Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
woensdag 8 januari 2020 om 14:37
Ja haha, nou was ik een braaf mupke, maar ik had leeftijdsgenootjes die stickerboekjes gingen jatten bij de boekhandel. Of we hingen op de kermis rond (terwijl dat niet mocht). We waren in ieder geval úúúúren buiten en mijn moeder zag me tegen etenstijd wel weer een keer verschijnen.AeonOfWinter schreef: ↑08-01-2020 14:32Dit inderdaad. Wij waren overal en nergens in het dorp. Ik heb heel wat uitgevreten waar ma echt geen idee van had, zat ze daar met haar thee.
woensdag 8 januari 2020 om 14:38
Ik denk dat je vooral die risico's kunt en zult nemen als je óf (nog) geen kinderen hebt óf als partners beiden genoeg verdient om het gezin te kunnen onderhouden. Ik zou het zelf niet zo snel doen of promoten als je daarmee het risico neemt dat je kinderen misschien later in armoede moeten leven. Ik vind dat niet laf eigenlijk, maar juist verstandig.Mevrouw75 schreef: ↑08-01-2020 14:03Ik zie eigenlijk overal mensen risico’s nemen en ‘onverstandige’ beslissingen nemen. De kunstacademie doen, een onderneming starten, en tsja, ik ben daar niet zo heftig in naar een ander, ik promoot dat zelfs wel, ik ben daar zelf veel te laf voor. Hoewel mijn studies nou ook niet uitblonken in economisch verstandige beslissingen.
woensdag 8 januari 2020 om 14:41
Zomaar stoppen zonder een plan en terug willen treden zonder enige voorbereiding is natuurlijk niet handig.nicole123 schreef: ↑08-01-2020 14:19Natuurlijk zijn er net zoveel voorbeelden waarin het prima gaat. Ik ken ook vrouwen die een periode thuis zijn geweest of altijd thuis zijn gebleven waar het prima gaat en die happy zijn. Ik bedoelde ook niet dat het geheid mis gaat. Wel dat er een risico is dat het mis gaat, met 3 voorbeelden vanuit mijn directe omgeving.
Hooguit 3 jaar is wel vrij kort. De meeste thuisblijfouders die ik ken hebben meerdere kinderen en hebben gewacht tot de jongste naar school ging. Dan ben je zo 5-10 jaar verder. Verder vraag ik me af of er zoveel thuisblijfouders zijn die nog symposia bezoeken, nascholingen doen en hun vakgebied bijhouden. Zeker als een van hun redenen was dat ze hun werk niet leuk vonden. Ik zie dat meer bij mensen die onvrijwillig een periode werkloos thuis zitten, niet bij mensen die bewust voor het thuisblijfouderschap kiezen. Ken jij echt veel thuisblijfmoeders die hun werk nog zo bijhouden, die na 3 jaar weer aan de slag gaan en dan een heel leuke interessante functie hebben? Ik ken er maar één en die is eigenlijk niet helemaal thuisblijfmoeder geweest want heeft altijd nog klussen vanuit huis gedaan als ZZPer.
En het ging mij ook om de redenering 'Ik kan altijd weer een baan zoeken als het nodig is' (bij bijv. ontslag of overlijden van de partner). Dat kan na 3 jaar zijn, maar ook na 10 of 20 jaar. En dan is het dus niet zo simpel om weer werk te vinden dat je ook nog leuk vindt.
