Zwanger
alle pijlers
Paniek na positieve test
vrijdag 19 januari 2024 om 21:47
Nooit gedacht dat ik een topic als deze zou starten, maar ik word alle kanten opgeslingerd. Deze week tegen verwachting in positief getest, en het heeft me totaal overvallen. Uiteraard weten we hoe het werkt en dat er altijd een kleine kans is als je onbeschermd seks hebt.
Het stomme is dat ik dit een poosje terug dacht écht graag te willen. We hebben 2 leuke kids en ik wilde dolgraag nog een derde. Maar sinds die eerste pogingen was ik onrustig en hield me voor dat het waarschijnlijk niet in de eerste ronde al raak zou zijn, en dat ik het nog een ronde kon laten bezinken.
Nu is het dus wel ineens raak, en ik ben blij en dankbaar dat het ons weer gegund is. Maar ik maak me sinds de positieve test ontzettend druk tot bijna angstig over de reacties van anderen (familie, collega’s etc), op deze derde zwangerschap.
Onze oudste heeft net een diagnose gekregen, maar voornamelijk omdat we dat voor school belangrijk vinden. Thuis heeft hij heus zijn uitdagingen, maar we kennen hem goed en hebben zelf eigenlijk weinig problemen(het gaat om adhd, en dan met name afgeleid en dromerig zijn). Hij heeft nog een jonger zusje met een pittig maar leuk karakter. Beiden zijn stapel op elkaar, naast de gebruikelijke broer/zus ruzietjes.
We hebben alles goed op orde, vaste banen, genoeg tijd voor de kids en qua inkomen ook geen probleem.
Ik heb zelf ooit een diagnose sociale fobie gehad. Er is sinds die tijd een hoop verbeterd en ik heb er weinig écht last meer van. Maar nu merk ik dat het opeens weer enorm de kop opsteekt. Maar alle negatieve gedachten over de zwangerschap gaan over de meningen van anderen. Ik zou zo graag willen dat ik het los kon laten, maar dit wil even helemaal niet. Afspraak met huisarts is al wel gepland, maar ik merk dat ik heel erg behoefte heb aan iemand die even zegt dat het de hormonen zijn…
Het stomme is dat ik dit een poosje terug dacht écht graag te willen. We hebben 2 leuke kids en ik wilde dolgraag nog een derde. Maar sinds die eerste pogingen was ik onrustig en hield me voor dat het waarschijnlijk niet in de eerste ronde al raak zou zijn, en dat ik het nog een ronde kon laten bezinken.
Nu is het dus wel ineens raak, en ik ben blij en dankbaar dat het ons weer gegund is. Maar ik maak me sinds de positieve test ontzettend druk tot bijna angstig over de reacties van anderen (familie, collega’s etc), op deze derde zwangerschap.
Onze oudste heeft net een diagnose gekregen, maar voornamelijk omdat we dat voor school belangrijk vinden. Thuis heeft hij heus zijn uitdagingen, maar we kennen hem goed en hebben zelf eigenlijk weinig problemen(het gaat om adhd, en dan met name afgeleid en dromerig zijn). Hij heeft nog een jonger zusje met een pittig maar leuk karakter. Beiden zijn stapel op elkaar, naast de gebruikelijke broer/zus ruzietjes.
We hebben alles goed op orde, vaste banen, genoeg tijd voor de kids en qua inkomen ook geen probleem.
Ik heb zelf ooit een diagnose sociale fobie gehad. Er is sinds die tijd een hoop verbeterd en ik heb er weinig écht last meer van. Maar nu merk ik dat het opeens weer enorm de kop opsteekt. Maar alle negatieve gedachten over de zwangerschap gaan over de meningen van anderen. Ik zou zo graag willen dat ik het los kon laten, maar dit wil even helemaal niet. Afspraak met huisarts is al wel gepland, maar ik merk dat ik heel erg behoefte heb aan iemand die even zegt dat het de hormonen zijn…
vrijdag 19 januari 2024 om 21:53
Gefeliciteerd met je hormonen, hoe lastig die soms ook zijn.
