Zwanger, help wat nu?!

Hoi allemaal, ik ben een jarenlange meelezer,die nog nooit echt de behoefte heeft gehad om mee te schrijven. Maar nu toch maar een account aangemaakt ivm recente ontwikkelingen hier.

Sinds een kleine week ben ik misselijk en moet vaak plassen. Aangezien ik vorige week nog snotverkouden was, gooide ik het op een griepje en lichte blaasontsteking. Maar de afgelopen dagen viel me op dat ik niet de hele dag misselijk ben; het zet niet echt door... Vandaag na mijn (met moeite uitgevoerde) werk, toch voor mijn gemoedsrust maar een zwangerschapstest gehaald, hoewel ik al ruim 10 jaar keurig mijn pil slik en nog nooit eentje ben vergeten. Ik slik namelijk ook andere medicijnen ivm astma, en neem ze altijd tegelijk. Mocht ik alles een keer vergeten, word ik daar dmv mijn benauwdheid al snel aan herinnerd.

Maar goed, de afgelopen 2 pilstrips heb ik doorgeslikt en ik was gisteren net begonnen met strip nummer 3.

Vanmiddag dus onder het mom van 'het zal wel niks zijn' even getest, en ik heb na de eerste test (die ik niet geloofde) ook nog een 2e gedaan, maar beide zijn positief! In eerste instantie een grote HOE KAN DAT?!, om vervolgens behoorlijk in de stress te raken, aangezien een kindje momenteel niet echt goeie timing is...

Ik woon samen met mijn vriend, we zijn al ruim 7 jaar samen, dus wat de relatie betreft zit het wel goed. Alleen hadden we toevallig laatst een 'kinderwens-gesprekje', waarin hij aangaf er nog echt niet klaar voor te zijn. Ik heb al jaren een kinderwens, maar nu ik mijn 'magische grens' van 25 jaar over ben, is de haast eigenlijk een beetje weg. Voor mij was het meer een 'ach, ooit komt het wel...'

Maar goed, vanmiddag dus 2 positieve tests. Ik hysterisch huilend ;-$ en vriend heel nuchter: tja, als t zo is, dan is t zo...

De huisarts is al gebeld om te kijken hoe ver ik ben en om me door te verwijzen naar de verloskundige. Ik moet donderdagochtend langskomen.

Om alles even op een rijtje te krijgen (wat moet ik allemaal doen/laten/regelen?) en het even van me af te kunnen schrijven (want ik wil het nog niet meteen aan vriendinnen enz vertellen), heb ik nu dus dit topic geopend...



Ik wacht jullie tips en antwoorden (on)rustig af.

Hmm, okee, te snel gestresst dus. Ik kon het alleen niet laten om zelf de VK te bellen, nog voordat hij me doorverwezen heeft. Zij zei ook dat hij met zn echo wel kon bevestigen dat er inderdaad 'iets' zit, maar dat hij niet kan zien of dat nou 2-4 of 6 weken is. Morgen mag ik op gesprek bij de VK en gaat ze een inwendige echo doen. Ook al komt daar hetzelfde uit, dan ben ik er toch wat meer gerust op. Weet ik in elk geval iets meer. Want eerlijk gezegd heeft dit HA-bezoek alleen maar mn positieve test bevestigd.

Mijn medicijnen mag ik gewoon blijven gebruiken. Scheelt weer.

Vandaag trouwens misselijkheid ten top. Heb me ziekgemeld op mn werk (waren ze blij mee ) want ik blijf maar spugen.