Ik ken überhaupt niet veel thuismoeders, maar toevallig heb ik uit mijn omgeving 2 voorbeelden: vrouw met WO opleiding en functie, na geboorte kind anderhalf jaar volledig thuis; men sprak er schande van. Ze is niet gestopt omdat ze haar werk niet leuk vond, maar omdat ze tijdelijk rust in haar leven wilde inbouwen. Het is altijd haar bedoeling geweest om haar baan weer op te pakken, dus ze bleef haar symposia en congressen bezoeken. Heeft zelfs prijswinnende presentaties gegeven. Na ca 2 jaar weer op gaan bouwen. Nu -haar (enig) kind is inmiddels bijna een tiener- heeft ze een mooie functie op haar niveau waar menigeen jaloers op zou zijn.
woensdag 8 januari 2020 om 14:49
Dat zou ik persoonlijk meer een sabbatical noemen, als het maar anderhalf tot twee jaar is, je al bij voorbaat van plan bent om je baan weer op te pakken en symposia en congressen blijft bezoeken. Dan loop je inderdaad veel minder risico om geen passende/leuke/interessante functie meer te krijgen. Het thuisblijfmoeder worden zoals hoe TO daarover mijmert en zoals ik om me heen zie is volgens mij heel anders. Die mensen houden echt hun vakgebied niet bij in die tijd en zijn over het algemeen thuisblijfouder tot de jongste naar school gaat of voor altijd. En dat beperkt hun kansen mijns inziens wel.Turtlerain schreef: ↑08-01-2020 14:41Zomaar stoppen zonder een plan en terug willen treden zonder enige voorbereiding is natuurlijk niet handig.
Ik ken überhaupt niet veel thuismoeders, maar toevallig heb ik uit mijn omgeving 2 voorbeelden: vrouw met WO opleiding en functie, na geboorte kind anderhalf jaar volledig thuis; men sprak er schande van. Ze is niet gestopt omdat ze haar werk niet leuk vond, maar omdat ze tijdelijk rust in haar leven wilde inbouwen. Het is altijd haar bedoeling geweest om haar baan weer op te pakken, dus ze bleef haar symposia en congressen bezoeken. Heeft zelfs prijswinnende presentaties gegeven. Na ca 2 jaar weer op gaan bouwen. Nu -haar (enig) kind is inmiddels bijna een tiener- heeft ze een mooie functie op haar niveau wat menigeen jaloers op zou zijn.
woensdag 8 januari 2020 om 15:03
Ik denk dat we het niet eens gaan worden.
Ik snap dat er risico's zijn, echter denk ik tegelijkertijd dat die drama-verhalen over mensen die in de bijstand terecht komen geen representatief beeld geven van hoe het leven van de meeste thuisblijfmoeders verloopt.
Net zoals ik het drama-verhaal van een vriendin wiens zoon echt elke dag huilend naar de BSO ging niet als representatief zie voor hoe vreselijk alle kinderen het op de BSO hebben.
Je kan gewoon pech hebben, in elke situatie in je leven. Dat is een risico dat bij het leven hoort. Als we nooit meer iets mogen doen dat eventueel verkeerd kan lopen, dan kunnen we niks meer doen. Desondanks kiest iedereen iets uit wat hem / haar ligt, waar de passie ligt en wat ze aankunnen. Dus laten we eens wat minder elkaar de les lezen.
Ik snap dat er risico's zijn, echter denk ik tegelijkertijd dat die drama-verhalen over mensen die in de bijstand terecht komen geen representatief beeld geven van hoe het leven van de meeste thuisblijfmoeders verloopt.
Net zoals ik het drama-verhaal van een vriendin wiens zoon echt elke dag huilend naar de BSO ging niet als representatief zie voor hoe vreselijk alle kinderen het op de BSO hebben.
Je kan gewoon pech hebben, in elke situatie in je leven. Dat is een risico dat bij het leven hoort. Als we nooit meer iets mogen doen dat eventueel verkeerd kan lopen, dan kunnen we niks meer doen. Desondanks kiest iedereen iets uit wat hem / haar ligt, waar de passie ligt en wat ze aankunnen. Dus laten we eens wat minder elkaar de les lezen.