En ik ken zó verschrikkelijk veel leuke adhd-ers dat ik het absoluut bizar zou vinden dat een diagnose adhd van een eerder kind ook maar íets te maken zou kunnen hebben met het oordeel over een volgende zwangerschap.
Ik gun je dat je je niets aantrekt van de meningen van anderen, maar hoop ook dat je mijn mening in je opneemt: gefeliciteerd met je zwangerschap.
En ik ken zó verschrikkelijk veel leuke adhd-ers dat ik het absoluut bizar zou vinden dat een diagnose adhd van een eerder kind ook maar íets te maken zou kunnen hebben met het oordeel over een volgende zwangerschap.
Ik gun je dat je je niets aantrekt van de meningen van anderen, maar hoop ook dat je mijn mening in je opneemt: gefeliciteerd met je zwangerschap.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 19 januari 2024 om 21:55
Het zijn de hormonen 
.
Naast dat het natuurlijk geen bal uitmaakt hoe anderen reageren, waarom zou dat negatief zijn? Het klinkt niet alsof jullie in een dramatische situatie zitten of zo. Je hebt alles op de rit. Ja ok, je hebt een kind met een diagnose. Dat heeft half Nederland. Zolang jullie zelf het gevoel hebben dat je het thuis rondbreidt, en jullie niet de uitputting nabij zijn, is dat toch niet zo erg?
En ik weet niet hoe het bij jullie eerste twee kinderen was, maar ik ken echt veel mensen die stikzenuwachtig werden van een positieve test. Hoe gewenst en gepland ook. Inclusief mezelf. Combinatie van iets dat echt wordt en hormonen denk ik. En al helemaal als je al wat gevoelig bent voor angsten, geven die hormonen nog een extra duw.
Laat het gewoon even bezinken, zo te horen is de kans nogal groot dat het gewoon goed komt.
Edit: en gefeliciteerd natuurlijk.
.Naast dat het natuurlijk geen bal uitmaakt hoe anderen reageren, waarom zou dat negatief zijn? Het klinkt niet alsof jullie in een dramatische situatie zitten of zo. Je hebt alles op de rit. Ja ok, je hebt een kind met een diagnose. Dat heeft half Nederland. Zolang jullie zelf het gevoel hebben dat je het thuis rondbreidt, en jullie niet de uitputting nabij zijn, is dat toch niet zo erg?
En ik weet niet hoe het bij jullie eerste twee kinderen was, maar ik ken echt veel mensen die stikzenuwachtig werden van een positieve test. Hoe gewenst en gepland ook. Inclusief mezelf. Combinatie van iets dat echt wordt en hormonen denk ik. En al helemaal als je al wat gevoelig bent voor angsten, geven die hormonen nog een extra duw.
Laat het gewoon even bezinken, zo te horen is de kans nogal groot dat het gewoon goed komt.
Edit: en gefeliciteerd natuurlijk.
vrijdag 19 januari 2024 om 22:07
Wij hebben heel bewust gekozen voor een derde, maar ook ik was na de positieve test totaal in paniek. Ik kon ineens niet meer bedenken waarom ik het zo graag wilde, was bang dat ik m’n andere kinderen tekort zou doen, en dat ons leven een totale chaos zou worden.
Ik was op enig moment er echt van overtuigd dat ik de zwangerschap beter af kon breken.
Gelukkig ebde dat gevoel na het eerste trimester weg en kreeg ik er weer een beetje zin in. En sinds ze geboren is, zit ik permanent op een roze wolk. Ik vind het zo ontzettend leuk! Stiekem nog veel leuker dan bij de oudste twee, omdat ik nu als moeder veel relaxter ben.
Het kan dus echt goed komen. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik was op enig moment er echt van overtuigd dat ik de zwangerschap beter af kon breken.
Gelukkig ebde dat gevoel na het eerste trimester weg en kreeg ik er weer een beetje zin in. En sinds ze geboren is, zit ik permanent op een roze wolk. Ik vind het zo ontzettend leuk! Stiekem nog veel leuker dan bij de oudste twee, omdat ik nu als moeder veel relaxter ben.
Het kan dus echt goed komen. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
vrijdag 19 januari 2024 om 22:19
Dank voor de eerste lieve reacties. Had meer billen en blaren verwacht om eerlijk te zijn.
