Actueel
alle pijlers
Huizencrisis in NL
donderdag 11 april 2024 om 18:47
Het is een groot drama de afgelopen jaren op de huizenmarkt, zowel qua sociale huurwoningen (in sommige steden heb je al ruim 30(!) jaar meettijd nodig), als particulier (3-4x inkomenseis) en als koop waarbij je als alleenstaande al bijna niets meer kunt kopen al heb je een topsalaris.
Inmiddels hebben ze een "nieuwe oplossing", huizensplitsing: https://nos.nl/artikel/2516324-veel-won ... izen-delen
Lijkt haast alsof we teruggaan naar vlak na de 2e w.o. waarbij men (gedwongen) vreemden in huis moest nemen. Ik vind het zorgelijk.
Inmiddels hebben ze een "nieuwe oplossing", huizensplitsing: https://nos.nl/artikel/2516324-veel-won ... izen-delen
Lijkt haast alsof we teruggaan naar vlak na de 2e w.o. waarbij men (gedwongen) vreemden in huis moest nemen. Ik vind het zorgelijk.
vrijdag 26 april 2024 om 10:11
Volgens mij schrijven hier juist mensen mee die zelf getroffen zijn door de huizencrisis en het alsnog op eigen kracht hebben gered, na jarenlang buffelen.Baggal schreef: ↑26-04-2024 10:01Je mag het schrijven, maar het is tegen het zere been van mensen die wel door de huizencrisis geraakt worden. En dat zijn er nogal veel.
Dat is mij meer dan duidelijk geworden de laatste weken. Voor de duidelijkheid: ik word ook niet (zo keihard) geraakt door de huizencrisis, maar ik snap wel dat het voor veel mensen vrijwel onmogelijk is nu en dat is iets dat mij zorgen baart, los van mijn persoonlijke situatie.
Dit zou je kunnen zien als opsteker: het is dus wel mogelijk, ook nadat het jarenlang niet lukte, dus misschien is de situatie niet zo hopeloos en heb ik een kans.
vofea wijzigde dit bericht op 26-04-2024 10:12
2.21% gewijzigd
vrijdag 26 april 2024 om 10:11
Maar je hebt het over we en tweeverdieners kunnen nu eenmaal veel meer dan alleenverdieners. En je hebt misschien nog gekocht in de goeie tijd of je had overwaarde.vofea schreef: ↑26-04-2024 08:58Ja, dat klopt! We hebben snoeihard gewerkt jarenlang, dat wordt nogal eens vergeten denk ik. Mensen zien alleen het resultaat en denken: jullie hebben het goed voor elkaar.
Maar het harde werk achter de schermen, het jarenlange buffelen terwijl je op een klein aftands kamertje woont, dat wordt snel vergeten.
Ik heb soms het idee dat mensen vinden dat het allemaal makkelijk moet gaan, maar dat is het voor de meeste mensen echt niet. Er is een kleine groep die het in de schoot geworpen krijgt, de rest heeft er hard voor moeten werken en heeft allerlei concessies gedaan en dan stapje voor stapje maak je het mooier en beter voor jezelf.
vrijdag 26 april 2024 om 10:13
Nee, gekocht in de dure tijd.
Als single altijd samengewoond met anderen en faciliteiten gedeeld om kosten te drukken.
vrijdag 26 april 2024 om 10:18
vrijdag 26 april 2024 om 10:26
Je bedoelt het misschien goed, maar veel mensen hier zien dit niet als een opsteker. Ook niet als je het nog verder uitlegt. Zij zien het als een arrogant ‘kijk eens hoe goed ik het voor elkaar heb, helemaal op eigen kracht!’ en een veroordelend ‘als jou dat niet lukt is het je eigen schuld’. Kun je proberen je te verplaatsen in hoe je overkomt op anderen?vofea schreef: ↑26-04-2024 10:11Volgens mij schrijven hier juist mensen mee die zelf getroffen zijn door de huizencrisis en het alsnog op eigen kracht hebben gered, na jarenlang buffelen.
