Niet op 1 lijn met eten

17-07-2022 17:28 98 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
En dat is nogal een ding bij ons.
2jaar samen, sinds een half jaar wonen we samen.
Hij eet gewoon slecht, en met slecht bedoel ik alleen maar brood met jam, of jonge kaas.
Avondeten veel koolhydraten.
1keer in de week groente(lees, 2 sperziebonen), en voor de rest pasta zonder groente, pizza, patat, of gewoon brood.
Wanneer zijn zoontje er is(bijna 13) co-ouderschap..eet hij ook 1x groente, de overige dagen pasta zonder groente, saus uit een pakje, en vlees.
De snackbar is gewillig, en kapsalon met kip en rijst schijnt best een goede keus te zijn.

En daar kwam ik.
Ik eet gevarieerd, veel groentes, salades, fruit, vlees, vis..ik lust vrijwel alles.
Ik vond het leuk om recepten uit te proberen, maar dat is nu gewoon weg.
Beide mannen lusten gewoon niks.
Bij elk stukje groente oid trekken ze een vies gezicht.

Het eten wat zij eten wil ik niet meer.
Ik voel mij er niet goed bij.
Maar ik pas mij wel continu aan, andersom niet.
Ik probeer vaak genoeg iets uit, rekening houdend met hen, maar kan de helft weggooien.

Ook voor het kind is dit geen goede eet gewoonte natuurlijk en hij is echt te dik.

Ik weet niet meer wat te doen.
2 maaltijden klaarmaken is toch te zot?

Iemand tips/ideeen/ advies?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof meteen dat veel mensen er echt niets aan kunnen doen dat ze zo beperkt zijn in wat ze lusten, maar ik zou daar in mijn partnerkeuze wel op afknappen, denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
18-07-2022 10:08
Voor wie denkt te weten wat gezond eten precies inhoudt: lees het boek Voedingsmythes van Martijn Katan, emeritus hoogleraar voedingsleer.
Die heeft een heleboel discutabele stellingen. Ik neig meer naar Jaap Seidell
"Boring conversation anyway"
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
18-07-2022 12:55
Ik geloof meteen dat veel mensen er echt niets aan kunnen doen dat ze zo beperkt zijn in wat ze lusten, maar ik zou daar in mijn partnerkeuze wel op afknappen, denk ik.
Heel veel dingen kun je leren eten. Toen ik een jaar of 4 was lustte ik ook bijna niets. Geen volkorenbrood, geen ui, geen pizza. Mijn ouders forceerden weinig maar ik moest wel altijd even proeven. Heel veel dingen heb ik moeten leren eten en ik lust nu zo goed als alles.

Een tijdje geleden kwam er een vriend eten die bijna niets lust. Geen tomaten en tomatensaus, geen kaas, geen dit, geen dat. Lijkt me dodelijk vermoeiend om daar elke dag mee samen te moeten eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook een vriend die heel weinig lust maar wel genoeg groente eet. Het was niet zo gevarieerd, maar ach he.

Wat hier heel erg werkte was een gesprek over open staan voor nieuwe dingen. Bij hem zat het probleem er namelijk in dat hij vond dat z'n ouders niet zo lekker kookten en dat ie daarom dingen gewoon niet meer at.

Nu is het vooral zoeken naar manieren waarop je groente klaar kunt maken zodat ie het wel lust. En hij kookt zelf ook vaak dus dan kan ie het zelf proberen allemaal.

Maar zonder de wil om dingen te proberen lijkt het me wel echt een hel. Dan gaat koken je waarschijnlijk ook compleet tegenstaan, terwijl ik het soms wel echt leuk vind
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn jullie de afgelopen 2 jaar ook nooit uit eten geweest, anders dan de snackbar? Nog nooit gegeten bij familie of vrienden?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kan ook gezonde varianten maken van de ongezonde troep. Plaatpizza met speltbodem en gezonde groenten. Patat van zoete aardappels. Proteine wafels of bananen pannenkoeken.

Maar eigenlijk denk ik dat er een te groot verschil tussen jullie tweeën is om te overbruggen. Voeding is wel een fundament en als je daar principieel heel anders in staat is het moeilijk in een relatie.

Ik zou bijvoorbeeld ook niet samen willen zijn met iemand die nooit uit eten wil of een terrasje te duur vindt (type "we hebben thuis ook koffie"). Zo iemand past gewoon niet bij mij.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
18-07-2022 13:28
Je kan ook gezonde varianten maken van de ongezonde troep. Plaatpizza met speltbodem en gezonde groenten. Patat van zoete aardappels. Proteine wafels of bananen pannenkoeken.