@feow, ja dat klopt! Onze zoon pik je ook overal uit omdat hij ontzettend open en vrolijk is. De onderzoeken hebben er wel ingehakt. Er worden dingen gezegd en uitgeplozen die nogal een vertekend beeld geven, en dat zijn confronterende gesprekken. Maar de knul doet het nu hartstikke goed op school en loopt met lezen zelfs enorm voor. Zijn diagnose heeft ie niet van een vreemde
, en soms maak ik me wel zorgen. Maar ik weet ook dat hij het nu goed heeft thuis en op school(hij heeft bijv totaal geen driftbuien).
@nausicaa: we hebben wat bewust kinderlozen in de familie(nu nog iig, geen idee wat er gebeurd als zij de 30 nadert). Toevallig met de kerst allemaal gesprekken over overbevolking, oorlogen, milieu. En dat zijn net thema’s waar ik me erg druk om kan maken(Ik voel me ergens dus ook ontzettend hypocriet).
Onze eerste poging was toen net geweest en t voelde heel ongemakkelijk om die gesprekken op te vangen.
@feow, ja dat klopt! Onze zoon pik je ook overal uit omdat hij ontzettend open en vrolijk is. De onderzoeken hebben er wel ingehakt. Er worden dingen gezegd en uitgeplozen die nogal een vertekend beeld geven, en dat zijn confronterende gesprekken. Maar de knul doet het nu hartstikke goed op school en loopt met lezen zelfs enorm voor. Zijn diagnose heeft ie niet van een vreemde
, en soms maak ik me wel zorgen. Maar ik weet ook dat hij het nu goed heeft thuis en op school(hij heeft bijv totaal geen driftbuien). @nausicaa: we hebben wat bewust kinderlozen in de familie(nu nog iig, geen idee wat er gebeurd als zij de 30 nadert). Toevallig met de kerst allemaal gesprekken over overbevolking, oorlogen, milieu. En dat zijn net thema’s waar ik me erg druk om kan maken(Ik voel me ergens dus ook ontzettend hypocriet).
Onze eerste poging was toen net geweest en t voelde heel ongemakkelijk om die gesprekken op te vangen.
vrijdag 19 januari 2024 om 22:24
Dit is heel fijn om te lezen! Ik heb namelijk ook al op de site van t FIOM gezeten, me afvragend waar ik in godsnaam mee bezig was. En ik wéét dat hormonen veel doen, maar bij de eerste twee was ik voornamelijk happy. Ik denk omdat 2 kids in het plaatje ‘gemiddeld gezin’ past bij de meeste mensen. Nu hebben we de laatste jaren veelvuldig opmerkingen gehad als ‘koningspaar, dus dan ben je compleet’, tm schoonmoeder die vond dat we nu wel klaar waren, en wat ik ‘die arme jongen’ aan zou doen met de wens voor een derde(toegegeven, we zijn een paar keer verhuisd en ontzettend druk met verbouwen geweest, maar daar was die arme jongen ook helemaal zelf bijProcne schreef: ↑19-01-2024 22:07Wij hebben heel bewust gekozen voor een derde, maar ook ik was na de positieve test totaal in paniek. Ik kon ineens niet meer bedenken waarom ik het zo graag wilde, was bang dat ik m’n andere kinderen tekort zou doen, en dat ons leven een totale chaos zou worden.
Ik was op enig moment er echt van overtuigd dat ik de zwangerschap beter af kon breken.
Gelukkig ebde dat gevoel na het eerste trimester weg en kreeg ik er weer een beetje zin in. En sinds ze geboren is, zit ik permanent op een roze wolk. Ik vind het zo ontzettend leuk! Stiekem nog veel leuker dan bij de oudste twee, omdat ik nu als moeder veel relaxter ben.
Het kan dus echt goed komen. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
)
vrijdag 19 januari 2024 om 22:43
Nee dat doe ik zeker niet! Maandag staat de afspraak bij de huisarts gelukkig al. Die had ik al veel eerder moeten maken. Aan de buitenkant gaat alles goed, maar intern kan ik mezelf enorm in de weg zitten. En ik weet niet zo goed waar dat precies door komt. Dus daar wil ik idd hulp bij (nog los van de zwangerschap).