woensdag 8 januari 2020 om 15:08
Nah, kwestie van benaming misschien...maar ik zie dus het probleem niet met een dergelijke sabbatical/beperkte periode van thuismoederen. Het gaat om hooguit enkele jaren dat je geen inkomen hebt, maar de rust die het voor het gezin brengt is het misschien wel waard.nicole123 schreef: ↑08-01-2020 14:49Dat zou ik persoonlijk meer een sabbatical noemen, als het maar anderhalf tot twee jaar is, je al bij voorbaat van plan bent om je baan weer op te pakken en symposia en congressen blijft bezoeken. Dan loop je inderdaad veel minder risico om geen passende/leuke/interessante functie meer te krijgen. Het thuisblijfmoeder worden zoals hoe TO daarover mijmert en zoals ik om me heen zie is volgens mij heel anders. Die mensen houden echt hun vakgebied niet bij in die tijd en zijn over het algemeen thuisblijfouder tot de jongste naar school gaat of voor altijd. En dat beperkt hun kansen mijns inziens wel.
Maar ik heb het idee dat sommigen (niet jij) dat ook al een probleem vinden.
Let op: het kan ook de vader zijn, die thuisblijft. En natuurlijk blijf je de ontwikkelingen in je vakgebied volgen.
turtlerain wijzigde dit bericht op 08-01-2020 15:10
3.49% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 15:09
woensdag 8 januari 2020 om 15:15
ligt aan mijn leeftijdmindervanmij schreef: ↑08-01-2020 11:09Wat toevallig dat je zoveel vrouwen kent die gescheiden zijn en thuisblijfmoeder waren. Valt me altijd op bij dit soort topics; iedereen kent opeens superveel thuisblijfmoeders die gescheiden zijn, in de bijstand zijn beland enzovoort. Waar kennen jullie al die mensen van? Op je werk kom je ze niet tegen toch? Héél typisch allemaal
woensdag 8 januari 2020 om 15:15
Wat ook zou helpen is als vrouwen gewoon wat leuker waren op de werkvloer. Het is heel gek dat juist feministen die graag willen dat iedere vrouw gaat werken precies doen wat mannen niet doen op het werk. Solidair zijn, elkaar de hand boven het hoofd houden, dat doen mannen. Vrouwen heel soms en dat zijn gewaardeerde uitzonderingen. Maar als ik kan kiezen tussen werken tussen mannen of vrouwen, is het wel duidelijk: mannen graag. Minder gezeik, eerlijkere verdeling, gewaardeerd om wat je doet niet wie je bent - op al die punten: mannen. Vrouwen maken het elkaar eerder onmogelijk of gaan wedijveren. Ik heb een secretaresse opleiding gedaan maar ben gaan schoonmaken. Van die sociale wespennesten af en dan maar minder geld. t is niet uit te houden met vrouwen op de werkvloed. Jullie zijn vervelend. Vinden heel veel mannen trouwens ook.
Maatschappelijk een bijdrage leveren vind ik daarentegen wel belangrijk. Ik heb tijdelijk bijstand ontvangen maar dat wil absoluut niet zeggen dat je dan helemaal niets te geven of bij te dragen hebt. Hier wordt een beetje gedaan of bijstand een soort zwat/wit nemen van de samenleving is en de realiteit is veel grijzer. Veel mensen met bijstand werken onder het minimumloon door de participatie wet - dus werken eigenlijk gewoon maar voor minder. En ik deed dingen als vuil ruimen uit het bos, mensen helpen, koffie met demente bejaarden, op huisdieren passen, goede doelen collecte lopen en toen ik coördinator was bij goede doelen collecte zag ik dat bijna iedereen die mee liep een uitkering had - en ik kan jullie vertellen dat er behoorlijk wat wordt opgehaald steeds. Ik vind het echt raar als je denkt dat je alleen een bijdrage aan de samenleving kunt leveren als dat via een contract en loonstrookje gaat.