Dit zou je kunnen zien als opsteker: het is dus wel mogelijk, ook nadat het jarenlang niet lukte, dus misschien is de situatie niet zo hopeloos en heb ik een kans.
vrijdag 26 april 2024 om 10:26
Ik heb ook eerst een huis zelf gekocht. En daar heb ik ook best veel concessies voor moeten doen. Niet in die leuke stad gaan wonen waar de huizenmarkt niet te betreden was voor mij, niet het soort huis wat ik leuk vond, niet de baan waar ik van droomde. Ergens beginnen en hard werken en concessies doen.
Toen ontmoette ik mijn man en we wilden dolgraag een gezin. Dat hadden we niet in onze geboorteplaats kunnen doen middem tussen de vrienden en familie. Daar konden we geen huis kopen of huren. Dus verder op gaan wonen, lees uren verderop. Uiteindelijk na veel verdriet toch ouders geworden van 3 kinderen in een eigen woning. Het is niet op een presenteerblaadje aan komen waaien.
vrijdag 26 april 2024 om 10:29
Als dit jou of iemand anders triggert, dan is dat een teken dat die persoon beter bij zichzelf te rade kan gaan.nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:26Je bedoelt het misschien goed, maar veel mensen hier zien dit niet als een opsteker. Ook niet als je het nog verder uitlegt. Zij zien het als een arrogant ‘kijk eens hoe goed ik het voor elkaar heb, helemaal op eigen kracht!’ en een veroordelend ‘als jou dat niet lukt is het je eigen schuld’. Kun je proberen je te verplaatsen in hoe je overkomt op anderen?
Ik vertel iets over mezelf, ik ben niet verantwoordelijk voor de emotionele reactie van een ander. Ik zie dat bij mezelf altijd als een teken dat het tijd is voor introspectie.
vrijdag 26 april 2024 om 10:31
Trots op jezelf zijn in een topic waarin het juist draait om datgene niet bereikt hebben is nogal misplaatst. Het is alsof je in een topic over een tweejarige die nog niet praat trots gaat lopen vertellen over jouw anderhalfjarige die al de oren van je hoofd praat, in een topic over geen werk kunnen vinden over je succesvolle sollicitaties, in een topic over moeizaam afvallen dat het jou wél allemaal lukte. Juist in dit soort topics liggen trotse succesverhalen logischerwijs nogal gevoelig, zeker als ze ook nog expliciet vergezeld gaan met een ‘het ligt aan jou als dit jou niet ook lukt’.Bamboetafeltje schreef: ↑26-04-2024 09:58Dus ik mag dit niet schrijven? Het is iets om trots op te zijn. Dat mag best gezegd worden.
vrijdag 26 april 2024 om 10:31
Bamboetafeltje schreef: ↑26-04-2024 10:26Ik heb ook eerst een huis zelf gekocht. En daar heb ik ook best veel concessies voor moeten doen. Niet in die leuke stad gaan wonen waar de huizenmarkt niet te betreden was voor mij, niet het soort huis wat ik leuk vond, niet de baan waar ik van droomde. Ergens beginnen en hard werken en concessies doen.
Toen ontmoette ik mijn man en we wilden dolgraag een gezin. Dat hadden we niet in onze geboorteplaats kunnen doen middem tussen de vrienden en familie. Daar konden we geen huis kopen of huren. Dus verder op gaan wonen, lees uren verderop. Uiteindelijk na veel verdriet toch ouders geworden van 3 kinderen in een eigen woning. Het is niet op een presenteerblaadje aan komen waaien.
Dus het gaat er eigenlijk om of je bereid bent 'genoeg offers' te brengen?!
vrijdag 26 april 2024 om 10:33
Er vertelde iemand dat diegene op eigen kracht een huis had gekocht zonder giften etc. Dat vind ik iets om trots op te zijn. Dat mag ik best zeggen.nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:31Trots op jezelf zijn in een topic waarin het juist draait om datgene niet bereikt hebben is nogal misplaatst. Het is alsof je in een topic over een tweejarige die nog niet praat trots gaat lopen vertellen over jouw anderhalfjarige die al de oren van je hoofd praat, in een topic over geen werk kunnen vinden over je succesvolle sollicitaties, in een topic over moeizaam afvallen dat het jou wél allemaal lukte. Juist in dit soort topics liggen trotse succesverhalen logischerwijs nogal gevoelig, zeker als ze ook nog expliciet vergezeld gaan met een ‘het ligt aan jou als dit jou niet ook lukt’.
vrijdag 26 april 2024 om 10:33
Het triggert mij persoonlijk niet, maar ik zie dat het anderen hier sterk irriteert. Misschien moet je zelf wat doen aan introspectie en kijken hoe je overkomt. Je bent niet verantwoordelijk voor de reactie van een ander, wel voor wat je zelf hier schrijft en hoe empatisch je je daarin wel of niet opstelt.vofea schreef: ↑26-04-2024 10:29Als dit jou of iemand anders triggert, dan is dat een teken dat die persoon beter bij zichzelf te rade kan gaan.
Ik vertel iets over mezelf, ik ben niet verantwoordelijk voor de emotionele reactie van een ander. Ik zie dat bij mezelf altijd als een teken dat het tijd is voor introspectie.
vrijdag 26 april 2024 om 10:34
vofea schreef: ↑26-04-2024 10:29Als dit jou of iemand anders triggert, dan is dat een teken dat die persoon beter bij zichzelf te rade kan gaan.
Ik vertel iets over mezelf, ik ben niet verantwoordelijk voor de emotionele reactie van een ander. Ik zie dat bij mezelf altijd als een teken dat het tijd is voor introspectie.
Verbeter de wereld, begin bij een ander.
Jij bent al net zo grappig als een andere forummer hier.
10 jaar geleden kon ik ook een huis kopen, zonder hulp, met veel moeite en concessies. En daar ben ik ook trots op. Ik besef me alleen maar al te goed dat me dat nu niet meer lukt puur en alleen omdat de markt zo veranderd is. Aan dat kleine detail lijken jij en anderen volledig voorbij te gaan.
vrijdag 26 april 2024 om 10:35
En soms is het beter om daar wat voorzichtiger in te zijn en te kijken of het wel in dit topic passend en prettig voor iedereen is. Zeg je tegen een patiënt met kanker ook dat je zo trots bent op je eigen gezondheid? Of kun je dan wel iets van empathie opbrengen?Bamboetafeltje schreef: ↑26-04-2024 10:33Er vertelde iemand dat diegene op eigen kracht een huis had gekocht zonder giften etc. Dat vind ik iets om trots op te zijn. Dat mag ik best zeggen.
vrijdag 26 april 2024 om 10:35
We vertellen juist over de weg ernaar toe, die vol hobbels is geweest. Het zijn geen succeservaringen van mensen met jubelton die nu in de hipste buurt van de stad wonen met hun familie om de hoek.nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:31Trots op jezelf zijn in een topic waarin het juist draait om datgene niet bereikt hebben is nogal misplaatst. Het is alsof je in een topic over een tweejarige die nog niet praat trots gaat lopen vertellen over jouw anderhalfjarige die al de oren van je hoofd praat, in een topic over geen werk kunnen vinden over je succesvolle sollicitaties, in een topic over moeizaam afvallen dat het jou wél allemaal lukte. Juist in dit soort topics liggen trotse succesverhalen logischerwijs nogal gevoelig, zeker als ze ook nog expliciet vergezeld gaan met een ‘het ligt aan jou als dit jou niet ook lukt’.
Er zijn echt mensen die op plekken wonen waar anderen hun neus voor optrekken. Of in een huis dat niet Insta-waardig is. Of ver van hun werk en familie. Dat is geen glorieus verhaaltje om te laten zien hoe fantastisch het is, maar wel een verhaal om te laten zien dat met de nodige concessies dat koophuis bereikbaar is.
Dat je vervolgens uitroept dat je dat niet wíl, is je goed recht, maar het is iets anders dan niet kúnnen.
vrijdag 26 april 2024 om 10:36
Precies, als chronisch zieke single die op de minima zit is een huis kopen natuurlijk altijd een utopie. En dan heb ik wel mijn hele leven keihard geknokt hoor, om niet te verzuipen in mijn depressies. Studeren op hoog niveau en fulltime werken? Helaas. Dat gaat niet.nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:26Je bedoelt het misschien goed, maar veel mensen hier zien dit niet als een opsteker. Ook niet als je het nog verder uitlegt. Zij zien het als een arrogant ‘kijk eens hoe goed ik het voor elkaar heb, helemaal op eigen kracht!’ en een veroordelend ‘als jou dat niet lukt is het je eigen schuld’. Kun je proberen je te verplaatsen in hoe je overkomt op anderen?
Dus tja het klinkt nogal opschepperig allemaal inderdaad. Ik heb op eigen kracht een hoop bereikt gelukkig. Ik ben er nog, ben zelf uit mijn depressies gekomen zonder hulp. Maar ja, dat is niet zo'n succesverhaal als een eigen koophuis en een flitsende baan natuurlijk.
vrijdag 26 april 2024 om 10:37
Als je een eigen huis wilt hebben in de zin van koop of huur en bv dolgraag een huis wilt hebben om een gezin te stichten is het niet voor de hand liggend dat dat huis precies in de wijk en straat ligt waar je zo graag wilt wonen. Dan zullen er concessies gedaan moeten worden tenminste in ons geval wel. Wij vonden het heel belangrijk dat we een fijn huis hadden om hopelijk een gezin in te stichten. En dat huis stond absoluut niet vlakbij de ouders en dat leuke wijkje met die leuke marktjes. Het stond heel ver van alles vandaan. Maar we hadden wel een thuis. Een veilig huis. Nietons droomhuis. Wel een eigen huis.Pindakaasjes schreef: ↑26-04-2024 10:31Dus het gaat er eigenlijk om of je bereid bent 'genoeg offers' te brengen?!
vrijdag 26 april 2024 om 10:37
Nee bij niemand niet maar jij kon een huis kopen omdat je tweeverdiener bent.Bamboetafeltje schreef: ↑26-04-2024 10:26Ik heb ook eerst een huis zelf gekocht. En daar heb ik ook best veel concessies voor moeten doen. Niet in die leuke stad gaan wonen waar de huizenmarkt niet te betreden was voor mij, niet het soort huis wat ik leuk vond, niet de baan waar ik van droomde. Ergens beginnen en hard werken en concessies doen.
Toen ontmoette ik mijn man en we wilden dolgraag een gezin. Dat hadden we niet in onze geboorteplaats kunnen doen middem tussen de vrienden en familie. Daar konden we geen huis kopen of huren. Dus verder op gaan wonen, lees uren verderop. Uiteindelijk na veel verdriet toch ouders geworden van 3 kinderen in een eigen woning. Het is niet op een presenteerblaadje aan komen waaien.
vrijdag 26 april 2024 om 10:42
Ik merk dat wel vaker, dat mensen die ergens veel offers voor gebracht hebben zich daar niet altijd sympathieker door gaan gedragen richting anderen. Ook als het gaat om gezondheid, carrière, sport, etc. Er komt dan vaak een ‘jij moet en zal ook offers brengen’ houding bij kijken, een veroordelende houding, onbegrip voor het feit dat anderen soms in een net andere situatie kunnen zitten (omstandigheden, fysiek, mentaal) en een blinde vlek voor de geluksfactor die bij dit soort dingen altijd toch ook meespeelt.Pindakaasjes schreef: ↑26-04-2024 10:31Dus het gaat er eigenlijk om of je bereid bent 'genoeg offers' te brengen?!
vrijdag 26 april 2024 om 10:47
Nee hoor heb mijn eerste huis zelf gekocht en ontmoette pas later mijn man.
Mijn eerste huis was absoluut niet in de provincie of in de stad waar ik graag wilde wonen. Maar het was wel mijn huis.
vrijdag 26 april 2024 om 10:47
nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:42Ik merk dat wel vaker, dat mensen die ergens veel offers voor gebracht hebben zich daar niet altijd sympathieker door gaan gedragen richting anderen. Ook als het gaat om gezondheid, carrière, sport, etc. Er komt dan vaak een ‘jij moet en zal ook offers brengen’ houding bij kijken, een veroordelende houding, onbegrip voor het feit dat anderen soms in een net andere situatie kunnen zitten (omstandigheden, fysiek, mentaal) en een blinde vlek voor de geluksfactor die bij dit soort dingen altijd toch ook meespeelt.