Denk je nou echt dat het veel uitmaakt of je patat maakt van zoete aardappel of gewone? En of je pizza een speltbodem heeft of een gewone?
.
Je kunt veel dingen inderdaad leren of blijven proberen om het toch te gaan lusten/eten, omdat je dat doet voor je partner, maar ook daar gaat de charme echt wel vanaf hoor. Goed, het is beter dan iemand die het niet eens probeert en nérgens voor open staat, maar waarom zou je die strijd steeds willen opzoeken?

Elke keer als je een (nieuw) gerecht wil uitproberen met weet ik wat, pastinaak, makreel, paksoi ofzo, dat je dan denkt: Oh jee, dit moet Henk-Jan eerst met een kléin hapje proeven. Ai, laat ik het op voorhand maar eruit laten, anders lust Ilse het niet...

Alles wordt veel moeilijker. Fijner is toch als er gereageerd wordt met: "Há fijn, klinkt goed, ik ben benieuwd!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady_Day schreef:
18-07-2022 13:08
Heel veel dingen kun je leren eten. Toen ik een jaar of 4 was lustte ik ook bijna niets. Geen volkorenbrood, geen ui, geen pizza. Mijn ouders forceerden weinig maar ik moest wel altijd even proeven. Heel veel dingen heb ik moeten leren eten en ik lust nu zo goed als alles.

Een tijdje geleden kwam er een vriend eten die bijna niets lust. Geen tomaten en tomatensaus, geen kaas, geen dit, geen dat. Lijkt me dodelijk vermoeiend om daar elke dag mee samen te moeten eten.
Klopt. Ik lustte vroeger ook geen spruitjes, nu vind ik ze heerlijk.

Mijn man was vroeger ook een slechte eter, en dat kwam omdat zijn moeder niet lekker kon koken. Alle groente tot snot gekookt. vlees hard en overgaar. Hij dacht dus dat ie dingen niet lustte, terwijl hij ze nu wel degelijk lekker vindt.

Kinderen lusten ook vrijwel alles, dochter gruwelt wel van champignons, maar ach.... daar valt mee te leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
impala schreef:
18-07-2022 13:40
Denk je nou echt dat het veel uitmaakt of je patat maakt van zoete aardappel of gewone? En of je pizza een speltbodem heeft of een gewone?
Zoete aardappel is nogal vies, dus dat denk ik wel. Dan eet ik liever iets lekkers, als ik toch gefrituurde zooi eet.
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
18-07-2022 13:28
Je kan ook gezonde varianten maken van de ongezonde troep. Plaatpizza met speltbodem en gezonde groenten. Patat van zoete aardappels. Proteine wafels of bananen pannenkoeken.

Maar eigenlijk denk ik dat er een te groot verschil tussen jullie tweeën is om te overbruggen. Voeding is wel een fundament en als je daar principieel heel anders in staat is het moeilijk in een relatie.

Ik zou bijvoorbeeld ook niet samen willen zijn met iemand die nooit uit eten wil of een terrasje te duur vindt (type "we hebben thuis ook koffie"). Zo iemand past gewoon niet bij mij.
Dat is een hype en zonde van de moeite. Een speltbodem is niet ineens gezond als je er een laag kaas en salami overheen mietert.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
18-07-2022 15:11
Zoete aardappel is nogal vies, dus dat denk ik wel.
Haha ja op die manier werkt het wel, je eet er gewoon bijna niet van :)
De Midas Dekker methode: zorg dat je eten vooral niet lekker is, dan eet je vanzelf zeer matig.
.
vivapimpelmees schreef:
18-07-2022 15:10
Klopt. Ik lustte vroeger ook geen spruitjes, nu vind ik ze heerlijk.

Mijn man was vroeger ook een slechte eter, en dat kwam omdat zijn moeder niet lekker kon koken. Alle groente tot snot gekookt. vlees hard en overgaar. Hij dacht dus dat ie dingen niet lustte, terwijl hij ze nu wel degelijk lekker vindt.

Kinderen lusten ook vrijwel alles, dochter gruwelt wel van champignons, maar ach.... daar valt mee te leven.
Fijn dat het nu beter gaat. Ik vind het altijd wel een beetje een non-argument. Komt omdat ie vroeger altijd vies eten kreeg voorgeschoteld. Alsof iemand die altijd met lekke tentjes moest kamperen of in krakkemikkige, aftandse vakantiehuisjes vol spinnen zat en nu dan zegt: Nee, nee, vakantie doe ik niet aan. Ook geen verre reis naar Azië, ook geen luxe hotel op Ibiza. Want vroeger vond ik die tent zo vies en verregend dat alle zin om andersoortige vakanties mij is vergaan.