Maatschappelijk een bijdrage leveren vind ik daarentegen wel belangrijk. Ik heb tijdelijk bijstand ontvangen maar dat wil absoluut niet zeggen dat je dan helemaal niets te geven of bij te dragen hebt. Hier wordt een beetje gedaan of bijstand een soort zwat/wit nemen van de samenleving is en de realiteit is veel grijzer. Veel mensen met bijstand werken onder het minimumloon door de participatie wet - dus werken eigenlijk gewoon maar voor minder. En ik deed dingen als vuil ruimen uit het bos, mensen helpen, koffie met demente bejaarden, op huisdieren passen, goede doelen collecte lopen en toen ik coördinator was bij goede doelen collecte zag ik dat bijna iedereen die mee liep een uitkering had - en ik kan jullie vertellen dat er behoorlijk wat wordt opgehaald steeds. Ik vind het echt raar als je denkt dat je alleen een bijdrage aan de samenleving kunt leveren als dat via een contract en loonstrookje gaat.
woensdag 8 januari 2020 om 15:18
Ik ben het helemaal met je eens hoor. Jou lees ik al langer hier en ik begrijp jullie keuze prima bijvoorbeeld. Iedereen heeft een andere achtergrond, andere beweegredenen en andere wensen.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 15:03Ik denk dat we het niet eens gaan worden.
Ik snap dat er risico's zijn, echter denk ik tegelijkertijd dat die drama-verhalen over mensen die in de bijstand terecht komen geen representatief beeld geven van hoe het leven van de meeste thuisblijfmoeders verloopt.
Net zoals ik het drama-verhaal van een vriendin wiens zoon echt elke dag huilend naar de BSO ging niet als representatief zie voor hoe vreselijk alle kinderen het op de BSO hebben.
Je kan gewoon pech hebben, in elke situatie in je leven. Dat is een risico dat bij het leven hoort. Als we nooit meer iets mogen doen dat eventueel verkeerd kan lopen, dan kunnen we niks meer doen. Desondanks kiest iedereen iets uit wat hem / haar ligt, waar de passie ligt en wat ze aankunnen. Dus laten we eens wat minder elkaar de les lezen.
Ik denk dat er risico's zijn, maar hoe groot die precies zijn verschilt per situatie. En of je de voordelen die je aan het thuisblijfouderschap ziet meer waard vindt dan de risico's is heel persoonlijk. Stellen dat niemand meer enig risico zou moeten lopen is onzinnig, maar stellen dat je hoe dan ook risico's loopt dus dat het niet uitmaakt of er nog eentje bij komt lijkt me net zo onzinnig. Beide zijn wel heel extreme standpunten.
woensdag 8 januari 2020 om 15:20
Ik denk dat die manier van korte tijd thuisblijven/een sabbatical nemen en tegelijk je vakgebied blijven volgen niet het thuisblijfouderen is waar het in dit topic over gaat.Turtlerain schreef: ↑08-01-2020 15:08Nah, kwestie van benaming misschien...maar ik zie dus het probleem niet met een dergelijke sabbatical/beperkte periode van thuismoederen. Het gaat om hooguit enkele jaren dat je geen inkomen hebt, maar de rust die het voor het gezin brengt is het misschien wel waard.
Maar ik heb het idee dat sommigen (niet jij) dat ook al een probleem vinden.
Let op: het kan ook de vader zijn, die thuisblijft. En natuurlijk blijf je de ontwikkelingen in je vakgebied volgen.
woensdag 8 januari 2020 om 15:21
Vergeleken met mijn sibling ik ook, maar vooral op de basisschool was ik echt niet zo braaf als mijn moeder dacht/denkt.nessemeisje schreef: ↑08-01-2020 14:37Ja haha, nou was ik een braaf mupke, maar ik had leeftijdsgenootjes die stickerboekjes gingen jatten bij de boekhandel. Of we hingen op de kermis rond (terwijl dat niet mocht). We waren in ieder geval úúúúren buiten en mijn moeder zag me tegen etenstijd wel weer een keer verschijnen.
- Ramen ingooien op een verlaten boerderij, check.