Niets aan te voegen. Helemaal mee eens!
vrijdag 26 april 2024 om 10:48
Je eerste huis.Bamboetafeltje schreef: ↑26-04-2024 10:47Nee hoor heb mijn eerste huis zelf gekocht en ontmoette pas later mijn man.
Mijn eerste huis was absoluut niet in de provincie of in de stad waar ik graag wilde wonen. Maar het was wel mijn huis.
vrijdag 26 april 2024 om 10:49
Van mij hoeft dat allemaal niet, maar wees er eerlijk over en schuif niet alles af op externe factoren (zoals de huizencrisis).nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:42Ik merk dat wel vaker, dat mensen die ergens veel offers voor gebracht hebben zich daar niet altijd sympathieker door gaan gedragen richting anderen. Ook als het gaat om gezondheid, carrière, sport, etc. Er komt dan vaak een ‘jij moet en zal ook offers brengen’ houding bij kijken, een veroordelende houding, onbegrip voor het feit dat anderen soms in een net andere situatie kunnen zitten (omstandigheden, fysiek, mentaal) en een blinde vlek voor de geluksfactor die bij dit soort dingen altijd toch ook meespeelt.
Neem je eigen verantwoordelijkheid en kom ervoor uit dat je prima een huis kan kopen, alleen niet dat ene droomhuis op exact de juiste locatie, met het goede aantal m2 en ook nog in goede staat, zodat je niet hoeft te klussen.
vrijdag 26 april 2024 om 10:49
Waar slaat dat nou weer op. De een zal het doen. De ander niet.nicole123 schreef: ↑26-04-2024 10:42Ik merk dat wel vaker, dat mensen die ergens veel offers voor gebracht hebben zich daar niet altijd sympathieker door gaan gedragen richting anderen. Ook als het gaat om gezondheid, carrière, sport, etc. Er komt dan vaak een ‘jij moet en zal ook offers brengen’ houding bij kijken, een veroordelende houding, onbegrip voor het feit dat anderen soms in een net andere situatie kunnen zitten (omstandigheden, fysiek, mentaal) en een blinde vlek voor de geluksfactor die bij dit soort dingen altijd toch ook meespeelt.
Een ding weet ik wel. Ik kom oorspronkelijk uit een plaats waar de huizen niet voor het oprapen lagen destijds en huur al helemaal niet. Als ik had gezegd het is in deze plaats wonen of niet dan had ik geen gezin gehad.
vrijdag 26 april 2024 om 10:49
Oké, het antwoord op de vraag ‘Kun je proberen je te verplaatsen in hoe je overkomt op anderen?’ is van beiden ‘Nee’. Duidelijk. Jullie punt is helder, ik ga er verder niet meer op in want het wordt strontvervelend en kaapt een goede discussie over de woningmarkt volkomen.
Heeft iemand nog een visie over de nieuwe huurwet? En wat zouden andere goed haalbare plannen zijn die de overheid zo snel mogelijk zou moeten doorvoeren? (En dan niet ‘bouwen’, want dat doen ze niet zelf, maar welke wet moet er bijv komen of afgeschaft worden om dat bouwen daadwerkelijk te stimuleren?)
Heeft iemand nog een visie over de nieuwe huurwet? En wat zouden andere goed haalbare plannen zijn die de overheid zo snel mogelijk zou moeten doorvoeren? (En dan niet ‘bouwen’, want dat doen ze niet zelf, maar welke wet moet er bijv komen of afgeschaft worden om dat bouwen daadwerkelijk te stimuleren?)
vrijdag 26 april 2024 om 10:50
Dat is dus gewoon totaal niet waar.vofea schreef: ↑26-04-2024 10:49Van mij hoeft dat allemaal niet, maar wees er eerlijk over en schuif niet alles af op externe factoren (zoals de huizencrisis).
Neem je eigen verantwoordelijkheid en kom ervoor uit dat je prima een huis kan kopen, alleen niet dat ene droomhuis op exact de juiste locatie, met het goede aantal m2 en ook nog in goede staat, zodat je niet hoeft te klussen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
