hoewel, ik ken 1 moeder die is gescheiden en die niet werkt. En die trouwens ervoor heeft gekozen om te gaan scheiden, terwijl ze net te horen had gekregen dat haar contract werd beëindigd. Dus ja, eigenlijk het tegengestelde van wat iedereen hier zegt.... Wél gaan scheiden toen ze op een afhankelijk punt zat, en straks misschien óók in de bijstand, ondanks dat ze gewoon werkte.
woensdag 8 januari 2020 om 11:31
Oh en of ik veel thuisblijfmoeders ken: ik kom werktechnisch heel veel vrouwen tegen die niet werkten, weinig opleiding hebben en gescheiden en dakloos eindigen. Of jonge moeders zonder diploma of werk. Niet zelden trekken ze dan met koters bij de volgende man in, tot ze weer op straat staan. Ik zie hoe heftig het is om in de bijstand te zitten en hoe relaties na verbreken opeens echt compleet weg zijn ondanks dat men dacht altijd wel goed te kunnen overleggen en ook na scheiding voor de ander te zorgen.
Dat mensen dénken dat ze de boel goed geregeld hebben, maar dan blijkt dat zaken als het huis opeens niet van hen zijn of dat hun partner toch op papier veel minder blijkt te verdienen of de boel belazert. En ik zie ook dat ik die periode na een scheiding mensen doorgaans helemaal niet in staat zijn een baan te zoeken, opvang te regelen en dat ook niet willen, want het is allemaal al zo naar voor de kinderen.
Dus nee in persoonlijke kring ken ik geen thuisblijfmoeders, anders dan mensen die een jaar ouderschapsverlof nemen ofzo, maar ik zie dagelijks de gevolgen van niet goed gemaakte afspraken en verbroken relaties
Dat mensen dénken dat ze de boel goed geregeld hebben, maar dan blijkt dat zaken als het huis opeens niet van hen zijn of dat hun partner toch op papier veel minder blijkt te verdienen of de boel belazert. En ik zie ook dat ik die periode na een scheiding mensen doorgaans helemaal niet in staat zijn een baan te zoeken, opvang te regelen en dat ook niet willen, want het is allemaal al zo naar voor de kinderen.
Dus nee in persoonlijke kring ken ik geen thuisblijfmoeders, anders dan mensen die een jaar ouderschapsverlof nemen ofzo, maar ik zie dagelijks de gevolgen van niet goed gemaakte afspraken en verbroken relaties
woensdag 8 januari 2020 om 11:31
De OP lezend, gingen mijn mijmeringen een heel andere richting uit dan de discussie die erop volgde.
Ik dacht eraan hoe 'eng' ik het idee vind, dat het moederschap blijkbaar aspecten van je persoonlijkheid kan veranderen. Het idee ik, als ik wel voor kinderen zou hebben gekozen, het zo zou kunnen zijn dat wat ik nu belangrijk vind dan op een lager plan zouden komen te staan. Zoals mijn werk, mijn ontwikkeling daarin en mijn onafhankelijkheid. En dat ik dingen die voor mij nu geen prioriteit hebben, zoals het huishouden, dan ineens belangrijk zou vinden.
Ik zou ontzettend het gevoel krijgen mijzelf kwijt te zijn.
Maar ja, ik heb en wil geen kinderen, dus dit is sowieso niet aan de orde.
Wat betreft de discussie en de invloed van je opvoeding op dit soort keuzes. Mijn moeder belandde in de bijstand na haar scheiding van mijn vader en dat heeft absoluut impact gehad op hoe ik in het leven / mijn relatie sta. Altijd voor mezelf kunnen zorgen is vanaf mijn 16e mijn mantra.
Ik dacht eraan hoe 'eng' ik het idee vind, dat het moederschap blijkbaar aspecten van je persoonlijkheid kan veranderen. Het idee ik, als ik wel voor kinderen zou hebben gekozen, het zo zou kunnen zijn dat wat ik nu belangrijk vind dan op een lager plan zouden komen te staan. Zoals mijn werk, mijn ontwikkeling daarin en mijn onafhankelijkheid. En dat ik dingen die voor mij nu geen prioriteit hebben, zoals het huishouden, dan ineens belangrijk zou vinden.
Ik zou ontzettend het gevoel krijgen mijzelf kwijt te zijn. Maar ja, ik heb en wil geen kinderen, dus dit is sowieso niet aan de orde.
Wat betreft de discussie en de invloed van je opvoeding op dit soort keuzes. Mijn moeder belandde in de bijstand na haar scheiding van mijn vader en dat heeft absoluut impact gehad op hoe ik in het leven / mijn relatie sta. Altijd voor mezelf kunnen zorgen is vanaf mijn 16e mijn mantra.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 8 januari 2020 om 11:33
Malinois schreef: ↑08-01-2020 11:31Oh en of ik veel thuisblijfmoeders ken: ik kom werktechnisch heel veel vrouwen tegen die niet werkten, weinig opleiding hebben en gescheiden en dakloos eindigen. Of jonge moeders zonder diploma of werk. Niet zelden trekken ze dan met koters bij de volgende man in, tot ze weer op straat staan. Ik zie hoe heftig het is om in de bijstand te zitten en hoe relaties na verbreken opeens echt compleet weg zijn ondanks dat men dacht altijd wel goed te kunnen overleggen en ook na scheiding voor de ander te zorgen.
Dat mensen dénken dat ze de boel goed geregeld hebben, maar dan blijkt dat zaken als het huis opeens niet van hen zijn of dat hun partner toch op papier veel minder blijkt te verdienen of de boel belazert. En ik zie ook dat ik die periode na een scheiding mensen doorgaans helemaal niet in staat zijn een baan te zoeken, opvang te regelen en dat ook niet willen, want het is allemaal al zo naar voor de kinderen.
Dus nee in persoonlijke kring ken ik geen thuisblijfmoeders, anders dan mensen die een jaar ouderschapsverlof nemen ofzo, maar ik zie dagelijks de gevolgen van niet goed gemaakte afspraken en verbroken relaties
Dan snap ik dat je het beeld hebt dat dit het lot is van thuisblijfmoeders. Jij ziet dus vooral de probleemgevallen.
woensdag 8 januari 2020 om 11:35
Ik denk dat het je persoonlijkheid versterkt, niet verandert. Ik vind het met de komst van de kinderen nog veel belangrijker dan voor die tijd om te laten zien dat het belangrijk is dat je leuk werk hebt, en dat werken loont, dat je verantwoordelijkheid voor jezelf neemt en iets bijdraagt en dat er geen verschil zit tussen mensen met een penis of mensen met een vagina als het gaat om die verantwoordelijkheid.Doornroosje75 schreef: ↑08-01-2020 11:31De OP lezend, gingen mijn mijmeringen een heel andere richting uit dan de discussie die erop volgde.
Ik dacht eraan hoe 'eng' ik het idee vind, dat het moederschap blijkbaar aspecten van je persoonlijkheid kan veranderen. Het idee ik, als ik wel voor kinderen zou hebben gekozen, het zo zou kunnen zijn dat wat ik nu belangrijk vind dan op een lager plan zouden komen te staan. Zoals mijn werk, mijn ontwikkeling daarin en mijn onafhankelijkheid. En dat ik dingen die voor mij nu geen prioriteit hebben, zoals het huishouden, dan ineens belangrijk zou vinden.
Maar ja, ik heb en wil geen kinderen, dus dit is sowieso niet aan de orde.
Wat betreft de discussie en de invloed van je opvoeding op dit soort keuzes. Mijn moeder belandde in de bijstand na haar scheiding van mijn vader en dat heeft absoluut impact gehad op hoe ik in het leven / mijn relatie sta. Altijd voor mezelf kunnen zorgen is vanaf mijn 16e mijn mantra.
woensdag 8 januari 2020 om 11:38
Ik denk zeker dat opvoeding een grote rol heeft in dit soort keuzes. Ik ben zelf opgegroeid in een gezin met traditioneel rollenpatroon: vader werkte, moeder was thuis. We zijn nooit wat tekort gekomen en ik vond het altijd heel fijn dat mijn moeder er was met een kopje thee en een koekje 's middags. 
In mijn familie heb ik nog nooit een scheiding meegemaakt. Al mijn tantes en ooms zijn nog steeds getrouwd, sommige al meer dan 50 jaar. Ook mijn neven en nichten zijn allemaal al geruime tijd getrouwd. Echtscheidingen komen in onze familie dus eigenlijk niet voor, dus vandaar dat ik me hier ook niet echt zorgen over maak ofzo.