- Fikkie steken in bosgebied, tijdens de zomer, vlak ná een beste bosbrand, check
- Vanuit de telefooncel anoniem de hulplijn bellen met valse meldingen, check
- Ongeoorloofd rondspoken op omheind bouwterrein (toen de eigenaar met twee Dobermanns al scheldend aan kwam zetten was het rennen)
- Ongeoorloofd rondspoken op weilanden/boerenland waar je niks te zoeken hebt.
- Post verwisselen uit de brievenbussen van naburige flats
Ik vergeet vast nog wat.
Sommige dingen vraag ik me echt af waarom
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 8 januari 2020 om 15:25
Op de school van mijn kinderen redelijk veel thuisblijfmoeders en dan de categorie met een man die een flink salaris heeft en dus vrijwel elke vakantie op vakantie gaan, meerdere vliegvakanties per jaar is niet vreemd. En die moeders helpen dan veel op school. (al verandert het publiek nu wel, het wordt gemêleerder, vooral bij de lagere groepen )
En de moeders die ik ken zijn niet gescheiden, hebben soms sinds de kinderen ouder worden wel een kleine baan erbij (sommigen ook niet).
En de moeders die ik ken zijn niet gescheiden, hebben soms sinds de kinderen ouder worden wel een kleine baan erbij (sommigen ook niet).
woensdag 8 januari 2020 om 15:27
Dit herken ik gelukkig helemaal niet. Je stelt het wel heel generalistisch. Werkte je met alleen maar vrouwen? Dan kan ik me wel iets voorstellen bij het wespennest. Alleen maar mannen zou ik ook niet aanbevelen overigens. Op mijn werk is het ongeveer 50/50 en daar werkt het prima, ik kan met zowel de mannen als vrouwen goed opschieten.Jazzylicious schreef: ↑08-01-2020 15:15Wat ook zou helpen is als vrouwen gewoon wat leuker waren op de werkvloer. Het is heel gek dat juist feministen die graag willen dat iedere vrouw gaat werken precies doen wat mannen niet doen op het werk. Solidair zijn, elkaar de hand boven het hoofd houden, dat doen mannen. Vrouwen heel soms en dat zijn gewaardeerde uitzonderingen. Maar als ik kan kiezen tussen werken tussen mannen of vrouwen, is het wel duidelijk: mannen graag. Minder gezeik, eerlijkere verdeling, gewaardeerd om wat je doet niet wie je bent - op al die punten: mannen. Vrouwen maken het elkaar eerder onmogelijk of gaan wedijveren. Ik heb een secretaresse opleiding gedaan maar ben gaan schoonmaken. Van die sociale wespennesten af en dan maar minder geld. t is niet uit te houden met vrouwen op de werkvloed. Jullie zijn vervelend. Vinden heel veel mannen trouwens ook.
woensdag 8 januari 2020 om 15:37
Dat weet ik dus zo niet. Thuismoederen is een breed begrip en kan op verschillende manieren worden ingevuld, maar ik heb sterk de indruk dat het sowieso not done is, hoe kort die periode ook is en hoe men het verder ook invult.
woensdag 8 januari 2020 om 15:53
Het scheidingspercentage ligt ongeveer op 50%. Als je als moeder dus thuis blijft is dat je risico. En dan calculeren we nog niet in dat de kostwinner ook zijn baan kan verliezen, ziek of gehandicapt kan worden of kan komen te overlijden. Dan zie je dat risico dus helemaal niet verwaarloosbaar is maar levensgroot aanwezig. Je kan het je simpelweg niet permitteren om helemaal niet te werken. Als je als thuisblijf moeder bijv. twee dagen in de week blijft werken dan heb je al een voorsprong op de vrouwen die helemaal niet werken.
woensdag 8 januari 2020 om 15:57
Dat stemt mij hoopvol. In de bedrijven werkten ook wel mannen natuurlijk maar op de secretaresse afdeling zijn het toch vaak alleen vrouwen dus daar zit je dan de hele dag tussen. Ik heb dit wel bij verschillende bedrijven zo meegemaakt. Het was niet altijd vervelend naar mij gericht, maar dan was het wel iemand anders. Of gewoon de algehele sfeer. Roddelen, elkaars werk onderuit halen, elkaar constant bekritiseren op de kleinste onzinnigste dingen, mes in rug tactieken. Moet ik zeggen dat ik kantoorvrouwen bovengemiddeld vervelend vind. Die bij de catering waren eigenlijk wel heel leuk. En collegiaal ook nog. Bij de schoonmaak bij de paar x dat ik samen werkte met een andere trouwens ook. Maar dat is natuurlijk anekdotisch. Wil niet zeggen dat het overal zo is. Ik heb alleen geen zin om het nog een kans te geven.nicole123 schreef: ↑08-01-2020 15:27Dit herken ik gelukkig helemaal niet. Je stelt het wel heel generalistisch. Werkte je met alleen maar vrouwen? Dan kan ik me wel iets voorstellen bij het wespennest. Alleen maar mannen zou ik ook niet aanbevelen overigens. Op mijn werk is het ongeveer 50/50 en daar werkt het prima, ik kan met zowel de mannen als vrouwen goed opschieten.
woensdag 8 januari 2020 om 15:58
Wat een onzin, dat ligt dan echt aan die vrouwen die daar zaten of aan jouw gevoeligheidJazzylicious schreef: ↑08-01-2020 15:57Dat stemt mij hoopvol. In de bedrijven werkten ook wel mannen natuurlijk maar op de secretaresse afdeling zijn het toch vaak alleen vrouwen dus daar zit je dan de hele dag tussen. Ik heb dit wel bij verschillende bedrijven zo meegemaakt. Het was niet altijd vervelend naar mij gericht, maar dan was het wel iemand anders. Of gewoon de algehele sfeer. Roddelen, elkaars werk onderuit halen, elkaar constant bekritiseren op de kleinste onzinnigste dingen, mes in rug tactieken. Moet ik zeggen dat ik kantoorvrouwen bovengemiddeld vervelend vind. Die bij de catering waren eigenlijk wel heel leuk. En collegiaal ook nog. Bij de schoonmaak bij de paar x dat ik samen werkte met een andere trouwens ook. Maar dat is natuurlijk anekdotisch. Wil niet zeggen dat het overal zo is. Ik heb alleen geen zin om het nog een kans te geven.
woensdag 8 januari 2020 om 16:01
Ja, laten we er nog een stereotype ingooien.Jazzylicious schreef: ↑08-01-2020 15:15Wat ook zou helpen is als vrouwen gewoon wat leuker waren op de werkvloer. Het is heel gek dat juist feministen die graag willen dat iedere vrouw gaat werken precies doen wat mannen niet doen op het werk. Solidair zijn, elkaar de hand boven het hoofd houden, dat doen mannen. Vrouwen heel soms en dat zijn gewaardeerde uitzonderingen. Maar als ik kan kiezen tussen werken tussen mannen of vrouwen, is het wel duidelijk: mannen graag. Minder gezeik, eerlijkere verdeling, gewaardeerd om wat je doet niet wie je bent - op al die punten: mannen. Vrouwen maken het elkaar eerder onmogelijk of gaan wedijveren. Ik heb een secretaresse opleiding gedaan maar ben gaan schoonmaken. Van die sociale wespennesten af en dan maar minder geld. t is niet uit te houden met vrouwen op de werkvloed. Jullie zijn vervelend. Vinden heel veel mannen trouwens ook.