Als je vies eten kreeg of je vakanties te basic vond, dan ga je als volwassene toch juist graag ontdekken hoe jij het lekkerder voor jezelf kan maken?
Elfilin schreef:
18-07-2022 16:14
Fijn dat het nu beter gaat. Ik vind het altijd wel een beetje een non-argument. Komt omdat ie vroeger altijd vies eten kreeg voorgeschoteld. Alsof iemand die altijd met lekke tentjes moest kamperen of in krakkemikkige, aftandse vakantiehuisjes vol spinnen zat en nu dan zegt: Nee, nee, vakantie doe ik niet aan. Ook geen verre reis naar Azië, ook geen luxe hotel op Ibiza. Want vroeger vond ik die tent zo vies en verregend dat alle zin om andersoortige vakanties mij is vergaan.

Als je vies eten kreeg of je vakanties te basic vond, dan ga je als volwassene toch juist graag ontdekken hoe jij het lekkerder voor jezelf kan maken?
Toch niet helemaal vergelijkbaar. Ik ken ook iemand die er pas als volwassene achter kwam dat ‘ie geen moeilijke eter was, maar dat het eten thuis gewoon niet te vreten was. Al die jaren dacht hij dat hij bepaalde dingen niet lustte, niet wetende dat die schoenzool en die snotgroente ook anders kunnen smaken. Daarbij had hij van kleins af aan het stempel moeilijke eter gekregen, en elke keer dat hij thuis weer eens iets probeerde was het weer een teleurstelling omdat het gewoon niet lekker klaargemaakt was. Daar word je voorzichtig en wantrouwig van, als het op eten aan komt. Hij wás ook echt een moeilijke eter.

Eten is zo’n dagelijks gebeuren, het wordt echt onderdeel van je persoonlijkheid. Totaal niet te vergelijken met een ander type vakantie dan je uit je jeugd kent. Het duurt even voor je daar van los komt.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 18-07-2022 16:22
2.67% gewijzigd
vivapimpelmees schreef:
18-07-2022 15:10
Klopt. Ik lustte vroeger ook geen spruitjes, nu vind ik ze heerlijk.

Mijn man was vroeger ook een slechte eter, en dat kwam omdat zijn moeder niet lekker kon koken. Alle groente tot snot gekookt. vlees hard en overgaar. Hij dacht dus dat ie dingen niet lustte, terwijl hij ze nu wel degelijk lekker vindt.

Kinderen lusten ook vrijwel alles, dochter gruwelt wel van champignons, maar ach.... daar valt mee te leven.

Mijn schoonmoeder kookt precies zo en man lustte dat allemaal gewoon want niks anders gewend, zelden met iets anders kennis gemaakt. Dus hoe zijn moeder kookte was 'normaal' hoe andere ouders kookten was afwijkend.

Het heeft best even geduurd voor hij het eten van mijn moeder kon waarderen. Daarna werd bij zijn ouders eten steeds lastiger. :proud:
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
18-07-2022 16:21
Mijn schoonmoeder kookt precies zo en man lustte dat allemaal gewoon want niks anders gewend, zelden met iets anders kennis gemaakt. Dus hoe zijn moeder kookte was 'normaal' hoe andere ouders kookten was afwijkend.

Het heeft best even geduurd voor hij het eten van mijn moeder kon waarderen. Daarna werd bij zijn ouders eten steeds lastiger. :proud:
Mijn schoonmoeder kan echt (maar dan ook echt) niet koken en mijn man is daar ook een alleseter van geworden. De eerste keer dat ik daar at hadden ze vooraf bospaddenstoelensoep uit een zak die minimaal was opgewarmd. Dan wordt hij dus niet vloeibaar en heb je een soort lauwe lobbige drab met een weeïge smaak. Ik kreeg het amper weg maar de rest schepte het zo naar binnen. Die mensen eten ook allemaal heel snel, zodat je niet hoeft te proeven waarschijnlijk. Vervolgens kwam de macaroni op tafel, waarvan ik vooraf al had gezien dat de basis voor de saus een halve fles ketchup was. Eet smakelijk.
Zij vinden mij dus een moeilijke eter, omdat ik geen dingen eet waar ik onpasselijk van wordt. Zoals lobbige lauwe soep :)
Mijn schoonzus kan ook niet koken. Ze heeft nu een man waarvan ze vindt dat hij een echte keukenprins is. Dat beloofde wat toen we daar gingen eten en hij had gekookt. Het was ook inderdaad bijzonder om voor het eerst in 25 jaar weer eens chicken tonight te eten.
KamilleT schreef:
18-07-2022 16:33
Mijn schoonmoeder kan echt (maar dan ook echt) niet koken en mijn man is daar ook een alleseter van geworden. De eerste keer dat ik daar at hadden ze vooraf bospaddenstoelensoep uit een zak die minimaal was opgewarmd. Dan wordt hij dus niet vloeibaar en heb je een soort lauwe lobbige drab met een weeïge smaak. Ik kreeg het amper weg maar de rest schepte het zo naar binnen. Die mensen eten ook allemaal heel snel, zodat je niet hoeft te proeven waarschijnlijk. Vervolgens kwam de macaroni op tafel, waarvan ik vooraf al had gezien dat de basis voor de saus een halve fles ketchup was. Eet smakelijk.
Zij vinden mij dus een moeilijke eter, omdat ik geen dingen eet waar ik onpasselijk van wordt. Zoals lobbige lauwe soep :)
Mijn schoonzus kan ook niet koken. Ze heeft nu een man waarvan ze vindt dat hij een echte keukenprins is. Dat beloofde wat toen we daar gingen eten en hij had gekookt. Het was ook inderdaad bijzonder om voor het eerst in 25 jaar weer eens chicken tonight te eten.
:HA:
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt mij zeer onaantrekkelijk. Zeker ook dat hij zn kind zo opvoedt, die duidelijk te dik is, zoals jij zegt. Is hij zelf ook (te) dik?
Ik zou het niet willen, steeds aanzien hoe je partner al dat ongezonde voedsel naar binnen werkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
18-07-2022 16:21
Mijn schoonmoeder kookt precies zo en man lustte dat allemaal gewoon want niks anders gewend, zelden met iets anders kennis gemaakt. Dus hoe zijn moeder kookte was 'normaal' hoe andere ouders kookten was afwijkend.