In mijn familie heb ik nog nooit een scheiding meegemaakt. Al mijn tantes en ooms zijn nog steeds getrouwd, sommige al meer dan 50 jaar. Ook mijn neven en nichten zijn allemaal al geruime tijd getrouwd. Echtscheidingen komen in onze familie dus eigenlijk niet voor, dus vandaar dat ik me hier ook niet echt zorgen over maak ofzo.
woensdag 8 januari 2020 om 11:40
Klopt. En dat is niet het lot van álle thuisblijfmoeders, dat beweer ik nergens, maar je loopt gewoon een enorm risico. Je legt je lot in iemand anders z’n handen en dat vind ik altijd een slecht idee.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:33Dan snap ik dat je het beeld hebt dat dit het lot is van thuisblijfmoeders. Jij ziet dus vooral de probleemgevallen.
En ‘ik had nooit gedacht dat dit me zou overkomen’ of ‘ik ken mijn man niet meer terug’ of ‘hij had altijd zo’n hekel aan mannen die dit doen’ of ‘maar ik heb toch gewoon récht op een woning, ik heb kinderen’ of ‘maar hoe kan ik nu gaan werken, mijn kinderen kunnen toch niet naar een opvang’ zijn zinnen die ik bovengemiddeld vaak hoor. De realiteit is dan zóveel weerbarstiger en domweg keihard. En niemand ziet dat aankomen. Ik ben altijd verbaasd dat ze zo verbaasd zijn. Geen idee hebben hoe zaken geregeld zijn en als toppunt ‘ik kan toch niet op een flat gaan wonen, mijn kinderen zijn een tuin gewend’.
Als je al werkt is zo’n scheiding kut, of ziekte van je man of financiële ellende, of wat voor narigheid dan ook, maar als je niet werkt is het haast onmogelijk om dat te gaan doen temidden van de puinhopen. Als je werkt blijft veel gewoon stabiel, ook voor je kinderen. Kinderen van werkende moeders doen het na een scheiding veel beter, ik zoek de cijfers er zo even bij. Gewoon omdat al die extra ellende ze een enorme knauw geeft bovenop de narigheid waar ze al in zitten.
woensdag 8 januari 2020 om 11:41
Ik kom uit een gezin van vier en iedereen is hier anders mee omgegaan.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:38Ik denk zeker dat opvoeding een grote rol heeft in dit soort keuzes.
Wel speelde de positie in het gezin een grote rol in de verschillende keuzes, denk ik.
woensdag 8 januari 2020 om 11:42
Malinois schreef: ↑08-01-2020 11:35Ik denk dat het je persoonlijkheid versterkt, niet verandert. Ik vind het met de komst van de kinderen nog veel belangrijker dan voor die tijd om te laten zien dat het belangrijk is dat je leuk werk hebt, en dat werken loont, dat je verantwoordelijkheid voor jezelf neemt en iets bijdraagt en dat er geen verschil zit tussen mensen met een penis of mensen met een vagina als het gaat om die verantwoordelijkheid.
Dat vind ik ook belangrijk, maarja, soms heb je daar niet echt een keuze in. Helaas zijn zowel mijn man als ik erg stressgevoelig en werkt het voor ons dus gewoon echt beter zoals het nu gaat. Daar varen we als gezin beter bij dan wanneer ik koste wat kost moet bewijzen dat ik ook buiten de deur moet werken.
Overigens verdien ik wel wat bij vanuit huis; niet veel, maar mijn zoon weet wel dat ik ook bijdraag, naar wat mogelijk is.
woensdag 8 januari 2020 om 11:42
In die van mij en mijn man net zo. Totdat een naast familielid opeens toch op straat stond met een enorme schuld en een paar koters omdat dr man z’n zoolmeet had ontmoet.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:38Ik denk zeker dat opvoeding een grote rol heeft in dit soort keuzes. Ik ben zelf opgegroeid in een gezin met traditioneel rollenpatroon: vader werkte, moeder was thuis. We zijn nooit wat tekort gekomen en ik vond het altijd heel fijn dat mijn moeder er was met een kopje thee en een koekje 's middags.
In mijn familie heb ik nog nooit een scheiding meegemaakt. Al mijn tantes en ooms zijn nog steeds getrouwd, sommige al meer dan 50 jaar. Ook mijn neven en nichten zijn allemaal al geruime tijd getrouwd. Echtscheidingen komen in onze familie dus eigenlijk niet voor, dus vandaar dat ik me hier ook niet echt zorgen over maak ofzo.
woensdag 8 januari 2020 om 11:42
Ik reageer nog 1 keer en wel op:Betty Slocombe:
Dat het eigen schuld is dat iemand een slecht betaalde baan heeft is wel degelijk door iemand gezegd. Niet door jou en dat zei ik ook niet,
Ik kan het niet meer vinden in deze eindeloze brei maar dat je het nu afdoet als "een nare discussietruc" laat ik me niet zeggen, want dat was het niet. Het was een reactie op iets dat gezegd is.
Ik zie trouwens ook dat er hier en daar gegumd is.
Fijne dag verder
Dat het eigen schuld is dat iemand een slecht betaalde baan heeft is wel degelijk door iemand gezegd. Niet door jou en dat zei ik ook niet,
Ik kan het niet meer vinden in deze eindeloze brei maar dat je het nu afdoet als "een nare discussietruc" laat ik me niet zeggen, want dat was het niet. Het was een reactie op iets dat gezegd is.
Ik zie trouwens ook dat er hier en daar gegumd is.
Fijne dag verder
woensdag 8 januari 2020 om 11:47
Vervelend dat het gebeurt is. Ik ga echter niet mijn hele leven inrichten op een manier die voor ons niet werkt, puur vanwege een mogelijk scenario dat nu niet aan de orde is.
Edit: ik snap heus wel dat er leugenachtige mannen zijn, maar ik wens mijn leven niet te leiden met een wereldbeeld waarin ik constant er vanuit ga dat iemand een mes in mijn rug steekt. Ik vind het echt heel triest dat er blijkbaar zoveel mensen zijn die wél zo leven. De meeste mensen deugen hoor!
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 11:48
26.26% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 11:47
Steeds binnenvallen, je punt maken en daar verder niet op in willen gaan is ook geen nette discussietechniek.herfstappeltaart schreef: ↑08-01-2020 11:42Ik reageer nog 1 keer en wel op:Betty Slocombe:
Dat het eigen schuld is dat iemand een slecht betaalde baan heeft is wel degelijk door iemand gezegd. Niet door jou en dat zei ik ook niet,
Ik kan het niet meer vinden in deze eindeloze brei maar dat je het nu afdoet als "een nare discussietruc" laat ik me niet zeggen.
Fijne dag verder
Ik heb volgens mij gezegd, als je dat bedoelt: dat als je weet dat hoeveel je verdient en dat je werk voor de rest van je leven een gegeven is ipv een optie, je mogelijk andere keuzes maakt bij het uitkiezen van een opleiding.
En ja, ongeschoold werk moeten doen omdat je geen opleiding hebt is bij mensen onder de pak en beet 50 wel een keus lijkt me. Daarboven werden mensen nog weleens op hun 13e van school geplukt.
Die opleiding mag ook mbo 2/3 zijn, niet iedereen hoeft een topbaan maar tenzij verstandelijke beperking (en dan zou je geen kinderen moeten hebben) is er niet zoveel excuus voor aangewezen zijn op ongeschoolde baantjes.
Een baan als helpende of als winkelmedewerker is ook prima.
woensdag 8 januari 2020 om 11:48
Dat hoeft ook niet. Alleen ben jij steeds jouw keus en jouw situatie aan het verdedigen terwijl het een algemene discussie is. Niemand vindt iets van wat jij doet, het is jouw leven.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:47Vervelend dat het gebeurt is. Ik ga echter niet mijn hele leven inrichten op een manier die voor ons niet werkt, puur vanwege een mogelijk scenario dat nu niet aan de orde is.
woensdag 8 januari 2020 om 11:51
Malinois schreef: ↑08-01-2020 11:47Steeds binnenvallen, je punt maken en daar verder niet op in willen gaan is ook geen nette discussietechniek.
Ik heb volgens mij gezegd, als je dat bedoelt: dat als je weet dat hoeveel je verdient en dat je werk voor de rest van je leven een gegeven is ipv een optie, je mogelijk andere keuzes maakt bij het uitkiezen van een opleiding.
En ja, ongeschoold werk moeten doen omdat je geen opleiding hebt is bij mensen onder de pak en beet 50 wel een keus lijkt me. Daarboven werden mensen nog weleens op hun 13e van school geplukt.
Die opleiding mag ook mbo 2/3 zijn, niet iedereen hoeft een topbaan maar tenzij verstandelijke beperking (en dan zou je geen kinderen moeten hebben) is er niet zoveel excuus voor aangewezen zijn op ongeschoolde baantjes.
Een baan als helpende of als winkelmedewerker is ook prima.
Sorry hoor maar ik val niet steeds binnen. Ik heb gisteravond een hele tijd meegedaan maar zoals gezegd: het is een herhaling van zetten.
Ik heb vanmorgen even doorgelezen waar het gisteren stopte en heb daar nog op gereageerd. Ik vind het echt zinloos om weer alles te gaan herhalen wat al gezegd is.
Alleen Betty heb ik even geantwoord.
En nu dus niet meer.
woensdag 8 januari 2020 om 11:52
woensdag 8 januari 2020 om 11:53
Huh, zeg je nou echt dat de mensen die ongeschoold werk doen beperkt zijn? Wat een belediging zeg naar die mensen. Eens kijken als bv het vuilnis niet meer opgehaald wordt. Wat arrogant om zo te denken.Malinois schreef: ↑08-01-2020 11:47Steeds binnenvallen, je punt maken en daar verder niet op in willen gaan is ook geen nette discussietechniek.
Ik heb volgens mij gezegd, als je dat bedoelt: dat als je weet dat hoeveel je verdient en dat je werk voor de rest van je leven een gegeven is ipv een optie, je mogelijk andere keuzes maakt bij het uitkiezen van een opleiding.
En ja, ongeschoold werk moeten doen omdat je geen opleiding hebt is bij mensen onder de pak en beet 50 wel een keus lijkt me. Daarboven werden mensen nog weleens op hun 13e van school geplukt.
Die opleiding mag ook mbo 2/3 zijn, niet iedereen hoeft een topbaan maar tenzij verstandelijke beperking (en dan zou je geen kinderen moeten hebben) is er niet zoveel excuus voor aangewezen zijn op ongeschoolde baantjes.
Een baan als helpende of als winkelmedewerker is ook prima.
woensdag 8 januari 2020 om 11:56
Jij leest echt iets wat ik niet schrijf.Subnautica schreef: ↑08-01-2020 11:53Huh, zeg je nou echt dat de mensen die ongeschoold werk doen beperkt zijn? Wat een belediging zeg naar die mensen. Eens kijken als bv het vuilnis niet meer opgehaald wordt. Wat arrogant om zo te denken.
woensdag 8 januari 2020 om 11:57
En dat is nu net het punt. Mensen vergeten dat de bijstandsuitkering bedoeld is als vangnet en geen vervanging is voor een baan waarmee je hetzelfde inkomen verdient. Een uitkering is een volledig inkomen, dus dan is het ook logisch dat je 32 of 36 uur moet werken als je je eigen broek gaat ophouden.Malinois schreef: ↑08-01-2020 11:24Je kunt zoals gezegd bijvoorbeeld vrij makkelijk een betaalde opleiding richting zorg volgen op zo’n beetje elk niveau. Moet je wel 32/36 uur werken om op bijstandsniveau te komen als je het laagste niveau doet. En dat is veel werken voor niet veel extra geld. Ik snap het dat mensen daar voor passen eigenlijk. Geen stress, thuis bij de koters, wel inkomen, geen geregel in plaats van je kinderen naar de opvang voor 4 dagen, en wél stress.
En zo zijn er wel meer opties, op elk niveau, maar het vraagt wat van je.
Ik vind het onverstandig om dan niet te gaan werken, en ik heb enorme bewondering voor mensen die het wél doen, maar ik snap best dat mensen er niet voor kiezen. Werken zou meer moeten lonen wat dat betreft en niet iedereen is in staat om de lange termijn voordelen of nadelen te overzien.