Maatschappelijk een bijdrage leveren vind ik daarentegen wel belangrijk. Ik heb tijdelijk bijstand ontvangen maar dat wil absoluut niet zeggen dat je dan helemaal niets te geven of bij te dragen hebt. Hier wordt een beetje gedaan of bijstand een soort zwat/wit nemen van de samenleving is en de realiteit is veel grijzer. Veel mensen met bijstand werken onder het minimumloon door de participatie wet - dus werken eigenlijk gewoon maar voor minder. En ik deed dingen als vuil ruimen uit het bos, mensen helpen, koffie met demente bejaarden, op huisdieren passen, goede doelen collecte lopen en toen ik coördinator was bij goede doelen collecte zag ik dat bijna iedereen die mee liep een uitkering had - en ik kan jullie vertellen dat er behoorlijk wat wordt opgehaald steeds. Ik vind het echt raar als je denkt dat je alleen een bijdrage aan de samenleving kunt leveren als dat via een contract en loonstrookje gaat.
woensdag 8 januari 2020 om 16:04
Niet zo overdrijven.S-Meds schreef: ↑08-01-2020 15:53Het scheidingspercentage ligt ongeveer op 50%. Als je als moeder dus thuis blijft is dat je risico. En dan calculeren we nog niet in dat de kostwinner ook zijn baan kan verliezen, ziek of gehandicapt kan worden of kan komen te overlijden. Dan zie je dat risico dus helemaal niet verwaarloosbaar is maar levensgroot aanwezig. Je kan het je simpelweg niet permitteren om helemaal niet te werken. Als je als thuisblijf moeder bijv. twee dagen in de week blijft werken dan heb je al een voorsprong op de vrouwen die helemaal niet werken.
Het scheidingspercentage ligt rond de 38%. Als je kijkt naar samenwonenden, dan is het percentage veel hoger (maar daar zitten ook gevallen zoals ik tussen die het er lekker van namen vóór ze gingen baren en huwen).
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 16:20
0.59% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 16:11
woensdag 8 januari 2020 om 16:11
Niet permitteren vind ik wel weer heel stellig. Er zijn ook zat stellen bij wie het goed gaat, of die weliswaar een offer hebben moeten brengen (bijv. niet meer terug kunnen naar de gewenste branche en nog 20-30 jaar werk doen dat ze niet leuk vinden) maar niet in armoede zijn vervallen of iets dergelijks.S-Meds schreef: ↑08-01-2020 15:53Het scheidingspercentage ligt ongeveer op 50%. Als je als moeder dus thuis blijft is dat je risico. En dan calculeren we nog niet in dat de kostwinner ook zijn baan kan verliezen, ziek of gehandicapt kan worden of kan komen te overlijden. Dan zie je dat risico dus helemaal niet verwaarloosbaar is maar levensgroot aanwezig. Je kan het je simpelweg niet permitteren om helemaal niet te werken. Als je als thuisblijf moeder bijv. twee dagen in de week blijft werken dan heb je al een voorsprong op de vrouwen die helemaal niet werken.
Dat het een reeël risico is (groter dan bijv. brand in je huis of een zwaar auto-ongeluk) ben ik met je eens, maar of je dat risico wilt nemen is persoonlijk denk ik. En ook hoe groot het risico is verschilt per situatie. Als je bijv. een HBO/WO opleiding hebt gedaan voor een baan die goed bij je past in een branche waarin je moeilijk terug kunt komen na 5 jaar thuis te zijn, is het risico dat je na je thuisblijfouderschap iets veel minder passends moet accepteren veel groter dan als je voor je thuisblijfouderschap bijv. schoonmaakster was. En als je in een instabiele relatie zit met een hoge hypotheek, een bourgondische levensstijl en een banksaldo van vrijwel nul dan is dat anders dan als je een man hebt met een gouden karakter (al ben je nooit zeker uiteraard), samen een flinke buffer hebt, uit jezelf vrij sober leeft, in een huis woont met een heel lage hypotheek en een goede overlijdensrisicoverzekering en arbeidsongeschiktheidverzekering afgesloten hebt. Ik denk dat je dat niet allemaal op één hoop kunt vegen, maar dat het wel verstandig is dat mensen voor ze een keuze maken voor thuisblijfouderschap nagaan wat hun persoonlijke risico's zijn, dat meenemen in hun afweging en de risico's als het kan afdichten.
nicole123 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 16:15
2.30% gewijzigd