Het voelt zo ontzettend gek om weer zwanger te zijn, terwijl het door sommige signalen juist ontzettend duidelijk is
.
zaterdag 20 januari 2024 om 00:43
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van mijn derde was ik ook compleet in paniek. Mijn derde zwangerschap was ook 100% gewenst, maar kwam ook sneller dan verwacht. Mijn situatie was wel iets anders dan die van jou, (wij hadden al wel besloten dat we absoluut een derde wilde en dat we daar ergens in het komende jaar voor wilde gaan, ik werd echter al zwanger voordat ik mijn spiraaltje had laten verwijderen) maar ik denk dat het gevoelsmatig wel overeen komt.
Ik was in het begin echt in paniek, snapte niet dat ik had kunnen denken dat ik dit wilde, zag alleen maar doemscenario's voor me.
Ook bij mij verdwenen deze gevoelens na het eerste trimester.
Ik was in het begin echt in paniek, snapte niet dat ik had kunnen denken dat ik dit wilde, zag alleen maar doemscenario's voor me.
Ook bij mij verdwenen deze gevoelens na het eerste trimester.
zaterdag 20 januari 2024 om 08:11
Je kunt niet alles goed doen in de ogen van anderen en dat hoeft ook niet.
Maar bedenk je rustig wie zijn probleem dat is. Laat het stuk van de ander daar en ga het niet dragen. Kijk in de spiegel haal diep adem en vertel je zelf dat je zelf keuzes voor je eigen leven maakt
Hopelijk kun je snel een beetje blij zijn
Maar bedenk je rustig wie zijn probleem dat is. Laat het stuk van de ander daar en ga het niet dragen. Kijk in de spiegel haal diep adem en vertel je zelf dat je zelf keuzes voor je eigen leven maakt
Hopelijk kun je snel een beetje blij zijn
where ever you go, go with your heart
zaterdag 20 januari 2024 om 08:48
Ik voelde om deze redenen eerst ook een soort van schuldig dat ik een derde wilde. Maar ik realiseerde me dat dat nergens op slaat.miss_musica schreef: ↑19-01-2024 22:19we hebben wat bewust kinderlozen in de familie(nu nog iig, geen idee wat er gebeurd als zij de 30 nadert). Toevallig met de kerst allemaal gesprekken over overbevolking, oorlogen, milieu. En dat zijn net thema’s waar ik me erg druk om kan maken(Ik voel me ergens dus ook ontzettend hypocriet).
Overbevolking komt niet doordat er in Nederland nu zoveel kinderen geboren worden. Ons huidige geboortecijfer is met gemiddeld 1,49 kinderen per vrouw juist extreem laag, wat de problemen rondom vergrijzing alleen maar veel groter maakt.
Natuurlijk moet niet iedereen in Nederland ineens vijf of meer kinderen gaan krijgen, maar we hoeven de mensheid ook niet meteen te laten uitsterven door ons helemaal niet meer voort te planten.
zaterdag 20 januari 2024 om 09:11
zaterdag 20 januari 2024 om 10:13
Mentaal natuurlijk wel, ik heb spiraal laten verwijderen. Maar spiraal is letterlijk 1 dag voor vruchtbare dagen eruit gehaald. Ik was onwijs verkouden(heel veel hoesten), had echt t gevoel dat er zo nooit eentje kon blijven zitten, al slaat dat natuurlijk nergens op. Ik ben nu 35, echt wel wat te zwaar. De kans dat het direct raak zou zijn leek me enorm klein. Dus dit voelt best bizar. Dat ik er zo van slag van zou raken had ik tegelijkertijd ook niet verwacht.Lila-Linda schreef: ↑20-01-2024 08:14Ik was bij mijn tweede zwanger voor ik er erg in had. Dat was best schrikken
Volgens mij was jij ook amper bezig met een zwangerschap toch?
@procne, ja eens! Ik ken die cijfers ook(heb er echt van alles over gelezen de laatste maanden). De kinderen zijn het probleem idd niet
.@m-april, fijn om te horen dat het bij jou ook helemaal goed is gekomen!
zaterdag 20 januari 2024 om 11:50
Ik zou me niet druk maken om wat andere mensen vinden.
Ik zou me meer druk maken om wat je nog ongeboren kind zal vinden als hij/zij volwassen is m.b.t. hoe groot de kans is dat uitdagingen, zoals adhd of een fobie, op zijn/haar pad komen en een (te grote) belemmering zal vormen op zijn/haar levenspad?
Ik zou me meer druk maken om wat je nog ongeboren kind zal vinden als hij/zij volwassen is m.b.t. hoe groot de kans is dat uitdagingen, zoals adhd of een fobie, op zijn/haar pad komen en een (te grote) belemmering zal vormen op zijn/haar levenspad?
zaterdag 20 januari 2024 om 12:05
Als je je ergens ongemakkelijk over voelt is het misschien handig om mee te gaan praten. Dan kun je je eigen ideeën toetsen en een overtuigde keuze maken of je handelen eventueel aanpassen.miss_musica schreef: ↑19-01-2024 22:19Dank voor de eerste lieve reacties. Had meer billen en blaren verwacht om eerlijk te zijn.
@feow, ja dat klopt! Onze zoon pik je ook overal uit omdat hij ontzettend open en vrolijk is. De onderzoeken hebben er wel ingehakt. Er worden dingen gezegd en uitgeplozen die nogal een vertekend beeld geven, en dat zijn confronterende gesprekken. Maar de knul doet het nu hartstikke goed op school en loopt met lezen zelfs enorm voor. Zijn diagnose heeft ie niet van een vreemde
@nausicaa: we hebben wat bewust kinderlozen in de familie(nu nog iig, geen idee wat er gebeurd als zij de 30 nadert). Toevallig met de kerst allemaal gesprekken over overbevolking, oorlogen, milieu. En dat zijn net thema’s waar ik me erg druk om kan maken(Ik voel me ergens dus ook ontzettend hypocriet).
Onze eerste poging was toen net geweest en t voelde heel ongemakkelijk om die gesprekken op te vangen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 20 januari 2024 om 12:58
Gelukkig ben jij ook maar gewoon iemand die iets vindt, waar TO zich dus niet druk om hoeft te maken.FransjeG schreef: ↑20-01-2024 11:50Ik zou me niet druk maken om wat andere mensen vinden.
Ik zou me meer druk maken om wat je nog ongeboren kind zal vinden als hij/zij volwassen is m.b.t. hoe groot de kans is dat uitdagingen, zoals adhd of een fobie, op zijn/haar pad komen en een (te grote) belemmering zal vormen op zijn/haar levenspad?
zaterdag 20 januari 2024 om 22:37
Nou, ik vind het ook zo wat om het allemaal maar op hormonen te gooien. Maar los daarvan TO, is het volstrekt normaal om naast blijheid ook even paniek te voelen. Je leven gaat immers weer helemaal op z’n kop staan. Ik heb het ook bij beide positieve testen gehad: dat gevoel van ‘jeetje, okee… Nu kunnen we niet meer terug. Weet ik zeker dat ik dit wilde?!’.
Het komt goed, echt! Succes en hopelijk binnenkort lekker genieten van deze zwangerschap.
Het komt goed, echt! Succes en hopelijk binnenkort lekker genieten van deze zwangerschap.
zaterdag 20 januari 2024 om 23:13
Daar maak ik me absoluut geen zorgen om. Mijn fobie zou niet zijn ontstaan als adhd eerder was vastgesteld. Sinds die diagnose is er al een hoop druk weggevallen. Mijn geboren kinderen zijn happy. En neurodiversiteit krijgt steeds meer ruimte. Ik ben daar dus helemaal niet bang voor.FransjeG schreef: ↑20-01-2024 11:50Ik zou me niet druk maken om wat andere mensen vinden.
Ik zou me meer druk maken om wat je nog ongeboren kind zal vinden als hij/zij volwassen is m.b.t. hoe groot de kans is dat uitdagingen, zoals adhd of een fobie, op zijn/haar pad komen en een (te grote) belemmering zal vormen op zijn/haar levenspad?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