Het heeft best even geduurd voor hij het eten van mijn moeder kon waarderen. Daarna werd bij zijn ouders eten steeds lastiger. :proud:
Ik heb thuis nooit "leren eten", en ze hebben het geprobeerd hoor.
Tranen met tuiten gehuild, boven borden eten, die leeg moesten. Op de trap gegeten etc.
Maar dwang werkt echt niet. Ik werd vooral heel goed in eten wegmoffelen: kokhalzend opeten of boterhammen achter mijn bed verstoppen

Ik dacht altijd een moeilijke eter te zijn, maar ben er nu achter, dat ik het eten, dat mijn ouders bereiden gewoon niet zo lekker vind.
Veel aardappels, veel sperziebonen, gruwelijk vlees als speklappen en karbonades. Dat eet ik nooit meer.

Nu ik zelf kook, blijk ik heel veel te lusten. Maar wel precies andere zaken dan mijn ouders :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben benieuwd of TO iets aan de berichten heeft. Gezien dit haar enige bericht is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Targaryen* schreef:
19-07-2022 10:39
Ben benieuwd of TO iets aan de berichten heeft. Gezien dit haar enige bericht is.
TO werd opgestookt door FOK
rot he, dat het topic niet uit de hand loopt
zo is rellen niks aan
Mijn moeder klaagde vroeger ook regelmatig dat mijn broer en ik amper iets lusten. Het probleem was echter bij mij dat mijn moeder dingen klaarmaakte op een manier die ik niet zo lekker vond. En mijn moeder is meer van de Hollandse pot en AVG terwijl ik meer van pasta's, curry, rijst houd en gekookte aardappelen zijn niet zo mijn ding behalve in een stampot. Ik lust bijna alles maar ik heb liever geroerbakte groente dan gekookt. Vooral met wortel en sperziebonen, die worden anders zo slap.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
18-07-2022 16:33
Mijn schoonmoeder kan echt (maar dan ook echt) niet koken en mijn man is daar ook een alleseter van geworden. De eerste keer dat ik daar at hadden ze vooraf bospaddenstoelensoep uit een zak die minimaal was opgewarmd. Dan wordt hij dus niet vloeibaar en heb je een soort lauwe lobbige drab met een weeïge smaak. Ik kreeg het amper weg maar de rest schepte het zo naar binnen. Die mensen eten ook allemaal heel snel, zodat je niet hoeft te proeven waarschijnlijk. Vervolgens kwam de macaroni op tafel, waarvan ik vooraf al had gezien dat de basis voor de saus een halve fles ketchup was. Eet smakelijk.
Zij vinden mij dus een moeilijke eter, omdat ik geen dingen eet waar ik onpasselijk van wordt. Zoals lobbige lauwe soep :)
Mijn schoonzus kan ook niet koken. Ze heeft nu een man waarvan ze vindt dat hij een echte keukenprins is. Dat beloofde wat toen we daar gingen eten en hij had gekookt. Het was ook inderdaad bijzonder om voor het eerst in 25 jaar weer eens chicken tonight te eten.
:proud:
Ik dacht héél even, nou, dat beloofd wat......maar de laatste zin hahahaha
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven